Η Γεωργία είναι ανεξάρτητο κράτος που βρίσκεται στον Καύκασο και βρέχεται από τη Μαύρη Θάλασσα και την Κασπία θάλλασσα.
Η περιοχή της σύγχρονης Γεωργίας κατοικείται συνεχώς από τη λίθινη εποχή. Κατά την κλασσική περίοδο άκμασαν τα πρώτα τοπικά βασίλεια της Κολχίδας και της Ιβηρίας. Και τα δύο ήταν από τα πρώτα κράτη στον ευρύτερο Καύκασο που υιοθέτησαν τον χριστιανισμό (το 337 ή το 319 μ.Χ.). Κατά την ελληνική μυθολογία, στην Κολχίδα βρισκόταν το χρυσόμαλλο δέρας που αναζήτησε ο Ιάσονας και οι Αργοναύτες. Το δέρας πιθανώς να αναφέρεται στην τοπική τεχνική χρήσης δερμάτων για τη συλλογή χρυσού από τα ποτάμια.
το κράτος παρέμεινε ανεξάρτητο μέχρι τον 16ο αιώνα, οπότε και κατακλύστηκε από τους Οθωμανούς. η Γεωργία εκτεινόταν σε ένα σημαντικό τμήμα του νότιου Καυκάσου, περιλαμβάνοντας τις βορειοανατολικές περιοχές και τις βόρειες ακτές της σημερινής Τουρκίας.
Στο Γκόρι της Γεωργίας γεννήθηκε το 1878 ο μετέπειτα ηγέτης της ΕΣΣΔ Ιωσίφ Στάλιν. Σήμερα στην πόλη αυτή μπορεί κανείς να δει το σπίτι στο οποίο γεννήθηκε ο Ιωσίφ Τζουγασβίλι, το τρένο με το οποίο ταξίδευε καθώς και το μουσείο με όλα τα προσωπικά του αντικείμενα.
Το 1991 η Γεωργία αποσχίσθηκε από την ΕΣΣΔ.
Στην Γεωργία υπάρχουν πολλές περιοχές ακόμη και σήμερα όπου ζουν Έλληνες (Τσάλκα, Σόχουμι). ίσως το παρακάτω ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ1 να σας τραβήξει την προσοχή. Αφορά τον απόδημο Έλληνισμό της Γεωργίας.
ΕΡΤ - Ψηφιακό Αρχείο
ΕΡΤ - Ψηφιακό Αρχείο
Πρωτεύουσα του κράτους είναι η Τιφλίδα. Οι ντόπιοι το ονομάζουν Τμπίλισι που σημαίνει ''ζεστή πηγή''.
Αξίζει πραγματικά να επισκευθεί κανείς την εγκαταλελημένη πόλη ''Βάρτζια'' που είναι μια ολόκληρη πόλη χτισμένη μέσα σε βράχους και σπυλιές, καθώς και την περιοχή Σβάνετι για να θαυμάσει τα κάστρα. Στην περιοχή Μπακουριάνι μπορεί κανείς να κάνει σκι. Φυσικά οι Έλληνες επισκέπτες δεν πρέπει να χάσουν την ευκαιρία να δουν το σημείο από το οποίο σύμφωνα με την μυθολογία κλάπηκε το χρησόμαλλο δέρας.
Η Γεωργία Βρέχεται από πολλά ποτάμια και λίμνες. Στην πόλη Μπάτουμι μπορεί κανείς να απολαύσει τη μαύρη θάλασσα με όλες τις τουριστικές υποδομές ευρωπαικών προδιαγραφών.
Η Γεωργία έχει τον επιβλητικό καύκασο, η οροσειρά του χωρίζει την Ασία από την Ευρώπη και οι χώρες της περιοχής θεωρούνται ότι ανήκουν είτε στη μία είτε και στις δύο ηπείρους. Το ψηλότερο σημείο είναι το όρος Ελμπρούς (5,642 μ) το οποίο είναι το ψηλότερο σημείο στην Ευρώπη. Σύμφωνα με την Ελληνική μυθολογία, ο Καύκασος ήταν ένας από τους πυλώνες που στήριζαν τον κόσμο. Εκεί αλυσοδέθηκε ο Προμηθέας από τον Δία.
Θα έλεγα πως η Γεωργία είναι η χώρα του κρασιού. Μόνο μην βάλετε στοίχημα για το αν μπορείτε να πιείτε περισσότερο από έναν Γεωργιανό (πιστέψτε με δεν σας συμφέρει). Η τοπική κουζίνα είναι πολύ γευστική, μην παραλήψετε να δοκιμάσετε το ''χίνκαλι'' το ''βίτσινα'' το ''σάτσιβι'' και το ''μτβάντι''.
Επίσημη γλώσσα είναι τα Γεωργιαννά. Μπορεί όμως κανείς να συνενοηθεί αν γνωρίζει Ρώσικα ή Αγγλικά.
Οι άνθρωποι είναι ιδιαίτερα φιλόξενοι, πραγματικά αν δεν έχετε κάπου να μείνετε μην δυστάσετε να χτηπίσετε οποιαδήποτε πόρτα, να είσαστε σίγουροι πως θα ανοίξει διάπλατα, η οικοδέσπινα θα σας φιλέψει, ο οικοδεσπότης θα σας μεθήσει και εσείς θα ζήσετε μία αξέχαστη εμπιρία.
Δεν ξέρω τι άλλο να σας πω για αυτή τη μικρή αλλά πραγματικά όμορφη χώρα. Με χαρά όμως θα σας απαντήσω σε όλες τις ερωτήσεις που θα έχετε αν μπορώ φυσικά.
Αν έπρεπε με μία πρόταση να πω την γνώμη μου για την Γεωργία θα έλεγα πως είναι ο παράδεισος για τους φυσιολάτρες.
Υπόσχομαι το καλοκαίρη που θα ξαναπάω να ανεβάσω πολλές φωτογραφίες.
Η περιοχή της σύγχρονης Γεωργίας κατοικείται συνεχώς από τη λίθινη εποχή. Κατά την κλασσική περίοδο άκμασαν τα πρώτα τοπικά βασίλεια της Κολχίδας και της Ιβηρίας. Και τα δύο ήταν από τα πρώτα κράτη στον ευρύτερο Καύκασο που υιοθέτησαν τον χριστιανισμό (το 337 ή το 319 μ.Χ.). Κατά την ελληνική μυθολογία, στην Κολχίδα βρισκόταν το χρυσόμαλλο δέρας που αναζήτησε ο Ιάσονας και οι Αργοναύτες. Το δέρας πιθανώς να αναφέρεται στην τοπική τεχνική χρήσης δερμάτων για τη συλλογή χρυσού από τα ποτάμια.
το κράτος παρέμεινε ανεξάρτητο μέχρι τον 16ο αιώνα, οπότε και κατακλύστηκε από τους Οθωμανούς. η Γεωργία εκτεινόταν σε ένα σημαντικό τμήμα του νότιου Καυκάσου, περιλαμβάνοντας τις βορειοανατολικές περιοχές και τις βόρειες ακτές της σημερινής Τουρκίας.
Στο Γκόρι της Γεωργίας γεννήθηκε το 1878 ο μετέπειτα ηγέτης της ΕΣΣΔ Ιωσίφ Στάλιν. Σήμερα στην πόλη αυτή μπορεί κανείς να δει το σπίτι στο οποίο γεννήθηκε ο Ιωσίφ Τζουγασβίλι, το τρένο με το οποίο ταξίδευε καθώς και το μουσείο με όλα τα προσωπικά του αντικείμενα.
Το 1991 η Γεωργία αποσχίσθηκε από την ΕΣΣΔ.
Στην Γεωργία υπάρχουν πολλές περιοχές ακόμη και σήμερα όπου ζουν Έλληνες (Τσάλκα, Σόχουμι). ίσως το παρακάτω ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ1 να σας τραβήξει την προσοχή. Αφορά τον απόδημο Έλληνισμό της Γεωργίας.
ΕΡΤ - Ψηφιακό Αρχείο
ΕΡΤ - Ψηφιακό Αρχείο
Πρωτεύουσα του κράτους είναι η Τιφλίδα. Οι ντόπιοι το ονομάζουν Τμπίλισι που σημαίνει ''ζεστή πηγή''.
Αξίζει πραγματικά να επισκευθεί κανείς την εγκαταλελημένη πόλη ''Βάρτζια'' που είναι μια ολόκληρη πόλη χτισμένη μέσα σε βράχους και σπυλιές, καθώς και την περιοχή Σβάνετι για να θαυμάσει τα κάστρα. Στην περιοχή Μπακουριάνι μπορεί κανείς να κάνει σκι. Φυσικά οι Έλληνες επισκέπτες δεν πρέπει να χάσουν την ευκαιρία να δουν το σημείο από το οποίο σύμφωνα με την μυθολογία κλάπηκε το χρησόμαλλο δέρας.
Η Γεωργία Βρέχεται από πολλά ποτάμια και λίμνες. Στην πόλη Μπάτουμι μπορεί κανείς να απολαύσει τη μαύρη θάλασσα με όλες τις τουριστικές υποδομές ευρωπαικών προδιαγραφών.
Η Γεωργία έχει τον επιβλητικό καύκασο, η οροσειρά του χωρίζει την Ασία από την Ευρώπη και οι χώρες της περιοχής θεωρούνται ότι ανήκουν είτε στη μία είτε και στις δύο ηπείρους. Το ψηλότερο σημείο είναι το όρος Ελμπρούς (5,642 μ) το οποίο είναι το ψηλότερο σημείο στην Ευρώπη. Σύμφωνα με την Ελληνική μυθολογία, ο Καύκασος ήταν ένας από τους πυλώνες που στήριζαν τον κόσμο. Εκεί αλυσοδέθηκε ο Προμηθέας από τον Δία.
Θα έλεγα πως η Γεωργία είναι η χώρα του κρασιού. Μόνο μην βάλετε στοίχημα για το αν μπορείτε να πιείτε περισσότερο από έναν Γεωργιανό (πιστέψτε με δεν σας συμφέρει). Η τοπική κουζίνα είναι πολύ γευστική, μην παραλήψετε να δοκιμάσετε το ''χίνκαλι'' το ''βίτσινα'' το ''σάτσιβι'' και το ''μτβάντι''.
Επίσημη γλώσσα είναι τα Γεωργιαννά. Μπορεί όμως κανείς να συνενοηθεί αν γνωρίζει Ρώσικα ή Αγγλικά.
Οι άνθρωποι είναι ιδιαίτερα φιλόξενοι, πραγματικά αν δεν έχετε κάπου να μείνετε μην δυστάσετε να χτηπίσετε οποιαδήποτε πόρτα, να είσαστε σίγουροι πως θα ανοίξει διάπλατα, η οικοδέσπινα θα σας φιλέψει, ο οικοδεσπότης θα σας μεθήσει και εσείς θα ζήσετε μία αξέχαστη εμπιρία.
Δεν ξέρω τι άλλο να σας πω για αυτή τη μικρή αλλά πραγματικά όμορφη χώρα. Με χαρά όμως θα σας απαντήσω σε όλες τις ερωτήσεις που θα έχετε αν μπορώ φυσικά.
Αν έπρεπε με μία πρόταση να πω την γνώμη μου για την Γεωργία θα έλεγα πως είναι ο παράδεισος για τους φυσιολάτρες.
Υπόσχομαι το καλοκαίρη που θα ξαναπάω να ανεβάσω πολλές φωτογραφίες.
