Θελοντας να οργανωσω το καλοκαιρινο οικογενειακο μας ταξιδι, μιλησα με καμια δεκαρια γραφεια σε Αθηνα και Θεσσαλονικη. Πολυ γνωστα και καποια λιγοτερο γνωστα. Αφου σηκωσαν τα τηλεφωνα με τα χιλια ζορια, εκανα τις ερωτησεις μου, αλλα απαντησεις δεν πηρα. Μου κρατησαν το τηλεφωνο μου και το ονομα για να με καλεσουν για να μιλησουμε. 8 στα 10 δεν με καλεσαν ποτε. Παλι τηλεφωνα εγω και παλι υποσχεσεις οτι θα με παρουνε...και παλι τιποτα. Καλα ξερουνε απο επαγγελματισμο οι ανθρωποι; Που να μην ημασταν και σε οικονομικη κριση δηλαδη, θα με ειχανε βρισει. Και μιλαμε για πακετο στο εξωτερικο (τουλαχιστον μιας εβδομαδας) 5 ατομων (2 ενηλικες και 3 παιδια, εκ των οποιων μου ειπανε οτι τα δυο θα χρεωθουνε ως ενηλικες).
Τι να πω...το λιγοτερο με νευριασαν.
Τι να πω...το λιγοτερο με νευριασαν.