Ιταλία Gardaland, Άλπεις, όπερα, βίλλες, λίμνες. Που αλλού; Στην Ιταλία.

Grerena

Member
Μηνύματα
1.286
Likes
16.824
Επόμενο Ταξίδι
Πορτογαλία
Ονειρεμένο Ταξίδι
Tromso, Las Vegas

Gardaland, Άλπεις, όπερα, βίλλες, λίμνες. Που αλλού; Στην Ιταλία.

Από καιρό σκεφτόμουν ότι έφτασε η ώρα να πάω την οκτάχρονη κόρη μου σε ένα θεματικό πάρκο στην Ευρώπη. Η αρχική μου σκέψη ήταν η Disneyland κλασικά, στην οποία είχα ξαναπάει πριν από χρόνια με τους γιούς μου. Όσο όμως και αν έψαξα δεν κατάφερα να βρω οικονομικό σενάριο για την Disneyland. Πως στο καλό είχα καταφέρει και είχα πάει το 2007 δεν μπορώ να το καταλάβω.
Έτσι άρχισα να ψάχνω τρόπο να πάμε σε κάποιο άλλο θεματικό πάρκο τέτοιου τύπου. Υποψήφια: η Gardaland της Ιταλίας.
Η Gardaland είναι ένα θεματικό πάρκο στη βόρεια Ιταλία στις νότιες όχθες της λίμνης Garda. Η λίμνη Garda είναι η μεγαλύτερη λίμνη της Ιταλίας, με πεδινές όχθες στα νότια και ορεινές στα βόρεια και λόγω αυτών των χαρακτηριστικών της ευνοούνται πολύ τα σπορ. Ιστιοπλοοία, Hiking, αλεξίπτωτο πλαγιάς (parapente), αιωροπτερισμός είναι μερικά από αυτά. Εκτός αυτών, γύρω από την Gardaland δημιουργήθηκαν και άλλα πάρκα όπως: Ενυδρείο, Ζωολογικός κήπος, Moovieland Park (πάρκο τύπου Disney Studios), Aqua Park, Parco Termale Del Garda (λίμνη με θερμά νερά & spa) κ.α., οπότε θα έλεγα ότι ολόκληρη η λίμνη είναι ένα πάρκο διασκέδασης για μικρούς και μεγάλους.
Το σενάριο του να πάμε σε θεματικό πάρκο στην Ιταλία, μου φαινόταν σαφώς καλύτερο από αυτό της Disney, γιατί η Ιταλία είναι δίπλα μας, είναι πολύ πιο φθηνή και το σημαντικότερο απ’ όλα: μπορείς άνετα να τρως πίτσες, μακαρονάδες παγωτά και γρανίτες χωρίς τύψεις γιατί είμαστε στην Ιταλία! Σχεδόν επιβάλλεται. Είναι και αυτό μέσα στα πλαίσια του τουρισμού. Του γαστρονομικού τουρισμού!

Το κοντινότερο αεροδρόμιο στη Gardaland είναι αυτό της Βερόνα, το οικονομικότερο όμως είναι με πτήση της Ryan air, το Bergamo. Όταν είδα όμως στο χάρτη που βρίσκεται το Μπέργκαμο σε σχέση με τις λίμνες Garda & Como (βρίσκεται στη μέση της μεταξύ τους απόστασης) σκέφτηκα γιατί να μην πάμε και μια ημερήσια στη λίμνη Como; Στη λίμνη Como είχα πάει και την προηγούμενη χρονιά, αλλά είχα «κενά» και είναι τόσο μα τόσο όμορφη…..(Αυτό το ταξίδι το έχω περιγράψει στο «Cinque Terre Λιγουρίας και Λίμνες Λομβαρδίας σε ένα» και είναι στις Ιστορίες της Ευρώπης).

Έτσι το πρόγραμμα της εκδρομής μας (23 με 27 Ιουνίου του ‘15) είχε ως εξής:
Μία ημέρα ημερήσια στη λίμνη Como
Μία ημέρα αφιερωμένη εξ’ ολοκλήρου στην Gardaland
Μία μέρα σε άλλα πάρκα κοντά στη Gardaland και στη Βερόνα
Μία ημέρα στο γύρο της λίμνης και στις Ιταλικές Άλπεις
Και η τελευταία μέρα ότι χωριό προλάβουμε πριν την πτήση της επιστροφής μας.

1η ημέρα - Η εκδρομή ξεκινάει με τη λίμνη Como
Το πρόγραμμα της σημερινής μέρας έλεγε επίσκεψη σε βίλλες της λίμνης και γενικά εξερεύνηση της δυτικής όχθης.
Έτσι, μόλις φτάσαμε πρωί Τρίτης, κατευθυνθήκαμε αμέσως προς τα γραφεία ενοικιάσεως αυτοκινήτων. Είχα ρίξει μια ματιά στο internet, είναι και μικρό αεροδρόμιο και πίστευα ότι θα «καθαρίσουμε» με ένα 150άρι για το αυτοκίνητο και μάλιστα γρήγορα. Πόσο έξω έπεσα!
Φτάνοντας εκεί βλέπουμε μια σειρά από γραφεία ενοικιάσεως αυτοκινήτων εκ των οποίων το ένα από αυτά με ουρά 10 ατόμων και τα άλλα άδεια. Οk! Λέμε. Πάμε στα άλλα. Τιμές εξωφρενικές. Της τάξεως των 80€ την ημέρα. Μα τους λέμε το internet λέει άλλες τιμές! Ναι μου λένε. Το internet. Εδώ έχει άλλες. Ας το κλείνατε από το internet. Αφού «φάγαμε» αρκετή ώρα κάνοντας έρευνα αγοράς προκειμένου να βρούμε το οικονομικότερο, μας πλησιάζει ένας μαυροπουκαμισάς με γραβατούλα και μας ρώτησε αν θέλουμε αμάξι. Αφού του είπαμε ναι αλλά εξαρτάται από την τιμή, τότε μας είπε να πάμε στον γκισέ με την ουρά που έχει και καλές τιμές. Οκ! Τελικά είχε και κράχτη το μαγαζί.
Αφού «φάγαμε» λοιπόν την ουρά, «φάγαμε» και πόση ώρα μέχρι να υπογράψουμε τα συμβόλαια, «φάγαμε» και πόση ώρα να έρθει το suttle bus να μας πάει στο parking να πάρουμε το αυτοκίνητο, είχαμε βγει εκτός χρονικού προϋπολογισμού τουλάχιστον ένα δύωρο. Ε! Δεν το ξανακάνω αυτό. Την επόμενη φορά θα τα κλείνω όλα προκαταβολικά.
Φύγαμε για τη λίμνη Como, αφού περάσαμε πρώτα από το ξενοδοχείο που είχα κλείσει για την πρώτη μας βραδιά, για να αφήσουμε τα πράγματά μας. Το ξενοδοχείο αυτό ήταν πάνω στη διαδρομή μας, σε ένα προάστιο του Bergamo, που λέγεται Treviolo. Ο λόγος που το έκλεισα ήταν ότι ήταν οικονομικό (65€ το τρίκλινο με πρωινό), ήταν πάνω στη διαδρομή μας και δεν θα έμπλεκα καθόλου με την κίνηση της πόλης του Bergamo (την οποία πόλη είχα δει σε άλλο ταξίδι). Βέβαια και εκεί καθυστερήσαμε, γιατί το δρόμο του ξενοδοχείου δεν τον είχε το gps και μέχρι να το βρούμε… «φάγαμε» και εκεί…
Μετά από μία ώρα περίπου ταξίδι σε εθνική οδό, φτάσαμε στην πόλη του Como, την οποία όμως προσπεράσαμε προκειμένου να πάμε σε άλλα αξιόλογα της λίμνης. Στόχος ήταν η περίφημη Βίλλα Balbianello που βρίσκεται κοντά στην πόλη Lenno, στα δυτικά της λίμνης. Η λίμνη Como είναι γεμάτο υπέροχες βίλλες και κήπους. Κάποιες είναι επισκέψιμες με εισιτήριο, κάποιες έχουν γίνει ξενοδοχεία, κάποιες μπορείς να δεις μόνο κατά τη διάρκεια εκθέσεων που διοργανώνονται και κάποιες είναι ιδιωτικές κατοικίες.

IMG_8031.JPG


Κατά τη γνώμη μου η ωραιότερη Βίλλα της λίμνης είναι η Βίλλα Balbianello. Έχει καταπληκτικούς κήπους και είναι χτισμένη σε ένα ακρωτήρι και βρέχεται από τις τρεις πλευρές της από τη λίμνη. Την ομορφιά αυτής της βίλλας την έχουν προσέξει και διάφοροι σκηνοθέτες που έχουν «τραβήξει» σκηνές από αυτή για τις ταινίες τους, όπως στον Πόλεμο των άστρων αλλά και στον James Bond στο “Καζίνο Royal”.
Ενώ στη βίλλα υπολόγιζα να φτάσουμε κατά τη 1:30 τελικά φτάσαμε αρκετά καθυστερημένα (γύρω στις 4:30). Από το φράκτη της (που παρκάραμε) μέχρι την ακρολιμνιά περπατήσαμε περίπου κανένα τέταρτο μέσα στους κήπους της, ώσπου να φτάσουμε στο κυρίως κτίριό της. Τέτοια ομορφιά ….δεν υπάρχει…..
Η βίλλα βρίσκεται στο ψηλότερο σημείο ενός λόφου. Η χαρακτηριστική της βεράντα-αίθριο, με τις τρεις καμάρες της καλυμμένες από κισσό να είναι σε περίοπτη θέση και ορατή από όλα τα σημεία του κήπου. Γύρω από τη βίλλα υπάρχουν πολλά λουλούδια, κυρίως μανώλιες με μεγάλα πέταλα σε μωβ και άσπρο χρώμα, που δημιουργούσαν μονοπάτια και εναλλάσσονταν με ψηλά δέντρα. Τα μονοπάτια κατέληγαν στη λίμνη σε προβλήτες για σκάφη, με τα οποία ερχόντουσαν επισκέπτες και από άλλα σημεία της λίμνης και όχι πεζοί όπως εμείς. Στην άκρη της λίμνης υπήρχαν μπαλκόνια σε επίπεδα στολισμένα με γλυπτά ανάμεσα στο πράσινο και το γκαζόν. Ο σχεδιασμός των κήπων δεν ξέρω από ποιον έγινε, θα πρέπει όμως να ήταν άνθρωπος υψηλής ευφυίας και προφανώς αισθητικής. Έχω δει πολλές βίλλες και κήπους στην Ιταλία. Αυτή είναι μέσα στο top τρία (και λέω τρεις για να μην αδικήσω κάποια που μου διαφεύγει τώρα).

IMG_8039.JPG


IMG_8046.JPG


IMG_8048.JPG


IMG_8058.JPG


IMG_8071.JPG


IMG_8075.JPG


IMG_8081.JPG


IMG_8085.JPG


IMG_8092.JPG


IMG_8096.JPG


IMG_8106.JPG


IMG_8123.JPG


IMG_8128.JPG


Η πρώτη μας μέρα σχεδόν αφιερώθηκε σε αυτή τη βίλλα και μόνο, όπως αποδείχθηκε γιατί τα άλλα που είχα στο πρόγραμμά μου δεν μου «καθίσανε». Δεν πειράζει όμως και μόνο για τη βίλλα αυτή άξιζε ολόκληρη ημερήσια εκδρομή.

Φεύγουμε παίρνοντας το δρόμο της επιστροφής με κατεύθυνση το Argegno. Είναι ένα χωριό που συναντάμε στο δρόμο μας και που έχει ένα μικρό τελεφερίκ που σε ανεβάζει σε ένα απομονωμένο χωριό, την Pigra. Δυστυχώς όμως δεν προλάβαμε ανοιχτό το τελεφερίκ. Η τελευταία ανάβαση ήταν στις 6:30 και εμείς φτάσαμε ακριβώς 6:30. Από επάνω είχε καταπληκτική θέα. Θα συναντούσαμε βέβαια και άλλο τελεφερίκ τις επόμενες μέρες (μέσα στις Άλπεις είμαστε), αλλά σε άλλη λίμνη, στη Garda. Αυτό της Priga όμως ήταν πιο μικρό και πιο γραφικό.

Συνεχίζουμε προς το χωριό Laglio, έχοντας τη λίμνη αριστερά μας. Λίγο πριν το χωριό σε ένα μικρό στενό αριστερά βρίσκεται η βίλλα Oleandra. Πρόκειται για το σπίτι του ηθοποιού George Clooney. Παρκάραμε και περπατήσαμε μπροστά από το στενό του σπιτιού του το οποίο καταλήγει αμέσως σε μια προβλήτα για ψαρόβαρκες. Μείναμε στην προβλήτα και χαζεύαμε το σπίτι όσο να φάμε το παγωτό μας και φεύγοντας παρατηρήσαμε στη γωνία του σπιτιού με το δρόμο μιαν ανακοίνωση του Δήμου ότι απαγορεύεται να πλησιάζουμε το συγκεκριμένο σπίτι πιο κοντά από τα 500μ. για να μην ενοχληθούν οι ιδιοκτήτες του. Εμείς πάντως είμαστε στα 20μ. Χα…χα…!

Βίλλα Oleandra
IMG_8141.JPG


Συνεχίζουμε το δρόμο μας και παρκάρουμε στο χωριό Cernobbio. Εκεί βρίσκονται δύο Βίλλες. Η μία είναι η Βίλλα Erba, πρώην οικία του σκηνοθέτη Λουκίνο Βισκόντι. Σήμερα ανήκει στο Δήμο και σε αυτήν διοργανώνονται διάφορες εκθέσεις. Είναι γνωστή γιατί αποτελεί το background της γνωστής διαφήμισης της Nespresso με τον George Clooney, αλλά έχει «παίξει» επίσης και στην ταινία Oceans Eleven (πάλι με τον George). Δυστυχώς δεν είναι προσβάσιμη για το κοινό και την είδαμε μόνο απ’ έξω. Η άλλη είναι η περιβόητη Βίλλα D’este, η οποία έχει απίστευτους κήπους και σήμερα είναι ξενοδοχείο πολλών αστέρων. Η σκέψη μου ήταν ότι μπορούσαμε να πάμε να τη δούμε από κοντά πίνοντας έναν καφέ. Θα το άντεχε η τσέπη μας. Αλλά λογάριαζα χωρίς τον ξενοδόχο, στην κυριολεξία όμως. Καθώς μπαίναμε μέσα στο parking, ο θυρωρός μας απέτρεψε διότι είναι μόνο για Vips, μας είπε. «Φάγαμε πόρτα δηλαδή». Πάει και αυτό, δεν μας «έκατσε». Δεν πειράζει. Το βασικό ήταν η Βίλλα Balbianello.

Villa Erba
IMG_8151.JPG


Μετά πήγαμε στο χωριό και καθίσαμε σε μια παραλιακή πιτσαρία και πήραμε τρεις τεράστιες Ιταλικές πίτσες για να φάμε. Δεν τις καταφέραμε και τις τρεις. Πήραμε τα κομμάτια που περίσσεψαν, για το δρόμο, έκανε και λίγο κούνια η κόρη μας και φύγαμε.

Τελικά το τελεφερίκ δεν το προλάβαμε, στη βίλλα D’este «φάγαμε πόρτα», η βίλλα Erba είναι μόνο για vip, ο George και η Amal δεν ήταν σπίτι και δεν μας περίμεναν, αλλά παρόλα αυτά εμείς είχαμε γευτεί πολύ από αυτήν την κοσμοπολίτικη αύρα που αποπνέει η λίμνη. Δεν πειράζει. Το βασικό απωθημένο ήταν η βίλλα Balbianello και αυτό ικανοποιήθηκε.
Ο γυρισμός μας έγινε μονοκοπανιά για το ξενοδοχείο μας χωρίς άλλη στάση. Το χρονικό μας πρόγραμμα έπεσε αρκετά έξω. Την πόλη Como δεν προλάβαμε να τη δούμε. Λέτε να το έκανα επίτηδες για να βρω δικαιολογία να ξαναπάω στην λίμνη σε άλλο ταξίδι; Μπορεί. Πάντως ήμουν τόσο γεμάτη από εικόνες της λίμνης…….
Από αύριο θα ξεκινούσε το κυρίως ταξίδι μας, που ήταν η Garda και η Gardaland. Ες αύριον τα σπουδαία!
 

Grerena

Member
Μηνύματα
1.286
Likes
16.824
Επόμενο Ταξίδι
Πορτογαλία
Ονειρεμένο Ταξίδι
Tromso, Las Vegas
Πάρα πολύ ωραίες φωτογραφίες.
Ευχαριστώ πολύ.
Νομίζω όμως ότι το μέρος αδικείται πολύ από τις φωτογραφίες. Από κοντά είναι απλά...παραδεισένιο. Μπορείς να πάρεις μια ιδέα αν χτυπήσεις βιντεάκι σε villa balbianello in casino royal.
 

makisg

Member
Μηνύματα
4.712
Likes
14.779
Επόμενο Ταξίδι
Βενετία,Λουμπλιάνα,Μπλέντ
Ονειρεμένο Ταξίδι
Νησιά Φίτζι
πανέμορφες φωτογραφίες και ωραία περιγραφή. από τά μέρη που λατρεύω. περιμένω και εγώ την συνέχεια για την λίμνη που με ενδιαφέρει.
 

Grerena

Member
Μηνύματα
1.286
Likes
16.824
Επόμενο Ταξίδι
Πορτογαλία
Ονειρεμένο Ταξίδι
Tromso, Las Vegas
Συνεχίζω με την επόμενη συναρπαστική μας μέρα....

2η ημέρα - Η μέρα αφιερωμένη στη Gardaland!!!
Το πρωί μετά το πρωινό και το check out φύγαμε με κατεύθυνση τη λίμνη Garda. H Gardaland ανοίγει στις 10:00 το πρωί και κλείνει στις 11:00 το βράδυ, τώρα που είναι καλοκαίρι. Εμένα στόχος μου ήταν να είμαστε εκεί κατά τις 11:00 για να μην «φάμε» και τις ουρές τις πρωινές. Βέβαια και εδώ έπεσα έξω χρονικά. Φεύγοντας από το Treviolo, μέχρι να βρούμε το επόμενο ξενοδοχείο μας στη Garda, να ψωνίσουμε σε ένα Super Market διάφορα, να τακτοποιηθούμε στο δωμάτιο κ.τ.λ., στην είσοδο της Gardaland φτάσαμε στη 1:00 το μεσημέρι.
Μπήκαμε μέσα. Η κόρη μου είχε αλλάξει φάτσα από την έκπληξη και τη χαρά της. Δεν πίστευε στα μάτια της. Τα πρώτα πράγματα που συναντάς μπαίνοντας απευθύνονται σε παιδιά της ηλικίας της κόρης μου. Ένας δρόμος με χρωματιστά σπιτάκια δεξιά και αριστερά, με δέντρα με τεράστια μάτια που σε παρακολουθούν, συντριβάνια που σε πιτσιλάνε και χρώματα, πολλά χρώματα. Ο δρόμος καταλήγει σε ένα τεράστιο δεντρόσπιτο, το οποίο είναι ορατό απ’ όλο το πάρκο και είναι το σπίτι της μασκότ του Πάρκου, του Prezzemolo, ενός συμπαθούς πράσινου κροκόδειλου.

Εδώ θέλω να κάνω μια παρένθεση και να πω δυο πράγματα για αυτό το πάρκο.
Διαβάζω διάφορα στο διαδίκτυο του τύπου: καλή είναι η Gardaland, αλλά δεν είναι Disney. Έχω και δυο φίλους που έχουν πάει και μου έχουν πει χωρίς ενθουσιασμό: καλή είναι. Εγώ έχω εντελώς διαφορετική άποψη μετά την επίσκεψή μου αυτή. Το πάρκο ήταν εξαιρετικό. Έχει πάρα πολλά παιχνίδια για μικρούς και μεγάλους και το κυριότερο έχει πολλά παιχνίδια που είναι για όλη την οικογένεια. Πολλά από αυτά έχουν σχέση με το νερό (γι’αυτό το πάρκο αυτό το ευχαριστιέσαι πιο πολύ το καλοκαίρι), με κορυφαίο παιχνίδι την Ατλαντίδα. Έχει μεγάλη σημασία το πότε θα το επισκεφτείς. Την Άνοιξη ή το Φθινόπωρο, που ο καιρός είναι αλλιώς, σαφώς δεν ευχαριστιέσαι το ίδιο τα παιχνίδια του νερού όσο το καλοκαίρι. Τα Χριστούγεννα πάλι που είναι ανοιχτό το πάρκο, τα παιχνίδια του νερού δεν λειτουργούν. Το χειμώνα το πάρκο δεν λειτουργεί. Το καλοκαίρι όμως είναι ανοιχτό έως τις 11:00 το βράδυ! Τα Σαββατοκύριακα έχει πολύ κόσμο, αλλά τις καθημερινές και ειδικά Τετάρτη που πήγα εγώ ήταν ιδανικά. Στα δημοφιλή παιχνίδια περίμενες το πολύ 20 λεπτά. Τα παιχνίδια είναι πολύ ποιοτικά και κάποια από αυτά είναι μοναδικά. Εγώ τουλάχιστον δεν τα είχα ξαναδεί σε άλλα πάρκα (Disney & Portaventura) που έχω πάει, όπως είναι η Ατλαντίδα και το «μαγικό σπίτι».

Κάνοντας και μία δεύτερη παρένθεση θέλω να πω επίσης δύο πράγματα για το ξενοδοχείο μας. Πρόκειται για ένα ξενοδοχείο που βρίσκεται σε μία μικρή πόλη που λέγεται Colά. Τα δωμάτιά του είναι μικρές θεματικές σουίτες. Το θέμα τους ήταν τα στοιχεία της φύσης. Το δικό μας δωμάτιο είχε θέμα το νερό. Ήταν μεγάλο, πεντακάθαρο, με 42άρα τηλεόραση εντοιχισμένη, με πολύ μεγάλο μπάνιο επίσης, το ντους του οποίου έπαιζε με μπλε χρωματισμούς, με φωτεινές επιγραφές στο πάτωμα με τη λέξη aqua να σχηματίζεται μέσα από βότσαλα κ.α. τέτοιες μικρο-πολυτέλειες. Το λόμπυ του ξενοδοχείου είναι η πιτσαρία του ισογείου, στην οποία τρώγαμε το πρωινό μας, αλλά και το γεύμα μας γιατί είχε εξαιρετική Ιταλική κουζίνα, αλλά είχε και έκπτωση για τους θαμώνες του ξενοδοχείου 20%. Η δε οικοδέσποινα είναι μια νεαρή κοπέλα, πολύ δραστήρια και πολύ εξυπηρετική. Όταν φτάσαμε μας είχε έτοιμα τα εισιτήρια της Gardaland στο χέρι και έτσι δεν χρειάστηκε να χάσουμε χρόνο σε καμιά ουρά. Τις επόμενες μέρες επίσης μου έδωσε στο χέρι εισιτήρια του ζωολογικού κήπου με έκπτωση καθώς και εισιτήρια από την αρένα της Βερόνα που πήγαμε…..ας πούμε απρογραμμάτιστα να δούμε όπερα.
Επίσης η θέση του είναι καταπληκτική (αν έχεις αυτοκίνητο πάντα). Είναι πολύ κοντά σε Gardaland & ενυδρείο, πολύ κοντά στο ζωολογικό κήπο και επίσης 30’ μόλις από την πόλη της Βερόνα και αποτελεί συγχρόνως πολύ καλή βάση για το γύρο της λίμνης και κυρίως για το βουνό Mode Baldo. Η τιμή του τρίκλινου ήταν 90€ το βράδυ. Είναι από τα καλύτερα ξενοδοχεία που έχω μείνει αν όχι το καλύτερο.
Κλείνουν οι παρενθέσεις και συνεχίζω…..

…Συνεχίζω με την Gardaland

Λοιπόν, λέω για την κόρη μου που τρελάθηκε όταν μπήκε μέσα, αλλά μάλλον και εγώ δεν πήγα πίσω. Ήταν όλα τόσο ωραία. Ένιωσα τύψεις που ήρθαμε τόσο αργά. Θα τα προλάβουμε όλα; Με έπιασε ένα άγχος. Δεν ήξερα σε πιο παιχνίδι να πρωτομπούμε. Θα προλαβαίναμε τουλάχιστον τα βασικά; Δεν είχα και χάρτη και ήμουν αποπροσανατολισμένη.
Τελικά βρήκα ένα χάρτη του πάρκου, συμβουλεύτηκα και τις σημειώσεις μου (από το trip advisor) για τα καλύτερα παιχνίδια που δεν έπρεπε να χάσουμε και ξεκινήσαμε με την Ατλαντίδα.
Η Ατλαντίδα είχε το πιο εντυπωσιακό σκηνικό. Έμπαινες σε μια βάρκα με άλλα άτομα και ακολουθούσες μια διαδρομή θαλάσσια, μέσα σε μια αρχαία μισοβυθισμένη πολιτεία, δίπλα σε μυθικά τέρατα και σε κολοσσιαία αγάλματα (δελφινιών, πλασμάτων της θάλασσας ακόμα και του θεού Ποσειδώνα), η οποία διαδρομή είχε και πολύ απότομες πτώσεις που συνοδεύονταν με τα απαραίτητα ουρλιαχτά. Εννοείται ότι μετά από αυτό το παιχνίδι έβγαινες μούσκεμα.
Μετά από την Ατλαντίδα αράξαμε για λίγο σε ένα πλάτωμα από το οποίο είχαμε ορατότητα σε όλη την αρχαία Πολιτεία, απολαμβάνοντας τη γρανίτα μας. Η γρανίτα ήταν το snack που κυκλοφορούσε ευρέως σε όλο το πάρκο. Σερβιριζόταν σε ένα μακρύ μπουκάλι με τη μορφή του Prezzemolo και όταν τελείωνε το ξαναγέμιζες το μπουκάλι ξανά και ξανά. Είχα και ένα άγχος με αυτό το μπουκάλι αν θα μπορέσουμε να το περάσουμε στο αεροπλάνο γιατί ήταν μακρύ, δεν χώραγε στη βαλίτσα και η κόρη μου το λάτρεψε. Αγοράσαμε επίσης και ένα λούτρινο κροκοδειλάκι prezzemolo για τη μικρή, η οποία έπλεε σε πελάγη ευτυχίας.

Μετά το μικρό διάλειμμα συνεχίσαμε με τα υπόλοιπα παιχνίδια. Μπήκαμε σε παιχνίδια τα οποία είναι δημοφιλή για όλες τις ηλικίες όπως:
• Colorado road. Μια υδάτινη διαδρομή με κανό 2-3 ατόμων, όπου γίνεσαι φυσικά μούσκεμα.
• Rabits: Με στρογγυλές κίτρινες βάρκες κατεβαίνουμε ένα φαράγγι (τύπου Grand Canyon). Παρόμοιο έχει και το Portaventura της Ισπανίας. Επίσης γίνεσαι μούσκεμα. Όχι μόνο από τα νερά της βάρκας, αλλά και από παρακείμενους καταρράκτες και από νεροκανόνια που εκτόξευαν άλλοι θαμώνες του πάρκου κατά τη διαδρομή.
• Corsari. Ήπια διαδρομή με βάρκα σε περιβάλλον πειρατικό. Ατμοσφαιρικό και χαλαρό.
• Ramses. Σκοτεινή διαδρομή με τρενάκι, όπου παίζεις με πιστόλια, στόχους και Laser. Παρόμοιο έχει και η Disney.
• Mammut: Καταπληκτικό τρενάκι τύπου Roller Coaster, σαν το Big Thunder Mountain της Disney.
• Magic House: Μεγάλη κούνια σε σκοτεινό περιβάλλον που επίσης κινείται. Εννοώ ότι κινείται και ο περιβάλλοντα χώρος και σου δημιουργείται η εντύπωση ότι είσαι ανάποδα και όλα γυρίζουν. Κάπου είναι πραγματικό και κάπου ίσως ψυχολογικό. Πολύ ιδιαίτερο παιχνίδι που δεν το έχω ξανασυναντήσει.
• Flying Island: Κάτι σαν ιπτάμενος δίσκος που ήπια ανεβαίνει ψηλά και βλέπεις θέα του πάρκου και της λίμνης. Καλή η θέα, αλλά σαν παιχνίδι δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο. Παρόμοιο έχει και η legoland της Γερμανίας.

Εκτός από τα παραπάνω παιχνίδια υπάρχουν και τρεις 4D παραστάσεις. Εμείς μπήκαμε στις δύο. Στην Spectacular 4D και στη L’ era glaciale 4D artic adventure, οι οποίες ήταν εκπληκτικές!!! Ειδικά στην δεύτερη ένιωσα ότι συμμετείχα κανονικά. Είμαστε σε ένα τρενάκι που έτρεχε ανάμεσα σε παγετώνες και νιώθαμε το κρύο, την ταχύτητα, τα ανεβοκατεβάσματα, τις συγκρούσεις όλα! Αλλά όλα αυτά ήταν μια προσωμοίωση. Δεν συνέβαιναν πραγματικά. Είμαστε καθισμένοι απλά σε μια καρέκλα. Νομίζω ότι ήταν το πιο διασκεδαστικό απ’ όλα.
Είδαμε και δύο θεατρικές παραστάσεις. Η μία ήταν σε κλειστό θεατράκι με μαριονέτες σε φυσικό μέγεθος. Υποτίθεται ότι ήταν για παιδιά, αλλά ομολογώ ότι και εγώ το βρήκα αρκετά διασκεδαστικό. Η άλλη ήταν ένα μουσικοχορευτικό show με πειρατές και πειρατίνες που διαδραματιζόταν πάνω σε ένα καράβι. Καλό ήταν και αυτό.
Επίσης στο πιο παιδικό τμήμα έχει παιχνίδια τύπου λούνα παρκ (καρουζέλ, τρενάκια στον αέρα, τρενάκια, γύρω γύρω, απότομες πτώσεις για μικρούς και μεγάλους, καθώς και μεγάλα Roller Coaster για πιο μεγάλα παιδιά και για ακόμα πιο μεγάλα «παιδιά» που αντέχουν.
Υπήρχε και τσίρκο, το οποίο όμως δεν λειτούργησε την ημέρα που πήγαμε. Γενικά όσον αφορά τις παραστάσεις, δεν είναι καθημερινές. Άλλες πραγματοποιούνται τη μία μέρα και άλλες την άλλη. Μπορεί όμως κάποιος να ενημερωθεί από το official site της Gardaland για το πρόγραμμα των παραστάσεων.

Εννοείται ότι δεν έβγαλα πολλές φωτογραφίες γιατί ήταν πρακτικώς αδύνατον. Ή θα έβγαζα φωτογραφίες ή θα κρατιόμουν ή θα ούρλιαζα. Δεν μπορούσα να τα κάνω όλα μαζί. Χώρια του ότι θα βρεχόταν και η μηχανή. Γενικά ήταν πολύ έντονη η όλη κατάσταση και παράλληλα ήθελα να χαρώ το παιδάκι μου που χαιρόταν τόσο πολύ και επίσης ήθελα να ευχαριστηθεί και το «παιδάκι που κρύβω μέσα μου».
Αφού τελειώσαμε με τα πολλά είπαμε να πάμε και στο τμήμα με τα πιο παιδικά. Τα κάναμε και αυτά. Είχε φτάσει η ώρα 10:30, τα είχαμε κάνει όλα και είπαμε να φύγουμε. Με βαριά καρδιά η κόρη μου μας ακολουθούσε προς την έξοδο. Μπροστά όμως στην έξοδο είχε ένα καρουζέλ. Α! τι καλά προλαβαίνουμε να ανεβούμε και στο καρουζέλ. Δεν ανεβήκαμε μόνο μία φορά. Αφού είχαμε χρόνο η μικρή μας έλεγε: ακόμα μία φορά και ακόμα μία φορά. «Παίζει» τελικά να ανέβηκε σε όλα τα αλογάκια και τα αμαξάκια του καρουζέλ μέχρι που φύγαμε στις 11:01, σύμφωνα με το ρολόι του πάρκου.
Τι έντονη ημέρα!!!

Νομίζω ότι γενικά τα θεματικά πάρκα αυτού του τύπου προσφέρουν πολύ μεγάλη διασκέδαση ανεξάρτητα από την ηλικία που έχει ο καθένας. Τώρα αυτοί που έχουν παιδιά είναι τυχεροί γιατί έχουν την ευκαιρία να το ανακαλύψουν γρήγορα. Έχουν και τη δικαιολογία. Θα πρέπει όλοι όμως να τολμούν να συμπεριλάβουν τα θεματικά πάρκα στα ταξιδιωτικά προγράμματά τους.
Τώρα όσον αφορά το οικονομικό σκέλος, ειδικά η Gardaland είναι value for money. Το οικογενειακό εισιτήριο των τριών μας στοίχισε 91,50€, δηλ. 30,50€ το άτομο. Αν κάνω σύγκριση με γνωστό λούνα παρκ της Αθήνας, που η είσοδος για τα παιδιά κοστίζει περί τα 20€ ε! μάλλον η Gardaland για αυτά που προσφέρει (roller coasters, παιχνίδια, shows, 4D παραστάσεις, τσίρκο) εμένα τουλάχιστον μου φαίνεται και φθηνή.
Εδώ θα ήθελα να κάνω μια παρένθεση και να αναφέρω ότι εκτός από τη Disney έχω πάει στο παρελθόν (πάλι με παιδί) και στο Portaventura της Ισπανίας, το οποίο επίσης μου έκανε πολύ καλή εντύπωση.

Τέλος για σήμερα. Σε δέκα λεπτά βρισκόμασταν στο υπέροχο δωμάτιό μας, που όλοι μας κοιμηθήκαμε με όνειρα γλυκά.

IMG_8183.JPG


IMG_8191.JPG


IMG_8215.JPG


IMG_8231.JPG


IMG_8234.JPG


IMG_8236.JPG


IMG_8240.JPG


IMG_8265.JPG


IMG_8269.JPG


IMG_8274.JPG


IMG_8279.JPG


IMG_8283.JPG


IMG_8294.JPG


IMG_8295.JPG


IMG_8298.JPG


IMG_8322.JPG


IMG_8325.JPG


IMG_8330.JPG


IMG_8345.JPG

Ένα είναι σίγουρο: ότι την επόμενη φορά που θα πάω, θα πάω με αδιάβροχη φωτογραφική μηχανή και σίγουρα δεν θα χρειάζομαι δικαιολογία του τύπου ΅πήγα για τα παιδιά¨!!!
 
Last edited:

Grerena

Member
Μηνύματα
1.286
Likes
16.824
Επόμενο Ταξίδι
Πορτογαλία
Ονειρεμένο Ταξίδι
Tromso, Las Vegas
3η ημέρα - Ενυδρείο, safari zoo και ….όπερα
Μετά το πλούσιο πρωινό μας ξεκινήσαμε για το ενυδρείο. Sea life λέγεται και βρίσκεται απέναντι από το κυρίως πάρκο της Gardaland. Όταν λέω απέναντι εννοώ ότι έχουν το ίδιο parking. Από τη μία μεριά το κυρίως πάρκο, η Gardaland, από την άλλη το Sea Life και στη μέση το parking τους (κόστος 5€).

Επειδή οι κριτικές για το ενυδρείο που είχα διαβάσει δεν ήταν πολύ καλές και επειδή μάλλον έχουμε δει και καλύτερα από αυτό, αποφασίσαμε να μην μπει μέσα ο άνδρας μου, γιατί ήταν και λίγο ακριβό. Ο ενήλικος είχε 15€ είσοδο. Η κόρη μου είχε δει μόνο του Ηρακλείου της Κρήτης και αυτό όταν ήταν πιο μικρή, οπότε για εκείνη μάλλον θα ήταν κάτι εντυπωσιακό, οπότε μπήκαμε μέσα η κόρη μου και εγώ.
Υπήρχε και συνδυαστικό εκπτωτικό εισιτήριο και για τα δύο πάρκα αν όμως τα επισκεπτόσουν την ίδια μέρα. Εμείς όμως θέλαμε μια πλήρη μέρα στη Gardaland.
Όπως το περίμενα ήταν ένα σχετικά μικρό ενυδρείο, που το γυρίσαμε μέσα σε 40’. Στη μικρή άρεσε πολύ. Εντυπωσιάστηκε από το γυάλινο τούνελ μέσα στο νερό, με τα ψάρια να κολυμπούν παντού γύρω της. Αυτό που θυμάται ιδιαίτερα ήταν το ότι άγγιξε έναν αστερία μέσα στο νερό κάτι που της άρεσε πολύ.
IMG_8372.JPG


IMG_8375.JPG


IMG_8388.JPG


IMG_8390.JPG


IMG_8395.JPG

Φύγαμε γρήγορα και κατευθυνθήκαμε προς ένα άλλο πάρκο-must της περιοχής, στο ζωολογικό κήπο, που απείχε περίπου 13km από το ξενοδοχείο μας. Ακολουθήσαμε ταμπέλες προς Natura Viva, όπως λέγεται και το βρήκαμε πολύ εύκολα.

Αυτός ο ζωολογικός κήπος χωρίζεται σε τρία τμήματα:
Στο πρώτο τμήμα μπήκαμε μέσα κατ’ ευθείαν, όπως είμαστε, με το αυτοκίνητο. Ήταν ένα ιδιαίτερο κομμάτι του κήπου που μπορούσες να κάνεις «σαφάρι». Μπορούσες δηλαδή να μπεις στο χώρο με το αυτοκίνητο και να δεις ζώα, τα οποία δεν βρίσκονταν σε κλουβιά, αλλά βρίσκονταν ελεύθερα στο χώρο. Βέβαια ζώα όπως λιοντάρια και τίγρεις την ώρα που περάσαμε εμείς ήταν πάνω σε κάτι βράχια και λιάζονταν και τα είδαμε από μακριά. Από τον ένα χώρο π.χ. των λιονταριών για να μπούμε στο χώρο των π.χ. καμηλοπαρδάλεων μπαίναμε από μεγάλες πύλες, οι οποίες μόλις τις πλησιάζαμε, μας έπιανε η κάμερα των φροντιστών και άνοιγαν για να περάσουμε και μετά έκλειναν πίσω μας. Έτσι ήταν απομονωμένες οι ομάδες των ζώων, η κάθε μια στο χώρο της.
Οι καμηλοπαρδάλεις ήταν οι πλέον κοινωνικές. Σε πλησίαζαν πολύ εύκολα. Μία από αυτές ήρθε τόσο κοντά στο αυτοκίνητό μας που αν άπλωνες χέρι την άγγιζες. Σκίρτησε και λίγο η καρδιά μας όταν μας πλησίασε. Είναι και τόσο τεράστια. Εννοείτε ότι κλείσαμε το παράθυρο και δεν επιχειρήσαμε να την αγγίξουμε. Αυτή η αίσθηση της αμεσότητας με τα ζώα ήταν πάντως πολύ πρωτόγνωρη.

IMG_8411.JPG


IMG_8414.JPG


IMG_8417.JPG


IMG_8420.JPG


IMG_8423.JPG


IMG_8424.JPG

IMG_8425.JPG

IMG_8436.JPG


IMG_8457.JPG


IMG_8459.JPG

Αφού κάναμε αυτή τη βόλτα με το αυτοκίνητο μέσα στο χώρο για τρία τέταρτα περίπου, βγήκαμε από το χώρο και παρκάραμε στο parking, προκειμένου να πάμε στο 2ο κομμάτι του κήπου.

Το δεύτερο κομμάτι του κήπου είναι το «κλασικό κομμάτι» που έχουν οι περισσότεροι ζωολογικοί (όπως και ο δικός μας των Σπάτων) με ζώα που βρίσκονταν σε μεγάλους χώρους φυσικού περιβάλλοντος και μπορούσες να τα δεις πίσω από τζαμαρίες. Είδα και ρινόκερους που δεν θυμάμαι να είχα ξαναδεί.
IMG_8477.JPG

IMG_8482.JPG

IMG_8574.JPG

IMG_8566.JPG

IMG_8587.JPG


Το τρίτο κομμάτι του πάρκου ήταν επίσης ιδιαίτερο. Επρόκειτο για έναν κήπο που έβλεπες εκθέματα δεινοσαύρων. Ομοιώματα δεινοσαύρων παντός είδους που βρίσκονταν πίσω από ξύλινα κάγκελα, γιατί τα υλικά με τα οποία είχαν κατασκευαστεί προκειμένου να φαίνονται ρεαλιστικοί ήταν τέτοια που δεν έπρεπε να τα αγγίζεις και με τα κάγκελα σε κρατούσαν λίγο σε απόσταση. Το όλο σκηνικό ήταν σε κάποιες περιπτώσεις πολύ ρεαλιστικό, γιατί εκεί που περπατούσες στα μονοπάτια του πάρκου συναντούσες τους δεινόσαυρους ξαφνικά να ξεπροβάλλουν μέσα από τα φυλλώματα των δέντρων. Έχω ξαναδεί δεινόσαυρους σε μουσεία φυσικής Ιστορίας, αλλά εδώ που βρίσκονταν σε φυσικό περιβάλλον μου φάνηκαν πιο εντυπωσιακοί. Για τη μικρή ούτε λόγος. Θα το ξαναπώ. Ευτυχώς που έχω και μικρά παιδιά και βρίσκω δικαιολογία και πηγαίνω και βλέπω «παιδικά» θέματα. Αν δεν είχα τη μικρή μαζί μου μάλλον δεν θα έβαζα στο πρόγραμμά μου το ζωολογικό κήπο. Ανάμεσα σε όλα αυτά εκμεταλλευτήκαμε τη δροσιά του πάρκου εκείνη την αρκετά ζεστή μέρα και κάναμε το πικ-νικ μας, φάγαμε και τη γρανίτα παγωτό μας, έκανε και κούνια η κόρη μας και γενικά φύγαμε όλοι ευχαριστημένοι.

IMG_8527.JPG


IMG_8524.JPG

IMG_8534.JPG

IMG_8551.JPG

Τώρα είχαμε σκοπό να πάμε να φάμε στο εστιατόριο του ξενοδοχείο μας να ξεκουραστούμε λίγο και το απόγευμα να πηγαίναμε στη Βερόνα ελπίζοντας μήπως καταφέρουμε και βρούμε εισιτήρια για την παράσταση του Nabucco που είχε σήμερα στη ρωμαϊκή αρένα της. Μόλις φτάσαμε και μπαίνουμε μέσα στο δωμάτιο και ω! τι έκπληξη! Πάνω στο κρεβάτι μας υπήρχαν τρία εισιτήρια για το Nabucco για σήμερα το βράδυ. Η φοβερή νεαρή ξενοδόχα μας είχε βγάλει τα εισιτήρια. Της είχα πει το πρωί ότι θέλαμε να πάμε στην αρένα και μου είπε ότι θα προσπαθήσει να μου βρει εισιτήρια. Αργότερα είδα ότι μου είχε στείλει και μήνυμα στο κινητό που δεν είχα δει. Το κόστος τους ήταν 81,50€ και για τους τρεις. Ήμουνα πάρα πολύ χαρούμενη. Φάγαμε στο ξενοδοχείο (μακαρονάδα, πίτσα και σαλάτα καπρέζε), που ήταν όλα φοβερά και ετοιμαστήκαμε για την όπερα.
IMG_8599.JPG

Μισή ώρα διαδρομή ήταν η Βερόνα από το ξενοδοχείο μας. Φτάσαμε γύρω στις 8:00 το βράδυ και παρκάραμε λίγο μακριά γιατί φοβήθηκα ότι αν προχωρούσαμε θα μπλέκαμε στο Ιστορικό κέντρο και είχε και την παράσταση σήμερα. Ήμασταν όμως αρκετά μακριά. Πως θα βρούμε την αρένα; Βρήκα μια κυρία στο δρόμο και τη ρώτησα. Δεν ήξερε καθόλου Αγγλικά και εγώ δεν ξέρω Ιταλικά. Από τα λόγια μου υποθέτω ότι κατάλαβε τη λέξη αρένα και μου απάντησε στα Ιταλικά με πολλά λόγια και λεπτομέρειες και με τόση έμφαση και ήταν τόσο μα τόσο παραστατική που κατάλαβα τα πάντα. Έπρεπε να προχωρήσω ίσια και μόλις συναντήσω ένα κάστρο θα έπρεπε να το «κυκλώσω» προς τα δεξιά και αμέσως στα δεξιά μου θα έβλεπα από μακριά την αρένα. Και προφανώς τη βρήκαμε γρήγορα.
Θα κάνω παρένθεση πάλι, για να πω ότι στα ταξίδια μου στην Ιταλία, τέτοιους Ιταλούς συναντάω. Είτε ξέρουν, είτε δεν ξέρουν Αγγλικά πάντα προσπαθούν φιλότιμα να βοηθήσουν. Μα με Ιταλικά, μα με Αγγλικά μα με παντομίμα, πάντα προσπαθούν.

Η ώρα ήταν περίπου 9:00 και μόλις είχε δύσει ο ήλιος. Η αρένα ήταν φωταγωγημένη και είχε κόσμο γύρω της. Χωρίς γκισέ και ταλαιπωρία πήγαμε κατ’ ευθείαν στην είσοδό της και μπήκαμε αμέσως μέσα. Μια χαρά ήταν οι θέσεις μας. Ψηλά αλλά άνετες με καλή ορατότητα.

IMG_8626.JPG


IMG_8629.JPG


IMG_8641.JPG

Η όπερα που είδαμε ήταν ο «Nabucco» του Τζουζέπε Βέρντι. Nabucco είναι η σύντμηση του ονόματος του Ναβουχοδονόσορα και η όπερα είναι βασισμένη στη βιβλική ιστορία του Ναβουχοδονόσορα. Το γνωστότερο κομμάτι του Nabucco είναι το Va pensiero του χορού. Ο χορός είναι οι Βαβυλώνιοι αιχμάλωτοι.
IMG_8646.JPG


Η παράσταση ήταν καταπληκτική. Τα σκηνικά, τα κοστούμια, η μουσική, η ατμόσφαιρα! Πάντα ήθελα να πάω να παρακολουθήσω όπερα σε ιταλικό έδαφος και τώρα μάλιστα να μου τύχει σε ρωμαϊκή αρένα; Τέλεια. Βέβαια μάλλον δεν θα έλεγα ότι η σημερινή βραδιά ήταν από τις καλύτερες για την κόρη μου, αλλά δεν γινόταν αλλιώς. Να φτάσω τόσο κοντά σε ένα τέτοιο happening και να μην πάω; Ήταν όμως πολύ ήσυχη. Έπαιζε στην αρχή λίγο με το tablet της και προς το τέλος ξάπλωσε πάνω μας και την πήρε και λίγο ο ύπνος. Περίμενε το παγωτό που της είχαμε υποσχεθεί ότι θα παίρναμε μετά το τέλος της παράστασης. Είπαμε στην Ιταλία είμαστε. Δικαιολογούμαστε να τρώμε παγωτά.
IMG_8655.JPG

Μετά από τρεις ώρες παράσταση πήγαμε και για παγωτό και για μια μικρή βόλτα στη νυχτερινή Βερόνα και γύρω από την αρένα. Δεν μείναμε πολύ γιατί την επόμενη ημέρα είχαμε μια μακρινή ημερήσια εκδρομή και ήταν ήδη αργά.
 

Grerena

Member
Μηνύματα
1.286
Likes
16.824
Επόμενο Ταξίδι
Πορτογαλία
Ονειρεμένο Ταξίδι
Tromso, Las Vegas
4η ημέρα (Γύρος της λίμνης & Ιταλικές Άλπεις)
Σήμερα θα κάναμε το γύρο της λίμνης. Έχει πολλά πράγματα να δεις και να κάνεις. Έχει υπέροχα χωριά παραλίμνια, αρχαίες ρωμαϊκές βίλλες, κήπους και παραλίες κ.α. Από όλα αυτά στο πρόγραμμα είχα οπωσδήποτε την ανάβαση με τελεφερίκ στην κορυφή Mode Baldo των Άλπεων, την επίσκεψη στους καταρράκτες Varone και τη διάσχιση ενός εντυπωσιακού δρόμου της Strada della fora, που περνούσε μέσα από ένα πολύ κλειστό και απότομο φαράγγι. Από εκεί και πέρα ότι άλλο προλαβαίναμε καλό θα ήταν.

Έτσι, μετά το πρωινό μας ξεκινήσαμε προς βορρά έχοντας αριστερά μας τη λίμνη. Πρώτη μας στάση στη Malcesine, σε ένα παραλίμνιο μαγαζάκι για καφέ και παγωτό για τη μικρή. Με θέα το κάστρο της Malcesine μέσα στη λίμνη και το βουνό επιβλητικό πάνω από το κεφάλι μας, μείναμε λίγη ώρα και χαζεύαμε τη λίμνη και τα γύρω βουνά. Στη συνέχεια μπήκαμε στην πόλη ψάχνοντας για parking (εδώ δεν υπάρχει πουθενά ελεύθερο παρκάρισμα), που τελικά βρήκαμε στην παραλία. Με τα πόδια λοιπόν ανηφορίσαμε προς την είσοδο του τελεφερίκ, όπου εκεί αφού πληρώσαμε το τσουχτερό εισιτήριο των 48€ (και οι τρεις) και ύστερα από 20’ ουρά μπήκαμε στο βαγόνι των 45 ατόμων. Με το ότι φτάσαμε λίγο αργά σημαίνει ότι γλυτώσαμε την ουρά της μιας και μιάμισης ώρας που διάβαζα στο διαδίκτυο, αλλά δεν γλυτώσαμε το στριμωξίδι μέσα στο βαγόνι.
Μέσα σε 10 λεπτά και αφού αλλάξαμε βαγόνι στη μισή περίπου διαδρομή φτάσαμε στην κορυφή του Mode Baldo, σε υψόμετρο 1800m.
Άλλος αέρας. Ένα μοντέρνο σαλέ βρισκόταν εκεί, με ταράτσα γεμάτη πολύχρωμες ξαπλώστρες που μπορούσες να αράξεις έχοντας «πιάτο» τη λίμνη. Μία αναζωογονητική καλοκαιρινή ψυχρούλα και η θέα από τη μια μεριά της λίμνης, αλλά και των άλλων κορυφών από την άλλη σε προκαλούσε να πάρεις ένα από τα πολλά περιπατητικά μονοπάτια που υπήρχαν και να εξερευνήσεις.
Τώρα το καλοκαίρι πολύς κόσμος ανεβαίνει στο Mode Baldo για περπάτημα και για παρά πέντε. Γεμάτο ήταν το μέρος με περιπατητές, οργανωμένους με μπαστουνάκια και νερό, αλλά και με «παραπεντίστες».
Εμείς επιλέξαμε ένα μονοπάτι που έκανε μια κυκλική διαδρομή διάρκειας μιας ώρας (ήθελα κάτι εύκολο, αφού είχα και το παιδί μαζί μου). Στο δρόμο σταματήσαμε και καθίσαμε στο γρασίδι για πικ-νικ. Η θέα ήταν καταπληκτική. Ενώ φάγαμε το κολατσιό μας δεν μας έκανε καρδιά να φύγουμε. Μείναμε εκεί πολύ ώρα χαζεύοντας τη θέα, αλλά και τους «παραπεντίστες», που πετούσαν πάνω από τα κεφάλια μας σε πολύ κοντινή απόσταση. Ένας από αυτούς μας πλησίασε πολύ και μας φώναζε: «Hello everybody». Η κόρη μου τρελάθηκε. «Ciao» του απαντούσε και σήκωνε τα χέρια και τον χαιρετούσε. Και από εκείνη την ώρα δεν έβαλε γλώσσα μέσα της όλο Ciao και Hello, τους φώναζε. Είχε ξεσηκώσει τους πάντες. Είμαστε σε ένα ήσυχο και μεγαλειώδες τοπίο και εκείνη φώναζε. Μέχρι και τον μπαμπά της ξύπνησε που τον είχε πάρει ο ύπνος καθώς ήταν μισοξαπλωμένος στο γρασίδι. Το περιβάλλον σε «ρούφαγε».
Ύστερα από αρκετή ώρα, αποφασίσουμε να προχωρήσουμε λίγο στο μονοπάτι. Φτάσαμε σε ένα σημείο απ’ όπου μπορούσαμε να δούμε μεγάλο κομμάτι της λίμνης και μάλιστα το βορειότερο χωριό τη Riva del Garda απ’ όπου θα περνούσαμε αργότερα προκειμένου να στρίψουμε νότια για να κάνουμε το γύρο. Εδώ τη θέση των parapente είχαν πάρει οι αγελάδες που έβοσκαν στα δεξιά μας λιβάδια. Ένιωσα σαν τη μικρή Χάιντι.
Τελικά δεν προλαβαίναμε να κάνουμε όλο το περιπατητικό μονοπάτι που σχεδίαζα αρχικά, γιατί είχαμε χαζολογήσει πολύ στο πικ-νικ μας και πήραμε το δρόμο του γυρισμού. Στην επιστροφή μας όμως άλλη έκπληξη μας περίμενε. Συναντήσαμε τα «άλπακα». Πρόκειται για κάποια ζώα που μοιάζουν πολύ με τα λάμα, αλλά επειδή αυτή η ας πούμε παραλλαγή ζει αποκλειστικά εδώ στις Άλπεις, πήραν και το όνομά τους από αυτές. Σταμάτησα και σε ένα υπαίθριο μαγαζάκι για να πάρω ένα σουβενίρ. Ήθελα να μείνω κι άλλο, αλλά ο άνδρας μου είχε αγχωθεί με το parking, που είχαμε πληρώσει για δύο ώρες και εμείς είχαμε κλείσει ήδη τρεις και μέχρι να κατέβουμε θα περνούσε και άλλο ένα μισάωρο.
Με τον ίδιο τρόπο κατεβήκαμε (αλλάξαμε βαγόνια και βουλώνανε και ξεβουλώνανε τα αυτιά από το υψόμετρο) και φτάσαμε στο αυτοκίνητο αισίως. Εννοείτε ότι είχαμε βγει εντελώς εκτός χρονικού προϋπολογισμού.


Το χωριό Malcesine (απ΄όπου πήραμε το τελεφερίκ)
IMG_8681.JPG


Μέσα σε 10΄ βουλώσανε τα αυτιά μας.
IMG_8691.JPG


Φτάσαμε στα 1800μ.
IMG_8709.JPG


Εδώ βλέπουμε τη λίμνη Garda "πιάτο"
IMG_8719.JPG




IMG_8739.JPG


IMG_8753.JPG


IMG_8754.JPG


IMG_8774.JPG


IMG_8738.JPG



IMG_8779.JPG


IMG_8780.JPG


IMG_8783.JPG


IMG_8794.JPG


IMG_8810.JPG


IMG_8819.JPG


Στο βάθος το χωριό Riva del Garda
IMG_8827.JPG


IMG_8836.JPG



Τα alpaka
IMG_8857.JPG

IMG_8862.JPG


Επόμενη στάση θα ήταν οι καταρράκτες Varone, που βρίσκονται 3 km έξω από την Riva del Garda. Δεν προλαβαίναμε ούτε για καφέ να καθίσουμε ούτε για φαγητό. Δεν πειράζει μετά…….
Εύκολα, ακολουθώντας ταμπέλες φτάσαμε στους καταρράκτες. Οριακά φτάσαμε. Είμαστε οι τελευταίοι που μπήκαμε, μαζί με μία άλλη οικογένεια
Στην ουσία ήταν είναι ένα μέρος που συνδυάζει σπήλαιο-φαράγγι και καταρράκτες μαζί. Μόλις μπήκαμε μέσα αμέσως μας ήρθαν στο πρόσωπο ψιχάλες, πολλές ψιχάλες. Συνειδητοποιήσαμε ότι για να μπούμε πιο μέσα θα έπρεπε να «οχυρωθούμε» λίγο. Επιστρέφω γρήγορα στο αυτοκίνητο για να πάρω τα αδιάβροχα (που υποτίθεται θα χρησιμοποιούσα στα παιχνίδια του νερού στη Gardaland), αλλά μάλλον τώρα τα έχουμε πιο πολύ ανάγκη. Τα φορέσαμε και μπήκαμε.
Ήταν μια πολύ στενή χαράδρα, η οποία αποτελούσε και δίοδο νερού. Τα βράχια φωτίζονταν με μπλε και κόκκινους χρωματισμούς και το όλο περιβάλλον έτσι έμοιαζε μαγικό. Εμείς περπατήσαμε σε χτιστό στενό διάδρομο βλέποντας τη χαράδρα από χαμηλά, αλλά και σε γέφυρα που βρισκόταν στο πάνω σπήλαιο, βλέποντας τη χαράδρα από ψηλά. Φωτογραφίες ήταν πολύ δύσκολο να τραβήξω, με την κοινή φωτογραφική μηχανή που έχω. Χωρίς φλας δεν μπορούσαν να αποτυπωθούν τα σκούρα μαυροκοκκινομπλέ χρώματα και με φλας έβγαιναν μόνο οι ψιχάλες με κάποιο αδιόρατο σκούρο φόντο.
Επαφύομαι λοιπόν στη μνήμη μου για να θυμάμαι την ομορφιά αυτής της χαράδρας.
Παρόλο που προστατευτήκαμε με τα αδιάβροχα, είχαμε βραχεί αρκετά. Ειδικά η μικρή έπρεπε να αλλάξει. Φύγαμε τελευταίοι. Βγήκαμε από το σπήλαιο και η πόρτα κλείδωσε πίσω μας πριν προλάβουμε να κάνουμε μισό βήμα. Ακόμα και το μαγαζί με τα σουβενίρ είχε κλείσει. Μέχρι να αλλάξουμε και ρούχα, ο ιδιοκτήτης μας προσπέρασε και μείναμε μόνοι μας στο parking.

Η είσοδος στους καταρράκτες Varone
IMG_8872.JPG


Μία φωτογραφία με φλας
IMG_8880.JPG


Και μία χωρίς φλας
IMG_8883.JPG


IMG_8898.JPG


IMG_8899.JPG


IMG_8900.JPG


IMG_8904.JPG


IMG_8914.JPG


IMG_8919.JPG


Αφού λοιπόν ετοιμαστήκαμε πήραμε το δρόμο της επιστροφής από τη δυτική πλευρά της λίμνης. Στα δυτικά της λίμνης το βουνό «πέφτει» πολύ απότομα μέσα στο νερό. Δεν υπάρχει χώρος για παραλίμνιο δρόμο. Έτσι ο δρόμος είτε ανεβαίνει ψηλά (όπου «βρει κενό»), είτε «τρυπάει» το βουνό, είτε βρίσκει φυσικά τούνελ για να περάσει. Εννοείται ότι είναι δύσκολος, στενός και με στροφές.
Στο συγκεκριμένο δρόμο έχουν γυριστεί και σκηνές από μία καταδίωξη του James Bond στο Quantum of Solace. Αυτός ο Bond προτιμά συχνά την Ιταλία….
IMG_8939.JPG



IMG_8940.JPG


IMG_8941.JPG


IMG_8992.JPG


IMG_8998.JPG


Η πιο όμορφη όμως διαδρομή στην περιοχή είναι η Strada della Fora (δρόμος του φαραγγιού). Πρόκειται για μια διαδρομή που συνδέει το ορεινό χωριό Tremosine με τον παραλιακό δρόμο. Ο δρόμος αυτός «τρέχει» δίπλα από ένα ποταμάκι και όπου το ποταμάκι χώνεται μέσα στα βράχια, χώνεται και ο δρόμος. Πρόκειται για φυσικά ανοίγματα και κουφάλες που έχουν δημιουργηθεί στο βουνό, από τα οποία ίσα που περνάει αυτοκίνητο. Σε κάποια σημεία βέβαια έχουν επέμβει για να μεγαλώσουν λίγο τα ανοίγματα, αλλά αυτό έχει γίνει με τρόπο τόσο εναρμονισμένο με τη φύση! Σε κάποια άλλα σημεία δεν χωρούσαν δύο αυτοκίνητα μαζί. Θα έπρεπε το ένα από τα δύο να κάνει όπισθεν ωσότου συναντήσει κάποιο ας πούμε πλάτωμα. Η όλη διαδρομή είναι μικρή, περίπου 15’. Η επίσημη ονομασία του δρόμου είναι Via Pavone, αλλά όλοι τη γνωρίζουν σαν Stada della Fora. Αυτή τη διαδρομή δεν τη βρήκαμε τυχαία. Είχα διαβάσει για αυτήν στο trip advisor σαν ένα από τα «πρέπει» της περιοχής. Και οι φωτογραφίες που είχα δει με έπεισαν ότι αξίζει μια ματιά.

Strada della fora
IMG_8942.JPG


IMG_8945.JPG


IMG_8947.JPG


IMG_8953.JPG


IMG_8954.JPG


Εδώ φαίνεται και το ποτάμι που ρέει δίπλα στο δρόμο.
IMG_8961.JPG


IMG_8969.JPG


IMG_8971.JPG



Βγαίνοντας από τη strada della fora και αντικρύζοντας τη λίμνη. Από την απέναντι πλευρά της (αριστερά από τους καθρέπτες της φωτογραφίας) φαίνεται το ΅ίχνος΅ του τελεφερίκ.
IMG_9001.JPG



Σήμερα από νωρίς το πρωί είχαμε βγει εκτός χρονικού προϋπολογισμού και τώρα στο τέλος της ημέρας ίσα που είχαμε προλάβει να δούμε αυτά που ήθελα οπωσδήποτε. Τώρα πια είχε αρχίσει να σουρουπώνει και είχαμε τρεις επιλογές για την επιστροφή μας. Είτε να γυρίσουμε πίσω μέχρι τη Riva και από εκεί να πάρουμε ταχύτερο δρόμο (και όχι από τον παραλιακό που ήρθαμε), είτε να συνεχίσουμε και να πάρουμε από το επόμενο λιμάνι, το Maderno, που είναι δυτικά της λίμνης, καραβάκι για απέναντι, στο Torre del Benaco, που είναι ανατολικά της λίμνης (μάλλον δύσκολο τέτοια ώρα να έχει καραβάκι), είτε να συνεχίσουμε παραλιακά ολοκληρώνοντας τον οδικό κύκλο της λίμνης. Παρόλο που θα ήταν νύχτα πια και δεν θα βλέπαμε και πολλά, επιλέξαμε την τρίτη λύση. Συνεχίσαμε λοιπόν ομολογώ λίγο βιαστικά πια γιατί αποφασίσαμε να πάμε για φαγητό στο ξενοδοχείο μας αντί να φάμε τυχαία σε κανένα ακριβό μαγαζί των χωριών της λίμνης και θέλαμε να προλάβουμε ανοιχτή την κουζίνα του.
Παρόλο που ήταν νύχτα μπορέσαμε να δούμε τα πανέμορφα χωριά. Το ένα ήταν καλύτερο από το άλλο. Τα αρχοντικά καλοδιατηρημένα και φωτισμένα, πολλά από τα οποία είχαν γίνει ξενοδοχεία απέπνεαν μια κοσμοπολίτικη ατμόσφαιρα άλλης εποχής. Οι κήποι διαδέχονταν τις βίλλες εναλλάξ. Ήταν τελείως διαφορετικό το σκηνικό σε σχέση με την απέναντι πλευρά της λίμνης. Η περιοχή επίσης είχε και αρχαίες ρωμαϊκές βίλλες, πράγμα που σημαίνει ότι ήταν δημοφιλής από τους ρωμαϊκούς χρόνους ως τόπος αναψυχής. Μακάρι να είχαμε χρόνο να εξερευνήσουμε αυτήν την πλευρά. Δεν αρκεί τελικά μία μέρα για το γύρο της λίμνης.
Φτάσαμε λοιπόν στο νοτιότερο άκρο της, κοντά στην πόλη Sirmione, όπου πίστευα ότι την τελευταία μέρα θα την επισκεπτόμασταν και αυτή. Εκεί οι διασταυρώσεις και οι πινακίδες ήταν αρκετά πολύπλοκες και ευτυχώς μας βοήθησε ο δορυφόρος να ξεμπλέξουμε. Τελικά φτάσαμε γύρω στις 11:00 στο ξενοδοχείο μας, όπου και προλάβαμε οριακά το εστιατόριο και φάγαμε.
Άλλη μια φοβερή μέρα τελείωσε.
Ουσιαστικά σήμερα τέλειωσε η εκδρομή μας. Η αυριανή μέρα ήταν η μέρα της επιστροφής. Είχαμε λίγο χρόνο, αλλά δεν έπαυε να είναι η μέρα της επιστροφής! Κάνοντας ανασκόπηση βλέπω πόση ποικιλία είχε αυτό το ταξίδι. Είχε φύση, τέχνη, διασκέδαση. Πραγματικά αυτό το κομμάτι της Ιταλίας μπορεί να προσφέρει τα πάντα. Νομίζω ότι ήταν λίγες τελικά οι μέρες για αυτό το κομμάτι της Ιταλίας. Υπήρχαν τόσα ακόμη που θα ήθελα να δω.

Υπήρχε η Movieland. Ένα πάρκο τύπου Walt Disney studios με παιχνίδια και παραστάσεις βασισμένα σε ταινίες του Holywood. Εδώ θα έπρεπε να συνοδεύομαι από μεγαλύτερης ηλικίας παιδί. Είπαμε χρειάζομαι και μια δικαιολογία για να πάω…
Υπήρχε ένα πάρκο με καταρράκτες, το Cascate Molina. Είναι ένα πάρκο με περιπατιτικές διαδρομές διαφόρων επιπέδων δυσκολίας, το οποίο είναι γεμάτο καταρράκτες. Αυτό ήταν το plan B μου σε περίπτωση που δεν τα κατάφερνα με την όπερα της Βερόνα.
Υπήρχε ένας καταπληκτικός κήπος, ο κήπος Sigurta κοντά στο Borghetto που πήγαμε (την τελευταία ημέρα). Και αυτόν τον είχα για εναλλακτικό σενάριο. Θα ήταν πολύ διασκεδαστικό να γυρίσουμε όλον τον κήπο με τα ηλεκτρικά mini αυτοκινητάκια που διέθετε.
Υπήρχε το Parco Thermale del Garda. Πρόκειται για μια μεγάλη λίμνη-πισίνα με θερμό νερό μέσα σε ένα καταπράσινο περιβάλλον πολύ κοντά επίσης στο ξενοδοχείο μας και στον ζωολογικό.
Πραγματικά η περιοχή γύρω από τη Garda αποτελεί ένα χώρο διασκέδασης και χαλάρωσης για όλους. Μέρες να’χεις να αφιερώσεις.

Ελπίζω σύντομα να ολοκληρώσω την ιστορία μου με το 5ο και τελευταίο μέρος.
 

Attachments

vasiliss

Member
Μηνύματα
915
Likes
8.341
Επόμενο Ταξίδι
Οδικό στην ;;;;;
Ονειρεμένο Ταξίδι
Ρωσία -Ισλανδία - Περού
Ωραία ιστορία!
Μου άναψες φυτιλιές και νομίζω ότι σύντομα θα σε ενοχλήσω για πληροφορίες.;)
Πολύ θα με ενδιέφερε και το οικονομικό σκέλος της ιστορίας, αν δεν σου είναι κόπος.
 

Grerena

Member
Μηνύματα
1.286
Likes
16.824
Επόμενο Ταξίδι
Πορτογαλία
Ονειρεμένο Ταξίδι
Tromso, Las Vegas
Ωραία ιστορία!
Μου άναψες φυτιλιές και νομίζω ότι σύντομα θα σε ενοχλήσω για πληροφορίες.;)
Πολύ θα με ενδιέφερε και το οικονομικό σκέλος της ιστορίας, αν δεν σου είναι κόπος.
Κανένας κόπος. Ισα ίσα τα έχω έτοιμα γιατί θα τα ανέφερα ούτως ή άλλως στο τελευταίο κομμάτι της ιστορίας μου που ετοιμάζω τώρα.
Αφού όμως φυτιλιάστηκες θα τα αναφέρω νωρίτερα....

Ενοικίαση αυτοκινήτου για 4 ημέρες: 150€
Βενζίνη για 700km: 50€
Parking και διόδια: 47€
Είσοδοι σε αξιοθέατα/πάρκα (Balbianello, Gardaland, ενυδρείο, ζωολογικός κήπος, όπερα Nabucco, τελεφερίκ Mode Baldo, καταρράκτες Varone): 318€ (για τρία άτομα)
Φαγητό: 120€ (πίτσες, μακαρονάδες, σαλάτες, παγωτά, espresso)
Ξενοδοχεία: 346€ (τρίκλινο για 4 βράδια, μαζί με δημ. φόρους)
Όλα τα παραπάνω αφορούν δύο ενήλικες και ένα οκτάχρονο.

Αυτά είναι χονδρικά. Τώρα αν θέλεις καμιά άλλη λεπτομέρεια οικονομική ή μη, είμαι στη διάθεσή σου.
 

alma

Member
Μηνύματα
3.717
Likes
15.010
Mου αρέσουν πολύ οι φωτογραφίες και η ιστορία σου.Διακρίνω μια παιδικότητα στον τρόπο που αντιμετωπίζεις τα θεματικά πάρκα και όλα τα μέρη που πήγατε και αυτό μου αρέσει πολύ. Έτσι τα χαίρεσαι πραγματικά κι εσύ, κι ας μην είσαι παιδί.



Βρήκα μια κυρία στο δρόμο και τη ρώτησα. Δεν ήξερε καθόλου Αγγλικά και εγώ δεν ξέρω Ιταλικά. Από τα λόγια μου υποθέτω ότι κατάλαβε τη λέξη αρένα και μου απάντησε στα Ιταλικά με πολλά λόγια και λεπτομέρειες και με τόση έμφαση και ήταν τόσο μα τόσο παραστατική που κατάλαβα τα πάντα. Έπρεπε να προχωρήσω ίσια και μόλις συναντήσω ένα κάστρο θα έπρεπε να το «κυκλώσω» προς τα δεξιά και αμέσως στα δεξιά μου θα έβλεπα από μακριά την αρένα. Και προφανώς τη βρήκαμε γρήγορα.
Θα κάνω παρένθεση πάλι, για να πω ότι στα ταξίδια μου στην Ιταλία, τέτοιους Ιταλούς συναντάω. Είτε ξέρουν, είτε δεν ξέρουν Αγγλικά πάντα προσπαθούν φιλότιμα να βοηθήσουν. Μα με Ιταλικά, μα με Αγγλικά μα με παντομίμα, πάντα προσπαθούν.
Ακριβώς αυτό που περιγράφεις μου συμβαίνει στην Ιταλία και ακριβώς αυτό λατρεύω.Τη ζεστασία με την οποία σε αντιμετωπίζουν και την προθυμία να σε εξυπηρετήσουν ακόμα κι αν ρωτάς στα αγγλικά κι απαντούν στα ιταλικά. Νομίζω πως ειδικά αν μιλάς γαλλικά και ισπανικά ,ακόμα κι αν ξέρεις ελάχιστα ή καθόλου ιταλικά, τελικά συνεννοήσαι μια χαρά.;)
 

Grerena

Member
Μηνύματα
1.286
Likes
16.824
Επόμενο Ταξίδι
Πορτογαλία
Ονειρεμένο Ταξίδι
Tromso, Las Vegas
Mου αρέσουν πολύ οι φωτογραφίες και η ιστορία σου.

Ευχαριστώ πολύ.

Διακρίνω μια παιδικότητα στον τρόπο που αντιμετωπίζεις τα θεματικά πάρκα και όλα τα μέρη που πήγατε και αυτό μου αρέσει πολύ. Έτσι τα χαίρεσαι πραγματικά κι εσύ, κι ας μην είσαι παιδί.

Η αλήθεια είναι ότι έχω μεγάλο ενθουσιασμό όταν ταξιδεύω. Προσπαθώ να ΅ρουφάω¨ όλες τις εμπειρίες. Ακόμα και στα ΅μικροάσχημα΅ που μου τυχαίνουν βρίσκω κάποια γοητεία. Οταν καταγράφω ένα ταξίδι προσπαθώ να καταγράψω όσο γίνεται τα συναισθήματα της εκάστοτε στιγμής ώστε διαβάζοντάς το μετά από χρόνια να το ξαναζώ και πάλι. Τώρα ενδεχομένως στην παρούσα ιστορία να μου βγήκε πιο πολύ η ΅παιδικότητα-ενθουσιασμός΅ λόγω του μικρού συνταξιδιώτη μου.
 

chrgkoutz

Member
Μηνύματα
358
Likes
1.180
Ονειρεμένο Ταξίδι
Δάση Βόρειου Καναδά
Πολυ καλη και χρησιμη (μελλοντικα) η περιγραφη σου για την περιηγηση της Garda, αλλα και της υπαρξης της GardaLand,για την οποια δεν ειχα ιδεα.
Και φυσικα,η οικονομικη αναλυση του ταξιδιου για οσους προγραμματιζουν.
Παντα Καλα ταξιδια.
 

Εκπομπές Travelstories

Τελευταίες δημοσιεύσεις

Booking.com

Στατιστικά φόρουμ

Θέματα
33.109
Μηνύματα
880.585
Μέλη
38.837
Νεότερο μέλος
koliswa

Κοινοποιήστε αυτή τη σελίδα

Top Bottom