Ουγγαρία Σερβία Αθήνα - Βελιγράδι - Βουδαπέστη Πάσχα 2016 οδικώς

zefuros

Member
Μηνύματα
42
Likes
121

Αθήνα - Βελιγράδι - Βουδαπέστη 22.04.2016 - 03.05.2016

Εισαγωγή:


Εδώ και μήνες σκεφτόμασταν με την γυναίκα να κάνουμε ενα οδικο ταξίδι της Ευρώπη. Για να είμαι ειλικρινής, η φοβία μου με τα αεροπλάνα αποτέλεσε ενα επιπλέον κινητρο για την επιλογή του οδικού ταξιδιού.

Η προεργασία ξεκίνησε ανοίγοντας το googlemaps και το viamichelin.com, κοιτώντας χώρες και υπολογίζοντας χρόνους και διαδρομές. Λοιπόν, τωρα που θυμάμαι εκείνη την περίοδο, η 1η συμβουλή που έχω να δώσω ειναι η εξής: ΜΗΝ παρασυρθείτε! ΕΙναι πολύ ελκυστικό να αρχίσεις να προσθέτεις προορισμούς επί χάρτου, αλλά όπως και θα σας ενημερώσουν τα πιο εμπειρα μέλη εδώ μέσα, ένα πολύ φορτωμένο πρόγραμμα απλά θα μεταβάλει ενα ταξίδι σε ένα βραχνά που θα τρέχεις με αγχος απο το ένα μέρος στο άλλο. Ειδικά αν κάτι στραβώσει στο πρόγραμμα, μετά θα τρέχεις και δεν θα φτάνεις.

Το αρχικό φιλόδοξο σχεδιο προέβλεπε να πάρουμε καράβι απο Πάτρα για Ιταλία, να κινηθούμε λίγο στην Τοσκάνη, μετά στην Αυστρία (Σαλτσπουργκ, Ινσμπουρκ και ενδιάμεσα χωριά) και μετά Βουδαπέστη και επιστροφή σε Ελλάδα μέσω Βαλκανίων. Διαθέσιμες θα ηταν 16 ημέρες.

Τελικώς, κάτι το φορτωμένο προγραμμα, κάτι οι μειωμένες μέρες άδειας, το ταξίδι τελικώς διαμορφώθηκε για διαμονή σε Βελιγράδι και Βουδαπέστη και μετά επιστροφή.

Προετοιμασία:

Κάθε ταξιδιώτης ειναι διαφορετικός, και όσα γραψω εδώ πέρα δεν σημαίνει πως αποτελούν απαραίτητη προϋπόθεση για ένα τέτοιο ταξίδι.Από την φύση μου είμαι αρκετά οργανωτικός, οπότε προσπαθώ να μην αφήνω πολλά πράγματα στην τύχη σε τέτοιες περιπτώσεις. Για παράδειγμα, προσωπικά θα μου φαινόταν αδιανόητο να ξεκινήσω ενα τέτοιο ταξίδι χωρίς να έχω κλείσει από πριν όλα τα ξενοδοχεία. Υπάρχουν απο την άλλη πλευρά άνθρωποι που πάνε και βρίσκουν επιτόπου.

1. Ξεκινήσαμε λοιπόν με τα βασικά: Κλείσιμο Ξενοδοχείων. Τα έκλεισα περιπου ένα μήνα πριν την αναχώρηση μέσω του Booking. Στις περισσότερες των περιπτώσεων επέλεξα να πληρώσω κάτι παραπάνω για να έχω το δικαίωμα ακύρωσης της κράτησης έως και μία μέρα πριν. Πολλά μπορεί να αλλάξουν σε ενα μήνα, μην πάνε τσάμπα και τα χρήματα!

2. Εξίσου βασικό σε ένα οδικό ταξίδι: το αμάξι. Στην περίπτωση μου το αυτοκίνητο ηταν ενα αμάξι 3ετίας, Opel Astra 1.3 Diesel, το οποίο το έιχα παραλάβει με μακροχρόνια μίσθωση (leasing) τον Νοέμβριο του 2015 ως μεταχειρισμένο. Θεωρητικά ήταν σε αριστη κατάσταση. Πρακτικά, μια βδομάδα πριν την αναχώρηση, έκανα μία βολτα από γνωστό μου με συνεργείο για να του ρίξει μια βασική ματιά. Το μονο σίγουρο είναι πως σε οδικο ταξίδι στην Ευρώπη δεν θα έχεις καμια όρεξη να μείνεις με το αμάξι για λόγο που θα πορούσες να αποφυγεις. Οπότε, συμβουλή: Έλεγχος του αμαξιού πριν φύγετε! Ακομα και ενας φαγωμένος υαλοκαθαριστήρας μπορεί να σας κάνει να σιχτιρίσετε αν χρειαστεί να οδηγήσετε 500km υπο βροχή!

3. Έγγραφα: Προφανώς απολύτως απαραίτητα. Εμείς είχαμε διαβατήρια, οπότε δεν μπορώ να σας πω που γίνονται δεκτές οι ελληνικες ταυτότητες και που όχι. Απαραίτητο επίσης για το αυτοκίνητο είναι η έκδοση πράσινης κάρτας, που αφορά την ασφάλιση του. Έχετε κατά νου πως στο εξωτερικό συνήθως η ασφάλεια σας ειναι η απλή αστική, και δεν ισχύουν οι έξτρα καλύψεις που ισχύουν στην Ελλάδα. Συμβουλευτείτε τον ασφαλιστή σας. Επίσης, αν το αυτοκίνητο δεν ειναι στο ονομα σας, να δείτε τί εξτρα έγγραφο θα χρειαστει να εχετε μαζί σας σε περίπτωση ελέγχου. ΑΠό την Herz μου ειχαν δώσει ενα χαρτί στα αγγλικά, με συναίνεση εξόδου του αυτοκινήτου στο εξωτερικό.

4. Πλοήγηση: Θεωρώ σχεδόν απαραίτητη την ύπαρξη GPS. Σε μικρότερο βαθμό για το κυρίως ταξίδι, καθώς η σήμανση των εθνικών οδών ειναι αρκετά καλή. Ειδικά για το δίκτυο των Βαλκανιων, να τσεκάρετε πως έχετε ενημερωμένους χάρτες που να το περιλαμβάνουν. Το πόσο απαραίτητο ειναι το GPS θα το καταλάβετε ότα μπειτε στις πόλεις και αρχίσετε να ψάχνετε το ξενοδοχείο.

5. Πρόγραμμα: Βασικό επισης. Να εχεις δει απο πριν σε ποια μέρη θέλεις να πας, να τα σημειώσεις επι χάρτου και να βγάλεις ενα ενδεικτικό πρόγραμμα πως θα τα δεις. Ο σχεδιασμός της βέλτιστης διαδρομής θα σας γλυτώσει χρόνο και θα βοηθήσει να μην αγχωθειτε επιτόπου πως δε θα προλάβετε. Εξάλλου πάντα θα τυχουν και τα απρόβλεπτα, τα οποία ειναι μέσα στο πρόγραμμα και αυτα.

6. Συνάλλαγμα. Οι απόψεις διϊστανται. Το σίγουρο είναι πως στις χώρες προορισμού θα βρείτε ανταλλακτηρια με καλύτερες ισοτιμίες απο ό,τι στην Ελλάδα. Επίσης από ο,τι ειδα, και στα συνορα μπορείς να κάνεις συνάλλαγμα - δεν εχω άποψη για την ισοτιμία εκεί. Εγώ για να ειμαι από το safe-side, έκανα απο Ελλάδα 100 ευρώ συνάλλαγμα σε Ουγγρικά Φιορίνια και Σερβικά Δηνάρια, καθώς και 10 ευρώ σε Σκοπιανά Δηνάρια. Έχασα σε ισοτιμία βέβαια, αλλά είχα το κεφάλι μου ησυχο πως αν χρειαστεί, έχω τοπικό νόμισμα στα χέρια μου και δεν θα βρεθώ να τρέχω να ψαχνω ανταλλακτηρια. Φυσικά σχεδόν παντού γινονται δεκτές και οι κάρτες.

7. Αρκετά σας ζάλισα με τις αμπελοφιλοσοφίες μου, ας προχωρήσω σιγά - σιγα προς το κυρίως πιάτο...
 

zefuros

Member
Μηνύματα
42
Likes
121
Ημέρα 0 (Παρασκευή 22.04.2016)

Ξύπνημα το πρωί και φορτώνω τα μπαγκάζια στο αυτοκίνητο. Εκτός από τις βαλίτσες μας και τα λοιπά συμπράγκαλα, στο πορτ-μπαγκάζ τοποθετήθηκε ενας 17κιλος τενεκές με λάδι και ενα μικρό χαρτοκιβώτιο με φασόλια, φακές κτλ. Τελικός αποδέκτης αυτών των πραγμάτων ο αδερφός της γυναίκας που μένει εδώ και 3 χρόνια στην Βιέννη, και με τον οποίο θα συναντιόμασταν στην Βουδαπέστη. Τελευταία στιγμή πέταξα μέσα και ενα χοντρό μπουφάν (ευτυχως!). Αποτέλεσμα αυτών ηταν το πορτ-μπαγκαζ να εχει γεμίσει ασφυκτικά!

Αναχώρηση απο το σπίτι, πήγαμε στην εργασία μας και κάναμε πως δουλεύαμε :). Κατά τις 15.00, αποχαιρετώ συναδέλφους, αφεντικά κτλ, και ξεκινάω απο Χαλάνδρι για να πάω Καλλιθέα, να πάρω την συζυγο και να φυγουμε. Μετά από την απολαυστική εμπειρια να οδηγείς στο πήξιμο της Αθήνα, 16.15 βγήκαμε στον Κηφισσό στο ΣΕΦ και ξεκινησε και επισήμως το ταξίδι...

Προορισμός: Πλαταμώνας. Ο σκοπός ήταν να κερδίσουμε κάποια χιλιόμετρα την Παρασκευή, για να μπορέσουμε την επόμενη μέρα να πάμε Βελιγράδι (σε αυτο το σημείο πρέπει να πω πως ζηλέυω τους συνταξιδιώτες απο Θεσσαλονικη, οι οποίοι βρισκονται 500Km πιο κοντά και μπορούν να πάνε την ίδια μέρα ανετα).

Φτάσαμε κατά τις 20.30. Διανυχτέρευση στο ξενοδοχείο Ζέφυρος :) (Παντού υπάρχει ενας Zefuros τελικα!). Είμασταν οι μοναδικοί ένοικοι εκείνο το βράδυ, οπότε μας αναβάθμισαν στο δωμάτιο σε δωμάτιο με θέα. Κάναμε μια μικρή βόλτα στον Πλαταμώνα, πήγαμε και φάγαμε σε ενα εστιατοριο ψησταριά μου μας πρότειναν απο το ξενοδοχείο με το ονομα "Τζάκι", όπου φάγαμε το πιο ζουμερό και νόστιμο σουβλάκι ever!

Μετα από καναδυό μπυρίτσες, επιστροφή και πέσιμο για ύπνο... η επομενη μέρα αναμένεται μεγάλη και είναι πρακτικά η έναρξη του ταξιδιού.

(συνεχίζεται το Σ/Κ)
 

Kosmodj

Member
Μηνύματα
24
Likes
30
Ημέρα 0 (Παρασκευή 22.04.2016)

Ξύπνημα το πρωί και φορτώνω τα μπαγκάζια στο αυτοκίνητο. Εκτός από τις βαλίτσες μας και τα λοιπά συμπράγκαλα, στο πορτ-μπαγκάζ τοποθετήθηκε ενας 17κιλος τενεκές με λάδι και ενα μικρό χαρτοκιβώτιο με φασόλια, φακές κτλ. Τελικός αποδέκτης αυτών των πραγμάτων ο αδερφός της γυναίκας που μένει εδώ και 3 χρόνια στην Βιέννη, και με τον οποίο θα συναντιόμασταν στην Βουδαπέστη. Τελευταία στιγμή πέταξα μέσα και ενα χοντρό μπουφάν (ευτυχως!). Αποτέλεσμα αυτών ηταν το πορτ-μπαγκαζ να εχει γεμίσει ασφυκτικά!

Αναχώρηση απο το σπίτι, πήγαμε στην εργασία μας και κάναμε πως δουλεύαμε :). Κατά τις 15.00, αποχαιρετώ συναδέλφους, αφεντικά κτλ, και ξεκινάω απο Χαλάνδρι για να πάω Καλλιθέα, να πάρω την συζυγο και να φυγουμε. Μετά από την απολαυστική εμπειρια να οδηγείς στο πήξιμο της Αθήνα, 16.15 βγήκαμε στον Κηφισσό στο ΣΕΦ και ξεκινησε και επισήμως το ταξίδι...

Προορισμός: Πλαταμώνας. Ο σκοπός ήταν να κερδίσουμε κάποια χιλιόμετρα την Παρασκευή, για να μπορέσουμε την επόμενη μέρα να πάμε Βελιγράδι (σε αυτο το σημείο πρέπει να πω πως ζηλέυω τους συνταξιδιώτες απο Θεσσαλονικη, οι οποίοι βρισκονται 500Km πιο κοντά και μπορούν να πάνε την ίδια μέρα ανετα).

Φτάσαμε κατά τις 20.30. Διανυχτέρευση στο ξενοδοχείο Ζέφυρος :) (Παντού υπάρχει ενας Zefuros τελικα!). Είμασταν οι μοναδικοί ένοικοι εκείνο το βράδυ, οπότε μας αναβάθμισαν στο δωμάτιο σε δωμάτιο με θέα. Κάναμε μια μικρή βόλτα στον Πλαταμώνα, πήγαμε και φάγαμε σε ενα εστιατοριο ψησταριά μου μας πρότειναν απο το ξενοδοχείο με το ονομα "Τζάκι", όπου φάγαμε το πιο ζουμερό και νόστιμο σουβλάκι ever!

Μετα από καναδυό μπυρίτσες, επιστροφή και πέσιμο για ύπνο... η επομενη μέρα αναμένεται μεγάλη και είναι πρακτικά η έναρξη του ταξιδιού.

(συνεχίζεται το Σ/Κ)
Περιμενω με αγωνια φιλε μου γιατι και εγω σχεδιαζω τελος του μηνα αντιστοιχο ταξιδι απο Θεσσαλονικη μεχρι Αυστρια
 

zefuros

Member
Μηνύματα
42
Likes
121
Ημέρα 1 (Σάββατο 23.04.2016)

Πρωινό ξύπνημα στις 07.00. Με την συμπαθέστατη και ευγενέστατη Λία από το Ξενοδοχείο το προηγούμενο βράδυ είχαμε συννενοηθεί πως θα ξεκινήσουμε νωρίς προς Βελιγράδι, και για το λόγο αυτό δώσαμε "ραντεβού" κατά τις 7.15 για πρωινό. Γεμίσαμε το στομάχι μας ("παιδιά, εχετε δρόμο μπροστά σας, θα σας φτιάξω και μια ενισχυμένη ομελέτα για να σας κρατήσει"), και με τα πολλά., 8.30 έχουμε μπει στο αυτοκίνητο και βάζουμε πορεία προς Ευζώνους.


Λίγα χιλιόμετρα πριν φτάσουμε, περνάμε από το Πολύκαστρο, όπου στο βενζιναδικο που ακούμε στις ειδήσεις βλέπουμε εναν κανονικό μίνι καταυλισμό προσφύγων/μεταναστών. Στην διαδρομή βλέπουμε και κόσμο να περπατά στο δρόμο και να πηγαινοέρχεται προφανώς στην Ειδομένη.

Κατά τις 10.15 βρισκόμαστε στον Συνοριακό Σταθμό. Προετοιμάζουμε τα διαβατήρια μας και την πράσινη κάρτα του αυτοκινήτου, και δεν κρύβω πως στο μυαλό μου αρχίζουν να ερχονται εικόνες που είχα διαβάσει περί ουρών, καθυστερήσεων, ελέγχων και "φιλοδωρημάτων". Μια ψυχή που ειναι να βγει ας βγει, και προχωράω:

Στο ελληνικό φυλάκειο συναντάμε μπροστά μας μονάχα 1 αυτοκίνητο. Ερχεται η σειρά μας, δινουμε τα διαβατήρια, μας ρωτάει που πάμε, απαντάμε Βελιγράδι, καλό ταξίδι και φύγαμε. Προχωράμε στην ενδιάμεση ζώνη, και φτάνουμε στο φυλάκιο της FYROM, στο οποίο υπάρχει μία ουρά 10 αυτοκινήτων. Μετά από αναμονή 15 λεπτών έρχεται η σειρά μας. "Καλημέρα" φωνάζω στην τελωνειακό από το παράθυρο, καλημέρα μου απαντά στα ελληνικά, δινουμε διαβατηρια και πράσινη κάρτα, περιμένουμε 1-2 λεπτά τα οποία μου φάνηκαν αιώνας (έχει γουστο να πέσουμε πρωινιάτικά στην περίπτωση) και τελικά μας λέει να προχωρήσουμε. Γεμίζω αυτοπεποιηθηση, ξεκινάω, και οριακά με την άκρη του ματιου μου βλέπω τον δευτερο τελειωνιακό στα 20μ παρακάτω να μου λέει να σταματήσω την ωρα που πέρναγα με φόρα απο΄το δικο του φυλάκειο!

Οδηγίες προς ναυτιλομένους: Όταν περνάς τον έλεγχο των διαβατηρίων, στα 20μ παρακάτω ξανασταματάς και υποτίθεται πως γίνεται ο έλεγχος του αυτοκινήτου. Εγώ σαν πρωτάρης δεν ειχα ιδέα! Τέλος πάντων, ελπίζοντας να μην εχω κάνει πατάτα, λέω "sorry, my first time"!. "Που πάτε" με ρωτάει, "Βουδαπέστη" απαντώ, μου κάνει νόημα να φυγω και αυτό ηταν. "Welcome to Macedonia". Βασικά, η χρήση της λέξης "ΜΑκεδονία" γινόνταν για τα πάντα: τον δρόμο, το αεροδρόμιο, τα ξενοδοχεία....


Τα Σκόπια στο ανέβασμα ήταν μια βαρετή διαδρομή. Ο δρόμος είναι είτε αυτοκινητόδρομος με 2 λωρίδες (που στο μεγαλύτερο μέρος του ένιωθα πως οδηγούσα πάνω σε πατατάκια Ruffles) ειτε δρόμος διπλής κατευθυνσης με μία λωρίδα. Είχα σκοπό να το παιξω Ευρωπαίος και να τηρώ 100% τα όρια, και αυτό φάνηκε σωτήριο, καθώς στο 1ο κομμάτι της διαδρομής περάσα και 2 μπλόκα της τροχαίας. Βέβαια και να μην το ήξερες, εφαρμόζεται και εκεί το συστημα με το αναβόσβησιμο των προβολέων (σαν Ελλάδα ενιωσα) οπότε όλα καλά. Θέλει πάντως λίγη προσοχή και εγρήγορση, γιατί κάποιοι ντόπιοι οδηγούν σαν χάροι.... στα πρώτα χιλιόμετρα στον δρόμο διπλής κατευθυνσης είδα εναν τρελλό να μου έρχεται απο απέναντι, που χρειάστηκα σχεδόν να σταματήσω! Από εκείνο το σημείο και πέρα, βρήκα μια νταλίκα, άραξα από πίσω της και ξεγνοιασα για το υπόλοιπο κομμάτι της επικίνδυνης διαδρομής.


Το να διασχίσεις τα Σκόπια μέχρι τα σερβικά σύνορα απαιτεί περίπου 2 ωρες και 180km. Όπως προείπα, η διαδρομή ειναι κατα κύριο λόγο βαρετή, με εξαιρεση ενα τμήμα που περνάει από τον Βαρδάρη. Έχω να αναφέρω μονάχα δύο γεγονότα:

α. Διόδια. Περνάς συνολικά από 3 σταθμούς διοδίων. Οι τιμές ειναι σε Δηνάρια ΦΥΡΟΜ και σε ευρώ, αλλά με προφανή αναντιστοιχία. Ειδικότερα:

1ος σταθμός: 60 δηνάρια ή 1,5 ευρώ
2ος σταθμός: 80 δηνάρια ή 1,5 ευρώ (ωραίοι οι τύποι, ο,τι πάρεις 1,5 ευρώ :))
3ος σταθμός: 60 δηνάρια ή 1,5 ευρώ

Δεκτά κέρματα απο 0,50 ευρώ και πάνω.

Ισοτιμία ευρώ - δηναρίου: 1 ευρώ = 61,5 δηνάρια.

β. Η αστεία στιγμή: Λίγο αφού είχα περάσει τα σύνορα, σταματάμε σε ενα βενζινάδικο μετά από κάλεσμα της μητέρας φύσης. Για να μην φυγω με άδεια χέρια, πήγα να παραγγείλω ενα εσπρέσσο. Ακολουθεί η στιχομυθία σε άπταιστα αγγλο-ελληνικο-σκοπιανά:

-Πόσο κάνει
- 1 ευρώ
- Πες μου σε δηνάρια
- Πενήντα δηνάρια

Βγάζω την αρμαθιά με τα χαρτονομίσματα και του δίνω ενα κατοστάρικο. Τον βλέπω προβληματισμένο

- Τι έγινε?
- Δώσε μου αλλα 10 δηνάρια (ειχε δει το δεκαδήναρο)
- Ορίστε (καλά λέω απο μέσα μου, τί γίνεται?)
-Ορίστε τα ρέστα σας (και μου δίνει γελώντας σχεδόν ενα κέρμα του 1 ευρώ). "sorry my friend, no dinars here ;-)

Τελικώς φτάνουμε στα Σκοπιανο-Σερβικά σύνορα. Για να ειμαι ειλικρινής, μου φάνηκε μια κατάσταση ανοργανωσιάς και γυφτιάς. 2-3 μετανάστες να ζητιανεύουν στα αυτοκίνητα, ενας άλλος ο οποίος μου έδειχνε ενα κέρμα του ευρώ και έλεγε "καφέ" (μου ερχόταν να τον ρωτήσω αν ειναι πρώην τελωνειακός!), ουρά κάμποσων ΙΧ, κορναρίσματα, άλλος να κάνει σφηνα να μπει απο μπροστά και να τον βριζουν οι αλλοι, γενικά μια ανοργανωσιά! Εκείνη την στιγμή μου έρχεται στο μυαλό κάτι που είχα διαβάσει εδώ στο φόρουμ, να μην πετάξουμε κάποιο χαρτί που θα μας δώσουν στα πρώτα συνορα ή να μας σφραγίζουν τα διαβατηρια. Φυσικά τιποτα απο αυτά δεν είχε γίνει - αλλά και ουτε χρειάστηκαν τελικά - αλλά για λίγα λεπτά αγχωθηκα!

Μετά απο΄κανα 20 λεπτο φτάσαμε στο κουβουκλιο, ξαναδώσαμε διαβατηρια/πράσινη κάρτα, περάσαμε, nothing to declare και επιτέλους, ΣΕΡΒΙΑ!

Χρειαστήκαμε αλλα 10 λεπτά για να περάσουμε τον Σερβικο ελεγχο. Πήραμε και σφραγίδα αυτη τη φορά, ένας επιβλητικός τελωνειακός με ρωτάει που πάμε, του πετάω ενα "final destination Budapest", να εχουμε καλό ταξιδι μου λεέι και φευγουμε. Ολα καλά!

Ο δρόμος στην Σερβία ειναι όλος αυτοκινητόδρομος τυπου ελληνικά 90ς, εκτός από 40km που ειναι σαν τα δικά μας Τέμπη. Σύντομα πάντως αυτο θα αλλάξει, καθώς ο νέος δρόμος κατασκευάζεται με ταχείς ρυθμούς. Ηδη, 2-3km μετά από τα συνορα μας σταματησανε για να μπαζώσουν :)

Ο νεός δρόμος κατασκευάζεται απο την ΤΕΡΝΑ, καλό οδόστρωμα και αναγλυφη οδοσημανση για να μην σε πάρει ο υπνος και αλλάξεις λωρίδα.

Το όριο στους σερβικούς αυτοκινητοδρόμους ειναι 120km/h. Ρυθμίζω cruise control στα 124km/h και χαλαρώνω

Κάναμε στάση στο Motel Predejane. Νομίζω πως ειναι η καλύτερη επιλογή για στάση στο συγκεκριμένο ταξίδι, καθώς ειναι πάνω στο δρόμο, στο σημείο μάλιστα εκείνων των 35km που δεν εχουν γινει ακόμα αυτοκινητόδρομος. Τα υπόλοιπα που θα συναντήσετε ειναι ΣΕΑ.


Ενα ομορφο σημείο μέσα στο πράσινο. Στο παρκινγκ ντόπιοι φορτώνουν τα αυτοκίνητα τους με πιπεριές και αλλα προϊόντα, και περιμένουν τους τουρίστες να ψωνίσουν (πήραμε κάτι πιπεριές στην επιστροφή, θα τις δοκιμάσουμε και θα σας πω). Σε αυτο το σημείο επίσης ήρθαμε σε 1η επαφή και με το τί θα πει Σερβία όσο αφορά το φαγητό και τις τιμές.

Για να ξεκουραστούμε λίγο, αραξαμε σε ενα τραπεζάκι στην λιακάδα και παραγγείλαμε 2 σάντουιτς,. 2 αναψυκτικά και 1 καπουτσίνο. Το 1ο σοκ προέκυψε με τα σάντουιτς! Ηταν μέσα σε ενα υπέροχο ψωμάκι μεγάλων διαστάσεων στο οποίο είχαν "σφηνώσει" 4-5 φέτες αλλακτικών, ποσότητα τοπικου τυριου τους και λοιπα πράγματα (προσοχή στις πιπεριές, καίνε! Την πάτησα!). Η ποσότητα ήταν τέτοια που νόμιζα πως εφαγα μεσημεριανό. Το 2ο σοκ προέκυψε με την τιμή: Συνολο 1.030 σερβικά δηνάρια. Αφού πλήρωσα και εκανα τον υπολογισμό, είδα πως όλα αυτά που πήραμε κάνανε συνολικά 8,5 ευρώ! (Ισοτιμία: 1 ευρώ = 122 σερβικά δηνάρια.)

Άλλοι ταξιδιώτες εχουν αναφέρει πως το εστιατόριο εχει και καλό φαγητό, εμείς δεν δοκιμάσαμε κάτι αλλο.

Ώρα να φύγουμε, εχουμε δρόμο μπροστά μας:

Τα πρώτα διόδια που πληρώσαμε ήταν πριν τη Νις, υψους 190 δηναρίων. Μετά της Νις, συναντάς και πάλι σταθμό διοδίων, παίρνεις ενα χαρτάκι, και με αυτο το χαρτάκι πληρώνεις λίγο πριν το Βελιγράδι 730 δηνάρια. Τα διόδια δέχονται και πληρωμη με ευρώ, αλλά δεν ξερω με τί τιμές. Επίσης είμασταν τυχεροί, και δεν ειχαμε κίνηση στα διόδια.

Επιτέλους, μπάινουμε στο Βελιγράδι! Ο αυτοκινητόδρομος θα διασχίσει σχεδόν την πολή:


Φτάνουμε στο ξενοδοχείο κατά τις 18.00, όπου μια γατούλα από το απέναντι σπίτι μας κοζάρει, και φυσικά φωτογραφίζεται.


Επιτέλους, φτάσαμε! Μπανακι, χαλάρωση, συζητηση για το βράδυ... Η κούραση μας νικάει, και αποφασίζουμε να μην κατέβουμε στο κέντρο (το ξενοδοχείο ήταν ελαφρώς σε κέντρο-απόκεντρο). Ρωτάμε στην receprtion για το τί υπάρχει στην περιοχή, βγαίνουμε κατά τις 9.00 για μια βολτούλα στο Hyde Park και καταλήγουμε σε ενα πολύ συμπαθητικό καφε-μπαρ-ρεστοραν στα 200μ απο το ξενοδοχείο. Mydan το συμπαθητικο μαγαζί, με ωραία μουσική, αλλοι πίνανε το ποτό τους, αλλοι τρώγαμε. Μοιραστήκαμε μια πίτσα, 2 μπυρίτσες και για τελείωμα 2 rakijas, που ειναι κάτι σαν ρακή/Brandy/ πες το όπως θες!


Συνολο περίπου 13-14 ευρώ. Από τιμές, το Βελιγράδι απλά το ερωτευεσαι! ;-)

Επιστροφή Ξενοδοχείο, προετοιμασία για υπνο γιατί την επόμενη μέρα θα ειχαμε εξερευνηση της πόλης (τρομάρα μας, έτσι νομίζαμε!).

(συνεχίζεται)





 

chris7

Member
Μηνύματα
3.091
Likes
23.855
Επόμενο Ταξίδι
Λουξεμβούργο
Ταξίδι-Όνειρο
Καναδάς
Πολύ ωραία, λεπτομερής αφήγηση.
Περιμένουμε τη συνέχεια.
 

rev26

Member
Μηνύματα
195
Likes
119
Μου άνοιξες την διάθεση να ξαναδώ τα ίδια μέρη καλοκαίρι αυτή την φορά..περιμένω την συνέχεια!
 

zefuros

Member
Μηνύματα
42
Likes
121
Ημέρα 2 ( Κυριακή 24.04.2016)

Πρωινό στο ξενοδοχείο. Μείναμε στο Hotel Mint, ενα εξαιρετικό κατα την γνώμη μου μπουτικ ξενοδοχείο 4 αστέρων με δωρεάν ιδιωτικό parking στην ελκυστικότατη τιμή των 60 ευρώ την βραδιά. Μοναδικό μειονέκτημα η απόσταση του απο το κέντρο - περίπου 2Km απο το κοινοβούλιο και 2,5km απο την πλατεία Δημοκρατίας. Ωστόσο βρισκόταν σε μια περιοχή δίπλα απο το Hyde Park, μέσα στο πράσινο, στα 100μ είχε στάση λεωφορείου που σε κατέβαζε στο κέντρο, ενώ πάντα υπήρχε και η δυνατότητα να πάρεις ενα ταξι με κόστος περι τα 4 ευρώ και να σε κατεβάσει στο κέντρο.

Η μέρα πάντως έδειχνε πως δεν θα εξελιχθεί και πολύ καλά. Ο καιρός έδειχνε να έχει ψυχράνει, ενώ είχε ξεκινήσει και βροχουλα. Βάζουμε φουτερακια και τα απλά μπουφάν μας, μας καλούν ενα ταξι απο το ξενοδοχείο, ο οδηγός δεν μίλαγ ούτε λέξη αγγλικά, του λέμε "Republic Square", δεν καταλάβαινε, βγάζω το χάρτη και δείχνω με το δάχτυλο, "α, republica" μου λέει, αντε πάμε βρε χριστιανέ.

Κατεβήκαμε με το ταξί την Kneza Milosa, στην οποία βρίσκονται και είδαμε και τα βομβαρδισμένα κτήρια απο το ΝΑΤΟ το 1999.


Μας αφήνει σε μια γωνία, κατεβαινουμε κάτω, και ψάχνω να βρω το άλογο της πλατείας.... αμ δε! Μετά απο 1-2 λεπτά συνειδητοποιω πως μας εχει αφήσει έξω από το Κοινοβούλιο, το οποίο μάλλον λέγεται republica στην γλώσσα τους :)

Πλέον βρέχει κανονικά. Ειναι προβληματικο ακόμα και να βγάλεις φωτογραφίες, καθώς γεμιζει με νερα ο φακός. Το 1ο πράγμα που είδαμε ήταν το κοινοβούλιο να είναι "περικυκλωμένο" από κάποια πανώ διαμαρτυρίας/μνήμης για τα θύματα του Κοσσυφοπεδίου:


Περπατάμε λιγάκι και φτάνουμε στην πλατεια δημοκρατίας:


Και ξεκινάμε σαν καλοί τουρίστες να περπατήσουμε στον πεζόδρομο της Kneza Mihaila. Κάτι σαν την δικιά μας Ερμού.


Ο κόσμος λιγοστός, η βροχή να πέφτει με το τουλούμι και να έχει πιάσει και ένας αέρας ο οποίος μας τσάκισε την 1η ομπρέλλα. ¨Οπως καταλαβαίνετε, δε ήταν οι τέλειες συνθήκες για βόλτα. Καναμε μια σταση σε μια καφετερια για ενα καφέ περιμένοντας τα κοπάσει λίγο η κατάσταση, είδαμε πως αυτό δεν πρόκειται να γίνει, και το πήραμε απόφαση να προσπαθησουμε να ανέβουμε στο φρούριο (Kalemegdan). Λοξοδρομήσαμε λίγο στην αρχή, περάσαμε απο τον Ναό του Αρχαγγελου Μιχαήλ από την Kralia Petra, ανάψαμε το κεράκι μας και βάλαμε ρότα για το Kalemegdan.

Φτάνουμε στην είσοδο!


Λοιπόν, το πάρκο μου φάνηκε ωραίο για βόλτα, αλλά σιγουρα χωρίς να έχεις τον αέρα να σε μαστιγώνει με την βροχή στα μούτρα! ;-). Τουλάχιστον βγάλαμε το μνημείο ευγνωμοσύνης προς την Γαλλία.



Με το που περάσαμε την πύλη του κάστρου, πιστευω πως όλα τα αγοράκια θα ενθουσιαστούν που θα δουν τα διάφορα τανκς κτλ του στρατιωτικού μουσείου (fortress exhibition). E, ορισμένες φωτος.





Είχε και μια έκτακτη Medieval Torture Exhibition και ειπαμε να παμε να χαζέψουμε (για να γλυτώσουμε και λίγη βροχή). Πραγματική ανατριχίλα, και πραγματικά σαστίζει κανείς με το πόσο διαστροφικός μπορει να γίνει ο ανθρώπινος νους:



Καναμε και μια προσπάθεια και ανεβήκαμε μετά πάνω στο φρούριο να χαζεψουμε λιγο και να δούμε την ένωση του ποταμού Σάβα με τον Δούναβη, βραχήκαμε παντού, και τελικα πήραμε τον δρόμο της επιστροφής για να γεμίσουμε τα άδεια μας στομάχια.

Καθίσαμε να φάμε κάτι στην καφανα "Ερωτηματικό". ¨Εχει έναν πολύ ωραίο εξωτερικό χώρο στην αυλή (που φυσικά δεν καθόταν κανείς εκείνη την μέρα) και τελικά βρήκαμε ενα τραπέζι και κάτσαμε. Παραγγείλαμε μια ποικιλία κρεατικών, μπυρίτσες, σαλάτα κτλ, φάγαμε καλά και πληρώσαμε το μεγαλύτερο ποσό στο Βελιγράδι: 3.600 δηνάρια, δλδ περίπου 30 ευρώ. Κάπνθισμα φουλ εννοειται. Γενικά στην Σερβία καπνίζουν παντού. Ο Σερβιτόρος μόλις ακουσε πως ειμαστε απο Ελλάδα, μας είπε πως είχε περάσει πολύ ωραία στο Πευκοχώρι Χαλκιδικής :).

Φύγαμε, κάναμε λίγες βόλτες για την χώνεψη, καταλήξαμε στο studenski Park, απο όπου είχε αφετηρία το τρόλευ 41 για την επιστροφή στο ξενοδοχείο. Βγάλαμε από ένα περίπτερο μια κάρτα Bus PLus (κόστος 250 δηνάρια η μαγνητική κάρτα και μετά με 89 δηνάρια φορτώνεις εισητήρια), με την ιδιοκτητρια να μην μιλάει λέξη αγγλικά - ευτυχώς μια κοπελίτσα απο το ΠΑνεπιστημιο δίπλα προσφέρθηκε να μεταφράσει - και σε 20 λεπτά βρισκόμασταν πίσω στο ξενοδοχείο.

Μόνο με μανταλάκια δεν κρεμάσαμε τα πάντα να στεγνώσουν.... τα πάντα είχαν βραχεί πάνω μας ολες αυτές τις ώρες :).

Ξεκουραζόμαστε, αναδιοργανωνομαστε, και ετοιμαζομαστε για την βραδυνή μας εξορμηση. Ας έρθουμε και σε γνωριμία με τα σερβικά μας δηνάρια:


Πήραμε ενα ταξί πάλι και κατεβήκαμε να δούμε τον πεζόδρομο της Scandarlia/Scadarska. Ήταν αρκετά όμορφα, αλλά λόγο Κυριακής αλλά και βροχής δεν κυκλοφορούσε πολύ κόσμος. Υπήρχαν πολλα μαγαζακια που απο μέσα ακουγόταν και ζωντανή μουσική.Στο τέλος του πεζοδρομου, κατατοπιστικές πινακιδες σε ενημέρωναν για την πορεια σου:


Περιπλανηθήκαμε καμποσο στα δρομάκια της πόλης, βάζοντας κατευθυνση προς την γεφυρα Brancov δίπλα στο ποταμό,, όπου ειχαμε ακούσει πως υπήρχαν διάφορα μπαρακια. Βέβαια μάλλον δεν πήγαμε απο τον σωστο τον δρόμο, και βρεθήκαμε και σε κάποια σημεία ερημικά και ελαφρώς spooky ελληνιστί :)


Καθίσαμε τελικά στο μπαράκι Jazz Basta, το οποίο στεγάζεται σε ενα παλιό σπιτι και στο οποίο φτάνεις σκαρφαλώνοντας κάποιες σκάλες. Πολύ ωραίος χώρος, χαλαρή ατμόσφαιρα, ωραία μουσικούλα και παρέες που ανέμελες πιναν τα ποτάκια τους και συζητάγανε/γελάγανε.Ήπιαμε 4 κοκτέιλς και πήραμε και ενα πιάτο με ωραίες μπρουσκέτες, πληρώνοντας συνολικά 2.350 δηνάρια (περίπου 20 ευρώ). Συστήνεται ανεπιφύλακτα για ένα ποτάκι.



Τελικώς φύγαμε, επιστρέψαμε προς την πλατεία δημοκρατίας χαζεύοντας στα δρομάκια, μου έσπασε και η δικιά μου ομπρέλλα σε ακυρη στιγμη, και τελικώς πήραμε τηλ το ξενοδοχείο, που μας εστειλε σε 5 λεπτά ένα ταξι και γυρίσαμε για νανάκια. (Στο ξενοδοχείο είχαν προσφερθεί να μας καλούν εκείνοι ταξί ακόμα και όταν είμασταν στην πόλη, για να ην πέσουμε στις γνωστές περιπτώσεις "γδυσίματος" τουριστών. Όλα καλά.)

(συνεχίζεται)
 

zefuros

Member
Μηνύματα
42
Likes
121
Ημέρα 3 (Δευτέρα 25.04.2016)

Ξυπνάμε, παιρνουμε πρωινό, ντυνομαστε σαν κρεμμύδια ( η θερμοκρασία παίζει στους 4-6 βαθμους με ενα συνεχές ψιλόβροχο, που ενίοτε μετατρέπεται σε βροχή) και ετοιμαζόμαστε και αναχώρηση.

Το κοβουμε ποδαράτο για να πάμε στο Μαυσωλείο του Τίτο, βρισκόταν σε απόσταση περι τα 15 λεπτά από το Ξενοδοχείο.


ΣΤην εισοδο για το μνημείο, ο φύλακας μας ενημερώνει πως ειναι κλειστά. Φυσικά! Ειναι Δευτέρα, και συνηθως τις Δευτέρες όλα τα μνημεια ειναι κλειστά! Φτού! Τσάμπα ο ποδαρόδρομος.

Παίρνουμε το τρόλευ 41, κατεβαίνουμε στην στάση πλησίον του βομβαρδισμένου πρώην υπουργείου αμύνης στην Kneza Milosa. Στρίβουμε δεξια στην οδό Nemanjina και βάζουμε πορεία για την εκκλησία του Αγ. Σάββα, την μεγαλύτερη των Βαλκανίων απο ό,τι ειχαμε διαβασει.

Φωτογραφίες εδώ δεν θα δείτε λόγω βροχής. Ο ναός εξωτερικά μεγαλοπρεπής και τεράστιος, εσωτερικά εργοτάξιο. Κανονικό εργοτάξιο, όχι απλά ημιτελής. Το μέγεθος του ναού το καταλαβαίνει κανείς όταν βλέπει τον γερανό να μοιάζει με παιδικο παιχνιδι μέσα του:


Περιπλανηθήκαμε λίγο στους δρόμους, εντοπίσαμε και το Μουσείου το Τεσλα, το οποίο φυσικά ήταν κλειστό (είπαμε, ειναι Δευτέρα!):


Συνεχίζουμε τον ποδαρόδρομο, περνάμε και το Ναό του Αγ Μάρκου και ανάβουμε ενα κεράκι:


Καιρός για να στεγνώσουμε λίγο, καθόμαστε σε ενα καφέ-τρύπα κοντά στον Ναό, πληρώνουμε το εξωφρενικό ποσό των 250 δηναρίων για ενα καφέ και ενα τσάι (ναι, σύνολο 2 ευρώ!) και συνεχίζουμε προς την πλατεία δημοκρατίας.

Γεμάτο γενικά το μέρος με ανταλλακτηρια, ανταλλάσω ενα 50 ευρω με ισοτιμία 1:121 (πολύ καλύτερα απο Ελλάδα εννοειται) και βαζουμε πλώρη για το μεσημεριανό φαγητό.

Δοκιμάζουμε την τύχη μας στο Manufactura. Το είχαμε δει την προηγούμενη μέρα και μας ειχε κάνει εντύπωση ο εξωτερικός διάκοσμος με τις ομπρέλες, καθώς και μας το είχε αναφέρει και μία ελληνίδα που είχαμε συναντησει το ξενοδοχείο:


Ενδιαφέρων χώρος, στους τοίχους ράφια με προϊόντα σαν σε παντοπωλειο, πριονιδι στο πάτωμα (ΟΚ, περίεργο αυτό) και ενα menu που διαφημιζόταν σαν authentic balkan food (Ειδαμε και διαφορα ελληνικά πιάτα μέσα στο menu στυλ mousaka, tzatziki κτλ). Πήραμε 2 σούπες, μια ποικιλία αλλαντικών και 2 μπύρες, πληρώσαμε κάτι λιγοτερο από 20 ευρώ (2.300 δηνάρια), όλα μια χαρά. Γενικά ο κοσμος στο μαγαζί φαινοταν καλός. Ο σερβιτόρος μας μορφή, εμοιαζε να κινείται σαν να τα εχει κοπανήσει λιγάκι, πολύ γέλιο!

Φευγουμε, τριγυρνάμε στα μαγαζιά, αγοράζουμε κάποια χαζο-αναμνηστικά, μπήκαμε και ενα πασχαλινο bazaar με ακομα περισσότερα χαζολοϊδια και τελικώς καταλήξαμε στην πλατεία δημοκρατίας, όπου πήραμε το τρόλε 41 και γυρίσαμε στο ξενοδοχείο.

Ξεκούραση και για το βραδυ βαριόμαστε να ξανακατέβουμε στο κέντρο, δεν αντέχουμε αλλο κρύο, βροχή και περπάτημα. Αποφασίζουμε λοιπόν να ξααεπισκεφτούμε το Mydan που ειχαμε πάει το πρώτο βράδυ. Αποχαιρετίσαμε την ομορφη receptionist μας Mira που ειχε την 2η βάρδια και ας είχε δώσει ολες τις πληροφορίες και φουλ για Mydan.

Λιγότερος κόσμος λογω Δευτέρας, ήπιαμε τα κοκτέιλ μας (το electro orgasm που πήρα ήταν σουπερ), τσιμπήσαμε και το κατιτίς μας (έρωτας με τις μπρουσκέτες στο Βελιγράδι). 4 κοκτέιλ και 1 πιατο μπρουσκετών συνολο 2.000 δηνάρια, ήτοι 18 ευρώ.... να ντρέπεσαι να το λες :) :



Κάπως έτσι αποχαιρετίσαμε το βραδυνό Βελιγράδι. Ο καιρος μας τα χάλασε λίγο, αλλά σίγουρα θέλουμε να ξαναπάμε!

(συνεχίζεται)
 

zefuros

Member
Μηνύματα
42
Likes
121
Ημέρα 4 ( Τρίτη 26.04.2016)

Ξυπνάμε το πρωί, πρωινό, φόρτωμα μπαγκαζιών στο αμάξι. Το προγραμμα για σήμερα έλεγε πως θα πηγαίναμε ημερήσια στο Novi Sad, και μετά τα συνεχιζαμε για Βουδαπέστη. 'Ελα όμως που για πρώτη φορά βλέπουμε ήλιο έξω και να μην βρέχει! Ε, δεν γίνεται να φύγουμε ετσι!

Αφήνουμε λοιπόν το αμάξι στο ξενοδοχείο, μας καλούν ενα ταξί, και κατά τις 10.30 βρισκόμαστε έξω απο το Μουσείο του Tesla. Εϊσοδος με 500 δηνάρια έκαστος (περίπου 4 ευρώ).

Το μουσείο ειναι μικρό αλλά συμπαθητικό, σχεδόν τα πάντα έχουν και επιγραφές στα αγγλικά. Ακόμα καλύτερο θα ηταν να πέσετε και στην ξενάγηση στα αγγλικά - η οποία όμως σε εμάς ξεκινούσε στις 13.00 οποτε δεν προλαβαίναμε προφανώς. Μαθαμε 5 πράγματα, ειδικά εμείς οι Ηλεκτρολόγοι παίζει να συγκινηθούμε και λίγο :).

Φύγαμε, περπατήσαμε λίγο στους δρόους, περάσαμε και απο τον περίφημο φούρνο που γινοταν λαϊκό προσκύνημα από τον κοσμο (τιμές χαμηλες, το μπουρεκ με τυρί αρκετά "λαδωμένο", τα κρεμομπουρεκάκια ωραία) και καταλήξαμε στην στάση του τρόλευ 41, που πήραμε για να πάμε στο Μαυσωλείο του Τίτο. Δίπλα απο το μουσείο της Γιουγκοσλαβικής Ιστορίας.

Πληρώσαμε τα 400 δηνάρια μας για την είσοδο, χαζέψαμε λίγο τον κήπο με διάφορα αγάλματα - δώρα πολεων προς τον Τίτο, και ετοιμαστήκαμε α μπούμε στο Μαυσωλείο.


Ο χώρος δεν ηταν κάτι το συγκλονιστικό, αλλά εάν έχει κανεις χρονο αξιζει αν του αφιερώσει 10 λεπτά για να διαβασει και για τα διάφορα στάδια που πέρασε η πρώην Γιουγκοσλαβία.




Τελικώς φευγουμε, κάνουμε μια σταση στο διπλανο μουσείο ια τουαλέτα απλα ;-), μια φωτο στην Ιρανική Πρεσβεία δίπλα στο Μαυσωλείο (πολύ ομορφο κτήριο!)


Ξεκινάμε να περπατάμε προς το ξενοδοχείο...


Μια τελευταία φωτογραφία...


Και πλεόν κατά τις 14.00, μπάινουμε στο αμαξι και ξεκινάμε για Βουδαπέστη!

Το Gps μας μας βγάζει στην εθνική και αποχαιρετάμε στο Βελιγράδι... ωραία ήτανε, αλλά σιγουρα θέλω να ξαναρθω για 5 μερες και να κάνω κανονικές διακοπές!




Ήρθε η ώρα τον Αποφάσεων! Λές να μην στριψω για Βουδαπέστη και να πάω Ζάγκρεμπ? Μπα... άστο αυτή τη φορά!


Μέχρι τα σύνορα με την Ουγγαρία πληρώσαμε αλλα 290 δηνάρια για διόδια. Πριν το Novi Sad χαρτάκι, που μετά το δίνεις στο τέλος και πληρώνεις. Σταματησαμε επίσης και σε ενα Olumpus Plaza - EKO και βάλαμε πετρέλαιο. Τιμή 130 δηναρια, δλδ περίπου 1,10 ευρώ - χονδρικά σαν την Ελλάδα. Βεβαια και η Βενζίνη είχε σχεδόν ιδια τιμή - μόνο εμεις είμαστε στα υψη!

Στα olympus Plaza στα ταμπελάκια με τα σάντουιτς κτλ είχε και ελληνική επιγραφή. Νιώσαμε πατρίδα ;-)

Επιτέλους φτάνουμε σύνορα. Περναμε το Σερβικό Φυλάκιο σε 5 λεπτά, και μπάινουμε στην ουρά για το Ουγγρικό. Υπάρχει μια μικρή καθυστέρηση καθώς ελέγχουν τυπικά κάθε αυτοκίνητο (βγαίνεις εσυ εξω και ανοιγεις το πορτ-μπαγκαζ, ενώ κοιτάνε υποτίθεται και μέσα).

Η αλήθεια είναι πως όταν ανοιξα το πορτ-μπαγκαζ, ο τελωνειοφύλακας γούρλωσε λιγο τα μάτια! Ασφυκτικά γεμάτο, ενώ ακομα και μέσα στα πίσω καθίσματα υπήρχαν τα μπουφαν μας και διαφορα σακουλάκια με διάφορα πράγματα.... nothing to declare λέω, με ρωαει για ποτα και τσιγάρα, no, just my καπνός (νοηματική), tobac μου λέει, ΟΚ. Τον βλέπω που ακομα κοιταει τις σακούλες, του πετάω ενα beans from the Greek Mother (τι ασχετα λέω ωρες ωρες - σκέφτομαι κιόλας εχε γουστο να κολλήσει με τον τενεκε λάδι!) καλό δρόμο μου λέει και φυγαμε!

Είμαστε πλέον και επίσημα στην Ουγγαρία!

Ο δρόμος καλος, διόδια δεν υπάρχουν, πληρώνεις μονάχα την βινιέτα τους, εγω ειχα φροντίσει και την είχα αγοράσει απο το ιντερνετ, οπότε δεν σταματάω καν και φευγω προς Βουδαπέστη. Όριο ταχυτητας στους αυτοκινητοδρόμους τους τα 130km, ρυθμίζω cruise control στα 133 και χαλαράααααα......

Φτάνουμε στην Βουδαπέστη κατά τις 17.30. Βρίσκουμε το ξενοδοχείο, "βγες βρε γυναίκα να τους πεις να ανοιξουν την πορτούλα για το παρκινγ". Ανοιγει η γκαραζόπορτα και βλέπω ενα τοσοδούλι χώρο που χώραγε 1 αυτοκίνητο.....
"καλά κρασια, ξενοδοχείο με 1 θεση... παλι καλα που εκανα κράτηση". Μπαίνω μέσα, και μετά συνειδητοποιώ πως πολύ απλά, έχω μπει σε ασανσερ :).

Μην τα πολυλογώ, check-in, μεγαλο δωμάτιο, αραγμα, ξεκουραση, μπανακι, κατα τις 20.30 καιρός για εξοδο! ΠΕΙΝΑΜΕ!

Το ξενοδοχείο απέχει 200μ από την Liszt Ferenc Ter, ενα κομμάτι με πεζόδρομο, πολλά μαγαζιά (εδώ ειναι και το περίφημο Menza που ειχα διαβάσει εδώ στο φορουμ) και όμορφο σκηνικό. Περπατήσαμε λίγο στην περιοχή (καλά, μην φανταστείτε, κανα 15λπτο Max), περάσαμε εξω απο το MEnza που φαινόταν να εχει λίστα αναμονής, φυγαμε, αποφυγαμε τους κράχτες εξω απο τα μαγαζιά (πολύς κράχτης στην Βουδαπέστη) και τελικώς καταλήξαμε στο Magdalena Merlo Étterem, ένα γωνιακό εστιατόριο το οποίο μας έκανε κλικ.

Συμπαθητικός χώρος, διαλέξαμε την ευκολη λύση να πάρουμε 1 menu . Φυσικά ειμαστε Βουδαπέστη, οπότε 1ο πιάτο σούπα Γκούλας (εξαιρετική - μπορεί να ηταν και η καλύτερη που έφαγα στην Βουδαπέστη), 2ο πιάτο φιλεταρισμένο χοιρινο με πατάτες, πιπεριές και lencio (ξέρει κανείς τι είναι αυτο το lencio??? ) καλό ήταν, το χοιρινό απο μόνο του σχετικά άνοστο, αλλά μαζί με ολα τα άλλα έδενε και απογειωνόταν σαν πιάτο. Μαζί με 2 ποτήρια κόκκινο κρασί, συνολο γύρω στα 30 ευρώ.

Σε αυτο το σημείο, 2 λόγια για το Tip στην Βουδαπέστη. Γενικά, ισχύει ο,τι να΄ναι. Αλλου δεν περιλαμβάεται το service στην τιμή καταλόγου, και το προσθέτουν απο μονοι τους σε ποσοστά που κυμαίονται απο 10%-15%. Αλλού περιλαμβάνεται στην τιμή καταλόγου. Αλλού δεν περιλαμβάνεται στην τιμή καταλογου, αλλά δεν σου το χρεωνουν οι ίδιοι και πρέπει να αφήσεις απο μόνος σου. Λίγο προσοχή σε αυτό το μπέρδεμα!

Χορτασμένοι απο το φαγητό, κάναμε μια μικρή βόλτα επί της λεωφόρου Erzsebet (κεντρικός δρόμος, ολιγον κιτς με νέον επιγραφές, μαγαζάκια και ύποπτα μαγαζιά σεξουαλικου περιεχομένου :) ) και τελικά επιστροφή στο Ξενοδοχείο για νανάκια...

(συνεχίζεται)
 

Εκπομπές Travelstories

Τελευταίες δημοσιεύσεις

Booking.com

Στατιστικά φόρουμ

Θέματα
33.169
Μηνύματα
882.809
Μέλη
38.883
Νεότερο μέλος
ayahuasca97

Κοινοποιήστε αυτή τη σελίδα

Top Bottom