Κούσκο: Αεροπορικώς από Λίμα πτήση μιας ώρας πάνω από τις Ανδεις. Δεν νοείται να έρθεις στο Περού και να μην πας στο Κούσκο. Πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας τω Ινκας, είναι το σημείο εξόρμησης για το Ματσου- Πίκτσου, την Ιερή κοιλάδα και τις λοιπές αρχαιότητες, είναι όμως και από μόνο του ένας θαυμάσιος προορισμός. Το Κούσκο (παληά του ονομασία Κόσκο την εποχή των Ινκας) είναι κτισμένο σε υψόμετρο 3500 μέτρα και περιτριγυρισμένο από λόφους και έχει χαρακτηριστεί μμνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς από την Unesco . .Η κεντρική πλατεία Plaza des Armas με τον καθεδρικό ναό, τον ναό Hesus de la Compania,τα χαρακτηριστικά ξύλινα μπαλκόνια, τους πλακόστρωτους δρόμους με έκαναν να νοιώθω αμέσως πληρότητα αισθητική.
Το μουσείο των Ινκας αρκετά ενδιαφέρον με τα αγγεία ,τα υφαντά, τα πρωτόγονα αλλά πρακτικά εργαλεία, ακόμα και μερικές μούμιες. Μειονέκτημα η έλλειψη πληροφοριών στα αγγλικά στις περισσότερες προθήκες. Ο καθεδρικός ναός (ουσιαστικά είναι 3 ναοί) με επιρροές των Ινκας και των Ισπανών κατακτητών. Στις παρυφές της πόλης τα κατάλοιπα από τα τείχη στον αρχαιολογικό χώρο Sascayuan δείχνουν την τεχνική τελειότητα και ακρίβεια στη συναρμολόγηση των τεραστίων διαστάσεων ογκόλιθων.
Επόμενη μέρα: Ιερή κοιλάδα. Διαδρομή σε ιστορικούς χώρους και χωριά κατά μήκος της ονομαζόμενης Ιερής κοιλάδας που τη διασχίζει ο ποταμός Ουρουμπαμπα. Από τα πιο ενδιαφέροντα χωριά το Πίσακ με τα ερείπια της αρχαίας πόλης –φρούριο στην κορυφή του λόφου και κάτω στο βάθος σπιτάκια στην κοιλάδα με τους οικισμούς του. Δίπλα στο λόφο σώζεται και το μοναδικό κοιμητήριο των Ινκας, ουσιαστικά μια απότομη βραχώδης πλαγιά όπου φαίνονται οι τρύπες –τάφοι τους. Εντυπωσιακές οι κυκλικές αναβαθμίδες στην απότομη πλαγιά για τις καλλιέργειες μέχρι το βάθος της κοιλάδας. Στη συνέχεια διαδρομή από τα χωριά Λαμάη, Κάλκα Υκάη κλπ., όλα κατά μήκος της στενής κοιλάδας δίπλα στο ποτάμι με τα κόκκινα νερά από τη λάσπη που φέρνουν οι βροχές.
Μικρά χωράφια με καλαμπόκι , πατάτες, κηπευτικά κλπ, χωρίς μηχανήματα χωρίς υποδομή, με τους αυτόχθονες να προσπαθούν να επιβιώσουν από το μικρό κομμάτι της γης τους με τη χειρωνακτική τους εργασία. Σπιτάκια πλινθόκτιστα , φτωχικά , απεριποίητα μαρτυρούν σε όποιον θέλει να δει, τη φτώχεια και εξαθλίωση των απογόνων της πάλαι ποτέ αυτοκρατορίας των Ινκας. Μικρόσωμοι μελαμψοί, άνδρες και γυναίκες που ο χρόνος έχει περάσει γρήγορα τις αυλακιές του στα αλαβάστρινα πρόσωπα τους. Γυναίκες κάθονται στο δρόμο με λίγα καλαμπόκια , λίγες πατάτες ή κάποια φρούτα, υπομονετικές με τα χαρακτηριστικά καπέλα, τις μακριές πλεξούδες και τα πολύχρωμα ρούχα τους περιμένοντας υπομονετικά να πουλήσουν κάτι , να εισπράξουν τόσα όσα εμείς θα δίναμε ανέμελα στην καφετέρια,.
Σε κάθε αρχαιολογικό χώρο δεκάδες γυναίκες να με πλησιάζουν κρατώντας λίγα μπουκάλια νερό ή τα υφαντά τους, μαντήλια, ζώνες σε εκπληκτικά χρώματα, πολλές να έχουν δεμένο στην πλάτη τους ένα πολύχρωμο υφαντό πανί και μέσα το μωρό τους να το κουβαλούν όλη τη μέρα. Οσο κι αν μου ήταν ενοχλητική η πίεση τους , τις έβλεπα με συμπάθεια, ένοιωθα άσχημα που δεν αγόραζα κάτι, να μοιραστώ τη φτώχεια τους. Υποσχέθηκα στον εαυτό μου πως δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτούς τους φτωχούς αξιοπρεπείς ανθρώπους όπως και όλους που ζουν εκεί και υπομένουν καρτερικά τη μοίρα τους.
Το μουσείο των Ινκας αρκετά ενδιαφέρον με τα αγγεία ,τα υφαντά, τα πρωτόγονα αλλά πρακτικά εργαλεία, ακόμα και μερικές μούμιες. Μειονέκτημα η έλλειψη πληροφοριών στα αγγλικά στις περισσότερες προθήκες. Ο καθεδρικός ναός (ουσιαστικά είναι 3 ναοί) με επιρροές των Ινκας και των Ισπανών κατακτητών. Στις παρυφές της πόλης τα κατάλοιπα από τα τείχη στον αρχαιολογικό χώρο Sascayuan δείχνουν την τεχνική τελειότητα και ακρίβεια στη συναρμολόγηση των τεραστίων διαστάσεων ογκόλιθων.
Επόμενη μέρα: Ιερή κοιλάδα. Διαδρομή σε ιστορικούς χώρους και χωριά κατά μήκος της ονομαζόμενης Ιερής κοιλάδας που τη διασχίζει ο ποταμός Ουρουμπαμπα. Από τα πιο ενδιαφέροντα χωριά το Πίσακ με τα ερείπια της αρχαίας πόλης –φρούριο στην κορυφή του λόφου και κάτω στο βάθος σπιτάκια στην κοιλάδα με τους οικισμούς του. Δίπλα στο λόφο σώζεται και το μοναδικό κοιμητήριο των Ινκας, ουσιαστικά μια απότομη βραχώδης πλαγιά όπου φαίνονται οι τρύπες –τάφοι τους. Εντυπωσιακές οι κυκλικές αναβαθμίδες στην απότομη πλαγιά για τις καλλιέργειες μέχρι το βάθος της κοιλάδας. Στη συνέχεια διαδρομή από τα χωριά Λαμάη, Κάλκα Υκάη κλπ., όλα κατά μήκος της στενής κοιλάδας δίπλα στο ποτάμι με τα κόκκινα νερά από τη λάσπη που φέρνουν οι βροχές.
Μικρά χωράφια με καλαμπόκι , πατάτες, κηπευτικά κλπ, χωρίς μηχανήματα χωρίς υποδομή, με τους αυτόχθονες να προσπαθούν να επιβιώσουν από το μικρό κομμάτι της γης τους με τη χειρωνακτική τους εργασία. Σπιτάκια πλινθόκτιστα , φτωχικά , απεριποίητα μαρτυρούν σε όποιον θέλει να δει, τη φτώχεια και εξαθλίωση των απογόνων της πάλαι ποτέ αυτοκρατορίας των Ινκας. Μικρόσωμοι μελαμψοί, άνδρες και γυναίκες που ο χρόνος έχει περάσει γρήγορα τις αυλακιές του στα αλαβάστρινα πρόσωπα τους. Γυναίκες κάθονται στο δρόμο με λίγα καλαμπόκια , λίγες πατάτες ή κάποια φρούτα, υπομονετικές με τα χαρακτηριστικά καπέλα, τις μακριές πλεξούδες και τα πολύχρωμα ρούχα τους περιμένοντας υπομονετικά να πουλήσουν κάτι , να εισπράξουν τόσα όσα εμείς θα δίναμε ανέμελα στην καφετέρια,.
Σε κάθε αρχαιολογικό χώρο δεκάδες γυναίκες να με πλησιάζουν κρατώντας λίγα μπουκάλια νερό ή τα υφαντά τους, μαντήλια, ζώνες σε εκπληκτικά χρώματα, πολλές να έχουν δεμένο στην πλάτη τους ένα πολύχρωμο υφαντό πανί και μέσα το μωρό τους να το κουβαλούν όλη τη μέρα. Οσο κι αν μου ήταν ενοχλητική η πίεση τους , τις έβλεπα με συμπάθεια, ένοιωθα άσχημα που δεν αγόραζα κάτι, να μοιραστώ τη φτώχεια τους. Υποσχέθηκα στον εαυτό μου πως δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτούς τους φτωχούς αξιοπρεπείς ανθρώπους όπως και όλους που ζουν εκεί και υπομένουν καρτερικά τη μοίρα τους.
Last edited by a moderator:
Αν μπορείς πρόσθεσε και φωτογραφίες για να απολαύσουμε και μεις το ταξίδι σου 
