Kerveros
Member
- Μηνύματα
- 53
- Likes
- 30
- Επόμενο Ταξίδι
- Cercedilla, Spain
- Ταξίδι-Όνειρο
- Νέα Ζηλανδία
Στο Valais βρέθηκα εντελώς τυχαία και κάπως απροσδόκητα μπορώ να πω.
Είχα μόλις εγκατασταθεί στη Ζυρίχη όταν τελικά μου ανακοινώθηκε πως θα έπρεπε να μείνω για επαγγελματικούς λόγους για 1.5 χρόνο στο Valais. Μέχρι εκείνη τη στιγμή το μόνο που γνώριζα για την περιοχή ήταν πως φιλοξενεί δύο πολύ γνωστά χειμερινά θέρετρα (Crans-Montana και Zermatt) καθώς και το μοναδικό Matterhorn, το εντυπωσιακότερο σημείο συνάντησης της ευρωπαίκής με την αφρικανική πλάκα.
Με αυτά και με αυτά μετεγκαταστάθηκα στην πρωτεύουσα του καντονίου τη Sion. Το κύριο χαρακτηριστικό του καντονίου είναι η κοιλάδα του ποταμού Ροδανού ο οποίος πηγάζει από τους παγετώνες και διασχίζει ολόκληρο το καντόνι. Το τοπίο μοναδικό. Παρά την όλο και αυξανόμενη ένταση της αστικοποίησης δε μπορείς να μη θαυμάσεις το τοπίο που ξεκινά μετά το Montreux στο καντόνι του Vaud. Απότομα και καταπράσινα βουνά που φτάνουν τα 3000-3500 μέτρα και μια κοιλάδα μήκους δεκάδων χιλιομέτρων με απέραντους αμπελώνες, μηλιές, αχλαδιές αλλά και λεμονιές.
Μετά την πόλη Martigny με το κυκλικό πύργο της, το τοπίο γίνεται πιο άγριο. Τα βουνά (ιδιαίτερα στη βόρεια πλευρά της κοιλάδας) είναι τοσο απότομα που η βλάστηση περιορέζεται και δίνει τη θέση της σε εντυπωσιακούς γεωλογικούς σχεδιασμούς. Συνεχίζοντας στην εθνική οδό (με τα γνωστά απάραδεκτα χαμηλά όρια ταχύτητας της Ελβετίας) έφτασα στη Sion.
Η πόλη όμορφη. Δεσπόζει στο κέντρο της και χτισμένο σε έναν πετρώδη λόφο το Château de Tourbillon. Το κάστρο αυτό ήταν ουσιαστικά μέχρι το 18ο αιώνα κατοικία του επισκόπου της Σιόν ο οποίος εξουσίαζε ολόκληρο το καντόνι. Η παλιαπόλη εξίσου όμορφη. Πλακόστρωτα σοκάκια, αρδευτικά κανάλια να διασχίζουν την πόλη, όμορφα καφέ αλλά και εμπορικά κέντρα χαρακτήριζαν την πόλη
Παρ' όλα αυτά οι πρώτη εντύπωση μόνο θετική δεν ήταν. Η σύγκριση με τη Ζυρίχη ήταν αναπόφευκτη. Η πόλη μικρή. Μόλις και με τα βίας 30.000 κόσμος. Όμως αυτό δεν ήταν πρόβλημα. Μετά τις 10 το βράδυ δεν υπήρχε ψυχή στο δρόμο. Μετά τις 18:30 δε μπορούσες να αγοράσεις ούτε τσιγάρα. Όλα τα καταστήματα κλειστά. Όσο για τη νυχτερινή ζωή, με εξαίρεση ορισμένες disco, έβλεπες bar "γκετοποιημένα". Bar που σύχναζαν πορτογάλλοι, bar που σύχναζαν κοσσοβάροι κτλπ.
Απογοήτευση ήταν η πρώτη εντύπωση παρά το γεγονός πως είχα βρεθεί εκεί προσωρινά για δουλειά και παρά το γεγονός πως σε τέτοιες περιπτώσεις προσαρμόζομαι εύκολα. Όμως το αίσθημα της απογοήτευσης έμελε να αλλάξει στη συνέχεια.
to be continued...
Θα ανεβάσω και αρκετό φωτογραφικό υλικό
Είχα μόλις εγκατασταθεί στη Ζυρίχη όταν τελικά μου ανακοινώθηκε πως θα έπρεπε να μείνω για επαγγελματικούς λόγους για 1.5 χρόνο στο Valais. Μέχρι εκείνη τη στιγμή το μόνο που γνώριζα για την περιοχή ήταν πως φιλοξενεί δύο πολύ γνωστά χειμερινά θέρετρα (Crans-Montana και Zermatt) καθώς και το μοναδικό Matterhorn, το εντυπωσιακότερο σημείο συνάντησης της ευρωπαίκής με την αφρικανική πλάκα.
Με αυτά και με αυτά μετεγκαταστάθηκα στην πρωτεύουσα του καντονίου τη Sion. Το κύριο χαρακτηριστικό του καντονίου είναι η κοιλάδα του ποταμού Ροδανού ο οποίος πηγάζει από τους παγετώνες και διασχίζει ολόκληρο το καντόνι. Το τοπίο μοναδικό. Παρά την όλο και αυξανόμενη ένταση της αστικοποίησης δε μπορείς να μη θαυμάσεις το τοπίο που ξεκινά μετά το Montreux στο καντόνι του Vaud. Απότομα και καταπράσινα βουνά που φτάνουν τα 3000-3500 μέτρα και μια κοιλάδα μήκους δεκάδων χιλιομέτρων με απέραντους αμπελώνες, μηλιές, αχλαδιές αλλά και λεμονιές.
Μετά την πόλη Martigny με το κυκλικό πύργο της, το τοπίο γίνεται πιο άγριο. Τα βουνά (ιδιαίτερα στη βόρεια πλευρά της κοιλάδας) είναι τοσο απότομα που η βλάστηση περιορέζεται και δίνει τη θέση της σε εντυπωσιακούς γεωλογικούς σχεδιασμούς. Συνεχίζοντας στην εθνική οδό (με τα γνωστά απάραδεκτα χαμηλά όρια ταχύτητας της Ελβετίας) έφτασα στη Sion.
Η πόλη όμορφη. Δεσπόζει στο κέντρο της και χτισμένο σε έναν πετρώδη λόφο το Château de Tourbillon. Το κάστρο αυτό ήταν ουσιαστικά μέχρι το 18ο αιώνα κατοικία του επισκόπου της Σιόν ο οποίος εξουσίαζε ολόκληρο το καντόνι. Η παλιαπόλη εξίσου όμορφη. Πλακόστρωτα σοκάκια, αρδευτικά κανάλια να διασχίζουν την πόλη, όμορφα καφέ αλλά και εμπορικά κέντρα χαρακτήριζαν την πόλη
Παρ' όλα αυτά οι πρώτη εντύπωση μόνο θετική δεν ήταν. Η σύγκριση με τη Ζυρίχη ήταν αναπόφευκτη. Η πόλη μικρή. Μόλις και με τα βίας 30.000 κόσμος. Όμως αυτό δεν ήταν πρόβλημα. Μετά τις 10 το βράδυ δεν υπήρχε ψυχή στο δρόμο. Μετά τις 18:30 δε μπορούσες να αγοράσεις ούτε τσιγάρα. Όλα τα καταστήματα κλειστά. Όσο για τη νυχτερινή ζωή, με εξαίρεση ορισμένες disco, έβλεπες bar "γκετοποιημένα". Bar που σύχναζαν πορτογάλλοι, bar που σύχναζαν κοσσοβάροι κτλπ.
Απογοήτευση ήταν η πρώτη εντύπωση παρά το γεγονός πως είχα βρεθεί εκεί προσωρινά για δουλειά και παρά το γεγονός πως σε τέτοιες περιπτώσεις προσαρμόζομαι εύκολα. Όμως το αίσθημα της απογοήτευσης έμελε να αλλάξει στη συνέχεια.
to be continued...
Θα ανεβάσω και αρκετό φωτογραφικό υλικό
