Κούβα Μια γρήγορη ματιά στην Αβάνα…

[Manos]

«Χοτελ Ινκγλατερα περφαβορ» – λες στον ταξιτζή και αυτός κουνάει το κεφάλι του καταφατικά και ξεκινάει.
Μετά από λίγο σου λέει «Very nice Hotel» προσπαθώντας να εκφράσει την ευγένειά του σε μια γλώσσα που δεν γνωρίζει.

Το ταξί τρέχει και ο ζεστός υγρός αέρας μπαίνει από το παράθυρο, το αγροτικό – βιομηχανικό τοπίο δίνει τη θέση του στα περίχωρα της πόλης που σου δίνουν μια γεύση σε αυτό που θα ακολουθήσει. Η διαδρομή κρατάει λιγότερο από μισή ώρα και τα τελευταία λεπτά είναι μαγικά. Μια υπέροχη πόλη ξεπροβάλλει μέσα στη νύχτα και μέχρι να συνειδητοποιήσεις που βρίσκεσαι, το ταξί σταματά.

Το συγκεκριμένο ξενοδοχείο είναι από τα πιο γνωστά της Αβάνας και αποτελεί τουριστικό αξιοθέατο. Αν το κλείσετε μέσω Internet, θα βρείτε πολύ καλή τιμή (αλλά όχι πάντα). Το δίκλινο κοστίζει γύρω στα 120?, αλλά μέσω ιντερνέτ θα το βρείτε στη μισή τιμή.

Να μια φωτογραφία του. (το κτίριο στη μέση)

Το δωμάτιο που μας έδωσαν ήταν … «μη αποδεκτό».

Σκοτεινό, χωρίς κανένα παράθυρο! Κατεβήκαμε αμέσως στη ρεσεψιόν και ζητήσαμε αλλαγή. Αν και όχι εύκολα, μας το άλλαξαν με ένα πολύ ωραίο και με μπαλκόνι που έβλεπε στο κτίριο της λυρικής της Αβάνας.

(γενική παρατήρηση που ισχύει παντού: Μην αποδέχεστε αμαχητί τα δωμάτια που σας δίνουν. Αν το δωμάτιο δεν πληροί τις ελάχιστες προδιαγραφές που θεωρείτε αποδεκτές, ζητάτε αλλαγή. Σχεδόν πάντα θα σας ικανοποιήσουν. Αν όχι την ίδια μέρα, σίγουρα την επόμενη)

Κρεβάτι επιτέλους !

Μετά από τόσες ώρες ταξιδιού, ο ύπνος ήταν απαραίτητος.
Και το JetLag ; Θα καταφέρουμε να κοιμηθούμε;

Τα καταφέραμε μια χαρά, δεν καταλάβαμε τίποτα. (μόνο που ο φωτογράφος ξύπνησε μέσα μου και με σήκωσε για να φωτογραφίσω την πρώτη ανατολή μου στην Αβάνα.
Μετά ξανακοιμήθηκα λίγο)
Ξύπνημα κανονικό και γρήγορα κάτω για πρωινό στις υπέροχες αίθουσες του ξενοδοχείου



Ευκαιρία να ειπωθεί κάτι για το φαγητό γενικώς.
Στην Κούβα δεν θα πάτε για τα φαγητά. Στα περισσότερα μέρη είναι μέτρια (με εξαιρέσεις φυσικά προς τα πάνω και προς τα κάτω)
Έτσι και το πρωινό εδώ δεν έλεγε τίποτα το ιδιαίτερο. Ήταν απλώς αποδεκτό.

Τι τρώνε αυτοί εδώ για πρωινό;
​

Τρώνε φρούτα (πολλά αλλά όχι πολύ νόστιμα), αυγά με λουκάνικα και διάφορα γλυκά (κεκάκια, μπισκοτάκια κλπ)
Έχουν και εξαιρετικό καφέ (κάτι σαν εσπρέσο σε μεγάλες ποσότητες)

Έχει περπάτημα η υπόθεση;
​

Η Αβάνα θέλει περπάτημα (όπως και κάθε πόλη), θέλει πολύ περπάτημα.
Όταν ο καιρός είναι δροσερός το περπάτημα είναι ευχάριστο, αλλά όταν ο ήλιος καίει, τα πράγματα είναι δύσκολα.

Καπέλο – αντηλιακό

Μην παίζετε με αυτά. Στους τροπικούς ο ήλιος είναι χαμηλά και αν δεν προσέξετε θα γίνετε σαν … τηγανιτό αυγό.
Καπέλο και αντηλιακό με μεγάλο βαθμό προστασίας θα πρέπει να θεωρούνται απαραίτητα. Άνετα παπούτσια και σορτσάκι και μια μικρή ομπρέλα, είναι το ιδανικό συμπλήρωμα.
(Η ομπρελίτσα θα χρησιμεύσει περισσότερο για τον ηλιο παρά για την βροχή)

Η πόλη αυτή έχει τόσα μέρη για να κάτσεις να ξαποστάσεις όταν κουραστείς που δεν θα έχεις κανένα πρόβλημα. Όπου και να κάτσεις, με 1-2 CUC μπορείς να πιεις έναν ονειρεμένο – φρεσκοστυμμένο χυμό μάνγκο, ανανά, ή γκουαράβα.

Στην Αβάνα είναι must τα αίθρια των παλιών κτιρίων με τα cafe. Έχει απίστευτη δροσιά και το περιβάλλον είναι μαγικό.



Must είναι και το Μουσείο Σοκολάτας στην παλιά Αβάνα.



Ένα ποτήρι παγωμένη σοκολάτα (0.80 του CUC) σε απογειώνει. Ίσως χρειαστεί να περιμένετε λίγο μέχρι να σας βρουν τραπεζάκι, αλλά μην το χάσετε. Αξίζει.

Τα “must” στην Αβάνα είναι πολλά και ένας τουριστικός οδηγός θα σας βοηθήσει πολύ πάνω σε αυτό.
Εγώ το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να παραθέσω μερικές φωτογραφίες από τα μέρη που μου έκαναν εντύπωση:

• Το μουσείο μοντέρνας τέχνης

• Το Καπιτώλιο (αντίγραφο αυτού της Αμερικής)

• Η παλιά Αβάνα

• Η παραλιακή malecon

• Τα σοκάκια με τα παλιά σπίτια

• Τα παλιά αυτοκίνητα

Μοχιτο και Ντακιρι, θα πρέπει να πιείτε οπωσδήποτε.
Αλλά μην το πιείτε «εκεί που έπινε ο Χέμινγουεϊ» γιατί εκεί θα πιείτε μια νερουλή βλακεία με χιλιάδες τουρίστες που θα φωτογραφίζουν με μανία.