Ιταλία Ιταλικό κολαζ (Emilia Romagna, Veneto)

[hydronetta]

Parma - Modena

2 σε 1 είχε το πρόγραμμα της μέρας, μιας και οι δύο πόλεις είναι πάνω στον ίδιο σιδηροδρομικό άξονα. Λόγω εποχής, με την διάρκεια της μέρας να είναι μικρή, ο χρόνος που αφιερώσαμε στην Modena ήταν μόλις κανά 2ωρο, ίσα για να πάρουμε μια αίσθηση της πόλης.

Άφιξη
Είχαμε κάνει προκράτηση (για φθηνότερη τιμή) με γρήγορο τραίνο ώστε να βρεθούμε από την Bologna στην Parma μόλις σε 1 ώρα. Η μετακίνηση προς Modena κι η επιστροφή στη Bologna έγιναν με τραίνα Regionale που είναι οικονομικά (είχαμε σημειώσει τις ώρες κι αγοράσαμε τα εισιτήρια απευθείας στους σταθμούς)

Mετακίνηση
Δεν θα χρειαστείτε. Τα αξιοθέατα των ιστορικών κέντρων και των δύο πόλεων καλύπτονται άνετα πεζή από τον σιδηροδρομικό σταθμό.

Φαγητό
Πολυτέλεια τέτοια δεν είχαμε λόγω πίεσης χρόνου. Σύντομη στάση για μια πίτσα στο χέρι στο Bar Al Tramezzino στην Piazza Grande στην Modena.

Aξιοθέατα

Parma
Φόρος τιμής στη πόλη που νοστίμεψε τη ζωή μας μιας κι είναι συνώνυμη με την διάσημη παρμεζάνα και το προσιούτο, αλλά και με ενδιαφέρον ιστορικό κέντρο που φλερτάρει με την ανακήρυξή του σε μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO.

Από το σιδηροδρομικό σταθμό προχωρήσαμε πεζή στη λιτή βοτσαλοστρωμένη πλατεία, όπου βρίσκεται ο καθεδρικός ναός της πόλης και το βαπτιστήριο. Το σκηνικό απέπνεε μια ατμόσφαιρα άλλης εποχής

Ο Cattedrale di Parma** ρωμανικής αρχιτεκτονικής, του 12ου ουσιαστικά αιώνα, συνοδεύεται από το γοτθικό καμπαναριό που προστέθηκε αργότερα.

Το εσωτερικό σε σχήμα λατινικού σταυρού, με τα συνήθη παρελκόμενα (παρεκκλήσια, κρύπτες κλπ) είναι πλούσια διακοσμημένος, με κυριότερο δείγμα την αναγεννησιακής τεχνοτροπίας τοιχογραφία της Κοίμησης της Θεοτόκου στον θόλο, δια χειρός του ζωγράφου Correggio (αρχές 16ου αι.).

Η πλατεία του Καθεδρικού είναι μάλλον προσφιλές μέρος να γιορτάζουν το πτυχίο τους οι φοιτητές. Είδαμε οικογένειες με μπαλόνια ν'ανοίγουν σαμπάνιες προς τιμήν του αποφοιτήσαντος, μέχρι και κάποιες πιό "τρελλιάρικες" εκδοχές...

Εν αντιθέσει προς τον καθεδρικό, το εξαιρετικό Βαπτιστήριο (Battisterio***), ίδιας εποχής, οκταγωνικού εξωτερικά σχήματος, είναι από τα σημαντικότερα μεσαιωνικά μνημεία της Ευρώπης.

Στο εσωτερικό κάτω από τον θόλο με σαφείς βυζαντινές επιρροές, εκτείνονται 16 αψίδες που περιέχουν τοιχογραφίες του 13ου και 14ου αι..

Στην πλατεία επισκεφθήκαμε και το Moυσείο στο Caritas Diocesana με εκθέματα πρώιμης λατρευτικής τέχνης (αν δεν περιλαμβανόταν στη τιμή του Βαπτιστηρίου αμφιβάλλω αν θα χάναμε το χρόνο μας να το επισκεφθούμε).

Πίσω από τον καθεδρικό ναό είναι και μια άλλη εκκλησία. Η San Giovanni Evangelista** είναι μέρος μοναστηριού Βενεδικτίνων. Αυτό που βλέπουμε σήμερα είναι του 15-16ου αιώνα μετά από πυρκαγιά που κατέστρεψε την αρχική κατασκευή. Κι εδώ στις τοιχογραφίες έβαλε το χεράκι του ο Correggio με τους μαθητές του (τον αγνοούσα ως ζωγράφο το ομολογώ).

Μέσα από τα στενά κι ενώ οι ρυθμοί της πόλης είχαν ανέβει, κινηθήκαμε προς την Piazza Garibaldi* όπου υπήρχε υπαίθριο εορταστικό παζάρι με delicatessen της περιοχής.

Ο συνοδοιπόρος μου είχε φάει τα λύσσακά του ν’αγοράσει γνήσια παρμεζάνα από τη πόλη της παρμεζάνας. Δοκιμάσαμε και παρμεζάνα και προσιούτο, αλλά παραδόξως απογοητευτήκαμε. Σίγουρα δεν ήταν η παρμεζάνα 3χρονης ωρίμανσης και παριστάνοντας τους αυθεντικούς γκουρμεδιάρηδες την σνομπάραμε εντελώς και συνεχίσαμε το δρόμο μας. Ανακουφίστηκα γιατί δεν ήθελα να κουβαλάω μαζί με τις άπλυτες κάλτσες και μισό κιλό τυρί στη βαλίτσα μου. Άλλωστε έχω πλεον καταλήξει πως τυριά κι αλλαντικά που δοκιμάζεις στο τόπο παραγωγής τους έχουν άλλη γεύση από το να τα κουβαλάς και να τα βάζεις στο ψυγείο. Αφενός θα μοσχομυρίσουν από τους λαχανοντολμάδες της μαμάς κι αφετέρου το σκηνικό δεν δένει, αφού τη Πετρούπολη (όχι την Αγία) δεν τη λες και Πάρμα. Υπάρχει βέβαια και η άλλη εκδοχή. Να κουβαλήσεις (σε όποιον αντιπαθείς) βρωμερά γαλλικά τυριά και να μυρίσει κατσικίλα-ποδαρίλα όλο το ψυγείο, αλλά ας μην γίνω κυνικότερος ως προς τους λάτρεις των γαλλικών τυριών.

Τρυπώσαμε πάλι στα στενά για να επισκεφθούμε την Εκκλησία Santa Maria della Steccata**που χτίστηκε από το δήμο Πάρμας τον 16ο αι. στη θέση που υπήρχαν δυό θαυματουργές εικόνες του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου και της Παναγίας.

Σταυροειδής μετά τρούλου, με μπαρόκ εσωτερικό διακοσμημένο από ντόπιους ή μη καλλιτέχνες με την Κοίμηση της Θεοτόκου να’χει κι εδώ την τιμητική της στο τρούλο δίνοντας κι αυτή μια ψευδαίσθηση βάθους πεδίου.

Ρότα προς το Palazzo della Pilotta** ένα συγκρότημα κτηρίων δίπλα από τον ποταμό Parma που χτίστηκε τον 16ο αι. από τον Δούκα Ottavio Farnese. Σήμερα δεν ξέρω ποιοί γόνοι της οικογένειας Farnese απομένουν, πάντως το κτήριο έχει περιέλθει σε κρατικά χέρια και σήμερα στεγάζει το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, τη Σχολή Καλών Τεχνών Paolo Toschi, το Μουσείο Bodoniano, το Θέατρο Farnese και την Εθνική πινακοθήκη της Πάρμας. Εμείς περιορίσαμε την επίσκεψή μας στα δύο τελευταία που είχαν ξεχωριστό κι ενιαίο εισιτήριο.

Για την Πινακοθήκη δεν θα γράψω κάτι. Αναλώσαμε πολύτιμο χρόνο βλέποντας τη μια Μαντόνα μετά από την άλλη. Στο τέλος σχεδόν προσπερνούσαμε τους πίνακες εκτός αν κάτι μας κέντριζε το ενδιαφέρον. Εξαίρεση το τμήμα σύγχρονης τέχνης και βέβαια το μοναδικό σκίτσo δια χειρός Leonardo da Vinci.

by Leonardo

Aυτό όμως που ήταν το απόλυτο highlight ήταν το Θέατρο Farnese*** του 17ου αι. σε μπαρόκ στυλ εξ’ολοκλήρου ξύλινο. Ατυχώς είναι faux, κοινώς ανακατασκευασμένο προ 50ετίας διότι καταστράφηκε σχεδόν ολοσχερώς από τους βομβαρδισμούς των Συμμάχων το 1944.

Η επίσκεψή μας στην Parma έληξε βολτάροντας ρομαντικά πάνω στα φθινοπωρινά φύλλα του Parco Ducale* απαθανατίζοντας το αντίστοιχο Palazzo

H διαδρομή μας:

Μοdena
Αυτό που διεκδικεί η Parma, η Μοdena το έχει ήδη καταφέρει. Είναι στη λίστα μνημείων παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO. Oι λάτρεις της Ferrari και της Maserati οφείλουν προσκύνημα στα ιερά χώματα της Modena έδρα των αυτοκινητοβιομηχανιών. Δεν είμαι λάτρης των 4 τροχών, οπότε στα μουλωχτά παρέσυρα τον συνοδοιπόρο μου μακρυά από το Μουσείο Enzo Ferrari (επώνυμο τέκνο της Modena) προς το ιστορικό κέντρο της πόλης. Κι επειδή η πόλη δεν φείδεται επωνύμων προσθέστε στη λίστα και τον τενόρο Luciano Pavarotti.
Η διαδρομή ως τον καθεδρικό της πόλης

ήταν μέσα από γοητευτικές πλατείες (όπως η Piazza Roma* με την επιβλητική Accademia Militarre)

και στενά με porticos σαν την Bologna.

Στην Piazza Grande βρίσκεται ο καθεδρικός ναός (Duomo***), έργο του 12ου αιώνα, είναι αφιερωμένος στον San Geminiano κι είναι δημιουργία του αρχιτέκτονα Lanfranco και του γλύπτη Willigelmo (υπεύθυνου για τα ανάγλυφα και τα γλυπτά στην πρόσοψη του ναού).

Ο ναός αυτός είναι ένα αριστούργημα της αρχιτεκτονικής καθώς συνδυάζει διαφορετικά στυλ. Ο καθεδρικός ναός αποτελείται από δύο μέρη,τον ναό και το καμπαναριό. Υπάρχει επίσης ένα γοτθικό κωδωνοστάσιο που ολοκληρώθηκε τον 14ο αιώνα (Τοrre Ghirlandina).

Κοντά στην είσοδο του Duomo απεικονίζονται δύο λιοντάρια τα οποία χρονολογούνται από τη ρωμαϊκή εποχή.

Όσο αξιοθαύμαστο είναι το εξωτερικό τόσο το εσωτερικό είναι ακόμα πιο ιδιαίτερο. Πάνω από τη κρύπτη στο κεντρικό κλίτος, υπάρχει ένα μαρμάρινο θωράκιο στο οποίο εμφανίζονται τα Πάθη του Χριστού και ο Μυστικός Δείπνος.

Γοητευτικές εικόνες πέριξ του καθεδρικού:

Ομολογώ πώς στην Modena αφιερώσαμε πολύ λίγο χρόνο. Φτάσαμε αργά το μεσημέρι κι ουσιαστικά την ξεπετάξαμε σ’ένα δίωρο χωρίς να επισκεφθούμε μουσεία ή άλλα αξιοθέατα, γι’αυτό και η αναιμική εξιστόρηση

This? Next time….
Η διαδρομή μας:

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 6
• 7
• 8
• 9

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 8 of 9

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[paefstra]

Για δες, σχεδόν το ίδιο ταξίδι θα κάνω την άνοιξη εκτός της Μαντοβα. Όλα στο πιάτο

 

[hydronetta]

Για δες, σχεδόν το ίδιο ταξίδι θα κάνω την άνοιξη εκτός της Μαντοβα. Όλα στο πιάτο

Σε αγαπάει ο καλός Θεούλης των ταξιδιωτών. Δεν έχω το χάρισμα των πλέον χρηστικών πληροφοριών όπως ο αγαπητός @giannismits αλλά θα κάνω τη προσπάθεια ν´ακολουθήσω τ´αχνάρια του.

 

[greco]

Λατρευω Ευρωπη με ματια hydronetta

 

[karfitsa]

....και,ειδικα λατρευουμε Ιταλια,με ματια hydronetta
Ελα....εβαλα ζεστο ροφημα,καθοτι μας ερχονται οι παγετωνες και περιμενω...

 

[katkats]

Αυτό κι αν είναι δώρο! Αυτή η Ιταλία θα μας αφήσει πανί με πανί.
Η Ferrara ήταν αποκάλυψη για εμένα και δυστυχώς από Bologna απλώς έκανα μια βόλτα. Η περιοχή έχει μπει στα προσεχώς και νομίζω ότι η ιστορία σου θα επιταχύνει τις διαδικασίες.

 

[makisg]

και εγώ σαν λάτρης της Ιταλίας περιμένω με αγωνία την συνέχεια, μόνο που ο δικός μου επόμενος στόχος είναι ή η Σικελία ή η Σαρδηνία.

 

[emouli]

Βρε βρε βρε, καλώς τα παιδιά τα δικά μας! Ωραίο αγιοβασιλιάτικο δώρο μάς κάνεις αγαπητό γουρουνάκι! Άμα μας τα πεις καλά (πράγμα σίγουρο δηλαδή) μπορεί να ακολουθήσω τα βήματά σας κατά το Πάσχα (είμαι στο ψάξιμο). Welcome home!

 

[hydronetta]

και εγώ σαν λάτρης της Ιταλίας περιμένω με αγωνία την συνέχεια, μόνο που ο δικός μου επόμενος στόχος είναι ή η Σικελία ή η Σαρδηνία.

Για τον πρώτο προορισμό έχω εμπειρία αν και τόσα χρόνια μετά δεν θυμάμαι να σου πω που μείναμε. Αλλά μπορώ να ανακαλέσουμε τι είδαμε ! Κάποια στιγμή με εμπνεση θα γραψω και γι'αυτο το ταξίδι

 

[hydronetta]

Padova (Ι)

Θα ξεκινήσω από τα πρακτικά θέματα…

Κάπου ανάμεσα στην Γαληνοτάτη Βενετία που βουλιάζει από τις ορδές επισκεπτών και την Βερόνα όπου οι ασιάτες ζουν το μύθο του Ρωμαίου και της Ιουλιέττας βρίσκεται και η αφανής (σε επίπεδο ταξιδιωτικών ιστοριών του φόρουμ μας) Padova (Παδούη ελληνιστί).

Άφιξη
Αν δεν μετακινείστε με αυτοκίνητο (που σημαίνει τσουχτερά διόδια και ψάξιμο για παρκάρισμα) μπορείτε να φτάσετε με ένα σωρό τραίνα σχεδόν από όλες τις κατευθύνσεις στην Ιταλία καθώς βρίσκεται στον σιδηροδρομικό άξονα για Βενετία.

Εκδοτήριο εισιτηρίων στο σιδηροδρομικό σταθμό της Padova (πώς είναι ο σταθμός Λαρίσης; Καμία σχέση!). Μην σας ξεγελάει που φαίνεται άδειο. Μπαίνεις με νούμερο προτεραιότητας και όλοι περιμένουν εκτός των θυρών (άρα δεν φαίνονται στη φωτό). Πάντως γρηγορότερα κι ευκολότερα βγάζετε εισιτήρια στα αυτόματα μηχανήματα.


Μετακίνηση
Χωρίς δεύτερη σκέψη αγοράστε την Padova card. Καλύπτει την είσοδο σε αρκετά αξιοθέατα κι επιτρέπει δωρεάν μετακινήσεις με τα ΜΜΜ. Τα έβγαλε τα λεφτά της. Γιατί να μην ξεναγηθείτε ξεκούραστα έστω κι αν το κέντρο δεν είναι μεγάλο; Ειδικά το μοναδικό τραμ (αλλά κι αρκετά λεωφορεία) περνάει απ’όλα τα βασικά αξιοθέατα της πόλης συνδέοντάς τα με τον σιδηροδρομικό σταθμό. Όπως σε όλες τις ιταλικές πόλεις υπάρχει σε κάθε στάση ωράριο με ακρίβεια λεπτού για το πότε περνά ένα λεωφορείο ή το τραμ και οι φωτεινές πινακίδες σε προειδοποιούν σε πόση ώρα αναμένεται η άφιξη του μέσου που επιθυμείς (οργάνωση όχι αστεία). Για το μόνο που θα γκρινιάξω είναι ότι στην Padova δεν αναγράφονταν όλες οι στάσεις αλλά οι σημαντικότερες (με εξαίρεση το τραμ).


Διαμονή
Κλείσαμε διαδικτυακά στο κεντρικό Hotel Plaza Padova σχεδόν με μαύρη καρδιά καθώς οι κριτικές ήταν μέτριες προς κακές, αλλά με 15 ευρώ το άτομο/διανυκτέρευση σε τρίκλινο δωμάτιο ΜΕ πρωινό αμφιβάλλω αν θα βρίσκαμε κάτι ανάλογο ακόμα και στο Αγρίνιο. Ήμουν προετοιμασμένος για τρύπια σεντόνια, μούχλα, υδραυλικά που δεν λειτουργούν, στρώματα της κακιάς ώρας και πρωινό με έναν καφέ κι έξω από τη πόρτα. Τελικά τίποτ’απ’όλα αυτά. Αν και παλιομοδίτικο, αποδείχθηκε αξιοπρεπές κι επαρκέστατο για τις ανάγκες μας.

Φαγητό
Oι επιλογές μας όλες στην ευρύτερη περιοχή του ιστορικού κέντρου της Padova μιας και ήταν η βάση μας, αποδείχθηκαν καλές, μετά το σχετικό ψάξιμο στο tripadvisor. Ακόμα και τις καθημερινές γέμιζαν όλα τα τραπεζάκια. Κάθε γεύμα συνοδευόταν από κόκκινο ιταλικό κρασί. Mε τιμές γύρω στα 18 ευρώ το μπουκάλι οι επιλογές ήταν πολλές κι αξιοπρεπέστατες. Μου έκανε εντύπωση ότι ποτέ δεν μας πρότειναν κάτι ακριβό σαν πρώτη επιλογή. Υπήρχαν και τιμές από 8 ευρώ το μπουκάλι μέχρι και 100+ ευρώ!

Enoteca dei Tadi (Via dei Tadi, 16): ζεστό “κουτούκι” με αξιοπρεπείς γευστικές προτάσεις και εξαιρετική πρόταση κρασιού

Gourmetteria (Via Zabarella, 23): Μοντέρνος χώρος που λειτουργεί και σαν κατάστημα που πουλά από είδη κουζίνας μέχρι βιολογικά προϊόντα (εκεί αγόρασα κι ένα παραδοσιακό panetone) Yλικά ΠΟΠ ή βιολογικά στη κουζίνα του. Εκτενέστατη λίστα κρασιών για όλα τα βαλάντια. Αυτά τα ζυμαρικά γεμιστά με αχλάδι, τυρί και τρούφα ήταν γευστικός οργασμός.

τα ηδονικά ζυμαρικά, ποικιλία τυροαλλαντικών και μια…βιολογική πίτσα (μόνο πίτσα δεν θύμιζε…)

Κρατώντας πανευτυχής το panetone μου

Antenore (Via S. Francesco, 28): αυτό το μαγειρευτό μοσχαράκι μπορεί να μας πει πώς το μαγείρεψε ο σεφ κι έλιωνε ηδονικά στο στόμα;; το καλύτερο σερβις από τη γκαρσόνα που έκανε φιλότιμες προσπάθειες να μας εξηγήσει το ιταλικό μενού στα αγγλικά (μέχρι τα σαλιγκάρια μας ζωγράφισε). Εδώ τα τσούξαμε και γίναμε κουρούμπελα…

Oι πένες με μελάνι σουπιάς δεν με ενθουσίασαν, αλλά…

το μοσχαράκι έλιωνε στο στόμα….

…δεν ήταν το μόνο….

άνευ dolce λέει;; δεν λέει….

Passione Pizza (Via Livello, 25): μια τρύπα κυριολεκτικά που κάνει αποκλειστικά delivery. Μιας και ήταν συνιστώμενη κι απέναντι από το ξενοδοχείο είπαμε να της δώσουμε μια ευκαιρία το τελευταίο βράδυ μας στη Padova. Σε μισή ώρα αναμονής (!!) φύγανε πάνω από 100 παραγγελίες. Λέει κάτι αυτό; Οι καλύτερες πίτσες που φάγαμε με λεπτή ζύμη σε ό,τι συνδυασμούς υλικών και μεγέθη ποθεί η καρδιά σας. Τις καταβροχθήσαμε στο δωμάτιο του ξενοδοχείου

Gelateria La Romana (Corso Milano 83): Εμείς για γλυκά τα περάσαμε στο ψυγείο αλλά μας προέκυψαν…παγωτά. Δεν ξέρω για τις λοιπές γεύσεις αλλά αυτά που φάγαμε δεν μας άρεσαν καθόλου

Λοιπόν επειδή τα ξαναείδα και πείνασα, το ποστάρισμα των αξιοθέατων της Παδούης…. στο επόμενο κεφάλαιο

 

[dimitrak]

δε χορταινουμε ιταλια...τρελανε μας

 

[jimp]

Μπράβο βρε @hydronetta γιατί ο προορισμός θα παίξει για πολλούς