Basile Metallinos
Member
- Μηνύματα
- 138
- Likes
- 1.941
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2
- Κεφάλαιο 3
- Κεφάλαιο 4
- Κεφάλαιο 5
- Κεφάλαιο 6
- Κεφάλαιο 7
- Κεφάλαιο 8
- Κεφάλαιο 9
- Κεφάλαιο 10
- Κεφάλαιο 11
- Κεφάλαιο 12
- Κεφάλαιο 13
- Κεφάλαιο 14
- Κεφάλαιο 15
- Κεφάλαιο 16
- Κεφάλαιο 17
- Κεφάλαιο 18
- Κεφάλαιο 19
- Κεφάλαιο 20
- Κεφάλαιο 21
- Κεφάλαιο 22
- Κεφάλαιο 23
- Κεφάλαιο 24
- Κεφάλαιο 25
- Κεφάλαιο 26
- Κεφάλαιο 27
- Κεφάλαιο 28
- Κεφάλαιο 29
- Κεφάλαιο 30
- Κεφάλαιο 31
- Κεφάλαιο 32
- Κεφάλαιο 33
- Κεφάλαιο 34
- Κεφάλαιο 35
- Κεφάλαιο 36
- Κεφάλαιο 37
Ξέρω ότι κάνω το καλύτερο δυνατό. Ξέρω ότι δεν έφταιγε το κλείσιμο του Ινδού, αλλά η γκαντεμιά να πατήσω πάνω στον ελιγμό, την φρέσκια ήδη πατημένη σβουνιά. Ξέρω απ' το προηγούμενο ταξίδι μου στην Ινδία, όλες τις ...στάσεις του οδηγικού σεξ στην κυκλοφοριακή παρτούζα. Ξέρω ότι πρέπει να κρατήσω ζεστά τα ταξιδιωτικά ρεφλέξ και να ολοκληρώσω αυτό που άρχισα...
Τα πράγματα είναι απλά. Οι δρόμοι της Haryana, Punjab, Himachal Pradesh και Uttar Pradesh είναι μπροστά μου...
"Σκούπισε τα πόδια σου και πέρασες" είπα μέσα μου ...κατά το Παντελίδειον στιχούργημα, τινάζοντας τις σκόνες και τα χώματα απ' τα μπατζάκια του παντελονιού κορντούρα και πατάω τη μίζα...
Είμαι πάλι στον Grand Trunk road. Εκεί που η οδήγηση δεν φοράει ζώνη αγνότητος...
Θέλω διακαώς έναν καραβίσιο για να στανιάρω αλλά δεν είμαι σε καλό σημείο.
2-3 χιλιόμετρα παρακάτω σταματάω σ' ένα από τα κλασικά ημιυπαίθρια εστιατόρια του δρόμου.
Μπουρμπουριστά καζάνια, τηγάνια να τσιρτσιρίζουν με διάφορες κροκέτες, τεράστιοι δίσκοι με noodle, αχνιστά φακόρυζα, σάλτσες και μυρωδιές από μπαχάρια να σΕ φεύγει ο τάκος...
Καμιά 15αριά φορτηγατζήδες περιμένουν να σερβιριστούν σ' έναν μεγάλο πάγκο. Μπαίνω στη σειρά. Το ταξίδι είναι μια ψευδαίσθηση. Οι τοπικές γεύσεις, μια γοητευτική πλάνη... Κι ο πραγματικός ταξιδευτής είναι πάντα έτοιμος να αυτοπλανηθεί... Έδειξα -με κανιβαλίζουσα διάθεση- στον Ινδό μάγειρα μια στίβα με λαχανοκροκέτες κι ένα δίσκο με το κλασικό thali, σε μια συμβολική κίνηση προς τους επουράνιους εισαγγελείς Βράχμα, Βισνού και Σίβα ότι εάν δεν έχω την εύνοιά τους, είμαι αποφασισμένος να "την κάνω" χορτάτος...
Τα πράγματα είναι απλά. Οι δρόμοι της Haryana, Punjab, Himachal Pradesh και Uttar Pradesh είναι μπροστά μου...
"Σκούπισε τα πόδια σου και πέρασες" είπα μέσα μου ...κατά το Παντελίδειον στιχούργημα, τινάζοντας τις σκόνες και τα χώματα απ' τα μπατζάκια του παντελονιού κορντούρα και πατάω τη μίζα...
Είμαι πάλι στον Grand Trunk road. Εκεί που η οδήγηση δεν φοράει ζώνη αγνότητος...
Θέλω διακαώς έναν καραβίσιο για να στανιάρω αλλά δεν είμαι σε καλό σημείο.
2-3 χιλιόμετρα παρακάτω σταματάω σ' ένα από τα κλασικά ημιυπαίθρια εστιατόρια του δρόμου.
Μπουρμπουριστά καζάνια, τηγάνια να τσιρτσιρίζουν με διάφορες κροκέτες, τεράστιοι δίσκοι με noodle, αχνιστά φακόρυζα, σάλτσες και μυρωδιές από μπαχάρια να σΕ φεύγει ο τάκος...
Καμιά 15αριά φορτηγατζήδες περιμένουν να σερβιριστούν σ' έναν μεγάλο πάγκο. Μπαίνω στη σειρά. Το ταξίδι είναι μια ψευδαίσθηση. Οι τοπικές γεύσεις, μια γοητευτική πλάνη... Κι ο πραγματικός ταξιδευτής είναι πάντα έτοιμος να αυτοπλανηθεί... Έδειξα -με κανιβαλίζουσα διάθεση- στον Ινδό μάγειρα μια στίβα με λαχανοκροκέτες κι ένα δίσκο με το κλασικό thali, σε μια συμβολική κίνηση προς τους επουράνιους εισαγγελείς Βράχμα, Βισνού και Σίβα ότι εάν δεν έχω την εύνοιά τους, είμαι αποφασισμένος να "την κάνω" χορτάτος...
Last edited: