NAZKA: Από βιβλία και ντοκιμαντέρ είχα μάθει πολλά για τις γραμμές της Νάζκα που ήταν αδιανόητο να βρεθώ στο Περού και να τις αγνοήσω. Ταξίδι 7 ώρες με πούλμαν από τη Λίμα 450 χλμ νότια. Τα υπεραστικά λεωφορεία στο Περού ανήκουν σε οργανωμένες ιδιωτικές εταιρείες. Επιλέξαμε να ταξιδέψουμε με την Kruz del Sur (σταυρός του νότου). Το λεωφορείο μας πολυτελέστατο, άψογα οργανωμένο, με ενημερώσεις, προφυλάξεις και περιποίηση σε στυλ αεροπορικού ταξιδιού. Μόλις τελειώνουν τα σπίτια της Λίμα αρχίζει η νότια έρημος, λόφοι και κοιλάδες που τις διασχίζει η εθνική οδός Panamericana που ακολουθεί τη δυτική ακτή κατά μήκος του Ειρηνικού.
Σε όλη τη διαδρομή της ερήμου παρεμβάλλονται κάπου -κάπου μικρές ή μεγάλες πεδιάδες με καλλιέργειες, ουσιαστικές οάσεις με πόλεις και χωριά, απέραντες παραλίες και φυσικά φτωχικά χαμόσπιτα παντού. Η πόλη της Ναζκα στο πουθενά μέσα στην έρημο με κάπου 20 χιλιάδες κατοίκους ζει ουσιαστικά από τον τουρισμό, δηλαδή από τα σχήματα στο έδαφος που δεν έχει ακόμη διευκρινιστεί πλήρως ο συμβολισμός και ο σκοπός τους. Τις γραμμές της Ναζκα μπορείς να τις παρατηρήσεις με αεροπλάνο ή πηγαίνοντας επί τόπου σε ένα παρατηρητήριο από όπου μπορείς να δεις κάπως δύο από τα σχήματα που σημειωτέον είναι διασκορπισμένα σε μεγάλες αποστάσεις. Ο δισταγμός μου για παρατηρητήριο ή αεροπλάνο έκλινε τελικά προς το δεύτερο. Η πτήση με 4θέσιο αεροπλανάκι είναι από μόνη της ενδιαφέρουσα εμπειρία. Πετώντας πάνω από τα σχήματα των γραμμών σε ύψος 150 περίπου μέτρα , ο πιλότος πλησιάζει το κάθε σχέδιο και γυρνάει σχεδόν κατακόρυφα πάνω από το κάθε σχέδιο γα να δούμε τις γραμμές του. Όμως παρά τη συνεχή ενημέρωση από τον πιλότο δεν προλαβαίνεις καλά-καλά να δεις το σχήμα, πολύ περισσότερο να το απολαύσεις. Οι γραμμές από αυτό το ύψος φαίνονται μικρές και το έδαφος της ερήμου έχει και αυτό τις δικές του αυλακώσεις που σε μπερδεύουν και μέχρι να ψάξεις να τις δεις έχει φύγει το αεροπλάνο. Η σύντομη αυτή οπτική επαφή μου θεωρώ ότι δεν άξιζε την ταλαιπωρία και τα έξοδα που πλήρωσα.
Σε όλη τη διαδρομή της ερήμου παρεμβάλλονται κάπου -κάπου μικρές ή μεγάλες πεδιάδες με καλλιέργειες, ουσιαστικές οάσεις με πόλεις και χωριά, απέραντες παραλίες και φυσικά φτωχικά χαμόσπιτα παντού. Η πόλη της Ναζκα στο πουθενά μέσα στην έρημο με κάπου 20 χιλιάδες κατοίκους ζει ουσιαστικά από τον τουρισμό, δηλαδή από τα σχήματα στο έδαφος που δεν έχει ακόμη διευκρινιστεί πλήρως ο συμβολισμός και ο σκοπός τους. Τις γραμμές της Ναζκα μπορείς να τις παρατηρήσεις με αεροπλάνο ή πηγαίνοντας επί τόπου σε ένα παρατηρητήριο από όπου μπορείς να δεις κάπως δύο από τα σχήματα που σημειωτέον είναι διασκορπισμένα σε μεγάλες αποστάσεις. Ο δισταγμός μου για παρατηρητήριο ή αεροπλάνο έκλινε τελικά προς το δεύτερο. Η πτήση με 4θέσιο αεροπλανάκι είναι από μόνη της ενδιαφέρουσα εμπειρία. Πετώντας πάνω από τα σχήματα των γραμμών σε ύψος 150 περίπου μέτρα , ο πιλότος πλησιάζει το κάθε σχέδιο και γυρνάει σχεδόν κατακόρυφα πάνω από το κάθε σχέδιο γα να δούμε τις γραμμές του. Όμως παρά τη συνεχή ενημέρωση από τον πιλότο δεν προλαβαίνεις καλά-καλά να δεις το σχήμα, πολύ περισσότερο να το απολαύσεις. Οι γραμμές από αυτό το ύψος φαίνονται μικρές και το έδαφος της ερήμου έχει και αυτό τις δικές του αυλακώσεις που σε μπερδεύουν και μέχρι να ψάξεις να τις δεις έχει φύγει το αεροπλάνο. Η σύντομη αυτή οπτική επαφή μου θεωρώ ότι δεν άξιζε την ταλαιπωρία και τα έξοδα που πλήρωσα.
Last edited by a moderator: