Ημέρα 8
Επειδή η απόσταση για το επόμενο ξενοδοχείο δεν θα είναι και τόσο μεγάλη αποφασίσαμε να κάνουμε τον κύκλο ενός φιόρδ δυτικά του Ακουρέιρι. Η φίλη μας την προηγούμενη μέρα μας είπε κάποια local secrets. Πιστεύω είναι από τις μεγαλύτερες χαρές κάθε ταξιδιώτη να ανακαλύπτει τέτοια μυστικά. Το πρώτο ήταν μια θερμή πηγή ή τουλάχιστον έτσι καταλάβαμε, λίγο έξω από την πόλη. Από εκεί μας είπαν ότι υπάρχει και πιθανότητα να δεις και φάλαινες. Ψάχνοντας αρκετή ώρα δεν τη βρήκαμε. Τελικά δεν είχαμε καταλάβει καλά. Επρόκειτο για μια μπανιέρα δίπλα στη θάλασσα.
Συνεχίσαμε τον δρόμο μας. Το φιορδ ήταν πολύ πιο μεγάλο απ' ότι περιμέναμε. Πράγματα που μάθαμε σε αυτή τη διαδρομή είναι ότι ακόμα και σε ένα χωριό μπορεί να βρίσκεται παρκαρισμένο ένα ελικόπτερο. Ότι τα μικρά παιδιά ακόμη και έξι χρονών πηγαίνουν σχολείο μόνα τους και τα περισσότερα με τα πέδιλα του σκι. Μας έκαναν επίσης εντύπωση τα τούνελ που είχαν μόνο μία λωρίδα κυκλοφορίας.
Προορισμός αυτή τη φορά ένα πολύ λόκαλ μυστικό, μία λακκούβα με καυτό νερό δίπλα στον καταρράκτη Reykjafoss. Αν δεν σε στείλει κάποιος δεν το βρίσκεις με τίποτα. Αφήνεις το αμάξι σε έναν ιππόδρομο ή κάτι τέτοιο και περπατάς 10-15 λεπτά. Εκείνη τη μέρα έκανε κρύο και φύσαγε πολύ. Με το που ξεντυθήκαμε τρέχαμε να μπούμε. Προσοχή, μην τρέχετε σαν κι εμάς γιατί γλιστράει! Ήταν πολύ όμορφα να είσαι σε μία λακκούβα δίπλα στο κρύο ποτάμι ακούγοντας τον καταρράκτη λίγα μέτρα πιο πέρα. Το μαρτύριο ήταν να βγούμε. Παγώσαμε!
Φτάσαμε στη φάρμα Solvanes όπου θα διανυκτερεύαμε. Και για σήμερα η πρόγνωση για τα Northern lights ήταν πολύ καλή. Το μέρος επίσης ιδανικό. Μια φάρμα στη μέση του πουθενά. Ο χορός στον ουρανό άρχισε πριν ακόμα νυχτώσει για τα καλά. Προβλεπόταν μία ξεχωριστή βραδιά και σήμερα. Τα σχήματα και τα χρώματα ζωήρευαν.
Χαρήκαμε για λίγο ακόμα, ώσπου ήρθαν τα σύννεφα και μας τα χάλασαν όλα. Περιμέναμε να φύγουν αλλά τίποτα... Είμαι σίγουρος πως πίσω τους γινόταν μια μεγάλη γιορτή...
Επειδή η απόσταση για το επόμενο ξενοδοχείο δεν θα είναι και τόσο μεγάλη αποφασίσαμε να κάνουμε τον κύκλο ενός φιόρδ δυτικά του Ακουρέιρι. Η φίλη μας την προηγούμενη μέρα μας είπε κάποια local secrets. Πιστεύω είναι από τις μεγαλύτερες χαρές κάθε ταξιδιώτη να ανακαλύπτει τέτοια μυστικά. Το πρώτο ήταν μια θερμή πηγή ή τουλάχιστον έτσι καταλάβαμε, λίγο έξω από την πόλη. Από εκεί μας είπαν ότι υπάρχει και πιθανότητα να δεις και φάλαινες. Ψάχνοντας αρκετή ώρα δεν τη βρήκαμε. Τελικά δεν είχαμε καταλάβει καλά. Επρόκειτο για μια μπανιέρα δίπλα στη θάλασσα.
Συνεχίσαμε τον δρόμο μας. Το φιορδ ήταν πολύ πιο μεγάλο απ' ότι περιμέναμε. Πράγματα που μάθαμε σε αυτή τη διαδρομή είναι ότι ακόμα και σε ένα χωριό μπορεί να βρίσκεται παρκαρισμένο ένα ελικόπτερο. Ότι τα μικρά παιδιά ακόμη και έξι χρονών πηγαίνουν σχολείο μόνα τους και τα περισσότερα με τα πέδιλα του σκι. Μας έκαναν επίσης εντύπωση τα τούνελ που είχαν μόνο μία λωρίδα κυκλοφορίας.
Προορισμός αυτή τη φορά ένα πολύ λόκαλ μυστικό, μία λακκούβα με καυτό νερό δίπλα στον καταρράκτη Reykjafoss. Αν δεν σε στείλει κάποιος δεν το βρίσκεις με τίποτα. Αφήνεις το αμάξι σε έναν ιππόδρομο ή κάτι τέτοιο και περπατάς 10-15 λεπτά. Εκείνη τη μέρα έκανε κρύο και φύσαγε πολύ. Με το που ξεντυθήκαμε τρέχαμε να μπούμε. Προσοχή, μην τρέχετε σαν κι εμάς γιατί γλιστράει! Ήταν πολύ όμορφα να είσαι σε μία λακκούβα δίπλα στο κρύο ποτάμι ακούγοντας τον καταρράκτη λίγα μέτρα πιο πέρα. Το μαρτύριο ήταν να βγούμε. Παγώσαμε!
Φτάσαμε στη φάρμα Solvanes όπου θα διανυκτερεύαμε. Και για σήμερα η πρόγνωση για τα Northern lights ήταν πολύ καλή. Το μέρος επίσης ιδανικό. Μια φάρμα στη μέση του πουθενά. Ο χορός στον ουρανό άρχισε πριν ακόμα νυχτώσει για τα καλά. Προβλεπόταν μία ξεχωριστή βραδιά και σήμερα. Τα σχήματα και τα χρώματα ζωήρευαν.
Χαρήκαμε για λίγο ακόμα, ώσπου ήρθαν τα σύννεφα και μας τα χάλασαν όλα. Περιμέναμε να φύγουν αλλά τίποτα... Είμαι σίγουρος πως πίσω τους γινόταν μια μεγάλη γιορτή...
αυτο ειναι ρε φιλε παρεααα οπως πατε ας ειναι κ στα φθηνα , κ ας χαθεις 
!!!
