silversurfer
Moderator
- Μηνύματα
- 2.327
- Likes
- 3.460
- Επόμενο Ταξίδι
- Σικελία
- Ταξίδι-Όνειρο
- Γύρος Του Κόσμου
Σιγκαπούρη (ΙΙ)
Το πρωί που σηκώθηκα για τουαλέτα ήταν ακόμα 08:30, εντάξει λέω πολύ νωρίς, ας κοιμηθούμε λίγο ακόμα. Θα ορκιζόμουν οτι πέρασαν μόλις 15 λεπτά όταν χτύπησε η πόρτα του δωματίου. Room service λέει το παλικάρι, καλά ρε φιλαράκι πρωί πρωί με την αυγή κάνετε εδώ καθαρισμό δωματίου, ασε δυο πετσέτες και φύγε, κοιμόμαστε λέμε --- πράγμα που έπραξε γελώντας ... μα καλά τόσο αστείος του φαίνομαι, τι γελάει και ξαναγελάει αυτός. Ας την πέσω καμιά ωρίτσα ακόμα να κοιμηθώ γιατί σήμερα έχουμε να επισκεφθούμε ένα σωρό πράγματα. (Ναι, δε λέω ...)
Ξανανοίγω τα μάτια μου μετά απο λίγο και βλέπω .... ΤΙ ΝΑ ΔΩ .. 15:30 !!!! Ξύπνα λέμε, ξύπνα, πάει θα χάσουμε τη μέρα μας. Κάτι ήξερε και ο καμαρώτος που χασκογελούσε με μας τους κοιμήσηδες. Παρόλο που μας χάλασε εντελώς το πρόγραμμα, αυτόν τον ύπνο τον χρειαζόμασταν μετά την ταλαιπωρία του ταξιδιού και του αεροπλάνου. Βγαίνουμε λοιπόν απτο ξενοδοχείο και πρώτη στάση ένα φαγάδικο στην chinatown να φάμε κάτι και να πιούμε ενα φραπεδάκι να ανοίξει το μάτι μας (καφέ φέραμε μαζί μας απο Ελλάδα εννοείται). Οι εικόνες στο μενού για τα κινέζικα πιάτα μας έκανε να πιστέψουμε οτι τα παντελώς άγνωστα γλυκίσματα/κέικ/τάρτες/ κάτι τέλος πάντων θα ήταν λιχουδιές. Διαψευστήκαμε οικτρά, απλά ΔΕΝ τρωγόταν (μας τα σέρβιραν και με ξυλάκια πανάθεμά τους και γελούσαν κάτι γεροκινέζοι βλέποντας μας να ταλαιπωρούμαστε). Έλα, έλα σήκω να πάμε να φάμε κανα δυτικό πρωινό της προκοπής, δεν είμαστε εμείς (ακόμα) για τέτοια ...
Πρώτη (και μοναδική στάση , η Orchard Rd. Η Σιγκαπούρη δεν φημίζεται για την κουλτούρα και την πολιτιστική της κληρονομιά -- αντίθετα όντας ένα απτα μεγαλύτερα λιμάνια του πλανήτη αποτελεί το οικονομικό κέντρο της Ασίας με οτι αυτό συνεπάγεται για την κουλτούρα των πολιτών, τους ρυθμούς ζωής και τις εντυπωσιακές κατασκευές. Μας τα έλεγε ο φίλος μου ο Α. άλλα πρέπει να δεις και με τα μάτια σου για να αντιληφθείς. Η Orchard Rd είναι λοιπόν ο εμπορικός δρόμος της Σιγκαπούρης. Κάτι σαν τη 5th Avenue της ΝΥ , την Oxford Str. του Λονδίνου, την Τσιμισκή της Σαλονίκης ρε παιδί μου για να καταλαβαινόμαστε. Μόνο που καμία απτις προαναφερθείσες δεν φθάνει σε πλούτο και χλίδα την Orchard Rd της Σιγκαπούρης (ναι, ουτε καν η Τσιμισκή !!!)
Εντυπωσιακά κτίσματα τα οποία φιλοξενούν εμπορικά κέντρα τα οποία είναι οργανωμένα σε levels. Στα υπέργεια levels (ισόγειο και πάνω) συνήθως τα πιο ακριβά και κυριλέ brands. Πιο κάτω, τα καταστήματα του λαού άλλα και foοd courts άλλα και υπόγειες διαβάσεις οι οποίες συνδέουν το ένα mall με το επόμενο άλλα και το μετρο. Ο Α. μου είπε οτι μπορείς να διασχίσεις σχεδόν όλη την Orchard υπογείως !!! Απίστευτες κατασκευές και οργάνωση και μια μικρή απόδειξη οτι το χρήμα και οι αγορές μεταφέρονται απο Ευρώπη και Αμερική στην Ασία. Για να μπορέσω να συνηδητοποιήσω τα μεγέθη, η Μ. μου ανέφερε οτι στη 5th Avn. υπάρχει ένα κατάστημα LV ενώ εμείς είχαμε μετρήσει (βασικά η Μ. μετρούσε , εγώ κοιτούσα αδιάφορα) πάνω απο 5 και αντίστοιχο αριθμό λοιπών διάσημων brands (ξέρεις τώρα, Gucci και δε συμμαζεύεται) .. και όταν λέμε καταστήματα εννοούμαι υπερπαραγωγές ολόκληρες.
Αφου φάγαμε και .. πρωινό κατα τις 18:00 και ήπιαμε και άλλον ένα καφέ και περπατήσαμε όσο μπορούσαμε, πήραμε το δρόμο της επιστροφής. Είχαμε ραντεβού με τον Α. στις 21:00 για δείπνο και για ποτό. Με ταξί πήγαμε στην Tanglin, έξω απτο κέντρο, σε μια περιοχή με δάσος και διάφορα μαγαζιά. Ο Α. ήθελε να μας πάει στα καλύτερα και διαφορετικά και έτσι καταλήξαμε να τρώμε κάβουρα σε ένα πολύ ατμοσφαιρικό εστιατόριο. Ωραίος ο κάβουρας δε λέω, άλλα πολύ μανικι ρε παιδί μου, μέχρι να τον ανοίξεις, να σπάσεις τα κομμάτια με την ειδική δαγκάνα, σου βγαίνει η ψυχή.
Είχαμε αργήσει και ήταν και Κυριακή άλλα ο Α. επέμενε να πάμε για ποτό στο 1 Altitude . Το εν λόγω αποτελεί ένα απτα πιο ψηλά rooftop bars στον κόσμο με απίστευτη θέα που κόβει την ανάσα (για να καταλάβετε περι τινος πρόκειται, πατήστε το link) Δυστυχώς λόγω μέρας και ώρας ήταν σχεδόν άδειο, και περιοριστήκαμε να φωτογραφιζόμαστε με μανία και να κρεμόμαστε κυριολεκτικά απτις άκρες για να χαζεύουμε την πόλη.
Η ώρα πέρασε, εμείς δεν νυστάζαμε όμως την επομένη είχαμε πολύ πρωινό ξύπνημα. Αποχαιρετίσαμε τον Α. , δώσαμε ραντεβού σε 2 βδομάδες και επιστρέψαμε στο μικρό μας δωμάτιο, βάλαμε και 2-3 ξυπνητήρια ο καθένας μην τη ξαναπατήσουμε και προσπαθήσαμε να κοιμηθούμε. Μας περίμενε μια μέρα με πολύ ταλαιπωρία και πολλές εκπλήξεις
Το πρωί που σηκώθηκα για τουαλέτα ήταν ακόμα 08:30, εντάξει λέω πολύ νωρίς, ας κοιμηθούμε λίγο ακόμα. Θα ορκιζόμουν οτι πέρασαν μόλις 15 λεπτά όταν χτύπησε η πόρτα του δωματίου. Room service λέει το παλικάρι, καλά ρε φιλαράκι πρωί πρωί με την αυγή κάνετε εδώ καθαρισμό δωματίου, ασε δυο πετσέτες και φύγε, κοιμόμαστε λέμε --- πράγμα που έπραξε γελώντας ... μα καλά τόσο αστείος του φαίνομαι, τι γελάει και ξαναγελάει αυτός. Ας την πέσω καμιά ωρίτσα ακόμα να κοιμηθώ γιατί σήμερα έχουμε να επισκεφθούμε ένα σωρό πράγματα. (Ναι, δε λέω ...)
Ξανανοίγω τα μάτια μου μετά απο λίγο και βλέπω .... ΤΙ ΝΑ ΔΩ .. 15:30 !!!! Ξύπνα λέμε, ξύπνα, πάει θα χάσουμε τη μέρα μας. Κάτι ήξερε και ο καμαρώτος που χασκογελούσε με μας τους κοιμήσηδες. Παρόλο που μας χάλασε εντελώς το πρόγραμμα, αυτόν τον ύπνο τον χρειαζόμασταν μετά την ταλαιπωρία του ταξιδιού και του αεροπλάνου. Βγαίνουμε λοιπόν απτο ξενοδοχείο και πρώτη στάση ένα φαγάδικο στην chinatown να φάμε κάτι και να πιούμε ενα φραπεδάκι να ανοίξει το μάτι μας (καφέ φέραμε μαζί μας απο Ελλάδα εννοείται). Οι εικόνες στο μενού για τα κινέζικα πιάτα μας έκανε να πιστέψουμε οτι τα παντελώς άγνωστα γλυκίσματα/κέικ/τάρτες/ κάτι τέλος πάντων θα ήταν λιχουδιές. Διαψευστήκαμε οικτρά, απλά ΔΕΝ τρωγόταν (μας τα σέρβιραν και με ξυλάκια πανάθεμά τους και γελούσαν κάτι γεροκινέζοι βλέποντας μας να ταλαιπωρούμαστε). Έλα, έλα σήκω να πάμε να φάμε κανα δυτικό πρωινό της προκοπής, δεν είμαστε εμείς (ακόμα) για τέτοια ...
Πρώτη (και μοναδική στάση , η Orchard Rd. Η Σιγκαπούρη δεν φημίζεται για την κουλτούρα και την πολιτιστική της κληρονομιά -- αντίθετα όντας ένα απτα μεγαλύτερα λιμάνια του πλανήτη αποτελεί το οικονομικό κέντρο της Ασίας με οτι αυτό συνεπάγεται για την κουλτούρα των πολιτών, τους ρυθμούς ζωής και τις εντυπωσιακές κατασκευές. Μας τα έλεγε ο φίλος μου ο Α. άλλα πρέπει να δεις και με τα μάτια σου για να αντιληφθείς. Η Orchard Rd είναι λοιπόν ο εμπορικός δρόμος της Σιγκαπούρης. Κάτι σαν τη 5th Avenue της ΝΥ , την Oxford Str. του Λονδίνου, την Τσιμισκή της Σαλονίκης ρε παιδί μου για να καταλαβαινόμαστε. Μόνο που καμία απτις προαναφερθείσες δεν φθάνει σε πλούτο και χλίδα την Orchard Rd της Σιγκαπούρης (ναι, ουτε καν η Τσιμισκή !!!)
Εντυπωσιακά κτίσματα τα οποία φιλοξενούν εμπορικά κέντρα τα οποία είναι οργανωμένα σε levels. Στα υπέργεια levels (ισόγειο και πάνω) συνήθως τα πιο ακριβά και κυριλέ brands. Πιο κάτω, τα καταστήματα του λαού άλλα και foοd courts άλλα και υπόγειες διαβάσεις οι οποίες συνδέουν το ένα mall με το επόμενο άλλα και το μετρο. Ο Α. μου είπε οτι μπορείς να διασχίσεις σχεδόν όλη την Orchard υπογείως !!! Απίστευτες κατασκευές και οργάνωση και μια μικρή απόδειξη οτι το χρήμα και οι αγορές μεταφέρονται απο Ευρώπη και Αμερική στην Ασία. Για να μπορέσω να συνηδητοποιήσω τα μεγέθη, η Μ. μου ανέφερε οτι στη 5th Avn. υπάρχει ένα κατάστημα LV ενώ εμείς είχαμε μετρήσει (βασικά η Μ. μετρούσε , εγώ κοιτούσα αδιάφορα) πάνω απο 5 και αντίστοιχο αριθμό λοιπών διάσημων brands (ξέρεις τώρα, Gucci και δε συμμαζεύεται) .. και όταν λέμε καταστήματα εννοούμαι υπερπαραγωγές ολόκληρες.
Αφου φάγαμε και .. πρωινό κατα τις 18:00 και ήπιαμε και άλλον ένα καφέ και περπατήσαμε όσο μπορούσαμε, πήραμε το δρόμο της επιστροφής. Είχαμε ραντεβού με τον Α. στις 21:00 για δείπνο και για ποτό. Με ταξί πήγαμε στην Tanglin, έξω απτο κέντρο, σε μια περιοχή με δάσος και διάφορα μαγαζιά. Ο Α. ήθελε να μας πάει στα καλύτερα και διαφορετικά και έτσι καταλήξαμε να τρώμε κάβουρα σε ένα πολύ ατμοσφαιρικό εστιατόριο. Ωραίος ο κάβουρας δε λέω, άλλα πολύ μανικι ρε παιδί μου, μέχρι να τον ανοίξεις, να σπάσεις τα κομμάτια με την ειδική δαγκάνα, σου βγαίνει η ψυχή.
Είχαμε αργήσει και ήταν και Κυριακή άλλα ο Α. επέμενε να πάμε για ποτό στο 1 Altitude . Το εν λόγω αποτελεί ένα απτα πιο ψηλά rooftop bars στον κόσμο με απίστευτη θέα που κόβει την ανάσα (για να καταλάβετε περι τινος πρόκειται, πατήστε το link) Δυστυχώς λόγω μέρας και ώρας ήταν σχεδόν άδειο, και περιοριστήκαμε να φωτογραφιζόμαστε με μανία και να κρεμόμαστε κυριολεκτικά απτις άκρες για να χαζεύουμε την πόλη.
Η ώρα πέρασε, εμείς δεν νυστάζαμε όμως την επομένη είχαμε πολύ πρωινό ξύπνημα. Αποχαιρετίσαμε τον Α. , δώσαμε ραντεβού σε 2 βδομάδες και επιστρέψαμε στο μικρό μας δωμάτιο, βάλαμε και 2-3 ξυπνητήρια ο καθένας μην τη ξαναπατήσουμε και προσπαθήσαμε να κοιμηθούμε. Μας περίμενε μια μέρα με πολύ ταλαιπωρία και πολλές εκπλήξεις
Last edited: