silversurfer
Moderator
- Μηνύματα
- 2.322
- Likes
- 3.450
- Επόμενο Ταξίδι
- Σικελία
- Ονειρεμένο Ταξίδι
- Γύρος Του Κόσμου
LCCT - Κυνηγώντας το αεροπλάνο
To Tawau είναι η τρίτη μεγαλύτερη πόλη της περιοχής Sabah στη νήσο Βόρνεο. H οικονομία της βασίζεται κυρίως στην αλιεία και στην παραγωγή κακάο, κύριο "αξιοθέατο" είναι ένα National Park, 25 χλμ έξω απτην πόλη, και αποτελεί transit για όσους θέλουν να ταξιδέψουν στα νησιά Sebatik, Nunukan και Tarakan.
Όσο θελκτικός κ αν ακούγεται ως προορισμός, εμείς δεν είχαμε ΚΑΜΙΑ μα ΚΑΜΙΑ πρόθεση να προσθέσουμε την εν λόγω περιοχή στο ταξίδι μας. Πάλι καλά που η τελευταία ασιατούλα της AirAsia, κυριολεκτικά ένα βήμα πριν ανεβούμε στο αεροσκάφος, άνοιξε τα μάτια της και είδε τα boarding pass μας.
"Εεεε, sorry δεν είναι αυτό το αεροπλάνο σας !!!"
"Τι λες τώρα ρε κοπελιά, μέσα μας είπαν οτι αυτό είναι"
"Δεν είναι αυτό λεμε, μάλλον είναι εκείνο εκεί πίσω"
Άντε λοιπόν στο πιο πίσω αεροπλάνο, άλλη μια ασιατούλα τσεκάρει τα χαρτιά μας
"Μμμμμ, δεν είστε εδώ, δε δοκιμάζετε εκείνο στη γωνία ? "
"Να το δοκιμάσουμε, τι έχουμε να χάσουμε, το πολύ πολύ να βρεθούμε σε καμιά ζούγκλα με τους Παπούα !! "
Απο γωνία σε γωνία και απο αεροπλάνο σε αεροπλάνο, τα νεύρα μας κρόσσια και το άγχος να χτυπάει κόκκινο. Αρπάζω εκεί έναν που κουβαλούσε κάτι ντοσιέ και ψιλο-έμοιαζε για ψιλο-υπεύθυνος. Ανοίγει τα ντοσιέ, κοιτάει απο δω, κοιτάει απο κει κ τι μας λέει ??
"Απότι βλέπω εδώ, το αεροπλάνο σας πρέπει να έχει φύγει !!!!!!!
ΤΙ ΛΕΣ ΤΩΡΑ ρε άνθρωπέ μου, τώρα βγήκαμε απτο gate , πότε πρόλαβε και έφυγε, πλάκα ME κάνεις ?
Αφού μας έχει λούσει κρύος ιδρώτας, χωριζόμαστε για να βρούμε το αεροπλάνο μας !!!
-- Συγγνώμη κοπελιά, που πάει αυτό, εε μήπως σας βολεύει να με αφήσετε μερικές στάσεις πιο πέρα, δεν θα ενοχλήσουμε, και όρθιοι αμα χρειαστεί μπαίνουμε ...
Ξαφνικά ένας τύπος αρπάζει την Μ. και την σπρώχνει πίσω στο gate. Τρέχω και γώ ξωπίσω αλαφιασμένος, ΔΕ ΠΕΤΑΤΕ μου λεει.
ΤΙ ΔΕ ΠΕΤΑΜΕ ρε φιλαράκο, μέχρι κ ο γάιδαρος πετάει, εμείς δλδ γιατί να μην πετάξουμε, ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΕΤΑΞΩ ΤΩΡΑ !!!
Με τα πολλά ο συμπαθής υπάλληλος (τον οποίο πέρα απτην πλάκα στόλισα για τα καλά ) μας ζήτησε συγγνώμη διότι τα κουτορνίθια που μας ελέγξαν τα boarding pass , μάλλον ΔΕΝ ελεγξαν τίποτα και μας έστειλαν αλλού γι'αλλού. Απτο gate αναχωρούσαν 2 πτήσεις με μικρή διαφορά ώρας μεταξύ τους. Τώρα είτε η Ασιατούλα και ο τύπος που έλεγξε την Μ. θαμπώθηκαν απτην μεσογειακή ομορφιά μας είτε σκυλοβαριούνται στη δουλειά και δεν κοίταξαν ΚΑΝ τα χαρτιά που έσκιζαν.
Και μέσα σ'ολα, πάρε και μια καθυστέρηση στην original πτήση μας, έτσι να μάθεις να βιάζεσαι.
Με τα πολλά, αποχαιρετίσαμε (προσωρινά) το LCCT και προσγειωθήκαμε το μεσημέρι στο μικρό αεροδρόμιο της Kota Bharu. Εκεί μας περίμενε ένας οδηγός με το όνομα του silversurfer σε ένα χαρτί Μας αρπάζει στα γρήγορα, μας βάζει σε ένα ευρύχωρο και άνετο βαν και καρφί για Kuala Besut. Ο δρόμος επαρχιακός με τρομερή βλάστηση γύρω γύρω, μικρά σπιτάκια, εικόνες πρωτόγνορες (αν και έχουμε οδηγήσει στο Πουκέτ, ήταν πολύ διαφορετικά, προφανώς λόγω νησιού-τουρισμού). Ήμουν πτώμα και έκλειναν τα μάτια μου, άλλα δεν ήθελα να χάσω εικόνα. Ο οδηγός γκαζιάρης, οτι υπήρχε μπροστά μας ΕΠΡΕΠΕ να το προσπεράσει λέμε, έτσι, εμείς θα νικήσουμε !! Η μοναδική φορά που έδωσε προτεραιότητα ήταν όταν μια αγελάδα αποφάσισε να διασχίσει το δρόμο :eek-77::eek-77:
Σε περίπου 45 λεπτά ήμασταν στο λιμάνι, μας πάει απτο γραφείο, συμπληρώνουμε τα διαδικαστικά, βγάζουμε εισητήρια για το καράβι/βάρκα/ταχύπλοο και ξεκινάμε να κάνουμε καμιά γύρα να σκοτώσουμε την ώρα μας. Χαμένος κόπος, μια παρακμή όλο το μέρος. Το μόνο που αντιληφθήκαμε, ήταν το έντονο μουσουλμανικό στοιχείο.
Η πολυπόθητη ώρα έφτασε, μας φορτώνουν εμας και άλλους 10 σε ένα ταχύπλοο, μας περνάν και απο ένα σωσίβιο !!, ανεβαίνει και ο καπετάνιος, λιγδωμένο μαλλί, γυαλί μάσκα Rayban των 3 €, χρυσό ρολόι των 4 €, σκισμένη τζιν βερμούδα, αμάνικο μπλουζάκι και τρία (3) δόντια απτα οποία τα δυο χρυσά (ή επίχρυσα
H εμπειρία του ξεχείλιζε απτα μπατζάκια λέμε, βάζει μπροστά τη μηχανή και Άγιος ο Αλλάχ !!!
Μετά απο 40 λεπτά ανελέητο τράνταγμα στα κύματα, κοιταζόμαστε με την Μ. --- ΧΑΛΑΛΙ λέμε όλη αυτή η ταλαιπωρία
Τα περιβόητα νησιά φάνηκαν ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ μπροστά μας
To Tawau είναι η τρίτη μεγαλύτερη πόλη της περιοχής Sabah στη νήσο Βόρνεο. H οικονομία της βασίζεται κυρίως στην αλιεία και στην παραγωγή κακάο, κύριο "αξιοθέατο" είναι ένα National Park, 25 χλμ έξω απτην πόλη, και αποτελεί transit για όσους θέλουν να ταξιδέψουν στα νησιά Sebatik, Nunukan και Tarakan.
Όσο θελκτικός κ αν ακούγεται ως προορισμός, εμείς δεν είχαμε ΚΑΜΙΑ μα ΚΑΜΙΑ πρόθεση να προσθέσουμε την εν λόγω περιοχή στο ταξίδι μας. Πάλι καλά που η τελευταία ασιατούλα της AirAsia, κυριολεκτικά ένα βήμα πριν ανεβούμε στο αεροσκάφος, άνοιξε τα μάτια της και είδε τα boarding pass μας.
"Εεεε, sorry δεν είναι αυτό το αεροπλάνο σας !!!"
"Τι λες τώρα ρε κοπελιά, μέσα μας είπαν οτι αυτό είναι"
"Δεν είναι αυτό λεμε, μάλλον είναι εκείνο εκεί πίσω"
Άντε λοιπόν στο πιο πίσω αεροπλάνο, άλλη μια ασιατούλα τσεκάρει τα χαρτιά μας
"Μμμμμ, δεν είστε εδώ, δε δοκιμάζετε εκείνο στη γωνία ? "
"Να το δοκιμάσουμε, τι έχουμε να χάσουμε, το πολύ πολύ να βρεθούμε σε καμιά ζούγκλα με τους Παπούα !! "
Απο γωνία σε γωνία και απο αεροπλάνο σε αεροπλάνο, τα νεύρα μας κρόσσια και το άγχος να χτυπάει κόκκινο. Αρπάζω εκεί έναν που κουβαλούσε κάτι ντοσιέ και ψιλο-έμοιαζε για ψιλο-υπεύθυνος. Ανοίγει τα ντοσιέ, κοιτάει απο δω, κοιτάει απο κει κ τι μας λέει ??
"Απότι βλέπω εδώ, το αεροπλάνο σας πρέπει να έχει φύγει !!!!!!!
ΤΙ ΛΕΣ ΤΩΡΑ ρε άνθρωπέ μου, τώρα βγήκαμε απτο gate , πότε πρόλαβε και έφυγε, πλάκα ME κάνεις ?
Αφού μας έχει λούσει κρύος ιδρώτας, χωριζόμαστε για να βρούμε το αεροπλάνο μας !!!
-- Συγγνώμη κοπελιά, που πάει αυτό, εε μήπως σας βολεύει να με αφήσετε μερικές στάσεις πιο πέρα, δεν θα ενοχλήσουμε, και όρθιοι αμα χρειαστεί μπαίνουμε ...
Ξαφνικά ένας τύπος αρπάζει την Μ. και την σπρώχνει πίσω στο gate. Τρέχω και γώ ξωπίσω αλαφιασμένος, ΔΕ ΠΕΤΑΤΕ μου λεει.
ΤΙ ΔΕ ΠΕΤΑΜΕ ρε φιλαράκο, μέχρι κ ο γάιδαρος πετάει, εμείς δλδ γιατί να μην πετάξουμε, ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΕΤΑΞΩ ΤΩΡΑ !!!
Με τα πολλά ο συμπαθής υπάλληλος (τον οποίο πέρα απτην πλάκα στόλισα για τα καλά ) μας ζήτησε συγγνώμη διότι τα κουτορνίθια που μας ελέγξαν τα boarding pass , μάλλον ΔΕΝ ελεγξαν τίποτα και μας έστειλαν αλλού γι'αλλού. Απτο gate αναχωρούσαν 2 πτήσεις με μικρή διαφορά ώρας μεταξύ τους. Τώρα είτε η Ασιατούλα και ο τύπος που έλεγξε την Μ. θαμπώθηκαν απτην μεσογειακή ομορφιά μας είτε σκυλοβαριούνται στη δουλειά και δεν κοίταξαν ΚΑΝ τα χαρτιά που έσκιζαν.
Και μέσα σ'ολα, πάρε και μια καθυστέρηση στην original πτήση μας, έτσι να μάθεις να βιάζεσαι.
Με τα πολλά, αποχαιρετίσαμε (προσωρινά) το LCCT και προσγειωθήκαμε το μεσημέρι στο μικρό αεροδρόμιο της Kota Bharu. Εκεί μας περίμενε ένας οδηγός με το όνομα του silversurfer σε ένα χαρτί Μας αρπάζει στα γρήγορα, μας βάζει σε ένα ευρύχωρο και άνετο βαν και καρφί για Kuala Besut. Ο δρόμος επαρχιακός με τρομερή βλάστηση γύρω γύρω, μικρά σπιτάκια, εικόνες πρωτόγνορες (αν και έχουμε οδηγήσει στο Πουκέτ, ήταν πολύ διαφορετικά, προφανώς λόγω νησιού-τουρισμού). Ήμουν πτώμα και έκλειναν τα μάτια μου, άλλα δεν ήθελα να χάσω εικόνα. Ο οδηγός γκαζιάρης, οτι υπήρχε μπροστά μας ΕΠΡΕΠΕ να το προσπεράσει λέμε, έτσι, εμείς θα νικήσουμε !! Η μοναδική φορά που έδωσε προτεραιότητα ήταν όταν μια αγελάδα αποφάσισε να διασχίσει το δρόμο :eek-77::eek-77:
Σε περίπου 45 λεπτά ήμασταν στο λιμάνι, μας πάει απτο γραφείο, συμπληρώνουμε τα διαδικαστικά, βγάζουμε εισητήρια για το καράβι/βάρκα/ταχύπλοο και ξεκινάμε να κάνουμε καμιά γύρα να σκοτώσουμε την ώρα μας. Χαμένος κόπος, μια παρακμή όλο το μέρος. Το μόνο που αντιληφθήκαμε, ήταν το έντονο μουσουλμανικό στοιχείο.
Η πολυπόθητη ώρα έφτασε, μας φορτώνουν εμας και άλλους 10 σε ένα ταχύπλοο, μας περνάν και απο ένα σωσίβιο !!, ανεβαίνει και ο καπετάνιος, λιγδωμένο μαλλί, γυαλί μάσκα Rayban των 3 €, χρυσό ρολόι των 4 €, σκισμένη τζιν βερμούδα, αμάνικο μπλουζάκι και τρία (3) δόντια απτα οποία τα δυο χρυσά (ή επίχρυσα
H εμπειρία του ξεχείλιζε απτα μπατζάκια λέμε, βάζει μπροστά τη μηχανή και Άγιος ο Αλλάχ !!!
Μετά απο 40 λεπτά ανελέητο τράνταγμα στα κύματα, κοιταζόμαστε με την Μ. --- ΧΑΛΑΛΙ λέμε όλη αυτή η ταλαιπωρία
Τα περιβόητα νησιά φάνηκαν ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ μπροστά μας
Last edited: