vlasis18
Member
- Μηνύματα
- 27
- Likes
- 82
Επιστροφή από Αστυπάλαια 8 Σεπτεμβρίου και το μυαλό έμεινε εκεί. Ενα 5νθήμερο το οποίο αρκούσε να με ξεμυαλίσει και φυσικά να ζητάω κι άλλο χρόνο κοντά της...
Η διαμονή ήταν στην Μαλτεζάνα, στο Castellano Village, σε απίθανη τοποθεσία πάνω από τον κόλπο και τα νησάκια της περιοχής με υπέροχους ιδιοκτήτες που σε σκλάβωναν με την ευγένεια, την εξυπηρέτηση και γενικώς την διάθεση να βοηθήσουν στο κάθε τι που προβλημάτιζε. Η γειτνίαση με το αεροδρόμιο ουδόλως ενοχλεί, καθώς υπάρχει μία μόνο πτήση την ημέρα και αυτή είναι στις 12.00, την ώρα δηλαδή που όλοι λείπουν σε παραλίες, βόλτες κλπ.
Για την μετακίνηση σας, όσοι μπορείτε να νοικιάσετε τζιπ (τιμές Σεπτεμβρίου 30 ευρώ ημερησίως) γιατι οι δρόμοι είναι σε κακή κατάσταση (χωματόδρομοι που στρώνονται λιγάκι πριν την τουριστική σεζόν). Από την άλλη το μικρό δημοτικό λεωφορείο δεν έχει δρομολόγια για όλες τις παραλίες που αξίζει να δεί κανείς και τα συμβατικά αυτοκίνητα δεν μπορούν να υποσχεθούν ότι θα τα καταφέρουν σε όλες τις διαδρομές... Επιπλέον με το δικό σου μέσον καθορίζεις το πρόγραμμα όπως εσύ νομίζεις. Προς Θεού μην τολμήσετε να χρησιμοποιήσετε το δικό σας αυτοκίνητο σε ορισμένες διαδρομές (Καμινάκια, Βαθύ, Αγ. Ιωάννη, Πάνορμο) αν θέλετε να το έχετε και τον επόμενο χρόνο!
Από παραλίες: Κλασσικές αξίες οι Βάτσες με το μπαράκι (που σερβίρει και τοστάκια, σάντουιτς ) και την ωραία μουσική, τα Καμινάκια με την ταβέρνα της κας Λίντας, ο Αγιος Κωνσταντίνος με το αναψυκτήριο που φτιάχνει υπέροχους φυσικούς χυμούς και έχεις κάδρο την χώρα με το κάστρο και τα Τζανάκια με τους οπαδούς του γυμνισμού. Σαν δεύτερη επιλογή (όχι από πλευράς ομορφιάς) υπάρχουν ο Αγ. Ιωάννης στον οποίο μπορείς να φτάσεις με καραβάκι από τον Πέρα Γιαλό ή να κάνεις το παράτολμο επιχείρημα να κάτέβεις από το φαράγγι σε ένα πάρα πολύ δύσκολο μονοπάτι αφού αφήσεις το αυτοκίνητο στο πλάτωμα πάνω από την ομώνυμη εκκλησία. Το εγχείρημα το έκανα και ομολογώ ότι αν ήξερα ακριβώς τον βαθμό δυσκολίας για τα κιλά και τα χρόνια μου (παρά το γεγονός ότι είναι κατά κάποιο τρόπο μιά κατάκτηση), αμφιβάλλω αν θα το τολμούσα. Η διαρκεια καθόδου που θέλει μεγάλη προσοχή επίσης ήταν 1 ώρα και 15 λεπτά και της ανόδου περίπου 1 ώρα και 45 λεπτά αν υπολογίσω και τα 20 λεπτά ανάπαυσης. Χρειάζεται νερό, φρουτάκια και υπομονή - όχι άγχος. Στη μέση της διαδρομής θα βρείτε τρεχούμενα νερά και μικρές βάθρες σαν αποζημίωση για τον κόπο σας ( η ποσότητα του νερού βέβαια είναι ανάλογη με την εποχή). Θέλει οπωσδήποτε παπούτσια αθλητικά που να έχουν ξαναφορεθεί, κάλτσες για τον ιδρώτα και μακρύ παντελόνι για τα αγκάθια από τα βάτα της διαδρομής. Μην ακούσετε οτιδήποτε άλλο σαν πουν, θα γελαστείτε και θα το μετανιώσετε. Ο δρόμος για τον Αγ. Ιωάννη συνεχίζει βόρεια και καταλήγει στον μεγάλο κόλπο του Πάνορμου με επίσης κρυστάλλινα νερά. Το κομμάτι που μπορείτε να κολυμπήσετε στον Πάνορμο είναι το πρώτο κόντα στο μέρος που αφήνετε το αυτοκίνητο (τζιπ είπαμε!) γιατί τα υπόλοιπα 2/3 της παραλίας έχουν μεγάλες πλάκες κοντά στην ακτή. Η μονοήμερη εκδρομή στα νησάκια Κουτσομύτη και Κούνουπα γίνεται με πλοιάρια και από Πέρα Γιαλό και από Μαλτεζάνα. Εγώ πήγα από Μαλτεζάνα, κόστος 12,5 ευρώ το άτομο, αναχώρηση την 11.15 και επιστροφή την 17.15. Πρόκειται για νησάκια με μικρές παραλίες με καταπράσινα νερά. Προσοχή στον Κουτσομύτη για όσους θελήσουν να κολυμπήσουν από την παραλία που σε αφήνει το καραβάκι στο απέναντι νησάκι (απόσταση 70-100 μέτρα περίπου) γιατί το δεξί μισό της διαδρομής έχει ρεύμα που μπορεί να κουράσει τους μη γυμνασμένους. Πολύ καλές επιλογές για μπάνιο είναι επίσης η παραλία του Στενού και οι παραλίες της Μαλτεζάνας και του Σχοινώντα ( ο επόμενος κόλπος μετά την Μαλτεζάνα). Αφήνω τελευταία την παραλία bonus (καλό ε;;;
του νησιού, την Χρυσή Αμμο που είναι όνομα και πράγμα και στην οποία πάει κανείς από τον δρόμο του αεροδρομίου. Προσοχή, να πάτε πρωί γιατί υπάρχει ένα και μόνο ρείκι για σκιά και να διαλέξετε ημέρα που να έχει νοτιά γιατί ο βοριάς δεν σε αφήνει να κολυμπήσεις εκεί.
Φαγητό: Γενικά το φαγητό είναι πολύ ικανοποιητικό στο νησί. Η δύναμη στο θέμα μας πάντως είναι οι δύο ταβέρνες του Σχοινώντα ο Αστα-κούκος και η Αστυ-φαγία. Η ταβέρνα της κας Λίντας στα Καμινάκια με τα δικά της προϊόντα σε όλα τα φαγητά και το κοκκινιστό κατσικάκι που αν αφαιρεθείς μπορεί να φας και το πιάτο, είναι επίσης δυνατό χαρτί. Αλλες πολύ καλές επιλογές είναι ο Αστρόπελος στο Λιβάδι, το καφενείο του Μουγγού και το Barbarossa στη Χώρα και ο Γύρος της Μαλτεζάνας (λίγες φορές έχω φάει τόσο νόστιμο σουβλάκι!). Να δοκιμάσετε τα πιταράκια με το ντόπιο μαλακό τυρί (χλωρή), κατσικάκι κοκκινιστό ή λεμονάτο, γιαπράκια (ντολμαδάκια με ρύζι και μικρά κομμάτια κρέας) και σαλάτα με μικρά τοματάκια. Μιά επιπλέον διαδρομή για φαγητό μόνον (για τους μερακλήδες ντε!) είναι αυτή προς το Βαθύ όπου στο τέλος της διαδρομής υπάρχει η ταβέρνα της κας Σταυρούλας στην οποία θα φάτε λίγα πράγματα και καλά και ένα από αυτά είναι φρεσκότατο ψάρι. Οπως έμαθα ο δρόμος για το Βαθύ θα αρχίσει μέσα στον μήνα αυτό να ασφαλτοστρώνεται, οπότε οι επισκέπτες του επόμενου καλοκαιριού θα έχουν πιό εύκολη πρόσβαση στην περιοχή. Να σημειώσω ότι το Βαθύ έχει ένα πολύ κλειστό κόλπο, τα νερά δεν ανανεώνονται εύκολα και δεν προσφέρεται για μπάνιο.
Για γλυκό και για ποτό ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ να πάτε ένα βράδυ στο Αρχιπέλαγος (όταν φθάσετε στους μύλους στην Χώρα ρωτείστε πως θα πάτε). Υπέροχη μουσική, καταπληκτικό μπαλκόνι και πανοραμική θέα στο φωτισμένο κάστρο---> είμαι σίγουρος ότι θα ξαναπάτε!
Βόλτες: Η Χώρα με το κάστρο της , το οποίο αξίζει να επισκεφθείτε παρά την ανηφόρα, το τουριστικό Λιβάδι και ο Πέρα Γιαλός προσφέρονται για βραδυνή βολτίτσα.
Γενικώς είναι ένα νησί που έχει μια ιδιαίτερη ατμόσφαιρα και ομορφιά που νομίζω ότι θα κερδίσει την πλειοψηφία των επισκεπτών του, όπως άλλωστε και εμένα. Καλά να περάσετε!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Η διαμονή ήταν στην Μαλτεζάνα, στο Castellano Village, σε απίθανη τοποθεσία πάνω από τον κόλπο και τα νησάκια της περιοχής με υπέροχους ιδιοκτήτες που σε σκλάβωναν με την ευγένεια, την εξυπηρέτηση και γενικώς την διάθεση να βοηθήσουν στο κάθε τι που προβλημάτιζε. Η γειτνίαση με το αεροδρόμιο ουδόλως ενοχλεί, καθώς υπάρχει μία μόνο πτήση την ημέρα και αυτή είναι στις 12.00, την ώρα δηλαδή που όλοι λείπουν σε παραλίες, βόλτες κλπ.
Για την μετακίνηση σας, όσοι μπορείτε να νοικιάσετε τζιπ (τιμές Σεπτεμβρίου 30 ευρώ ημερησίως) γιατι οι δρόμοι είναι σε κακή κατάσταση (χωματόδρομοι που στρώνονται λιγάκι πριν την τουριστική σεζόν). Από την άλλη το μικρό δημοτικό λεωφορείο δεν έχει δρομολόγια για όλες τις παραλίες που αξίζει να δεί κανείς και τα συμβατικά αυτοκίνητα δεν μπορούν να υποσχεθούν ότι θα τα καταφέρουν σε όλες τις διαδρομές... Επιπλέον με το δικό σου μέσον καθορίζεις το πρόγραμμα όπως εσύ νομίζεις. Προς Θεού μην τολμήσετε να χρησιμοποιήσετε το δικό σας αυτοκίνητο σε ορισμένες διαδρομές (Καμινάκια, Βαθύ, Αγ. Ιωάννη, Πάνορμο) αν θέλετε να το έχετε και τον επόμενο χρόνο!
Από παραλίες: Κλασσικές αξίες οι Βάτσες με το μπαράκι (που σερβίρει και τοστάκια, σάντουιτς ) και την ωραία μουσική, τα Καμινάκια με την ταβέρνα της κας Λίντας, ο Αγιος Κωνσταντίνος με το αναψυκτήριο που φτιάχνει υπέροχους φυσικούς χυμούς και έχεις κάδρο την χώρα με το κάστρο και τα Τζανάκια με τους οπαδούς του γυμνισμού. Σαν δεύτερη επιλογή (όχι από πλευράς ομορφιάς) υπάρχουν ο Αγ. Ιωάννης στον οποίο μπορείς να φτάσεις με καραβάκι από τον Πέρα Γιαλό ή να κάνεις το παράτολμο επιχείρημα να κάτέβεις από το φαράγγι σε ένα πάρα πολύ δύσκολο μονοπάτι αφού αφήσεις το αυτοκίνητο στο πλάτωμα πάνω από την ομώνυμη εκκλησία. Το εγχείρημα το έκανα και ομολογώ ότι αν ήξερα ακριβώς τον βαθμό δυσκολίας για τα κιλά και τα χρόνια μου (παρά το γεγονός ότι είναι κατά κάποιο τρόπο μιά κατάκτηση), αμφιβάλλω αν θα το τολμούσα. Η διαρκεια καθόδου που θέλει μεγάλη προσοχή επίσης ήταν 1 ώρα και 15 λεπτά και της ανόδου περίπου 1 ώρα και 45 λεπτά αν υπολογίσω και τα 20 λεπτά ανάπαυσης. Χρειάζεται νερό, φρουτάκια και υπομονή - όχι άγχος. Στη μέση της διαδρομής θα βρείτε τρεχούμενα νερά και μικρές βάθρες σαν αποζημίωση για τον κόπο σας ( η ποσότητα του νερού βέβαια είναι ανάλογη με την εποχή). Θέλει οπωσδήποτε παπούτσια αθλητικά που να έχουν ξαναφορεθεί, κάλτσες για τον ιδρώτα και μακρύ παντελόνι για τα αγκάθια από τα βάτα της διαδρομής. Μην ακούσετε οτιδήποτε άλλο σαν πουν, θα γελαστείτε και θα το μετανιώσετε. Ο δρόμος για τον Αγ. Ιωάννη συνεχίζει βόρεια και καταλήγει στον μεγάλο κόλπο του Πάνορμου με επίσης κρυστάλλινα νερά. Το κομμάτι που μπορείτε να κολυμπήσετε στον Πάνορμο είναι το πρώτο κόντα στο μέρος που αφήνετε το αυτοκίνητο (τζιπ είπαμε!) γιατί τα υπόλοιπα 2/3 της παραλίας έχουν μεγάλες πλάκες κοντά στην ακτή. Η μονοήμερη εκδρομή στα νησάκια Κουτσομύτη και Κούνουπα γίνεται με πλοιάρια και από Πέρα Γιαλό και από Μαλτεζάνα. Εγώ πήγα από Μαλτεζάνα, κόστος 12,5 ευρώ το άτομο, αναχώρηση την 11.15 και επιστροφή την 17.15. Πρόκειται για νησάκια με μικρές παραλίες με καταπράσινα νερά. Προσοχή στον Κουτσομύτη για όσους θελήσουν να κολυμπήσουν από την παραλία που σε αφήνει το καραβάκι στο απέναντι νησάκι (απόσταση 70-100 μέτρα περίπου) γιατί το δεξί μισό της διαδρομής έχει ρεύμα που μπορεί να κουράσει τους μη γυμνασμένους. Πολύ καλές επιλογές για μπάνιο είναι επίσης η παραλία του Στενού και οι παραλίες της Μαλτεζάνας και του Σχοινώντα ( ο επόμενος κόλπος μετά την Μαλτεζάνα). Αφήνω τελευταία την παραλία bonus (καλό ε;;;
του νησιού, την Χρυσή Αμμο που είναι όνομα και πράγμα και στην οποία πάει κανείς από τον δρόμο του αεροδρομίου. Προσοχή, να πάτε πρωί γιατί υπάρχει ένα και μόνο ρείκι για σκιά και να διαλέξετε ημέρα που να έχει νοτιά γιατί ο βοριάς δεν σε αφήνει να κολυμπήσεις εκεί.Φαγητό: Γενικά το φαγητό είναι πολύ ικανοποιητικό στο νησί. Η δύναμη στο θέμα μας πάντως είναι οι δύο ταβέρνες του Σχοινώντα ο Αστα-κούκος και η Αστυ-φαγία. Η ταβέρνα της κας Λίντας στα Καμινάκια με τα δικά της προϊόντα σε όλα τα φαγητά και το κοκκινιστό κατσικάκι που αν αφαιρεθείς μπορεί να φας και το πιάτο, είναι επίσης δυνατό χαρτί. Αλλες πολύ καλές επιλογές είναι ο Αστρόπελος στο Λιβάδι, το καφενείο του Μουγγού και το Barbarossa στη Χώρα και ο Γύρος της Μαλτεζάνας (λίγες φορές έχω φάει τόσο νόστιμο σουβλάκι!). Να δοκιμάσετε τα πιταράκια με το ντόπιο μαλακό τυρί (χλωρή), κατσικάκι κοκκινιστό ή λεμονάτο, γιαπράκια (ντολμαδάκια με ρύζι και μικρά κομμάτια κρέας) και σαλάτα με μικρά τοματάκια. Μιά επιπλέον διαδρομή για φαγητό μόνον (για τους μερακλήδες ντε!) είναι αυτή προς το Βαθύ όπου στο τέλος της διαδρομής υπάρχει η ταβέρνα της κας Σταυρούλας στην οποία θα φάτε λίγα πράγματα και καλά και ένα από αυτά είναι φρεσκότατο ψάρι. Οπως έμαθα ο δρόμος για το Βαθύ θα αρχίσει μέσα στον μήνα αυτό να ασφαλτοστρώνεται, οπότε οι επισκέπτες του επόμενου καλοκαιριού θα έχουν πιό εύκολη πρόσβαση στην περιοχή. Να σημειώσω ότι το Βαθύ έχει ένα πολύ κλειστό κόλπο, τα νερά δεν ανανεώνονται εύκολα και δεν προσφέρεται για μπάνιο.
Για γλυκό και για ποτό ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ να πάτε ένα βράδυ στο Αρχιπέλαγος (όταν φθάσετε στους μύλους στην Χώρα ρωτείστε πως θα πάτε). Υπέροχη μουσική, καταπληκτικό μπαλκόνι και πανοραμική θέα στο φωτισμένο κάστρο---> είμαι σίγουρος ότι θα ξαναπάτε!
Βόλτες: Η Χώρα με το κάστρο της , το οποίο αξίζει να επισκεφθείτε παρά την ανηφόρα, το τουριστικό Λιβάδι και ο Πέρα Γιαλός προσφέρονται για βραδυνή βολτίτσα.
Γενικώς είναι ένα νησί που έχει μια ιδιαίτερη ατμόσφαιρα και ομορφιά που νομίζω ότι θα κερδίσει την πλειοψηφία των επισκεπτών του, όπως άλλωστε και εμένα. Καλά να περάσετε!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Last edited:
