Περιεχόμενα
Το 2000 οι λεξεις ιντερνετ , ταξιδιωτικος οδηγος , κρατηση σε ξενοδοχειο κτλ μου ηταν αγνωστες . Δεν ηξερα τιποτα για το Αμβουργο , ουτε πως θα κινηθω ουτε που θα μεινω . Μια πρωτη προσπαθεια για ανευρεση ξενοδοχειου γυρω απο τον σταθμο των τραινων απετυχε παταγωδως . Λογω ενος συνεδριου υπηρχαν περιορισμενα δωματια και αυτα πολυ ακριβα για την τσεπη μας . Επομενως χρειαστηκε να επιστρατευσουμε λιγο ελληνικη πονηρια .
Επιστρεψαμε στον σταθμο , στο πρακτορειο τυπου οπου περιμεναμε υπομονετικα πανω απο δυο τρεις ελληνικες εφημεριδες . Για καλη μας τυχη επειτα απο λιγο βρεθηκε ενας ευγενεστατος ελληνας του εξωτερικου . Μας εδωσε τις πρωτες πληροφοριες για την πολη και μας κερασε καφε , ενω μας συνεστησε και ενα ελληνικο ψητοπωλειο στον σταθμο , με νεους ιδιοκτητες που θα μπορουσαν να μας βοηθησουν στο θεμα διαμονη και ξεναγησης στην πολη .Πραγματι οι καλοι μας φιλοι φανηκαν κατι παραπανω απο εξυπηρετικοι , αφου μας συνεστησαν ενα πολυ αξιοπρεπες και φτηνο ξενοδοχειο (σε κακοφημο δρομο παντως
) , προσφερθηκαν για την βραδινη ξεναγηση στην πολη . Επειτα απο 1-2 ωρες υπνου ειμασταν ετοιμοι για την πρωτη μας επαφη με την πολη .
Το Αμβουργο αν και ειναι το μεγαλυτερο λιμανι της Γερμανιας , δεν ειναι παραθαλασσιο
το διασχιζει ο Ελβας . Αποφασισαμε να ξεκινησουμε την βολτα μας με ενα γυρω με λεωφορείο με ξεναγηση μεσω ακουστικων . Αυτο που μου εκανε τρομερη εντυπωση ειναι οι ατελειωτες γεφυρες , περιπου 2000 περισσοτερες απο το Αμστερνταμ π.χ . Απο τα αξιοθεατα που ειδαμε θυμαμαι το δημαρχειο το οποιο κατασκευαστηκε πριν το 1900 και εχει υψος πανω απο 100 μετρα , ενα απο τα πιο ψηλα αν οχι το ψηλοτερο της ευρωπης . Περασαμε απο υπεροχους ναους χτισμενους τον μεσαιωνα , ενδεικτικα θυμαμαι τον αγιο Πετρο και την αγια Αικατερινη . Το Αμβουργο εχει την ευτυχια λογω της αφθονιας νερου να διαθετει παρα πολλα παρκα ακομη και στο κεντρο της πολης . Εμεις περασαμε σχεδον ολο το απογευμα στο Stadtpark το μεγαλυτερο απʼόλα μεσα στο οποιο βρισκεται το πλανηταριο .Το βραδυ παρεα με τα παιδια που γνωρισαμε πηγαμε μια βολτα στο Σεν Παουλι , την πλεον αναρχικη και ατιθαση πολη της Γερμανιας . Στον φημισμενο δρομο Reeperbahn βρισκονται δεκαδες μαγαζια , μπυραριες , μπαρ με χορευτριες , καζινο και γενικα ότι μπορει να θεωρησει καποιος διασκεδαση . Απολαυσαμε μερικες παραδοσιακες μπυρες ακουγωντας ιστοριες από τους συνελληνες οι οποιοι μας ελεγαν ποσο τους λειπει η πατριδα και πως και γιατι εφυγαν . Σημειωτεον ότι ηταν ολοι βορειοελλαδιτες και παοκτσηδες κυριως , όμως ειχαν ολοι εισιτηριο για τον αγωνα της επομενης μερας του παναθηναικου . Ακολουθουσαν ολες τις ελληνικες ομαδες . Γιαυτους και η θεα της ελληνικης σημαιας αξιζει κάθε θυσια .Η πρωτη μερα στο Αμβουργο ειχε τελειωσει , αν και καπως αργα και εγω με φιλο μου πεσαμε ξεροι για υπνο .
Επιστρεψαμε στον σταθμο , στο πρακτορειο τυπου οπου περιμεναμε υπομονετικα πανω απο δυο τρεις ελληνικες εφημεριδες . Για καλη μας τυχη επειτα απο λιγο βρεθηκε ενας ευγενεστατος ελληνας του εξωτερικου . Μας εδωσε τις πρωτες πληροφοριες για την πολη και μας κερασε καφε , ενω μας συνεστησε και ενα ελληνικο ψητοπωλειο στον σταθμο , με νεους ιδιοκτητες που θα μπορουσαν να μας βοηθησουν στο θεμα διαμονη και ξεναγησης στην πολη .Πραγματι οι καλοι μας φιλοι φανηκαν κατι παραπανω απο εξυπηρετικοι , αφου μας συνεστησαν ενα πολυ αξιοπρεπες και φτηνο ξενοδοχειο (σε κακοφημο δρομο παντως
) , προσφερθηκαν για την βραδινη ξεναγηση στην πολη . Επειτα απο 1-2 ωρες υπνου ειμασταν ετοιμοι για την πρωτη μας επαφη με την πολη .Το Αμβουργο αν και ειναι το μεγαλυτερο λιμανι της Γερμανιας , δεν ειναι παραθαλασσιο
το διασχιζει ο Ελβας . Αποφασισαμε να ξεκινησουμε την βολτα μας με ενα γυρω με λεωφορείο με ξεναγηση μεσω ακουστικων . Αυτο που μου εκανε τρομερη εντυπωση ειναι οι ατελειωτες γεφυρες , περιπου 2000 περισσοτερες απο το Αμστερνταμ π.χ . Απο τα αξιοθεατα που ειδαμε θυμαμαι το δημαρχειο το οποιο κατασκευαστηκε πριν το 1900 και εχει υψος πανω απο 100 μετρα , ενα απο τα πιο ψηλα αν οχι το ψηλοτερο της ευρωπης . Περασαμε απο υπεροχους ναους χτισμενους τον μεσαιωνα , ενδεικτικα θυμαμαι τον αγιο Πετρο και την αγια Αικατερινη . Το Αμβουργο εχει την ευτυχια λογω της αφθονιας νερου να διαθετει παρα πολλα παρκα ακομη και στο κεντρο της πολης . Εμεις περασαμε σχεδον ολο το απογευμα στο Stadtpark το μεγαλυτερο απʼόλα μεσα στο οποιο βρισκεται το πλανηταριο .Το βραδυ παρεα με τα παιδια που γνωρισαμε πηγαμε μια βολτα στο Σεν Παουλι , την πλεον αναρχικη και ατιθαση πολη της Γερμανιας . Στον φημισμενο δρομο Reeperbahn βρισκονται δεκαδες μαγαζια , μπυραριες , μπαρ με χορευτριες , καζινο και γενικα ότι μπορει να θεωρησει καποιος διασκεδαση . Απολαυσαμε μερικες παραδοσιακες μπυρες ακουγωντας ιστοριες από τους συνελληνες οι οποιοι μας ελεγαν ποσο τους λειπει η πατριδα και πως και γιατι εφυγαν . Σημειωτεον ότι ηταν ολοι βορειοελλαδιτες και παοκτσηδες κυριως , όμως ειχαν ολοι εισιτηριο για τον αγωνα της επομενης μερας του παναθηναικου . Ακολουθουσαν ολες τις ελληνικες ομαδες . Γιαυτους και η θεα της ελληνικης σημαιας αξιζει κάθε θυσια .Η πρωτη μερα στο Αμβουργο ειχε τελειωσει , αν και καπως αργα και εγω με φιλο μου πεσαμε ξεροι για υπνο .
