Yorgos
Member
- Μηνύματα
- 9.661
- Likes
- 50.501
- Επόμενο Ταξίδι
- Umhlanga
- Ταξίδι-Όνειρο
- Περού τότε, τώρα, πάντα
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Προσδοκίες
- Κύπρος
- Αμμόχωστος - Kantara - Gormaz - Ριζοκάρπασο
- Bellapais - Κυρήνεια - Αγ.Μάμας - Πέδουλα
- Photos Κύπρος
- Photos Κύπρος ΙΙ
- Μοναστήρι Κύκκου - Πάφος - Λεμεσός
- Κούριο, Χοιροκοιτία κ Λευκωσία
- Photos Κύπρος ΙΙΙ
- Αξιολόγηση Κύπρου
- Καζακστάν
- Αστάνα
- Photos Αστάνα
- Karaganda - Dolinka - Almaty
- Photos Καζακστάν
- Άλματι
- Τουρκεστάν
- Photos Καζακστάν ΙΙ
- Αξιολόγηση Καζακστάν
- Τασκένδη - Σαμαρκάνδη
- Σαμαρκάνδη κ Shakhrisabz
- Elliq Qala - Χίβα - Nukus
- Photos Ουζμπεκιστάν
- Λίμνη Αράλη
- Photos Λίμνη Αράλη
- Αράλη-Νούκους
- Τουρκμενιστάν
- Ashgabat
- Photos Τουρκμενιστάν
- Ashgabat και πάλι
- Kow Ata - Mary
- Gonur - Merv
- Αξιολόγηση Τουρκμενιστάν
- Bukhara
- Αξιολόγηση Ουζμπεκιστάν
- Άφιξη Μπισκέκ
- Issyk - Kol
- Issyk Kol - Tamga - Naryn
- Song Kol - Kyzyl Oi
- Susamyr, Toktogul & Arslanbob - Osh
- Τατζικιστάν
- Murgab κ Langar
- Langar - Vrang - Yamchun - Khorog
- Durum Kul - Khorog
- Jizeau
- Κalai Khum
- Dushanbe
- Garm - Jafr - Margeb
- Iskander Kul - Penjikent - Istarashvan
- Αξιολόγηση Κιργιστάν
- Αξιολόγηση Τατζικιστάν
Ημέρα 50: Garm - Jafr - Dushanbe
Πήραμε στο ίδιο εστιατόριο το ίδιο τερατώδες πρωινό και ξεκινήσαμε για το Garm και το Jafr, όπου είχαμε διαβάσει πως θα μπορούσαμε να δούμε όμορφα τοπία, έστω κι αν το πρώτο ενδείκνυται περισσότερο για τρεκ.
Δυστυχώς από τα μέσα της διαδρομής κι έπειτα άρχισε να βρέχει χονδροειδώς, ενώ ο δρόμος ξαφνικά μετατράπηκε σε καρόδρομο. Το χάιλάιτ των τοπίων σύμφωνα με τον οδηγό μας θα ήταν τα χιλιόμετρα 182-194 μετά το Jafr κι ως εκ τούτου τίποτε δε μας είδε προετοιμάσειγια το πόσο απίστευτες θα ήταν οι καταπράσινες κοιλάδες στα δεξιά μας με τις εκπληκτικές χαράδρες και τα ατελείωτα κοπάδια βοσκών. Χωρίς υπερβολή, χάζεψα με το τοπίο. Το Garm από την άλλη μου φάνηκε πιο πολύ κωμόπολη απ' ό,τι παραδοσιακό χωριό, η δε αγορά του ήταν κάπως μέτρια.
Η διαδρομή για το Jafr ήταν όμορφη, αλλά σε καμία περίπτωση συγκρινόμενη με εκείνη του καρόδρομου, απ΄όπου ξαναπεράσαμε για να παρατηρήσουμε πλέον και κάποιους περίεργους σχηματισμούς στο βουνό που θύμιζαν έργο εξωγήινων και να γνωρίσουμε και μερικούς φιλικότατους βοσκούς.
Επιστρέψαμε στη Dushanbe, όπου είχα κλείσει άλλο διαμέρισμα, το οποίο δεν καταφέραμε να εντοπίσουμε. Τους πήρα τηλέφωνο, αλλά δυστυχώς Αγγλικά δεν ήξεραν και δεν καταφέραμε να συνεννοηθούμε, οπότε και καταλήξαμε πάλι στο χθεσινό διαμέρισμα. Με το που πήραμε τα κλειδιά φύγαμε καρφί για το εστιατόριο Traktir Konservator, ένα ουκρανικό gay friendly εστιατόριο με φοβερή διακόσμηση, πραγματικά καλό σέρβις, εξαιρετικό φαγητό και μπόλικο χιούμορ (μέχρι και στην τουαλέτα οι πινακίδες ήταν ξεκαρδιστικές). Το συστήνω ανεπιφύλακτα, αποκάλυψη.
Ημέρα 51: Margeb
Ε, αφού μείναμε στο ίδιο σπίτι πάλι... ξαναπήγαμε στο εστιατόριο από κάτω μας και ξανατσακίσαμε το τερατώδες πρωινό. Δε φταίμε εμείς, η μοίρα το ήθελε.
Ο στόχος μας για σήμερα ήταν να επισκεφθούμε και να διανυκτερεύσουμε στο Margeb, ένα χωριό για το οποίο διαβάσαμε πως είναι εξαιρετικά γραφικό και με εξαιρετική τοποθεσία. Ο δρόμος και πάλι προσέφερε εξαιρετικό θέαμα, αλλά αυτό πια στο Τατζικιστάν το παίρνεις ως δεδομένο. Ως δεδομένο αρχίσαμε να παίρνουμε όμως και την επιδείνωση του δρόμου, όπου κατολισθίσεις και παγωμένο χιόνι μας ανάγκασαν να αλλάξουμε διαδρομή και να πάμε μέχω του Anzob. Δε μας χάλασε: πάλι φοβερά τοπία, ενώ ξαφνικά οι πράσινες πλαγιές μετατράπηκαν σε άγονες σαν του Αφγανιστάν, οι στροφές έγιναν ασταμάτητες και προσωρινά έκλεισε κι ο δρόμος λόγω ενός τεράστιου κοπαδιού προβάτων, ο βοσκός του οποίου προσπαθούσε να τα πείσει να ανέβουν σε ένα λόφο για να δημιουργήσει χώρο στο χωματόδρομο ώστε να περάσουν τα αυτοκίνητα. Όσο περιμέναμε, κάναμε και γνωριμίες, που ξεκίνησαν με την ανταλλαγή ψωμιού με ζαχαρωτά με τις κυρίες από το μπροστινό μας όχημα, που δε σταμάτησαν να χαχανίζουν.
Εν τέλει φτάσαμε στο ποθητό χωριό, που αποδείχθηκε μεσαιωνικό, με βιβλικές εικόνες: άνδρες που κουβαλούσαν κορμούς δέντρων, παιδάκια που αρχικά ήταν ντροπαλά και στη συνέχεια μας ακολουθούσαν κατά δεκάδες (!) και κάθετες πλαγιές που πρέπει να είναι τεράστιο must για επίδοξους ορειβάτες.
Βρήκαμε ένα απλό αλλά συμπαθές guesthouse όπου φάγαμε (τι άλλο; ) πλοβ και περπατήσαμε το πανέμορφο χωριό, απολαμβάνοντας την επαφή με τους ντόπιους, την αυθεντικότητα του χωριού και τα όμορφα τοπία, ενώ ανεβήκαμε και στο λόφο για να δούμε και την όμορφη πανοραμική θέα. Πριν κοιμηθώ σκεφτόμουν πως απομένει μόλις μια εβδομάδα στην Κεντρική Ασία και θα μου έλειπε...
Eίχε κίνηση...
Δε μας είχε προειδοποιήσει κανείς γι αυτά τα τοπία.
Ο Τζόρντι με το whatsapp, μιλώντας με τη Βενεζολάνα του. Γελούσαμε, αλλά ένα χρόνο αργότερα, έχουν συμπληρώσει 11 μήνες συγκατοίκησης...
Εξωγήινοι ή κάποιος ήθελε να σχεδιάσει τη σημαία του Τατζικιστάν.
Πολύ ωραίες φάτσες οι ντόπιοι.
Αλλά το πραγματικό σόου το έδινε η φύση.
Ο ήλιος πέφτει πάνω σα να είναι ευλογημένο το χωριό. Σαν το χέρι της Δημουλίδου ένα πράγμα.
Πολύ όμορφη φυσική γεωμετρία.
Τερατώδες το πρωινό των 4,5€.
Στο δρόμο για Μεργκέμπ.
Τα παγωμένα χιόνια που μας ανάγκασαν να αλλάξουμε διαδρομή.
Αφού πρώτα παίξαμε το παιχνιδάκι "ρίξε την πέτρα σου όσο πιο μακριά μπορείς". Ε, ήταν προκλητική η κλίση του γκρεμού.
Αγαπάμε ντεκαντάνς.
Αγαπάμε και παραδοσιακές γέφυρες.
Αγαπάμε μπαρμπάδες.
Πολυκατάστημα.
Προσπαθούσε ο καημένος ο τσοπάνος να κάνει τα πρόβατά του να κάνουν στην άκρη, αλλά είχε δύσκολο έργο.
Δεν πειράζει που καθυστερήσαμε, κάναμε γνωριμίες.
Είσοδος στο χωριό.
Όμορφες εικόνες, από ντόπιους και φύση.
Η θέα του χωριού από το λόφο.
Πανέμορφη η βουνοκορφή, αλλά βοήθησε κι ο καιρός.
Συμπαθέστατα τα παιδάκια σε όλη τη χώρα.
Έχει και υποκατάστημα Apple η Μεργκεμπ.
Εδώ φάγαμε.
Κι επιτόπου κοιμήθηκε κι ο κουρασμένος Κρεκουζάκος...
Πήραμε στο ίδιο εστιατόριο το ίδιο τερατώδες πρωινό και ξεκινήσαμε για το Garm και το Jafr, όπου είχαμε διαβάσει πως θα μπορούσαμε να δούμε όμορφα τοπία, έστω κι αν το πρώτο ενδείκνυται περισσότερο για τρεκ.
Δυστυχώς από τα μέσα της διαδρομής κι έπειτα άρχισε να βρέχει χονδροειδώς, ενώ ο δρόμος ξαφνικά μετατράπηκε σε καρόδρομο. Το χάιλάιτ των τοπίων σύμφωνα με τον οδηγό μας θα ήταν τα χιλιόμετρα 182-194 μετά το Jafr κι ως εκ τούτου τίποτε δε μας είδε προετοιμάσειγια το πόσο απίστευτες θα ήταν οι καταπράσινες κοιλάδες στα δεξιά μας με τις εκπληκτικές χαράδρες και τα ατελείωτα κοπάδια βοσκών. Χωρίς υπερβολή, χάζεψα με το τοπίο. Το Garm από την άλλη μου φάνηκε πιο πολύ κωμόπολη απ' ό,τι παραδοσιακό χωριό, η δε αγορά του ήταν κάπως μέτρια.
Η διαδρομή για το Jafr ήταν όμορφη, αλλά σε καμία περίπτωση συγκρινόμενη με εκείνη του καρόδρομου, απ΄όπου ξαναπεράσαμε για να παρατηρήσουμε πλέον και κάποιους περίεργους σχηματισμούς στο βουνό που θύμιζαν έργο εξωγήινων και να γνωρίσουμε και μερικούς φιλικότατους βοσκούς.
Επιστρέψαμε στη Dushanbe, όπου είχα κλείσει άλλο διαμέρισμα, το οποίο δεν καταφέραμε να εντοπίσουμε. Τους πήρα τηλέφωνο, αλλά δυστυχώς Αγγλικά δεν ήξεραν και δεν καταφέραμε να συνεννοηθούμε, οπότε και καταλήξαμε πάλι στο χθεσινό διαμέρισμα. Με το που πήραμε τα κλειδιά φύγαμε καρφί για το εστιατόριο Traktir Konservator, ένα ουκρανικό gay friendly εστιατόριο με φοβερή διακόσμηση, πραγματικά καλό σέρβις, εξαιρετικό φαγητό και μπόλικο χιούμορ (μέχρι και στην τουαλέτα οι πινακίδες ήταν ξεκαρδιστικές). Το συστήνω ανεπιφύλακτα, αποκάλυψη.
Ημέρα 51: Margeb
Ε, αφού μείναμε στο ίδιο σπίτι πάλι... ξαναπήγαμε στο εστιατόριο από κάτω μας και ξανατσακίσαμε το τερατώδες πρωινό. Δε φταίμε εμείς, η μοίρα το ήθελε.
Ο στόχος μας για σήμερα ήταν να επισκεφθούμε και να διανυκτερεύσουμε στο Margeb, ένα χωριό για το οποίο διαβάσαμε πως είναι εξαιρετικά γραφικό και με εξαιρετική τοποθεσία. Ο δρόμος και πάλι προσέφερε εξαιρετικό θέαμα, αλλά αυτό πια στο Τατζικιστάν το παίρνεις ως δεδομένο. Ως δεδομένο αρχίσαμε να παίρνουμε όμως και την επιδείνωση του δρόμου, όπου κατολισθίσεις και παγωμένο χιόνι μας ανάγκασαν να αλλάξουμε διαδρομή και να πάμε μέχω του Anzob. Δε μας χάλασε: πάλι φοβερά τοπία, ενώ ξαφνικά οι πράσινες πλαγιές μετατράπηκαν σε άγονες σαν του Αφγανιστάν, οι στροφές έγιναν ασταμάτητες και προσωρινά έκλεισε κι ο δρόμος λόγω ενός τεράστιου κοπαδιού προβάτων, ο βοσκός του οποίου προσπαθούσε να τα πείσει να ανέβουν σε ένα λόφο για να δημιουργήσει χώρο στο χωματόδρομο ώστε να περάσουν τα αυτοκίνητα. Όσο περιμέναμε, κάναμε και γνωριμίες, που ξεκίνησαν με την ανταλλαγή ψωμιού με ζαχαρωτά με τις κυρίες από το μπροστινό μας όχημα, που δε σταμάτησαν να χαχανίζουν.
Εν τέλει φτάσαμε στο ποθητό χωριό, που αποδείχθηκε μεσαιωνικό, με βιβλικές εικόνες: άνδρες που κουβαλούσαν κορμούς δέντρων, παιδάκια που αρχικά ήταν ντροπαλά και στη συνέχεια μας ακολουθούσαν κατά δεκάδες (!) και κάθετες πλαγιές που πρέπει να είναι τεράστιο must για επίδοξους ορειβάτες.
Βρήκαμε ένα απλό αλλά συμπαθές guesthouse όπου φάγαμε (τι άλλο; ) πλοβ και περπατήσαμε το πανέμορφο χωριό, απολαμβάνοντας την επαφή με τους ντόπιους, την αυθεντικότητα του χωριού και τα όμορφα τοπία, ενώ ανεβήκαμε και στο λόφο για να δούμε και την όμορφη πανοραμική θέα. Πριν κοιμηθώ σκεφτόμουν πως απομένει μόλις μια εβδομάδα στην Κεντρική Ασία και θα μου έλειπε...
Eίχε κίνηση...
Δε μας είχε προειδοποιήσει κανείς γι αυτά τα τοπία.
Ο Τζόρντι με το whatsapp, μιλώντας με τη Βενεζολάνα του. Γελούσαμε, αλλά ένα χρόνο αργότερα, έχουν συμπληρώσει 11 μήνες συγκατοίκησης...
Εξωγήινοι ή κάποιος ήθελε να σχεδιάσει τη σημαία του Τατζικιστάν.
Πολύ ωραίες φάτσες οι ντόπιοι.
Αλλά το πραγματικό σόου το έδινε η φύση.
Ο ήλιος πέφτει πάνω σα να είναι ευλογημένο το χωριό. Σαν το χέρι της Δημουλίδου ένα πράγμα.
Πολύ όμορφη φυσική γεωμετρία.
Τερατώδες το πρωινό των 4,5€.
Στο δρόμο για Μεργκέμπ.
Τα παγωμένα χιόνια που μας ανάγκασαν να αλλάξουμε διαδρομή.
Αφού πρώτα παίξαμε το παιχνιδάκι "ρίξε την πέτρα σου όσο πιο μακριά μπορείς". Ε, ήταν προκλητική η κλίση του γκρεμού.
Αγαπάμε ντεκαντάνς.
Αγαπάμε και παραδοσιακές γέφυρες.
Αγαπάμε μπαρμπάδες.
Πολυκατάστημα.
Προσπαθούσε ο καημένος ο τσοπάνος να κάνει τα πρόβατά του να κάνουν στην άκρη, αλλά είχε δύσκολο έργο.
Δεν πειράζει που καθυστερήσαμε, κάναμε γνωριμίες.
Είσοδος στο χωριό.
Όμορφες εικόνες, από ντόπιους και φύση.
Η θέα του χωριού από το λόφο.
Πανέμορφη η βουνοκορφή, αλλά βοήθησε κι ο καιρός.
Συμπαθέστατα τα παιδάκια σε όλη τη χώρα.
Έχει και υποκατάστημα Apple η Μεργκεμπ.
Εδώ φάγαμε.
Κι επιτόπου κοιμήθηκε κι ο κουρασμένος Κρεκουζάκος...