chrgkoutz
Member
- Μηνύματα
- 363
- Likes
- 1.196
- Ταξίδι-Όνειρο
- Δάση Βόρειου Καναδά
3μερο οδοιπορικο σε ΤΖΟΥΜΕΡΚΑ & ΛΙΜΝΗ ΑΩΟΥ.
Δύο ακόμη, Αγνώστους & Ανεξερεύνητους Ελληνικούς Παραδείσους
ΕΛΛΑΣ,η ΜΟΝΑΔΙΚΗ χωρα,με τις αμετρητες φυσικες και μαγευτικες περιοχες.
Αμφιβαλλω,αν η πλειοψηφια των ελληνων εχει επισκεφτει,εστω κι έναν μικρο αριθμο των αμετρητων περιοχων και τοπιων με της πατριδας μας,ή αν εχει ταξιδεψει ποτε ανα την Ελλαδα για να γνωρισει την μαγεια και την μοναδικοτητα της ελληνικης φυσης.
Ετσι κι εμεις αποφασισαμε να επισκεφτουμε ένα από τα μερη,για το οποιο πολλα ειχαμε ακουσει,αλλα δεν ειχαμε δει -ακομη- με τα ματια μας.Πραγματικα,παρ’ολη την εγκαταλειψη,τους ασυντηρητους και απαραδεκτους μεταπολεμικους δρομους,που δυσκολευουν κάθε σου μετακινηση,ολοκληρη η περιοχη είναι πανεμορφη και ανεπαναληπτη.
Τα Τζουμέρκα (ή αλλιώς Αθαμανικά Όρη) είναι μία μεγάλη οροσειρά της Πίνδου, που χωρίζει την Ήπειρο από τη Θεσσαλία. Το βόρειο τμήμα της οροσειράς καταλαμβάνει το όρος Κακαρδίτσα, που έχει 2.429 μ. υψόμετρο, ενώ το νότιο τμήμα αποτελείται από το βουνό Τζουμέρκα, που έχει 2.393 μ. υψόμετρο. Τα περισσότερα από τα χωριά που φωλιάζουν στις πλαγιές των Τζουμέρκων ανήκουν στο Ν. Άρτας (στο νότιο τμήμα της οροσειράς), υπάρχουν όμως και μερικά χωριά στα Τζουμέρκα που ανήκουν στο Ν. Ιωαννίνων (στο βόρειο τμήμα). Σε γενικές γραμμές όλη αυτή η περιοχή περικλείεται ανατολικά από τον ποταμό Αχελώο, βόρεια από την Εγνατία Οδό, δυτικά από τον ποταμό Άραχθο και νότια από την εθνική οδό Άρτας - Τρικάλων.
Τα Τζουμέρκα είναι ένας από τους γραφικότερους τουριστικούς προορισμούς της ορεινής Ελλάδας, ενώ η Λιμνη Αωου αποτελει μια άλλη– τελειως ξεχωριστη και πανεμορφη, όπως θα δειτε- περιπτωση της ελληνικης φυσης.
Η δικη μου καταγραφη/διηγηση αφορα κυριως πληροφορικα στοιχεια,για το πώς θα φτασετε εκει, αλλα επισης αποτυπωνει φωτογραφικα την μοναδικοτητα της αγριας ομορφιας των Τζουμερκων
Το οδοιπορικο μας περιελαμβανε Γεφυρι Πλακας-Καταρρακτη Αρτας-Αγναντα-Κτισταδες-Πραμαντα-Σπηλαιο Ανεμοτρυπας -Ι.Μ. Κηπινας-Γεφυρι,καταρρακτες και βαθρες της Κουιασας- Καλαρρυτες-Συρρακο (πεζοπορωντας φυσικα από το ομωνυμο μονοπατι)-Λιμνη Αωου-Μετσοβο-Ανηλιο και η φωτογραφικη μου προσεγγιση και παρουσιαση, αποτελει –όπως καταλαβαινετε- μονο μικρο μερος του υλικου,που απλοχερα μας παρειχαν οι πανεμορφες περιοχες των Τζουμερκων και Λιμνης Αωου.
Τους προορισμους μου τους καταγραφω και με συντεταγμενες,καθως κανενα από τα δυο GPS (ένα φορητο κι ένα του αυτοκινητου) δεν περιελαμβαναν κανεναν από τους προορισμους μου, παρα μονο του Μετσοβου.
Ξεκινησαμε λοιπον από Θεσσαλονικη και φτανοντας Ιωαννινα,αφησαμε την Ε.Ο. στο υψος του Κουτσελιου και φτανοντας Σερβιανα κατευθυνθηκαμε ανατολικα προς Πραμαντα.Με το που φτασαμε στο Καλεντζι ξεδιπλωθηκε μπροστα μας η μεγαλειωδης κι αγρια ομορφια των Τζουμερκων. Φυσικα οι φωτο περιγραφουν καλυτερα από τις λεξεις
ΠΡΟΣΟΧΗ.ΣΥΝΙΣΤΩ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΙΣ ΦΩΤΟ ΣΕ ΠΛΗΡΗ ΟΘΟΝΗ!
Συνεχισαμε νοτια και 200μ εξω από την Φραστα,στριψαμε αριστερα για 1,2χιλ,μεχρι το σημειο,που αφησαμε το αυτοκινητο και πεζοι διανυσαμε μια αποσταση 200μ και φτανουμε στο Γεφυρι της Πλακας 39°27'39.3"N 21°01'55.1"E. Το γεφύρι της Πλάκας ήταν ένα πέτρινο τοξωτό γεφύρι στον Άραχθο ποταμό. Βρισκόταν στο πρώην Δήμο Πραμάντων σε απόσταση 50 χιλιομέτρων από τα Ιωάννινα και συνέδεε τους νομούς Ιωαννίνων και Άρτας. Χτισμένο το 1866, ήταν μονότοξο, με άνοιγμα κάμαρας 40 μέτρα, ύψος 21 μέτρα και με άνοιγμα στην κορυφή 3,2 μέτρα.Θεωρούνταν το μεγαλύτερο μονότοξο γεφύρι των Βαλκανίων και το τρίτο μεγαλύτερο στην Ευρώπη.Κατέρευσσε τρείς φορές, το 1860, το 1863, και το 2015, την τελευταία φορα έπειτα από βροχόπτωση. Είναι το πιο εντυπωσιακό ( 1866 ), καθώς είναι το μεγαλύτερο πέτρινο μονότοξο γεφύρι της χώρας (η μεγαλύτερη μονότοξη των Βαλκανίων και δίπλα η Μονή Μουχουστίου η οποία ιδρύθηκε το 1634 ή ακόμη πιο παλιά και ανακαινίστηκε το 1635 (σύμφωνα με επιγραφή, που υπάρχει στο Καθολικό της) και είναι αφιερωμένη στη Γέννηση της Θεοτόκου.
Πρωτα παραθεττω μια παλαιοτερη φωτο του γεφυριου (2010) για οπτικες συγκρισεις
Η περιοχη είναι υπεροχη,αλλα δυστυχως το γεφυρι είναι ακομη καταστραμενο,Γινονται καποια εργα φυσικα, αλλα….. το μονο που μας προσφεραν ηταν λασπες και μυρωδια πετρελαιου,αποτρεποντας μας απο τον προγραμματισμενο παραποταμιο περιπατο μεσα στην φυση,η οποια αξιζει,αλλα…..
Απογοητευμενοι συνεχισαμε για το χωριο Καταρρακτης Αρτας 39°26'55,9"N 21°06'06.7"E, που βρίσκεται σε υψόμετρο 800μ., με πολλά πηγαία νερά που δικαιολογούν το όνομα του. Λίγο ψηλότερα από το χωριό, βρίσκεται ο περίφημος δίδυμος καταρράκτης, με ύψος πτώσης 90 μέτρα. Έχει νερό όλο το χρόνο, με εξαίρεση το διάστημα από τον Ιούλιο έως το Σεπτέμβριο και οπωσδηποτε είναι από μόνο του λόγος επίσκεψης στην περιοχή! Δίπλα στον καταρράκτη λειτουργεί Τουριστικό περίπτερο/αναψυκτήριο όπου φτάνει άσφαλτος.
Δυστυχως στην διαρκεια της επισκεψης μας,ο μεγαλυτερος καταρρακτης ηταν χωρις νερα,αλλα μας αποζημιωσε η αγρια ομορφια του βουνου και ο μικροτερος καταρρακτης με την αγρια ομορφια του,καθως ειχε αρκετα νερα. ΠΡΟΣΟΧΗ.ΣΥΝΙΣΤΩ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΙΣ ΦΩΤΟ ΣΕ ΠΛΗΡΗ ΟΘΟΝΗ!
Οι διδυμοι καταρρακτες.Δυστυχως ο μεγαλος (δεξια σκιερη περιοχη),ηταν χωρις νερα
Στην συνεχεια ακολουθησαμε τον μοναδικο δρομο προς Αγναντα. Το κεφαλοχώρι αυτό έχει άφθονο πράσινο, υψόμετρο από 640 μ.έως και 700 μ.,ενώ πάνω από το χωριό θα βρούμε ένα πυκνό ελατόδασος και αμέσως πιο πάνω υψώνεται η εντυπωσιακή κορυφή Στρογγούλα (2.143μ)Οι λόφοι που περιβάλλουν το Χωριό είναι κατάφυτοι.Φτανοντας περιηγηθηκαμε στον Κατω Μαχαλα και μη βρισκοντας τιποτε αξιολογο,κατευθυνθηκαμε στην κεντρικη πλατεια του «Ανω Μαχαλα» με τους αιωνο-βιους πλατανους και την ομορφη θεα,πανω από το χωριο, για καφεδακι.
Κτισταδες,είναι η επομενη σταση,στον πρωτοτυπο (αν και καπως ακριβο) οικισμο «Θεασις-Igloo»
39°30'26.3"N 21°04'45.8"E, οπου θα διανυκτερευαμε
Κτισταδες.Στον δρομο για το Θεασις και στο βαθος η κορυφη Στρογκουλα
Τα πρωτοτυπα igloo του οικισμου Θεασις
Είναι ακομη νωρις, λογω της μη πραγματοποιησης της πεζοποριας στο Γεφυρι Πλακας,ετσι αφηνουμε τα πραγματα μας και τρεχουμε να προλαβουμε ανοικτο το Σπηλαιο Ανεμοτρυπας,που λειτουργει απο 10πμ-18μμ.
Ενδιαφερον σπηλαιο,αξιζει να το επισκεφτειτε.Κοστιζει 3€/ατομο και η ξεναγηση διαρκει 20-25 λεπτα
Τελευταιος προορισμος της πρωτης ημερας τα Πραμαντα, τα οποια είναι χτισμένα σε υψόμετρο 840μ. αμφιθεατρικά στους πρόποδες της Στρογγούλας (2.107 μ.), Τριγυρισαμε την κεντρική πλατεία με τον υπεραιωνόβιο πλάτανο, την ιστορική βρύση "Αράπης",την κεντρική εκκλησία της Αγίας Παρασκευής και καθως δεν υπηρχε κατι αξιολογο να δουμε καθησαμε στην ταβερνα Μπουτζας,του οποιου η θεα,η εξυπηρετηση και η κουζινα, μας αποζημιωσε για την επιλογη μας.
Πρωι-πρωι ξεκιναμε για την κυρια περιηγητικη μας μερα,στην διαδρομη, της οποιας βρισκουμε από την αρχη πολλα ιδιαιτερα και πανεμορφα σημεια,που μας υποχρεωνουν να σταματησουμε για απαθανατιση τους, κυριως μετα τον οικισμο Χριστοι.
Σε λιγο φτανουμε και στην Ι.Μ. Κηπινας.Το επιβλητικο αυτό μοναστήρι,βρίσκεται σε απόσταση μόλις 10 λεπτών νότια των Καλαρρυτών, απεναντι από το αγριας ομορφιας φαραγγι και χτίστηκε το 1212, ενώ πριν την είσοδο, πρέπει να διασχίσεις μια κρεμαστή, κινητή έως και σήμερα ξύλινη γέφυρα η οποία είχε φτιαχτεί έτσι για να παρεμποδίζει τους επίδοξους επιδρομείς να εισβάλλουν στο εσωτερικό του, μιας και δημιουργείται κενό 4 μέτρων στον γκρεμό όταν σηκώνεται.
Συνεχιζουμε για την Κουιασα και περιπου 2 χιλ μετα το Μοναστήρι της Κηπίνας προς Καλαρύτες, βρισκουμε μια στενη σιδερενια γεφυρα και 100μ μετα από αυτην κι ακριβως πανω σε μια δεξια στροφη,υπαρχουν πινακιδες για το μονοπατι.Σταματάμε στο χωρο σταθμευσης,ανεβαινουμε τα πετρινα σκαλια κι ακολουθωντας το μονοπατι αριστερα βλεπουμε το Πετρινο Γεφύρι.Συνεχιζοντας παραποτάμια συνανταμε τον πρωτο από τους δυο μικρους,αλλα πανεμορφους καταρρακτες της περιοχης. Περνάμε την σιδερένια γέφυρα πανω από τον καταρρακτη και φτάνουμε στον πετρινο νερομύλο,ενώ απεναντι του βρισκεται ο δευτερος και ψηλοτερος καταρρακτης. Ακολουθωντας το μονοπατι πίσω από τον νερομυλο, πλαι από το ποταμι και περιπου 300 μετρα πιο πανω βρισκομαστε σε ένα πολύ ομορφο τοπίο με το ποτάμι να σχηματίζει μια μαγευτικη βαθρα/λίμνη,οπου μπορεις να βουτηξεις,εφοσον εισαι συνηθισμενος στα κρυα νερα.
Παντως,κατά την προσωπικη μου αποψη,δεν νοειται επισκεψη στα Τζουμερκα και να μην περπατησεις το μονοπατι της Κουιασας,εκτος κι αν δεν το επιτρεπουν οι καιρικες συνθηκες.
Αφηνοντας την μαγευτικη τοποθεσια της Κουιασας,ακολουθουμε τον υποτυπωδη ασφαλτο,με τα πολλα προβληματα για να φτασουμε στην επομενη μας σταση.Τους Καλαρρυτες 39°35'01.2"N 21°07'26.4"E, που είναι ένα από τα πιο όμορφα χωριά της Ηπείρου, κτισμένο στα 1200μ. και είναι γνωστό ως «πετράδι» ή «Αετοφωλιά» της Ηπείρου.Ενα διατηρητέο παραδοσιακό χωριό, με πέτρινα αρχοντικά, άφθονα νερά, οι πέτρινες βρύσες και παραδοσιακά καλντερίμια. Στους Καλαρρύτες δεν κυκλοφορούν αυτοκίνητα,ενω διαθέτει μια πολύ γραφική πλατεία, αμφιθεατρικά χτισμένη σαν ανοιχτό υπαίθριο θέατρο. Στην πλατεία βρίσκεται η προτομή του Καλαρρυτινού πρωθυπουργού Σπυρίδωνα Λάμπρου και λίγο πιο πέρα ο ναός του Αγ. Νικολάου.
Εδώ χωριζει η παρεα και οι μισοι καθονται για καφε στο υπεροχο ξενωνα Αρχοντικο,γιατι θα συνεχισουν
προς Καλαρρυτες, με το αυτοκινητο,ενώ εμεις θα παμε εκει περπατωντας το Καλαρρυτικο μονοπατι. Η οδηγικη μεταβαση προς Συρρακο είναι η χειροτερη ολοκληρης της διαδρομης,καθως ο δρομος σε παρα πολλα σημεια είναι κατεστραμμενος και στενος,απαιτωντας μεγαλη προσοχη.
Αντιθετα η πεζοπορικη διαδρομη (διαρκειας 1ωρας και 10λεπτων με στασεις για φωτογραφιες) δεν είναι και τοσο δυσκολη,παρα μονο στα σημεια,που κατεβαινει στην ρεματια (εκει είναι πραγματι αρκετα αποτομη)
και φυσικα στην αναβαση προς Συρρακο (κι αυτή αρκετα αποτομη),αλλα πολύ μικροτερη σε αποσταση από το κατεβασμα,απλα πρεπει να φορας καταλληλα παπουτσια.
Το ξεκινημα του Καλαρρυτικου μονοπατιου,προς Συρρακο στην δυτικη ακρη του χωριου
Το πρωτο κομματι της πεζοπορειας ειναι ευκολο,ενω το τοπιο ΠΑΝΤΑ μαγικο
Μια ενδεικτικη φωτο της κλισης του εδαφους κατα την καταβαση στην ρεματια,πριν το Συρρακο
Και μια ενδεικτικη φωτο της κλισης του εδαφους κατα την αναβαση απο την ρεματια,για το Συρρακο
Το Συρρακο είναι το πιο γραφικο χωριο των Τζουμερκων.Τα πετροχτιστα σπιτια και δρομοι του σε ταξιδευουν στον χρονο,ενω είναι πραγματικη απολαυση να διασχιζεις τα γραφικα δρομακια του,με τις πλαγιες του βουνου απεναντι κι από πανω σου.Το ιδιο και με το υπεροχο καταλυμα μας, που ηταν το παλιο σχολειο του χωριου και σημερα λεγεται «Ξενωνας Συρρακο»
Παντως,αν στο εξωτερικο ειχαν τετοια χωρια,θα τα αναδεικνυαν για να τα γνωρισει ολοκληρος ο κοσμος, ενώ στην πατριδα μας δεν εχουμε καν οδικο δικτυο,για να ελθει ο επισκεπτης,ποσο μαλλον ο τουριστας.
Το μονοπατι-πεζοδρομος,που οδηγει τους επισκεπτες,μονο με περπατημα στο Συρρακο,ΜΟΝΑΔΙΚΟ
και η θεα απεριγραπτη
Και ξημερωνει η τριτη μερα ταξιδιου και μετα απο ενα καλο πρωινο,αναχωρουμε για Λιμνη Αωου.Ευτυχως στην αναχωρηση μας δεν ακολουθουμε τον ιδιο απαραδεκτο δρομο Καλλαρυτων- Συρρακο,αλλα στριβουμε από Προσηλιο δυτικα προς Παλαιοχωρι και Ιωαννινα,μιας περιοχης,με αγρια ομορφια και φαραγγια, που δεν εχουν τιποτα να ζηλεψουν από του Βικου,
ΠΡΟΣΟΧΗ.ΣΥΝΙΣΤΩ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΙΣ ΦΩΤΟ ΣΕ ΠΛΗΡΗ ΟΘΟΝΗ!
για να ανηφορισουμε τελικα προς Χρυσοβιτσα,από οπου θα προσεγγισουμε την τεχνητη λιμνη του Αωου.
Πραγματικα,μολις περναμε το χωριο μπροστα μας απλωνεται και μας υποδεχεται μια πολυχρωμη και πανεμορφη φυση,η οποια δεν τελειωνει παρα μονο όταν φτανουμε στο οροπεδιο του Αωου.
Στασεις;
Συνεχομενες.
Φωτο;
Αμετρητες.
Και μετα μπροστα μας εκτεινεται το οροπεδιο και στο βαθος το φραγμα και η τεχνητη Λιμνη Αωου 39°48'52.5"N 21°06'16.0"E
ΠΟΣΗ ΓΑΛΗΝΗ!!!
ΠΟΣΗ ΟΜΟΡΦΙΑ!!!
Πραγματικα εδω πλεον,"μιλουν" μονο οι φωτογραφιες
Αφου απολαυσουμε οση ομορφια μπορουμε,κατευθυνομαστε στο παλιο χιονοδρομικο του Μετσοβου για καφε,για μια μικρη βολτα στο Μετσοβο,για φαγητο στο Ανηλιο,οπου οι τιμες είναι πολύ καλυτερες και τα κρεατα δικα τους και τελικα παιρνουμε τον δρομο της επιστροφης με μια μονο σκεψη και ατρανταχτη πλεον πεποιθηση στο μυαλο μας
ΕΛΛΑΣ,η ΜΟΝΑΔΙΚΗ χωρα,με τις αμετρητες φυσικες και μαγευτικες περιοχες και
ΤΖΟΥΜΕΡΚΑ - Λιμνη Αωου,ειναι δυο ακομη, Αγνωστοι- Ανεξερεύνητοι Ελληνικοι Παράδεισοι
Δύο ακόμη, Αγνώστους & Ανεξερεύνητους Ελληνικούς Παραδείσους
ΕΛΛΑΣ,η ΜΟΝΑΔΙΚΗ χωρα,με τις αμετρητες φυσικες και μαγευτικες περιοχες.
Αμφιβαλλω,αν η πλειοψηφια των ελληνων εχει επισκεφτει,εστω κι έναν μικρο αριθμο των αμετρητων περιοχων και τοπιων με της πατριδας μας,ή αν εχει ταξιδεψει ποτε ανα την Ελλαδα για να γνωρισει την μαγεια και την μοναδικοτητα της ελληνικης φυσης.
Ετσι κι εμεις αποφασισαμε να επισκεφτουμε ένα από τα μερη,για το οποιο πολλα ειχαμε ακουσει,αλλα δεν ειχαμε δει -ακομη- με τα ματια μας.Πραγματικα,παρ’ολη την εγκαταλειψη,τους ασυντηρητους και απαραδεκτους μεταπολεμικους δρομους,που δυσκολευουν κάθε σου μετακινηση,ολοκληρη η περιοχη είναι πανεμορφη και ανεπαναληπτη.
Τα Τζουμέρκα (ή αλλιώς Αθαμανικά Όρη) είναι μία μεγάλη οροσειρά της Πίνδου, που χωρίζει την Ήπειρο από τη Θεσσαλία. Το βόρειο τμήμα της οροσειράς καταλαμβάνει το όρος Κακαρδίτσα, που έχει 2.429 μ. υψόμετρο, ενώ το νότιο τμήμα αποτελείται από το βουνό Τζουμέρκα, που έχει 2.393 μ. υψόμετρο. Τα περισσότερα από τα χωριά που φωλιάζουν στις πλαγιές των Τζουμέρκων ανήκουν στο Ν. Άρτας (στο νότιο τμήμα της οροσειράς), υπάρχουν όμως και μερικά χωριά στα Τζουμέρκα που ανήκουν στο Ν. Ιωαννίνων (στο βόρειο τμήμα). Σε γενικές γραμμές όλη αυτή η περιοχή περικλείεται ανατολικά από τον ποταμό Αχελώο, βόρεια από την Εγνατία Οδό, δυτικά από τον ποταμό Άραχθο και νότια από την εθνική οδό Άρτας - Τρικάλων.
Τα Τζουμέρκα είναι ένας από τους γραφικότερους τουριστικούς προορισμούς της ορεινής Ελλάδας, ενώ η Λιμνη Αωου αποτελει μια άλλη– τελειως ξεχωριστη και πανεμορφη, όπως θα δειτε- περιπτωση της ελληνικης φυσης.
Η δικη μου καταγραφη/διηγηση αφορα κυριως πληροφορικα στοιχεια,για το πώς θα φτασετε εκει, αλλα επισης αποτυπωνει φωτογραφικα την μοναδικοτητα της αγριας ομορφιας των Τζουμερκων
Το οδοιπορικο μας περιελαμβανε Γεφυρι Πλακας-Καταρρακτη Αρτας-Αγναντα-Κτισταδες-Πραμαντα-Σπηλαιο Ανεμοτρυπας -Ι.Μ. Κηπινας-Γεφυρι,καταρρακτες και βαθρες της Κουιασας- Καλαρρυτες-Συρρακο (πεζοπορωντας φυσικα από το ομωνυμο μονοπατι)-Λιμνη Αωου-Μετσοβο-Ανηλιο και η φωτογραφικη μου προσεγγιση και παρουσιαση, αποτελει –όπως καταλαβαινετε- μονο μικρο μερος του υλικου,που απλοχερα μας παρειχαν οι πανεμορφες περιοχες των Τζουμερκων και Λιμνης Αωου.
Τους προορισμους μου τους καταγραφω και με συντεταγμενες,καθως κανενα από τα δυο GPS (ένα φορητο κι ένα του αυτοκινητου) δεν περιελαμβαναν κανεναν από τους προορισμους μου, παρα μονο του Μετσοβου.
Ξεκινησαμε λοιπον από Θεσσαλονικη και φτανοντας Ιωαννινα,αφησαμε την Ε.Ο. στο υψος του Κουτσελιου και φτανοντας Σερβιανα κατευθυνθηκαμε ανατολικα προς Πραμαντα.Με το που φτασαμε στο Καλεντζι ξεδιπλωθηκε μπροστα μας η μεγαλειωδης κι αγρια ομορφια των Τζουμερκων. Φυσικα οι φωτο περιγραφουν καλυτερα από τις λεξεις
ΠΡΟΣΟΧΗ.ΣΥΝΙΣΤΩ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΙΣ ΦΩΤΟ ΣΕ ΠΛΗΡΗ ΟΘΟΝΗ!
Συνεχισαμε νοτια και 200μ εξω από την Φραστα,στριψαμε αριστερα για 1,2χιλ,μεχρι το σημειο,που αφησαμε το αυτοκινητο και πεζοι διανυσαμε μια αποσταση 200μ και φτανουμε στο Γεφυρι της Πλακας 39°27'39.3"N 21°01'55.1"E. Το γεφύρι της Πλάκας ήταν ένα πέτρινο τοξωτό γεφύρι στον Άραχθο ποταμό. Βρισκόταν στο πρώην Δήμο Πραμάντων σε απόσταση 50 χιλιομέτρων από τα Ιωάννινα και συνέδεε τους νομούς Ιωαννίνων και Άρτας. Χτισμένο το 1866, ήταν μονότοξο, με άνοιγμα κάμαρας 40 μέτρα, ύψος 21 μέτρα και με άνοιγμα στην κορυφή 3,2 μέτρα.Θεωρούνταν το μεγαλύτερο μονότοξο γεφύρι των Βαλκανίων και το τρίτο μεγαλύτερο στην Ευρώπη.Κατέρευσσε τρείς φορές, το 1860, το 1863, και το 2015, την τελευταία φορα έπειτα από βροχόπτωση. Είναι το πιο εντυπωσιακό ( 1866 ), καθώς είναι το μεγαλύτερο πέτρινο μονότοξο γεφύρι της χώρας (η μεγαλύτερη μονότοξη των Βαλκανίων και δίπλα η Μονή Μουχουστίου η οποία ιδρύθηκε το 1634 ή ακόμη πιο παλιά και ανακαινίστηκε το 1635 (σύμφωνα με επιγραφή, που υπάρχει στο Καθολικό της) και είναι αφιερωμένη στη Γέννηση της Θεοτόκου.
Πρωτα παραθεττω μια παλαιοτερη φωτο του γεφυριου (2010) για οπτικες συγκρισεις
Η περιοχη είναι υπεροχη,αλλα δυστυχως το γεφυρι είναι ακομη καταστραμενο,Γινονται καποια εργα φυσικα, αλλα….. το μονο που μας προσφεραν ηταν λασπες και μυρωδια πετρελαιου,αποτρεποντας μας απο τον προγραμματισμενο παραποταμιο περιπατο μεσα στην φυση,η οποια αξιζει,αλλα…..
Απογοητευμενοι συνεχισαμε για το χωριο Καταρρακτης Αρτας 39°26'55,9"N 21°06'06.7"E, που βρίσκεται σε υψόμετρο 800μ., με πολλά πηγαία νερά που δικαιολογούν το όνομα του. Λίγο ψηλότερα από το χωριό, βρίσκεται ο περίφημος δίδυμος καταρράκτης, με ύψος πτώσης 90 μέτρα. Έχει νερό όλο το χρόνο, με εξαίρεση το διάστημα από τον Ιούλιο έως το Σεπτέμβριο και οπωσδηποτε είναι από μόνο του λόγος επίσκεψης στην περιοχή! Δίπλα στον καταρράκτη λειτουργεί Τουριστικό περίπτερο/αναψυκτήριο όπου φτάνει άσφαλτος.
Δυστυχως στην διαρκεια της επισκεψης μας,ο μεγαλυτερος καταρρακτης ηταν χωρις νερα,αλλα μας αποζημιωσε η αγρια ομορφια του βουνου και ο μικροτερος καταρρακτης με την αγρια ομορφια του,καθως ειχε αρκετα νερα. ΠΡΟΣΟΧΗ.ΣΥΝΙΣΤΩ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΙΣ ΦΩΤΟ ΣΕ ΠΛΗΡΗ ΟΘΟΝΗ!
Οι διδυμοι καταρρακτες.Δυστυχως ο μεγαλος (δεξια σκιερη περιοχη),ηταν χωρις νερα
Στην συνεχεια ακολουθησαμε τον μοναδικο δρομο προς Αγναντα. Το κεφαλοχώρι αυτό έχει άφθονο πράσινο, υψόμετρο από 640 μ.έως και 700 μ.,ενώ πάνω από το χωριό θα βρούμε ένα πυκνό ελατόδασος και αμέσως πιο πάνω υψώνεται η εντυπωσιακή κορυφή Στρογγούλα (2.143μ)Οι λόφοι που περιβάλλουν το Χωριό είναι κατάφυτοι.Φτανοντας περιηγηθηκαμε στον Κατω Μαχαλα και μη βρισκοντας τιποτε αξιολογο,κατευθυνθηκαμε στην κεντρικη πλατεια του «Ανω Μαχαλα» με τους αιωνο-βιους πλατανους και την ομορφη θεα,πανω από το χωριο, για καφεδακι.
Κτισταδες,είναι η επομενη σταση,στον πρωτοτυπο (αν και καπως ακριβο) οικισμο «Θεασις-Igloo»
39°30'26.3"N 21°04'45.8"E, οπου θα διανυκτερευαμε
Κτισταδες.Στον δρομο για το Θεασις και στο βαθος η κορυφη Στρογκουλα
Τα πρωτοτυπα igloo του οικισμου Θεασις
Είναι ακομη νωρις, λογω της μη πραγματοποιησης της πεζοποριας στο Γεφυρι Πλακας,ετσι αφηνουμε τα πραγματα μας και τρεχουμε να προλαβουμε ανοικτο το Σπηλαιο Ανεμοτρυπας,που λειτουργει απο 10πμ-18μμ.
Ενδιαφερον σπηλαιο,αξιζει να το επισκεφτειτε.Κοστιζει 3€/ατομο και η ξεναγηση διαρκει 20-25 λεπτα
Τελευταιος προορισμος της πρωτης ημερας τα Πραμαντα, τα οποια είναι χτισμένα σε υψόμετρο 840μ. αμφιθεατρικά στους πρόποδες της Στρογγούλας (2.107 μ.), Τριγυρισαμε την κεντρική πλατεία με τον υπεραιωνόβιο πλάτανο, την ιστορική βρύση "Αράπης",την κεντρική εκκλησία της Αγίας Παρασκευής και καθως δεν υπηρχε κατι αξιολογο να δουμε καθησαμε στην ταβερνα Μπουτζας,του οποιου η θεα,η εξυπηρετηση και η κουζινα, μας αποζημιωσε για την επιλογη μας.
Πρωι-πρωι ξεκιναμε για την κυρια περιηγητικη μας μερα,στην διαδρομη, της οποιας βρισκουμε από την αρχη πολλα ιδιαιτερα και πανεμορφα σημεια,που μας υποχρεωνουν να σταματησουμε για απαθανατιση τους, κυριως μετα τον οικισμο Χριστοι.
Σε λιγο φτανουμε και στην Ι.Μ. Κηπινας.Το επιβλητικο αυτό μοναστήρι,βρίσκεται σε απόσταση μόλις 10 λεπτών νότια των Καλαρρυτών, απεναντι από το αγριας ομορφιας φαραγγι και χτίστηκε το 1212, ενώ πριν την είσοδο, πρέπει να διασχίσεις μια κρεμαστή, κινητή έως και σήμερα ξύλινη γέφυρα η οποία είχε φτιαχτεί έτσι για να παρεμποδίζει τους επίδοξους επιδρομείς να εισβάλλουν στο εσωτερικό του, μιας και δημιουργείται κενό 4 μέτρων στον γκρεμό όταν σηκώνεται.
Συνεχιζουμε για την Κουιασα και περιπου 2 χιλ μετα το Μοναστήρι της Κηπίνας προς Καλαρύτες, βρισκουμε μια στενη σιδερενια γεφυρα και 100μ μετα από αυτην κι ακριβως πανω σε μια δεξια στροφη,υπαρχουν πινακιδες για το μονοπατι.Σταματάμε στο χωρο σταθμευσης,ανεβαινουμε τα πετρινα σκαλια κι ακολουθωντας το μονοπατι αριστερα βλεπουμε το Πετρινο Γεφύρι.Συνεχιζοντας παραποτάμια συνανταμε τον πρωτο από τους δυο μικρους,αλλα πανεμορφους καταρρακτες της περιοχης. Περνάμε την σιδερένια γέφυρα πανω από τον καταρρακτη και φτάνουμε στον πετρινο νερομύλο,ενώ απεναντι του βρισκεται ο δευτερος και ψηλοτερος καταρρακτης. Ακολουθωντας το μονοπατι πίσω από τον νερομυλο, πλαι από το ποταμι και περιπου 300 μετρα πιο πανω βρισκομαστε σε ένα πολύ ομορφο τοπίο με το ποτάμι να σχηματίζει μια μαγευτικη βαθρα/λίμνη,οπου μπορεις να βουτηξεις,εφοσον εισαι συνηθισμενος στα κρυα νερα.
Παντως,κατά την προσωπικη μου αποψη,δεν νοειται επισκεψη στα Τζουμερκα και να μην περπατησεις το μονοπατι της Κουιασας,εκτος κι αν δεν το επιτρεπουν οι καιρικες συνθηκες.
Αφηνοντας την μαγευτικη τοποθεσια της Κουιασας,ακολουθουμε τον υποτυπωδη ασφαλτο,με τα πολλα προβληματα για να φτασουμε στην επομενη μας σταση.Τους Καλαρρυτες 39°35'01.2"N 21°07'26.4"E, που είναι ένα από τα πιο όμορφα χωριά της Ηπείρου, κτισμένο στα 1200μ. και είναι γνωστό ως «πετράδι» ή «Αετοφωλιά» της Ηπείρου.Ενα διατηρητέο παραδοσιακό χωριό, με πέτρινα αρχοντικά, άφθονα νερά, οι πέτρινες βρύσες και παραδοσιακά καλντερίμια. Στους Καλαρρύτες δεν κυκλοφορούν αυτοκίνητα,ενω διαθέτει μια πολύ γραφική πλατεία, αμφιθεατρικά χτισμένη σαν ανοιχτό υπαίθριο θέατρο. Στην πλατεία βρίσκεται η προτομή του Καλαρρυτινού πρωθυπουργού Σπυρίδωνα Λάμπρου και λίγο πιο πέρα ο ναός του Αγ. Νικολάου.
Εδώ χωριζει η παρεα και οι μισοι καθονται για καφε στο υπεροχο ξενωνα Αρχοντικο,γιατι θα συνεχισουν
προς Καλαρρυτες, με το αυτοκινητο,ενώ εμεις θα παμε εκει περπατωντας το Καλαρρυτικο μονοπατι. Η οδηγικη μεταβαση προς Συρρακο είναι η χειροτερη ολοκληρης της διαδρομης,καθως ο δρομος σε παρα πολλα σημεια είναι κατεστραμμενος και στενος,απαιτωντας μεγαλη προσοχη.
Αντιθετα η πεζοπορικη διαδρομη (διαρκειας 1ωρας και 10λεπτων με στασεις για φωτογραφιες) δεν είναι και τοσο δυσκολη,παρα μονο στα σημεια,που κατεβαινει στην ρεματια (εκει είναι πραγματι αρκετα αποτομη)
και φυσικα στην αναβαση προς Συρρακο (κι αυτή αρκετα αποτομη),αλλα πολύ μικροτερη σε αποσταση από το κατεβασμα,απλα πρεπει να φορας καταλληλα παπουτσια.
Το ξεκινημα του Καλαρρυτικου μονοπατιου,προς Συρρακο στην δυτικη ακρη του χωριου
Το πρωτο κομματι της πεζοπορειας ειναι ευκολο,ενω το τοπιο ΠΑΝΤΑ μαγικο
Μια ενδεικτικη φωτο της κλισης του εδαφους κατα την καταβαση στην ρεματια,πριν το Συρρακο
Και μια ενδεικτικη φωτο της κλισης του εδαφους κατα την αναβαση απο την ρεματια,για το Συρρακο
Το Συρρακο είναι το πιο γραφικο χωριο των Τζουμερκων.Τα πετροχτιστα σπιτια και δρομοι του σε ταξιδευουν στον χρονο,ενω είναι πραγματικη απολαυση να διασχιζεις τα γραφικα δρομακια του,με τις πλαγιες του βουνου απεναντι κι από πανω σου.Το ιδιο και με το υπεροχο καταλυμα μας, που ηταν το παλιο σχολειο του χωριου και σημερα λεγεται «Ξενωνας Συρρακο»
Παντως,αν στο εξωτερικο ειχαν τετοια χωρια,θα τα αναδεικνυαν για να τα γνωρισει ολοκληρος ο κοσμος, ενώ στην πατριδα μας δεν εχουμε καν οδικο δικτυο,για να ελθει ο επισκεπτης,ποσο μαλλον ο τουριστας.
Το μονοπατι-πεζοδρομος,που οδηγει τους επισκεπτες,μονο με περπατημα στο Συρρακο,ΜΟΝΑΔΙΚΟ
και η θεα απεριγραπτη
Και ξημερωνει η τριτη μερα ταξιδιου και μετα απο ενα καλο πρωινο,αναχωρουμε για Λιμνη Αωου.Ευτυχως στην αναχωρηση μας δεν ακολουθουμε τον ιδιο απαραδεκτο δρομο Καλλαρυτων- Συρρακο,αλλα στριβουμε από Προσηλιο δυτικα προς Παλαιοχωρι και Ιωαννινα,μιας περιοχης,με αγρια ομορφια και φαραγγια, που δεν εχουν τιποτα να ζηλεψουν από του Βικου,
ΠΡΟΣΟΧΗ.ΣΥΝΙΣΤΩ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΙΣ ΦΩΤΟ ΣΕ ΠΛΗΡΗ ΟΘΟΝΗ!
για να ανηφορισουμε τελικα προς Χρυσοβιτσα,από οπου θα προσεγγισουμε την τεχνητη λιμνη του Αωου.
Πραγματικα,μολις περναμε το χωριο μπροστα μας απλωνεται και μας υποδεχεται μια πολυχρωμη και πανεμορφη φυση,η οποια δεν τελειωνει παρα μονο όταν φτανουμε στο οροπεδιο του Αωου.
Στασεις;
Συνεχομενες.
Φωτο;
Αμετρητες.
Και μετα μπροστα μας εκτεινεται το οροπεδιο και στο βαθος το φραγμα και η τεχνητη Λιμνη Αωου 39°48'52.5"N 21°06'16.0"E
ΠΟΣΗ ΓΑΛΗΝΗ!!!
ΠΟΣΗ ΟΜΟΡΦΙΑ!!!
Πραγματικα εδω πλεον,"μιλουν" μονο οι φωτογραφιες
Αφου απολαυσουμε οση ομορφια μπορουμε,κατευθυνομαστε στο παλιο χιονοδρομικο του Μετσοβου για καφε,για μια μικρη βολτα στο Μετσοβο,για φαγητο στο Ανηλιο,οπου οι τιμες είναι πολύ καλυτερες και τα κρεατα δικα τους και τελικα παιρνουμε τον δρομο της επιστροφης με μια μονο σκεψη και ατρανταχτη πλεον πεποιθηση στο μυαλο μας
ΕΛΛΑΣ,η ΜΟΝΑΔΙΚΗ χωρα,με τις αμετρητες φυσικες και μαγευτικες περιοχες και
ΤΖΟΥΜΕΡΚΑ - Λιμνη Αωου,ειναι δυο ακομη, Αγνωστοι- Ανεξερεύνητοι Ελληνικοι Παράδεισοι
