katkats
Moderator
- Μηνύματα
- 9.605
- Likes
- 12.424
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ν. Αμερική
Βαλέτα - Τα υπόλοιπα
Τι άλλο μπορείτε να δείτε στη Βαλέτα; Μπορείτε να τη δείτε όλη. Δεν είναι καθόλου μεγάλη!
Πιο πριν σας είχα αφήσει να φτάσετε μέχρι την πλατεία Misraħ του San Ġorġ και μετά σας γύρισα πίσω και σας ξεπροβόδησα από την πόλη. Αν θέλετε μπορείτε να συνεχίσετε στην Triq ir-Repubblica που τώρα γίνεται κατηφορική και παύει να είναι πεζόδρομος.
Το βλέμμα σας θα αιχμαλωτίσουν τα ψηλά σπίτια με τα πανέμορφα μπαλκονάκια και τα βήματα σας θα σας βγάλουν στα τείχη του Fort St. Elmo. Μόλις διασχίσατε κατά μήκος τη Βαλέτα! Τώρα δυο δρόμους έχει η ζωή και είναι και οι δυο παραθαλάσσιοι.
Ας πούμε ότι επιλέγουμε να πάμε δεξιά. Στην αρχή της διαδρομής η θάλασσα θα κρύβεται από το Fort St Elmo. Πρόκειται για το αρχικό οχυρό της χερσονήσου. Φτιάχτηκε από τους ιππότες 4 χρόνια πριν την ίδρυση της πόλης και ήταν αυτό που δέχτηκε την μεγαλύτερη πίεση από τους Τούρκους κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Πολιορκίας, το 1565. Στο εσωτερικό του φιλοξενείται το National War Museum, το οποίο πρέπει να είναι αρκετά ενδιαφέρον, καθώς ανατρέχει την ιστορία της Μάλτας μέσα από τους πολέμους που έχουν γίνει στο έδαφός της. Εκτός από τη Μεγάλη Πολιορκία από τους Τούρκους, η Μάλτα υπέστη και άλλη μια από τους Ιταλούς και τους Γερμανούς κατά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι σφοδροί και επίμονοι βομβαρδισμοί θεωρούνται από τους χειρότερους σε όλη τη διάρκεια του πολέμου και άφησαν τη Μάλτα κατεστραμμένη και ρημαγμένη.
Απέναντι από το φρούριο ένα τεράστιο, λιτό εξωτερικά κτίριο είναι η Sacra Infermeria, το νοσοκομείο των ιπποτών. Το τάγμα έτσι κέρδισε την εύνοια του πάπα: έφτιαξε ένα νοσοκομείο στην Ιερουσαλήμ για τους προσκυνητές που έφταναν στους Αγίους Τόπους, ήταν Hospitaller. Όταν τους έδιωξαν οι άπιστοι από εκεί πήγαν στην Κύπρο και από εκεί στη Ρόδο και όταν τους έδιωξαν και από εκεί βρέθηκε η Μάλτα. Κι όλο νοσοκομεία χτίζανε...
Η διαδρομή που ακολουθούμε “βλέπει” πια θάλασσα από ψηλά. Συναντάμε ένα μνημείο για τους πεσόντες στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο που συμπεριλαμβάνει και μια μεγάλη καμπάνα.
Απέναντι είναι οι Lower Barrakka Gardens. Αρχιτεκτονικά είναι πανομοιότυποι με τους Upper Barrakka Gardens και μάλιστα υπάρχει μεταξύ τους οπτική επαφή. Όμως αυτοί εδώ είναι πιο ήσυχοι και έρημοι, καθώς λιγότεροι τουρίστες φτάνουν ως εδώ, αν και διαθέτουν εξίσου ωραία θέα, στο λιμάνι, στη Βαλέτα και στις 3 Πόλεις.
Στη συνέχεια της βόλτας δυο είναι τα τινά. Είτε είστε τολμηροί και αρχίζετε να κατεβαίνετε προς το επίπεδο της θάλασσας, είτε είστε πιο συντηρητικοί και μένετε στο ίδιο επίπεδο συνεχίζοντας να κλείνετε έναν νοητό κύκλο γύρω από τη πόλη και καταλήγοντας μέσα από γραφικά, ανηφορικά δρομάκια στο κέντρο της πόλης. Στη πρώτη περίπτωση, θαυμάζετε τα παλιά κτίρια του λιμανιού, όμως η ανάβαση μετά είναι μανίκι. Βέβαια μπορείτε να την κάνετε παιχνιδάκι σκάζοντας το 1 ευρουλάκι στο lift και ανεβαίνοντας ως κύριοι και κυρίες.
Μάλιστα μπορείτε να συνεχίσετε τη βόλτα σας και μέχρι το Valletta Waterfront. Προσπερνάτε το lift, προχωράτε παραπλεύρως ενός τμήματος του εμπορικού λιμανιού και αν δείτε κοντά κρουαζιερόπλοιο έχετε φτάσει. Το Valletta Waterfront είναι μια σειρά από άριστα αναπαλαιωμένες αποθήκες και μαγαζιά του λιμανιού που έχουν μετατραπεί σε εστιατόρια και μπαρ, με κύριο στόχο να εξυπηρετούν τους τουρίστες των κρουαζιερόπλοιων. Τα οποία κρουαζιερόπλοια αράζουν ακριβώς μπροστά, οπότε, όπως καταλαβαίνετε, μεταβολή και πίσω.
Στους “δυο δρόμους έχει η ζωή”, ας πούμε τώρα ότι πάμε αριστερά. Μια πολύ ωραία βόλτα που εμείς την κάναμε με ψιλόβροχο ανακατωμένο με σκόνη από τη Σαχάρα, οπότε καταλήξαμε πιτσιλωτοί. Είσαι ψηλά, η θάλασσα είναι από κάτω και απέναντι “θαυμάζεις” τις πολυκατοικίες της Σλιέμα.
Όμως τα κτίρια της Βαλέτα και από αυτήν τη μεριά είναι πολύ ωραία
και το ακατοίκητο νησάκι Manoel με τις εγκαταλειμμένες στρατιωτικές εγκαταστάσεις σου κεντρίζει το ενδιαφέρον.
Στόχος μας εκείνο το πρωινό ήταν να πάρουμε το φέρι που ξεκινάει από αυτήν τη μεριά της Βαλέτα και να επισκεφτούμε τη Σλιέμα. Δεν βρήκαμε ποτέ το αγκυροβόλι του, ούτε το είδαμε να εκτελεί τα δρομολόγια του, τα οποία είναι σίγουρα πυκνά. Άφαντο το φέρι. Εξαιτίας του αέρα;
Η βόλτα αυτή καταλήγει στην είσοδο της πόλης. Προς το τέλος της δεν έχει πολύ ενδιαφέρον, αλλά κάπως πρέπει να μπεις ξανά μέσα...
Στη Σλιέμα τελικά δεν πήγαμε. Μετά την αποτυχία με το φέρι, κάναμε και μια προσπάθεια με το λεωφορείο, αλλά στην αφετηρία είχε πολύ κόσμο να περιμένει. Μάλλον είχε καθυστερήσει κιόλας. Πολύ γρήγορα εγκαταλείψαμε την προσπάθεια και προτιμήσαμε να πιούμε τον καφέ μας στη Βαλέτα και να χαρούμε την αλλαγή καιρού που εν τω μεταξύ είχε συμβεί (τον ήλιο που εν τω μεταξύ είχε κάνει την εμφάνισή του).
Στις πολλές βόλτες που κάναμε μέσα στη Βαλέτα, “ξετρυπώσαμε” και τον St. Paul's Pro-Cathedral, τον άσημο, έτερο καθεδρικό της Βαλέτα, στριμωγμένο ανάμεσα σε άλλα κτίρια, σε μια ανύπαρκτη πλατεία που είχε γίνει πάρκινγκ.
Από πράσινο η Βαλέτα έχει τους δυο Barrakka Gardens και έναν ακόμα κήπο, τον Hastings Garden. Διαμορφωμένος επίσης σε ψηλό σημείο, σε ένα κενό ανάμεσα στα θεόρατα τείχη, είναι πολύ ήσυχος και παρέχει θέα προς Sliema και Floriana.
Επίσης τα παγκάκια παντού είναι αξιομνημόνευτα. Ευφάνταστα και ποικίλα.
Τι άλλο μου έκανε εντύπωση στη Βαλέτα. H πανταχού παρούσα στενότητα χώρου, σε συνδυασμό με τη μικρή κλίμακα της χώρας. Ας πάρουμε για παράδειγμα τα υπουργεία. Η Βαλέτα ως πρωτεύουσα βρίθει υπουργείων που όμως περνούν απαρατήρητα γιατί απλούστατα δεν γεμίζουν το μάτι. Ένα απλό κτίριο, στριμωγμένο ανάμεσα σε τόσα άλλα, μια απλή ταμπέλα, θέσεις στάθμευσης για τον υπουργό στο δρόμο και άνδρες ασφαλείας πουθενά.
Η Βαλέτα πραγματικά αδειάζει το βράδυ γιατί δεν έχει πολλούς κατοίκους.
Ο οδηγός μου λέει ότι οι πλούσιοι Μαλτέζοι, μετά τον πόλεμο, την εγκατέλειψαν, μετακομίζοντας στη Σλιέμα. Τελευταία πάντως οι μετοχές της έχουν ανέβει. Πολλοί αγοράζουν και αναπαλαιώνουν τα θαυμάσια κτίρια της πρωτεύουσας.
Τι άλλο μπορείτε να δείτε στη Βαλέτα; Μπορείτε να τη δείτε όλη. Δεν είναι καθόλου μεγάλη!
Πιο πριν σας είχα αφήσει να φτάσετε μέχρι την πλατεία Misraħ του San Ġorġ και μετά σας γύρισα πίσω και σας ξεπροβόδησα από την πόλη. Αν θέλετε μπορείτε να συνεχίσετε στην Triq ir-Repubblica που τώρα γίνεται κατηφορική και παύει να είναι πεζόδρομος.
Το βλέμμα σας θα αιχμαλωτίσουν τα ψηλά σπίτια με τα πανέμορφα μπαλκονάκια και τα βήματα σας θα σας βγάλουν στα τείχη του Fort St. Elmo. Μόλις διασχίσατε κατά μήκος τη Βαλέτα! Τώρα δυο δρόμους έχει η ζωή και είναι και οι δυο παραθαλάσσιοι.
Ας πούμε ότι επιλέγουμε να πάμε δεξιά. Στην αρχή της διαδρομής η θάλασσα θα κρύβεται από το Fort St Elmo. Πρόκειται για το αρχικό οχυρό της χερσονήσου. Φτιάχτηκε από τους ιππότες 4 χρόνια πριν την ίδρυση της πόλης και ήταν αυτό που δέχτηκε την μεγαλύτερη πίεση από τους Τούρκους κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Πολιορκίας, το 1565. Στο εσωτερικό του φιλοξενείται το National War Museum, το οποίο πρέπει να είναι αρκετά ενδιαφέρον, καθώς ανατρέχει την ιστορία της Μάλτας μέσα από τους πολέμους που έχουν γίνει στο έδαφός της. Εκτός από τη Μεγάλη Πολιορκία από τους Τούρκους, η Μάλτα υπέστη και άλλη μια από τους Ιταλούς και τους Γερμανούς κατά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι σφοδροί και επίμονοι βομβαρδισμοί θεωρούνται από τους χειρότερους σε όλη τη διάρκεια του πολέμου και άφησαν τη Μάλτα κατεστραμμένη και ρημαγμένη.
Απέναντι από το φρούριο ένα τεράστιο, λιτό εξωτερικά κτίριο είναι η Sacra Infermeria, το νοσοκομείο των ιπποτών. Το τάγμα έτσι κέρδισε την εύνοια του πάπα: έφτιαξε ένα νοσοκομείο στην Ιερουσαλήμ για τους προσκυνητές που έφταναν στους Αγίους Τόπους, ήταν Hospitaller. Όταν τους έδιωξαν οι άπιστοι από εκεί πήγαν στην Κύπρο και από εκεί στη Ρόδο και όταν τους έδιωξαν και από εκεί βρέθηκε η Μάλτα. Κι όλο νοσοκομεία χτίζανε...
Η διαδρομή που ακολουθούμε “βλέπει” πια θάλασσα από ψηλά. Συναντάμε ένα μνημείο για τους πεσόντες στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο που συμπεριλαμβάνει και μια μεγάλη καμπάνα.
Απέναντι είναι οι Lower Barrakka Gardens. Αρχιτεκτονικά είναι πανομοιότυποι με τους Upper Barrakka Gardens και μάλιστα υπάρχει μεταξύ τους οπτική επαφή. Όμως αυτοί εδώ είναι πιο ήσυχοι και έρημοι, καθώς λιγότεροι τουρίστες φτάνουν ως εδώ, αν και διαθέτουν εξίσου ωραία θέα, στο λιμάνι, στη Βαλέτα και στις 3 Πόλεις.
Στη συνέχεια της βόλτας δυο είναι τα τινά. Είτε είστε τολμηροί και αρχίζετε να κατεβαίνετε προς το επίπεδο της θάλασσας, είτε είστε πιο συντηρητικοί και μένετε στο ίδιο επίπεδο συνεχίζοντας να κλείνετε έναν νοητό κύκλο γύρω από τη πόλη και καταλήγοντας μέσα από γραφικά, ανηφορικά δρομάκια στο κέντρο της πόλης. Στη πρώτη περίπτωση, θαυμάζετε τα παλιά κτίρια του λιμανιού, όμως η ανάβαση μετά είναι μανίκι. Βέβαια μπορείτε να την κάνετε παιχνιδάκι σκάζοντας το 1 ευρουλάκι στο lift και ανεβαίνοντας ως κύριοι και κυρίες.
Μάλιστα μπορείτε να συνεχίσετε τη βόλτα σας και μέχρι το Valletta Waterfront. Προσπερνάτε το lift, προχωράτε παραπλεύρως ενός τμήματος του εμπορικού λιμανιού και αν δείτε κοντά κρουαζιερόπλοιο έχετε φτάσει. Το Valletta Waterfront είναι μια σειρά από άριστα αναπαλαιωμένες αποθήκες και μαγαζιά του λιμανιού που έχουν μετατραπεί σε εστιατόρια και μπαρ, με κύριο στόχο να εξυπηρετούν τους τουρίστες των κρουαζιερόπλοιων. Τα οποία κρουαζιερόπλοια αράζουν ακριβώς μπροστά, οπότε, όπως καταλαβαίνετε, μεταβολή και πίσω.
Στους “δυο δρόμους έχει η ζωή”, ας πούμε τώρα ότι πάμε αριστερά. Μια πολύ ωραία βόλτα που εμείς την κάναμε με ψιλόβροχο ανακατωμένο με σκόνη από τη Σαχάρα, οπότε καταλήξαμε πιτσιλωτοί. Είσαι ψηλά, η θάλασσα είναι από κάτω και απέναντι “θαυμάζεις” τις πολυκατοικίες της Σλιέμα.
Όμως τα κτίρια της Βαλέτα και από αυτήν τη μεριά είναι πολύ ωραία
και το ακατοίκητο νησάκι Manoel με τις εγκαταλειμμένες στρατιωτικές εγκαταστάσεις σου κεντρίζει το ενδιαφέρον.
Στόχος μας εκείνο το πρωινό ήταν να πάρουμε το φέρι που ξεκινάει από αυτήν τη μεριά της Βαλέτα και να επισκεφτούμε τη Σλιέμα. Δεν βρήκαμε ποτέ το αγκυροβόλι του, ούτε το είδαμε να εκτελεί τα δρομολόγια του, τα οποία είναι σίγουρα πυκνά. Άφαντο το φέρι. Εξαιτίας του αέρα;
Η βόλτα αυτή καταλήγει στην είσοδο της πόλης. Προς το τέλος της δεν έχει πολύ ενδιαφέρον, αλλά κάπως πρέπει να μπεις ξανά μέσα...
Στη Σλιέμα τελικά δεν πήγαμε. Μετά την αποτυχία με το φέρι, κάναμε και μια προσπάθεια με το λεωφορείο, αλλά στην αφετηρία είχε πολύ κόσμο να περιμένει. Μάλλον είχε καθυστερήσει κιόλας. Πολύ γρήγορα εγκαταλείψαμε την προσπάθεια και προτιμήσαμε να πιούμε τον καφέ μας στη Βαλέτα και να χαρούμε την αλλαγή καιρού που εν τω μεταξύ είχε συμβεί (τον ήλιο που εν τω μεταξύ είχε κάνει την εμφάνισή του).
Στις πολλές βόλτες που κάναμε μέσα στη Βαλέτα, “ξετρυπώσαμε” και τον St. Paul's Pro-Cathedral, τον άσημο, έτερο καθεδρικό της Βαλέτα, στριμωγμένο ανάμεσα σε άλλα κτίρια, σε μια ανύπαρκτη πλατεία που είχε γίνει πάρκινγκ.
Από πράσινο η Βαλέτα έχει τους δυο Barrakka Gardens και έναν ακόμα κήπο, τον Hastings Garden. Διαμορφωμένος επίσης σε ψηλό σημείο, σε ένα κενό ανάμεσα στα θεόρατα τείχη, είναι πολύ ήσυχος και παρέχει θέα προς Sliema και Floriana.
Επίσης τα παγκάκια παντού είναι αξιομνημόνευτα. Ευφάνταστα και ποικίλα.
Τι άλλο μου έκανε εντύπωση στη Βαλέτα. H πανταχού παρούσα στενότητα χώρου, σε συνδυασμό με τη μικρή κλίμακα της χώρας. Ας πάρουμε για παράδειγμα τα υπουργεία. Η Βαλέτα ως πρωτεύουσα βρίθει υπουργείων που όμως περνούν απαρατήρητα γιατί απλούστατα δεν γεμίζουν το μάτι. Ένα απλό κτίριο, στριμωγμένο ανάμεσα σε τόσα άλλα, μια απλή ταμπέλα, θέσεις στάθμευσης για τον υπουργό στο δρόμο και άνδρες ασφαλείας πουθενά.
Η Βαλέτα πραγματικά αδειάζει το βράδυ γιατί δεν έχει πολλούς κατοίκους.
Ο οδηγός μου λέει ότι οι πλούσιοι Μαλτέζοι, μετά τον πόλεμο, την εγκατέλειψαν, μετακομίζοντας στη Σλιέμα. Τελευταία πάντως οι μετοχές της έχουν ανέβει. Πολλοί αγοράζουν και αναπαλαιώνουν τα θαυμάσια κτίρια της πρωτεύουσας.
Last edited:
