echo2011
Member
- Μηνύματα
- 2.398
- Likes
- 3.572
Περιεχόμενα
Η πρωτεύουσα του κόσμου.. Είχα την τύχη να βρεθώ και γω στο Μεγάλο Μήλο για 2 εβδομάδες.. Έχει τόσα να προσφέρει στον επισκέπτη αυτή η μεγαλούπολη που νιώθω πως απλά πήρα μια γεύση.. Ανυπομονώ να μου δοθεί η ευκαιρία να ξαναπάω, να ξαναζήσω λίγο από το όνειρο.. Μια πόλη που σε εντυπωσιάζει και την είδα στα καλύτερά της! Στολισμένη για τα Χριστούγεννα, διπλά λαμπερή απ'ότι είναι συνήθως. Τις τελευταίες μέρες ήταν και χιονισμένη.. Λατρεύω το χιόνι και από τις πιο όμορφες εικόνες ήταν το Central park ντυμένο στα λευκά με τις παγωμένες λιμνούλες και τα παιδιά να κάνουν έλκυθρο..
Επίσης όσοι διαβάσετε την ιστορία μου, μη διανοηθείτε να πάτε New York και να παραλείψετε το Roosevelt island και το τελεφερίκ του.. Τις πιο όμορφες εικόνες απ'τη Νέα Υόρκη δε τις έχω από την Brooklyn bridge ή από την high line (χωρίς να θέλω να τα υποτιμήσω, τέλεια ήταν και σε αυτά) αλλά από ένα ηλιοβασίλεμα στο Roosevelt island..
Aς πάρω όμως τα πράγματα από την αρχή.. Ο άντρας μου έχει πολύ κοντινούς συγγενείς στο Long Island. Είχε πάει στην Νέα Υόρκη πριν πολλά χρόνια και συνέχεια το λέγαμε πότε θα μας δοθεί η ευκαιρία να πάμε μαζί και μάλιστα Χριστούγεννα. Ανά διαστήματα κοίταζα εισητήρια αλλά για τις γιορτές δύσκολα πετυχαίνεις προσφορές. Τον μάιο λοιπόν πέφτω σε μια προσφορά της Virgin atlantic, 580 ευρώ το άτομο μέσω Λονδίνου (σε συνεργασία με Aegean και British). Το ίδιο δρομολόγιο το έβρισκα λίγες μέρες πριν στα 750 ευρώ. Ούτε που το σκεφτήκαμε πολύ.. Στην βράση κολλαει το σίδερο! Όλο και κάπου θα πηγαίναμε τα Χριστούγεννα, βάλε εισιτήρια και ξενοδοχείο πάνω κάτω το ίδιο θα μας ερχόταν. Μόνο που τώρα θα πηγαίναμε διακοπές 2 ολοκληρες βδομάδες, σε μια φανταστική πόλη και με μεγάλη παρέα τα ξαδέρφια μας. Τι άλλο να ζητούσαμε;
Έτσι είχα 8 μήνες μπροστά μου να περιμένω αυτό το ταξίδι! Το πρώτο μου ταξίδι εκτός Ευρώπης! Επειδή οι μέρες διαμονής θα ήταν αρκετές δεν είχα φτιάξει πρόγραμμα, όμως είχα διαβάσει πολύ, είχα βρει που θα'ναι ωραία να πάμε, είχα κλείσει μέσω ίντερνετ εισητήρια για το top of the rock και για το Άγαλμα της Ελευθερίας, είχα εκτυπώσει χάρτες ανά περιοχή με σημειωμένα εστιατόρια και αξιοθέατα και ένιωθα πανέτοιμη! Και ο καιρός πέρασε και έφτασε η μεγάλη μέρα! Οι αποσκευές μας ήταν πολύ λιτές και απέριττες για να έχουμε χώρο για ψώνια. Πετούσαμε 22/12 μεσημεράκι με Aegean και μετά είχαμε 4 ώρες αναμονή για την πτήση μας με την Virgin. H πρώτη πτήση κράτησε λιγότερο από 4 ώρες, και δε κατάλαβα πως πέρασαν.. Στις οθόνες έπαιζε και το "μόνος στο σπίτι" για να μπαίνουμε στο κλίμα των Χριστουγέννων..
Στο Λονδίνο είχαμε αλλαγή τέρμιναλ και μετά αρκετό χρόνο για να χαζέψουμε στα duty free. Πετάγαμε κατά τις 19.30. Στον έλεγχο τον εισιτήριων, λίγο πριν μπούμε στο αεροπλάνο, δίνω το εισιτήριο και ο υπολογιστής ειδοποιεί για έξτρα δειγματοληπτικό έλεγχο, οπότε η κοπέλα μου λέει πως πρέπει να περάσω στο πλάι να με ελέγξουν. Καλά αρχίσαμε σκέφτομαι.. Αυστηρά τα πράγματα.. Εκεί ήταν ένας άντρας και μια γυναίκα. Η γυναίκα μου κάνει σωματικό έλεγχο (πιο σχολαστικά απότι άλλες φορές όταν έχει χτυπήσει το μηχάνημα) και ο άντρας ρωτάει αν μπορεί να δει το εσωτερικό της τσάντας μου (τι ρωτάει σκέφτομαι, αν πω όχι δε θα τη δει;!) Εγώ κράτουσα το μπουκαλάκι με το νερό που μόλις είχα αγοράσει. Οπότε ο υπάλληλος ελέγχου με ρωτάει αν μπορώ να πιω μια γουλιά απ'το νερό μου.. Εγώ δε κατάλαβα τι ρώτησε (μου φάνηκε καπως περίεργο να είχε ρωτήσει αυτό που κατάλαβα) και δεν ήπια και είπα να επαναλάβει την ερώτηση.. Καπως σπάστηκε εκεί γιατί νόμιζε πως ήθελα να αποφύγω να πιω! Μετά κατάλαβα και ήπια και με άφησαν να φύγω! Μάλλον ήθελαν να δουν αν κουβαλάω νερό ή βενζίνη!
Mπαίνοντας στο αεροπλάνο (Airbus A340 600) η πρώτη εντύπωση ήταν πολύ καλή! Γενικά η πτήση με Virgin είχε και τα θετικά και τα αρνητικά της. To αεροσκάφος δεν ήταν παλιό αλλά ούτε και πολύ καινούριο (το μικρότερο Α330 300 της επιστροφής μας ήταν πιο καινούριο και πιο άνετο). Οι θέσεις στην οικονομική ήταν αρκετά στενάχωρες και με μεγάλη ανάκλιση (άρα ο μπροστινός ερχόταν πάνω σου).. Οι θέσεις έχουν διάταξη 2-4-2 και εμείς καθόμασταν σε δυάδα άρα είμασταν αρκετά ανεξάρτητοι. Οι θέσεις όμως δεν ήταν κολλητά στο παράθυρο και αυτό δε βολεύει αν θες να κοιμηθείς λιγάκι (δε κοιμήθηκα καθόλου). Τα καθίσματα ήταν σκληρά αλλά ευτυχώς κάθε θέση είχε κουβερτούλα και μαξιλάρι και τα χρησιμοποίησα για να κάθομαι πάνω τους! Το ΙFE ήταν πολύ καλό με μεγάλη συλλογή από καινούριες ταινίες, ντοκυμαντέρ, τηλεοπτικές σειρές, παιχνίδια κτλ. Η Virgin αν θυμάμαι καλά έχει βραβευτεί για το IFE της.. Οι αεροσυνοδοί ήταν πολύ ευγενικοί και πέρασαν αρκετές φορές, το φαγητό ήταν κάτω του μετρίου..
Πριν την απογείωση ο πιλότος μας ενημέρωσε για κακές καιρικές συνθήκες πάνω από τον Ατλαντικό και πως θα έχουμε καθυστέρηση γιατί θα αναγκαστούμε να πάμε αρκετά βόρεια για να αποφύγουμε τα φαινόμενα. Στη διάρκεια της πτήσης βλέπαμε το χάρτη και περάσαμε πάνω από Ισλανδία μετά ως Γροιλανδία και μετά αρχίσαμε να κατεβαίνουμε.. Αν εξαιρέσω το πιάσιμο στις θέσεις η ώρα πέρασε αρκετά ευχάριστα με 3 ταινίες, και 2-3 επεισόδια από σειρές.. 8.30-9 ώρες μετά είμασταν έτοιμοι για προσγείωση. Από ψηλά έβλεπα τους δρόμους και τα φώτα της πόλης (το Long island πρέπει να βλέπαμε) και ανυπομονούσα, μου φαινόταν όλα τόσο διαφορετικά.. Ήταν γύρω στις 11 το βράδυ όταν φτάσαμε, κλείναμε πολλές ώρες άυπνοι, αλλά ακόμα είχαμε αρκετή ενέργεια. Στο immigration τα πράγματα ήταν πολύ εύκολα.. Φτάσαμε σε χαλαρή ώρα οπότε δεν είχε κόσμο. Διαβατήριο, αποτυπώματα, φωτογραφία, "πόσο θα μείνετε και γιατί ήρθατε στη χώρα;" και περάσαμε..
Ήρθαν και μας πήραν τα ξαδέρφια μας από το JFK και κάναμε περίπου 40 λεπτά με το αυτοκίνητο για το σπίτι.. Επιτέλους είμαστε Αμερική! Η γειτονιά, το σπίτι, όλα πανέμορφα σαν βγαλμένα από ταινία.. Η φιλοξενία που δεχτήκαμε απίστευτη, η ελληνική κοινότητα εκεί πολύ δεμένη και γενικά ένιωθα σαν στο σπίτι μου! Βέβαια σχεδόν όλους τους θείους και τα ξαδέρφια τους ήξερα από πριν και κάναμε παρέα και στην Ελλάδα..
Μια - δυο ώρες μετά πέσαμε για ύπνο και την επόμενη ξύπνησα κατά τις 9. Μια χαρά δηλαδή! Επειδή στη Ελλάδα κοιμάμαι αργά και ξυπνάω αργά, μου ήταν πολύ εύκολο να προσαρμοστώ και δεν είχα jet lag.. Στην επιστροφή όμως τα πράγματα ήταν δύσκολα.. Πλέον παρακοιμάμαι αργά! (Φαίνεται και απ'την ώρα που ανεβάζω την ιστορία μου)
Το πρωινό το περάσαμε με πολύ ευχάριστη παρέα, έχοντας να πούμε πολλά νέα.. Το μεσημεράκι όμως παίρνουμε το τρένο για μια πρώτη επαφή με το Μανχάταν! H μέρα είναι βροχερή αλλά καθόλου δε μας πειράζει. Η διαδρομή είναι περίπου μία ώρα και τις επόμενες μέρες θα την κάναμε πολλές πολλές φορές! (κόστιζε γύρω στα 20 δολλάρια το ατομο με επιστροφή).. Συνήθως πηγαίναμε 11-1 το μεσημέρι και γυρνάγαμε αργά το βράδυ. Νύχτωνε σχετικά νωρίς, κατά τις 5..
Πριν το τρένο περάσει το τούνελ για να βγει στο Μανχάταν ήδη βλέπαμε από μακρυά τους ουρανοξύστες να ξεπροβάλλουν.. Φτάσαμε στον χαοτικό Penn station και βγαίνοντας έξω έχω μείνει να χαζεύω τα πανύψηλα κτίρια, τις μεγάλες λεωφόρους, τις στολισμένες βιτρίνες.. Φυσικά κάναμε στάση στην Times Square! Είχε αρχίσει να βρέχει πάλι και πρόσεχα μη με χτυπήσει καμία από τις αμετρητες ομπρέλες γύρω μου! Ήταν λίγο επιθετικοί στο δρόμο οι Νεοϋορκέζοι και οι τουρίστες!
Ήταν 23 Δεκεμβρίου και ήθελα 23-24/12 να δούμε κάποιες Χριστουγεννιάτικες αγορές που θα έκλειναν μετά τα Χριστούγεννα. Εκείνη τη μέρα πήγαμε στην Union Square market, στο Rockefeller center να δούμε το δέντρο, στον Grand Central Terminal και στην Flatiron district.. Πάρτε μία γεύση από την πρώτη βόλτα μας στη Χριστουγεννιάτικη Νέα Υόρκη!!
Επίσης όσοι διαβάσετε την ιστορία μου, μη διανοηθείτε να πάτε New York και να παραλείψετε το Roosevelt island και το τελεφερίκ του.. Τις πιο όμορφες εικόνες απ'τη Νέα Υόρκη δε τις έχω από την Brooklyn bridge ή από την high line (χωρίς να θέλω να τα υποτιμήσω, τέλεια ήταν και σε αυτά) αλλά από ένα ηλιοβασίλεμα στο Roosevelt island..
Aς πάρω όμως τα πράγματα από την αρχή.. Ο άντρας μου έχει πολύ κοντινούς συγγενείς στο Long Island. Είχε πάει στην Νέα Υόρκη πριν πολλά χρόνια και συνέχεια το λέγαμε πότε θα μας δοθεί η ευκαιρία να πάμε μαζί και μάλιστα Χριστούγεννα. Ανά διαστήματα κοίταζα εισητήρια αλλά για τις γιορτές δύσκολα πετυχαίνεις προσφορές. Τον μάιο λοιπόν πέφτω σε μια προσφορά της Virgin atlantic, 580 ευρώ το άτομο μέσω Λονδίνου (σε συνεργασία με Aegean και British). Το ίδιο δρομολόγιο το έβρισκα λίγες μέρες πριν στα 750 ευρώ. Ούτε που το σκεφτήκαμε πολύ.. Στην βράση κολλαει το σίδερο! Όλο και κάπου θα πηγαίναμε τα Χριστούγεννα, βάλε εισιτήρια και ξενοδοχείο πάνω κάτω το ίδιο θα μας ερχόταν. Μόνο που τώρα θα πηγαίναμε διακοπές 2 ολοκληρες βδομάδες, σε μια φανταστική πόλη και με μεγάλη παρέα τα ξαδέρφια μας. Τι άλλο να ζητούσαμε;
Έτσι είχα 8 μήνες μπροστά μου να περιμένω αυτό το ταξίδι! Το πρώτο μου ταξίδι εκτός Ευρώπης! Επειδή οι μέρες διαμονής θα ήταν αρκετές δεν είχα φτιάξει πρόγραμμα, όμως είχα διαβάσει πολύ, είχα βρει που θα'ναι ωραία να πάμε, είχα κλείσει μέσω ίντερνετ εισητήρια για το top of the rock και για το Άγαλμα της Ελευθερίας, είχα εκτυπώσει χάρτες ανά περιοχή με σημειωμένα εστιατόρια και αξιοθέατα και ένιωθα πανέτοιμη! Και ο καιρός πέρασε και έφτασε η μεγάλη μέρα! Οι αποσκευές μας ήταν πολύ λιτές και απέριττες για να έχουμε χώρο για ψώνια. Πετούσαμε 22/12 μεσημεράκι με Aegean και μετά είχαμε 4 ώρες αναμονή για την πτήση μας με την Virgin. H πρώτη πτήση κράτησε λιγότερο από 4 ώρες, και δε κατάλαβα πως πέρασαν.. Στις οθόνες έπαιζε και το "μόνος στο σπίτι" για να μπαίνουμε στο κλίμα των Χριστουγέννων..
