go2dbeach
Member
- Μηνύματα
- 5.962
- Likes
- 9.346
- Επόμενο Ταξίδι
- Λατινική Αμερική
- Ταξίδι-Όνειρο
- Λατινική Αμερική
Περιεχόμενα
Το Surat thani από ψηλά έμοιαζε καλυμμένο με πράσινη κουβέρτα , με τις εύφορες κοιλάδες της χαρακωμένες από αμέτρητα ποτάμια που ακολουθούσαν πορεία προς τη θάλασσα και άπειρα φοινικόδεντρα σε τέλεια στοίχιση , να υπενθυμίζουν ποιο είναι το κύριο αγροτικό προιόν της περιοχής.
Το αεροδρόμιο άδειασε εν ριπή οφθαλμού με τον κόσμο να επιβιβάζεται άμεσα σε πούλμαν και βανακια για να προλάβουν το φερυ για τα νησιά. Έτσι οι τρεις εταιρείες ενοικιάσεων αυτοκινήτων ασχολήθηκαν αποκλειστικά με μας , που σύντομα φορτώσαμε τα μπαγκάζια μας και ξεκινήσαμε για Κράμπι. Θα μπορούσαμε να έχουμε πετάξει απευθείας στο Κράμπι , αλλά ήταν όνειρο μου να κάνω μια τέτοια διαδρομή με αυτοκίνητο στην ενδοχώρα και αποδείχτηκε οτι έπραξα καλώς! Η οδήγηση ήταν απολαυστική , με πολλές στάσεις καθ’ οδόν σε χωριουδάκια για φαγητό από κάποιο πάγκο πάνω στο δρόμο ή για να θαυμάσουμε κάποιον περίτεχνο ναό στα όρια κάποιου χωριού.
Τέταρτο ταξίδι στην Ταυλάνδη και όμως δεν παύει να με εντυπωσιάζει με τον φυσικό και πολιτιστικό της πλούτο!
Περάσαμε πάνω από γέφυρες με τα νερά των ποταμων να αργοκυλούν νωχελικά δίπλα από κάποιον μικρο ντοπιο οικισμο και να χανονται κατω απο πρασινους θολους. Τσουρμο παιδιών πλατσουριζουν στα νερά , ενω ξυλοκαλύβες χαμενες μεσα σε πυκνη βλαστηση σε κανουν να αναρωτιέσαι πώς ειναι να ζει κάποιος χωρις τις ανέσεις του σύγχρονου κόσμου.
Το τοπίο εγινε πιο ζουγκλοειδές με τα δέντρα να υψωνουν ενα αδιαπεραστο τειχος εκατερωθεν του δρόμου καθως πλησιάζαμε τους κατακόρυφους ασβεστόλιθους του Κραμπι..
Η πρωτη παραλια που ειδαμε ηταν η Nopparat Thara μια πλατια αμμουδια απο θρυμματισμενα κοραλια , ηρεμα νερα οχι εντελως διαφανα αλλα ικανοποιητικα για κολυμπι.
Και καποιους ασβεστολιθους σαν κινεζικα καπελα σε μικρη αποσταση απο την ακτη, προσβάσιμα με τα πόδια ή κολυμπώντας ανάλογα με την παλίρροια.
Η παραλια δεν ειχε πολυ κοσμο , μονο ντοπιες οικογενειες που εκαναν πικνικ εδω με τα Ταυλανδεζακια τους να παιζουν στα ρηχα νερα. Ακριβως πανω στη αμμουδια υπηρχε ενα δασος με ομορφα ψηλα δεντρα και χοντρους κορμους πεσμενους στο εδαφος και οι μεγαλυτεροι ηταν μαζεμενοι γυρω απο τραπεζομαντηλα πινοντας μπιρες και μαζευοντας δροσια. Οι μυρωδιες απο τα ντοπια φαγητα , τα μαριναρισμενα καλαμακια κοτοπουλα , τα pad thai , τα ριζια με τις γλυκοξινες σαλτσουλες μου εσπαγαν τη μυτη!
Επρεπε να βρουμε δωματιο για το βραδυ , οποτε οδηγησαμε την παραλιακη λεωφορο μεχρι την Αο Νανγκ , δυο λεπτακια πιο διπλα.
Ειναι η πιο τουριστικη περιοχη του Κραμπι αλλα τωρα ειχε ελαχιστο κοσμο και δε δυσκολευοσουν καθολου να βρεις ξενοδοχειο και να παζαρεψεις την τιμη οσο ηθελες. Η πισινα και το pool bar του Ao nang villa resort εμοιαζε ερημο μερα μεσημερι με την τιμη δωματιου να εχει πεσει στα 65 ευρω το τριλκινο!
Γενικά δεν ειχε καθόλου ζωη και στα εστιατορια της παραλιας μετα βιας μετρούσα 20 άτομα στα τραπέζια ειτε βράδυ ηταν είτε μεσημερι.
Εμοιαζε με τουριστικη περιοχη της Ελλαδας απο την αποψη οτι ειχε τα παντα απο ξενοδοχεια για ολα τα βαλαντια , απο McDonalds μεχρι πολυ καλα εστιατορια , μπαρακια και δραστηριοτητες αλλα χωρις πολυκοσμια. Απο το McDonalds που ανεφερα παραπανω καταλαβαινετε οτι το μερος δεν ειναι το τυπικο παραδοσιακο Ταυλανδεζικο στυλ του Koh Tao για παραδειγμα...
Παρόλο που το φυσικό περιβαλλον ειναι εντυπωσιακό , δε μπορω να πω οτι επαθα την πλακα μου με το μέρος ουτε οτι θα ξαναπήγαινα. Δεν ξέρω μηπως οσο μεγαλωνω και ταξιδευω, παραξενευω κιολας..Μπορει να ηρθα με πολυ υψηλες προσδοκιες. Μπορει παλι να φταιει το Νο1 κριτηριο που βαζω σε καθε μερος: την παραλια με τα διαυγη νερα.
Γιατι αναμφισβητητα το Κραμπι σκιζει απο φωτογενεια. Το θεμα ειναι τι γινεται οταν βουτηξεις...ε?
Κατα τα αλλα εχει τα μαγαζακια του με τα σουβενιρ , χαριτωμενα σπιτακια των πνευματων εξω απο ξενοδοχεια και μαγαζια , και φωσφοριζε τουκ-τουκ
.Κλεισαμε δωματιο για τρεις νυχτες αφου ειχε ησυχια , οι τιμες και οι συμμετεχοντες για τις εκδρομες ηταν στο μισο απο τη χαι σιζον και για εμας που ηρθαμε για ηρεμες , οικογενειακες διακοπες και το μονο που θελαμε ηταν να δει και το παιδι μας αυτη τη μερια του κοσμου που εχουμε αγαπησει , ηταν οτι πρεπει για δυο-τρεις μερες. Η Αο Νανγκ ειναι καλη σαν βαση για να δεις τα γυρω μερη. Μπορει αλλες περιοχες να ειναι καλυτερες για διαμονη , αλλα ειναι πιο απομονωμενες ειδικα το βραδυ και αν αυτο ειναι τελειο για ζευγαρια , οταν εχεις μαζι σου εναν εφηβο , καλο ειναι να εχεις επιλογες. Τη μερα απλα μπαινεις σε μια longtail και σε λιγα λεπτα μπορεις να περασεις τη μερα σου σε καποια αλλη παραλια , απο αυτες που κρυβονται πισω απο τους κατακορυφους βραχους του νοτου.
Η πλειοψηφια των τουριστων εκλεινε εκδρομη για τα Πιπι και συνυπολογιζοντας αυτους που θα πηγαιναν απο το Πουκετ αποφασισαμε να μην παμε. Προτιμουσαμε να τα θυμομαστε οπως τα ειχαμε δει την πρωτη φορα , τοτε που πηγαμε με μικρο βαρκακι και ημασταν το πολυ δωδεκα ατομα σε ολη την παραλια. Ηταν καταπληκτικα αλλα φαινεται οτι αυτες οι εποχες περασαν ανεπιστρεπτι..Προτιμησαμε την εκδρομη στα 4 νησια.
Attachments
Last edited:
Διψάω να διαβάσω τη συνέχεια!!! :thailand01:
