Klair
Member
- Μηνύματα
- 2.217
- Likes
- 25.820
- Ταξίδι-Όνειρο
- Υπερσιβηρικός
ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ
30-12-2018
Place du Grand Sablon-Notre Dame de la Chapelle-Galeries Royales St. Hubert.
H Place du Grand Sablon, στα βορειοδυτικά της εκκλησίας Notre Dame du Sablon, έχει σχήμα τριγώνου. Τον 16ο αιώνα υπήρξε τόπος αγοραπωλησίας αλόγων. Ήταν συχνά σκηνή για γιορτές, αλλά και για τραγικά γεγονότα. Την 1η Ιουνίου του 1568 ήταν τόπος μιας μαζικής εκτέλεσης. Σήμερα είναι μια γειτονιά με μικρές επιχειρήσεις, αλλά και δημοφιλές μέρος για βόλτα. Πάνω στην Πλατεία συναντήσαμε περίπτερα με αντίκες.
Στους γύρω δρόμους υπάρχουν ζαχαροπλαστεία με βελγικές σοκολάτες, όπως το διάσημο Godiva, εστιατόρια, καφέ και φούρνοι. Σε έναν από αυτούς τους φούρνους μπήκαμε και εμείς αγοράζοντας φρέσκες μπαγκέτες και τάρτες. Στο κέντρο της Πλατείας υπήρχε λίμνη μέχρι το 1615. Μετά την κάλυψη της λίμνης στήθηκε Κρήνη, η σημερινή Κρήνη της Μινέρβας. Ο Λόρδος Bruce ανέθεσε την κατασκευή της Κρήνης για να τιμήσει την αυτοκράτειρα Μαρία Θηρεσία η οποία του είχε χαρίσει άσυλο στο Βέλγιο.
Συνεχίσαμε να κατηφορίζουμε προς τα πιο "χαμηλά" ιστορικά σημεία της πόλης. Ακολουθώντας τη Rue Joseph Stevens, είδαμε το πίσω μέρος του ναού Notre Dame de la Chapelle.
Σε 3 λεπτά βρισκόμασταν στην Place de la Chapelle και στην ιστορική περιοχή Marolles με την αξιοσημείωτη αρχιτεκτονική. Aυτή η ρωμαιοκαθολική εκκλησία, στη συνοικία Marolles, ιδρύθηκε κοντά στα τότε τείχη της πόλης και η σημερινή δομή της χρονολογείται από τον 13ο αιώνα. H εκκλησία είναι μια από τις ωραιότερες και παλαιότερες εκκλησίες των Βρυξελλών.
Η εκκλησία στεγάζει τον τάφο του ζωγράφου Pieter Bruegel και της συζύγου του, ενώ ένα γλυπτό του ζωγράφου βρίσκεται πάνω στην Πλατεία.
Καθώς περιεργαζόμασταν την περιοχή μας έκανε εντύπωση αυτή η πολύ ιδιαίτερη πρόσοψη του καταστήματος. Το Stefantiek είναι ένα παλαιοπωλείο-αντικερί με χιλιάδες κομμάτια επίπλων, λαμπών, παιχνιδιών, ποδηλάτων, φωτιστικών και ένα σωρό άλλων ασυνήθιστων και ιδιαίτερων αντικειμένων.
Η περιοχή εξυπηρετείται από τον σιδηροδρομικό σταθμό Bruxelles Chapelle, μια γραμμή που άνοιξε το 1952, μετά την κατασκευή της σύνδεσης Βορρά-Νότου. Αυτό το διαπιστώσαμε φτάνοντας στο Skatepark Place de la Chapelle το οποίο βρίσκεται ακριβώς απέναντι από την Πλατεία και την εκκλησία και όταν κοιτάξαμε από κάτω είδαμε τις γραμμές του τρένου να χώνονται μέσα σε ένα τούνελ το οποίο ξεκινάει ακριβώς κάτω από το Skatepark.
Περπατήσαμε κατά μήκος της Boulevard de l΄Empereur και πάνω στο φαρδύ πεζοδρόμιο συναντήσαμε, για πολλοστή φορά, τα ηλεκτρικά πατίνια με τα οποία είναι γεμάτη ολόκληρη η πόλη.
Είχε έρθει η ώρα για λίγη διασκέδαση και παιχνίδι. Ο γιος μας κατέβασε την εφαρμογή στο κινητό του και νοίκιασε ένα πατίνι κάνοντας βόλτες σε όποια άπλα έβρισκε μπροστά του. Φυσικά στο παιχνίδι μπήκε και η κοπέλα του και το μεγάλο παιδί της παρέας, ο σύζυγος. Μόνον εγώ αντιστάθηκα σθεναρά και δε δοκίμασα, φοβούμενη μήπως φάω καμιά τούμπα ή γυρίσω κανένα πόδι, μη μπορώντας να περπατήσω στη συνέχεια. Και όχι τίποτ΄ άλλο, αλλά το ταξίδι είχε πολύ δρόμο ακόμα για να ρισκάρω. Ο καθένας με τη διαταραχούλα του.
Φτάσαμε στην Place de l’ Albertine βλέποντας, ξανά, το έφιππο άγαλμα του βασιλιά Albert I. Είχαμε κάνει δηλαδή έναν πολύ μεγάλο κύκλο καταλήγοντας στο σημείο απ΄ όπου είχαμε ξεκινήσει το πρωί τη γνωριμία μας με την πόλη.
Σειρά είχε να γνωρίσουμε και τον πυρήνα της πόλης. Ακολουθήσαμε τη Rue de la Madaleine
και στα δεξιά μας είδαμε τη μικρή γοτθική εκκλησία η οποία υπήρξε κάποτε μέρος ενός μοναστηριού που ιδρύθηκε τον 13ο αιώνα και παραδόθηκε στους προτεστάντες το 1579. Tο παρεκκλήσι καταστράφηκε στον βομβαρδισμό του 1695, αλλά ξαναχτίστηκε λίγο αργότερα χάρη σε μια δωρεά από τη συντεχνία των αρτοποιών.
Από εδώ άρχισαν τα πολλά καταστήματα με σουβενίρ, αλλά και οι friteries με τις ατελείωτες ουρές κόσμου που περίμεναν για ένα χωνάκι με πατάτες τηγανιτές.
Έξω από τις Galeries Royales St. Hubert επικρατούσε το αδιαχώρητο.
Μουσικά δρώμενα που λάμβαναν χώρα στη μέση του δρόμου είχαν συγκεντρώσει πλήθος ανθρώπων που χάζευε και χειροκροτούσε την κοπελιά που έδινε το δικό της σόου.
Εμείς ελιχθήκαμε με μαεστρία ανάμεσα στο συγκεντρωμένο πλήθος και χωθήκαμε μέσα στις Galeries. Και εδώ περπατούσε αρκετός κόσμος, αλλά η κατάσταση ήταν σαφώς καλύτερη.
Μια από τις πρώτες κατασκευές της Ευρώπης, αυτές οι Galeries, χρονολογούνται από το 1846 και η αποπεράτωσή τους διήρκεσε 18 μήνες. Με εξαιρετική φωτεινότητα πρόσφεραν την πολυτέλεια για "υπαίθρια καφέ" στο κακό κλίμα των Βρυξελλών και τα πολυτελή καταστήματα εκείνης της εποχής έφεραν στην πόλη την αληθινή αίσθηση μιας ευρωπαϊκής πρωτεύουσας.
Στις εγκαταστάσεις της εφημερίδας La Chronique, την 1η Μαρτίου 1896, πραγματοποιήθηκε η πρώτη δημόσια προβολή κινούμενων εικόνων-των κινηματογραφιστών Lumière-οι οποίοι είχαν ήδη δημιουργήσει θρίαμβο στο Παρίσι. Ένα θέατρο στο εσωτερικό των Galeries έγινε ένα από τα τρία Βασιλικά Θέατρα των Βρυξελλών.
Με πολύ εντυπωσιακά καταστήματα γεμάτα σοκολάτες
αλλά και καφετέριες, εστιατόρια, κινηματογράφο και θέατρο, οι Galeries είναι ένας πραγματικός μαγνήτης για όλους. Tουρίστες αλλά και κατοίκους.
Tο Café des Arts, μέχρι το 1892, ήταν το σημείο συνάντησης για ζωγράφους και συγγραφείς της εποχής. O Victor Hugo, ο Alexandre Dumas και άλλοι συγκεντρώνονταν εκεί. Το "Οmnibus Omnia" (Όλα για Όλους) είναι το κυρίαρχο σύνθημα που χαρακτηρίζει τις στοές. Ο αρχιτέκτονας Jean Pièrre Cluysenaer γοητεύτηκε από την ιταλική αναγέννηση και τη χρησιμοποίησε ως έμπνευση για τις Galeries. Tο Μουσείο Επιστολών και Χειρογράφων στεγάζεται εδώ και προσφέρει μια εκτεταμένη συλλογή αλληλογραφίας με τις προσωπικές σκέψεις μερικών ιστορικών προσωπικοτήτων, όπως ο Albert Einstein ή ο Van Gogh.
Last edited: