Yorgos
Member
- Μηνύματα
- 9.659
- Likes
- 50.482
- Επόμενο Ταξίδι
- Umhlanga
- Ταξίδι-Όνειρο
- Περού τότε, τώρα, πάντα
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Προσδοκίες
- Κύπρος
- Αμμόχωστος - Kantara - Gormaz - Ριζοκάρπασο
- Bellapais - Κυρήνεια - Αγ.Μάμας - Πέδουλα
- Photos Κύπρος
- Photos Κύπρος ΙΙ
- Μοναστήρι Κύκκου - Πάφος - Λεμεσός
- Κούριο, Χοιροκοιτία κ Λευκωσία
- Photos Κύπρος ΙΙΙ
- Αξιολόγηση Κύπρου
- Καζακστάν
- Αστάνα
- Photos Αστάνα
- Karaganda - Dolinka - Almaty
- Photos Καζακστάν
- Άλματι
- Τουρκεστάν
- Photos Καζακστάν ΙΙ
- Αξιολόγηση Καζακστάν
- Τασκένδη - Σαμαρκάνδη
- Σαμαρκάνδη κ Shakhrisabz
- Elliq Qala - Χίβα - Nukus
- Photos Ουζμπεκιστάν
- Λίμνη Αράλη
- Photos Λίμνη Αράλη
- Αράλη-Νούκους
- Τουρκμενιστάν
- Ashgabat
- Photos Τουρκμενιστάν
- Ashgabat και πάλι
- Kow Ata - Mary
- Gonur - Merv
- Αξιολόγηση Τουρκμενιστάν
- Bukhara
- Αξιολόγηση Ουζμπεκιστάν
- Άφιξη Μπισκέκ
- Issyk - Kol
- Issyk Kol - Tamga - Naryn
- Song Kol - Kyzyl Oi
- Susamyr, Toktogul & Arslanbob - Osh
- Τατζικιστάν
- Murgab κ Langar
- Langar - Vrang - Yamchun - Khorog
- Durum Kul - Khorog
- Jizeau
- Κalai Khum
- Dushanbe
- Garm - Jafr - Margeb
- Iskander Kul - Penjikent - Istarashvan
- Αξιολόγηση Κιργιστάν
- Αξιολόγηση Τατζικιστάν
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΑΤΖΙΚΙΣΤΑΝ
Ας κλείσουμε λοιπόν με το συμπαθέστατο Τατζικιστάν.
Βουαλά οι προσδοκίες: Τατζικιστάν: Μμμμ, ο άγνωστος Χ. Ίσως ένα μικρό Αφγανιστάν; Μεγάλες απαιτήσεις από κοιλάδα Wahan και Jizeu σε ό,τι αφορά τα τοπία, όχι τόσο φιλικοί ντόπιοι και μάλλον πονηροί, μάλλον θα έχω κουραστεί από τα τοπία ήδη από το Κιργιστάν, κάποια προβλήματα με διεφθαρμένους αστυνομικούς και συνοριοφύλακες, αλλά πιο πρωτόγονες κοινότητες και καλές δυνατότητες φωτογραφίας, χάλια φαγητό.
Ε, για άγνωστος Χ δεν τα πήγε κι άσχημα! Έως καλύτερα θα έλεγα, ειδικά στο θέμα των ντόπιων που ήταν καταπληκτικότεροι των ήδη ωραίων γειτόνων τους. Αναλυτικά:
Φύση 9: Καλύτερα κι από τους γείτονές της, εκπληκτικά τοπία, σε αυτή την κατηγορία ήταν η ατραξιόν του ταξιδιού. Απόλαυση.
Αρχαιολογία 2: Πολύ λίγα πράγματα, αλλά καλύτερα από το 0 ή το 1... Αν είχε αρχαιολογικό ενδιαφέρον θα ήταν χώρα σαρανταπεντάδας. Ε, δεν είχε.
Αρχιτεκτονική 2: Ε ποια αρχιτεκτονική, κάποια χωριουδάκια, μέχρι εκεί.
Άνθρωποι 10: Σκίσανε. Πραγματικά, σχεδόν σε επίπεδα Ιράν, εξαιρετικά φιλικοί χωρίς να είναι κουραστικοί, αξιοπρεπέστατοι παρά τη σχετική τους φτώχεια, πραγματικά κορυφαίοι.
Κόστος 8: Λίγο ακριβότερη από το Κιργιστάν και στη βενζίνη και στα καταλύματα. Πάλι πολύ οικονομική χώρα είναι, αλλά πιο τσιμπημένη.
Ασφάλεια 10: Πλήρης ασφάλεια.
Μοναδικότητα 4: Πάνω κάτω ισχύει ότι και για την προηγούμενη... διαγωνιζόμενη. Αρκετές ομοιότητες με τις γειτονικές χώρες.
Αυθεντικότητα 9: Πολύ παραδοσιακή χώρα, ελάχιστος τουρισμός, αρκετοί που ζουν αρχέγονα, όλοι κοντά στις παραδόσεις τους.
Φαγητό 4: Ε, κάπου φάγαμε κι αξιοπρεπώς, αλλά γενικά παίρνει κάτω από τη βάση... Αν πας για το φαγητό της, κάτι κάνεις λάθος.
Ποικιλία 2: Ισχύει ό,τι και για το Κιργιστάν. Ομοιογενής χώρα, όπου βασικό της αξιοθέατο είναι η φύση.
ΣΥΝΟΛΟ: Έλαβον 60 και βρίσκεται στην 64η θέση στις περίπου 120 χώρες που υπάρχουν πια στη λίστα μου. Αρκετά κοντά στις άλλες, που εν τέλει κινήθηκαν από την 38η θέση του Τουρκμενιστάν μέχρι την 73η του Κιργιστάν. Αξιόλογη χώρα για να επισκεφθεί κανείς, χωρίς αμφιβολία.
11. ΓΕΝΙΚΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ - ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Επεράσαμε όμορφα, όμορφα, όμορφα. Τι μου έμεινε από το ταξίδι; Πέραν της παρέας, της περιπέτειας και του χαβαλέ, μου έμεινε η μοναδικότητα του Τουρκμενιστάν με την προεδράρα του, τα αρχαία του, τον κρατήρα και την απίστευτη πρωτεύουσά του. μου έμειναν οι εικόνες από τα αρχιτεκτονικά διαμάντια του Ουζμπεκιστάν, η περίεργη ιδιαιτερότητα του Καζακστάν και φυσικά η φύση σε Τατζικιστάν και Κιργιστάν. Μου έμειναν οι εξαιρετικοί ντόπιοι και η όλη εμπειρία των ατελείωτων άδειων δρόμων με την αίσθηση ότι είσαι μόνος σου ανάμεσα σε τοπία που σε κάνουν να νιώθεις μικρό. Και μου έμεινε και η θετικότατη έκπληξη της Κύπρου και κυρίως των κατεχομένων.
Κι όμως, το ταξίδι δε μου άφησε το αποτύπωμα που μου έχουν αφήσει άλλα. Προσπαθώντας να εντοπίσω το γιατί κατέληξα σε τρεις παράγοντες:
α) Η αρχαιολογία, που είναι ίσως το βασικότερο κίνητρο για να ταξιδεύω, έλαμψε δια της απουσίας της, πλην Κύπρου
β) Το road trip. Ναι, χωρίς το αυτοκίνητο δε θα γινόταν όλο το κομμάτι των Παμίρ, που στο κάτω-κάτω αποτέλεσε και τη ραχοκοκαλιά γύρω από την οποία στήθηκε το ταξίδι. Αλλά -λόγω προσωπικής διαστροφής- αγαπώ τα ΜΜΕ, ίσως επειδή δεν οδηγώ. Πάντα θεωρούσα ότι το self drive σου αφαιρεί επαφή με τον κόσμο, αλλά ίσως να είναι και δική μου ιδεοληψία. Μου έλειψαν πάντως τα τραινα τα λεωφορεία κλπ μετά το Καζακστάν, παρότι αναγωνρίζω ότι ήταν απαραίτητη ανάγκη το τζιπ.
γ) Πολλές μέρες σε παρεμφερείς χώρες. Τουλάχιστον για μένα που λατρεύω την ποικιλία, ίσως να ήταν too much τόσες γειτονικές χώρες μαζί.
Μην παρεξηγηθώ, το ταξίδι ήταν πάρα πολύ ωραίο και πέρασα πάρα πολύ καλά, είδα φανταστικά πράγματα κι έζησα πολύ όμορφες εμπειρίες. Αλλά δε με ενθουσίασε στο βαθμό που το έκανε ας πούμε το κατά λίγους μήνες μεταγενέστερο στη Βραζιλία, που ήταν και μικρότερο μάλιστα. Θέμα προσωπικού γούστου είναι βέβαια, κάπου έκανε κοιλιά στο τέλος κι ίσως θα έπρεπε να το είχα "δέσει" με κάτι δοαφορετικό στο τέλος. Τώρα που το σκέφτομαι, ένα Angkor Wat θα κολλούσε υπέροχα, λόγω της ασχετοσύνης του με αυτούς τους προορισμούς.
Ευχαριστώ πολύ για την υπομονή των αναγνωστών... Τα φιλιά μου,
Γιώργος.
ΥΓ : Και οι τελευταίες φωτό.
Είπαμε, πλοβ παντού, σε βαθμό υπερβολής.
Η Α. επέμενε ότι αυτός είναι αφόρητα σέξι. Ναι, αυτός. Αφόρητα. Σέξι. Θα μας τρελάνουν οι γυναίκες.
Ο ένας είναι ένας μυθικός ήρωας, λατρεύεται από χιλιάδες ανά τον κόσμο. Ο άλλος είναι ο Λένιν.
Ο πόλεμος των άστρων και οι Σικάγο Μπουλς. Σε XXXL. Kαι καλά... Δεν μου έκαναν καν.
Δε βρίσκω λογική εγώ στα μπλουζάκια τους. Μάλλον και μόνο που είναι σε κάτι σαν Αγγλικά, θεωρούνται "κουλ".
Ο βασιλιάς της σέλφι επί τω έργω.
Αυτός χούφτωνε το Τζόρντι και νομίσαμε ότι το σηκώνει το σακάκι.
Τελικά χούφτωσε και την Α. Ούτε μπήχτης όυτε σακάκιας, αγαπούλας ήταν.
Τα σύνορα όπου νομίζαμε ότι θα μπούμε ανετα κι ωραία...
... και καταλήξαμε να κοιμόμαστε μέσα στο αυτοκίνητο στην...πράσινη γραμμή. Α ρε Κρεκούζα!!!
Με το που μπήκαμε στο Κιργιστάν, άρχισαν οι καπελάδες.
Κι ο Κρεκούζας το καμάκι.
Κρατήθηκα να μη μπω μέσα για να γραφτώ στο κόμμα της καρδιάς μου.
Πάντως στο Κιργιστάν όλο και κάπου έβρισκες ένα ωραίο καφέ ή εστιατόριο.
Και το πάρκο όπου ο Κρεκούζας... ξέχασε το διαβατήριό του σε ένα μπλιμπλικάδικο που παίζαμε μπάσκετ. Απερίγραπτος!
Λίγες φορές έχω νιώσει τόσο άνετα σε ξενοδοχειάκι, σα σπίτι μας το νιώθαμε.
Ας κλείσουμε λοιπόν με το συμπαθέστατο Τατζικιστάν.
Βουαλά οι προσδοκίες: Τατζικιστάν: Μμμμ, ο άγνωστος Χ. Ίσως ένα μικρό Αφγανιστάν; Μεγάλες απαιτήσεις από κοιλάδα Wahan και Jizeu σε ό,τι αφορά τα τοπία, όχι τόσο φιλικοί ντόπιοι και μάλλον πονηροί, μάλλον θα έχω κουραστεί από τα τοπία ήδη από το Κιργιστάν, κάποια προβλήματα με διεφθαρμένους αστυνομικούς και συνοριοφύλακες, αλλά πιο πρωτόγονες κοινότητες και καλές δυνατότητες φωτογραφίας, χάλια φαγητό.
Ε, για άγνωστος Χ δεν τα πήγε κι άσχημα! Έως καλύτερα θα έλεγα, ειδικά στο θέμα των ντόπιων που ήταν καταπληκτικότεροι των ήδη ωραίων γειτόνων τους. Αναλυτικά:
Φύση 9: Καλύτερα κι από τους γείτονές της, εκπληκτικά τοπία, σε αυτή την κατηγορία ήταν η ατραξιόν του ταξιδιού. Απόλαυση.
Αρχαιολογία 2: Πολύ λίγα πράγματα, αλλά καλύτερα από το 0 ή το 1... Αν είχε αρχαιολογικό ενδιαφέρον θα ήταν χώρα σαρανταπεντάδας. Ε, δεν είχε.
Αρχιτεκτονική 2: Ε ποια αρχιτεκτονική, κάποια χωριουδάκια, μέχρι εκεί.
Άνθρωποι 10: Σκίσανε. Πραγματικά, σχεδόν σε επίπεδα Ιράν, εξαιρετικά φιλικοί χωρίς να είναι κουραστικοί, αξιοπρεπέστατοι παρά τη σχετική τους φτώχεια, πραγματικά κορυφαίοι.
Κόστος 8: Λίγο ακριβότερη από το Κιργιστάν και στη βενζίνη και στα καταλύματα. Πάλι πολύ οικονομική χώρα είναι, αλλά πιο τσιμπημένη.
Ασφάλεια 10: Πλήρης ασφάλεια.
Μοναδικότητα 4: Πάνω κάτω ισχύει ότι και για την προηγούμενη... διαγωνιζόμενη. Αρκετές ομοιότητες με τις γειτονικές χώρες.
Αυθεντικότητα 9: Πολύ παραδοσιακή χώρα, ελάχιστος τουρισμός, αρκετοί που ζουν αρχέγονα, όλοι κοντά στις παραδόσεις τους.
Φαγητό 4: Ε, κάπου φάγαμε κι αξιοπρεπώς, αλλά γενικά παίρνει κάτω από τη βάση... Αν πας για το φαγητό της, κάτι κάνεις λάθος.
Ποικιλία 2: Ισχύει ό,τι και για το Κιργιστάν. Ομοιογενής χώρα, όπου βασικό της αξιοθέατο είναι η φύση.
ΣΥΝΟΛΟ: Έλαβον 60 και βρίσκεται στην 64η θέση στις περίπου 120 χώρες που υπάρχουν πια στη λίστα μου. Αρκετά κοντά στις άλλες, που εν τέλει κινήθηκαν από την 38η θέση του Τουρκμενιστάν μέχρι την 73η του Κιργιστάν. Αξιόλογη χώρα για να επισκεφθεί κανείς, χωρίς αμφιβολία.
11. ΓΕΝΙΚΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ - ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Επεράσαμε όμορφα, όμορφα, όμορφα. Τι μου έμεινε από το ταξίδι; Πέραν της παρέας, της περιπέτειας και του χαβαλέ, μου έμεινε η μοναδικότητα του Τουρκμενιστάν με την προεδράρα του, τα αρχαία του, τον κρατήρα και την απίστευτη πρωτεύουσά του. μου έμειναν οι εικόνες από τα αρχιτεκτονικά διαμάντια του Ουζμπεκιστάν, η περίεργη ιδιαιτερότητα του Καζακστάν και φυσικά η φύση σε Τατζικιστάν και Κιργιστάν. Μου έμειναν οι εξαιρετικοί ντόπιοι και η όλη εμπειρία των ατελείωτων άδειων δρόμων με την αίσθηση ότι είσαι μόνος σου ανάμεσα σε τοπία που σε κάνουν να νιώθεις μικρό. Και μου έμεινε και η θετικότατη έκπληξη της Κύπρου και κυρίως των κατεχομένων.
Κι όμως, το ταξίδι δε μου άφησε το αποτύπωμα που μου έχουν αφήσει άλλα. Προσπαθώντας να εντοπίσω το γιατί κατέληξα σε τρεις παράγοντες:
α) Η αρχαιολογία, που είναι ίσως το βασικότερο κίνητρο για να ταξιδεύω, έλαμψε δια της απουσίας της, πλην Κύπρου
β) Το road trip. Ναι, χωρίς το αυτοκίνητο δε θα γινόταν όλο το κομμάτι των Παμίρ, που στο κάτω-κάτω αποτέλεσε και τη ραχοκοκαλιά γύρω από την οποία στήθηκε το ταξίδι. Αλλά -λόγω προσωπικής διαστροφής- αγαπώ τα ΜΜΕ, ίσως επειδή δεν οδηγώ. Πάντα θεωρούσα ότι το self drive σου αφαιρεί επαφή με τον κόσμο, αλλά ίσως να είναι και δική μου ιδεοληψία. Μου έλειψαν πάντως τα τραινα τα λεωφορεία κλπ μετά το Καζακστάν, παρότι αναγωνρίζω ότι ήταν απαραίτητη ανάγκη το τζιπ.
γ) Πολλές μέρες σε παρεμφερείς χώρες. Τουλάχιστον για μένα που λατρεύω την ποικιλία, ίσως να ήταν too much τόσες γειτονικές χώρες μαζί.
Μην παρεξηγηθώ, το ταξίδι ήταν πάρα πολύ ωραίο και πέρασα πάρα πολύ καλά, είδα φανταστικά πράγματα κι έζησα πολύ όμορφες εμπειρίες. Αλλά δε με ενθουσίασε στο βαθμό που το έκανε ας πούμε το κατά λίγους μήνες μεταγενέστερο στη Βραζιλία, που ήταν και μικρότερο μάλιστα. Θέμα προσωπικού γούστου είναι βέβαια, κάπου έκανε κοιλιά στο τέλος κι ίσως θα έπρεπε να το είχα "δέσει" με κάτι δοαφορετικό στο τέλος. Τώρα που το σκέφτομαι, ένα Angkor Wat θα κολλούσε υπέροχα, λόγω της ασχετοσύνης του με αυτούς τους προορισμούς.
Ευχαριστώ πολύ για την υπομονή των αναγνωστών... Τα φιλιά μου,
Γιώργος.
ΥΓ : Και οι τελευταίες φωτό.
Είπαμε, πλοβ παντού, σε βαθμό υπερβολής.
Η Α. επέμενε ότι αυτός είναι αφόρητα σέξι. Ναι, αυτός. Αφόρητα. Σέξι. Θα μας τρελάνουν οι γυναίκες.
Ο ένας είναι ένας μυθικός ήρωας, λατρεύεται από χιλιάδες ανά τον κόσμο. Ο άλλος είναι ο Λένιν.
Ο πόλεμος των άστρων και οι Σικάγο Μπουλς. Σε XXXL. Kαι καλά... Δεν μου έκαναν καν.
Δε βρίσκω λογική εγώ στα μπλουζάκια τους. Μάλλον και μόνο που είναι σε κάτι σαν Αγγλικά, θεωρούνται "κουλ".
Ο βασιλιάς της σέλφι επί τω έργω.
Αυτός χούφτωνε το Τζόρντι και νομίσαμε ότι το σηκώνει το σακάκι.
Τελικά χούφτωσε και την Α. Ούτε μπήχτης όυτε σακάκιας, αγαπούλας ήταν.
Τα σύνορα όπου νομίζαμε ότι θα μπούμε ανετα κι ωραία...
... και καταλήξαμε να κοιμόμαστε μέσα στο αυτοκίνητο στην...πράσινη γραμμή. Α ρε Κρεκούζα!!!
Με το που μπήκαμε στο Κιργιστάν, άρχισαν οι καπελάδες.
Κι ο Κρεκούζας το καμάκι.
Κρατήθηκα να μη μπω μέσα για να γραφτώ στο κόμμα της καρδιάς μου.
Πάντως στο Κιργιστάν όλο και κάπου έβρισκες ένα ωραίο καφέ ή εστιατόριο.
Και το πάρκο όπου ο Κρεκούζας... ξέχασε το διαβατήριό του σε ένα μπλιμπλικάδικο που παίζαμε μπάσκετ. Απερίγραπτος!
Λίγες φορές έχω νιώσει τόσο άνετα σε ξενοδοχειάκι, σα σπίτι μας το νιώθαμε.