8avos
Member
- Μηνύματα
- 653
- Likes
- 6.411
Περιεχόμενα
Την απόφαση να φύγω για Γερμανία 16 Αυγούστου,δεν την είχα
σχεδιασμένη καιρό πρίν.Κανα δυο βδομάδες μόνο.Έτσι προέκυψε
ένα θεματάκι που καλό,ή μάλλον πολύ καλό θα ήταν να το λύσω
άμεσα και αυτό σήμαινε πάνω στη διαδρομή.Λόγω του ότι είχα
παρατημένη ένα χρόνο τη βέσπα είχα ξεχάσει και πότε άλλαξα
τελευταία φορά λάστιχα.Το πέλμα καλό ήταν οπτικά αλλά στη
διαδρομή,λόγω του ότι χρονικά ήταν κοντά στα χλμ που διαρκεί
ένα λάστιχο,με τη ζέστη και την τριβή εξαφανίστηκε.Στην Αλβανία
που είχα ρωτήσει τους βεσπάκηδες,μου λέει δεν υπάρχει τέτοιο
λάστιχο λόγω του ότι δεν υπάρχουν μηχανάκια να το φορέσουν.
Το Ντουμπρόβνικ ήταν ο δεύτερος προορισμός,βρήκα και ένα
Πιάτζιο σέντερ,η κοπέλα που δούλευε ευγενέστατη και με άπταιστη
προφορά Αγγλικής,αλλά δεν είχαν μηχάνημα να μου περάσουν τα
παιδιά του συνεργείου το λάστιχο,μου πρότεινε να μου το περάσουν
σε κάποιο βουλκανιζατέρ.Σε δύο που ρώτησα δεν υπήρχε προθυμία
έτσι συνέχισα χωρίς να αλλάξω την κατάσταση.Ίσως πιο πάνω,ίσως
πουθενά,who know's.
Στο μυαλό μου ήταν,η διανυκτέρευση που είχα κάνει να ήταν στο Σπλίτ
και όχι στο Ντουμπρόβνικ για να μπορούσε χρονικά και χλμ να μου
έβγαινε λίγο καλύτερα το πρόγραμμ,χωρίς να πρέπει να κάνω πάνω
από 500 χλμ τη μέρα.Οπότε η μέρα ξεκίνησε με αρνητικό πρόσημο
χιλιομετρικά,στο μυαλό μου γιατί πραγματικά δεν είχα θέμα με το τι
και πως θα έκανα.
Ο γνωστός παράλιος δρόμος και συνέχεια του ταξιδιού,αν ήταν δυνατόν
ο ημερίσιος στόχος θα ήταν Λιουμπλιάνα.Είδωμεν!Χωρίς αρκετή κίνηση
σχεδόν καθόλου βασικά και με καλό ρυθμό,ο δρόμος κάποια στιγμή σε
"βάζει" από Βοσνία.Τυπικός έλεγχος στα σύνορα και απλά διανύεις άλλο
κράτος.
Στο δρόμο παντού,ή έστω αυτά τα 50 περίπου χλμ που διανύεις
διαφημίζονται τα κρασιά της.Κάποια στιγμή αργότερα και αφού
ξαναβρέθηκα σε Κροατικό έδαφος,επέλεξα να βγώ στον αυτοκινη-
τόδρομο,ο οποίος είναι καινούριος και ξεκινάει από Ντουμπρόβνικ
(σχεδόν) μέχρι την πρωτεύουσα (ή όπου αλλού βόρεια).Η παραλιακή
διαδρομή δεν έχει πουθενά διόδια,η εθνική έχει όμως.Πήρα το χαρτάκι
όπως γίνεται στην Ιταλία,προχορώντας να καλύψω μια -χ- απόσταση.
Η διαδρομή πολύ "βαρετή" και καμμία σχέση με τον παραλιακό δρόμο
ο οποίος είναι το διαμάντι αυτής της χώρας.Έξοδος από την εθνική
λοιπόν κάπου στο Σπλίτ.Για 150 χλμ τα διόδια ήταν 7 ευρώ.Στην έξοδο
την οποία ακολούθησα,υπήρχαν παντού ταμπέλες μια πόλης.Το
όνομα αυτής "Κνιν".
Με αυτό το Κνίν,μεγάλωσα μπορώ να πω λόγω του ενός από τους
κολητούς μου και την τρέλα του με την ιστορία της Γιουγκοσλαβίας.
Οι κροάτες ανέκαθεν θέλαν να αποσχιστούν από μέρος της
Γιουγκοσλαβίας,δεν θεωρούσαν εαυτούς ότι είχαν σχέση με τους
Σέρβους.Με τον πόλεμο της δεκαετίας του '90 γίναν πολλά
εγκλήματα κατά των Σέρβων κυρίως.Το σημείο που έπαιξε
καθοριστικής σημασίας ρόλο για την λήξη του πολέμου και
την κυριαρχία των Κροατών ήταν το Κνιν.
Όλα τα παραπάνω,ή έστω απ ότι θυμάμαι,είναι απόψεις
του κολητού,εν ολίγοις γουστάρουμε τους Σέρβους,δεν
γουστάρουμε τους Κροάτες .Προσωπικά δεν ξέρω αν
μπορώ να διαφωνήσω και πολύ μ αυτό,μιας που Σέρβους
φίλους έχω κάμποσους.Κροάτες;Κανέναν.
Συνεχίζοντας λοιπόν επί του έργου,ο δρόμος ήταν σχεδόν
μποτιλιαρισμένος.Για πολλά χλμ.Εξαιρετική κίνηση και
πολύ πολύ ζέστη.34-36 βαθμούς έβλεπα στην θερμοκρασία.
Κατευθυνόμενος βόρεια και αφήνωντας το Σπλίτ,ο κύριος
όγκος οχημάτων πάει από τον αυτοκινητόδρομο λόγω
ενός πολύ μακρού,ίσως 100 χλμ φυσικού κολπίσκου που
κάνει η παραλιακή διαδρομή.Έχοντας μισό ντεπόζιτο
βενζίνη,προσπέρασα το Σπλίτ ελπίζοντας να βρώ πιο
κάτω,σε ένα από τα πολλά βενινάδικα.Δεν υπήρχε κανένα
λόγω του κολπίσκου και λόγω του ότι υπάρχουν μικρά
πολύ μικρά χωριουδάκια χωρίς ενδιαφέρον για ανεφοδιασμό
προφανώς.Στο μόνο που βρήκα ήταν λίγο πρωτού ξεμείνω
παντελώς.Το μέρος λέγεται "Καρλομπαγκ".
Το Κάρλομπαγκ ήταν ένα γραφικό ψαροχώρι,εξαιρετικά
μικρό,100 άτομα το χειμώνα ζούσανε εκεί και έφτανε στα
χάι του καλοκαιριού τα 1000 με τους τουρίστες.Εκεί υπήρχε
και ένα μικρό χόστελ το οποίο τελούσε μόλις ένα ή δύο χρόνια
λειτουργίας,πανέμορφο το μέρος,είπα γιατί όχι σε μια βουτιά
μετά από τόση κάψα και λίγο χαλάρωση σε ένα πραγματικά
μη τουριστικό μέρος.
Εκείνο το βράδυ ήταν της Αυγουστιάτικης πανσέλληνου.
σχεδιασμένη καιρό πρίν.Κανα δυο βδομάδες μόνο.Έτσι προέκυψε
ένα θεματάκι που καλό,ή μάλλον πολύ καλό θα ήταν να το λύσω
άμεσα και αυτό σήμαινε πάνω στη διαδρομή.Λόγω του ότι είχα
παρατημένη ένα χρόνο τη βέσπα είχα ξεχάσει και πότε άλλαξα
τελευταία φορά λάστιχα.Το πέλμα καλό ήταν οπτικά αλλά στη
διαδρομή,λόγω του ότι χρονικά ήταν κοντά στα χλμ που διαρκεί
ένα λάστιχο,με τη ζέστη και την τριβή εξαφανίστηκε.Στην Αλβανία
που είχα ρωτήσει τους βεσπάκηδες,μου λέει δεν υπάρχει τέτοιο
λάστιχο λόγω του ότι δεν υπάρχουν μηχανάκια να το φορέσουν.
Το Ντουμπρόβνικ ήταν ο δεύτερος προορισμός,βρήκα και ένα
Πιάτζιο σέντερ,η κοπέλα που δούλευε ευγενέστατη και με άπταιστη
προφορά Αγγλικής,αλλά δεν είχαν μηχάνημα να μου περάσουν τα
παιδιά του συνεργείου το λάστιχο,μου πρότεινε να μου το περάσουν
σε κάποιο βουλκανιζατέρ.Σε δύο που ρώτησα δεν υπήρχε προθυμία
έτσι συνέχισα χωρίς να αλλάξω την κατάσταση.Ίσως πιο πάνω,ίσως
πουθενά,who know's.
Στο μυαλό μου ήταν,η διανυκτέρευση που είχα κάνει να ήταν στο Σπλίτ
και όχι στο Ντουμπρόβνικ για να μπορούσε χρονικά και χλμ να μου
έβγαινε λίγο καλύτερα το πρόγραμμ,χωρίς να πρέπει να κάνω πάνω
από 500 χλμ τη μέρα.Οπότε η μέρα ξεκίνησε με αρνητικό πρόσημο
χιλιομετρικά,στο μυαλό μου γιατί πραγματικά δεν είχα θέμα με το τι
και πως θα έκανα.
Ο γνωστός παράλιος δρόμος και συνέχεια του ταξιδιού,αν ήταν δυνατόν
ο ημερίσιος στόχος θα ήταν Λιουμπλιάνα.Είδωμεν!Χωρίς αρκετή κίνηση
σχεδόν καθόλου βασικά και με καλό ρυθμό,ο δρόμος κάποια στιγμή σε
"βάζει" από Βοσνία.Τυπικός έλεγχος στα σύνορα και απλά διανύεις άλλο
κράτος.
Στο δρόμο παντού,ή έστω αυτά τα 50 περίπου χλμ που διανύεις
διαφημίζονται τα κρασιά της.Κάποια στιγμή αργότερα και αφού
ξαναβρέθηκα σε Κροατικό έδαφος,επέλεξα να βγώ στον αυτοκινη-
τόδρομο,ο οποίος είναι καινούριος και ξεκινάει από Ντουμπρόβνικ
(σχεδόν) μέχρι την πρωτεύουσα (ή όπου αλλού βόρεια).Η παραλιακή
διαδρομή δεν έχει πουθενά διόδια,η εθνική έχει όμως.Πήρα το χαρτάκι
όπως γίνεται στην Ιταλία,προχορώντας να καλύψω μια -χ- απόσταση.
Η διαδρομή πολύ "βαρετή" και καμμία σχέση με τον παραλιακό δρόμο
ο οποίος είναι το διαμάντι αυτής της χώρας.Έξοδος από την εθνική
λοιπόν κάπου στο Σπλίτ.Για 150 χλμ τα διόδια ήταν 7 ευρώ.Στην έξοδο
την οποία ακολούθησα,υπήρχαν παντού ταμπέλες μια πόλης.Το
όνομα αυτής "Κνιν".
Με αυτό το Κνίν,μεγάλωσα μπορώ να πω λόγω του ενός από τους
κολητούς μου και την τρέλα του με την ιστορία της Γιουγκοσλαβίας.
Οι κροάτες ανέκαθεν θέλαν να αποσχιστούν από μέρος της
Γιουγκοσλαβίας,δεν θεωρούσαν εαυτούς ότι είχαν σχέση με τους
Σέρβους.Με τον πόλεμο της δεκαετίας του '90 γίναν πολλά
εγκλήματα κατά των Σέρβων κυρίως.Το σημείο που έπαιξε
καθοριστικής σημασίας ρόλο για την λήξη του πολέμου και
την κυριαρχία των Κροατών ήταν το Κνιν.
Όλα τα παραπάνω,ή έστω απ ότι θυμάμαι,είναι απόψεις
του κολητού,εν ολίγοις γουστάρουμε τους Σέρβους,δεν
γουστάρουμε τους Κροάτες .Προσωπικά δεν ξέρω αν
μπορώ να διαφωνήσω και πολύ μ αυτό,μιας που Σέρβους
φίλους έχω κάμποσους.Κροάτες;Κανέναν.
Συνεχίζοντας λοιπόν επί του έργου,ο δρόμος ήταν σχεδόν
μποτιλιαρισμένος.Για πολλά χλμ.Εξαιρετική κίνηση και
πολύ πολύ ζέστη.34-36 βαθμούς έβλεπα στην θερμοκρασία.
Κατευθυνόμενος βόρεια και αφήνωντας το Σπλίτ,ο κύριος
όγκος οχημάτων πάει από τον αυτοκινητόδρομο λόγω
ενός πολύ μακρού,ίσως 100 χλμ φυσικού κολπίσκου που
κάνει η παραλιακή διαδρομή.Έχοντας μισό ντεπόζιτο
βενζίνη,προσπέρασα το Σπλίτ ελπίζοντας να βρώ πιο
κάτω,σε ένα από τα πολλά βενινάδικα.Δεν υπήρχε κανένα
λόγω του κολπίσκου και λόγω του ότι υπάρχουν μικρά
πολύ μικρά χωριουδάκια χωρίς ενδιαφέρον για ανεφοδιασμό
προφανώς.Στο μόνο που βρήκα ήταν λίγο πρωτού ξεμείνω
παντελώς.Το μέρος λέγεται "Καρλομπαγκ".
Το Κάρλομπαγκ ήταν ένα γραφικό ψαροχώρι,εξαιρετικά
μικρό,100 άτομα το χειμώνα ζούσανε εκεί και έφτανε στα
χάι του καλοκαιριού τα 1000 με τους τουρίστες.Εκεί υπήρχε
και ένα μικρό χόστελ το οποίο τελούσε μόλις ένα ή δύο χρόνια
λειτουργίας,πανέμορφο το μέρος,είπα γιατί όχι σε μια βουτιά
μετά από τόση κάψα και λίγο χαλάρωση σε ένα πραγματικά
μη τουριστικό μέρος.
Εκείνο το βράδυ ήταν της Αυγουστιάτικης πανσέλληνου.
Last edited: