Ινδία 15 ημέρες στην Ινδία

panius

Member
Μηνύματα
664
Likes
2.720
Ημέρα 12η: Βαρανάσι

....και επιτέλους ο Θεός μας λυπήθηκε και φτάνουμε στο Βαρανάσι.

Τώρα τι να πω; Δηλώνω αδυναμία να περιγράψω... Αν δεν πας ο ίδιος εκεί να δεις με τα μάτια σου δεν μπορείς να συλλάβεις τις εικόνες, την ατμόσφαιρα, την τρέλα αυτής της πόλης. Θα αναφέρω επιγραμματικά:
α) Είδαμε ολόγυμνο άντρα να βολτάρει αμέριμνος μέσα στο πλήθος. Σαν να ήταν το πιο φυσικό πράγμα. Μάλλον πρέπει να ήταν φακίρης ή κάτι σαν ασκητής και να είχε απαρνηθεί ρούχα και οτιδήποτε άλλο εγκόσμιο.
β) Είδαμε γυναίκες στο πεζοδρόμιο να ζυμώνουν με γυμνά χέρια τα κόπρανα από τις αγελάδες και να τα πλάθουν σε μεγάλους σβόλους. Στη συνέχεια άφηναν τους σβόλους στον ήλιο να ξεραθούν. Άλλες γυναίκες έφερναν την "πρώτη ύλη" μέσα σε παραγεμισμένες νάυλον σακούλες πάνω στα κεφάλια τους!!!
-Ελευθερία, κοίτα!!! Μέσα στη σακούλα έχει σκα...
-Ναι, το βλέπω μην πεις τίποτα άλλο!
Ο Σανβυ μας είπε ότι οι σβόλοι αυτοί χρησιμεύουν για το άναμμα της φωτιάς.
γ)Εκτός από αγελάδες, είδαμε και όλο το υπόλοιπο ζωικό βασίλειο στους δρόμους: κατσίκες, γουρούνια, φραγκόκοτες, μαϊμούδες, ελέφαντες...η βρώμα και η βρομιά απερίγραπτη. Κατά έναν περίεργο τρόπο όμως, εδώ δεν με ξένισε τόσο, όσο στην Άγκρα. Είναι τόσο τρελή και χίπικη η ατμόσφαιρα στο Βαρανάσι που και το σκουπίδι δένει αρμονικά στο τοπίο.
Φυσικά, κάναμε την επιβεβλημένη βαρκάδα στον Γάγγη το σούρουπο, για μένα η πιο συγκλονιστική εμπειρία σε όλο το ταξίδι. Δυστυχώς για να φτάσουμε στο κέντρο των θρησκευτικών δραστηριοτήτων, η βάρκα μας πέρασε από το σημείο που ξεβράζονται ακατέργαστα όλα τα λύματα του Βαρανασίου. Ήταν εφιαλτικό! Η όσφρηση δεν μπορούσε με τίποτα να δεχτεί, ούτε να επεξεργαστεί τόσο έντονη και συμπαγή μπόχα. Παραδίπλα τεράστιες στρογγυλές τσιμεντένιες εγκαταστάσεις αντλούσαν το νερό του ποταμού για να χρησιμοποιηθεί για την άρδευση της πόλης (ελπίζω όχι για την ύδρευση - έκανα ντουζ στο ξενοδοχείο!!!). Μέχρι να περάσουμε το σημείο εκείνο σταμάτησα να αναπνέω σπάζοντας ατομικά ρεκόρ κρατήματος της ανάσας. Μετά το ποτάμι γινόταν σαφέστατα πιο καθαρό χωρίς μυρωδιά και εκεί είναι που μπαίνει ο κόσμος μέσα και καθαγιάζεται ή πλένεται. Από το σημείο εκείνο που χύνονται οι υπόνομοι και μετά δεν μπαίνει μέσα κανείς, να είμαστε δίκαιοι.
Την επόμενη ώρα που κράτησε η κρουαζιέρα, χαζεύαμε αποσβολωμένοι. Βάρκες φορτωμένες με ξύλα διέσχιζαν το ποτάμι προς τις περιοχές καύσης των νεκρών. Δεκάδες εστίες έκαιγαν τους προνομιούχους Ινδούς που η κηδεία τους στο ιερό ποτάμι τους εξασφαλίζει τη μετάβαση στη Νιρβάνα μια ώρα αρχύτερα. Αν είσαι ευκατάστατος (νεκρός) Ινδός μπορείς να είσαι σίγουρος ότι θα γίνεις αγνή σταχτούλα. Αν πάλι τα φέρνεις δύσκολα βόλτα και δεν έχεις αρκετά λεφτά να πάρεις όλη την ξυλεία που απαιτείται για την καύση σου, τότε όλο και κάποιο χέρι ή πόδι θα μείνει άκαυτο και θα καταλήξει όπως είναι στο ποτάμι. Επίσης ο βαρκάρης με τα λίγα Αγγλικά του μας είπε, αν και δεν είμαι σίγουρος ότι κατάλαβα καλά, ότι τις ανύπαντρες γυναίκες και τα παιδιά δεν τους καίνε αλλά τους ρίχνουν απλά στο ποτάμι να κηδευτούν άκ(λ)αυτοι. Δυστυχώς, όσο και να προσπάθησα δεν είδα πουθενά επιπλέοντα πτώματα (ναι, μ' αρέσουν τα σπλάτερ, πώς το καταλάβατε;)
Ο βαρκάρης ήταν απίστευτη περίπτωση! Ένας άνθρωπος κοκαλιάρης, κυριολεκτικά μισή μερίδα, τράβαγε κουπί αγόγγυστα επί 2 ώρες στο ποτάμι. Εγώ, ούτε 15 λεπτά δεν θα άντεχα. Τον θαύμασα πραγματικά!
Φυσικά είδαμε στις όχθες τελετουργίες-υπερπαραγωγή, με πολύχρωμες φορεσιές, φωτιές, αρωματικούς καπνούς, μελωδικές ψαλμωδίες και απίστευτη ντελιριακή ατμόσφαιρα. Ένιωθα ότι έπαιρνα μέρος σε ταινία Ιντιάνα Τζόουνς σε σκηνή τελετουργίας όπου ο κόσμος εκστασιάζεται και έρχεται ο ιερέας και θυσιάζει την παρθένα έφηβη και μετά επιδίδονται όλοι σε όργια και τρώνε σκορπιούς και ... όπα ξέφυγα!
IMG_0634.JPG


Δυστυχώς κάτσαμε μόλις μια μέρα στο Βαρανάσι και ουσιαστικά πέρα από τον Γάγγη και τον ναό Durga, αφιερωμένο στους πιθήκους με κυριολεκτικά εκατοντάδες μαϊμούδες και πιθήκους στις αυλές του, δεν είδαμε κάτι άλλο από τα αξιοθέατα. Το ξενοδοχείο μας απείχε περίπου 1 χιλιόμετρο μακριά από το ιστορικό κέντρο, ακριβώς στις όχθες του ποταμού (http://www.rahulguesthouse.in/ - απ' έξω μοιάζει με γιαπί. Ήταν όμως από τις καλύτερες επιλογές διαμονής σε όλο το ταξίδι, πεντακάθαρο, πάμφθηνο και με φοβερή θέα στο ποτάμι). Έτσι δεν είχαμε την ευκαιρία να περπατήσουμε μέσα στο τουριστικό κέντρο της πόλης. Βολτάραμε όμως πολύ τις κεντρικές συνοικίες γύρω από το ξενοδοχείο και μπορώ να πω είδαμε πολύ ενδιαφέρουσες και αυθεντικές εικόνες.
Πήγαμε στην πανεπιστημιούπολη η οποία είναι τεράστια (πόλη μέσα στην πόλη) και αποτελεί όαση ηρεμίας, πρασίνου και τάξης μέσα στο χάος του Βαρανασίου. Εκεί νιώσαμε τη μεγάλη δύναμη αυτής της χώρας που δεν είναι άλλη από την εύρωστη, σπουδάζουσα νεολαία της και καταλάβαμε πώς είναι όταν το κράτος επενδύει στην εκπαίδευση του λαού του (ακριβώς το αντίθετο δηλαδή από την Ελλάδα). Η Ινδία ξοδεύει δισεκατομμύρια στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και τα κάμπους σε όλες τις πόλεις της είναι πραγματικά αξιοζήλευτα (δείτε στο streetview του googlemaps για να πάρετε μια ιδέα).
P1100719.JPG

Πήγαμε και στον διάσημο για τους Ινδούς (σύγχρονο) ναό Tulsi Manas, ένα πανέμορφο μαρμάρινο κτήριο με ωραίους κήπους. Εκεί, άφηνες έξω στην πύλη τα παπούτσια σου σε ένα κιόσκι και στην επιστροφή έδινες το κατιτίς σου στον άνθρωπο που τα φύλαγε. Εγώ, επειδή δεν είχα τη διάθεση να μπω μέσα στο ναό, είπα στην Ελευθερία και στον Μάνο να αφήσουν σε μένα τα παπούτσια τους και θα τους περίμενα στην άλλη μεριά της πύλης απέναντι από το κιόσκι. Ε, μέχρι να γυρίσουν τα παιδιά από τον ναό, ο χώρος γύρω μου γέμισε με δεκάδες ζευγάρια παπούτσια (συγγνώμη καλέ μου φύλακα για τη χαλάστρα που σου έκανα!!!)

Στο Βαρανάσι αποχαιρετήσαμε και τον Σάνβυ. Τράβηξε αυτός ανατολικά προς Καλκούτα, να δει τους δικούς του και εμείς πήραμε το αεροπλάνο προς αντίθετη κατεύθυνση. Η Βομβάη μας περίμενε! (και όπως αποδείχθηκε, την περιμέναμε και 'μεις με λαχτάρα)
P1100757.JPG

Το ξέρετε ότι η Ινδία είναι από τις χώρες με τα μεγαλύτερα αποθέματα χρυσού παγκοσμίως; Να γιατί!
 

panius

Member
Μηνύματα
664
Likes
2.720
Ημέρα 13η - 14η: Βομβάη

Βομβάη! Η μοναδική πόλη στον κόσμο όπου αυτοί που ζουν στις παραγκουπόλεις αποτελούν την πλειοψηφία. Η πόλη όπου κάθε χρόνο 600 άνθρωποι βρίσκουν το θάνατο στο σιδηροδρομικό της δίκτυο κυρίως λόγω συνωστισμού (κρέμονται σαν τα τσαμπιά στα βαγόνια και τραυματίζονται θανάσιμα ή πέφτουν από τις αποβάθρες ).
Επειδή γνώριζα ότι εδώ δεν θα είχαμε την πολύτιμη βοήθεια του Ινδού φίλου μας, είχα κάνει ιδιαίτερη προετοιμασία. Διάβασα, είδα αμέτρητα βίντεο στο youtube, παρακολουθούσα συζητήσεις σε φόρουμ. Όλοι σχεδόν λέγανε τα ίδια: δεν αξίζει, δεν έχει τι να δεις, είναι μια βρόμικη, τριτοκοσμική μεγαλούπολη. Είχα επηρεαστεί κιόλας από τις εικόνες στο Δελχί και περίμενα τα χειρότερα! Χάος και βρομιά στο πενταπλάσιο.

Ε, λοιπόν τη λάτρεψα αυτήν την πόλη! Και πώς θα μπορούσε να είναι διαφορετικά; Το οικονομικό και πολιτιστικό κέντρο αυτής της τόσο ενδιαφέρουσας χώρας δεν γίνεται να είναι τίποτα λιγότερο από συναρπαστικό! Εδώ χτυπάει η καρδιά της Ινδίας. Με ειδικό βάρος ανάλογο της Νέας Υόρκης, η Βομβάη προσελκύει σαν μαγνήτης κάθε χρόνο εκατοντάδες χιλιάδες εσωτερικούς μετανάστες. Ένα πραγματικό Μανχάταν στην καρδιά της Ασίας, αφού και τοπολογικά ακόμα οι ομοιότητες είναι εμφανείς: όλο το ιστορικό κέντρο της Βομβάης στριμώχνεται σε μια στενόμακρη λωρίδα γης που εισχωρεί μέσα στη θάλασσα. Αυτός ο γεωγραφικός περιορισμός συμβάλλει στη μεγέθυνση των προβλημάτων: έλλειψη χώρου, εκτόξευση των τιμών των ακινήτων σε αδιανόητα για την Ινδία επίπεδα, κυκλοφοριακή ασφυξία, περιβαλλοντική μόλυνση. Ταυτόχρονα όμως, αυτή η αυστηρή γεωγραφική οριοθέτηση αποστασιοποιεί κατά κάποιον τρόπο τη Βομβάη απ' όλη την υπόλοιπη Ινδιά και επιτρέπει καλύτερο έλεγχο και οργάνωση της πόλης. Εδώ, εκ των πραγμάτων, οι τενεκεδομαχαλάδες δεν βρίσκουν χώρο να αναπτυχθούν εις βάρος της πόλης, το αντίθετο μάλιστα! Όσοι θύλακες έχουν απομείνει ισοπεδώνονται με συνοπτικές διαδικασίες για χάρη μεγαλεπήβολων real estate project ή έργων υποδομής (το τι γίνεται στα προάστια είναι άλλη ιστορία). Εδώ, οι αγελάδες τρώνε πόρτα!!! :clap:!επιτέλους!:clap: Εδώ, τα τρίκυκλα ταξί απαγορεύονται δια ροπάλου (κυκλοφορούν μόνο στα προάστια). Το ινδικό μανχάταν είναι το μόνο μέρος σ΄ όλη την χώρα όπου η παροχή ηλεκτρικού ρεύματος είναι συνεχής και χωρίς διακοπές . Εδώ δεν θα δεις κουρελήδες οδοκαθαριστές με αχυρένιες σκούπες να ανακατεύουν τη σκόνη, αλλά οργανωμένη υπηρεσία καθαριότητας με απορριματοφόρα και κάδους. Εδώ, δεν θα δεις το χάλι με τα σκουπίδια!!! Θα δεις τους δρόμους πιο φροντισμένους, τα πάρκα πιο θαλερά, τις πλατείες πιο καθαρές. Ακόμα και η κυκλοφορία μοιάζει να τηρεί τον Κ.Ο.Κ: λιγότερες κόρνες, λιγότερες σφήνες, υπακοή στους φωτεινούς σηματοδότες.

Γκλαμουράτη, κοσμοπολίτικη, με λονδρέζικο αέρα και τροπική εμφάνιση, η Βομβάη μας εξέπληξε ευχάριστα!

Από το αεροδρόμιο ακόμη νιώσαμε ότι το σκηνικό εδώ αλλάζει. Ο αέρας ζεστός και υγρός μας έκανε να καταλάβουμε ότι μπήκαμε σε τροπική κλιματική ζώνη. Αν και η αίσθηση ήταν ενοχλητική, σε καμιά περίπτωση δεν νιώσαμε δυσφορία. Πάντως είμαι σίγουρος ότι το Καλοκαίρι στη Βομβάη θα είναι ανυπόφορο. Έξω στο αεροδρόμιο επικρατούσε χαλασμός. Το νέο τέρμιναλ του ΤσατραΠάτρα χτιζόταν δίπλα στο παλιό και το ταξί μας ελισσόταν δίπλα σε ημιτελείς ανισόπεδους κόμβους και θεόρατες τσιμεντένιες κολόνες (αλήθεια σας λέω! Έτσι λέγεται το αεροδρόμιο, ή κάπως έτσι τέλος πάντων!).
Το νέο τέρμιναλ είναι πια έτοιμο και είναι εντυπωσιακότατο!
Μα για στάσου... που είναι το σκουπιδομάνι; Πού είναι τα παραπήγματα πάνω στα πεζοδρόμια; Πού είναι τα κάρα και οι βοϊδάμαξες; Τσιμπήστε με!!! Το αμάξι σταμάτησε στο κόκκινο;;;; Είναι δυνατόν;;; Είμαστε ακόμα Ινδία; Και όμως! Στη Βομβάη τα πάντα είναι πιθανά! Ακόμα και να αλλάξει νοοτροπία ο Ινδός. Και αν είναι κάποιος αγύριστο κεφάλι και κουβαλάει τις συνήθειες του χωριού του στη μεγάλη πόλη, τότε τεράστιες ηλεκτρονικές πινακίδες αναλαμβάνουν να τον εκπαιδεύσουν στα νέα δεδομένα και ήθη...
IMG_0659.JPG

Ο οδηγός του ταξί μας ρωτάει αν θέλουμε να πάμε στο κέντρο από τον καινούργιο περιφερειακό αυτοκινητόδρομο πληρώνοντας διόδια, ή από τον συμβατικό μποντιλιαρισμένο δρόμο καθυστερώντας στην καλύτερη περίπτωση 45 λεπτά. Θέλει και ερώτημα; Πάρε τα λεφτά, πλήρωσε τα διόδια και κράτα και τα ρέστα.
Ο περιφερειακός δρόμος είναι το καμάρι της Βομβάης! Εξολοκλήρου χτισμένος μέσα στη θάλασσα και εντυπωσιακός με τις καλωδιοτές του γέφυρες, παρακάμπτει άθλιες συνοικίες και σε αφήνει στις παρυφές του κέντρου. Φαίνεται όμως πως για την μεγάλη πλειοψηφία των ντόπιων, ο νέος δρόμος αποτελεί απρόσιτη πολυτέλεια αφού όταν τον διασχίσαμε ήταν σχεδόν άδειος - κι ας ήταν ώρα αιχμής.
IMG_0665.JPG

Προσεγγίζοντας το "ινδικό μανχάταν"...
IMG_0670.JPG

not bad! not bad at all...
IMG_0676.JPG

Ειλικρινά δεν περίμενα την Βομβάη τόσο τροπική! Ούτε τόσο πράσινη! Παντού φοίνικες! Πυκνές δεντροστοιχίες, σκιερά πάρκα και με ένα ολόκληρο Εθνικό Πάρκο στις βόρειες παρυφές της, σας είπα αυτή η πόλη είναι συναρπαστική!
IMG_0687.JPG

Μπήκαμε στο ιστορικό κέντρο με τα παλιά κτήρια αποικιακής αρχιτεκτονικής. Είναι πανέμορφα, εντυπωσιακά, συνδυάζουν ευρωπαϊκά με ινδικά μοτίβα και είναι πάρα πολλά! Ποιος είπε ότι δεν έχει τίποτα να δεις σ' αυτή την πόλη; (ναι, καλά βλέπετε! Οι οδηγοί φοράνε κράνη!!!)
IMG_0682.JPG

Να και το London style bus!

vlcsnap-2014-05-29-01h05m25s194.png

Φτάνουμε στην περιοχή Marine Drive όπου βρίσκεται το ξενοδοχείο μας. Είναι μια από τις πιο όμορφες γειτονιές της πόλης με αρτ ντεκό κτήρια, κινηματογράφους και το μέρος όπου μαζεύεται ο κόσμος για περαντζάδα δίπλα στη θάλασσα. Κατάλυση στο ξενοδοχείο, ξεκούραση και συνεχίζουμε στο επόμενο μέρος με ακόμα περισσότερη Mumbai!!!
 

panius

Member
Μηνύματα
664
Likes
2.720
Ημέρα 14η Βομβάη (συνέχεια...)
Μετά από ένα διάλειμμα 5 μηνών να 'μαστε πάλι στην όμορφη Βομβάη... που είχαμε μείνει; Α, ναι! στο ξενοδοχείο. Λεγόταν Chateau Windsor Hotel και για τα δεδομένα της Ινδίας μας φάνηκε πανάκριβο (γύρω στα 40 ευρώ το άτομο για τρίκλινο δωμάτιο). Χαλάλι του! Και μόνο το γεγονός ότι για πρώτη φορά στις 15 μέρες μυρίσαμε επιτέλους χλωρίνη μέσα στο μπάνιο, μας έκανε να χαλαρώσουμε τόσο που 10 μασάζ αγιουβέρδας δεν θα τα κατάφερναν! Τα σεντόνια πεντακάθαρα! Οι μούρες βυθίστηκαν μέσα στα μαξιλάρια αβίαστα και κυριολεκτικά αφεθήκαμε. Το απογευματάκι, ανανεωμένοι βγήκαμε για βόλτα στο κέντρο. Η διαφορά με όλη την υπόλοιπη Ινδία είναι συγκλονιστική! Κυκλοφορούσαμε σε ένα πραγματικά αστικό περιβάλλον, κοσμοπολίτικο και περιποιημένο. Η γειτονιά ήταν γεμάτη κτήρια από την εποχή της αποικιοκρατίας.
IMG_0746.JPG

Πολλά από αυτά ήταν ιστορικοί κινηματογράφοι που έπαιζαν τις τελευταίες μπόλυγουντ επιτυχίες, αλλά και πολλές αμερικάνικες. Λίγα μέτρα πιο κάτω ξεκίναγε ένα τεράστιο πάρκο γεμάτο κοκοφοίνικες το οποίο πλαισίωναν επιβλητικά μέγαρα όπως τα Δικαστήρια, το Πανεπιστήμιο αλλά και η ινδική εκδοχή του λονδρέζικου Μπιγκ Μπεν!
IMG_0747.JPG

IMG_0751.JPG

IMG_0753.JPG


Ομάδες κρίκετ έπαιζαν ή έκαναν προπόνηση στην ανοιχτή, τεράστια αλάνα του πάρκου.
IMG_0750.JPG

Συνεχίζοντας τη βόλτα και λίγο πριν βγούμε στη γνωστή Πύλη της Ινδίας με το διάσημο ξενοδοχείο Ταζ Μαχάλ, μπήκαμε σε ένα εμπορικό κέντρο. Όχι τύπου mall αλλά παλιού στυλ, κλασάτο και αριστοκρατικό. Εκεί είδα για πρώτη φορά ψωμιά, κρουασάν και άλλα σφολιατοειδή δυτικού τύπου. Στην έξοδο μας προέτρεψαν να ανάψουμε και ένα κερί και μας ευχήθηκαν "Happy Diwali". Ξεκινούσε η μεγαλύτερη ινδική γιορτή "η γιορτή των φώτων", η οποία κρατάει αρκετές μέρες και γιορτάζεται παντού με μουσικές, παρελάσεις και πολλά πυροτεχνήματα. Στην μεγάλη πλατεία της Πύλης της Ινδίας μπήκαμε μετά από εξονυχιστικό έλεγχο. Ήταν ακόμα νωπές οι μνήμες από τις τρομοκρατικές επιθέσεις του 2008 με το ιστορικό ξενοδοχείο Ταζ να έχει τυλιχθεί στις φλόγες.
IMG_0727.JPG

IMG_0728.JPG

Κάπου εκεί ναυλώσαμε ένα ταξί να μας κάνει ένα δύωρο τουρ στο κέντρο και να μας αφήσει στην περιοχή Colaba με την υπαίθρια αγορά της. Εκεί πήραμε μερικές ντουζίνες μπρελόκ ελέφαντες, μια εξάδα βιβλία κάμα σούτρα και κάμποσα άλλα χαζοδωράκια και καταλήξαμε για πρώτη φορά στο ταξίδι σε MacDonalds. Αν και αμερικανιά, η ινδική επιρροή ήταν εμφανής. Βοδινό μπιφτέκι δεν υπήρχε, μόνο κοτόπουλο. Αλλά η αποκάλυψη ήταν οι πατάτες. Εκεί παραγγέλνεις τις λεγόμενες "Massala fries" όπου μαζί με τις πατάτες σου δίνουν και ένα σακουλάκι με μπαχαρικά. Ρίχνεις τις πατάτες μέσα στο σακουλάκι, το κουνάς πέρα δώθε και τις τρως. Σιγά μην αρκεστεί ο Ινδός σε σκέτη πατάτα με αλάτι!

Αργά το βράδυ, ντυνόμαστε για πρώτη φορά καλά και πάμε για ποτάκι σε ένα απ' τα πιο μοδάτα club της πόλης, στο ξενοδοχείο Four Seasons. Λέγεται Aer από το ελληνικό "αέρας" και όχι τυχαία αφού είναι υπαίθριο και βρίσκεται στον 34 όροφο του ξενοδοχείου. Οι τιμές μπορεί για Ινδία να ήταν προκλητικές, αλλά οκ: 12 ευρώ το κοκταϊλ το πληρώνω και στο Γκάζι κοιτάζοντας την υψικάμινο και χωρίς τα τροπικά φρούτα που μας έδωσαν εκεί. Να μην πω για τη θέα! Όλη η Βομβάη στο πιάτο, αστραφτερή και γκλαμουράτη! Πραγματικά ο τέλειος επίλογος μιας όμορφης μέρας σε αυτήν την πόλη. Τελευταία μέρα αύριο :(

cq5dam.web.1280.720.jpeg

φώτο από http://www.fourseasons.com/mumbai/dining/lounges/aer/

Πολλοί λένε ότι το κέντρο της Βομβάης δεν είναι η πραγματική εικόνα της πόλης και ότι για να γνωρίσεις την αληθινή Moumbai πρέπει να πάς στις παραγκουπόλεις. Οργανώνουν μάλιστα και εκδρομές για να δεις λέει τα μεγαλύτερα υπαίθρια πλυντήρια του κόσμου και πώς ζει ο κόσμος. Μπούρδες!!! Η αληθινή Βομβάη είναι το κέντρο της! Αυτά τα ένα- δύο τετραγωνικά χιλιόμετρα που τη διαφοροποιούν από όλη την υπόλοιπη χώρα και που την κάνουν μοναδική. Μην διανοηθείτε να χάσετε μια βόλτα στο κέντρο για να πάτε να δείτε τις παραγκουπόλεις. Θα χορτάσετε μπόχα, σκουπίδι και φτώχια στις άλλες πόλεις που θα πάτε...
 
Last edited:

hydronetta

Member
Μηνύματα
4.150
Likes
14.438
Επόμενο Ταξίδι
???
Ονειρεμένο Ταξίδι
όπου δεν έχω πάει
Την διάβασα απνευστί. Οι μπιχλοπεριγραφές ειδικά τόσο ζωντανές θαρρείς κι εκτός των εικόνων ξεπηδούσαν κι οσμές μέσα από το κείμενο!
Εξαιρετική γραφή, απολαυστικότατη, κείμενο με χιούμορ αλλά κι αγάπη γι'αυτή τη μοναδική χώρα. Πολλά συγχαρητήρια!
 

thanaret

Member
Μηνύματα
13
Likes
5
Υπέροχη περιγραφή! Ο γλαφυρός τρόπος που αφηγείσαι την εμπειρία σου είναι πολύ χρήσιμος για εμάς που πρόκειται να ταξιδέψουμε στην Ινδία. Σ΄ευχαριστούμε πολύ.
 

makisg

Member
Μηνύματα
4.712
Likes
14.779
Επόμενο Ταξίδι
Βενετία,Λουμπλιάνα,Μπλέντ
Ονειρεμένο Ταξίδι
Νησιά Φίτζι
Υπέροχη περιγραφή! Ο γλαφυρός τρόπος που αφηγείσαι την εμπειρία σου είναι πολύ χρήσιμος για εμάς που πρόκειται να ταξιδέψουμε στην Ινδία. Σ΄ευχαριστούμε πολύ.
και για εμάς που δεν πρόκειται να ταξιδέψουμε στην Ινδία.
 

echo2011

Member
Μηνύματα
2.398
Likes
3.571
Moυ αρέσει πολύ να διαβάζω για την Ινδία και οι περιγραφές σου είναι τόσο ζωντανές! Είμαι και εγώ ανάμεσα σε αυτούς που δε θα τολμούσαν να πατήσουν το πόδι τους εκεί.. Με τόση βρωμιά θα φοβόμουν να φάω, να πιω, να εισπνεύσω τον αέρα τους.. Μαθαίνουμε λοιπόν για αυτόν τον ενδιαφέρον προορισμό μέσα από τέτοιες ωραίες ιστορίες!
 

giannismits

Member
Μηνύματα
3.494
Likes
11.726
Επόμενο Ταξίδι
?
Εμένα πάλι μου άρεσε που δεν ωραιοποίησες τις καταστάσεις. Γιατί έχω την εντύπωση οτι όσοι πάνε Ινδία θέλουν να περάσουν στον εαυτό τους οτι αν και άνθρωποι του Δυτικού κόσμου δεν τους σοκάρει η εξαθλίωση, τα ποντίκια, η βρωμιά, τα πτώματα και άλλα τέτοια ωραία! Το καταλαβαίνω οτι το να βιώνεις κάτι τέτοιο είναι εμπειρία ζωής αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί να μου αρέσει κάτι τέτοιο!
Αυτό που έγραψες για την Βομβάη και τις παραγκούπολεις με εκφράζει. Γιατί μπορεί να μην έχω πάει αλλά ξέροντας τον εαυτό μου αυτή την άποψη θα είχα;)
 

villi

Member
Μηνύματα
1.088
Likes
2.789
Γιατί έχω την εντύπωση οτι όσοι πάνε Ινδία θέλουν να περάσουν στον εαυτό τους οτι αν και άνθρωποι του Δυτικού κόσμου δεν τους σοκάρει η εξαθλίωση, τα ποντίκια, η βρωμιά, τα πτώματα και άλλα τέτοια ωραία! Το καταλαβαίνω οτι το να βιώνεις κάτι τέτοιο είναι εμπειρία ζωής αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί να μου αρέσει κάτι τέτοιο!
Δε νομίζω να υπάρχει άνθρωπος του δυτικού κόσμου που να μη σοκάρετε από την εξαθλίωση.Το γεγονός ότι περιγράφεται στις ιστορίες ιδίως όσων πήγαμε για πρώτη φορά αυτό μαρτυρά.Αλλά αν είναι να σταθείς σε αυτή δεν υπάρχει λόγος να επισκευτείς την Ινδία.Το θέμα είναι να δεις πίσω και πέρα απο την εξαθλίωση!Αναφέρομαι γενικά στον καθένα μας μην παρεξηγηθώ!
Η Ινδία έχει απίστευτα τοπία,πολιτιστική κληρονομιά,μακραίωνη ιστορία,ωραίο κόσμο,ιδιαίτερη κουζίνα και πολλά άλλα που πρέπει να ανοίξεις τα μάτια της ψυχής για να τα δεις.
Ο Panius επέλεξε ένα πιο χιουμοριστικό τρόπο να περιγράψει τις εικόνες που αντίκρισε και είναι ίσως ένας καλός τρόπος άμυνας!Προσωπικά με βοήθησε η περιγραφή του να ξεπεράσω κι εγώ κάποιες εικόνες που μου'χανε κάτσει στο στομάχι!

Panius η Βομβάη ήταν στο αρχικό μου πρόγραμμα αλλά βγήκε λόγω πίεσης χρόνου.Από την περιγραφή και τις φωτογραφίες σου πήρα μία ωραία γεύση,ευχαριστώ!
 
Last edited:

panius

Member
Μηνύματα
664
Likes
2.720
Εγώ σ' ευχαριστώ @villi για τα καλά σου λόγια! Η υπέροχη ιστορία σου ήταν και το έναυσμα για μένα, να ξεκινήσω τη δική μου. Ελπίζω να σου δοθεί σύντομα η ευκαιρία να ξαναπάς Ινδία και να επισκεφθείς και τη Βομβάη!
 

panius

Member
Μηνύματα
664
Likes
2.720
Last day...

Βολτάρω στην παραλία... Το πιο όμορφο σημείο της πόλης. Στην Ελλάδα, αντίστοιχο θα μπορούσε να είναι η Νέα Παραλία στη Θεσσαλονίκη, μόνο που αντί για ευθεία, εδώ η διαδρομή είναι ένα τέλειο ημικύκλιο. Το "Περιδέραιο της Βασίλισσας" είναι το παρατσούκλι της περιοχής, για να τονιστεί ακόμα περισσότερο το σχήμα και η ομορφιά... Ζευγαράκια πιασμένα χέρι - χέρι κάθονται στα παγκάκια, ζουν με όλες τους τις αισθήσεις το "ινδικό όνειρο" που προσφέρει αυτή η πόλη και απολαμβάνουν τον κατακόκκινο ήλιο που βυθίζεται μες στη θάλασσα ενώ οι ουρανοξύστες στο βάθος μοιάζουν σαν να έχουν πάρει φωτιά.
IMG_0771.JPG

Η Ελευθερία και ο Μάνος είχαν πάρει το πλοιάριο και πήγαν στο Elephanta island με τους λαξευμένους στην πέτρα ινδουιστικούς ναούς, και τα θρασύτατα πιθηκάκια που σου κλέβουν το φαϊ απ' τα χέρια.
P1100853.JPG

P1100831.JPG

Οι ναοί φιλοξενούν το πιο σημαντικό, από αρχαιολογική άποψη, άγαλμα του θεού Σίβα ύψους 6 μέτρων με τις 3 υποστάσεις του (δημιουργός, προστάτης, καταστροφέας) να αναπαριστώνται με 3 κεφάλια.

.Θα ήθελα να δω κι εγώ τους ναούς, αλλά λόγω κούρασης και ζέστης προτίμησα να χαλαρώσω λίγο βολτάροντας στην πόλη και να οργανώσω στις σκέψεις μου τις εμπειρίες από το ταξίδι.

Σίγουρα, όποιος πάει Ινδία συγκλονίζεται. Θα λατρέψει τη χώρα ή θα τη μισήσει. Σίγουρα πάντως αδιάφορο δεν πρόκειται να τον αφήσει. Εμένα αυτό που μου έμεινε είναι θαυμασμός.

Θαυμασμός για τα μνημεία, την ιστορία και τον πολιτισμό. Η Ινδία είναι κοιτίδα παγκόσμιου πολιτισμού. Θρησκείες, φιλοσοφίες, τρόποι ζωής που χαρακτηρίζουν ολόκληρη την Ασία, έχουν προέλευση ινδική. Ακόμα και οι αριθμοί που χρησιμοποιούμε προέρχονται από την Ινδία και ας έχει καθιερωθεί να τους λέμε αραβικούς.

Θαυμασμός για τη χώρα, που έχει καταφέρει και έχει ενώσει κυριολεκτικά εκατοντάδες φυλές, θρησκείες, γλώσσες κάτω από μια κοινή στέγη και έχει διαμορφώσει μια κοινή εθνική ταυτότητα. Αν θέλει η Ευρώπη να πάρει μαθήματα περί ενοποίησης, ας κοιτάξει προς Ινδία μεριά.

Θαυμασμός για τους ανθρώπους. Χαμογελαστοί, ανέμελοι και χαρούμενοι παρά τη φτώχεια τους και τις δύσκολες συνθήκες διαβίωσής τους. Ταυτόχρονα αξιοπρεπείς, περήφανοι για τη χώρα τους, και αισιόδοξοι για το μέλλον.

Και φυσικά, όπως μου συμβαίνει σε κάθε ταξίδι, θαυμασμός για τη δική μου χώρα. Ας γκρινιάζουμε και ας μιζεριάζουμε όσο θέλουμε. Η πραγματικότητα δεν αλλάζει. Ζούμε σε παράδεισο!

Ο ουρανός σκοτείνιασε, τα φώτα άναψαν, δεκάδες πυροτεχνήματα άστραψαν στον ουρανό. Οι εορταστικές εκδηλώσεις για το Diwali ξεκίνησαν...
IMG_0775.JPG

P1100916.JPG


Και μιας και βρισκόμαστε Βομβάη, θέλω να ευχαριστήσω όλους εσάς που είχατε την υπομονή να με διαβάσετε, με τι άλλο; Bollywood στα καλύτερά του! Ψηφίστηκε η καλύτερη ταινία του 2012, δεν έχει καμία σχέση με αυτό που έχετε στο μυαλό σας και θα σας μαγέψει με τη μουσική της, τη φωτογραφία της και το συναίσθημα που βγάζει...

Barfi (2012)
Part1
Part2
Part3
Part4
Part5
Part6
(Πατήστε το play κάτω αριστερά. Όχι το κεντρικό...)



End of story (Πάμε για Μαρόκο τώρα...)
 

Εκπομπές Travelstories

Τελευταίες δημοσιεύσεις

Booking.com

Ενεργά Μέλη

Στατιστικά φόρουμ

Θέματα
33.113
Μηνύματα
880.688
Μέλη
38.839
Νεότερο μέλος
mgian

Κοινοποιήστε αυτή τη σελίδα

Top Bottom