LULLU
Member
- Μηνύματα
- 3.511
- Likes
- 7.700
- Επόμενο Ταξίδι
- το ψαχνω....
- Ταξίδι-Όνειρο
- Νιγηρας-Μαλι
Φυγαμε δωσαμε τέλος σε αυτη τη συναντηση καπως αποτομα ηταν ομως ο μονος τροπος για να αποφυγουμε τα χειροτερα και συνεχισαμε τη περιπλανιση στη κοιλαδα ακολουθοντας τον ιδιο χορευτικο ρυθμο που οριζαν οι νερολακουβες, οι πετρες και τα αμορτισερ των τζιπ.Ψαχνουμε τη κατασκηνωση που θα περασουμε τη νυχτα και αν και οι οδηγοι ηταν ντοπιοι χαθηκαμε αρκετες φορες μεσα εδω στο πουθενα χωρις σημανση,χωρις δρομους χωρις κανενα σημειο αναφορας , τα gps δεν ηταν στη κυκλοφορια ακομη αλλα και ναταν φανταζομαι οτι η απομακρη OMOvalley θαταν στους χαρτες....
Για μεσημεριανο καταβροχθησαμε σαντουιτς και φρουτα μιας και ταβερνες και καφε δεν υπηρχαν στη περιοχη. Φτασαμε στο σημειο που θα κατασκηνωναμε που μπορει να μην ηταν το προαποφασισμενο αλλα φανηκε το ιδανικοτερο.., ενα χωραφι στη οχθη ενος ποταμου. Οι οδηγοι εστησαν τις σκηνες μας μοιρασαν τα στρωματα και αρχιζαν να μαγειρευουν.Ειχαμε μια ανυπομονησια να διωξουμε απο πανω μας τη κολλημενη στη ιδρωμενη σαρκα μας σκονη αλλα το μαυρο νερο του ποταμου απονθαρρυνε αρκετους.Με τη Κικη και το Πανο τσαλαβουτησαμε στα καταυμαρα νερα οσπου ανακαλυψαμε την υπαρξη ενος πηγαδιου που αντλουσες το νερο με τουλουμπα..Μαζευτηκαμε κατω απο ενα υπεροχο γεματο εναστρο ουρανο,ολες οι γυναικες γυρω απο το πηγαδι και καθε μια με τη σειρα της δουλευε το μοχλο ενω το παγωμενο νερο χτυπουσε τα σωματα μας,..Ηταν το καλυτερο και δροσιστικοτερο πλατσουρισμα που ειχα ποτε κατω απο το λαμπρο φως του φεγγαριου...Μεχρι να τελειωσουν και οι ανδρες το δικο τους πλατσουρισμα το φαγητο ηταν ετοιμο και τα επι γης τραπεζομαντηλα στρωμενα και περιμεναν τα πεινασμενα στοματα μας να δρασουν,,,,.. Το καλοψημενο κρεας και η παντζαροσαλατα ηταν απολαυστικοτατα.. Τρυπωσαμε στις σκηνες μας....Επεσε το σκοταδι και η απολυτη σιγη διακοπτονταν απο αγρια ουρλιαχτα αγνωστων ζωων... Μολις ειχα γυρισει απο μια νυχτερινη επισκεψη στην αυτοσχεδια τουαλετα , ο μοναδικος μου εφιαλτης σε καθε κατασκηνωση, οταν ενας θορυβος ,γδουπος και στριγκλιες ακουστηκαν εξω απο τη σκηνη.. Ξυπνησαν ολοι , οι σκηνες ηταν σε κυκλικη διαταξη αφηνοντας ενα κεντρικο χωρο ελευθερο απο οπου ερχοταν αυτες οι στριγκλιες και φωναζοντας ο ενας στον αλλο βεβαιωθηκαμε οτι ολοι ειμαστε καλα και ασφαλεις.... Πως να ξεμυτησεις πια ? Αδυνατον..!!Ποσες φορες ευχηθηκα να μπορουσα να ειχα babylino η ακομη καλυτερα ουροκαθετηρα.... Επιτελους εφεξε... θαχουν σηκωθει και οι οδηγοι και με αυτη τη σκεψη βγηκα απο τη σκηνη ψαχνοντας τη τουαλετα υπο το πρωινο χλιαρο φως.. Η Ολγα του καλου καιρου και τουυ ροχαλιτου λες και ηταν στο καλυτερο πενταστερο ξενοδοχειο με τα πουπουλενια μαξιλαρια δεν λεει να σηκωθει ....
-Σηκω βρε! Θα μαζεψεις μονη σου τη σκηνη !!!!!!!!
Μαθαμε οτι οι φωνες και η νυχτερινη ας τη πουμε επιδρομη στον καταυλισμο μας ηταν απο πιθηκους που μοιριστηκαν τα απομηναρια του φαγητου και ειπαν να αυτοπροσκληθουν για ενα μεζεδακι....
Ο καιρος παλι ειναι ετοιμος για κλαματα και ρε γαμωτο οταν αρχισει εκτος απο δυνατα κλαει και αγαρμπα!!!!!
Οι νυχτερινοι φιλοι μας μπαμπουινοι,ξεθαρεψαν η απλως μας αγνοησαν και ορμουν στο πρωινο μας, κλεβοντας τα παντα, απο πορτοκαλια, ψωμι ακομη και κουπες καφε!οι μαγειροι τα πηραν στο κρανιο και τους κυνηγουν διοτι οπωςλενε , τους βγηκε ο πατος χθες να ζυμωσουν το ψωμι και τωρα το βλεπουν να κανει χαμηλη πτηση στα χερια των πιθηκων!Ειπαμε και εμεις να βοηθησουμε με το που μαθαμε οτι το ψωμι ηταν χειροποιητο και κατω απο τετοιες συνθηκες και με κινησεις και φωνες που μαλλον θυμιζουν τους εαυτους των συνεπως δεν μας λογαριαζουν καθολου αφου βλεπουν καποιους σε πολυ κακη εκδοση να τους μιμειται αρχισαν να μας πετουν πορτοκαλια ξερκαδιζοντας στα γελια!!Αφησαμε τα απομειναρια ενος γρηγορου πρωινου και παραδωσαμε το χωρο στους νομιμους κατοικους και πηραμε το δρομο για αλλες περιπετειες..
Σε όλη τη κοιλαδα η χαμηλη βλαστηση ξερη πια απο την ανυδρία και τη ζεστη θα έπρεπε να φιλοξενει τα γνωστα ξακουστα αγρια θηρια αλλα εμεις μονο αντιλοπες και φραγκοκοτες συναντησαμε ουτε καν τον μοναδικο και σπανιο αιθιοπικο λυκο....ας ειναι...
Το περασμα για το χωριο των Karo ειχε αποκοπει λογω των βροχων και ετσι αρχισαμε την αναζήτηση αλλου δρομου ..Ποια βοηθεια μπορει να περιμενει κανεις εδω και απο ποιον?Απο έναα βοσκο Karo που απομακρυνθηκε για κυνηγι απο το χωριο του.....και ναταν μονο η χαρα που θα βρισκαμε αλλο μονοπατι που μειναμε αναυδες και αναυδοι ολοι?Οχι ...ηταν το παρουσιαστικο του βοσκου...ακου περιγραφη... ενα θεικο κορμι καταμαυρο , ενοειται αυτο, καλογυμνασμενο , μισογυμνο μονο με το καρο τραπεζομαντηλο στη μεση,στα δυο μετρα και κατι υψος, ενα προσωπο αγγελικο, στα γυμνα χερια περασμενα δεκαδες βραχιολια μπρουτζινα , ενα κονταρι στη παλαμη και ενα σπαθι περασμενο σταυροτα στο στηθος και ενα χαμογελο αμηχανιας βλεποντας τοσες γυναικες να τσακιζονται ορμωντας εξω απο τα αυτοκινητα να τον φωτογραφιζουν ως το μοναδικο σπανιο ειδος προς εξαφανιση,άλλες να ορμούν βγαζοντας του τα βραχιολια απο τα χερια που τα πληρωσαν οσο και οσο πραγμα που σχολιαστηκε απο τους ανδρες της παρεας ως ..δηθεν.,, ετσι για να αγγιξουν αυτα τα μπρατσα!!!!!! ..επεσαν σαν ακριδες λοιπον και μονο που δεν τον κατασπαραξαν ., τα βραχιολια παντως τα πηραν ολα, το πως σωθηκε το καρω τραπεζομαντιλο ειναι μυστηριο...Αδικα πασχιζαν οι οδηγοι να του μιλησουν και να μαθουν τη διαδρομη που θα μας παει στο χωριο του...
-Αντε κοπελες τελειωνετε ..αστε το ανθρωπο να μας πει πως να παμε και θα βρειτε τους συγχωριανους του εκει...λενε οι αλλοι...
Βρε τι περαση εχω θα σκεφτηκε και ο Karo, τρελες ειναι αυτες οι λευκες και αποφασισε να πουλησει ακριβα τις φωτογραφικες ποζες που χαρισε στις παρεξενες ευρωπαιες, απο μπλουζακια, καπελα μεχρι και σαπουνι με αρωμα λεβαντας αποκτησε ωσπου να πεις κιμινο η καλυτερα ωσπου να κανει κλικ ο φακος..
Βρηκαμε το δρομο και τη κατασκηνωση που ηταν σε μια δροσερη τοποθεσία .Αποτελειται απο αρκετες αχυρενιες καλυβες που ζουν οι φυλακες και το προσωπικο της κατασκηνωσης , μια αλανα που θα στισουμε τις σκηνες μας με μοναδικο γειτονα μας ενα λιονταρι αρσενικο σε ενα περιφραγμενο απο χαμηλο και απλο κοτετσοσυρμα χωρο. Το λιονταρι μας κοιτα αδιαφορο , ισως γιατι δεν πιστευει οτι θα περασει τη νυχτα του κοντα μας ακουγοντας τα ροχαλητα και τις φωνες μας..Εμεις ελπιζουμε να μην το θυμωσουμε , το ενοχλησουμε και πηδησει εξω απο τα συρματα γιατι θαχει πολλαπλων επιλογων κρεατικων και γευστικων απολαυσεων...Η ματια μου εξεταζει προς τα που ειναι η θα γινουν οι τουαλετες , ειπαμε το γνωστο μαρτυριο και ανακαλυπτω οτι θα πρεπει να περνω ακριβως διπλα απο το μαντρωμενο ζωντανο για να φτασω στις κεντρικες τουαλετες που υπαρχουν... Ας ειναι κατι θα σκεφτω...,μεχρι να ελθει εκεινη η ωρα..
Δροσιστηκαμε λιγο και αναχωρησαμε για την επισκεψη μας στο χωριο της φυλης ελπιζοντας να μην μπλεχτουμε σε αλλες περιπετειες οπως αυτη με τους Mursi..
Φτασαμε στο χωριο τους που ειναι τοποθετημενο σε ενα πολυ υψηλο λοφο και κατω κυλα ενας ποταμος με καταμαυρα νερα και ισως να μην εχει ψαρια αλλα εχει πολλους κορκοδειλους που επιπλεουν..,.Υπαρχει μονο ενα δενδρο, μια μεγαλη ακακία ακριβως στο χειλος του γκρεμου που μαζευονται αλλοτε τα παιδια και αλλοτε οι μεγαλοι για να δροσιστουν να αγναντεψουν να κουβεντιασουν και να λυσουν τα προβλληματα της κοινοτητας.. Οι καλυβες χορτινες σε κωνικο σχημα και διπλα μια τεντα απο κουρελουδες τεντωμενη σε 4 ξυλα και απο κατω γινεται ολη η λαντζα, απο το μαγειρεμα, το αλεσμα των σιτιρων για το ψωμι, το κοπανισμα του καφε, το πλεξιμο καλαθιων και το ντανεμα των παιδιων..Οι Karo εδω εκτος απο τα στολιδια και κουδουνια που φορουν, εχουν βαμμενα, ζωγραφισμενα τα κορμια και τα προσωπα τους με ασβεστη που αληθεια ειναι δεν προσδιδει αλλο περα απο αγριοτητα στην εμφανιση τους ,που μαζι με την εντονη μυρωδια του ιδρωτα, του ζωικου λιπους και της λασπης που αλειφονται και της μονιμης λιγδας σου προκαλουν ενα ψιλοσοκ μεχρι να συντονισεις μυτη και ματια ...
Και ενω δεν εχεις συνελθει ακομη τα παιδια σε τραβουν και ζητουν ..φωτο..φωτο...απλωνοντας τις παλαμες να δεχτουν τα ζητουμενα μπιρ, τα λεφτα..Εδω ευτυχως η αρνηση δεν συνοδευεται απο σπρωξηματα η χερουκλουματα ..
Πανω σε ενα φορειο-ταβλα κουβαλουν ενα τραυματια οι φιλοι η οι συγγενεις και σε λιγο γεμιζει ο τοπος απο αρρωστους αλλος με πονοκεφαλο, αλλος με πονοδοντο, αλλος με πυρετο,αλλος με διαρροια και αλλοι κινουμενοι απο απλη περιεργεια για τα μεσα και εφοδια μιας αλλης ιατρικης διαφορετικης απο αυτης του αρχηγου τους... Ξαφνικα αντιλαμβανεσαι πως βρισκεσαι αναμεσα στο χθες για την ακριβεια μακρυνο χθες και στο σημερα, βλεπεις τη ζωη να ανοιγεται σε δυο διαφορετικες ταχυτητες , σε δυο αντιθετες κατευθυνσεις και σαν να μοιραζεσαι στα δυο..Βρισκεσαι μπροστα στο αυθεντικο, στο σχεδον αρχαιο, πρωτογνωρο τοσο κοντα σου σε σχεση με τη γεωγραφια σου, τη γονιδιακη ηλικια σου και δεν μπορεις περα απο την τυχη που σου αξιωσε να τα δεις να τα ζησεις εστω και για λιγο, να τα ακουμπησεις να τα καταγραψεις για γεγονοτα,να συνηδητοποιησεις ποσο τυχερος εισαι που γεννηθηκες εκει που η δουλεια, η υγεια, η παιδεια ειναι αγαθο νομικα και συνταγματικα διασφαλισμενο ..
Για μεσημεριανο καταβροχθησαμε σαντουιτς και φρουτα μιας και ταβερνες και καφε δεν υπηρχαν στη περιοχη. Φτασαμε στο σημειο που θα κατασκηνωναμε που μπορει να μην ηταν το προαποφασισμενο αλλα φανηκε το ιδανικοτερο.., ενα χωραφι στη οχθη ενος ποταμου. Οι οδηγοι εστησαν τις σκηνες μας μοιρασαν τα στρωματα και αρχιζαν να μαγειρευουν.Ειχαμε μια ανυπομονησια να διωξουμε απο πανω μας τη κολλημενη στη ιδρωμενη σαρκα μας σκονη αλλα το μαυρο νερο του ποταμου απονθαρρυνε αρκετους.Με τη Κικη και το Πανο τσαλαβουτησαμε στα καταυμαρα νερα οσπου ανακαλυψαμε την υπαρξη ενος πηγαδιου που αντλουσες το νερο με τουλουμπα..Μαζευτηκαμε κατω απο ενα υπεροχο γεματο εναστρο ουρανο,ολες οι γυναικες γυρω απο το πηγαδι και καθε μια με τη σειρα της δουλευε το μοχλο ενω το παγωμενο νερο χτυπουσε τα σωματα μας,..Ηταν το καλυτερο και δροσιστικοτερο πλατσουρισμα που ειχα ποτε κατω απο το λαμπρο φως του φεγγαριου...Μεχρι να τελειωσουν και οι ανδρες το δικο τους πλατσουρισμα το φαγητο ηταν ετοιμο και τα επι γης τραπεζομαντηλα στρωμενα και περιμεναν τα πεινασμενα στοματα μας να δρασουν,,,,.. Το καλοψημενο κρεας και η παντζαροσαλατα ηταν απολαυστικοτατα.. Τρυπωσαμε στις σκηνες μας....Επεσε το σκοταδι και η απολυτη σιγη διακοπτονταν απο αγρια ουρλιαχτα αγνωστων ζωων... Μολις ειχα γυρισει απο μια νυχτερινη επισκεψη στην αυτοσχεδια τουαλετα , ο μοναδικος μου εφιαλτης σε καθε κατασκηνωση, οταν ενας θορυβος ,γδουπος και στριγκλιες ακουστηκαν εξω απο τη σκηνη.. Ξυπνησαν ολοι , οι σκηνες ηταν σε κυκλικη διαταξη αφηνοντας ενα κεντρικο χωρο ελευθερο απο οπου ερχοταν αυτες οι στριγκλιες και φωναζοντας ο ενας στον αλλο βεβαιωθηκαμε οτι ολοι ειμαστε καλα και ασφαλεις.... Πως να ξεμυτησεις πια ? Αδυνατον..!!Ποσες φορες ευχηθηκα να μπορουσα να ειχα babylino η ακομη καλυτερα ουροκαθετηρα.... Επιτελους εφεξε... θαχουν σηκωθει και οι οδηγοι και με αυτη τη σκεψη βγηκα απο τη σκηνη ψαχνοντας τη τουαλετα υπο το πρωινο χλιαρο φως.. Η Ολγα του καλου καιρου και τουυ ροχαλιτου λες και ηταν στο καλυτερο πενταστερο ξενοδοχειο με τα πουπουλενια μαξιλαρια δεν λεει να σηκωθει ....
-Σηκω βρε! Θα μαζεψεις μονη σου τη σκηνη !!!!!!!!
Μαθαμε οτι οι φωνες και η νυχτερινη ας τη πουμε επιδρομη στον καταυλισμο μας ηταν απο πιθηκους που μοιριστηκαν τα απομηναρια του φαγητου και ειπαν να αυτοπροσκληθουν για ενα μεζεδακι....
Ο καιρος παλι ειναι ετοιμος για κλαματα και ρε γαμωτο οταν αρχισει εκτος απο δυνατα κλαει και αγαρμπα!!!!!
Οι νυχτερινοι φιλοι μας μπαμπουινοι,ξεθαρεψαν η απλως μας αγνοησαν και ορμουν στο πρωινο μας, κλεβοντας τα παντα, απο πορτοκαλια, ψωμι ακομη και κουπες καφε!οι μαγειροι τα πηραν στο κρανιο και τους κυνηγουν διοτι οπωςλενε , τους βγηκε ο πατος χθες να ζυμωσουν το ψωμι και τωρα το βλεπουν να κανει χαμηλη πτηση στα χερια των πιθηκων!Ειπαμε και εμεις να βοηθησουμε με το που μαθαμε οτι το ψωμι ηταν χειροποιητο και κατω απο τετοιες συνθηκες και με κινησεις και φωνες που μαλλον θυμιζουν τους εαυτους των συνεπως δεν μας λογαριαζουν καθολου αφου βλεπουν καποιους σε πολυ κακη εκδοση να τους μιμειται αρχισαν να μας πετουν πορτοκαλια ξερκαδιζοντας στα γελια!!Αφησαμε τα απομειναρια ενος γρηγορου πρωινου και παραδωσαμε το χωρο στους νομιμους κατοικους και πηραμε το δρομο για αλλες περιπετειες..
Σε όλη τη κοιλαδα η χαμηλη βλαστηση ξερη πια απο την ανυδρία και τη ζεστη θα έπρεπε να φιλοξενει τα γνωστα ξακουστα αγρια θηρια αλλα εμεις μονο αντιλοπες και φραγκοκοτες συναντησαμε ουτε καν τον μοναδικο και σπανιο αιθιοπικο λυκο....ας ειναι...
Το περασμα για το χωριο των Karo ειχε αποκοπει λογω των βροχων και ετσι αρχισαμε την αναζήτηση αλλου δρομου ..Ποια βοηθεια μπορει να περιμενει κανεις εδω και απο ποιον?Απο έναα βοσκο Karo που απομακρυνθηκε για κυνηγι απο το χωριο του.....και ναταν μονο η χαρα που θα βρισκαμε αλλο μονοπατι που μειναμε αναυδες και αναυδοι ολοι?Οχι ...ηταν το παρουσιαστικο του βοσκου...ακου περιγραφη... ενα θεικο κορμι καταμαυρο , ενοειται αυτο, καλογυμνασμενο , μισογυμνο μονο με το καρο τραπεζομαντηλο στη μεση,στα δυο μετρα και κατι υψος, ενα προσωπο αγγελικο, στα γυμνα χερια περασμενα δεκαδες βραχιολια μπρουτζινα , ενα κονταρι στη παλαμη και ενα σπαθι περασμενο σταυροτα στο στηθος και ενα χαμογελο αμηχανιας βλεποντας τοσες γυναικες να τσακιζονται ορμωντας εξω απο τα αυτοκινητα να τον φωτογραφιζουν ως το μοναδικο σπανιο ειδος προς εξαφανιση,άλλες να ορμούν βγαζοντας του τα βραχιολια απο τα χερια που τα πληρωσαν οσο και οσο πραγμα που σχολιαστηκε απο τους ανδρες της παρεας ως ..δηθεν.,, ετσι για να αγγιξουν αυτα τα μπρατσα!!!!!! ..επεσαν σαν ακριδες λοιπον και μονο που δεν τον κατασπαραξαν ., τα βραχιολια παντως τα πηραν ολα, το πως σωθηκε το καρω τραπεζομαντιλο ειναι μυστηριο...Αδικα πασχιζαν οι οδηγοι να του μιλησουν και να μαθουν τη διαδρομη που θα μας παει στο χωριο του...
-Αντε κοπελες τελειωνετε ..αστε το ανθρωπο να μας πει πως να παμε και θα βρειτε τους συγχωριανους του εκει...λενε οι αλλοι...
Βρε τι περαση εχω θα σκεφτηκε και ο Karo, τρελες ειναι αυτες οι λευκες και αποφασισε να πουλησει ακριβα τις φωτογραφικες ποζες που χαρισε στις παρεξενες ευρωπαιες, απο μπλουζακια, καπελα μεχρι και σαπουνι με αρωμα λεβαντας αποκτησε ωσπου να πεις κιμινο η καλυτερα ωσπου να κανει κλικ ο φακος..
Βρηκαμε το δρομο και τη κατασκηνωση που ηταν σε μια δροσερη τοποθεσία .Αποτελειται απο αρκετες αχυρενιες καλυβες που ζουν οι φυλακες και το προσωπικο της κατασκηνωσης , μια αλανα που θα στισουμε τις σκηνες μας με μοναδικο γειτονα μας ενα λιονταρι αρσενικο σε ενα περιφραγμενο απο χαμηλο και απλο κοτετσοσυρμα χωρο. Το λιονταρι μας κοιτα αδιαφορο , ισως γιατι δεν πιστευει οτι θα περασει τη νυχτα του κοντα μας ακουγοντας τα ροχαλητα και τις φωνες μας..Εμεις ελπιζουμε να μην το θυμωσουμε , το ενοχλησουμε και πηδησει εξω απο τα συρματα γιατι θαχει πολλαπλων επιλογων κρεατικων και γευστικων απολαυσεων...Η ματια μου εξεταζει προς τα που ειναι η θα γινουν οι τουαλετες , ειπαμε το γνωστο μαρτυριο και ανακαλυπτω οτι θα πρεπει να περνω ακριβως διπλα απο το μαντρωμενο ζωντανο για να φτασω στις κεντρικες τουαλετες που υπαρχουν... Ας ειναι κατι θα σκεφτω...,μεχρι να ελθει εκεινη η ωρα..
Δροσιστηκαμε λιγο και αναχωρησαμε για την επισκεψη μας στο χωριο της φυλης ελπιζοντας να μην μπλεχτουμε σε αλλες περιπετειες οπως αυτη με τους Mursi..
Φτασαμε στο χωριο τους που ειναι τοποθετημενο σε ενα πολυ υψηλο λοφο και κατω κυλα ενας ποταμος με καταμαυρα νερα και ισως να μην εχει ψαρια αλλα εχει πολλους κορκοδειλους που επιπλεουν..,.Υπαρχει μονο ενα δενδρο, μια μεγαλη ακακία ακριβως στο χειλος του γκρεμου που μαζευονται αλλοτε τα παιδια και αλλοτε οι μεγαλοι για να δροσιστουν να αγναντεψουν να κουβεντιασουν και να λυσουν τα προβλληματα της κοινοτητας.. Οι καλυβες χορτινες σε κωνικο σχημα και διπλα μια τεντα απο κουρελουδες τεντωμενη σε 4 ξυλα και απο κατω γινεται ολη η λαντζα, απο το μαγειρεμα, το αλεσμα των σιτιρων για το ψωμι, το κοπανισμα του καφε, το πλεξιμο καλαθιων και το ντανεμα των παιδιων..Οι Karo εδω εκτος απο τα στολιδια και κουδουνια που φορουν, εχουν βαμμενα, ζωγραφισμενα τα κορμια και τα προσωπα τους με ασβεστη που αληθεια ειναι δεν προσδιδει αλλο περα απο αγριοτητα στην εμφανιση τους ,που μαζι με την εντονη μυρωδια του ιδρωτα, του ζωικου λιπους και της λασπης που αλειφονται και της μονιμης λιγδας σου προκαλουν ενα ψιλοσοκ μεχρι να συντονισεις μυτη και ματια ...
Και ενω δεν εχεις συνελθει ακομη τα παιδια σε τραβουν και ζητουν ..φωτο..φωτο...απλωνοντας τις παλαμες να δεχτουν τα ζητουμενα μπιρ, τα λεφτα..Εδω ευτυχως η αρνηση δεν συνοδευεται απο σπρωξηματα η χερουκλουματα ..
Πανω σε ενα φορειο-ταβλα κουβαλουν ενα τραυματια οι φιλοι η οι συγγενεις και σε λιγο γεμιζει ο τοπος απο αρρωστους αλλος με πονοκεφαλο, αλλος με πονοδοντο, αλλος με πυρετο,αλλος με διαρροια και αλλοι κινουμενοι απο απλη περιεργεια για τα μεσα και εφοδια μιας αλλης ιατρικης διαφορετικης απο αυτης του αρχηγου τους... Ξαφνικα αντιλαμβανεσαι πως βρισκεσαι αναμεσα στο χθες για την ακριβεια μακρυνο χθες και στο σημερα, βλεπεις τη ζωη να ανοιγεται σε δυο διαφορετικες ταχυτητες , σε δυο αντιθετες κατευθυνσεις και σαν να μοιραζεσαι στα δυο..Βρισκεσαι μπροστα στο αυθεντικο, στο σχεδον αρχαιο, πρωτογνωρο τοσο κοντα σου σε σχεση με τη γεωγραφια σου, τη γονιδιακη ηλικια σου και δεν μπορεις περα απο την τυχη που σου αξιωσε να τα δεις να τα ζησεις εστω και για λιγο, να τα ακουμπησεις να τα καταγραψεις για γεγονοτα,να συνηδητοποιησεις ποσο τυχερος εισαι που γεννηθηκες εκει που η δουλεια, η υγεια, η παιδεια ειναι αγαθο νομικα και συνταγματικα διασφαλισμενο ..
! Με το καλωσηρθατε στα δυσκολα..ή μηπως δεν αρχισαν καν τα δυσκολα?
