varioAthens
Member
- Μηνύματα
- 5.472
- Likes
- 7.936
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2ο
- Κεφάλαιο 3ο]Η [U]δεύτερη εκδρομή[/U
- Κεφάλαιο 4ο]Η [U]τρίτη εκδρομή[/U
- Κεφάλαιο 5ο]Η [U]τέταρτη εκδρομή[/U
- Κεφάλαιο 6ο]Η [U]τελευταία εκδρομή[/U
- Κεφάλαιο 7ο]Αν και στο Κράμπι υπάρχει η ομώνυμη πρωτεύουσα (τίποτα ιδιαίτερο, μάλλον άσχημη θα την χαρακτήριζα), ωστόσο κέντρο της περιοχής θεωρείται η [B]Ao Nang[/B
Μετά από 3 χρόνια συνεχών αναβολών, πραγματοποιήθηκε επιτέλους το πολυπόθητο ταξίδι στην Ταϋλάνδη. Αν και την Μπανγκόκ την είχα ξαναεπισκεφθεί πριν 19 χρόνια (μαθήτρια ακόμα), τα νησιά της Ταϋλάνδης με καλούσαν σαν σειρήνες. Ήθελα να δώ τα μέρη που φαίνονταν τόσο ονειρεμένα στις καρτ-ποστάλ και στις ταινίες, ήθελα να διαπιστώσω τι είναι αυτό που κάνει τους επισκέπτες να μαγεύονται και να μην μπορούν να ξεφύγουν από αυτή τη χώρα.
Το ταξίδι το κλείσαμε με GulfAir.
Αθήνα-Μπαχρέϊν πετάξαμε με σκάφος της ίδιας και Μπαχρέϊν-Μπανγκόκ με σκάφος της συνεργαζόμενης ινδικής εταιρείας Jet Airways. Τη συγκεκριμένη εταιρεία δεν την είχα ξανακούσει, ωστόσο ήταν πολύ καλή: καλό φαγητό για τα στάνταρντς φαγητού αεροπλάνου, εξυπηρετικότατοι αεροσυνοδοί, προσωπικές οθόνες με πολλές επιλογές μουσικής, καίνουριων ταινιών κ.λ.π. (μέχρι και Slumdog Millionaire!).
Η άφιξη στην Μπανγκόκ 7.15 το πρωϊ και ήδη η θερμοκρασία ήταν 35ο C. Δεν ήταν όμως η ώρα να ανησυχήσουμε γι’ αυτό μιας και σε 2,5 ώρες πετάγαμε για Κράμπι. Η διαμονή στην Μπανγκόκ είχε προγραμματισθεί για το τέλος του ταξιδιού. Για Κράμπι πετάξαμε με AIR ASIA, πολύ δημοφιλής στην Ασία low cost εταιρεία.
Το αεροδρόμιο του Κράμπι απείχε πολύ από αυτό που είχα στο μυαλό μου. Για επαρχιακό αεροδρόμιο ήταν μεγάλο, μοντέρνο, καθαρό και με μία πινελιά πολυτέλειας (καταρράκτες κ.λ.π.).
Για να πάμε στο ξενοδοχείο είχαμε διαδρομή 40΄ οδικώς και μετά επιβίβαση σε ταχύπλοο το οποίο σε 10΄ μας μετέφερε στον τελικό προορισμό μας.
Το ξενοδοχείο ήταν αποκάλυψη. Βρίσκεται ανάμεσα στην παραλία της Ao-Nang και στην παραλία της Railey. Περικυκλωμένο γύρω-γύρω από θεόρατους βράχους (σαν τα Μετέωρα) και πυκνή βλάστηση, καθώς είναι χτισμένο σε τμήμα του εθνικού δάσους του Κράμπι. Μπροστά του ανοίγεται η θάλασσα και μέσα από τη θάλασσα ξεπροβάλλει ένας βράχος (σήμα κατατεθέν της περιοχής).
Λόγω της τοποθεσίας του ξενοδοχείου η πρόσβαση δεν είναι εφικτή οδικώς, παρά μόνο από τη θάλασσα με βάρκα ή με τα πόδια από ένα μονοπάτι μέσα από το δάσος. Το μονοπάτι αυτό από τη μία του πλευρά είναι πνιγμένο στα δέντρα και από την άλλη κρέμεται ουσιαστικά στους βράχους και το χτυπάει η θάλασσα. Το βράδυ μάλιστα χρειάζεται και φακός για να το διασχίσεις.
Η θέα του ξενοδοχείου:
Το ταξίδι το κλείσαμε με GulfAir.
Αθήνα-Μπαχρέϊν πετάξαμε με σκάφος της ίδιας και Μπαχρέϊν-Μπανγκόκ με σκάφος της συνεργαζόμενης ινδικής εταιρείας Jet Airways. Τη συγκεκριμένη εταιρεία δεν την είχα ξανακούσει, ωστόσο ήταν πολύ καλή: καλό φαγητό για τα στάνταρντς φαγητού αεροπλάνου, εξυπηρετικότατοι αεροσυνοδοί, προσωπικές οθόνες με πολλές επιλογές μουσικής, καίνουριων ταινιών κ.λ.π. (μέχρι και Slumdog Millionaire!).
Η άφιξη στην Μπανγκόκ 7.15 το πρωϊ και ήδη η θερμοκρασία ήταν 35ο C. Δεν ήταν όμως η ώρα να ανησυχήσουμε γι’ αυτό μιας και σε 2,5 ώρες πετάγαμε για Κράμπι. Η διαμονή στην Μπανγκόκ είχε προγραμματισθεί για το τέλος του ταξιδιού. Για Κράμπι πετάξαμε με AIR ASIA, πολύ δημοφιλής στην Ασία low cost εταιρεία.
Το αεροδρόμιο του Κράμπι απείχε πολύ από αυτό που είχα στο μυαλό μου. Για επαρχιακό αεροδρόμιο ήταν μεγάλο, μοντέρνο, καθαρό και με μία πινελιά πολυτέλειας (καταρράκτες κ.λ.π.).
Για να πάμε στο ξενοδοχείο είχαμε διαδρομή 40΄ οδικώς και μετά επιβίβαση σε ταχύπλοο το οποίο σε 10΄ μας μετέφερε στον τελικό προορισμό μας.
Το ξενοδοχείο ήταν αποκάλυψη. Βρίσκεται ανάμεσα στην παραλία της Ao-Nang και στην παραλία της Railey. Περικυκλωμένο γύρω-γύρω από θεόρατους βράχους (σαν τα Μετέωρα) και πυκνή βλάστηση, καθώς είναι χτισμένο σε τμήμα του εθνικού δάσους του Κράμπι. Μπροστά του ανοίγεται η θάλασσα και μέσα από τη θάλασσα ξεπροβάλλει ένας βράχος (σήμα κατατεθέν της περιοχής).
Λόγω της τοποθεσίας του ξενοδοχείου η πρόσβαση δεν είναι εφικτή οδικώς, παρά μόνο από τη θάλασσα με βάρκα ή με τα πόδια από ένα μονοπάτι μέσα από το δάσος. Το μονοπάτι αυτό από τη μία του πλευρά είναι πνιγμένο στα δέντρα και από την άλλη κρέμεται ουσιαστικά στους βράχους και το χτυπάει η θάλασσα. Το βράδυ μάλιστα χρειάζεται και φακός για να το διασχίσεις.
Η θέα του ξενοδοχείου:
