silversurfer
Moderator
- Μηνύματα
- 2.322
- Likes
- 3.452
- Επόμενο Ταξίδι
- Σικελία
- Ονειρεμένο Ταξίδι
- Γύρος Του Κόσμου
Bali (II)
Δεν πρόλαβα να ανοίξω την πόρτα του δωματίου μας και να ξεμυτίσω στον όμορφο μπαλινέζικο κήπο, νασου ο ιδιοκτήτης πανέτοιμος να μας εξυπηρετήσει !!! Τι στο καλό, καραούλι φυλούσε πότε θα σηκωθούμε ?
Στο Ubud οι επιλογές για διαμονή αγγίζουν τα δυο άκρα. Απο υπερπολυτελή πανάκριβα ειδυλλιακά ξενοδοχεία εώς homestay ειδικά διαμορφωμένους πάμφθηνους ξενώνες-δωμάτια. Εμείς επιλέξαμε το τελευταίο, και ειλικρινά δεν μετανιώσαμε στιγμή. Ευρύχωρα δωμάτια με παραδοσιακή διακόσμηση, πολύ όμορφος κήπος και πολύ ζεστός και φιλόξενος ιδιοκτήτης.
Πήραμε πρωινό στον κήπο και ο Agung κάθισε για να συζητήσει μαζί μας, μας έδωσε φυλλάδια με χάρτες του νησιού, αξιοθέατα. χρηστικές πληροφορίες κλπ και βέβαια στο τέλος μας πρότεινε και κάποια tours (απο τα οποία προφανώς θα έπερνε προμήθεια). Βέβαια ήταν πολυ ευγενικός και διακριτικός και η παρουσία του δεν ήταν διόλου φορτική.
Ξεκινήσαμε λοιπόν για τη βόλτα μας. Το περιβόητο Monkey Forest το οποίο ήταν κοντά ---- αυτό το κοντά βέβαια είναι σχετικό καθώς στο δρόμο προς τα εκεί συναντήσαμε άπειρα μικρά και μεγάλα μαγαζάκια που πουλούσαν ... και τι δεν πουλούσαν. Αγαλματάκια, μπιχλιμπιδάκια, κρεμαστά, εικόνες, φορέματα, καφέ ... ναι, καφέ, τον πιο ακριβό καφέ στον κόσμο !! Άλλα γι'αυτο θα μιλήσουμε σε άλλο κεφάλαιο. Η χαρά της Μ. λοιπόν η οποία φρόντισε να με σύρει σε ΟΛΑ τα μαγαζάκια μην τυχόν και μας ξεφύγει τίποτα. Όταν επιτέλους φτάσαμε στο Monkey Forest, ήμουν ήδη εξαντλημένος !!
Ουσιαστικά είναι ένα μεγάλο πάρκο, με μικρούς ναούς και αμέτρητα αγαλματάκια, φοβερό φυσικό τοπίο και άπειρα μαιμουδάκια, τους γνωστούς (και) απτον Λαζόπουλο, Μακάκες (macaques). Περιπλανηθήκαμε για πολύ ώρα στα μονοπάτια του, χαζέψαμε σαν κλασικοί χαζοτουρίστες τα πιθηκάκια , τα κόλπα και τις βουτιές τους στα συντριβάνια , καθίσαμε έξω απτους ναούς και φωτογραφίσαμε όλα τα αγαλματάκια.
Αφού φχαριστηθίκαμε τη βόλτα μας και κινήσαμε να φύγουμε, νάσου η Μ. εντοπίζει ένα μαγαζί με κολιέ , δαχτυλίδια, σκουλαρίκια κλπ
Ωωχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ, λέω μέσα μου.... Εκεί κάναμε το λάθος να μαζέψουμε καμια δεκαριά κομμάτια, δίνοντας στην πωλήτρια την ευκαιρία να μας κάνει σκληρό παζάρι (εαν δείχνεις οτι κάτι το θέλεις πολύ , χάνεις το πλεονέκτημα). Με τα πολλά, εδεήσαμε να πάμε και μια βόλτα στον κεντρικό δρόμο του Ubud όπου είχε τα περισσότερα εστιατόρια, μπαράκια, καταστήματα κλπ Χαμένος χρόνος κατεμέ, άλλα να πάρουμε και μια ιδέα απτο χωριό βρε αδερφέ .. Και αφου περπατήσαμε και περπατήσαμε και περπατήσαμε, στο δρόμο του γυρισμού το αετίσιο μάτι του silversurfer πέφτει σε μια ταμπέλα μασάζ . Αυτομάτως στο μυαλό μου πλημμύρισε εκείνος ο ήχος απο τις τραγουδιστές ταϋλανδέζικες φωνούλες και απο αίσθημα απόλυτης χαλάρωσης απτο ταξίδι μου στην Ταυλάνδη. Απο τότε είχαν περάσεις 2,5 χρόνια ...
ΑΠΟΛΥΤΗ ΧΑΛΑΡΩΣΗ --- Το δικαιούμουν μετά τις τόσες στριμόκωλες πτήσεις των τελευταίων ημερών
By the way, εκει στο δρόμο επισκεφθήκαμε και μερικούς επίδοξους tour operators. Ξέχασα να σας πω ... στο Μπαλί ΟΛΟΙ οι κάτοικοι είναι εν δυνάμει ταξιτζήδες και tour operators !!! ΟΛΟΙ --- μπαίναμε σε κατάστημα, λέμε ψάχνουμε ταξί, παρατούσε ο μαγαζάτορας το μαγαζί , μας φόρτωνε και μας πήγαινε. Όποιος είχε όχημα , ισχυριζόταν οτι ήταν ταξιτζής και φυσικά μας έπιανε την κουβέντα να μας κάνει tour. Ακόμα και αν τα αγγλικά του ήταν σε επίπεδο "yes, no, thank you" και ... τέλος !!! Η επιλογή ήταν εύκολη. Τηλεφωνήσαμε στον Eka, τον ταξιτζή που μας έφερε απτο αεροδρόμιο, συμφωνήσαμε στην τιμή και κλείσαμε το αυριανό tour.
Ήρθε λοιπόν η ώρα του φαγητού. Μετά τα περίεργα σουποειδή της Kuala Lumbur και το χθεσινό πάθημα με το Μπαλινέζικο φαστφουντάδικο, ήταν η στιγμή να πάρουμε το αίμα μας πίσω !!!
To Terracotta αποτελεί με διαφορά το καλύτερο εστιατόριο στο Ubud --- είναι αρκετά μακριά απτο κέντρο και πρέπει να πας με ταξί. Αποτελεί gurmet εστιατόριο - μπαρ χωμένο στα ριζοχώραφα, ατμοσφαιρικό, καλαίσθητο, ρομαντικό, εξαίσιο. Δεν έχω ενθουσιαστεί ποτέ μου με εστιατόριο όπως με το συγκεκριμένο. Άψογο σερβις απο το προσωπικό, ψαγμένες γεύσεις με ψάρια ψημένα σε μπανάνες, φρούτα, τοπικές σπεσιαλιτέ, το ιδανικό μέρος για μια ρομαντική βραδυά με το έτερον ήμισυ. Κλου του μαγαζιού, ένα απομακρυσμένο τραπέζι μέσα στο λειβάδι, , υπο το φώς των κεριών και μόνο και αποκλειστικό σερβιτόρο. Κρίμα που δεν το ξέραμε νωρίτερα για να κάνουμε κράτηση. Το δε επιδόρπιο ήταν λόγος για να μαλώσεις με τη σύντροφό σου !!! ΑΞΕΧΑΣΤΟ
Δεν πρόλαβα να ανοίξω την πόρτα του δωματίου μας και να ξεμυτίσω στον όμορφο μπαλινέζικο κήπο, νασου ο ιδιοκτήτης πανέτοιμος να μας εξυπηρετήσει !!! Τι στο καλό, καραούλι φυλούσε πότε θα σηκωθούμε ?
Στο Ubud οι επιλογές για διαμονή αγγίζουν τα δυο άκρα. Απο υπερπολυτελή πανάκριβα ειδυλλιακά ξενοδοχεία εώς homestay ειδικά διαμορφωμένους πάμφθηνους ξενώνες-δωμάτια. Εμείς επιλέξαμε το τελευταίο, και ειλικρινά δεν μετανιώσαμε στιγμή. Ευρύχωρα δωμάτια με παραδοσιακή διακόσμηση, πολύ όμορφος κήπος και πολύ ζεστός και φιλόξενος ιδιοκτήτης.
Πήραμε πρωινό στον κήπο και ο Agung κάθισε για να συζητήσει μαζί μας, μας έδωσε φυλλάδια με χάρτες του νησιού, αξιοθέατα. χρηστικές πληροφορίες κλπ και βέβαια στο τέλος μας πρότεινε και κάποια tours (απο τα οποία προφανώς θα έπερνε προμήθεια). Βέβαια ήταν πολυ ευγενικός και διακριτικός και η παρουσία του δεν ήταν διόλου φορτική.
Ξεκινήσαμε λοιπόν για τη βόλτα μας. Το περιβόητο Monkey Forest το οποίο ήταν κοντά ---- αυτό το κοντά βέβαια είναι σχετικό καθώς στο δρόμο προς τα εκεί συναντήσαμε άπειρα μικρά και μεγάλα μαγαζάκια που πουλούσαν ... και τι δεν πουλούσαν. Αγαλματάκια, μπιχλιμπιδάκια, κρεμαστά, εικόνες, φορέματα, καφέ ... ναι, καφέ, τον πιο ακριβό καφέ στον κόσμο !! Άλλα γι'αυτο θα μιλήσουμε σε άλλο κεφάλαιο. Η χαρά της Μ. λοιπόν η οποία φρόντισε να με σύρει σε ΟΛΑ τα μαγαζάκια μην τυχόν και μας ξεφύγει τίποτα. Όταν επιτέλους φτάσαμε στο Monkey Forest, ήμουν ήδη εξαντλημένος !!
Ουσιαστικά είναι ένα μεγάλο πάρκο, με μικρούς ναούς και αμέτρητα αγαλματάκια, φοβερό φυσικό τοπίο και άπειρα μαιμουδάκια, τους γνωστούς (και) απτον Λαζόπουλο, Μακάκες (macaques). Περιπλανηθήκαμε για πολύ ώρα στα μονοπάτια του, χαζέψαμε σαν κλασικοί χαζοτουρίστες τα πιθηκάκια , τα κόλπα και τις βουτιές τους στα συντριβάνια , καθίσαμε έξω απτους ναούς και φωτογραφίσαμε όλα τα αγαλματάκια.
Αφού φχαριστηθίκαμε τη βόλτα μας και κινήσαμε να φύγουμε, νάσου η Μ. εντοπίζει ένα μαγαζί με κολιέ , δαχτυλίδια, σκουλαρίκια κλπ
Ωωχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ, λέω μέσα μου.... Εκεί κάναμε το λάθος να μαζέψουμε καμια δεκαριά κομμάτια, δίνοντας στην πωλήτρια την ευκαιρία να μας κάνει σκληρό παζάρι (εαν δείχνεις οτι κάτι το θέλεις πολύ , χάνεις το πλεονέκτημα). Με τα πολλά, εδεήσαμε να πάμε και μια βόλτα στον κεντρικό δρόμο του Ubud όπου είχε τα περισσότερα εστιατόρια, μπαράκια, καταστήματα κλπ Χαμένος χρόνος κατεμέ, άλλα να πάρουμε και μια ιδέα απτο χωριό βρε αδερφέ .. Και αφου περπατήσαμε και περπατήσαμε και περπατήσαμε, στο δρόμο του γυρισμού το αετίσιο μάτι του silversurfer πέφτει σε μια ταμπέλα μασάζ . Αυτομάτως στο μυαλό μου πλημμύρισε εκείνος ο ήχος απο τις τραγουδιστές ταϋλανδέζικες φωνούλες και απο αίσθημα απόλυτης χαλάρωσης απτο ταξίδι μου στην Ταυλάνδη. Απο τότε είχαν περάσεις 2,5 χρόνια ...
ΑΠΟΛΥΤΗ ΧΑΛΑΡΩΣΗ --- Το δικαιούμουν μετά τις τόσες στριμόκωλες πτήσεις των τελευταίων ημερών
By the way, εκει στο δρόμο επισκεφθήκαμε και μερικούς επίδοξους tour operators. Ξέχασα να σας πω ... στο Μπαλί ΟΛΟΙ οι κάτοικοι είναι εν δυνάμει ταξιτζήδες και tour operators !!! ΟΛΟΙ --- μπαίναμε σε κατάστημα, λέμε ψάχνουμε ταξί, παρατούσε ο μαγαζάτορας το μαγαζί , μας φόρτωνε και μας πήγαινε. Όποιος είχε όχημα , ισχυριζόταν οτι ήταν ταξιτζής και φυσικά μας έπιανε την κουβέντα να μας κάνει tour. Ακόμα και αν τα αγγλικά του ήταν σε επίπεδο "yes, no, thank you" και ... τέλος !!! Η επιλογή ήταν εύκολη. Τηλεφωνήσαμε στον Eka, τον ταξιτζή που μας έφερε απτο αεροδρόμιο, συμφωνήσαμε στην τιμή και κλείσαμε το αυριανό tour.
Ήρθε λοιπόν η ώρα του φαγητού. Μετά τα περίεργα σουποειδή της Kuala Lumbur και το χθεσινό πάθημα με το Μπαλινέζικο φαστφουντάδικο, ήταν η στιγμή να πάρουμε το αίμα μας πίσω !!!
To Terracotta αποτελεί με διαφορά το καλύτερο εστιατόριο στο Ubud --- είναι αρκετά μακριά απτο κέντρο και πρέπει να πας με ταξί. Αποτελεί gurmet εστιατόριο - μπαρ χωμένο στα ριζοχώραφα, ατμοσφαιρικό, καλαίσθητο, ρομαντικό, εξαίσιο. Δεν έχω ενθουσιαστεί ποτέ μου με εστιατόριο όπως με το συγκεκριμένο. Άψογο σερβις απο το προσωπικό, ψαγμένες γεύσεις με ψάρια ψημένα σε μπανάνες, φρούτα, τοπικές σπεσιαλιτέ, το ιδανικό μέρος για μια ρομαντική βραδυά με το έτερον ήμισυ. Κλου του μαγαζιού, ένα απομακρυσμένο τραπέζι μέσα στο λειβάδι, , υπο το φώς των κεριών και μόνο και αποκλειστικό σερβιτόρο. Κρίμα που δεν το ξέραμε νωρίτερα για να κάνουμε κράτηση. Το δε επιδόρπιο ήταν λόγος για να μαλώσεις με τη σύντροφό σου !!! ΑΞΕΧΑΣΤΟ
Last edited: