Ιταλία Βεν...αιτία τρέλας & Βερόνα

demie

Member
Μηνύματα
409
Likes
795

Βενετία τρέλας, λοιπόν, και πώς να μην τρελαίνεσαι με τόση ομορφιά;


Η μοναδικότητα και ομορφιά της Βενετίας είναι πανταχού παρούσες, δε χρειάζεται να ψάξεις… σ’ όποιο κανάλι και να βρεθείς, σ’ όποιο σοκάκι και να περπατήσεις, όποια γέφυρα και να διασχίσεις, νιώθεις την αύρα αυτής της μοναδικής πόλης! Είναι σαν να μπήκες σε χρονομηχανή και να σε γύρισε αιώνες πίσω μιας και όλα τα κτίρια είναι παλιά και για να μεταφερθείς είτε χρησιμοποιείς πόδια είτε πλεούμενα.


Πριν ξεκινήσω την εξιστόρηση, θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους εσάς που έχετε δώσει τις πολύτιμες πληροφορίες σας και εσάς που μου "ανοίξατε" τα μάτια και έβγαλα την πιστωτική κάρτα Aegean bonus της alpha bank, καθώς επίσης και το μέλος @DELIDEB που πραγματικά την πιο κρίσιμη στιγμή ενημέρωσε για τα happy miles και εξαργύρωσα 5.600 μίλια αντί 7.000 που υπολόγιζα. Βέβαια την κάρτα δεν την είχα πολύ καιρό και έτσι κατάφερα να πάρω με μίλια μόνο το δικό μου εισιτήριο Αθήνα - Βενετία (στην ουσία ήταν τα μίλια/ πόντοι που μου χάρισαν επειδή έβγαλα την κάρτα).


Το ξενοδοχείο το κλείσαμε από την Booking μέσω του site της aegean και πήρα διπλάσια μίλια! Yeahhh! Και ξανα-ευχαριστώ για την ενημέρωση! (Ξέρει κανείς αν λήγουν κάποια στιγμή αυτά τα μίλια; )


Λεγόταν Locanda Novo, βρισκόταν στην περιοχή Canarregio και κόστισε το δίκλινο 660 ευρώ για 4 βράδια. Κάτι που τον Μάιο έχει πολύ τουρισμό, κάτι που πλησίαζε η έκθεση Biennale, οι τιμές των ξενοδοχείων ήταν στα ύψη. Για Βενετία και εκείνη την περίοδο ήταν οικονομικό ξενοδοχείο, τα πιο φτηνά που έβρισκα, είτε είχαν κοινό μπάνιο ή και μόνο που τα έβλεπα στις φωτογραφίες, ήθελα να βάλω τα κλάματα! :cry: Το ενδεχόμενο να μείνουμε εκτός Βενετίας… απλά δεν έπεσε καν στο τραπέζι!


Το δικό μας, λοιπόν, δωμάτιο φαινόταν πολύ ωραίο, με βενετσιάνικη διακόσμηση, άλλα δωμάτια αντίστοιχα κόστιζαν από 200 ευρώ/ βραδιά και πάνω και είχα αρχίσει να ανησυχώ για το αν τελικά θα είναι τόσο ωραίο όπως στις φωτογραφίες. Τελικά, αποδείχτηκε πολύ ωραίο… Λεπτομέρειες στη συνέχεια!



1η μέρα: Τετάρτη 18 Μαΐου 2016


Έφτασε, λοιπόν, η στιγμή που χτύπησε το ξυπνητήρι και πετάχτηκα σαν ελατήριο από το κρεβάτι και άρχισα να χοροπηδάω τραγουδώντας “volareeee oooo cantare oooo”. :xalara:Καλά θα ήταν να ξυπνούσα έτσι κάθε μέρα! Πήραμε το αυτοκίνητο, το αφήσαμε στο “Apollo parking” 25 ευρώ για 4 ½ μέρες. Στο site “park around” μάς έβγαζε πως ήταν το πιο οικονομικό. Φτάσαμε, λοιπόν, αφήσαμε το αυτοκίνητο και μάς πήγαν ως το αεροδρόμιο.


Το ταξίδι διήρκησε 2 ώρες περίπου.


Πλησιάζοντας…
1.JPG


Αν πετάξετε με aegean να καθίσετε στις δεξιά θέσεις για να δείτε από ψηλά τη Βενετία…
2.JPG


Προσγειωθήκαμε, αναπνεύσαμε βενετσιάνικο αέρα, παραλάβαμε τη βαλίτσα μας και στη συνέχεια ακολουθήσαμε τις ταμπέλες που έγραφαν “water bus” (ή αλλιώς vaporetto στα ιταλικά), βγήκαμε έξω από το αεροδρόμιο…
4.jpg


και για κανά 10λεπτο περίπου περπατούσαμε…
3.jpg


μέχρι που βρεθήκαμε στην αποβάθρα (από εκεί φεύγουν και τα water taxi)…
5.jpg


Είχαμε κλείσει τα εισιτήρια του water bus διαδικτυακά από το site της Αlilaguna. Πληρώσαμε 25 ευρώ το άτομο πηγαινέλα. Μας βγήκαν λίγο πιο οικονομικά από το να τα κλείναμε επί τόπου. Ο κύριος, όμως, λόγος ήταν πως δε θέλαμε να ψαχνόμαστε και χάσουμε χρόνο, αν και παρόλο που τα είχαμε εκτυπωμένα, έπρεπε να περάσουμε από το ταμείο να μάς τα δώσουν σε μορφή εισιτηρίου. Ήμασταν οι πρώτοι στην ουρά και μάς εξυπηρέτησαν αμέσως, οπότε δεν κοίταξα αν υπήρχε ξεχωριστή ουρά γι’ αυτούς που τα έχουν προπληρώσει ή όχι.


Τα δρομολόγια θα τα βρείτε εδώ. Εμάς μάς βόλευε η μπλε γραμμή…
6.JPG



Ήδη είχε αρχίσει να μ’ αρέσει!

Η διαδρομή ήταν κάπως έτσι…
7.JPG



Τα παράθυρα ήταν ψηλά (δεν είναι όλα τα vaporetti έτσι) οπότε δε βλέπαμε και πολύ έξω, μόνο αν τεντωνόμασταν. Που και που έμπαιναν νερά από τα παράθυρα, κυρίως όταν διασταυρωνόμασταν με άλλο σκαφάκι! Έχετε, λοιπόν, το νου σας και έτοιμοι να κλείσετε το παράθυρο αν χρειαστεί.


Κάναμε στάση στο Murano…
8.JPG



9.JPG


H επόμενη στάση ήταν η δική μας Fondamente Nove λεγόταν…
10.JPG


Συνολικά από το αεροδρόμιο ως τη στάση μας, κάναμε γύρω στα 40 λεπτά.


Είχα βρει στο ίντερνετ αυτό το φανταστικό site το οποίο μού έλυσε πολλές απορίες. Μεταξύ άλλων έλεγε να επιλέξεις ξενοδοχείο κοντά σε στάση vaporetto και σού έδειχνε χάρτη στον οποίο εμφανιζόντουσαν τα ξενοδοχεία που έχουν εύκολη πρόσβαση, το δικό μας ήταν μεταξύ αυτών. Εκτός αυτού, κάπου γράφει και οδηγίες για το πως θα φτάσεις βήμα-βήμα σε κάποια ξενοδοχεία από το αεροδρόμιο. Για το δικό μας είχε οδηγίες (το google maps μού έβγαζε διάφορες εναλλακτικές και με είχε μπερδέψει), βέβαια τα ονόματα των δρόμων ήταν διαφορετικά από αυτά που έβγαζε το google maps (και που τελικά ήταν τα σωστά), αλλά τελικά πήρα μια ιδέα. Σ’ αυτό το site θα βρείτε και πληροφορίες π.χ για το που θα παρκάρετε το αυτοκίνητό σας και πολλές-πολλές άλλες πληροφορίες! Πραγματικά εξαιρετικά χρήσιμο.


“Είχα περπατήσει” και τη διαδρομή μέσω “street view” (μέχρι ένα σημείο...μετά τα ίχνη του χανόντουσαν) έτσι ώστε να φτάσουμε άνετα και γρήγορα στο ξενοδοχείο μας. Με είχατε τρομάξει κάποιοι που λέγατε πως κάνατε πολλή ώρα να βρείτε το ξενοδοχείο σας και εγώ έφτασα στο άλλο άκρο!!! :D


Οι πρώτες εικόνες… είχα ενθουσιαστεί όσο δεν πήγαινε!

11.JPG


12.JPG



13.JPG



Όντως βρήκαμε το ξενοδοχείο εύκολα, ύστερα από κανά 5λεπτο περπάτημα…

Δε λες πως η ταμπέλα είναι και πολύ εμφανής!
20.JPG



Η ρεσεψιόν…
15.JPG



Ευτυχώς το δωμάτιό μας ήταν έτοιμο κατά τις 12 που φτάσαμε. Ιδού…
16.JPG



Είχαμε και σαλονάκι!
17.JPG


Η θέα μας…
18.1.JPG



Βρισκόταν στον 2ο όροφο μαζί με άλλο ένα δωμάτιο...ποιο 2ο δηλαδή που μεταξύ του 1ου και του 2ου ορόφου μεσολαβούσαν 45 σκαλοπάτια...και τι σκαλοπάτια...τέτοια!
18.JPG



Το χειρότερό μας ήταν όταν είχαμε ήδη κατέβει και θυμόμασταν πως κάτι ξεχάσαμε και έπρεπε να ξανανέβουμε! Και αυτό γινόταν σχεδόν κάθε φορά!:oops:


Ναι, ναι ήμασταν στο “privato”...
19.1.JPG



Παρόλο που στο booking έλεγε πως έχει internet μόνο στη ρεσεψιόν, είχε και στη σκάλα και όταν ήμασταν στο σαλονάκι έπιανε μια χαρά, από το δωμάτιο για να βρούμε πληροφορίες ήταν οκ, αλλά για να “κατεβάσουμε” κάτι, ζοριζόταν.


Εδώ παίρναμε το πρωινό μας εμείς και το διπλανό μας δωμάτιο, τα υπόλοιπα δωμάτια το έπαιρναν στο δωμάτιο τους. Ε βέβαια, πώς ν’ ανέβει η κακομοίρα αυτή τη σκάλα με τον δίσκο;;;
19.JPG



Ξεκινήσαμε την εξερεύνηση της πόλης από την περιοχή Canarregio όπου βρισκόταν το ξενοδοχείο…
21.JPG



Περπατήσαμε τη Strada Nova, έναν φαρδύ δρόμο γεμάτο μαγαζιά, φτάσαμε στο παλάτι Ca d’ Oro και είδαμε για πρώτη φορά το Μεγάλο κανάλι!
22.jpg




Πεινούσαμε μιας και το πρωινό της aegean ήταν για σπουργίτια και κατευθυνθήκαμε προς την Fondamenta Misericordia και Ormesini που είχα διαβάσει πως έχει πολλά εστιατόρια.


Ήδη η Βενετία με είχε κερδίσει και δε χόρταινα να βλέπω τα κανάλια, τις γεφυρούλες, υπέροχη πόλη…


Πρώτη φορά έβλεπα πλεούμενο - μπετονιέρα…
23.JPG



24.1.JPG


Φτάσαμε στην Fondamenta Misericordia που στη συνέχεια γίνεται Ormesini
24.2.JPG



24.3.JPG



24.4.JPG



Περάσαμε το Εβραϊκό γκέτο…
24.JPG



Tα εστιατόρια που είχα σημειώσει είτε ήταν κλειστά, είτε άδεια, είτε είχαν λίγα τραπέζια και γεμάτα και τελικά καταλήξαμε στην “Arte della pizza” που ήταν take away. Πήρα ένα κομμάτι pizza με μικρές αγκιναρίτσες και άλλο ένα με prosciutto (έτσι έγραφε, αλλά ham μού το είπε), και δεν είχε τη γεύση προσούτο όπως την ξέρουμε εδώ. Το ζυμάρι ήταν χοντρό και γενικά δεν ενθουσιάστηκα, ο άντρας μου πήρε ένα κομμάτι πεπερόνι και ένα με prosciutto και μανιτάρια και του άρεσε. Τα κομμάτια δεν ήταν πολύ μεγάλα και κόστισαν 2,5 ευρώ το ένα. Εγώ με 2 χόρτασα, ο άντρας μου ούτε καν!


Καθίσαμε, όμως, να φάμε στο κανάλι και ήταν υπέροχα!


Συνεχίσαμε τη βόλτα μας…
25.1.jpg



25.JPG


Πλεούμενο-γερανός…
26.1.JPG



26.JPG


Μα πού είναι ο κόσμος;;; Σίγουρα όχι μέρα-μεσημέρι στο Cannaregio!


Ύστερα από την όμορφη βόλτα μας, καταλήξαμε στο ξενοδοχείο για ξεκούραση και αφού ανασυγκροτήσαμε τις δυνάμεις μας, ντυθήκαμε, στολιστήκαμε και ήμασταν έτοιμοι να συνεχίσουμε την εξερεύνησή μας…
28.JPG


29.JPG


30.1.JPG


30.2.JPG


Εδώ να σημειώσω πως το offline google maps μάς έσωσε. Βάζαμε το GPS και πηγαίναμε σφαίρα! O έντυπος χάρτης με μπέρδευε, οπότε γρήγορα τον εγκατέλειψα!


Φτάσαμε στη γέφυρα Rialto… Εντυπωσιακή! Δυστυχώς την ανακατασκεύαζαν “εξωτερικά” και δεν μπορούσαμε ν’ανέβουμε...
133.JPG



“Εσωτερικά” μπορούσες ν’ ανέβεις, τα μαγαζιά όμως ήταν κλειστά εκείνη την ώρα...
134.JPG


Από την άλλη πλευρά ήταν έτσι…
30.3.JPG


Καταλαβαίνετε τη στεναχώρια μου;;;


Στη συνέχεια κατευθυνθήκαμε προς την πλατεία Αγ. Μάρκου. Φανταστική πλατεία!
30.jpg



Η εκκλησία του Αγ. Μάρκου, ο πύργος του ρολογιού, το παλάτι του Δόγη...τι να πρωτοπώ… είχαν φύγει οι πολλοί τουρίστες, ακούγαμε και ωραία κλασική μουσική από τις ζωντανές ορχήστρες των καφέ και πραγματικά η αίσθηση ήταν μαγική! Ήμασταν, επιτέλους, στη Βενετίαααααα!!! :clap:


Το μόνο αρνητικό ήταν που συνέχεια μάς πλησίαζαν για να μάς πουλήσουν κάτι και να μας δώσουν καλαμπόκι για να ταΐσουμε τα περιστέρια (εν τω μεταξύ στους σκουπιδοτενεκέδες είχε σηματάκι πως απαγορεύεται να τα ταΐζεις)… θυμήθηκα τότε πως έχετε αναφέρει πολλές φορές το ίδιο περιστατικό (αλλά αν θυμάμαι καλά αναφερόσασταν στη Φλωρεντία) και πως μετά σού ζητάνε χρήματα, οπότε τους αποφύγαμε.


Αφού, λοιπόν, χαζέψαμε στην πλατεία, πήραμε πολλές φωτογραφίες και βίντεο, συνεχίσαμε το πρόγραμμά μας, το οποίο έλεγε ηλιοβασίλεμα πίνοντας bellini στο “Skyline bar” δηλ. το μπαρ στην ταράτσα του Hilton στο νησακι Giudecca.


Αν χρειαστείτε κάποια διευκρύνιση για το bar στείλτε τους μήνυμα στο facebook, εμένα μού απάντησαν πολύ γρήγορα.


Περάσαμε και την πανέμορφη γέφυρα των στεναγμών… (αυτή η κλειστή γέφυρα εκεί “ψηλά” )
32.JPG



Περπατήσαμε στη Riva degli Schiavoni, μετά από λίγο και αμέσως μετά το ξενοδοχείο Danieli, στη στάση Zaccaria, βρήκαμε το σκαφάκι του Hilton. “Alilaguna” γράφει απέξω και στην πόρτα “Hilton”. Παρέχεται δωρεάν και τα δρομολόγια θα τα βρείτε εδώ


Kαταπληκτική θέα προς το καμπαναριό του Αγ. Μάρκου και το παλάτι του Δόγη...
35.JPG


Μετά από λίγη ώρα κάναμε στάση στο Zattere στην περιοχή Dorsoduro, και μετά από λίγο φτάσαμε στο Hilton.
36.JPG


Συνολικά η διαδρομή κράτησε ένα τέταρτο.


Όταν φτάσαμε στην ταράτσα είχε ζωντανή μουσική στο χώρο της πισίνας. Ετοιμαζόντουσαν για βραδιά Abba. Η θέα εκπληκτική!
37.jpg



38.jpg



39.jpg


Έκανε λίγο κρύο και ευτυχώς τελικά που δεν έκλεισα θέσεις για τη βραδιά Abba όπως αρχικά σκεφτόμουν γιατί δε θα ευχαριστιόμασταν.


Αφού πήραμε μια πρώτη γεύση Βενετίας από ψηλά, πήγαμε στο bar για να τα πιούμε κιόλας! Δεν καθίσαμε από την πλευρά με την ωραία θέα καθώς φυσούσε και είχε κρύο, ενώ από την άλλη πλευρά “έκοβε” και ήταν σαν να είχαν ανάψει θερμάστρες. Το Bellini κόστισε 14 ευρώ και μάς έφεραν και 4 συνοδευτικά

Εδώ θα βρείτε τον κατάλογο.


Η θέα που είχαμε από το τραπέζι μας…
41.JPG


Που και που πήγαινα στην πλευρά με την υπέροχη θέα, αλλά το κρύο δε μού επέτρεπε να καθίσω περισσότερο από “λίγες φωτογραφίες”...
42.JPG



Αφού, λοιπόν, ο ήλιος έδυσε, ήρθε η ώρα ν’ αποχωρήσουμε και να βγούμε σε αναζήτηση τροφής! Συνδεθήκαμε στο wi-fi του Hilton και τσεκάραμε τα ωράρια των εστιατορίων που είχα σημειώσει στην περιοχή San Marco, αλλά όλα έκλειναν 8-8.30 και η ώρα είχε ήδη φτάσει 8.30. Οπότε αποφασίσαμε να καθίσουμε όπου βρούμε και μάς αρέσει.


Περιμένοντας να έρθει το σκαφάκι, κάναμε μια μικρή βολτούλα και συναντήσαμε ένα βενζινάδικο πλεουμένων…
44.JPG


Ήρθε το σκαφάκι του Hilton...
45.JPG


και μετά από λίγη ώρα, φτάσαμε στην πλατεία Αγ. Μάρκου η οποία ήταν έτσι…
46.JPG


Είχε πλημμυρίσει σε κάποια σημεία παρόλο που δεν είχε πέσει σταγόνα βροχής.


Κατευθυνθήκαμε προς το ξενοδοχείο, ενώ ταυτόχρονα ψάχναμε και κάπου να φάμε. Τελικά καθίσαμε στο “Al Buso” και παραγγείλαμε πίτσα με prosciutto. Εμένα μού άρεσε, του άντρα μου του φάνηκε κατεψυγμένη!!! Τί σημασία είχε όμως αφού είχαμε αυτή τη θέα;

Γέφυρα Rialto
47.JPG


Δεν μπορούσαμε να την ανέβουμε λόγω ανακατασκευής, να μην την χαζέψουμε τουλάχιστον; Υπέροχη!


Πληρώσαμε 14 ευρώ για την πίτσα και ένα μπουκαλάκι νερό.


Τα βραδινά, έρημα, σιωπηλά, γαλήνια και “μυστήρια” βενετσιάνικα σοκάκια, απλά μαγικά! Η καλύτερη αίσθηση πηγαίνοντας για ύπνο. :lol:
 

Attachments

  • 183,3 KB Προβολές: 0

Italitsa

Member
Μηνύματα
840
Likes
915
Επόμενο Ταξίδι
Γύρος Αυστρίας
Ονειρεμένο Ταξίδι
Περού
Like, like, like!!! Περιμένω τη συνέχεια με αγωνία γιατί από το κείμενο σου καταλαβαίνω πόσο πολύ αγάπησες αυτές τις 2 πόλεις!! Ελπίζω η τρέλα σου να είναι γενικότερη, για όλη την Ιταλία, όπως και η δική μου!!! :xalara:
 

demie

Member
Μηνύματα
409
Likes
795
2η μέρα: 19 Μαΐου 2016


Ξύπνησα πριν χτυπήσει το ξυπνητήρι: κάτι η ανυπομονησία μου, κάτι το φως που έμπαινε από ένα παραθυράκι οροφής… δεν ήθελε και πολύ! Το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να κοιτάξω από το παράθυρο τον καιρό μιας και τα sites είχαν προβλέψει βροχή εκείνη τη μέρα. Δυστυχώς βγήκαν αληθινά, αλλά τίποτα δε μάς πτοούσε. Ήμασταν στη Βενετίαααααααα!!! :clap:


Κατεβήκαμε στο σαλονάκι για να πάρουμε το πρωινό μας. Είχαμε “συνεννοηθεί” με την κυριούλα που θα μάς το ετοίμαζε, και όταν λέω συνεννοηθεί, εννοώ πως δε γνώριζε αγγλικά, ούτε εμείς ιταλικά... οπότε βρήκαμε στον οδηγό μας πως το πρωινό λέγεται “κολατσιόνε”, ξέραμε τους αριθμούς οπότε της πετάξαμε και ένα “νόβε” και έτσι στις 9 που πήγαμε, το πρωινό μάς περίμενε. :lol: Δε θα πω πως ήταν πλούσιο: 1 κρουασάν, 1 γιαούρτι, 2 φρυγανιές, μέλι, κρεμώδες τυράκι, βούτυρο, μαρμελάδα για τον καθένα μας και ήπιαμε ζεστή σοκολάτα.


Ευτυχώς, η βροχή είχε σταματήσει, κρυάκι είχε πάντως.

Την πρώτη στάση μας την κάναμε στο στενότερο δρομάκι της Βενετίας, Calletta Varisco, 53 εκατοστά.
50.JPG



Στη συνέχεια, κατευθυνθήκαμε προς την πλατεία Αγ. Μάρκου και είδαμε αυτές τις υπέροχες εικόνες! Σαν ψεύτικα σκηνικά ήταν…
51.JPG


52.JPG


55.JPG


56.JPG


Παρατηρήσαμε πως σκουπιδοτενεκέδες δεν υπήρχαν και οι κάτοικοι άφηναν τα σκουπίδια τους κάτω. Την τελευταία μέρα, είδαμε και πως τα μάζευαν...
53.JPG


54.1.JPG


Ζόρικο αν σκεφτούμε πως κουβαλάνε τόσο βάρος έτσι για ώρα και πως οι γεφυρούλες αποτελούνται από μικρά μικρά σκαλοπατάκια. Τους κούριερ, μεταφορείς, ακόμα και τους γονείς με τα καρότσια τους λυπήθηκε η ψυχή μου, αγκομαχούσαν κάποιες φορές.


Φτάσαμε στην πλατεία Αγ.Μάρκου, κόοοοσμος! Η ώρα κόντευε 11 και γινόταν χαμός από γκρουπς.
58.jpg


Κατευθυνθήκαμε προς το παλάτι του Δόγη για το οποίο είχαμε κλείσει εισιτήρια για “Secret itineraries”. Ψάχνοντας για κάτι άσχετο στο “Le routard” (γαλλικό forum), έπεσα σε μια συζήτηση σχετική και όλοι έλεγαν πως είναι “must”. 2 βδομάδες πριν πήγα να κλείσω αλλά δεν υπήρχε διαθεσιμότητα στις αγγλικές ξεναγήσεις για καμία από τις μέρες που θα ήμασταν εκεί. Τελικά κλείσαμε στη γαλλική ξενάγηση των 12:00, παρόλο που ο άντρας μου δεν ξέρει γρι γαλλικά. Του έκανα τη μετάφραση όποτε μπορούσα. Καλύτερα από το να μην πηγαίναμε καθόλου. Εκτός από αγγλικά και γαλλικά, είχε και στα ιταλικά για όποιον ενδιαφέρεται. Το κάθε εισιτήριο κόστιζε 20,50 ευρώ και τα κλείσαμε από το vivaticket. Εκτός από τους χώρους που βλέπεις έτσι και αλλιώς, περιλαμβάνει και ξενάγηση η οποία διαρκεί 1:20’ και μαθαίνεις πολλές ενδιαφέρουσες πληροφορίες, και πηγαίνεις και σε μέρη τα οποία δεν μπορείς να δεις μόνος σου..


Έξω από το παλάτι υπήρχαν, θεωρητικά, 3 ουρές. Η αριστερή για ν’ αγοράσεις εισιτήριο, η μεσαία για όσους είχαν προπληρώσει και η δεξιά για τις “μυστικές διαδρομές”. Και όταν λέω θεωρητικά, εννοώ πως στην πράξη ο καθένας στεκόταν όπου ήθελε, παρόλο που υπήρχαν ταμπελίτσες στην αρχή κάθε ουράς. Για τις 2 πρώτες, δεν το συζητώ καν ήταν ένα μπουλούκι δηλ. και να ήθελες να καθίσεις στη σωστή ουρά, απλά δε γινόταν. Εμείς καθίσαμε στη σωστή και ενώ ήμασταν οι μόνοι τη δεδομένη στιγμή για τις “μυστικές διαδρομές”, περιμέναμε τόση ώρα επειδή οι άλλοι ήταν σε λάθος σειρά και όταν έφταναν στον υπεύθυνο δεν τους άφηνε να περάσουν. Τέλος πάντων, είχαμε εκτυπώσει την κράτηση (έπρεπε να είμαστε 1 ώρα πριν), μας έδωσαν τα εισιτήρια, περάσαμε και τον έλεγχο και βρεθήκαμε στην εσωτερική αυλή του παλατιού…
60.1.JPG


60.JPG



Ευτυχώς που προλάβαμε και τη θαυμάσαμε, βγάλαμε και φωτογραφίες γιατί ξαναξεκίνησε να βρέχει.:icon_evil: Δε μας εμπόδισε σε κάτι όμως γιατί θα μπαίναμε μέσα. Μέχρι να ξεκινήσει η ξενάγηση είχαμε λίγο χρόνο να χαζέψουμε κάτω.

Ωραία γόνδολα...
62.JPG


και μετά ανεβήκαμε.

Είδαμε την πανέμορφη χρυσή σκάλα…
65.JPG


Την αίθουσα του Μεγάλου Συμβουλίου και της Συγκλήτου...
67.jpg


68.1.JPG


68.JPG


Κόντευε η ώρα 12 και έτσι κατευθυνθήκαμε προς το σημείο συνάντησης.


Όσοι δεν ενδιαφέρεστε για το περιεχόμενο της ξενάγησης, μπορείτε να σταματήσετε να διαβάζετε εδώ, τα λέμε στο επόμενο κεφάλαιο!


Από αυτήν την πορτούλα (απέναντι από τις τουαλέτες) μπήκαμε και ξεκίνησε η ξενάγηση της ανοδικής διαδρομής που ακολουθήσαμε...
69.1.JPG


Αρχικά μάς μίλησε και μάς εξήγησε μερικά πράγματα για το αξίωμα του Δόγη, ο οποίος εκλεγόταν από τους ευγενείς και έπρεπε να είναι περίπου από 60 έως 80 χρονών για να έχει περισσότερη ωριμότητα και εμπειρία.

Τα κελιά που βρισκόντουσαν στο ισόγειο, τα λεγόμενα “πηγάδια”, ήταν τα χειρότερα, 6 μήνες το πολύ άντεχε κάποιος εκεί καθώς πλημμύριζαν, είχε πολλή ζέστη το καλοκαίρι, πολύ κρύο το χειμώνα και υγρασία και εκτός αυτού, υπήρχαν αρουραίοι οι οποίοι μετέδιδαν αρρώστιες. Σε κάθε κελί χωρούσε 1 ή 2 κρατούμενοι και οι φυλακές αυτές προορίζονταν για τους πολιτικούς οι οποίοι πρόδιδαν τη Βενετία.


Στη συνέχεια είδαμε κελιά με ξύλινα κρεβάτια (κάποτε υπήρχε και ένα ραφάκι καθώς και ένα δοχείο για την ανάγκη τους).


Όσο λιγότερο σοβαρό ήταν το αδίκημα, τόσο πιο ψηλά ήταν το κελί.

Ανεβήκαμε μια στενή σκαλίτσα και βρεθήκαμε στο κελί που λεγόταν “φούρνος” καθώς έφτανε τους 35-40 βαθμούς Κελσίου και ήταν σαν απομόνωση έτσι ώστε να σκεφτούν το παράπτωμά που είχαν διαπράξει και κατ’ επέκταση να ομολογήσουν. Όλοι οι κρατούμενοι είχαν δικαίωμα σε γιατρό και δικηγόρο και το κράτος τούς έδινε κάποια χρήματα ώστε να καλυτερέψει λίγο η ζωή τους μέσα στη φυλακή.


Συνεχίσαμε ν’ ανεβαίνουμε την στενή σκαλίτσα και βρεθήκαμε στο γραφείο της γραμματέως, όπου υπήρχε ένα μικρό παραθυράκι και ένα μικρό καθρέφτη ώστε να διαχέεται το φως. Όσοι δούλευαν κοντά στον Δόγη πληρωνόντουσαν πολύ καλά για να μην αποκαλύπτουν τα μυστικά του. Ο κάτω από τον Δόγη έπαιρνε σε αναλογία περίπου 500.000 ευρώ το χρόνο (ύστερα από έναν πρόχειρο υπολογισμό της ξεναγού!).


Στη συνέχεια πήγαμε στην αίθουσα των αρχείων όπου φυλασσόντουσαν γύρω στα 15.000.000 έγγραφα (υπήρχαν και αντίγραφα σε περίπτωση πυρκαγιάς).


Κάθε ντουλαπάκι ανήκε σε έναν Δόγη που έφερε το οικόσημό του και περιείχε τα έγγραφά του. 2 ντουλαπάκια είχαν το ίδιο οικόσημο γιατί ο πατέρας σκοτώθηκε στην Κωνσταντινούπολη και προς τιμήν του, τη θέση του την πήρε ο γιος του. Αυτό έγινε κατ’ εξαίρεση καθώς όπως προείπαμε το αξίωμα του Δόγη δεν ήταν κληρονομικό. Τα τελευταία ντουλαπάκια δεν είχαν οικόσημο καθώς προορίζονταν για τους μελλοντικούς Δόγηδες.
69.JPG



Τα έγγραφα εκτός από την πυρκαγιά, απειλούνταν και από τους αρουραίους. Οι Βενετοί μεγάλοι έμποροι, δε θα μπορούσαν να σκεφτούν τίποτ’ άλλο παρά να φέρουν… γάτες από την Αίγυπτο και Συρία (νομίζω) τις οποίες άφησαν να κυκλοφορούν ελεύθερες στην αίθουσα των εγγράφων. Στην αίθουσα αυτή παρατηρήσαμε και το πάτωμα το οποίο είναι φτιαγμένο από ανθεκτικό υλικό ώστε να μη “φουσκώνει”. Εκτός αυτού η πόρτα είναι έτσι φτιαγμένη ώστε να κλείνει εύκολα όταν η γραμματέας ήταν φορτωμένη με έγγραφα.


Η διπλανή αίθουσα είναι η αίθουσα των βασανιστηρίων. Τους έδεναν τα χέρια με το σκοινί και όσο δεν ομολογούσαν τόσο τραβούσαν το σκοινί και έσπαγαν τα κόκαλα της ωμοπλάτης. Στο βασανιστήριο, το οποίο μπορούσε να κρατήσει το πολύ μια ώρα, παρευρισκόταν και γιατρός ο οποίος μπορούσε να παρέμβει όταν έκρινε πως απειλούταν η ζωή του βασανιζόμενου, καθώς σκοπός δεν ήταν να πεθάνει. Από το μπαλκονάκι παρακολουθούσαν οι μελλοντικοί βασανιζόμενοι.
70.JPG



Συνέχεια είχε το κελί του Καζανόβα, του μεγάλου αυτού μυθιστοριογράφου που έχει μείνει στην ιστορία σαν φοβερός καρδιοκατακτητής...

Βρισκόταν στα Piombi δηλ. στα κελιά τα οποία βρισκόντουσαν στον τελευταίο όροφο και κάτω από μολύβδινη οροφή (οι συνθήκες ήταν καλύτερες από τα κελιά “πηγάδια”) και ήταν αρκετά μεγάλο.
71.JPG


Τον συνέλαβαν για ύβρη προς τα θεία το 1757. Η δίκη κράτησε μόλις μισή ώρα και καταδικάστηκε σε φυλάκιση 5 χρόνων, αλλά τελικά κάθισε έναν: μπήκε καλοκαίρι, οπότε στην ουσία πέρασε δύο καλοκαίρια στο ζεστό αυτό κελί, το οποίο ήταν όλο ξύλινο.


Ο Καζανόβα άρχισε να οργανώνει την απόδρασή του. Το κελί του ήταν απομονωμένο και μόνο ο φύλακας που τον πρόσεχε ερχόταν σε επαφή μαζί του. Μετακινούσε το κρεβάτι, σκάλιζε το ξύλινο πάτωμα με ένα κομμάτι σίδερο και όταν ερχόταν ο φύλακας να του δώσει φαγητό το έβαζε στη θέση του. Σκάλιζε, σκάλιζε και όταν έβλεπε φως να έρχεται από το πάτωμα που σήμαινε πως κάποιος δούλευε στον από κάτω όροφο σταματούσε. Το πλάνο του, προφανώς, δεν το είχε σκεφτεί και πολύ καλά, καθώς από κάτω του ακριβώς, βρισκόταν η αίθουσα κάποιου συμβουλίου, αλλά τί να έκανε; Μια μέρα, λοιπόν, πριν αποδράσει, έρχεται ο φύλακας και του ανακοινώνει τα “ευχάριστα” νέα πως “παίρνει προαγωγή” και αλλάζει κελί!!!


Προχωρήσαμε και μεις και αφού περάσαμε από μια αίθουσα με λόγχες, όπλα, ασπίδες, κτλ και τη σοφίτα, φτάσαμε στο καινούργιο κελί του Καζανόβα, το οποίο ήταν λιγότερο ζεστό. Του μετέφεραν και τα έπιπλα και καθώς τράβηξε το κρεβάτι ο φύλακας, είδε την τρύπα που είχε σκάψει ο Καζανόβα. Ο φύλακας δεν μπορούσε να τον καταδώσει γιατί ο Καζανόβα είχε ελεγχθεί πριν μπει φυλακή και δε βρέθηκε το σίδερο πουθενά, επίσης ο φύλακας ήταν ο μόνος που ερχόταν σ’ επαφή μαζί του, οπότε θα φαινόταν πως τον βοήθησε δίνοντας του εκείνος το σίδερο. Οι κρατούμενοι είχαν μόνο ένα κοκάλινο κουτάλι το οποίο δεν ήταν ικανό να σκαλίσει το ξύλο. Ο Καζανόβα έκρυψε το σίδερο μέσα στην πολυθρόνα οπότε, εφόσον μεταφέρθηκαν όλα του τα πράγματα, το είχε μαζί του και στο νέο κελί. Όμως ο φύλακας τον παρακολουθούσε και έτσι δεν μπορούσε να κάνει τίποτα. Στο πιο πέρα κελί ήταν κρατούμενος ένας ιερέας και καθώς δεν μπορούσαν να έχουν συνομιλίες μεταξύ τους, άρχισαν να ανταλλάσσουν βιβλία στα οποία έκρυβαν γράμματα στα οποία ο Καζανόβα τού εξηγούσε την προηγούμενη του απόπειρα και τον ρώτησε αν θέλει να αποδράσει μαζί του. Ο ιερέας απήντησε θετικά και έτσι ξεκίνησε το σχέδιο. Ο Καζανόβα, εφόσον παρακολουθείτο έπρεπε με κάποιο τρόπο να περάσει το σίδερο στον ιερέα για να κάνει αυτός όλη τη δουλειά Έτσι, ζητάει από τον φύλακα να του αγοράσει την πιο όμορφη και μεγάλη Βίβλο που μπορούσε να βρει. Πράγματι ο φύλακας τη βρήκε και έτσι ο Καζανόβα έκρυψε μέσα το κομμάτι σίδερο. Ο ιερέας άνοιξε τρύπα στο ταβάνι του και βρέθηκε στα δοκάρια, περπάτησε και έφτασε πάνω από το κελί του Καζανόβα και άρχισε να σκαλίζει το ταβάνι του.


Μετά από κάποιους μήνες που τελείωσε το “έργο” του ήταν έτοιμοι για τη μεγάλη απόδραση. Όντως, έγινε έτσι όπως τα είχαν σχεδιάσει, κατάφεραν να περπατήσουν στα δοκάρια και να περάσουν πάνω από τα κελιά και εν τέλει βρήκαν τρόπο και κατέβηκαν, πήραν τη διαδρομή που κάναμε και μεις (με αντίθετη όμως κατεύθυνση) και βρέθηκαν σε μια μεγάλη κλειδωμένη πόρτα, αλλά να γυρίσουν πίσω δε γινόταν. Σε κάποια φάση είδε ο φύλακας δύο κυρίους να περιμένουν πίσω από την κλειδωμένη πόρτα και σήμανε συναγερμό. Νομίζοντας όμως πως οι τύποι αυτοί ανήκουν στο συμβούλιο του Δόγη και τούς κλείδωσε μέσα κατά λάθος, σήμανε λάθος συναγερμό και οι πόρτες άνοιξαν! Έφυγαν, λοιπόν, έφτασαν στο Μέστρε και χωρίστηκαν. Από εκεί πήραν άλογα και τελικά ο Καζανόβα κατέληξε στη Γαλλία όπου έμεινε 18 χρόνια.


Αυτή ήταν η ιστορία του Καζανόβα. Η ξεναγός μάς πρότεινε να διαβάσουμε τα "απομνημονεύματα του Καζανόβα" για περισσότερες λεπτομέρειες. Ήδη τα ανακάλυψα και περιμένουν να τα διαβάσω!
72.JPG


Ξεκινήσαμε την καθοδική μας πορεία, περάσαμε από την αίθουσα των Ιεροεξεταστών και των Δικαστών. Είδαμε και το “Στόμα της αλήθειας” και η ξεναγός μάς εξήγησε πως υπήρχαν στην πόλη διάσπαρτα και έριχνες στο στόμα το χαρτάκι και “κάρφωνες” τον “διπλανό σου” όταν ήξερες πως παρανομεί.
73.JPG


Η ξενάγηση τελείωσε και ενώ είχα διαβάσει πως ένα μυστικό πέρασμα θα μάς οδηγούσε σε κάποια αίθουσα του παλατιού, μυστικό πέρασμα δεν είδα ούτε και η ξεναγός μάς είπε κάτι. :rolleyes-80:
 

giannismits

Member
Μηνύματα
3.494
Likes
11.726
Επόμενο Ταξίδι
?
Πω δεν είχα ιδέα για όσα έγραψες! Πολύ ενδιαφέρουσες ιστορίες, άξιζε τελικά αυτή η ξενάγηση που κάνατε. Ούτε μου έμεινε τίποτα από το παλάτι των Δόγηδων. Μάλιστα απορώ γιατί έχω τόσες λίγες φωτό από το εσωτερικό του.

Πάντως σαν χθες θυμάμαι το πρώτο μου ταξίδι στο εξωτερικό που ήταν στη Βενετία.
Ωραία μας τα λες, περιμένω τη συνέχεια.
 

demie

Member
Μηνύματα
409
Likes
795
Πω δεν είχα ιδέα για όσα έγραψες! Πολύ ενδιαφέρουσες ιστορίες, άξιζε τελικά αυτή η ξενάγηση που κάνατε. Ούτε μου έμεινε τίποτα από το παλάτι των Δόγηδων. Μάλιστα απορώ γιατί έχω τόσες λίγες φωτό από το εσωτερικό του.

Πάντως σαν χθες θυμάμαι το πρώτο μου ταξίδι στο εξωτερικό που ήταν στη Βενετία.
Ωραία μας τα λες, περιμένω τη συνέχεια.
Και μεις στην αρχή που είδαμε τις αίθουσες μόνοι μας, αν και είχαμε τον TOP 10 και διαβάζαμε τις ταμπελίτσες δεν πολυκαταλαβαίναμε και όντως ούτε εμάς μάς έμεινε κάτι από αυτά, με την ξενάγηση όμως μάθαμε και καταλάβαμε κάποια πράγματα. Άξιζε, λοιπόν, απλώς θα πρέπει να κλείσεις καιρό πριν γιατί υπάρχουν 3 αγγλικές ξεναγήσεις τη μέρα και στην καθεμία δέχονται ως 25 άτομα.

Το πρώτο ταξίδι στη Βενετία και από τότε έχεις πάρει φόρα!!!! Χαχα!!! :haha:
 

Vally

Member
Μηνύματα
98
Likes
25
Επόμενο Ταξίδι
Λονδίνο (;)
Ονειρεμένο Ταξίδι
ΝΥ,Καραϊβική, Μαρόκο
Αχ, περιμένω πώς και πώς την υπόλοιπη περιγραφή σου, καθώς θα πάμε γαμήλιο Βενετία - Βερόνα - Φλωρεντία τέλη Αυγούστου/αρχές Σεπτέμβρη!!!!
Λύσε μου μόνο δύο απορίες:
1)Να πάρουμε κάποιο pass για τα καραβάκια (24ωρο, 48ωρο κτλ) ή περπατιέται και δε χρειάζεται;
2) Αν κλείσω το museum pass, το secret itineraries tour στο Παλάτι των Δόγηδων είναι επιπλέον 14 ευρώ όπως είδα κάπου ή περιλαμβάνεται στην κάρτα;
 

demie

Member
Μηνύματα
409
Likes
795
Συνέχεια 2ης ημέρας


Ύστερα από την πολύ ενδιαφέρουσα ξενάγηση, γυρίσαμε μόνοι μας το υπόλοιπο παλάτι...


περάσαμε τη Γέφυρα των Στεναγμών...
76.JPG


78.JPG


κάποια κελιά...
77.JPG



και ήρθε η ώρα να εγκαταλείψουμε το όμορφο αυτό παλάτι.


Όση ώρα ήμασταν στο παλάτι έβρεχε, ευτυχώς, όμως, σταμάτησε λίγο πριν βγούμε και έτσι ήμασταν έτοιμοι να συνεχίσουμε. :lol:


Νιώσαμε μια πείνα και αποφασίσαμε να φάμε ζυμαρικά. Βρήκαμε το μαγαζί που θέλαμε στο offline google maps και μέσα σε λίγα λεπτά βρεθήκαμε στο Dal Moro’s που είχε ολόφρεσκα ζυμαρικά και ήταν take away. Εγώ πήρα με θαλασσινά και ο άντρας μου με πεκορίνο. Ήταν πολύ νόστιμα και κόστισαν 13 ευρώ και τα δύο. Εγώ χόρτασα, ο άντρας μου όχι απόλυτα.
80.JPG



Γεμίσαμε, λοιπόν, τις "μπαταρίες' μας και κατευθυνθήκαμε προς την ελληνική συνοικία.

81.JPG


Περπατήσαμε την calle dei Greci και βρεθήκαμε στην ponte dei Greci. Την είσοδο της ελληνικής εκκλησίας δε θα πω πως είμαι 100% σίγουρη πως τη βρήκαμε. :rolleyes-80:
82.JPG


83.JPG



Βγήκαμε στην Riva degli Schiavoni και περπατήσαμε ανέμελοι και ωραίοι…

Η φρεγάτα ήταν επισκέψιμη (δε γνωρίζω περι τίνος πρόκειται), αλλά είχε μια τεράστια ουρά...
84.JPG


Φτάσαμε στα ναυπηγεία του Arsenale και καθίσαμε να ξεκουραστούμε, χαζεύοντας και διαβάζοντας στον Top 10 τις πληροφορίες που μάς έδινε.
85.JPG


86.JPG


Αφήσαμε, λοιπόν, πίσω μας την περιοχή Castello και κατευθυνθήκαμε προς το καφέ Florian με σκοπό να καθίσουμε. Τα σύννεφα είχαν ήδη δώσει τη θέση τους στον ήλιο και το κρυάκι, στη ζέστη. Με κοντομάνικα κυκλοφορούσαμε αλλά μέχρι να φτάσουμε στο Florian...
87.JPG


88.JPG


ξανάλλαξε ο καιρός, είδαμε πάλι τα συννεφάκια να μάς πλησιάζουν απειλητικά, οπότε αποφασίσαμε να πάρουμε milk shake από το διπλανό μαγαζί (4 ευρώ το ένα) και να το πιούμε όρθιοι (για να μην καθυστερήσουμε και μάς πιάσει βροχή) θαυμάζοντας την πανέμορφη πλατεία Αγ. Μάρκου υπό τον ήχο κλασικής μουσικής.

Πόσο υπέροχες στιγμές μάς χάρισε αυτή η πλατεία;


Περπατήσαμε στην περιοχή San Marco
89.JPG


είδαμε τη σκάλα Contarini del Bovolο η οποία έχει χρησιμοποιηθεί σε γυρίσματα ταινιών...
90.JPG


91.JPG



και καταλήξαμε στη γέφυρα Accademia. Φανταστικά!
92.2.JPG


95.JPG



Όμως μόλις είχε αρχίσει το ψιλόβροχο και εμείς με την ομπρέλα παλεύαμε να βγάλουμε selfie πάνω στη γέφυρα με background το Μεγάλο Κανάλι με τα υπεροχα κτίρια! :D

Περάσαμε στην άλλη πλευρά, δηλ. την περιοχή Dorsoduro και με ενεργοποιημένο το gps (μάς έσωσε μέσα στη βροχή!) κατευθυνθήκαμε προς τη γέφυρα Rialto. Κάπου στη διαδρομή, μάς εγγατέλειψε η βροχή και περνώντας έξω από ένα μαγαζί με παγωτό-ξυλάκι, ζήλεψα και είπα να το τιμήσω. Πολύ ωραίο ήταν!
96.JPG



Περάσαμε και τη Rialto, τα μαγαζάκια ήταν ανοιχτά…
98.JPG


Συνεχίσαμε…

Μεταφορικό-σκαφάκι…
99.JPG



Και τελικά καταλήξαμε στο ξενοδοχείο για ξεκούραση, θα ξαναβγαίναμε το βραδάκι...

Ετοιμαστήκαμε και θέλαμε να πάμε για φαγητό στην Fondamenta Ormesini. Δεν προλάβαμε να κάνουμε 2 βήματα και άνοιξαν οι ουρανοί. Περιμέναμε κάτω από μια τέντα μπας και σταματήσει αλλά δεν είδαμε φως στο τούνελ! Τελικά, αποφασίσαμε να επιστρέψουμε. Δυστυχώς πέσαμε στην ανάγκη των McDonald's (ντρέπομαι και που το γράφω!!!), τα οποία βρέθηκαν στο δρόμο μας. Το menu έκανε 10€. Είχαν μπει νερά στα παπούτσια μου οπότε δε θα καθόμασταν. Τα παραγγείλαμε σε ένα από τα αυτόματα μηχανήματα και πληρώσαμε με κάρτα. Το μηχάνημα μάς έβγαλε τον αριθμό προτεραιότητας και μετά από λίγο, όταν αυτός εμφανίστηκε στην οθόνη, πήραμε το πακέτο από τον πάγκο και φύγαμε. Πρώτη φορά έβλεπα αυτό το σύστημα!

Και έτσι έκλεισε η δεύτερη μέρα..
 

demie

Member
Μηνύματα
409
Likes
795
Αχ, περιμένω πώς και πώς την υπόλοιπη περιγραφή σου, καθώς θα πάμε γαμήλιο Βενετία - Βερόνα - Φλωρεντία τέλη Αυγούστου/αρχές Σεπτέμβρη!!!!
Λύσε μου μόνο δύο απορίες:
1)Να πάρουμε κάποιο pass για τα καραβάκια (24ωρο, 48ωρο κτλ) ή περπατιέται και δε χρειάζεται;
2) Αν κλείσω το museum pass, το secret itineraries tour στο Παλάτι των Δόγηδων είναι επιπλέον 14 ευρώ όπως είδα κάπου ή περιλαμβάνεται στην κάρτα;
Με το καλό εύχομαι! :clap:

Όσο για τις απορίες σου:

1) εξαρτάται που βρίσκεται το ξενοδοχείο σας και αν σάς αρέσει να περπατάτε. Εμείς δε βγάλαμε κάποιο pass αλλά λιώσαμε στο περπάτημα και το καταχαρήκαμε. Θα βγάζαμε την τελευταία μέρα για να πάμε Burano και πάνω-κάτω στο Μεγάλο κανάλι, αλλά τελικά αλλάξαμε σχέδια (spoiler!)

2) Δεν το γνωρίζω αυτό καθώς δεν πήραμε museum pass, στείλε mail να ρωτήσεις για να είσαι σίγουρη.
 

Vally

Member
Μηνύματα
98
Likes
25
Επόμενο Ταξίδι
Λονδίνο (;)
Ονειρεμένο Ταξίδι
ΝΥ,Καραϊβική, Μαρόκο
Θα μένουμε σχεδόν στην πλατεία του Αγίου Μάρκου, άρα θεωρώ ότι δε χρειάζεται για την παραμονή μας εκεί, αλλά ίσως να συνέφερε για να φτάσουμε αρχικώς εκεί και για να πάμε Βurano. Σε ευχαριστώ πολύ πάντως!! Θα στείλω και mail για να το τσεκάρω.
 

vasnorth

Member
Μηνύματα
594
Likes
1.812
Πολύ ωραία και ευχάριστη η αφήγηση σου! Μας πηγαίνεις βήμα - βήμα στα στενά και στις ομορφιές της Βενετίας και νοιώθω σαν να ταξιδεύουμε μαζί σας! Σ΄ευχαριστούμε πολύ. Πιστεύω να μην μας αφήσεις στα μέσα της ιστορίας τον Αύγουστο γιατί είναι και ο μήνας των διακοπών και να έχουμε τη συνέχεια από Σεπτέμβριο. :)
Τα παραγγείλαμε σε ένα από τα αυτόματα μηχανήματα και πληρώσαμε με κάρτα. Το μηχάνημα μάς έβγαλε τον αριθμό προτεραιότητας και μετά από λίγο, όταν αυτός εμφανίστηκε στην οθόνη, πήραμε το πακέτο από τον πάγκο και φύγαμε. Πρώτη φορά έβλεπα αυτό το σύστημα!
Το σύστημα αυτό στα Mc Donald's το συνάντησα και εγώ πρώτη φορά στο αεροδρόμιο του Δουβλίνου και μου έκανε μεγάλη εντύπωση. Η τεχνολογία όσον αφορά την εξυπηρέτηση εξελίσσεται.
 

Εκπομπές Travelstories

Τελευταίες δημοσιεύσεις

Booking.com

Στατιστικά φόρουμ

Θέματα
33.109
Μηνύματα
880.574
Μέλη
38.837
Νεότερο μέλος
koliswa

Κοινοποιήστε αυτή τη σελίδα

Top Bottom