Ρώμη Η Αιώνια Πόλη στο Μύθο και την Ιστορία

Lthanos

Member
Μηνύματα
1.387
Likes
283
Επόμενο Ταξίδι
Βερολίνο
Ονειρεμένο Ταξίδι
2 μήνες στην Κίνα
Rome.jpg

Σύμφωνα με το μύθο, μία λύκαινα ήταν η αιτία που θεμελιώθηκε η Ρώμη. Η λύκαινα, ανέθρεψε τα δίδυμα αδέλφιαΡώμοκαι τοΡωμύλοσε μια σπηλιά στο λόφο που σήμερα είναι γνωστός ως Παλατίνος. Ο Ρωμύλος ίδρυσε τη Ρώμη το 753 πχ και σκότωσε το Ρώμο.
Κατά το Λίβιο ο Ρωμύλος αντιλήφθηκε ότι ο λαός του κινδύνευε με εξαφάνιση λόγω έλλειψης γυναικών. Γι’ αυτό, κάλεσε τους γείτονες Σαβίνους σε μια γιορτή και οργάνωσε την απαγωγή των γυναικών τους.

Μία άλλη μυθική εκδοχή αναφέρει, ότι μετά την πτώση της Τροίας. οΑινείαςκατευθύνθηκε στην Ιταλία και ίδρυσε τη Ρώμη. Η συγκεκριμένη εκδοχή, μάλλον ήταν επινόηση των κυβερνητών της πόλης ώστε να της προσδώσουν ιστορική αίγλη.

Ιστορία
Τα αρχαιολογικά ευρήματα επιβεβαιώνουν το μύθο χρονικά. Βρέθηκαν υπολείμματα οικισμών που χρονολογήθηκαν από τον 8ο πΧ αιώνα.

Περίοδος των 7 βασιλιάδων
Από την ίδρυσή της η Ρώμη κυβερνήθηκε από 7 βασιλιάδες με πρώτο το Ρωμύλο.
Ο Ρωμύλος θέσπισε τη Σύγκλητο και διεξήγαγε τους πρώτους οργανωμένους πολέμους εναντίον γειτονικών λαών. Τον διαδέχτηκαν οΠομπίλιος Νουμάς, οΤύλλος Ουτίλιος, οΆγκος Μάρκιος, οΤαρκύνιος Πρίσκος, οΣέρβιος Τύλλιοςκαι ο ΕτρούσκοςΛεύκιος Ταρκύνιος. Ο τελευταίος άσκησε ιδιαίτερα τυραννική εξουσία με αποτέλεσμα την επανάσταση των Ρωμαίων που οδήγησε στην εγκαθίδρυση της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας (509 πΧ).

Περίοδος της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας
Αμέσως μετά την πτώση τουΛεύκιου Ταρκύνιουτο 509 πΧ, οι αριστοκράτες αγρότες πατρίκιοι, σε συνεργασία με τις σημαντικότερες οικογένειες της Ρώμης οργάνωσαν τη νέα διοικητική δομή της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας. Οι πληβείοι (άνθρωποι χωρίς αριστοκρατική καταγωγή, βιοτέχνες μικροαγροτες κλπ) όμως αντέδρασαν και κέρδισαν τη θέσπιση της θέσης του δημάρχου με αποκλειστικό καθήκον την προστασία των πληβείων.

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου οι Ρωμαίοι κατέκτησαν πολλά εδάφη μετά από διαδοχικές πολεμικές συρράξεις με Κέλτες, Έλληνες (από Ήπειρο, Μακεδονία, Κάτω Ιταλία, Αχαϊκή Συμπολιτεία), Καρχηδόνιους και άλλους.

Το αποτέλεσμα όμως των νικών και της εδαφικής επέκτασης ήταν το οικονομικό μαράζωμα του λαού που οδήγησε στους εμφύλιους πολέμους που διεξάχθηκαν από το 85 έως το 31 πΧ. Την περίοδο αυτή των ταραχών, πολλά δραματικά γεγονότα εκτυλίχθηκαν στη Ρώμη. Από τα γνωστότερα είναι η δολοφονία του 1ου Ρωμαίου αυτοκράτοραΚαίσαρααπό το Βρούτο το 44 πΧ. Τελικά, το 31 πΧ οΟκταβιανόςνίκησε τον Αντώνιο στην τελική μάχη (ναυμαχία) των εμφυλίων στο Άκτιο και κυριάρχησε σε όλη την αυτοκρατορία.

Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία
Το 27 πΧ οΑύγουστος(νέο όνομα του Οκταβιανού) θέτει και τυπικά το τέλος του εμφυλίου στη Σύγκλητο και αναλαμβάνει τον αυτοκρατορικό ρόλο με τη μορφή του ύπατου. Στα χρόνια του πραγματοποιήθηκαν νέες κατακτήσεις, που έφτασαν τα σύνορα της αυτοκρατορίας μέχρι το Ρήνο, το Δούναβη, τον Ευφράτη, τη Σαχάρα και τον Ατλαντικό Ωκεανό.

Την περίοδο της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, πολλοί αυτοκράτορες διοίκησαν. Μεταξύ αυτών υπήρξαν και κάποιοι που έμειναν στην ιστορία για την παράνοιά τους. ΟΚαλιγούλαςκαι οΝέρων. Ο πρώτος απαιτούσε θεϊκές τιμές για τον εαυτό του και ασκούσε δεσποτική τυραννία. Ανέπτυξε αιμομικτικές σχέσεις με την αδελφή του, την οποία θεοποίησε μετά το θάνατό της. Ο δεύτερος, λέγεται ότι ήταν ο υπαίτιος της καταστροφικής φωτιάς που έπληξε τη Ρώμη το 64 μΧ. Αμέσως μετά τη φωτιά, εμφανίζονται και οι πρώτες ιστορικές αναφορές για το Χριστιανισμό. Ο Νέρωνας αυτοκτόνησε το 68 μΧ.

Σπουδαίος αυτοκράτορας υπήρξε οΤραϊανός. Ήταν ο πρώτος χωρίς αριστοκρατική καταγωγή. Διατέλεσε διοικητής του στρατού στην περιοχή του Ρήνου. Επί των ημερών του κατακτήθηκαν αρκετά νέα εδάφη. Δεν στάθηκε όμως μόνο σε αυτό. Φρόντισε για την εκμετάλλευση των νέων πλουτοπαραγωγικών πηγών που έδιναν τα κατακτημένα εδάφη και έκανε πιο ορθολογικό το οικονομικό και φορολογικό σύστημα της αυτοκρατορίας. Το αποτέλεσμα ήταν ότι επί των ημερών του η αυτοκρατορία γνώρισε μεγάλη ευημερία. Πέθανε το 117 μΧ

Ιδιαίτερα σημαντικός αυτοκράτορας υπήρξε οΑδριανός. Διάδοχος του Τραϊανού, ήταν κοσμοπολίτης και αγαπούσε τις τέχνες. Έριξε το βάρος της διακυβέρνησής του στην αμυντική θωράκιση και στη διατήρηση της ειρήνης. Επί των ημερών του δεν υπήρξε ούτε ένας πόλεμος. Πέθανε το 138 μΧ

Ο Μάρκος Αυρήλιος ήταν ο σοφός αυτοκράτορας. Ήταν στωικός φιλόσοφος. Πραγματοποίησε πολύ συνετή διακυβέρνηση. Αντιμετώπισε με σύνεση και συχνά με αποτελεσματικότητα πολλές φυσικές καταστροφές που έτυχαν επί των ημερών του. Όμως, επέτρεψε τις τιμωρίες των Χριστιανών στους οποίους αποδιδόταν η ευθύνη για τις καταστροφές αυτές.

Τα επόμενα χρόνια αρχίζει η σταδιακή πτώση της κυριαρχίας των Ιταλών. Χρίζονται μη Ιταλοί αυτοκράτορες, όπως οΣεπτίμιος Σεβήροςαπό τη Β.Αφρική, ο ΜαυριτανόςΜακρίνοςκαι οι ΣύριοιΕλαγάβαλος(επιχείρησε την μεταφορά της λατρείας του Ήλιου στη Ρώμη) καιΣεβήρος Αλέξανδρος. Τα χρόνια αυτά αρχίζει και η παρακμή της αυτοκρατορίας. Ένας νέος πανίσχυρος εχθρός εμφανίζεται, οι Σασσανίδες Πέρσες, παρόλα αυτά στη Ρώμη ασχολούνται με εμφυλίους, δολοπλοκίες και ίντριγκες. Το 260 μΧ ο αυτοκράτοραςΒαλεριανός, αιχμαλωτίζεται από τους Πέρσες. Ταυτόχρονα, από το βορά, η απειλή των Γερμανικών φύλων είναι πλέον σημαντική.

Προς τα τέλη του 3ου μΧ αιώνα, οΔιοκλητιανόςεφαρμόζει μία απολυταρχική διακυβέρνηση (δεσποτεία) προσπαθώντας να αποκαταστήσει το κύρος και την ισχύ της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.

Το 331 μΧ η Ρώμη δεν είναι πλέον η πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας. ΟΜέγας Κωνσταντίνοςτη μεταφέρει στη Νέα Ρώμη ή Κωνσταντινούπολη. Το 313 μΧ είχε ήδη νομιμοποιήσει το Χριστιανισμό και λίγο αργότερα έχτισε ένα παρεκκλήσι στο σημείο που βρισκόταν ο τάφος του Αγίου Πέτρου. Το παρεκκλήσι αυτό και μετά από πολλές ανακατασκευές έμελλε να γίνει ο μεγαλύτερος ναός του κόσμου και το κέντρο του παπισμού και του κράτους του. Του Βατικανού.

Ακόμα και μετά τη διαίρεση της αυτοκρατορίας σε ανατολική και δυτική, η Ρώμη δεν είναι πρωτεύουσα. Τα σκήπτρα της δυτικής αυτοκρατορίας τα έχει πάρει η Ραβένα.

Το 476 μΧ η Ρώμη έπεσε στα χέρια των Γότθων.

Τα νεώτερα χρόνια

Αυτό που τελικά κράτησε τη Ρώμη και γενικότερα την Αγία Ρωμαϊκή αυτοκρατορία ήταν ο παπισμός. Η ισχύς που αποκτούσε συνεχώς και το γεγονός ότι η έδρα του ήταν η Ρώμη (με κάποια διαλείμματα) έδωσε στην πόλη ξανά λίγη από τη χαμένη αίγλη του καιρού των Ρωμαίων αυτοκρατόρων. Παρόλα αυτά βρέθηκε κάτω από το ζυγό διαφόρων κατακτητών.
Ένας από τους τελευταίους ήταν ο Ναπολέοντας.

Τα στρατεύματα του Γκαριμπάλντι απελευθέρωσαν τη Ρώμη το 1848 και εγκαθίδρυσαν δημοκρατία για πολύ λίγο όμως, μια και τα Γαλλικά στρατεύματα την κατάκτησαν εκ νέου.

Το 1870 ο Βίκτορας Εμμανουήλ κατακτά και πάλι τη Ρώμη και την ονομάζει πρωτεύουσα του Ιταλικού Βασιλείου.
 

Εκπομπές Travelstories

Τελευταίες δημοσιεύσεις

Booking.com

Στατιστικά φόρουμ

Θέματα
33.109
Μηνύματα
880.612
Μέλη
38.837
Νεότερο μέλος
koliswa

Κοινοποιήστε αυτή τη σελίδα

Top Bottom