Στο Λονδίνο είχαμε αλλαγή τέρμιναλ και μετά αρκετό χρόνο για να χαζέψουμε στα duty free. Πετάγαμε κατά τις 19.30. Στον έλεγχο τον εισιτήριων, λίγο πριν μπούμε στο αεροπλάνο, δίνω το εισιτήριο και ο υπολογιστής ειδοποιεί για έξτρα δειγματοληπτικό έλεγχο, οπότε η κοπέλα μου λέει πως πρέπει να περάσω στο πλάι να με ελέγξουν. Καλά αρχίσαμε σκέφτομαι.. Αυστηρά τα πράγματα.. Εκεί ήταν ένας άντρας και μια γυναίκα. Η γυναίκα μου κάνει σωματικό έλεγχο (πιο σχολαστικά απότι άλλες φορές όταν έχει χτυπήσει το μηχάνημα) και ο άντρας ρωτάει αν μπορεί να δει το εσωτερικό της τσάντας μου (τι ρωτάει σκέφτομαι, αν πω όχι δε θα τη δει;!) Εγώ κράτουσα το μπουκαλάκι με το νερό που μόλις είχα αγοράσει. Οπότε ο υπάλληλος ελέγχου με ρωτάει αν μπορώ να πιω μια γουλιά απ'το νερό μου.. Εγώ δε κατάλαβα τι ρώτησε (μου φάνηκε καπως περίεργο να είχε ρωτήσει αυτό που κατάλαβα) και δεν ήπια και είπα να επαναλάβει την ερώτηση.. Καπως σπάστηκε εκεί γιατί νόμιζε πως ήθελα να αποφύγω να πιω! Μετά κατάλαβα και ήπια και με άφησαν να φύγω! Μάλλον ήθελαν να δουν αν κουβαλάω νερό ή βενζίνη!
Mπαίνοντας στο αεροπλάνο (Airbus A340 600) η πρώτη εντύπωση ήταν πολύ καλή! Γενικά η πτήση με Virgin είχε και τα θετικά και τα αρνητικά της. To αεροσκάφος δεν ήταν παλιό αλλά ούτε και πολύ καινούριο (το μικρότερο Α330 300 της επιστροφής μας ήταν πιο καινούριο και πιο άνετο). Οι θέσεις στην οικονομική ήταν αρκετά στενάχωρες και με μεγάλη ανάκλιση (άρα ο μπροστινός ερχόταν πάνω σου).. Οι θέσεις έχουν διάταξη 2-4-2 και εμείς καθόμασταν σε δυάδα άρα είμασταν αρκετά ανεξάρτητοι. Οι θέσεις όμως δεν ήταν κολλητά στο παράθυρο και αυτό δε βολεύει αν θες να κοιμηθείς λιγάκι (δε κοιμήθηκα καθόλου). Τα καθίσματα ήταν σκληρά αλλά ευτυχώς κάθε θέση είχε κουβερτούλα και μαξιλάρι και τα χρησιμοποίησα για να κάθομαι πάνω τους! Το ΙFE ήταν πολύ καλό με μεγάλη συλλογή από καινούριες ταινίες, ντοκυμαντέρ, τηλεοπτικές σειρές, παιχνίδια κτλ. Η Virgin αν θυμάμαι καλά έχει βραβευτεί για το IFE της.. Οι αεροσυνοδοί ήταν πολύ ευγενικοί και πέρασαν αρκετές φορές, το φαγητό ήταν κάτω του μετρίου..
Πριν την απογείωση ο πιλότος μας ενημέρωσε για κακές καιρικές συνθήκες πάνω από τον Ατλαντικό και πως θα έχουμε καθυστέρηση γιατί θα αναγκαστούμε να πάμε αρκετά βόρεια για να αποφύγουμε τα φαινόμενα. Στη διάρκεια της πτήσης βλέπαμε το χάρτη και περάσαμε πάνω από Ισλανδία μετά ως Γροιλανδία και μετά αρχίσαμε να κατεβαίνουμε.. Αν εξαιρέσω το πιάσιμο στις θέσεις η ώρα πέρασε αρκετά ευχάριστα με 3 ταινίες, και 2-3 επεισόδια από σειρές.. 8.30-9 ώρες μετά είμασταν έτοιμοι για προσγείωση. Από ψηλά έβλεπα τους δρόμους και τα φώτα της πόλης (το Long island πρέπει να βλέπαμε) και ανυπομονούσα, μου φαινόταν όλα τόσο διαφορετικά.. Ήταν γύρω στις 11 το βράδυ όταν φτάσαμε, κλείναμε πολλές ώρες άυπνοι, αλλά ακόμα είχαμε αρκετή ενέργεια. Στο immigration τα πράγματα ήταν πολύ εύκολα.. Φτάσαμε σε χαλαρή ώρα οπότε δεν είχε κόσμο. Διαβατήριο, αποτυπώματα, φωτογραφία, "πόσο θα μείνετε και γιατί ήρθατε στη χώρα;" και περάσαμε..
Ήρθαν και μας πήραν τα ξαδέρφια μας από το JFK και κάναμε περίπου 40 λεπτά με το αυτοκίνητο για το σπίτι.. Επιτέλους είμαστε Αμερική! Η γειτονιά, το σπίτι, όλα πανέμορφα σαν βγαλμένα από ταινία.. Η φιλοξενία που δεχτήκαμε απίστευτη, η ελληνική κοινότητα εκεί πολύ δεμένη και γενικά ένιωθα σαν στο σπίτι μου! Βέβαια σχεδόν όλους τους θείους και τα ξαδέρφια τους ήξερα από πριν και κάναμε παρέα και στην Ελλάδα..
Μια - δυο ώρες μετά πέσαμε για ύπνο και την επόμενη ξύπνησα κατά τις 9. Μια χαρά δηλαδή! Επειδή στη Ελλάδα κοιμάμαι αργά και ξυπνάω αργά, μου ήταν πολύ εύκολο να προσαρμοστώ και δεν είχα jet lag.. Στην επιστροφή όμως τα πράγματα ήταν δύσκολα.. Πλέον παρακοιμάμαι αργά! (Φαίνεται και απ'την ώρα που ανεβάζω την ιστορία μου
)Το πρωινό το περάσαμε με πολύ ευχάριστη παρέα, έχοντας να πούμε πολλά νέα.. Το μεσημεράκι όμως παίρνουμε το τρένο για μια πρώτη επαφή με το Μανχάταν! H μέρα είναι βροχερή αλλά καθόλου δε μας πειράζει. Η διαδρομή είναι περίπου μία ώρα και τις επόμενες μέρες θα την κάναμε πολλές πολλές φορές! (κόστιζε γύρω στα 20 δολλάρια το ατομο με επιστροφή).. Συνήθως πηγαίναμε 11-1 το μεσημέρι και γυρνάγαμε αργά το βράδυ. Νύχτωνε σχετικά νωρίς, κατά τις 5..
Πριν το τρένο περάσει το τούνελ για να βγει στο Μανχάταν ήδη βλέπαμε από μακρυά τους ουρανοξύστες να ξεπροβάλλουν.. Φτάσαμε στον χαοτικό Penn station και βγαίνοντας έξω έχω μείνει να χαζεύω τα πανύψηλα κτίρια, τις μεγάλες λεωφόρους, τις στολισμένες βιτρίνες.. Φυσικά κάναμε στάση στην Times Square! Είχε αρχίσει να βρέχει πάλι και πρόσεχα μη με χτυπήσει καμία από τις αμετρητες ομπρέλες γύρω μου! Ήταν λίγο επιθετικοί στο δρόμο οι Νεοϋορκέζοι και οι τουρίστες!
Ήταν 23 Δεκεμβρίου και ήθελα 23-24/12 να δούμε κάποιες Χριστουγεννιάτικες αγορές που θα έκλειναν μετά τα Χριστούγεννα. Εκείνη τη μέρα πήγαμε στην Union Square market, στο Rockefeller center να δούμε το δέντρο, στον Grand Central Terminal και στην Flatiron district.. Πάρτε μία γεύση από την πρώτη βόλτα μας στη Χριστουγεννιάτικη Νέα Υόρκη!!
Last edited:
