Αθήνα μου Αθήνα.... Πρωτοχρονιά 2017

city_routes

Member
Μηνύματα
17
Likes
40
Το αποφάσισα λοιπόν. Πρωτοχρονιά στην Αθήνα… Τα πεσμένα οικονομικά, η αναβλητικότητα και η αναποφασιστικότητα αλλά και η επιθυμία για μια σύντομη απόδραση, με οδήγησαν στην Αθήνα. Αθήνα ναι, γιατί όχι? Δεν υπάρχουν travel stories για την Αθήνα (και είναι λογικό) και δράττομαι της ευκαιρίας να γράψω την πρώτη ιστορία.

Για την διαμονή επέλεξα μέσω της airbnb ένα διαμέρισμα κοντά στο κέντρο της Αθήνας και αποφάσισα να περιπλανηθώ στην Αθήνα σαν τουρίστας. Να την εξερευνήσω με άλλο μάτι. Να την αντιμετωπίσω σαν πόλη, την οποία επισκέπτομαι για πρώτη φορά. Να την περπατήσω όσο μπορώ περισσότερο.

Και έτσι, προπαραμονή Πρωτοχρονιάς, το απόγευμα με βρίσκει Βόρεια στα δύο μεγάλα εμπορικά κέντρα, το «The Mall Athens» και το διπλανό του «Golden Hall». Και τα δύο σύγχρονα, λουσμένα στο φώς και την μουσική. Πολλά μαζεμένα μαγαζιά, εστιατόρια και καφέ, χριστουγεννιάτικη μουσική παντού και αρκετός κόσμος να κάνει τις αγορές τελευταίας στιγμής, ανάμεσα στις στολισμένες βιτρίνες. Και τα δύο στολισμένα με αρκετά λαμπάκια ενώ στην είσοδο του Golden Hall είχε στηθεί ένα μικρό αυτοσχέδιο δάσος με στολισμένα έλατα και μπορούσες να περιπλανηθείς μέσα του προτού εισέλθεις στο κτίριο. Πράγματα τόσο συνηθισμένα, αρκετή δόση Χριστουγεννιάτικης ατμόσφαιρας με έμφαση στην μουσική και στην κατανάλωση.

Η επόμενη μέρα άρχιζε από το πρωί, οπότε ήταν ιδανική για περπάτημα. Υπάρχουν πολλές αγαπημένες διαδρομές στην Αθήνα, πολλά σοκάκια που μπορείς να χαθείς, πολλές στάσεις να πιείς καφέ και πολλά κτίρια για γρήγορες ματιές. Εγώ θα περιγράψω τις διαδρομές που έκανα, ξεκινώντας από ένα στενό που σε βγάζει στην Μιχαλακοπούλου και από εκεί βρίσκεσαι να κατεβαίνεις την Κηφισίας. Κατεβαίνοντας συναντάς το ξενοδοχείο «Ηilton». Κτίριο μεγάλο και επιβλητικό, αντικρίζει την Ακρόπολη και τον Λυκαβηττό, λες και ανταγωνίζεται την αίγλη και την αρχοντιά τους, σηματοδοτεί μέχρι και σήμερα την παραμονή της Ελλάδας στην παγκόσμια τουριστική αγορά πολυτέλειας. Μπροστά του ο «Δρομέας», το εντυπωσιακό γλυπτό του Βαρώτσου, κατασκευασμένο από γυαλί και σίδερο, επί του τέλους της λεωφόρου Βασιλίσσης Σοφίας. Δρόμος μεγάλος, ιστορικός, θυμίζει μεγάλη Ευρωπαϊκή πόλη και κατά μήκος του συναντάς μερικά από τα σημαντικότερα κτίρια της Χώρας μας. Το πολεμικό μουσείο, το μουσείο Μπενάκη, το βυζαντινό μουσείο, διάφορα κυβερνητικά κτίρια και πολυάριθμες πρεσβείες εκατέρωθεν της λεωφόρου, τα οποία όλα στεγάζονται σε νεοκλασικά μέγαρα, σε οδηγούν προς την αρχή της λεωφόρου και στην Πλατεία Συντάγματος. Ένα σημαντικό και κεντρικό αξιοθέατο, είναι η καρδιά της Αθήνας με μακρά ιστορία. Πολύβουη, με συνεχή κίνηση ανθρώπων και οχημάτων, περιλαμβάνει δένδρα, αγάλματα, ένα τεράστιο σιντριβάνι και είναι κατασκευασμένη από λευκό μάρμαρο. Ήταν η αυλή των παλαιών ανακτόρων και σήμερα περιμετρικά της υπάρχουν ξενοδοχεία, γραφεία, τράπεζες, εμπορικά και χώροι αναψυχής. Tα μεγάλα και πολυτελή ξενοδοχεία στολισμένα και υπέρλαμπρα, γεμάτα κόσμο. Χριστουγεννιάτικη μουσική παντού, και κόσμος να ταΐζει τα περιστέρια, σήμα κατατεθέν της πλατείας. Κοιτώντας από κάτω προς τα πάνω δεσπόζει η Βουλή των Ελλήνων (παλαιά ανάκτορα). Το παλάτι του Βασιλιά Όθωνα, έμπροσθεν του οποίου βρίσκεται το μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη, φρουρούμενο από τους εύζωνες φορώντας την παραδοσιακή φουστανέλα, όλα σε κάνουν να αναπνέεις Ελλάδα. Αντικριστά από το Ελληνικό κοινοβούλιο και στο τέλος της πλατείας η οδός Ερμού, ένας από τους πιο εμπορικούς δρόμους της πόλης απλώνεται μπροστά σου, αντικατοπτρίζοντας τις ιστορικές εξελίξεις. Είναι ωραίο να χαθείς στα ατμοσφαιρικά καφέ και στα μικρά μπαράκια που κοσμούν τα στενά, αριστερά και δεξιά της. Γεμάτη εμπορικά καταστήματα, street art, πλανόδιους μικροπωλητές, θα την έχεις περπατήσει σίγουρα. Είτε βιαστικός για να πάς στην δουλειά σου, είτε χαλαρός για να χαζέψεις τα καταστήματα και τον κόσμο που την διασχίζει, είτε βράδυ γυρνώντας από νυχτέρι, κοιτώντας από την μία τη φωτισμένη Βουλή και από την άλλη την πλατεία Μοναστηρακίου. Μετά από έναν 2ωρο καφέ σε ένα μικρό, κουκλίστικο καφέ σε κάποιο στενό της οδού Ερμού, και ενώ η συννεφιά της ημέρας έδινε σκυτάλη στο σούρουπο, βρίσκομαι στο κέντρο της επόμενης πλατείας, της πλατείας Μοναστηρακίου. Αν κάποιος βρεθεί σ’ αυτή την πλατεία και κάνει επί τόπου στροφή 3600 θα αντικρύσει όλη την ιστορία της Αθήνας. Ο λόφος της ακρόπολης με την συνοικία της πλάκας στους πρόποδες του, το κτίριο του σταθμού του Η.Σ.Α.Π., το παλαιό τζαμί, με τα παλαιά τσαγκάρικα, τα στενάκια που συναντώνται όλα στην πλατεία και σε παροτρύνουν να χαθείς μέσα τους στα πολλά κεμπαπτζίδικα, εστιατόρια και καφέ, συνθέτουν ένα αμάλγαμα ήχων, εικόνων και πολιτισμών. Είχε ήδη νυχτώσει και τα φώτα είχαν ανάψει. Από το νεοκλασικό κτίριο του μετρό δεκάδες ανθρώπων μπαινόβγαιναν. Ο Παρθενώνας, χρυσός και αγέρωχος να καμαρώνει την πόλη, τα καταστήματα είχαν βάλει τα γιορτινά τους για να υποδέχονται τους περιπατητές, χριστουγεννιάτικα ντυμένοι ζογκλέρ και μικροπωλητές είχαν αναλάβει την διασκέδαση των ανθρώπων που ο καθένας, άλλος βιαστικός, άλλος χαλαρός, άλλος θλιμμένος, άλλος χαρούμενος ήταν στην πλατεία εκείνη την ώρα. Αξίζει ένα γρήγορο ποτό σε μια από τις ταράτσες της πλατείας για να νοιώσει την ζεστή αγκαλιά της Αθήνας. Από το σημείο αυτό οι επιλογές για να συνεχίσει κάποιος την βόλτα του είναι πολλές… Από την μία πλευρά η συνοικία του Ψυρρη, μια από τις παλαιότερες συνοικίες της πόλης. Στην συνοικία αυτή, παλιά τα φώτα λιγόστευαν, τα μικρά μαγαζιά έκλειναν, έδινε δε την εντύπωση ότι το ιστορικό κέντρο της πόλης σταδιακά υποβαθμιζόταν. Σήμερα, το Ψυρρή έχει αναβαθμιστεί και φανερά διεκδικεί την πρωτιά της επισκεψιμότητας και της «ψαγμένης» - εναλλακτικής διασκέδασης. Στα στενά σοκάκια του, τα μεταλλικά ρολά των κλειστών μαγαζιών, πολλά διακοσμημένα πλέον με γκράφιτι, σταδιακά αρχίζουν και σηκώνονται αποκαλύπτοντας μοντέρνες βιτρίνες και μικρά εσωτερικά με νοσταλγική διάθεση για το παρελθόν. Αξίζει να καθίσεις στις παραδοσιακές ξύλινες καρέκλες με την παραδοσιακή τσίγκινη ροτόντα στην μέση και να απολαύσεις ένα ρακόμελο. Κάθε σοκάκι του Ψυρρή είναι ένας διαφορετικό καρέ φωτογραφίας γεμάτο χρώματα, σχέδια και μηνύματα. Αν σηκώσεις το κεφάλι σου και κοιτάξεις ψηλά, θα δεις τις λεπτομέρειες που κάνουν την διαφορά. Κάθε κτίριο, ψηλό και γκρίζο, έχει και το δικό του γκράφιτι, τον δικό του δημιουργό, την δική του ομορφιά που σε κάνουν να σκέφτεσαι πως βρίσκεσαι στο Βερολίνο, κοιτώντας όμως προσεκτικά στο τέλος του μικρού δρόμου ξεπροβάλλει η Ακρόπολη υπενθιμίζοντάς σε πως είσαι στην Αθήνα. Από την αντίθετη πλευρά, τα Αναφιώτικα με την Πλάκα, κάτω από την σκιά του λόφου της Ακρόπολης. Περπατώντας στα σοκάκια τους ξεχνάς ότι βρίσκεσαι στην Αθήνα, ξεχνάς ότι βρίσκεσαι σε πόλη. Εκεί δεν υπάρχουν ψηλά κτίρια, δεν υπάρχουν εμπορικά, γραφεία, επιχειρήσεις και αυτοκινητόδρομοι παρά μόνο μικρά, γραφικά σπιτάκια με ασβεστωμένους τοίχους, μικρές αυλές με ανθισμένες βουκαμβίλιες, παραδοσιακά ακροκέραμα, τα οποία δίνουν χρώμα νησιώτικο στην περιοχή. Χαθείτε στα νησιώτικα καλντερίμια αυτής της συνοικίας και οδηγηθείτε στους πρόποδες του ιερού βράχου. Εγώ επέλεξα να συνεχίσω την κάθοδο της οδού Ερμού που θα με οδηγούσε στο Θησείο και στο τέλος της πρώτης διαδρομής

Η επόμενη μέρα με βρίσκει πάλι επί της λεωφόρου Βασιλίσσης Σοφίας για μια άλλη διαδρομή που αγαπώ πολύ. Μετά το βυζαντινό μουσείο συναντάς ίσως την ομορφότερη οδό της πόλης, στην οποία δεν υπάρχουν καταστήματα, δεν υπάρχουν παρκαρισμένα αυτοκίνητα, κάδοι σκουπιδιών και φωνές ανθρώπων. Την Ηρώδου Αττικού. Δεν είναι σαν τους άλλους Αθηναϊκούς δρόμους, γιατί τα κτίρια, οι δρόμοι, τα πεζοδρόμια ενσαρκώνουν το πολιτική ζωή του τόπου. Δρόμος όμορφος, με εξωτερική ηρεμία και ησυχία, σχεδόν πάντα φρουρούμενος, πεντακάθαρα πεζοδρόμια, περιποιημένα δένδρα, που κατεβαίνοντάς τον από την μία πλευρά του έχεις το καταπράσινο του Εθνικού Κήπου και από την άλλη κάποια από ωραιότερα κτίρια της πόλης, το Προεδρικό Μέγαρό (ή τα νέα Ανάκτορα) του Ερνέστου Τσίλλερ και το Μέγαρο Μαξίμου, και τα δύο σημαντικότατα κυβερνητικά σημεία της Χώρας μας. Ο πανέμορφός αυτός δρόμος που έχει πάρει το όνομά του από τον αρχαίο ρήτορα και ευεργέτη της Αθήνας Ηρώδη τον Αττικό καταλήγει στην Λεωφόρο Βασιλέως Κωνσταντίνου έναντι του Παναθηναϊκού σταδίου (Καλλιμάρμαρο), ένα οπτικό υπερθέαμα της Αρχαίας Ελλάδας και τόπος φιλοξενίας αθλητικών δραστηριοτήτων από την αρχαιότητα. Περπατήστε κατά μήκους της καταπράσινης λεωφόρου και περιηγηθείτε εκατέρωθεν αυτής στο Ζάππειο Μέγαρο και στο Ναό του Ολυμπίου Διός, Στο τέλος της λεωφόρου σταματάμε για να χαζέψουμε την Πύλη του Αδριανού και περνάμε απέναντι για να χωθούμε σ ένα στενάκι κάτω από την νότια πλαγιά του λόφου της ακρόπολης. Με την πρώτη ματιά φαίνεται ένα μικρό στενό, που μετατρέπεται όμως σε ένα υπαίθριο μουσείο. Εδώ οι εικόνες εναλλάσσονται γρήγορα… υπαίθρια τζαζ μουσική, street art με μαριονέτες, διάφοροι καλλιτέχνες, άμαξες και ατμοσφαιρικές λατέρνες, όλα κατά μήκος της Διονυσίου Αρεοπαγίτου, που σε οδηγεί σε έναν αρχαίο κόσμο γεμάτο με κτίρια του 19ου αιώνα με την Ακρόπολη και τον Παρθενώνα να τραβούν την προσοχή μας. Βρισκόμαστε ακριβώς από κάτω τους και τα αξιοθέατα πολλά, από το πιο σύγχρονο Μουσείο της Ακρόπολης έως το αρχαίο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού, ο καθένας μπορεί να ξοδέψει ώρες ατελείωτες.

Ανεβείτε τα σκαλιά, καθίστε στους βράχους και απολαύστε την Αθήνα σε όλο της το μεγαλείο… Γιατί Αθήνα δεν είναι μόνο αυτοκίνητα, νέφος, κίνηση και γκρίζες πολυκατοικίες. Είναι αρχαίος πολιτισμός, Ελληνική ιστορία, πράσινα πάρκα και μικρές, ωραίες, παραδοσιακές γειτονιές.

 
Last edited:

MAUI GR

Member
Μηνύματα
43
Likes
96
Επόμενο Ταξίδι
Γερμανία
Ονειρεμένο Ταξίδι
Εθνικό Πάρκο Γιέλοουστοου
Πρόλαβες να φωτογραφήσεις τη ρόδα του Συντάγματος; Καημός μου μεγάλος ήταν να λειτουργήσει τύπου Λονδίνου αλλά την πατήσαμε. Θα γινόταν σήμα κατατεθέν της πλατείας και όχι μόνο μιας κ η πλατεία Ομονοίας είναι παρατημένη στο έλεος του καυσαερίου. Είμαι σίγουρος ότι θα αναφέρεις Μοναστηράκι με τα υπέροχα κεμπαμπτζίδικα, ζεστές τοματομανιταρόσουπες (είναι της μόδας), Θησείο κτλ. Περιμένω τη δράση σου.
 

Εκπομπές Travelstories

Τελευταίες δημοσιεύσεις

Booking.com

Στατιστικά φόρουμ

Θέματα
33.116
Μηνύματα
880.711
Μέλη
38.839
Νεότερο μέλος
mgian

Κοινοποιήστε αυτή τη σελίδα

Top Bottom