Κούβα για πάντα

[amigos]

Ηταν αρχές Μαρτίου και χωρίς καλά καλά να το καταλάβω 21 μαρτίου πετούσα για Κούβα.
Είχα διαβάσει αρκετά και μάλλον είχα μια αρνητική αίσθηση διαβάζοντας "ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΙΑ ΤΗΣ ΑΒΑΝΑΣ".
Φθάνοντας όμως .................
Δεν χρειάστηκε και πολλή ώρα για να καταλάβω οτι βρίσκομαι σε έναν άλλο κόσμο. Δεν χρειάστηκε και πολή ώρα για να καταλάβω οτι κινούμαι ανάμεσα σε έναν διαφορετικό λαό
Εναν λαό που αγωνίζεται να τα φέρει βόλτα με υπερηφάνεια και αξιοπρέπεια. Εναν λοά που ειδικά μετά το 1990 αγωνίζεται, εφευρίσκει, δημιουργεί για να επιβιώσει αλλά και που παράλληλα αισθάνεται οτι είναι ο μεγάλος αδελφός για πάρα πολλές χώρες της λατινικής αμερικής και της Αφρικής.
Η Κούβα είναι αυτό που θες να είναι. Αν θες να είναι φτώχεια είναι φτώχεια, αν θες να είναι πορνεία είναι πορνεία , αν θες να είναι επανάσταση είναι επανάσταση.
Για μένα διαλέγω να είναι αξιοπρέπεια , επανάσταση, παιδεία, κουλτούρα.
Δεν είναι τυχαίο οτι υπάρχουν 208 σχολεία με ένα μαθητή, δεν είναι τυχαίο οτι σχεδόν σε κάθε σπίτι υπάρχει και μια γκαλερί, δεν είναι τυχαίο οτι το 75% των νέων ανθρώπων έχουν τελειώσει πανεπιστήμιο, δεν είναι τυχαίο οτι χιλιάδες κουβανοί γιατροί δουλεύουν σε χώρες τις Λατινικής αμερικής και της αφρικής.
Θα μπορούσα να περιγράφω με τις ώρες για την Αβάνα το Τρίνιδαδ τα παλαδάρ και τόσα άλλα μέρη αλλά θεωρώ οτι η στεγνή περιγραφή αδική το συναίσθημα που σου προκαλεί η επισκεψή σου στον τοπο αυτό

 

[KIKI]

H αληθεια ειναι οτι διαβαζοντας "τον βασιλια της Αβανας ",δεν σου ερχεται ορεξη να την επισκεφτεις !!!
Αναφερεται σε λουμπεν καταστασεις και ηρωες ,τα οποια τα βρισκεις σε ολες τις χωρες του κοσμου...
ευτυχως που αποφασισες το ταξιδι και χαιρομαι που σου αρεσε ...

 

[amigos]

Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου , με την διαφορά οτι ο "βασιλιάς της Αβάνας" παρουσιάστηκε απο τον Τύπο στην Ελλάδα σαν μια ρεαλιστική ματία στην
πραγματική Κούβα.

 

[KIKI]

ο τυπος στην Ελλαδα ,καλα θα εκανε να το σκεφτοταν τι γραφει ετσι ελαφρα τη καρδια για την οποιαδηποτε χωρα ,αλλά πολυ περισσοτερο για την Κουβα που ειναι μια πολυ "ειδικη" χωρα ...
Χαιρομαι που την ειδες με τη δικη σου ματιά...
Σου προτεινω να διαβασεις το "στη καρδια της Κουβας " του ιδιου συγγραφεα ,καμια σχεση με το βασιλια , ειναι ενα πολυ ομορφο και ενδιαφερον οδοιπορικο που εκανε το 2006 στη χωρα του ...

 

[amigos]

Ο.Κ ευχαριστώ θα το διαβάσω το Σαββατοκύριακο. Το σίγουρο ομως είναι οτι καμία περιγραφή και κανένα βιβλίο δεν μπορεί να περιγράψει την αίσθηση και την αισθητική του νησιού!!!!

 

[Pandora]

Σου προτεινω να διαβασεις το "στη καρδια της Κουβας " του ιδιου συγγραφεα ,καμια σχεση με το βασιλια , ειναι ενα πολυ ομορφο και ενδιαφερον οδοιπορικο που εκανε το 2006 στη χωρα του ...

Κική, σ΄ευχαριστώ, θα το πάρω...

 

[Yorgos]

Ο συγκεκριμένος συγγραφέας αντιμετωπίζεται στην Κούβα περίπου με την ίδια αίγλη που αντιμετωπίζεται η Έφη Θώδη ως τραγουδίστρια στην Ελλάδα. Ειδικά για τα σημεία όπου το παίζει γόης, μαμιάς, έντιμος δημοσιογράφος που αρνείται να γλύφει την κυβέρνηση (μετά από 10 χρόνια "δημοσιογραφικής καριέρας" όπου έκανε ακριβώς αυτό) κλπ, γελάει όλο το Centro Habana. Είναι κρίμα που οι ελληνικοί εκδοτικοί οίκοι αντί να μεταφράσουν σοβαρούς κουβανούς συγγραφείς -όπως γίνεται στο εξωτερικό- έχουν εστιάσει στον ένα και γνωστό κλόουν. Τόσα βιβλία κυκλοφορούν στην Κούβα, μια χώρα με πραγματικό συγγραφικό οργασμό, το Γκουτιέρεζ βρήκανε να επιλέξουν; Είναι σα να πηγαίνεις στην Αργεντινή, να μπαίνεις σε ένα βιβλιοπωλείο και το μόνο που βρίσκεις από ελληνική λογοτεχνία να είναι το "Μ εις τη Ν" του Μίμη Ανδρουλάκη... Ε, όχι.

 

[vagantos]

Γιώργο, μιας και το κατέχεις το ζήτημα:
Υπάρχουν κατά τη γνώμη σου αξιόλογοι Κουβανοι συγγραφείς μεταφρασμένοι στα ελληνικά (ψάξε και λιγάκι, αφού τα ονόματα τα γνωρίζεις);
Γενικότερα, μπορείς να μας προτείνεις και άλλα αναγνώσματα σχετικά με την Κούβα.

 

[Yorgos]

Πήγα να ψάξω στο σάιτ του Ελευθερουδάκη, αλλά και το σάιτ είναι διακοπές ως τις 6/9! Όπως και να έχει, από το λίγο που έψαξα, στα ελληνικά δε βρήκα ούτε έναν από αυτούς που μου αρέσουν. Μάλλον με το καχέκτυπο του Μπουκόφσκι θα μείνουμε... Ό,τι και να προτείνω στα ισπανικά θα είναι, άντε να υπάρχει καμιά μετάφραση στα αγγλικά, αλλά δυστυχώς χάνονται πολλά στη μετάφραση (ειδικά στο θέμα της αβανέζικης σλανγκ). Ακόμη και στα αγγλικά, τα περισσότερα που κυκλοφορούν είναι λίβελοι γραμμένοι κυρίως από Κουβανούς του Μαϊάμι, μερικοί εκ των οποίων δεν έχουν πάει ποτέ στην Κούβα, ή έχουν να πάνε από το 19159, όταν ήταν πέντε χρονών.

Κλασική περίπτωση το Waiting for Snow in Havana του Carlos Eire, που πολλοί το θεωρούν και συγγραφικό αριστούργημα. Είναι βιβλίο ενός παιδιού που έπεσε θύμα της υπόθεσης Πίτερ Παν (παιδιά που η Καθολική Εκκλησία έπεισε τους γονείς τους πως η Επανάσταση θα τα στείλει στη Μόσχα για πλύση εγκεφάλου και εστάλησαν στο Μαϊάμι μυστικά χωρίς να ξαναδούν ποτέ την οικογένειά τους), που αναπολεί τη ζωή των πλουσίων στην Αβάνα, χρεώνοντας στην Επανάσταση (την οποία δεν είδε ποτέ) τα πάντα, από την εγκατάλειψη του πατέρα του μέχρι το ότι ένας ανώμαλος του έδειξε το πέος του σε ένα πάρκο της Αβάνας. Έχει μέσα απίστευτες φράσεις του στιλ "το μόνο που δεν κατάφερε ο Φιντέλ ήταν να μας κλέψει τη θάλασσα, αν μπορούσε θα μας απαγόρευε και την παραλία", "θυμάμαι πολλούς άστεγους προ της Επανάστασης, απ' όσο ξέρω και μετά την Επανάσταση ποτέ δεν ενδιαφέρθηκε κανείς γι' αυτούς", αλλά έχει ενδιαφέρον σε κάποια σημεία του, π.χ στην περιγραφή της ζωής των πλουσίων του Μιραμάρ (π.χ ο παιδικός του γείτονας έβαλε τον μπαμπά του να του φτιάξει ίδιωτικό ζωολογικό κήπο, με λιοντάρια και καμηλοπαρδάλεις, πήγε σχολείο με τα παιδιά του Μπατίστα κλπ) ή στις δυσκολίες που αντιμετώπισε ως ένα λατινοαμερικανάκι που έφτασε άφραγκο στην Αμερική. Η αφήγηση είναι πολύ επαναληπτική με πολύ συγκεκριμένο μοτίβο χιούμορ και η αυτιστική εμμονή με την επίρριψη ευθυνών στον πατέρα του και στον Κάστρο (αναφέρεται συχνά ως "Σατανάς" ή ως "η σατανική Επανάσταση") το καθιστούν κουραστικό. Περιττό να πω ότι κάνει θραύση στο Amazon.com .

Όπως συμβαίνει και με τον -καταπληκτικό- κουβανικό κινηματογράφο, τα καλύτερα της κουβανικής λογοτεχνίας μένουν άγνωστα στο παγκόσμιο κοινό λόγω του γλωσσικού αναχώματος και του εμπάργκο. Ακόμη κι η εξάπλωση της κουβανικής μουσικής (με πολύ περισσότερα μέσα διαρροής και με τη γλώσσα να μην είναι τόσο σημαντική τροχοπέδη) είναι πολύ περιορισμένη σε σχέση με τη δυναμική της, λόγω του εμπάργκο. Με το htv και το MTV να μην μπορούν να παίξουν κουβανικά κλιπ, η δυναμικότερη μουσική σκηνή της ηπείρου εν πολλοίς μένει εντός των συνόρων, τουλάχιστον σύγχρονο κομμάτι της. Τα ίδια και για τη λογοτεχνία, πραγματικά πολύ κρίμα. Είναι κρίμα να βλέπει κανείς καλούτσικες αργεντίνικες ταινίες, μέτρια πορτορικάνικη μουσική και απλώς υποφερτούς μεξικάνους συγγραφείς να μονοπωλούν τον ισπανόφωνο κόσμο, όταν η Κούβα έχει τέτοιο πολιτιστικό πλούτο.

Αλλά τι να λέμε τώρα, εδώ στους μουσικούς της δε δίνουν βίζα οι αμερικάνικες αρχές για να παραλάβουν τα λατίνικα Γκράμι στα οποία σαρώνουν...

Το εμπάργκο δεν είναι μόνο οικονομικό, είναι και πολιτιστικό, εκτός των άλλων. Προσθέστε σε αυτό και την αδυναμία των ελληνικών οίκων να μεταφράσουν οτιδήποτε πλην των πολύ πιασάρικων της κάθε χώρας και άντε γεια...

 

[renata]

Πρέπει να γινόμαστε καχύποπτοι,όταν αναζητούμε μιά συγγγραφική πηγή για να εμπλουτίσομε τις γνώσεις μας...και εγώ αυτό έχω καταλάβει...ακόμα και σε αυτή την περίπτωση,ρόλο παίζει πιά το management και όχι η προώθηση του ποιοτικού και πραγματικού...αυτό συμβαίνει με όλα τα βιβλία..τα ιστορικά,τα διηγήματα,κλπ...
οι αλήθειες είναι συνήθως θαμμένες βαθειά,παραγκωνισμένες, και στην επιφάνεια πλέουν καθε λογής φελοί,με διεστραβλωμένες αναφορές...για αυτό ας ερευνούμε και μην πιστεύομε!!!

 

[Yorgos]

Νομίζω ότι η ANEL που είναι εργατικό κορίτσι και τα ψάχνει αυτά μπορεί και να βρει καμιά λίστα...

 

[ANEL]

Νομίζω ότι η ANEL που είναι εργατικό κορίτσι και τα ψάχνει αυτά μπορεί και να βρει καμιά λίστα...

ιδού η περιβόητη λίστα!!

1.Πέδρο Χουάν Γκουτιέρεζ,"Βρώμικη τριλογία της Αβάνας",εκδ.Μεταίχμιο.
2.Χοσέ Κάρλος Σομόθα,"Η θεωρία των χορδών",εκδ.Πατάκης.
3.Λεονάρδο Παδούρα,"Αντίος Χεμινγουέι" και "Παρελθ'ον χαμένο στην ομίχλη",εκδ.Καστανιώτη.
4.Voldes Vivo Raul,"Ο Λούις και ο Τζον στο Μαθαράν",εκδ.Σύγχρονη εποχή,1983.
5.Carpentier Alejo,"Κοατέρτο Μπαρρόκο",ακδ.Αλφειός,1988.
6.Loui Rogelio Nogueras,"Κι αν αύριο πεθάνω¨,εκδ.Σύγχρονη εποχή,1990
7.Carpentier Alejo,"Η άρπα και η σκιά",εκδ. Εξάντας,1988 .
8.Cofino Manuel,"Η τελευταία γυναίκα και η σκιά",εκδ.Σύγχρονη εποχή,1988



9)Bernardo Jose-Raul,"To μυστικό των ταύρων",εκδ.Λιβάνη,1997.
10)Virginie Lou,"Μια σου και μια μου",εκδ.Libro,2001
11)Cruz Juan Carlos Rodrignez,"Η τελευταία επιστροφή",εκδ. Σύγχρονη εποχή,1999(το βιβλίο έχει κερδίσει το βραβείο αστυνομικού μυθιστορήματος,το 1988,από το Υπ. Εσωτερικών της Κούβας.)
12)Montero Mayra,"Ο βάτραχος της Αιτής,εκδ. Πατάκη,2000.


να προσθέσω και το "Γράμματα ενός ασήμαντου δολοφόνου" (Χοσέ Σομόθα,εκδ. Κέδρος)που δεν είναι στην παραπάνω λίστα,αλλά είναι το μόνο που βρήκα,το αγόρασα και τώρα ξεκινάω την ανάγνωσή του!
άρα η λίστα είναι ελλιπής ,οπότε όποιος ξέρει κάτι το προσθέτει!!
επίσης να αναφέρω ότι ο Σομόθα είναι μεν γεννημένος στην Αβάνα,αλλά ζει μόνιμα στη Μαδρίτη.
καλό διάβασμα