Chris22
Member
- Μηνύματα
- 64
- Likes
- 110
Για την επόμενη μέρα έχουμε κανονίσει rafting στον ποταμό Ayung, καθώς είμαστε και ιδιαίτερα αθλητικοί τύποι..
Λέμε τώρα.. Πλούσιο πρωινό για να πάρουμε δυνάμεις, καφεδάκι και στις 9 ακριβώς το βανακι είναι στην ώρα του, έξω από το ξενοδοχείο μας και μας περιμένει!
Σε κάνα μισάωρο φτάνουμε σε ένα χώρο όπου προμηθευόμαστε τον απαραίτητο εξοπλισμό, κράνη, σωσίβια, κουπιά κτλ. και μας ενημερώνουν για τα βασικά που πρέπει να γνωρίζουμε. Ευχάριστη έκπληξη αποτέλεσε και η συνάντηση μας με μια παρέα Ελλήνων! Με όλο τον εξοπλισμό παραμάσχαλα ξεκινάμε για το ποτάμι και τον χώρο αφετηρίας.. Μέχρι να φτάσουμε έχουμε κάνει ένα πρώτο μπάνιο, στον ιδρώτα.. Κατεβήκαμε σκαλιά, πολλά σκαλιά, και γύρω στο μισό μέτρο το καθένα, ή τουλάχιστον εμάς τόσο μας φάνηκε…
Φτάνοντας, χωριστήκαμε σε έξι άτομα ανά βάρκα, μαζί με έναν οδηγο. Στην δικια μας ήμασταν εμείς, ένα ζευγάρι Κινέζων και ένα ζευγάρι Νεοζηλανδων. Η κατάβαση διήρκεσε γύρω στις τρεις ώρες και πραγματικά ρίξαμε απίστευτο γέλιο! Πειράγματα με τις άλλες βάρκες, πτώσεις στον ποταμό και ο οδηγός μας κανονικό τρελοκομείο! Στη διάρκεια της διαδρομής σταματήσαμε δυο φορές για να κάνουμε μπάνιο, μια φορά κάτω από ένα καταρράκτη και μια σε ένα χώρο, όπου μπορούσες να πιεις αναψυκτικά, μπύρες κτλ.. Εκεί τα ξαναείπαμε με τους Έλληνες, που είχαμε συναντήσει νωρίτερα, οι οποίοι είχαν επιλέξει για διαμονή την Κούτα και μας επισήμαναν τον κακό χαμό που γινόταν εκεί από τουρίστες..
Το τοπίο καθ ’όλη τη διάρκεια της διαδρομής συγκλονιστικό, με πυκνή τροπική βλάστηση, με βράχους γύρω-γυρω και τα δέντρα σχεδόν να γλείφουν το νερό! Δυστυχώς, ή μάλλον ευτυχώς, είχαμε κλείσει αεροστεγώς τα προσωπικά μας είδη, οπότε δεν ήταν εύκολο να βγάλουμε φωτογραφίες..
Στο τέλος της διαδρομής πάλι περπάτημα μέχρι το βανακι και αφού φάγαμε σε έναν υπαίθριο χώρο, επιστροφή στο ξενοδοχείο μας. Η όλη δραστηριότητα, με μεταφορές από και προς το ξενοδοχείο, εξοπλισμός, rafting, και μεσημεριανό φαγητό, μας κόστισε γύρω στα 15 ευρώ το άτομο..
Το απογευματάκι η σύζυγος ήθελε να κάνει σπα, και αφού εγώ δεν πολυψηνομουν, μέσα στην μια ωρίτσα που θα κρατούσε, πρόλαβα να κάνω μια βόλτα στο κέντρο του Ubud, να πιω καφέ, να πάω στο WaterPalace,
να κάνω μπάνιο στην πισίνα του ξενοδοχείου και να πιω και 2-3 μπύρες.. Όχι δεν είμαι ο άνθρωπος-αστραπή απλά το «μια ωρίτσα θα κάνω αγάπη μου», έγινε χαλαρά 3-4 ώρες.. Τουλάχιστον απ’ ότι μου είπε άξιζε τον κόπο, καθώς ήταν σε έναν υπέροχο χώρο με υπαίθρια δωμάτια σε έναν καταπράσινο κήπο, με αρωματοθεραπειες, γιαουρτοθεραπειες!!!
, μασάζ, μπάνιο με ροδοπέταλα, συνοδεία τσαγιού και φρούτων, κομμωτήριο και όλα αυτά που κάνουν μια γυναίκα να χάνει την αίσθηση του χρόνου.. Η τετράωρη αυτή περιποίηση δεν κόστισε πάνω από 20 ευρώ..
Το βραδάκι επιλέξαμε να φάμε στο όμορφο εστιατόριο του ξενοδοχείου μας, κάναμε μια βόλτα στο Ubud, ήπιαμε ένα ποτό και επιστρέψαμε για ύπνο…
Λέμε τώρα.. Πλούσιο πρωινό για να πάρουμε δυνάμεις, καφεδάκι και στις 9 ακριβώς το βανακι είναι στην ώρα του, έξω από το ξενοδοχείο μας και μας περιμένει!Σε κάνα μισάωρο φτάνουμε σε ένα χώρο όπου προμηθευόμαστε τον απαραίτητο εξοπλισμό, κράνη, σωσίβια, κουπιά κτλ. και μας ενημερώνουν για τα βασικά που πρέπει να γνωρίζουμε. Ευχάριστη έκπληξη αποτέλεσε και η συνάντηση μας με μια παρέα Ελλήνων! Με όλο τον εξοπλισμό παραμάσχαλα ξεκινάμε για το ποτάμι και τον χώρο αφετηρίας.. Μέχρι να φτάσουμε έχουμε κάνει ένα πρώτο μπάνιο, στον ιδρώτα.. Κατεβήκαμε σκαλιά, πολλά σκαλιά, και γύρω στο μισό μέτρο το καθένα, ή τουλάχιστον εμάς τόσο μας φάνηκε…
Φτάνοντας, χωριστήκαμε σε έξι άτομα ανά βάρκα, μαζί με έναν οδηγο. Στην δικια μας ήμασταν εμείς, ένα ζευγάρι Κινέζων και ένα ζευγάρι Νεοζηλανδων. Η κατάβαση διήρκεσε γύρω στις τρεις ώρες και πραγματικά ρίξαμε απίστευτο γέλιο! Πειράγματα με τις άλλες βάρκες, πτώσεις στον ποταμό και ο οδηγός μας κανονικό τρελοκομείο! Στη διάρκεια της διαδρομής σταματήσαμε δυο φορές για να κάνουμε μπάνιο, μια φορά κάτω από ένα καταρράκτη και μια σε ένα χώρο, όπου μπορούσες να πιεις αναψυκτικά, μπύρες κτλ.. Εκεί τα ξαναείπαμε με τους Έλληνες, που είχαμε συναντήσει νωρίτερα, οι οποίοι είχαν επιλέξει για διαμονή την Κούτα και μας επισήμαναν τον κακό χαμό που γινόταν εκεί από τουρίστες..
Το τοπίο καθ ’όλη τη διάρκεια της διαδρομής συγκλονιστικό, με πυκνή τροπική βλάστηση, με βράχους γύρω-γυρω και τα δέντρα σχεδόν να γλείφουν το νερό! Δυστυχώς, ή μάλλον ευτυχώς, είχαμε κλείσει αεροστεγώς τα προσωπικά μας είδη, οπότε δεν ήταν εύκολο να βγάλουμε φωτογραφίες..
Στο τέλος της διαδρομής πάλι περπάτημα μέχρι το βανακι και αφού φάγαμε σε έναν υπαίθριο χώρο, επιστροφή στο ξενοδοχείο μας. Η όλη δραστηριότητα, με μεταφορές από και προς το ξενοδοχείο, εξοπλισμός, rafting, και μεσημεριανό φαγητό, μας κόστισε γύρω στα 15 ευρώ το άτομο..
Το απογευματάκι η σύζυγος ήθελε να κάνει σπα, και αφού εγώ δεν πολυψηνομουν, μέσα στην μια ωρίτσα που θα κρατούσε, πρόλαβα να κάνω μια βόλτα στο κέντρο του Ubud, να πιω καφέ, να πάω στο WaterPalace,
να κάνω μπάνιο στην πισίνα του ξενοδοχείου και να πιω και 2-3 μπύρες.. Όχι δεν είμαι ο άνθρωπος-αστραπή απλά το «μια ωρίτσα θα κάνω αγάπη μου», έγινε χαλαρά 3-4 ώρες.. Τουλάχιστον απ’ ότι μου είπε άξιζε τον κόπο, καθώς ήταν σε έναν υπέροχο χώρο με υπαίθρια δωμάτια σε έναν καταπράσινο κήπο, με αρωματοθεραπειες, γιαουρτοθεραπειες!!!
, μασάζ, μπάνιο με ροδοπέταλα, συνοδεία τσαγιού και φρούτων, κομμωτήριο και όλα αυτά που κάνουν μια γυναίκα να χάνει την αίσθηση του χρόνου.. Η τετράωρη αυτή περιποίηση δεν κόστισε πάνω από 20 ευρώ..Το βραδάκι επιλέξαμε να φάμε στο όμορφο εστιατόριο του ξενοδοχείου μας, κάναμε μια βόλτα στο Ubud, ήπιαμε ένα ποτό και επιστρέψαμε για ύπνο…
Attachments
Last edited:
