dimosf
Member
- Μηνύματα
- 2.302
- Likes
- 5.882
- Ονειρεμένο Ταξίδι
- ΝΟΡΒΗΓΙΑ-ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ
Περιεχόμενα
Εμείς συνεχίσαμε το δρόμο μας και σε λίγα λεπτά μπήκαμε στο Λεωνίδιο.
Είναι μια πολύ γραφική κωμόπολη, με παραδοσιακή αρχιτεκτονική, που έχει κριθεί διατηρητέος οικισμός. Έχει κάτι λιγότερους από 4000 κατοίκους και είναι χτισμένη στη ρίζα του κόκκινου βράχου,
δεξιά και αριστερά του Δαφνώνα. Ο σχετικά στενός, κεντρικός δρόμος διασχίζει τον οικισμό από ανατολή μέχρι δύση, περνώντας από την αγορά με τα πολύ γραφικά κτίρια και τις μικρές πλατείες του.
Περάσαμε λοιπόν κι εμείς, το δρόμο αυτόν και ακολουθώντας τις πινακίδες, κατεβήκαμε στο πάρκινγκ, που είναι δίπλα στο ποτάμι,
κάτω από το Δημαρχείο. Αφήσαμε το αυτοκίνητο και το κόψαμε με το πόδι.
Πίσω από το Δημαρχείο, άλλη μια δίγλωσση πινακίδα.
Η αρχιτεκτονική του Λεωνιδίου παραπέμπει περισσότερο σε νησί παρά σε Μωριά.
Δεκάδες τα αρχοντικά με ψηλούς μαντρότοιχους και εντυπωσιακές, ξύλινες αυλόπορτες.
Άλλα ασοβάντιστα με το μεγαλείο της πελεκημένης, ακάλυπτης πέτρας
και άλλα χρωματισμένα με χρώματα, όπως η ώχρα, το κεραμιδί, το λουλακί και φυσικά το λευκό.
Κορυφαίο δείγμα αυτής της αρχιτεκτονικής το Αρχοντικό-Πύργος Τσικαλιώτη, με τη φρουριακή του μορφή
και τον κυκλικό του πύργο στη μια του γωνία. Χτίστηκε στα 1808 και είχε όλες εκείνες τις εγκαταστάσεις για να εξασφαλίσει την αυτονομία διαβίωσης στην οικογένεια σε περίπτωση ανάγκης. Είναι το καλύτερα διατηρημένο προεπαναστατικό αρχοντικό, ολόκληρης της Πελοποννήσου! Αν και επισκέψιμο, εκείνη τη μέρα δεν γινόταν να το επισκεφτούμε. Άλλη φορά! Είμαστε συνηθισμένοι να αφήνουμε εκκρεμότητες σε όλα μας, σχεδόν, τα ταξίδια. Αφορμές για επάνοδο!!
Στη μεγάλη πλατεία κάτσαμε για ένα καφέ στην τσακώνικη «Καλύβα» (Κάλυε το όνομά της). Ο καιρός θαυμάσιος, εκείνος ο καιρός των αλκυονίδων, οπότε δεν είχαμε άλλη επιλογή από το να κάτσουμε έξω.
Στην πλατεία είναι και η προτομή του Καπετάν Γεωργάκη Μανωλάκη, αρχηγού των Τσακώνων στα χρόνια της επανάστασης.
Εκτός από τα όμορφα κτίρια η βόλτα στον οικισμό προσφέρει και άλλες όμορφες εικόνες,
όπως πύργους,
καμπαναριά που «λογχίζουνε» τον ουρανό και παραδοσιακά μαγαζιά,
μανάβικα,
φούρνους, καφενεία κλπ.
Κάναμε τις βόλτες μας, έβγαλα πολλές φωτογραφίες και γυρίσαμε στο αυτοκίνητο. Ήρθε η ώρα να ανέβουμε στο Πάρνωνα, στο πιο γνωστό, ίσως, χωριό του. Στον Κοσμά και όχι Άγιο Κοσμά, όπως έχω ακούσει πολλούς να το λένε.
Η διαδρομή ακολουθεί το φαράγγι, που σχηματίζει ο Δαφνώνας στην πορεία του, από το βουνό στη θάλασσα.
Βγαίνοντας από το Λεωνίδιο άλλη μια δίγλωσση πινακίδα. Τελειωμό δεν έχουν, αλλά, πραγματικά, έχουν μεγάλο ενδιαφέρον!!
Όπως έλεγε η πινακίδα, είχαμε σκοπό να σταματήσουμε να κάνουμε ένα σταυρό στην Έλωνα.
Είναι μια πολύ γραφική κωμόπολη, με παραδοσιακή αρχιτεκτονική, που έχει κριθεί διατηρητέος οικισμός. Έχει κάτι λιγότερους από 4000 κατοίκους και είναι χτισμένη στη ρίζα του κόκκινου βράχου,
δεξιά και αριστερά του Δαφνώνα. Ο σχετικά στενός, κεντρικός δρόμος διασχίζει τον οικισμό από ανατολή μέχρι δύση, περνώντας από την αγορά με τα πολύ γραφικά κτίρια και τις μικρές πλατείες του.
Περάσαμε λοιπόν κι εμείς, το δρόμο αυτόν και ακολουθώντας τις πινακίδες, κατεβήκαμε στο πάρκινγκ, που είναι δίπλα στο ποτάμι,
κάτω από το Δημαρχείο. Αφήσαμε το αυτοκίνητο και το κόψαμε με το πόδι.
Πίσω από το Δημαρχείο, άλλη μια δίγλωσση πινακίδα.
Η αρχιτεκτονική του Λεωνιδίου παραπέμπει περισσότερο σε νησί παρά σε Μωριά.
Δεκάδες τα αρχοντικά με ψηλούς μαντρότοιχους και εντυπωσιακές, ξύλινες αυλόπορτες.
Άλλα ασοβάντιστα με το μεγαλείο της πελεκημένης, ακάλυπτης πέτρας
και άλλα χρωματισμένα με χρώματα, όπως η ώχρα, το κεραμιδί, το λουλακί και φυσικά το λευκό.
Κορυφαίο δείγμα αυτής της αρχιτεκτονικής το Αρχοντικό-Πύργος Τσικαλιώτη, με τη φρουριακή του μορφή
και τον κυκλικό του πύργο στη μια του γωνία. Χτίστηκε στα 1808 και είχε όλες εκείνες τις εγκαταστάσεις για να εξασφαλίσει την αυτονομία διαβίωσης στην οικογένεια σε περίπτωση ανάγκης. Είναι το καλύτερα διατηρημένο προεπαναστατικό αρχοντικό, ολόκληρης της Πελοποννήσου! Αν και επισκέψιμο, εκείνη τη μέρα δεν γινόταν να το επισκεφτούμε. Άλλη φορά! Είμαστε συνηθισμένοι να αφήνουμε εκκρεμότητες σε όλα μας, σχεδόν, τα ταξίδια. Αφορμές για επάνοδο!!
Στη μεγάλη πλατεία κάτσαμε για ένα καφέ στην τσακώνικη «Καλύβα» (Κάλυε το όνομά της). Ο καιρός θαυμάσιος, εκείνος ο καιρός των αλκυονίδων, οπότε δεν είχαμε άλλη επιλογή από το να κάτσουμε έξω.
Στην πλατεία είναι και η προτομή του Καπετάν Γεωργάκη Μανωλάκη, αρχηγού των Τσακώνων στα χρόνια της επανάστασης.
Εκτός από τα όμορφα κτίρια η βόλτα στον οικισμό προσφέρει και άλλες όμορφες εικόνες,
όπως πύργους,
καμπαναριά που «λογχίζουνε» τον ουρανό και παραδοσιακά μαγαζιά,
μανάβικα,
φούρνους, καφενεία κλπ.
Κάναμε τις βόλτες μας, έβγαλα πολλές φωτογραφίες και γυρίσαμε στο αυτοκίνητο. Ήρθε η ώρα να ανέβουμε στο Πάρνωνα, στο πιο γνωστό, ίσως, χωριό του. Στον Κοσμά και όχι Άγιο Κοσμά, όπως έχω ακούσει πολλούς να το λένε.
Η διαδρομή ακολουθεί το φαράγγι, που σχηματίζει ο Δαφνώνας στην πορεία του, από το βουνό στη θάλασσα.
Βγαίνοντας από το Λεωνίδιο άλλη μια δίγλωσση πινακίδα. Τελειωμό δεν έχουν, αλλά, πραγματικά, έχουν μεγάλο ενδιαφέρον!!
Όπως έλεγε η πινακίδα, είχαμε σκοπό να σταματήσουμε να κάνουμε ένα σταυρό στην Έλωνα.