silversurfer
Moderator
- Μηνύματα
- 2.328
- Likes
- 3.467
- Επόμενο Ταξίδι
- Σικελία
- Ταξίδι-Όνειρο
- Γύρος Του Κόσμου
Kuala Lumbur
Η θάλασσα το πρωί του Σαββάτου ήταν λάδι και έτσι η διαδρομή μέχρι τη Kuala Besut δεν είχε το τρελό ταρακούνημα που αντιμετωπίσαμε όταν πηγαίναμε στα νησιά. Στην προβλήτα οι ταξιτζήδες περίμεναν σαν τα κοράκια ΠΡΙΝ ακόμα βγούμε απτο ταχύπλοο. Εκεί δυστυχώς είχαμε ένα απρόοπτο. Το φερμουάρ μιας θήκης του backpack σκίστηκε και έπρεπε να στριμώξουμε ένα σωρό πράγματα αλλού. Τέλος πάντων ξεκινάμε να βρούμε τον σταθμό των λεωφορείων --- μιας και είχαμε πάρα πολύ ώρα μέχρι την πτήση μας , ήταν ευκαιρία για λίγη οικονομία και λίγο χάζι.
Στο δρόμο μας τη πέφτουν ένα ζευγάρι Γερμανών οι οποίοι εν τέλει μας πείθουν να μοιραστούμε το ταξί -- οι Γερμανοί αποδείχθηκαν πολύ καλή παρέα κατα την διαδρομή άλλα και στην αναμονή στο αεροδρόμιο. Δυστυχώς για την πτήση της επιστροφής μας προς Κουάλα Λουμπούρ έκανα δύο λάθη. Πρώτο, η ώρα της πτήσης -- όταν έκλεινα τα εισητήρια θεώρησα λίγο ριψοκίνδυνο να κλείσω την πτήση των 12:00 και έτσι πήγα προς μεσημέρι -- άδικα οπως αποδείχθηκε καθώς φθάσαμε στο αεροδρόμιο πριν τις 10:00. Δεύτερο λάθος το οτι έκλεισα με AirAsia και οχι με Firefly --- οχι οτι είχα προτίμηση για την δεύτερη, απλά αυτή προσγειώνεται στο Subang , το παλίο αεροδρόμιο της KL το οποίο είναι αισθητά πιο κοντά στην πόλη και φυσικά less less crowded.
Φθάνοντας στο LCCT εμφανώς κουρασμένοι απτο πρωινό ξύπνημα και τηνπολύωρη αναμονή δεν είχαμε όρεξη για αστικά και περαιτέρω αναμονές. Προπληρώσαμε ένα ταξι σε γκισε του αεροδρομίου και μετά απο μια ώρα περίπου, φθάσαμε κάτω απο βροχή στο ξενοδοχείο μας. ΤοPremiera Hotel ήταν ιδανική επιλογή , στο κέντρο της πόλης, με δυο σταθμούς του μετρό σε πολύ μικρή απόσταση. Στο ξενοδοχείο θα έδινα κάτι παραπάνω απτα 4 αστέρια του. Βρισκόμενο σε έναν ουρανοξύστη, είχε ευρύχωρα καλαίσθητα δωμάτια με τεράστιο παράθυρο, φοβερή θέα και άριστο προσωπικό -- και όλα αυτά με κάτι λιγότερο απο 35€ /βραδυά -- Highly Recommended
Ένα ζήτημα που αντιμετωπίσαμε και στη Σιγκαπούρη και στην Κουάλα Λουμπούρ ήταν οτι σε κλειστούς χώρους, το AC το είχαν στο τέρμα !! Όταν λοιπόν μπήκαμε στο δωμάτιο/ψυγείο , το πρώτο που κάναμε ήταν να απενεργοποιήσουμε τον κλιματισμό, να βρούμε το πάπλωμα !!! και να καλέσουμε την reception ώστε να στείλει ένα μάστορα να δει το AC. Σκάει λοιπόν το παλικάρι, τσεκάρει το AC , μια χαρά δουλεύει λέει --- Δεν κατάλαβες μεγάλε , του λέμε, δεν θέλουμε ψύξη, ΘΕΡΜΑΝΣΗ θέλουμε :eek-77: !!! Χαμογελαστός ο Μαλαίσιος τεχνίτης μας είπε οτι τα συγκεκριμένα AC δεν έχουν θέρμανση και αποχώρησε γελώντας.
Η βροχή κόπασε, εμείς πεινούσαμε, πήραμε λοιπόν το υπέργειο μετρο και πολύ σύντομα ήμασταν στην Bukit Bintang , την εμπορική και πιο ζωντανή περιοχή της πόλης. Το food court του Loft ήταν σχετικά προσεγμένο, η επιλογή των φαγητών όμως ,όχι και τόσο. Βέβαια τι ποιότητα να περιμένεις με περίπου 2-3€ / πιάτο ? Ακολούθησε βόλτα στους δρόμους της πόλης. Ήταν Σάββατο βράδυ, ημέρα εθνικής εορτής, λογικό ήταν που κυκλοφορούσε τόσος πολύς κόσμος έξω. Η εντύπωση που αποκόμισα ήταν οτι η Bukit Bintang όταν μεγαλώσει θα ήθελε να γίνει Orchard Rd (Σιγκαπούρη). Πολλά εμπορικά κέντρα, πολλά φανταχτερά μαγαζιά απο επώνυμα brands, levels, food courts, μπαράκια δυτικού τύπου, τα τυπικά που περιμένεις απο μια τέτοια περιοχή. Έχοντας στο μυαλό όμως την προ ολίγου ημερών επίσκεψη στη Σιγκαπούρη, η KL μας φάνηκε σαν τον φτωχό συγγενή που βρήκε ξαφνικά την μεγάλη κληρονομιά, σαν τον νεοέλληνα στη Ζυρίχη ένα πράγμα.
Αφού ήπιαμε τις μπυρίτσες μας, επιλέξαμε να γυρίσουμε με τα πόδια στο ξενοδοχείο , περίπου 30 λεπτά άνοστης διαδρομής καθώς ο δρόμος δεν είχε κατι άξιο λόγου, το μόνο που άξιζε ήταν η φωτισμένη φιγούρα των Petronas Towers απο μακριά.
Και μιας και ανέφερα τους Petronas, δίνω πάσα στην επόμενη μέρα όπου είχαμε προγραμματίσει να επισκεφθούμε τους διάσημους αυτούς δίδυμους πύργους. Όταν λέω "προγραμματίσει" το εννοώ, καθώς είχα προνοήσει να κλείσω εισητήρια ηλεκτρονικά απτην επίσημη ιστοσελίδα τους. Όταν φτάσαμε, η ουρά στα εκδοτήρια ήταν τεράστια και τα εισητήρια που πωλούνταν ήταν για το μεσημέρι της επόμενης μέρας !! To tour κοστίζει περίπου 18€, διαρκεί σχεδόν μια ώρα, τα γκρουπάκια αποτελούνται απο σχετικά λίγα άτομα, έχει διάφορες ντιζαϊνιές το κτήριο πχ το ασανσέρ που μας μετέφερε, ενω ήταν εσωτερικά του κτηρίου, είχε οθόνες όπου όπως ανέβαινε ή κατέβαινε, έδειχνε τη θέα εκτος του κτηρίου ανάλογα με το που βρισκόμασταν, σαν να ήταν δλδ εξωτερικά. Και άλλα διάφορα, όπως προβολέας πάνω σε ακτίνες καπνού, διαδραστικές οθόνες όπου μάλιστα το εισητήριο που σου έδιναν φαινόταν στην οθόνη ως πύργοι κλπ Highlight του tour , ο χρόνος που σ'αφήνουν να περιηγηθείς και να χαζέψεις τη θέα στο skybridge, εκεί δλδ που κυνηγιόντουσαν η Katherine Zeta Jones με τον Sean Connery στην μεγαλοπρεπή αρπαχτή του τελευταίου στην ταινία Entrapment (Διπλή Παγίδα ελληνιστί)
Άποψη μου, έχει ένα χαβαλέ άλλα είναι αρκετά υπερτιμημένο tour. Βέβαια η Kuala Lumbur δεν έχει την πολιτιστική κληρονομιά μιας Bangkong πχ οπότε είναι λογικό οι Petronas να θεωρούνται το απόλυτο landmark της πόλης.
Επόμενος σταθμός τα Batu Caves - ένα σύμπλεγμα σπηλιών και ναών σε ένα λόφο απο ασβεστόλιθο , έξω απτα οποία στέκεται μεγαλοπρεπές το άγαλμα μιας ινδουιστικής θεότητας του πολέμου, του Murugan. Η κατασκευή του αγάλματος βεβαίως δεν τοποθετείται χρονολογικά στην αρχαιότητα (όπως αφελώς πίστευα πριν την επίσκεψή μας) άλλα σχετικά πρόσφατα. Το εισητήριο του τρένου απτον σταθμό κοντά στο ξενοδοχείο μας κόστιζε μόλις 0,2 € ενώ το εισητήριο του γυρισμού για έναν αδιευκρίνιστο λόγο 0,4 € !
Ανεβήκαμε τα άπειρα σκαλοπάτια, βγάλαμε πολλές φωτογραφίες, κυνηγηθήκαμε με τα πιθηκάκια, προχωρήσαμε στο εσωτερικό της σπηλιάς όπου στο ναό ήταν σε εξέλιξη κάποιο είδος λειτουργίας. Ωραίο μέρος, όμορφες στιγμές, μην περιμένετε βέβαια κάτι εντυπωσιακό στο εσωτερικό των σπηλιών, άλλα σαν εκδρομή/αξιοθέατο στην KL "άξιζε τα λεφτά του"
Όπως διακρίνετε και στη φωτό, στον γυρισμό μας έπιασε πάλι καταιγίδα. Άρον άρον μπήκαμε στο τρένο της επιστροφής και όταν φτάσαμε στο σταθμό κοντά στο ξενοδοχείο είχε δυναμώσει. Ευτυχώς όμως, ο σταθμός είχε υπέργεια σκεπασμένη διάβαση την οποία αν ακολουθούσες μέχρι τέλους, σε οδηγούσε σε ένα εμπορικό κέντρο, καμία σχέση βέβαια με τα λαμπερά της Bukit Bintang. Εκεί λοιπόν ήταν τελευταία μέρα των εκπτώσεων με τιμές -70% !! Και να μη θέλεις, θα κάνεις μια βόλτα, έτσι ... Και τη βροχή αποφύγαμε , και ψωνίσαμε πράγματα σε εξευτελιστικές τιμές, και φάγαμε τα ίδια απαίσια noodles και λοιπά αδιευκρίνιστα σουποειδή πιάτα με 2 - 3 €
Το τελευταίο μας βράδυ στην Kuala Lumbur , η οποία να σημειώσω μπήκε αναγκαστικά στο ταξίδι μας ως stopover, θα το περνούσαμε στην κυρίλα. Το skybar του Traders Hotel αποτελεί το καλύτερο σημείο για να πιείς το ποτό σου με θέα τους φωτισμένους Petronas Towers. Μιας και ήταν Κυριακή, δεν είχε πολύ κόσμο, και έτσι δεν περιμέναμε πολύ έως ότου τοποθετηθούμε σε ένα απο τα cabanas του, τα πολυθρονάκια δλδ δίπλα στην πισίνα και φυσικά, δίπλα στο παράθυρο. Τα δυο mojito που ήπιαμε ήταν θα έλεγα mini σε σχέση με αυτα που έχουμε συνηθίσει στη Σαλονίκη και η τιμή στα 11-12 € περίπου.
Ο ταξιτζής στο δρόμο του γυρισμού πρέπει να μας έκλεψε λίγο με μια υποτιθέμενη extra ταρίφα άλλα για 4 € δεν σκόπευα να το κάνω θέμα. Εδώ να σημειώσω οτι παρά την κακή φήμη που έχουν τα ταξι στην Kuala Lumbur, εμεις δεν αντιμετωπίσαμε προβλήματα όπως πχ είχα βρει στη Bangkong όπου αρνούνταν να βάλουν ταξιμετρο. Οι τιμές ήταν ιδιαίτερα χαμηλές και κυμαίνονταν στα 1,5 με 3 € για διαδρομή μέσα στην πόλη.
Μ'αυτά και μ'αυτά ήρθε η στιγμή να αποχαιρετίσουμε την Kuala Lumbur και γενικά την Μαλαισία. Αφού η Εθνοcash μου έκανε ξανα τερτίπια και δεν έβγαζε χρήματα απο κανένα !!! ATM, αλλάξαμε λίγα ευρώ, πήγαμε με ταξι μέχρι τον μαλαισιανό ΟΣΕ, καθίσαμε αναπαυτικά στις ευρύχωρες θέσεις του τρένου και με μόλις 4 € / άτομο ξεκινήσαμε για το αγαπημένο μας LCCT
και πετάξαμε για ... ... ...
(... to be continued)
Η θάλασσα το πρωί του Σαββάτου ήταν λάδι και έτσι η διαδρομή μέχρι τη Kuala Besut δεν είχε το τρελό ταρακούνημα που αντιμετωπίσαμε όταν πηγαίναμε στα νησιά. Στην προβλήτα οι ταξιτζήδες περίμεναν σαν τα κοράκια ΠΡΙΝ ακόμα βγούμε απτο ταχύπλοο. Εκεί δυστυχώς είχαμε ένα απρόοπτο. Το φερμουάρ μιας θήκης του backpack σκίστηκε και έπρεπε να στριμώξουμε ένα σωρό πράγματα αλλού. Τέλος πάντων ξεκινάμε να βρούμε τον σταθμό των λεωφορείων --- μιας και είχαμε πάρα πολύ ώρα μέχρι την πτήση μας , ήταν ευκαιρία για λίγη οικονομία και λίγο χάζι.
Στο δρόμο μας τη πέφτουν ένα ζευγάρι Γερμανών οι οποίοι εν τέλει μας πείθουν να μοιραστούμε το ταξί -- οι Γερμανοί αποδείχθηκαν πολύ καλή παρέα κατα την διαδρομή άλλα και στην αναμονή στο αεροδρόμιο. Δυστυχώς για την πτήση της επιστροφής μας προς Κουάλα Λουμπούρ έκανα δύο λάθη. Πρώτο, η ώρα της πτήσης -- όταν έκλεινα τα εισητήρια θεώρησα λίγο ριψοκίνδυνο να κλείσω την πτήση των 12:00 και έτσι πήγα προς μεσημέρι -- άδικα οπως αποδείχθηκε καθώς φθάσαμε στο αεροδρόμιο πριν τις 10:00. Δεύτερο λάθος το οτι έκλεισα με AirAsia και οχι με Firefly --- οχι οτι είχα προτίμηση για την δεύτερη, απλά αυτή προσγειώνεται στο Subang , το παλίο αεροδρόμιο της KL το οποίο είναι αισθητά πιο κοντά στην πόλη και φυσικά less less crowded.
Φθάνοντας στο LCCT εμφανώς κουρασμένοι απτο πρωινό ξύπνημα και τηνπολύωρη αναμονή δεν είχαμε όρεξη για αστικά και περαιτέρω αναμονές. Προπληρώσαμε ένα ταξι σε γκισε του αεροδρομίου και μετά απο μια ώρα περίπου, φθάσαμε κάτω απο βροχή στο ξενοδοχείο μας. ΤοPremiera Hotel ήταν ιδανική επιλογή , στο κέντρο της πόλης, με δυο σταθμούς του μετρό σε πολύ μικρή απόσταση. Στο ξενοδοχείο θα έδινα κάτι παραπάνω απτα 4 αστέρια του. Βρισκόμενο σε έναν ουρανοξύστη, είχε ευρύχωρα καλαίσθητα δωμάτια με τεράστιο παράθυρο, φοβερή θέα και άριστο προσωπικό -- και όλα αυτά με κάτι λιγότερο απο 35€ /βραδυά -- Highly Recommended
Ένα ζήτημα που αντιμετωπίσαμε και στη Σιγκαπούρη και στην Κουάλα Λουμπούρ ήταν οτι σε κλειστούς χώρους, το AC το είχαν στο τέρμα !! Όταν λοιπόν μπήκαμε στο δωμάτιο/ψυγείο , το πρώτο που κάναμε ήταν να απενεργοποιήσουμε τον κλιματισμό, να βρούμε το πάπλωμα !!! και να καλέσουμε την reception ώστε να στείλει ένα μάστορα να δει το AC. Σκάει λοιπόν το παλικάρι, τσεκάρει το AC , μια χαρά δουλεύει λέει --- Δεν κατάλαβες μεγάλε , του λέμε, δεν θέλουμε ψύξη, ΘΕΡΜΑΝΣΗ θέλουμε :eek-77: !!! Χαμογελαστός ο Μαλαίσιος τεχνίτης μας είπε οτι τα συγκεκριμένα AC δεν έχουν θέρμανση και αποχώρησε γελώντας.
Η βροχή κόπασε, εμείς πεινούσαμε, πήραμε λοιπόν το υπέργειο μετρο και πολύ σύντομα ήμασταν στην Bukit Bintang , την εμπορική και πιο ζωντανή περιοχή της πόλης. Το food court του Loft ήταν σχετικά προσεγμένο, η επιλογή των φαγητών όμως ,όχι και τόσο. Βέβαια τι ποιότητα να περιμένεις με περίπου 2-3€ / πιάτο ? Ακολούθησε βόλτα στους δρόμους της πόλης. Ήταν Σάββατο βράδυ, ημέρα εθνικής εορτής, λογικό ήταν που κυκλοφορούσε τόσος πολύς κόσμος έξω. Η εντύπωση που αποκόμισα ήταν οτι η Bukit Bintang όταν μεγαλώσει θα ήθελε να γίνει Orchard Rd (Σιγκαπούρη). Πολλά εμπορικά κέντρα, πολλά φανταχτερά μαγαζιά απο επώνυμα brands, levels, food courts, μπαράκια δυτικού τύπου, τα τυπικά που περιμένεις απο μια τέτοια περιοχή. Έχοντας στο μυαλό όμως την προ ολίγου ημερών επίσκεψη στη Σιγκαπούρη, η KL μας φάνηκε σαν τον φτωχό συγγενή που βρήκε ξαφνικά την μεγάλη κληρονομιά, σαν τον νεοέλληνα στη Ζυρίχη ένα πράγμα.
Αφού ήπιαμε τις μπυρίτσες μας, επιλέξαμε να γυρίσουμε με τα πόδια στο ξενοδοχείο , περίπου 30 λεπτά άνοστης διαδρομής καθώς ο δρόμος δεν είχε κατι άξιο λόγου, το μόνο που άξιζε ήταν η φωτισμένη φιγούρα των Petronas Towers απο μακριά.
Και μιας και ανέφερα τους Petronas, δίνω πάσα στην επόμενη μέρα όπου είχαμε προγραμματίσει να επισκεφθούμε τους διάσημους αυτούς δίδυμους πύργους. Όταν λέω "προγραμματίσει" το εννοώ, καθώς είχα προνοήσει να κλείσω εισητήρια ηλεκτρονικά απτην επίσημη ιστοσελίδα τους. Όταν φτάσαμε, η ουρά στα εκδοτήρια ήταν τεράστια και τα εισητήρια που πωλούνταν ήταν για το μεσημέρι της επόμενης μέρας !! To tour κοστίζει περίπου 18€, διαρκεί σχεδόν μια ώρα, τα γκρουπάκια αποτελούνται απο σχετικά λίγα άτομα, έχει διάφορες ντιζαϊνιές το κτήριο πχ το ασανσέρ που μας μετέφερε, ενω ήταν εσωτερικά του κτηρίου, είχε οθόνες όπου όπως ανέβαινε ή κατέβαινε, έδειχνε τη θέα εκτος του κτηρίου ανάλογα με το που βρισκόμασταν, σαν να ήταν δλδ εξωτερικά. Και άλλα διάφορα, όπως προβολέας πάνω σε ακτίνες καπνού, διαδραστικές οθόνες όπου μάλιστα το εισητήριο που σου έδιναν φαινόταν στην οθόνη ως πύργοι κλπ Highlight του tour , ο χρόνος που σ'αφήνουν να περιηγηθείς και να χαζέψεις τη θέα στο skybridge, εκεί δλδ που κυνηγιόντουσαν η Katherine Zeta Jones με τον Sean Connery στην μεγαλοπρεπή αρπαχτή του τελευταίου στην ταινία Entrapment (Διπλή Παγίδα ελληνιστί)
Άποψη μου, έχει ένα χαβαλέ άλλα είναι αρκετά υπερτιμημένο tour. Βέβαια η Kuala Lumbur δεν έχει την πολιτιστική κληρονομιά μιας Bangkong πχ οπότε είναι λογικό οι Petronas να θεωρούνται το απόλυτο landmark της πόλης.
Επόμενος σταθμός τα Batu Caves - ένα σύμπλεγμα σπηλιών και ναών σε ένα λόφο απο ασβεστόλιθο , έξω απτα οποία στέκεται μεγαλοπρεπές το άγαλμα μιας ινδουιστικής θεότητας του πολέμου, του Murugan. Η κατασκευή του αγάλματος βεβαίως δεν τοποθετείται χρονολογικά στην αρχαιότητα (όπως αφελώς πίστευα πριν την επίσκεψή μας) άλλα σχετικά πρόσφατα. Το εισητήριο του τρένου απτον σταθμό κοντά στο ξενοδοχείο μας κόστιζε μόλις 0,2 € ενώ το εισητήριο του γυρισμού για έναν αδιευκρίνιστο λόγο 0,4 € !
Ανεβήκαμε τα άπειρα σκαλοπάτια, βγάλαμε πολλές φωτογραφίες, κυνηγηθήκαμε με τα πιθηκάκια, προχωρήσαμε στο εσωτερικό της σπηλιάς όπου στο ναό ήταν σε εξέλιξη κάποιο είδος λειτουργίας. Ωραίο μέρος, όμορφες στιγμές, μην περιμένετε βέβαια κάτι εντυπωσιακό στο εσωτερικό των σπηλιών, άλλα σαν εκδρομή/αξιοθέατο στην KL "άξιζε τα λεφτά του"
Όπως διακρίνετε και στη φωτό, στον γυρισμό μας έπιασε πάλι καταιγίδα. Άρον άρον μπήκαμε στο τρένο της επιστροφής και όταν φτάσαμε στο σταθμό κοντά στο ξενοδοχείο είχε δυναμώσει. Ευτυχώς όμως, ο σταθμός είχε υπέργεια σκεπασμένη διάβαση την οποία αν ακολουθούσες μέχρι τέλους, σε οδηγούσε σε ένα εμπορικό κέντρο, καμία σχέση βέβαια με τα λαμπερά της Bukit Bintang. Εκεί λοιπόν ήταν τελευταία μέρα των εκπτώσεων με τιμές -70% !! Και να μη θέλεις, θα κάνεις μια βόλτα, έτσι ... Και τη βροχή αποφύγαμε , και ψωνίσαμε πράγματα σε εξευτελιστικές τιμές, και φάγαμε τα ίδια απαίσια noodles και λοιπά αδιευκρίνιστα σουποειδή πιάτα με 2 - 3 €
Το τελευταίο μας βράδυ στην Kuala Lumbur , η οποία να σημειώσω μπήκε αναγκαστικά στο ταξίδι μας ως stopover, θα το περνούσαμε στην κυρίλα. Το skybar του Traders Hotel αποτελεί το καλύτερο σημείο για να πιείς το ποτό σου με θέα τους φωτισμένους Petronas Towers. Μιας και ήταν Κυριακή, δεν είχε πολύ κόσμο, και έτσι δεν περιμέναμε πολύ έως ότου τοποθετηθούμε σε ένα απο τα cabanas του, τα πολυθρονάκια δλδ δίπλα στην πισίνα και φυσικά, δίπλα στο παράθυρο. Τα δυο mojito που ήπιαμε ήταν θα έλεγα mini σε σχέση με αυτα που έχουμε συνηθίσει στη Σαλονίκη και η τιμή στα 11-12 € περίπου.
Ο ταξιτζής στο δρόμο του γυρισμού πρέπει να μας έκλεψε λίγο με μια υποτιθέμενη extra ταρίφα άλλα για 4 € δεν σκόπευα να το κάνω θέμα. Εδώ να σημειώσω οτι παρά την κακή φήμη που έχουν τα ταξι στην Kuala Lumbur, εμεις δεν αντιμετωπίσαμε προβλήματα όπως πχ είχα βρει στη Bangkong όπου αρνούνταν να βάλουν ταξιμετρο. Οι τιμές ήταν ιδιαίτερα χαμηλές και κυμαίνονταν στα 1,5 με 3 € για διαδρομή μέσα στην πόλη.
Μ'αυτά και μ'αυτά ήρθε η στιγμή να αποχαιρετίσουμε την Kuala Lumbur και γενικά την Μαλαισία. Αφού η Εθνοcash μου έκανε ξανα τερτίπια και δεν έβγαζε χρήματα απο κανένα !!! ATM, αλλάξαμε λίγα ευρώ, πήγαμε με ταξι μέχρι τον μαλαισιανό ΟΣΕ, καθίσαμε αναπαυτικά στις ευρύχωρες θέσεις του τρένου και με μόλις 4 € / άτομο ξεκινήσαμε για το αγαπημένο μας LCCT
- Το τρένο για LCCT σταματάει σε έναν σταθμό πριν το KLIA απο όπου συνεχίζουν οι επιβάτες με λεωφορείο το οποίο συμπεριλαμβάνεται στο εισητήριο
και πετάξαμε για ... ... ...(... to be continued)
Last edited:
