hydronetta
Member
- Μηνύματα
- 4.152
- Likes
- 14.442
- Επόμενο Ταξίδι
- ???
- Ταξίδι-Όνειρο
- όπου δεν έχω πάει
Περιεχόμενα
Ravenna
Η επίσκεψη στην Ravenna, Μνημείο Παγκόσμιας Πoλιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO, κρίνεται επιβεβλημένη για τον επισκέπτη της περιοχής.
Άλλωστε η φυσιογνωμία του Ιουστινιανού και της Θεοδώρας όπως απεικονίζονται στα ψηφιδωτά της Basilica di San Vitale ήταν καρφωμένη στο μυαλό μου από τα μαθητικά μου χρόνια. Και όπως έχουμε ξαναπεί, ταξιδιωτικά απωθημένα δεν πρέπει να υπάρχουν, ειδικά όταν είναι εύκολο να πάρουν σάρκα και οστά.
Άφιξη
Μόλις 1,5 ώρα με τα τραίνα Regionale χωρίζουν την Bologna από τη Ravenna καθιστώντας την ιδανική για μονοήμερη εκδρομή (ξεκούραστα και οικονομικά)
Mετακίνηση
Δεν θα χρειαστείτε. Τα αξιοθέατα του ιστορικού κέντρου καλύπτονται άνετα πεζή από τον σιδηροδρομικό σταθμό.
Φαγητό
Για να μη χαθεί ούτε λεπτό προς χάριν της τέχνης/ιστορίας θυσιάστηκε οιαδήποτε πρόθεση στάσης για φαγητό. Συμβιβαστήκαμε μ’ολιγόλεπτη στάση για καφέ και γλυκό.
Αξιοθέατα
Από το σιδηροδρομικό σταθμό και με το χάρτη υπό μάλης ξεκινήσαμε το οδοιπορικό.
Πρώτη στάση μετά από μερικές δεκάδες μέτρα (από περιέργεια κυρίως) στην εκκλησία του San Giovanni Evangelista* και είναι η παλαιότερη εκκλησία της πόλης αν και υπέστει ζημιές από τους βομβαρδισμούς των συμμάχων (στη συνέχεια αποκαταστάθηκε πλήρως). Το λιτό αλλά γοητευτικό της εσωτερικό με τα κορινθιακά κιονόκρανα συμπληρωνόταν από έκθεση ψηφιδωτών αρκετά naïve στην εκτέλεσή τους.
Κατεύθυνση αριστερά στη Via Roma και είσοδος στο πρώτο από τα αξιόλογα μνημεία της Ravenna, την παλαιοχριστιανική Basilica di Sant'Apollinare Nuovo***. Εδώ αξίζει να βγάλετε το ενιαίο εισιτήριο για τα κύρια αξιοθέατα της πόλης.
Κτίστηκε από τον οστρο-βησιγότθο-και-γενικώς-γότθο βασιλιά Θεοδώριχο που ήταν οπαδός του Αρειανισμού. Ως αποτέλεσμα η βασιλική έφερε ανάλογο διάκοσμο, κάτι που ξορκίστηκε αργότερα κι αναδιαμορφώθηκε σύμφωνα με το ορθό δόγμα.
Τα εξαίρετα ψηφιδωτά (χρονολογούνται από τον 6ο αιώνα μ.Χ.) βρίσκονται στους πλάγιους τοίχους του κεντρικού κλίτους της λιτής βασιλικής, πάνω από τις κιονοστοιχίες. Ο επισκέπτης θα δει σκηνές από τα Πάθη,τα θαύματα και τη διδασκαλία του Χριστού να εναλλάσσονται με διακοσμητικά κοχύλια. Σε μια δεύτερη ζώνη απεικονίζονται Απόστολοι και Προφήτες, ενώ τέλος στην τρίτη ζώνη και τους δυο τοίχους εικονίζονται πομπές. Στο νότιο τοίχο εικονίζεται πομπή με άνδρες μάρτυρες (μεταξύ αυτών κι ο Άγιος Δημήτριος, καρντάσια σπεύσατε) να κατευθύνονται στον ένθρονο Χριστό οδηγούμενοι από τον Άγιο Μαρτίνο, ενώ στο βόρειο τοίχο εικονίζεται πομπή γυναικών παρθένων να κατευθύνονται προς την Παναγία οδηγούμενες από τους Μάγους.
Με ιδιαίτερη αγάπη προς τη τέχνη του ψηφιδωτού είχα ήδη αρχίσει τα επιφωνήματα εκδηλώνοντας τον άκρατο ενθουσιασμό μου. Πόσο μάλλον όταν είμασταν τη δεδομένη στιγμή οι μοναδικοί επισκέπτες της βασιλικής κάτι που διασφάλισε στο να τα απολαύσουμε με το ραχάτι μας. Γενικά όμως δεν συναπαντήσαμε ορδές επισκεπτών ή γκρουπ καθ’όλη τη παραμονή μας στην Ravenna.
Επιστροφή προς τα πίσω και σ’ένα στενάκι ξετρυπώσαμε το Battistero degli Ariani***, ίδια εποχής και κτίτωρος με την Βασιλική του Αγίου Απολλινάριου προορισμένο για τους Αρειανούς (όχι τους οπαδούς του Άρη αλλά του Άρειου).
Το Βαπτιστήριο έχει οκταγωνικό σχήμα και βρίσκεται 2,5 μέτρα κάτω από το επίπεδο του σημερινού εδάφους. Οι τοίχοι είναι γυμνοί όμως αυτό που προσελκύει το βλέμμα (και επιδεινώνει το αυχενικό σύνδρομο) είναι ο θόλος με ψηφιδωτά, που απεικονίζουν τη βάπτιση του Ιησού. Ο Ιησούς παρουσιάζεται εν αντιθέσει προς την ορθόδοξη εικονογραφία, ως αγένειος, μισοβυθισμένος στον Ιορδάνη ποταμό που προσωποποιείται από έναν ασπρομάλλη γέροντα με καβουροδαγκάνες ως διάδημα. Σικάτος ο Ιωάννης ο Βαπτιστής (στην Ιταλία είμαστε άλλωστε) που φοράει μανδύα από δέρμα λεοπάρδαλης. Η σύνθεση ολοκληρώνεται από μια σειρά Αποστόλων.
Συνεχίσαμε την πορεία μας προσπερνώντας την μικρή και γραφική Piazza de Popolo και χαθήκαμε στα στενά με την πόλη ήδη να έχει αρχίσει να αποκτά τους καθημερινούς της ρυθμούς.
Μέσω της απαραίτητης για ιταλική πόλη via Cavour κι αφού ικανοποίησα την εμμονή μου να ψωνίσω in Italy πυζάμες made in Italy, (λες και δεν βρωμάει ο κόσμος πυζάμες στην Αθήνα) φτάσαμε στο highlight αξιοθέατο. Την Basilica di San Vitale*** (αν μπορούσα θα προσέθετα κι άλλα αστεράκια). Τι να πει κανείς γι’αυτό το αριστούργημα. Θα αφήσω να μιλήσουν οι φωτογραφίες όσο μπορούν να αποδώσουν το μεγαλείο της ολότητας του εσωτερικού της Βασιλικής. Και ναι επιτέλους το μαθητικό όνειρο έλαβε σάρκα και οστά. Εβλεπα πια δια ζώσης τα πασίγνωστα μωσαϊκά του Ιουστινιανού και της Θεοδώρας.
Η εκκλησία χτισμένη στα μέσα του 6ου αι. έχει ένα οκταγωνικό σχέδιο συνδυάζοντας ρωμαϊκά και βυζαντινά στοιχεία. Iδιο τουρλού και η εικονογραφία αφού ο κεντρικός τρούλος είναι ζωγραφιστός μεταγενέστερα σε μπαρόκ τεχνοτροπία. Αυτό όμως που κάνει την βασιλική διάσημη είναι ο πλούτος της σε βυζαντινά ψηφιδωτά, τα μεγαλύτερα και καλύτερα διατηρημένα εκτός Κωνσταντινούπολης, από την περίοδο του αυτοκράτορα Ιουστινιανού.
Μια σειρά από ψηφιδωτά στους φεγγίτες απεικονίζουν ιστορίες από την Παλαιά Διαθήκη: ο Αβραάμ, ο Μελχισεδέκ, η Θυσία του Ισαάκ, ο Μωυσής και η καιομένη βάτος, ο Ιερεμίας, ο Ησαΐας, ο Άβελ. Στις γωνίες, υπάρχουν ψηφιδωτά των τεσσάρων ευαγγελιστών, σύμφωνα με τα σύμβολά τους (άγγελος, λιοντάρι, το βόδι και αετός). Όλες οι απεικονίσεις συμπληρώνονται από μοτίβα με φύλλα, φρούτα, αστέρια, ζώα (ιδιαιτέρως παγώνια), λουλούδια που στην τοξωτή οροφή συγκλίνουν σ’ένα στέμμα που περιβάλλει τον Αμνό του Θεού και υποστηρίζεται από τέσσερις αγγελους.
Στην αψίδα ο Ιησούς Χριστός εμφανίζεται, αγένειος, να προσφέρει το στέμμα στον Άγιο Vitale, ενώ αριστερά. ο Επίσκοπος Ecclesius του προσφέρει ένα μοντέλο της εκκλησίας.
Στους πρόποδες της αψίδας, στα πλευρικά τοιχώματα είναι τα δύο διάσημα μωσαϊκά που προανέφερα. Στα δεξιά εκείνο που απεικονίζει τον αυτοκράτορα Ιουστινιανό Α ', με ένα χρυσό φωτοστέφανο, να στέκεται δίπλα σε δικαστικούς υπαλλήλους, φύλακες και ιερείς μαζί με τον επίσκοπο Μαξιμιανό. Το έτερο μωσαϊκό δείχνει αυτοκράτειρα Θεοδώρα με χρυσό φωτοστέφανο, στέμμα και κοσμήματα, εν μέσω της ακολουθίας της.
Η βασιλική του San Vitale είναι μια πανδαισία κι ένα ταξίδι στην ιστορία της τέχνης τόσο άμεσα συνυφασμένο με την βυζαντινή παράδοση του ψηφιδωτού, άρα και οικεία στα μάτια μας. Κοινώς καλή η dolce vita στις ιταλικές οστερίες αλλά η εμπειρία αυτή είναι ανεκτίμητη και δεν πρέπει να τη χάσετε.
Ο χώρος πλαισιώνεται επίσης κι από το Mausoleo di Galla Placidia*** που περιέχει τρεις σαρκοφάγους, η μεγαλύτερη εκ των οποίων θεωρείται ότι περιέχει τα λείψανα της Galla Placidia (πέθανε το 450), κόρης του Ρωμαίου αυτοκράτορα Θεοδόσιου Ι που άσκησε μεγάλη επιρροή στα πολιτικά πράγματα της εποχής της.
Το εσωτερικό του μαυσωλείου είναι καλυμμένο με πλούσια βυζαντινά ψηφιδωτά αν και το φως μπαίνει σχετικά αναιμικό από τα αλαβάστρινα παράθυρα.
Εντούτοις αυτή η ατμόσφαιρα αναδεικνύει τον έναστρο ουρανό της οροφής που περιβάλλει ένα ευμεγέθη χρυσό σταυρό.
Εδώ το highlight είναι το διάσημο μωσαϊκο του Χριστού ως Καλού Ποιμένα να κάθεται ανάμεσα σε κοπάδι του ντυμένος στα χρυσά (ο συνδυασμός σκοτώνει).
Από την Βασική San Vitale κατηφορίσαμε προς τον καθεδρικό της πόλης της πύλες του οποίου λόγω ώρας βρήκαμε κλειστές,
όμως αναλώσαμε το χρόνο στο παρακείμενο Battisterio Neoniano***
Είναι το αρχαιότερο μνημείο της Ravenna στη θέση ενός ρωμαϊκού λουτρού. Καλείται επίσης Ορθόδοξo Βαπτιστήριο για να το διακρίνει κανείς από το Βαπτιστήριο των Αρειανών που κατασκευάστηκε με εντολή του βασιλιά Θεοδώριχου περίπου 50 χρόνια αργότερα.
Η οκταγωνικής δομής κι αυτό με την οροφή να απεικονίζει τον Ιωάννη τον Βαπτιστή να βαφτίζει τον Ιησού (γενειοφόρο αυτή τη φορά) στέκεται στη μέση ψηλά στον ποταμό Ιορδάνη που προσωποποιείται κρατώντας ένα καλάμι στο χέρι. Κι εδώ το ψηδιωτό ολοκληρώνεται με τους 12 Αποστόλους σε μια σύνθεση που καλλιτεχνικά διαφέρει από εκείνη του Βαπτιστηρίου των Αρειανών.
Ακολούθησε η αναζήτηση του (παραδόξως μικρού για τη παγκόσμια αίγλη του Δάντη) Tomba di Dante* του 1780 μΧ που φιλοξενεί τη σαρκοφάγο του ποιητή. Ουτε ο χάρτης ούτε κι οδηγός ήταν σαφείς στην υπόδειξή τους και φέρναμε γύρω γύρω τα στενά και τη πλατεία μέχρι τελικά να τον ανακαλύψουμε δίπλα στη Βασιλική του San Francesco.
Είχαμε εξαντλήσει τα βασικά αξιοθέατα της πόλης, αλλά με έτρωγε να συμπληρώσουμε το παζλ των αξιοθέατων με τη βούλα της UNESCO με επίσκεψη στο Mausοleo di Teodorico*, το οποίο βρισκόταν σε μια σεβαστή απόσταση από κει που βρισκόμασταν. Τραβάτε ποδαράκια μου, διασχίσαμε τις γραμμές του τραίνου, δρόμο πέρναμε δρόμο αφήναμε, προσπεράσαμε και μια υποψία θάλασσας στη μαρίνα της Ravenna, για να βρούμε το Mαυσωλείο κλειστό κι έτσι αρκεστήκαμε να το φωτογραφήσουμε μακρόθεν.
Ξανατραβάτε ποδαράκια μου για να προλάβουμε την αναχώρηση του τραίνου για Bologna (αφού κάναμε τις απαραίτητες σύντομες στάσεις για φωτογραφίες στο Parco Pubblico Rocca Brancaleone* όπου δεσπόζουν τα ομώνυμα βενετσιάνικα τείχη του 15ου αι.) Επιταχύνοντας το βήμα το τραίνο το προλάβαμε στο τσακ.
Η κόπωση της μέρας από το περπάτημα ξεχάστηκε ευθύς σαν το κόκκινο κρασί από τους αμπελώνες της Εmilia Romagna κύλισε σαν βάλσαμο μέσα μας στην osteria της γειτονιάς μας εκείνο το βράδυ. Αισθανόμασταν μια ευφορία από ότι εντυπωσιακό επισκεφθήκαμε. H Ravenna είναι ένας προορισμός που δεν πρέπει να χάσετε.
H διαδρομή
Η επίσκεψη στην Ravenna, Μνημείο Παγκόσμιας Πoλιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO, κρίνεται επιβεβλημένη για τον επισκέπτη της περιοχής.
Άλλωστε η φυσιογνωμία του Ιουστινιανού και της Θεοδώρας όπως απεικονίζονται στα ψηφιδωτά της Basilica di San Vitale ήταν καρφωμένη στο μυαλό μου από τα μαθητικά μου χρόνια. Και όπως έχουμε ξαναπεί, ταξιδιωτικά απωθημένα δεν πρέπει να υπάρχουν, ειδικά όταν είναι εύκολο να πάρουν σάρκα και οστά.
Άφιξη
Μόλις 1,5 ώρα με τα τραίνα Regionale χωρίζουν την Bologna από τη Ravenna καθιστώντας την ιδανική για μονοήμερη εκδρομή (ξεκούραστα και οικονομικά)
Mετακίνηση
Δεν θα χρειαστείτε. Τα αξιοθέατα του ιστορικού κέντρου καλύπτονται άνετα πεζή από τον σιδηροδρομικό σταθμό.
Φαγητό
Για να μη χαθεί ούτε λεπτό προς χάριν της τέχνης/ιστορίας θυσιάστηκε οιαδήποτε πρόθεση στάσης για φαγητό. Συμβιβαστήκαμε μ’ολιγόλεπτη στάση για καφέ και γλυκό.
Αξιοθέατα
Από το σιδηροδρομικό σταθμό και με το χάρτη υπό μάλης ξεκινήσαμε το οδοιπορικό.
Πρώτη στάση μετά από μερικές δεκάδες μέτρα (από περιέργεια κυρίως) στην εκκλησία του San Giovanni Evangelista* και είναι η παλαιότερη εκκλησία της πόλης αν και υπέστει ζημιές από τους βομβαρδισμούς των συμμάχων (στη συνέχεια αποκαταστάθηκε πλήρως). Το λιτό αλλά γοητευτικό της εσωτερικό με τα κορινθιακά κιονόκρανα συμπληρωνόταν από έκθεση ψηφιδωτών αρκετά naïve στην εκτέλεσή τους.
Κατεύθυνση αριστερά στη Via Roma και είσοδος στο πρώτο από τα αξιόλογα μνημεία της Ravenna, την παλαιοχριστιανική Basilica di Sant'Apollinare Nuovo***. Εδώ αξίζει να βγάλετε το ενιαίο εισιτήριο για τα κύρια αξιοθέατα της πόλης.
Κτίστηκε από τον οστρο-βησιγότθο-και-γενικώς-γότθο βασιλιά Θεοδώριχο που ήταν οπαδός του Αρειανισμού. Ως αποτέλεσμα η βασιλική έφερε ανάλογο διάκοσμο, κάτι που ξορκίστηκε αργότερα κι αναδιαμορφώθηκε σύμφωνα με το ορθό δόγμα.
Τα εξαίρετα ψηφιδωτά (χρονολογούνται από τον 6ο αιώνα μ.Χ.) βρίσκονται στους πλάγιους τοίχους του κεντρικού κλίτους της λιτής βασιλικής, πάνω από τις κιονοστοιχίες. Ο επισκέπτης θα δει σκηνές από τα Πάθη,τα θαύματα και τη διδασκαλία του Χριστού να εναλλάσσονται με διακοσμητικά κοχύλια. Σε μια δεύτερη ζώνη απεικονίζονται Απόστολοι και Προφήτες, ενώ τέλος στην τρίτη ζώνη και τους δυο τοίχους εικονίζονται πομπές. Στο νότιο τοίχο εικονίζεται πομπή με άνδρες μάρτυρες (μεταξύ αυτών κι ο Άγιος Δημήτριος, καρντάσια σπεύσατε) να κατευθύνονται στον ένθρονο Χριστό οδηγούμενοι από τον Άγιο Μαρτίνο, ενώ στο βόρειο τοίχο εικονίζεται πομπή γυναικών παρθένων να κατευθύνονται προς την Παναγία οδηγούμενες από τους Μάγους.
Με ιδιαίτερη αγάπη προς τη τέχνη του ψηφιδωτού είχα ήδη αρχίσει τα επιφωνήματα εκδηλώνοντας τον άκρατο ενθουσιασμό μου. Πόσο μάλλον όταν είμασταν τη δεδομένη στιγμή οι μοναδικοί επισκέπτες της βασιλικής κάτι που διασφάλισε στο να τα απολαύσουμε με το ραχάτι μας. Γενικά όμως δεν συναπαντήσαμε ορδές επισκεπτών ή γκρουπ καθ’όλη τη παραμονή μας στην Ravenna.
Επιστροφή προς τα πίσω και σ’ένα στενάκι ξετρυπώσαμε το Battistero degli Ariani***, ίδια εποχής και κτίτωρος με την Βασιλική του Αγίου Απολλινάριου προορισμένο για τους Αρειανούς (όχι τους οπαδούς του Άρη αλλά του Άρειου).
Το Βαπτιστήριο έχει οκταγωνικό σχήμα και βρίσκεται 2,5 μέτρα κάτω από το επίπεδο του σημερινού εδάφους. Οι τοίχοι είναι γυμνοί όμως αυτό που προσελκύει το βλέμμα (και επιδεινώνει το αυχενικό σύνδρομο) είναι ο θόλος με ψηφιδωτά, που απεικονίζουν τη βάπτιση του Ιησού. Ο Ιησούς παρουσιάζεται εν αντιθέσει προς την ορθόδοξη εικονογραφία, ως αγένειος, μισοβυθισμένος στον Ιορδάνη ποταμό που προσωποποιείται από έναν ασπρομάλλη γέροντα με καβουροδαγκάνες ως διάδημα. Σικάτος ο Ιωάννης ο Βαπτιστής (στην Ιταλία είμαστε άλλωστε) που φοράει μανδύα από δέρμα λεοπάρδαλης. Η σύνθεση ολοκληρώνεται από μια σειρά Αποστόλων.
Συνεχίσαμε την πορεία μας προσπερνώντας την μικρή και γραφική Piazza de Popolo και χαθήκαμε στα στενά με την πόλη ήδη να έχει αρχίσει να αποκτά τους καθημερινούς της ρυθμούς.
Μέσω της απαραίτητης για ιταλική πόλη via Cavour κι αφού ικανοποίησα την εμμονή μου να ψωνίσω in Italy πυζάμες made in Italy, (λες και δεν βρωμάει ο κόσμος πυζάμες στην Αθήνα) φτάσαμε στο highlight αξιοθέατο. Την Basilica di San Vitale*** (αν μπορούσα θα προσέθετα κι άλλα αστεράκια). Τι να πει κανείς γι’αυτό το αριστούργημα. Θα αφήσω να μιλήσουν οι φωτογραφίες όσο μπορούν να αποδώσουν το μεγαλείο της ολότητας του εσωτερικού της Βασιλικής. Και ναι επιτέλους το μαθητικό όνειρο έλαβε σάρκα και οστά. Εβλεπα πια δια ζώσης τα πασίγνωστα μωσαϊκά του Ιουστινιανού και της Θεοδώρας.
Η εκκλησία χτισμένη στα μέσα του 6ου αι. έχει ένα οκταγωνικό σχέδιο συνδυάζοντας ρωμαϊκά και βυζαντινά στοιχεία. Iδιο τουρλού και η εικονογραφία αφού ο κεντρικός τρούλος είναι ζωγραφιστός μεταγενέστερα σε μπαρόκ τεχνοτροπία. Αυτό όμως που κάνει την βασιλική διάσημη είναι ο πλούτος της σε βυζαντινά ψηφιδωτά, τα μεγαλύτερα και καλύτερα διατηρημένα εκτός Κωνσταντινούπολης, από την περίοδο του αυτοκράτορα Ιουστινιανού.
Μια σειρά από ψηφιδωτά στους φεγγίτες απεικονίζουν ιστορίες από την Παλαιά Διαθήκη: ο Αβραάμ, ο Μελχισεδέκ, η Θυσία του Ισαάκ, ο Μωυσής και η καιομένη βάτος, ο Ιερεμίας, ο Ησαΐας, ο Άβελ. Στις γωνίες, υπάρχουν ψηφιδωτά των τεσσάρων ευαγγελιστών, σύμφωνα με τα σύμβολά τους (άγγελος, λιοντάρι, το βόδι και αετός). Όλες οι απεικονίσεις συμπληρώνονται από μοτίβα με φύλλα, φρούτα, αστέρια, ζώα (ιδιαιτέρως παγώνια), λουλούδια που στην τοξωτή οροφή συγκλίνουν σ’ένα στέμμα που περιβάλλει τον Αμνό του Θεού και υποστηρίζεται από τέσσερις αγγελους.
Στην αψίδα ο Ιησούς Χριστός εμφανίζεται, αγένειος, να προσφέρει το στέμμα στον Άγιο Vitale, ενώ αριστερά. ο Επίσκοπος Ecclesius του προσφέρει ένα μοντέλο της εκκλησίας.
Στους πρόποδες της αψίδας, στα πλευρικά τοιχώματα είναι τα δύο διάσημα μωσαϊκά που προανέφερα. Στα δεξιά εκείνο που απεικονίζει τον αυτοκράτορα Ιουστινιανό Α ', με ένα χρυσό φωτοστέφανο, να στέκεται δίπλα σε δικαστικούς υπαλλήλους, φύλακες και ιερείς μαζί με τον επίσκοπο Μαξιμιανό. Το έτερο μωσαϊκό δείχνει αυτοκράτειρα Θεοδώρα με χρυσό φωτοστέφανο, στέμμα και κοσμήματα, εν μέσω της ακολουθίας της.
Η βασιλική του San Vitale είναι μια πανδαισία κι ένα ταξίδι στην ιστορία της τέχνης τόσο άμεσα συνυφασμένο με την βυζαντινή παράδοση του ψηφιδωτού, άρα και οικεία στα μάτια μας. Κοινώς καλή η dolce vita στις ιταλικές οστερίες αλλά η εμπειρία αυτή είναι ανεκτίμητη και δεν πρέπει να τη χάσετε.
Ο χώρος πλαισιώνεται επίσης κι από το Mausoleo di Galla Placidia*** που περιέχει τρεις σαρκοφάγους, η μεγαλύτερη εκ των οποίων θεωρείται ότι περιέχει τα λείψανα της Galla Placidia (πέθανε το 450), κόρης του Ρωμαίου αυτοκράτορα Θεοδόσιου Ι που άσκησε μεγάλη επιρροή στα πολιτικά πράγματα της εποχής της.
Το εσωτερικό του μαυσωλείου είναι καλυμμένο με πλούσια βυζαντινά ψηφιδωτά αν και το φως μπαίνει σχετικά αναιμικό από τα αλαβάστρινα παράθυρα.
Εντούτοις αυτή η ατμόσφαιρα αναδεικνύει τον έναστρο ουρανό της οροφής που περιβάλλει ένα ευμεγέθη χρυσό σταυρό.
Εδώ το highlight είναι το διάσημο μωσαϊκο του Χριστού ως Καλού Ποιμένα να κάθεται ανάμεσα σε κοπάδι του ντυμένος στα χρυσά (ο συνδυασμός σκοτώνει).
Από την Βασική San Vitale κατηφορίσαμε προς τον καθεδρικό της πόλης της πύλες του οποίου λόγω ώρας βρήκαμε κλειστές,
όμως αναλώσαμε το χρόνο στο παρακείμενο Battisterio Neoniano***
Είναι το αρχαιότερο μνημείο της Ravenna στη θέση ενός ρωμαϊκού λουτρού. Καλείται επίσης Ορθόδοξo Βαπτιστήριο για να το διακρίνει κανείς από το Βαπτιστήριο των Αρειανών που κατασκευάστηκε με εντολή του βασιλιά Θεοδώριχου περίπου 50 χρόνια αργότερα.
Η οκταγωνικής δομής κι αυτό με την οροφή να απεικονίζει τον Ιωάννη τον Βαπτιστή να βαφτίζει τον Ιησού (γενειοφόρο αυτή τη φορά) στέκεται στη μέση ψηλά στον ποταμό Ιορδάνη που προσωποποιείται κρατώντας ένα καλάμι στο χέρι. Κι εδώ το ψηδιωτό ολοκληρώνεται με τους 12 Αποστόλους σε μια σύνθεση που καλλιτεχνικά διαφέρει από εκείνη του Βαπτιστηρίου των Αρειανών.
Ακολούθησε η αναζήτηση του (παραδόξως μικρού για τη παγκόσμια αίγλη του Δάντη) Tomba di Dante* του 1780 μΧ που φιλοξενεί τη σαρκοφάγο του ποιητή. Ουτε ο χάρτης ούτε κι οδηγός ήταν σαφείς στην υπόδειξή τους και φέρναμε γύρω γύρω τα στενά και τη πλατεία μέχρι τελικά να τον ανακαλύψουμε δίπλα στη Βασιλική του San Francesco.
Είχαμε εξαντλήσει τα βασικά αξιοθέατα της πόλης, αλλά με έτρωγε να συμπληρώσουμε το παζλ των αξιοθέατων με τη βούλα της UNESCO με επίσκεψη στο Mausοleo di Teodorico*, το οποίο βρισκόταν σε μια σεβαστή απόσταση από κει που βρισκόμασταν. Τραβάτε ποδαράκια μου, διασχίσαμε τις γραμμές του τραίνου, δρόμο πέρναμε δρόμο αφήναμε, προσπεράσαμε και μια υποψία θάλασσας στη μαρίνα της Ravenna, για να βρούμε το Mαυσωλείο κλειστό κι έτσι αρκεστήκαμε να το φωτογραφήσουμε μακρόθεν.
Ξανατραβάτε ποδαράκια μου για να προλάβουμε την αναχώρηση του τραίνου για Bologna (αφού κάναμε τις απαραίτητες σύντομες στάσεις για φωτογραφίες στο Parco Pubblico Rocca Brancaleone* όπου δεσπόζουν τα ομώνυμα βενετσιάνικα τείχη του 15ου αι.) Επιταχύνοντας το βήμα το τραίνο το προλάβαμε στο τσακ.
Η κόπωση της μέρας από το περπάτημα ξεχάστηκε ευθύς σαν το κόκκινο κρασί από τους αμπελώνες της Εmilia Romagna κύλισε σαν βάλσαμο μέσα μας στην osteria της γειτονιάς μας εκείνο το βράδυ. Αισθανόμασταν μια ευφορία από ότι εντυπωσιακό επισκεφθήκαμε. H Ravenna είναι ένας προορισμός που δεν πρέπει να χάσετε.
H διαδρομή
Last edited:
