Triplover
Member
- Μηνύματα
- 1.187
- Likes
- 4.046
Όλυμπος και Άγιος Ιωάννης Βρυκούντας
Την επόμενη μέρα ξύπνημα νωρίς, ξεστήνουμε τις σκηνές μας, αφήνουμε σε μία αποθήκη ό,τι πράγματα δεν θέλουμε να κουβαλήσουμε μαζί μας και φεύγουμε. Αυτή ήταν η τελευταία μας διανυκτέρευση στο Διαφάνι. Σήμερα θα κοιμηθούμε στη Βρυκούντα και αύριο βράδυ θα επιστρέψουμε στη Κρήτη.
Κατά τις 09.00 μπαίνουμε στο λεωφορείο με προορισμό το πιο γραφικό χωριό του νησιού, τη πανέμορφη και καλοδιατηρημένη Όλυμπο. Είναι χτισμένη σε υψόμετρο 310 μέτρων. Έχει λίγες εκατοντάδες μονίμους κατοίκους, κυρίως μεγάλους σε ηλικία. Το δημοτικό σχολείο είναι κοινό με το Διαφάνι. Ένας παππούς μου έλεγε ότι τη δεκαετία του 60, το δημοτικό της Ολύμπου είχε 250 παιδιά και τώρα είναι ελάχιστα μετρημένα στα δάχτυλα του ενός χεριού. Οι περισσότεροι Καρπάθιοι μένουν στην Αθήνα, στη Ρόδο αλλά και στις Η.Π.Α.
Πλησιάζουμε το χωριό. Κάνει μία μικρή στάση ο οδηγός για φωτογραφίες.
Έχει πολύ ομίχλη σήμερα. Αγχώνομαι λίγο εγώ. Έχε χάρη να μας πιάσουν μπόρες.
Φτάσαμε αισίως στην Όλυμπο. Αποβιβαζόμαστε. Δίνει η αρχηγός την ώρα συνάντησης και ξεχυνόμαστε στα σοκάκια.
Εδώ η γιαγιά με το καλοστημένο της κατάστημα
Μπαλκονάρα
Υπήρχαν πάρα πολύ παλιοί ανεμόμυλοι. Δεν ξέρω γιατί. Να είχε σχεδόν το κάθε σπίτι δικό του ανεμόμυλο; Δεν ξέρω.
Σε λίγο πετυχαίνουμε ένα φούρνο. Αυτά μου αρέσουν πολύ. Αγοράζω μία χορτόπιτα πολύ ωραία. Αλλά δύο ευρώ ένα μικρό κομματάκι; Πιο ακριβά από Χανιά σίγουρα.
Παρατηρείται την ομίχλη. Πιάνω κουβέντα με κάποιον κάτοικο. Μας λέει το βράδυ στο πανηγύρι του Αγίου Ιωάννη στη Βρυκούντα θα γίνεται ο κακός χαμός. Του εκφράζει την ανησυχία μου για την ομίχλη και την πιθανότητα βροχής. «Εδώ έχει να βρέξει από Μάιο. Μην το σκέφτεσαι». Συνηθισμένα τα βουνά στις ομίχλες.
Έχουμε ολοκληρώσει τη γύρα μας στα στενά του χωριού. Ώρα για καφεδάκι. Περνάμε έξω από κατάστημα με κοντοσούβλια και μανητάρια στη βιτρίνα. Οι πεινασμένοι παρασύρονται. Καθόμαστε εκεί. Κάποιοι πέρνουμε μόνο καφέ και κάποιοι και φαγητό. Μία μερίδα γεμιστά 10 ευρώ. Μία μερίδα μανιτάρια, που περιλαμβάνει ένα μανητάρι 4 ευρώ. Εν τέλει στα παιδιά τους βγήκε για ένα αναψυκτικό, νερό, γεμιαστά και ένα μανητάρι 17 ευρώ. Τραγωδία. Πόση μα πόση αρπαχτή. Δεν ξέρω σε ποιον ανήκε το κατάστημα και τι ρόλο βαρούσε αλλά η σερβιτόρα και η μαγείρισα ήταν Βουλγάρες.
Ααα μια παρένθεση. Μπαίνω μέσα στο μαγαζί και βλέπω μία Βίβλο. Στη κυριλική. Της λέω της κοπέλας αυτά είναι ρώσικα. Όχι μου λέει. Βουλγάρικα χαχαχα.
Τελειώσαμε και τραβήξαμε σιγά σιγά στο σημείο συνάντησης. Σε κάποιο από τα καταστήματα βλέπω μια γλυκιά γιαγιούλα. Καλή πωλήτρια. Πιάνουμε κουβέντα. Μου λέει για τη νεολαία. Για τις νέες κοπέλες κυρίως χαχα. Έχουν χαλάσει. Παίρνω και μία τσάντα που μου άρεσε σαν επιβράβευση για τις ικανότητές της.
Τσιμπάμε τις τελευταίες μας προμήθειες από το μίνι μάρκετ και ξεκινάμε την πεζοπορία μας. Θα πάμε στον Αυλώνα και από εκεί στη Βρυκούντα. Μέχρι την Αυλώνα υπάρχει δρόμος. Οι μισοί περίπου επέλεγαν να έρθουν οδικώς. Οι υπόλοιποι θα πάμε με τα πόδια. Η διαδρομή είναι 10 χιλιόμετρα περίπου και θα μας πάρει 2 με 2,5 ώρες.
Η σηματοδότηση δεν είναι άσχημη.
Μετά από μία ώρα περίπου φτάνουμε στην Αυλώνα.
Εδώ ο κύριος, συνοδεία του διαδόχου, οδηγεί τον γάιδαρο στο πανηγύρι
Η διαδρομή ήταν σχετικά εύκολη αλλά με πολύ πέτρα. Ακόμα και με τα ορειβατικά μου την ένιωθα για τα καλά. Α εδώ έμαθα να καθαρίζω φραγκόσυκα. Πολύ ωραίο φρούτο, αλλά με πολύ ύπουλα αγκάθια.
Φτάνουμε επιτέλους στο μέρος που θα γίνει το πανηγύρι. Πολύς κόσμος. Πρέπει να βρούμε ένα μέρος να αράξουμε. Μας λέει η συνοδός να πάμε πιο μακριά. Γιατί κάποια σημεία παραδοσιακά καταλαμβάνονται από συγκεκριμένες οικογένειες. Λέει μπορεί να έρθουν και να μας σηκώσουν αργότερα. Δεν γίνονται αυτά. Και εγώ μετά μιλώ για το τοπικισμό των Κρητικών.
Το πανηγύρι έχει πολύ μεγάλη σημασία για τους κατοίκους. Υπάρχει πάρα πολύς κόσμος, κάθε ηλικίας. Οι περισσότεροι έρχονται με πεζοπορία περίπου μίας ώρας και κάτι από την Αυλώνα. Άλλοι, οι μεγαλύτερης ηλικίας κυρίως με καραβάκια.
Νιώθω τόσο βρώμικος. Θέλω επειγόντως μπάνιο. Βρίσκω μία γωνιά, στρώνω τη κουβέρτα μου και φεύγω μανιασμένα για τη θάλασσα. Μετά το μπανάκι νιώθεις άλλος άνθρωπος.
Οι κοπέλες φορούσαν αυτές τις παραδοσιακές φορεσιές, στις οποίες είχαν κρεμασμένες χρυσές λίρες.
Κατά τις 12.00 ξεκίνησε το γλέντι. Από όσο μας έλεγε η οδηγός έχει συγκεκριμένη τελετουργία. Δεν μπορεί να ξεκινήσει ο καθένας το χορό. Υπάρχει ιεραρχία. Η μουσική μέχρι τις 06.30 που ξυπνήσαμε ήταν ίδια και απαράλλακτη. Κατά τις 00.00 πέσαμε για ύπνο.
Ξύπνησα κατά τις 3.30. Θα πάω να παρακολουθήσω το χορό. Κυρίαρχο ρόλο έπαιζε η ασκομαδούρα.
Ναι και ένα βίντεο που βρήκα στο διαδίκτυο από παλαιότερο πανηγύρι.
Πάμε για ύπνο γιατί αύριο 6.30 ξεκινάμε πεζοπορία και με μια πολύ πολύ καλή ανηφόρα.
