Ιδέες για αποδράσεις του Σαββατοκύριακου στην Αρκαδία!

[Klair]

Δάρα: Η Χώρα των Νάσων (Νησιών)

Μοναδικός σκοπός που θα καταπιαστώ και θα διηγηθώ με τόση λεπτομέρεια την ιστορία και την παράδοση αυτού του τόπου, είναι να μεταδώσω ό,τι γνωρίζω, και να διασώσω ό,τι μπορώ και ό,τι αφορά στον τόπο των προγόνων μου. Γιατί αυτός ο τόπος, και ιστορία έχει, και παράδοση, που αξίζουν να γίνουν γνωστές στο ευρύ κοινό.

Στο πέρασμα των αιώνων η ιστορία του Δάρα είναι γεμάτη από προσπάθειες και προσφορές. Στους Εθνικούς Αγώνες το χωριό ποτέ δεν έμεινε αμέτοχο, ήταν σε όλους μπροστά, με θυσίες των χωριανών που οι καιροί απαιτούσαν. Στο χτίσιμο της κοινωνίας ανέδειξε πρωτομάστορες που ξεπέρασαν σε αγώνες, δράσεις και προσφορές, τα στενά όρια του τόπου. Όσο για τις ρίζες του, δεν είναι πρόσφατες, κρατάνε αιώνες, και σαν μου δόθηκε η ευκαιρία να τις ξεθάψω από το βαρύ χώμα που τις πλακώνει, τότε θα φανεί πως το χωριό ζει μέσα στους αιώνες, προσφέροντας πάντα στα δρώμενα της κάθε εποχής.

Ο τόπος αυτός ήταν πλούσιος. Είχε και έχει μεγάλο κάμπο, πηγές και ποτάμια. Ακόμα και σήμερα έχει καλλιέργειες, κτηνοτροφικά και γεωργικά προϊόντα.

To ίδιο χωράφι φθινόπωρο-χειμώνα και άνοιξη-καλοκαίρι:

Επιπλέον το χωριό αποτελούσε το σταυροδρόμι στα πήγαινε-έλα του Μοριά. Ο Κάμπος του Δάρα ή Κοιλάδα του Τράγου ποταμού με τις γύρω πλαγιές των βουνών, ήταν η περιοχή των Αρχαίων Αρκαδικών Νάσων. Οι Νάσοι (δηλαδή οι Νήσοι, τα Νησιά εκείνου του τόπου) ήταν κάποτε λιμναίοι οικισμοί στη μέση μιας μεγάλης λίμνης, που απλωνόταν μέσα, αλλά και γύρω από τον σημερινό κάμπο του χωριού. Οι οικισμοί των Νησιών εκείνων αποτελούσαν λοιπόν τους γνωστούς από τα αρχαία χρόνια Νάσους, που κυρίως γνωρίζουμε από τις πληροφορίες του περιηγητή Παυσανία, όπως τις περιγράφει στα “Αρκαδικά”.

Οι οικισμοί των Νάσων πρέπει να βρίσκονταν σε ακμή σε προελληνικά χρόνια (στη λεγόμενη εποχή των Μινύων ή Πελασγών). Από τα γραφόμενα του Παυσανία εξάγεται το συμπέρασμα, ότι η περιοχή των λιμναίων αυτών οικισμών, ήταν προέκταση της Ορχομένιας Χώρας, η οποία περιελάμβανε τις περιοχές τριγύρω από την αρχαία πόλη του Ορχομενού και προπαντός το Πρώτο Ορχομένιο Πεδίο (κάμπος Λεβιδίου), το Δεύτερο Ορχομένιο Πεδίο (κάμπος Κανδήλας) και το Πεδίο των Νάσων (κάμπος Δάρα). 'Οποιος επιθυμεί να ενημερωθεί για τις παραπάνω περιοχές μπορεί να διαβάσει το κεφάλαιο "Βυζαντινός ναός Παναγίας Λεβιδίου και Αρχαιολογικός Χώρος Ορχομενού" (post 48).

Ελλάδα - Ιδέες για αποδράσεις του Σαββατοκύριακου στην Αρκαδία!

Από τη μυθολογία, αλλά και από τα ιστορικά στοιχεία που υπάρχουν, από την παράδοση αλλά και από τα απομεινάρια των αρχαίων οικισμών, ίσως εδώ, στον τόπο αυτό, είναι η αρχή, η αφετηρία της ύπαρξής του. Εδώ στον κάμπο, στις πηγές και στα ποτάμια. Σημάδια υπάρχουν πολλά και όλα έχουν να διηγηθούν την ιστορία τους. Είναι δική μου επιλογή και επιθυμία, να ξεμπλέξω το γαϊτανάκι από τους Νάσους μέχρι το σημερινό Δάρα. Από το τότε…. μέχρι το τώρα.

Η μυθολογία και κάποια καταγεγραμμένα ιστορικά στοιχεία θέλουν τους Νάσους να προϋπάρχουν των Καφυών, της Ρώμης, του Τρωικού Πολέμου, αλλά και του μεγάλου κατακλυσμού του Δάρδανου. Αυτά τα γεγονότα ξεκάθαρα συνδέουν τους Νάσους με το πολύ μακρινό παρελθόν. Στη βορειοανατολική γωνία του κάμπου, τη δεκαετία του 1950, αποκαλύφθηκαν αρχαία κτίσματα, που περισσότερο μοιάζουν με εργαστήρια παρά με κατοικίες. Υπήρχαν επομένως οικισμοί, κατά τους αρχαιολόγους, που χρονολογούνται 2000 χρόνια προ Χριστού. Σήμερα αυτή η περιοχή είναι γεμάτη από κομμάτια κεραμιδιών, κεραμικών και τούβλων. Σε άλλα σημεία βρέθηκαν αρχαίοι τάφοι ή μωσαϊκά δαπέδου αρχαίου κτίσματος.

Στην Ιλιάδα του Ομήρου υπάρχει αναγραφή των Αρκαδικών Νάσων. Μυθολογικά αλλά και ιστορικά βεβαιώνεται, ότι πριν την οριστική καταστροφή των Νάσων από πλημμύρα, Νασωνίτες μαζί με Ορχομένιους και άλλους Αρκάδες έφυγαν και έφτασαν στη Θράκη ή στον Ελλήσποντο. Ο μεγάλος κατακλυσμός τοποθετείται το 1530 π.Χ. Τότε καταστράφηκαν η Μαντίνεια, ο Ορχομενός, ο Κλείτωρ, ο Φενεός και φυσικά οι Νάσοι.

Πριν τον κατακλυσμό ζούσαν στην Αρκαδία οι Κάβειροι, οι μεγάλοι Θεοί όπως τους έλεγαν, δηλαδή ο Δάρδανος και ο Ίασος. Ήσαν παιδιά της Ηλέκτρας και του Δία. Μετά τον κατακλυσμό, οι δύο μεγάλοι Θεοί, Δάρδανος και η Ίασος μαζί με πάρα πολλούς Αρκάδες, αναγκάστηκαν να φύγουν, και αρχικά εγκαταστάθηκαν στη Σαμοθράκη. Εκεί οι Κάβειροι με τους Αρκάδες στέριωσαν Αρκαδικό πολιτισμό και κατασκεύασαν λατρευτικούς χώρους, στους οποίους γιόρταζαν τα μυστήρια των Καβείρων. Μετά, για άγνωστους λόγους, οι Κάβειροι βρέθηκαν στην Τροία, όπου και εκεί κατάφεραν να επικρατήσουν τόσο, που με τον καιρό οι Τρώες ονομάστηκαν Δαρδανίδες (από τον Δάρδανο). Από το σόι των μεγάλων Θεών ήταν και ο μετέπειτα βασιλιάς της Τροίας, Πρίαμος. Μετά από χρόνια, δύο ανίψια του Πρίαμου, ο Κάπυος και ο Αινείας, γύρισαν στην Αρκαδία, για να επισκεφθούν τους τόπους των προγόνων τους. Ο Κάπυος έχτισε τις Καπυές-Καφυές (σημερινό χωριό Χωτούσα) και ο Αινείας, αφού πάντρεψε τις κόρες του στους Νάσους, έφυγε για την Ιταλία.

Όσοι από τους κατοίκους δεν εγκατέλειψαν τους Νάσους τον καιρό του κατακλυσμού, άρχισαν σιγά-σιγά να χτίζουν μικρούς οικισμούς, έξω και γύρω από την κοιλάδα του ποταμού Τράγου. Πάντως στον καιρό του Παυσανία (176 μ.Χ.) φαίνεται πως δεν υπήρχαν πλέον κάτοικοι, ή πιο σωστά, οργανωμένοι κάτοικοι, σε πόλεις ή χωριά, αλλά σκόρπιοι ποιμενικοί μικροσυνοικισμοί. Μάλλον η επανάληψη των ακραίων καιρικών φαινομένων, καθώς και η μεγάλη ένταση αυτών, ανάγκασαν άλλους κατοίκους να μεταναστεύσουν, και άλλους να εγκατασταθούν σε ασφαλέστερα σημεία της ίδιας περιοχής.

Ο χώρος όπου βρίσκεται το σημερινό Δάρα είναι από τους πλέον κατάλληλους για την ανάπτυξη οικισμού. Κάτω από τις όποιες αλλοιώσεις δέχτηκε η περιοχή στην πορεία των αιώνων, μπορούμε να πούμε ότι υπάρχει ιστορική συνέχεια μεταξύ των οικισμών των Νάσων και του σημερινού Δάρα. Οι κάτοικοι της Κοιλάδας του Τράγου ποταμού μετέφεραν τον οικισμό τους σε πιο ορεινά πεδία, αλλά το όνομα Νάσοι δηλαδή Νησιά, δε συνόδευε πλέον το νέο σπιτικό τους. Πώς θα μπορούσε άλλωστε, αφού στη μια περίπτωση μιλάμε για Νησιά μέσα σε λίμνη, ενώ τώρα ο τόπος έχει αλλάξει δραματικά και δεν έχει καμία σχέση με νερά, πηγές και ποτάμια. Το σημερινό χωριό είναι χτισμένο σε υψόμετρο 679 μέτρων, και αμφιθεατρικά στους πρόποδες του βουνού Φαλκός, που αποτελεί τμήμα της οροσειράς της Ορύξεως των Αρχαίων ή του σημερινού Σαΐτά.

Από το 600 μ.Χ. που άρχισαν στον Μοριά οι εγκαταστάσεις των Αρβανιτών μέχρι το 1600, υπάρχουν κάποιες υποθέσεις σχετικές με το όνομα του χωριού. Μια Αρβανίτικη οικογένεια εγκαταστάθηκε αρχικά στην περιοχή του κάμπου, με το επώνυμο Δάρας. Αυτή η οικογένεια αφομοίωσε τους υπόλοιπους κατοίκους του κάμπου και όταν αργότερα μεταφέρθηκαν στην ορεινή θέση του χωριού, μετέφεραν και το όνομα. Δάρα σημαίνει: Eκεί που βγαίνει το νερό. Yπάρχουν και κάποιες άλλες υποθέσεις σχετικά με το όνομα του χωριού, αλλά ας μην μακρυγορώ και ας αρκεστώ στην παραπάνω ερμηνεία.

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 23
• 24
• 25
• 26
• 27
• …

  Go to chapter

  Go
• 46

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 25 of 46

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[malysa]

Για το Υπαίθριο Μουσείο Υδροκίνησης, να προσθέσω και γω ότι είναι εντυπωσιακή η δουλειά που έχει γίνει! Τόσο τα διάφορα δωμάτια, όσο και ο περιβάλλον χώρος.

Εάν είστε χαλαροί ως προς τον χρόνο σας, αξίζει να καθίσετε να δείτε την παρουσίαση-video στην αίθουσα του βυρσοδεψείου!
Επιπλέον μπορείς να καθίσεις και για καφεδάκι (....τουλάχιστον το 2018 που πήγαμε εμείς).
Εμείς τη μέρα εκείνη, βρεθήκαμε και σε εργαστήριο υπαίθριο, που κατά το μεσημέρι στήθηκε με τα παιδιά του χωριού, για να ζυμώσουν και τηγανίσουν πιτούλες (εεε και από μία ώρα που είχαμε υπολογίσει εκεί, μας πήρε 2 ώρες με το τσιμπούσι )

Αποτελεί ένα από τα 9 μουσεία σε όλη τη χώρα, που έχει αναλάβει και δημιουργήσει ο Όμιλος Τράπεζας Πειραιώς .... ίσως και για αυτό είναι τόσο προσεγμένο !!!
Ας μου επιτραπεί μια παρένθεση:
Εξαιρετικά επίσης του Ομίλου (έχω επισκεφθεί), είναι και το Μουσείο Αργυροτεχνίας στα Γιάννενα (!!), όπως επίσης και το Μουσείο Ελιάς στην Σπάρτη (....όχι σαν το δικό μας μικρό Μουσείο Ελιάς στην Πύλαρο, που ανήκει στο κράτος και τα τελευταία χρόνια είναι κλειστό και έχει ερημώσει....sorry για το off-topic αλλά το ξαναθυμήθηκα !!.. )
(https://www.piop.gr/el/diktuo-mouseiwn.aspx)

 

[damasta]

μου ξυπνάς θύμισες και επιθυμίες.
Σε ηλικία 13-14 χρόνων 'εχω διανυκτερεύσει στο μοναστήρι Τιμίου Προδρόμου.
Ενήλικη πια μαζί με την δική μου οικογένεια πια, πεζοπορήσαμε το νότιο κομμάτι του φαραγγιού. Αυτό που ξεκινά από την Αρχαία Γόρτυνα έως το μοναστήρι.
Διακαής πόθος να περπατήσω μέχρι την μονή Φιλοσόφου.
Η φύση είναι απίστευτη σε αυτά τα μέρη.

Τι όμορφα που γράφεις και παρουσιάζεις τα μέρη που επισκέπτεσαι!!!!!

 

[Despinadmk]

@damasta Γενικά, τον τελευταίο καιρό είναι πολύ νοσταλγικες οι αποδράσεις της @Klair . Γράφεις και "εικονογραφείς" καταπληκτικά. Να περιμένουμε και συνέχεια;

 

[psilos3]

Εκπληκτικό οδοιπορικό και για μια ακόμη φορά πολύ ζωντανές εικόνες!
Μας κάνεις να θέλουμε να δούμε αυτά τα μέρη μια ώρα αρχύτερα.
Όχι τίποτ' αλλο, είναι και δύσκολο να φτάσεις ως εκεί απ' το βορρά, όμως μια εκδρομή στην ορεινή Αρκαδία τη χρωστάω στον εαυτό μου.
Να εισαι καλά να μας ταξιδεύεις.

 

[GTS]

Και να προσθέσω για τους μερακληδες ότι ο Λούσιος σε κάποια προσβάσιμα σημεία είναι υπέροχος ποταμός για μπάνιο το καλοκαίρι (το νερό πάγος).

 

[Thalassaki]

Αγαπημένος προορισμός για μικρές μονοήμερες ή διήμερες αποδράσεις η ορεινή Αρκαδία.
Ο τρόπος που εξιστορείς και οι καλλιτεχνικές φωτογραφίες σου δεν έχουν να ζηλέψουν σε τίποτα τον καλύτερο ταξιδιωτικό οδηγό για να μην φανεί υπερβολή να αναφέρω ότι είναι μακράν καλύτερος!
Σε ευχαριστώ που μοιράζεσαι τόσο όμορφα και απλόχερα τις ταξιδιωτικές σου εμπειρίες!Συνέχισε έτσι!

 

[Klair]

Παιδιά σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συμμετοχή και τα υπέροχα σχόλια. Θα υπάρξει συνέχεια στο ταξίδι. Δώστε μου λίγο χρόνο για ανασύνταξη. Αυτήν τη στιγμή βρίσκομαι καθ' οδόν προς Αθήνα.

Επανέρχομαι λίαν συντόμως. Καλό δρόμο σε όσους ταξιδεύουν.

 

[Stavros1986]

Έδωσες έμπνευση για την επόμενη εξόρμηση! Καλούς δρόμους να ' χεις και να κάνεις πάντα τέτοια όμορφα ταξίδια.

 

[Klair]

ΑΝΤΙ ΠΡΟΛΟΓΟΥ

Η περιγραφή του οδικού ταξιδιού μας στην Αρκαδία από αλλού ξεκίνησε και αλλού θα αφηγηθεί και θα τελειώσει. Ξεκίνησε λοιπόν σαν “Ζωντανή Ταξιδιωτική Ανταπόκριση” με τον τίτλο: “Σαββατοκύριακο στην Αρκαδία”, αλλά τελικά θα αναπτυχθεί σαν “Ταξιδιωτική Ιστορία” με τίτλο: “Iδέες για αποδράσεις του Σαββατοκύριακου στην Αρκαδία”.

Το σχόλιο της @malysa ήταν η σπίθα που άναψε και γιγάντωσε τη φωτιά μέσα μου, η οποία ζέστανε το ταξιδιωτικό, συγγραφικό μου μεράκι και έτσι σκέφτηκα να μοιραστώ, μέσω αυτής πλέον της Ιστορίας, περισσότερες λεπτομέρειες, για αυτό το ταξίδι και ειδικότερα να αναπτύξω και να περιγράψω, όλα όσα είδαμε και μάθαμε στο Υπαίθριο Μουσείο Υδροκίνησης της Δημητσάνας. Θα ήταν κρίμα να μείνει στην αφάνεια, όλη αυτή η γνώση που προσφέρει το Μουσείο, για αυτές τις σημαντικές επαγγελματικές δραστηριότητες, που έγραψαν ιστορία και στιγμάτισαν μια ολόκληρη περιοχή, κατά τη διάρκεια των προηγούμενων αιώνων.

Το τελευταίο διάστημα θέλοντας να απαλύνω την ταξιδιωτική στέρηση που βιώνω, λόγω του ιού, έχω κάνει τρία απανωτά ταξίδια στην Πελοπόννησο. Έχω την τύχη να είμαι κάτοχος ενός σπιτιού, στο χωριό Δάρα Αρκαδίας και δεν εννοώ το παλιό, πέτρινο σπίτι του προπάππου μου, που έχω ανεβάσει στο post #2519 του Live from.

Tο σπίτι στο οποίο αναφέρομαι βρίσκεται 2 χιλιόμετρα πριν το χωριό και είναι χτισμένο στα κτήματα του Δαρέϊκου κάμπου. Είναι δηλαδή στην κυριολεξία, “το μικρό σπίτι στο λιβάδι”, αφού δεν έχει κανένα άλλο κτίσμα στην περιοχή, παρά μόνο λιβάδια, κτήματα με μηλιές και ροδακινιές και ένα μικρό ποτάμι, σε απόσταση το πολύ 300-400 μέτρων από το σπίτι. Θεωρώ τον εαυτό μου απίστευτα καλότυχο, που η οικογένειά μου έφτιαξε αυτό το σπίτι, το οποίο αποτελεί το μικρό μας “καταφύγιο”, όταν θέλουμε να πραγματοποιήσουμε σύντομες ή και παρατεταμένες αποδράσεις από την Αθήνα. Ό,τι και να γίνει, πάντα θα υπάρχει αυτός ο μικρός “Παράδεισος” στο Δάρα, για να μας υποδεχτεί και να μας αποφορτίσει από την πίεση της καθημερινότητας.

Στο πρώτο ταξίδι στις 17/9/2020 αρκέστηκα στο να ανεβάσω λίγες φωτογραφίες στο Live from.

Στο δεύτερο ταξίδι στις 3/10/2020 κάνοντας εξόρμηση σε πολύ όμορφα μέρη του νομού Αχαΐας ανέβασα στο Live from περισσότερες φωτογραφίες, γράφοντας και μερικές πληροφορίες, κάτω από κάθε φωτογραφία. Έχω ένα προτέρημα ή μειονέκτημα, όπως το πάρει ο καθένας. Πολλές φορές δεν αρκούμαι σε “ξερές” φωτογραφίες, αλλά θέλω να γράφω και λίγα λόγια, για το μέρος που επισκέπτομαι, ειδικά όταν το ταξίδι είναι οδικό, αλλάζοντας πολλά μέρη κατά τη διάρκειά του. Σε εκείνη την ανάρτηση από την Αχαΐα, η @katkats πάρα πολύ σωστά, μου θύμισε ότι υπάρχει το θέμα “Ζωντανές Ταξιδιωτικές Ανταποκρίσεις”, όπου θα μπορούσα να βάζω περισσότερες φωτογραφίες και να γράφω αναλυτικότερες πληροφορίες για το ταξίδι. Έτσι προέκυψε αυτή η mini ιστορία εδώ:

https://www.travelstories.gr/community/threads/Απόδραση-στην-Αχαΐα.64381/#post-814203
Στο τρίτο ταξίδι στις 10/10/2020 ακολούθησα την ίδια συνταγή, αποτυπώνοντας την πρώτη μέρα με μια εκτενή ανάρτηση στο θέμα “Ζωντανές Ταξιδιωτικές Ανταποκρίσεις”. Αυτή η διαδικασία μου πήρε πολλές ώρες για να γίνει. Ξεκίνησα στη 1:00 μετά τα μεσάνυχτα και τελείωσα στις 7:00-7:30 το πρωί, για να είμαι εντός του πνεύματος του topic. Θα μου ήταν πανεύκολο να ανεβάσω 15-20 φωτογραφίες και να γράψω μικρές λεζάντες κάτω από αυτές. Δεν μου αρέσουν όμως τα εύκολα. Προτιμώ τις πιο ολοκληρωμένες αναρτήσεις, με αναλυτικές πληροφορίες για τους τόπους που επισκέπτομαι, δίνοντας έτσι τη δυνατότητα στον αναγνώστη, να έχει μια όσο το δυνατόν πιο εμπεριστατωμένη εικόνα, για τους προορισμούς που περιγράφω.

Στη συνέχεια βλέποντας τη συμμετοχή και το ενδιαφέρον των μελών, πρότεινα στην @katkats να μεταφέρει το θέμα στις “Ταξιδιωτικές Ιστορίες”, γιατί θεώρησα ότι σαν Ιστορία “σηκώνει” καλύτερες αναλύσεις και περισσότερες πληροφορίες, απ΄ ότι σαν “Ζωντανή Ανταπόκριση”. Πόσα παραπάνω πράγματα να προλάβεις να αναφέρεις σε μια ζωντανή ανταπόκριση, όταν μάλιστα, σχεδόν όλη τη μέρα ταξιδεύεις, αλλάζοντας χωριά και περιοχές?

Έτσι λοιπόν το θέμα θα εξελιχθεί σε κανονική Iστορία, ώστε να μπορούν να προστεθούν με άνεση χρόνου, περισσότερες πληροφορίες και φωτογραφίες, αλλά και επιπλέον προορισμοί από το προηγούμενο ταξίδι μου, στις 17/9/2020

Το ήδη αναρτημένο κεφάλαιο έχει επεξεργαστεί εκ νέου και έχει προστεθεί “άπειρο” νέο οπτικό και πληροφοριακό υλικό. Σας προτρέπω λοιπόν να το ξαναδιαβάσετε, διότι πλέον δεν έχει καμία σχέση με την αρχική αφήγηση, η οποία είχε κινηθεί σε λίγο πιο “αυστηρό” και πιο “διεκπεραιωτικό” στυλ, όπως άρμοζε άλλωστε σε μια ταξιδιωτική ανταπόκριση.

Ελπίζω να σας ικανοποιήσει αυτή η αλλαγή καθώς και η εξέλιξη της Ιστορίας και περιμένω σχόλια και εντυπώσεις.

 

[george.kloutsi]

Αν δεν εχετε πάει να πάτε και στο χωριο κάψια και να επισκεφθείτε το ομώνυμο σπήλαιο, έχει πανέμορφους σταλαγμίτες και υπολλείματα ανθρώπινης ζωής, νομίζω το έχω ξανασχολιάσει ένας φίλοςμ έχει πατρικο στη κώμη οπότε έχω κάνει πολλες διανυκτερεύσεις στη περιοχη και έχει απιστευτα μέρη

 

[katkats]

Πολύ χαρούμενη με κάνεις @Klair με την ιστορία σου γιατί κι εγώ το έχω ρίξει στο οδικό (όχι τόσο συχνά βέβαια γιατί από χρόνο πάσχουμε) και η Πελοπόννησος είναι η πρώτη σκέψη πάντα. Την Αρκαδία δε την ακούω χρόνια τώρα και ακόμα δεν την έχω επισκεφθεί. Οπότε ευχαριστώ!