Παρίσακτος
Member
- Μηνύματα
- 239
- Likes
- 2.651
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Σχεδιασμός Ταξιδιού
- Welcome! Where are you from?
- Άνθρωποι κ Ποντίκια
- Παζάρι, Καρνάκ κ αποχαιρετισμός στα όπλα
- 'Εγκλημα στο Νείλο
- 'Στα Κρεμαστά κ τη Δήλο της Αιγύπτου
- Ο καλός άνθρωπος του Ασουάν
- Εκεί στο Νότο
- Υπάρχουν κροκόδειλοι στον Νείλο;
- Πυραμίδες
- Νεκροπόλεις για ζωντανούς
- Μούμιες
- Στην Αγορά του Αλ-Χαλίλι
- Για σαλάμ θα πει Αλεξάνδρεια
- Απολογισμός - Αρχαιολογικοί Χώροι
- Απολογισμός - Οικισμοί
- Τελικός Απολογισμός
Τελικός Απολογισμός
Γενικές Εντυπώσεις
Η Αίγυπτος είναι μια αναμφίβολα ιδιαίτερη χώρα, που κάθε ταξιδιώτης που θέλει να γυρίσει, έστω κι ενδεικτικά, τον κόσμο, πρέπει να επισκεφτεί, γιατί προσφέρει έναν σπάνιο συνδυασμό, που φαντάζομαι πως δεν υπάρχει αλλού: μνημεία κλάσης μοναδικά παγκοσμίως, αραβική ζωή, όπου το σύγχρονο επιβιώνει με το πατροπαράδοτο χωρίς να το παραγκωνίζει, ο Νείλος, η Μεσόγειος, η Ερυθρά Θάλασσα, η έρημος, η απαρχή τριών μεγάλων σημερινών θρησκειών, σημαντικά τεχνολογικά επιτεύγματα (φράγμα του Ασουάν, διώρυγα του Σουέζ).
Δεν είναι ευχάριστη· είναι κουραστική, η σκόνη, η ζέστη, οι ενοχλητικοί κολλιτσίδες που σε παίρνουν στο κατόπι, η εγρήγορση που πρέπει να έχεις συνέχεια, μονίμως σε διαδικασία παζαρέματος για σχεδόν οτιδήποτε. Εύκολος προορισμός για αρχάριους ή μοναχικούς ταξιδιώτες δεν είναι, χωρίς όμως να είναι και αποτρεπτική αυτή η δυσκολία. Αλλά ακριβώς χάρη σ’ αυτό της το χαρακτηριστικό καταλήγει αξιομνημόνευτη, κάνει κάθε μέρα περιπέτεια, που δεν ξέρεις τι στραβό θα σου τύχει για να έχεις να θυμάσαι. Είναι ζωντανή, κι αυτό είναι σημαντικότερο από το να ήταν απλώς όμορφη.
Σίγουρα δεν ήταν η αγαπημένη μου χώρα, δεν ήταν καν στα αγαπημένα μου μέρη που επισκέφτηκα φέτος, αλλά ήταν από τα πιο αξιομνημόνευτα. Σωστή επιλογή για πρώτο ταξίδι εκτός Ευρώπης, λοιπόν.
Εκκρεμότητες
Υπάρχουν, σαφώς, εκκρεμότητες, αλλά με τόσες παρεμφερείς ισλαμικές (κυρίως αραβικές) χώρες στη Βόρεια Αφρική/Μέση Ανατολή με μεγαλύτερη προτεραιότητα (Ιράν, Μαρόκο, Ιορδανία, Ομάν, Λίβανος οι πιο ενδεικτικές, λόγω ενδιαφερόντων και ασφάλειας) δεν θα επιδιώξω να την επισκεφτώ σύντομα. Αλλά τόσο κοντά στην Ελλάδα και την Ευρώπη, δεν θα είναι άσχημο κι ένα long weekend με επίσκεψη στη Λευκή Έρημο (που ήταν αρχικά στο πλάνο αλλά προτιμήσαμε να μην είμαστε συνέχεια στο τρέξιμο), με βόλτες στο Ισλαμικό Κάιρο, με μια ακόμη επίσκεψη στις πυραμίδες (να μπω μέσα σε μια μεγάλη) και με επίσκεψη στο νέο Αιγυπτιακό Μουσείο στην Γκίζα (όταν θα ανοίξει· εκεί κοντά στα εγκαίνια του μετρό Θεσσαλονίκης, όπως φαίνεται). Από εκκρεμότητες, υπάρχουν οι οάσεις τύπου Σίβα, η Ερυθρά Θάλασσα (που προσεγγίζεται κι από άλλες χώρες, βλ. Ιορδανία), το όρος Σινά (που προς το παρόν δεν με τραβάει όσο άλλα μέρη στην ευρύτερη γειτονιά).
Κόστος
Γενικά η χώρα είναι πολύ φθηνή έξω από τα τουριστικά πακέτα. Το μόνο ακριβό έξοδο που είχαμε ήταν τα μεταφορικά (από/προς Αίγυπτο και μεταξύ πόλεων), με τα οποία αν συμπεριλάβουμε και την κρουαζιέρα (μεταφορά από Λούξορ σε Ασουάν, πρακτικά) βγαίνουν πάνω από το μισό κόστος ολόκληρου του ταξιδιού. Σίγουρα κάποιος μπορεί να κόψει από αυτά, π.χ. να πετύχει χαμηλότερους ναύλους ή να επιλέξει άλλο μέσο (βέβαια από και προς την Άνω Αίγυπτο, η νόμιμη οδός με το τρένο κοστίζει περισσότερο για έναν τουρίστα απ’ ό,τι το αεροπλάνο, και σε χρήμα και σε χρόνο).
Τα σημαντικότερα επιτόπια έξοδα για εμάς ήταν η επίσκεψη σε αρχαιολογικούς (και μη) χώρους, πάνω από το 10% του συνολικού κόστους, η διαμονή (λίγο λιγότερο από 10%), τα μεταφορικά στις πόλεις (κάτω από 10%, αλλά ήμασταν και 2 άτομα, με έναν μοναχικό ταξιδιώτη σχεδόν διπλασιάζονται, με περισσότερους μειώνονται κι άλλο) και το φαγητό λιγότερο από τα υπόλοιπα, με την επισήμανση ότι τις μέρες της κρουαζιέρας δεν πληρώσαμε άλλη διαμονή ή για φαγητό. Δεν στερηθήκαμε τίποτα, δεν κρατηθήκαμε κι ιδιαίτερα, αν και γενικά προς το low budget κινείται η νοοτροπία μας στα ταξίδια, με μικρές εξαιρέσεις προς το πιο medium-range ανάλογα με την περίσταση.
Highlights του Ταξιδιού
Και μια μικρή αναδρομή, στις πιο αξιομνημόνευτες στιγμές του ταξιδιού (σχεδόν τυχαίες, χρονολογικά απαριθμημένες, γιατί γράφοντας την ιστορία συνειδητοποίησα ότι ήταν πολύ περισσότερες οι στιγμές που συγκράτησα από αυτές που παράτησα στη λήθη), ας το πούμε δεκάλογο:
Γενικές Εντυπώσεις
Η Αίγυπτος είναι μια αναμφίβολα ιδιαίτερη χώρα, που κάθε ταξιδιώτης που θέλει να γυρίσει, έστω κι ενδεικτικά, τον κόσμο, πρέπει να επισκεφτεί, γιατί προσφέρει έναν σπάνιο συνδυασμό, που φαντάζομαι πως δεν υπάρχει αλλού: μνημεία κλάσης μοναδικά παγκοσμίως, αραβική ζωή, όπου το σύγχρονο επιβιώνει με το πατροπαράδοτο χωρίς να το παραγκωνίζει, ο Νείλος, η Μεσόγειος, η Ερυθρά Θάλασσα, η έρημος, η απαρχή τριών μεγάλων σημερινών θρησκειών, σημαντικά τεχνολογικά επιτεύγματα (φράγμα του Ασουάν, διώρυγα του Σουέζ).
Δεν είναι ευχάριστη· είναι κουραστική, η σκόνη, η ζέστη, οι ενοχλητικοί κολλιτσίδες που σε παίρνουν στο κατόπι, η εγρήγορση που πρέπει να έχεις συνέχεια, μονίμως σε διαδικασία παζαρέματος για σχεδόν οτιδήποτε. Εύκολος προορισμός για αρχάριους ή μοναχικούς ταξιδιώτες δεν είναι, χωρίς όμως να είναι και αποτρεπτική αυτή η δυσκολία. Αλλά ακριβώς χάρη σ’ αυτό της το χαρακτηριστικό καταλήγει αξιομνημόνευτη, κάνει κάθε μέρα περιπέτεια, που δεν ξέρεις τι στραβό θα σου τύχει για να έχεις να θυμάσαι. Είναι ζωντανή, κι αυτό είναι σημαντικότερο από το να ήταν απλώς όμορφη.
Σίγουρα δεν ήταν η αγαπημένη μου χώρα, δεν ήταν καν στα αγαπημένα μου μέρη που επισκέφτηκα φέτος, αλλά ήταν από τα πιο αξιομνημόνευτα. Σωστή επιλογή για πρώτο ταξίδι εκτός Ευρώπης, λοιπόν.
Εκκρεμότητες
Υπάρχουν, σαφώς, εκκρεμότητες, αλλά με τόσες παρεμφερείς ισλαμικές (κυρίως αραβικές) χώρες στη Βόρεια Αφρική/Μέση Ανατολή με μεγαλύτερη προτεραιότητα (Ιράν, Μαρόκο, Ιορδανία, Ομάν, Λίβανος οι πιο ενδεικτικές, λόγω ενδιαφερόντων και ασφάλειας) δεν θα επιδιώξω να την επισκεφτώ σύντομα. Αλλά τόσο κοντά στην Ελλάδα και την Ευρώπη, δεν θα είναι άσχημο κι ένα long weekend με επίσκεψη στη Λευκή Έρημο (που ήταν αρχικά στο πλάνο αλλά προτιμήσαμε να μην είμαστε συνέχεια στο τρέξιμο), με βόλτες στο Ισλαμικό Κάιρο, με μια ακόμη επίσκεψη στις πυραμίδες (να μπω μέσα σε μια μεγάλη) και με επίσκεψη στο νέο Αιγυπτιακό Μουσείο στην Γκίζα (όταν θα ανοίξει· εκεί κοντά στα εγκαίνια του μετρό Θεσσαλονίκης, όπως φαίνεται). Από εκκρεμότητες, υπάρχουν οι οάσεις τύπου Σίβα, η Ερυθρά Θάλασσα (που προσεγγίζεται κι από άλλες χώρες, βλ. Ιορδανία), το όρος Σινά (που προς το παρόν δεν με τραβάει όσο άλλα μέρη στην ευρύτερη γειτονιά).
Κόστος
Γενικά η χώρα είναι πολύ φθηνή έξω από τα τουριστικά πακέτα. Το μόνο ακριβό έξοδο που είχαμε ήταν τα μεταφορικά (από/προς Αίγυπτο και μεταξύ πόλεων), με τα οποία αν συμπεριλάβουμε και την κρουαζιέρα (μεταφορά από Λούξορ σε Ασουάν, πρακτικά) βγαίνουν πάνω από το μισό κόστος ολόκληρου του ταξιδιού. Σίγουρα κάποιος μπορεί να κόψει από αυτά, π.χ. να πετύχει χαμηλότερους ναύλους ή να επιλέξει άλλο μέσο (βέβαια από και προς την Άνω Αίγυπτο, η νόμιμη οδός με το τρένο κοστίζει περισσότερο για έναν τουρίστα απ’ ό,τι το αεροπλάνο, και σε χρήμα και σε χρόνο).
Τα σημαντικότερα επιτόπια έξοδα για εμάς ήταν η επίσκεψη σε αρχαιολογικούς (και μη) χώρους, πάνω από το 10% του συνολικού κόστους, η διαμονή (λίγο λιγότερο από 10%), τα μεταφορικά στις πόλεις (κάτω από 10%, αλλά ήμασταν και 2 άτομα, με έναν μοναχικό ταξιδιώτη σχεδόν διπλασιάζονται, με περισσότερους μειώνονται κι άλλο) και το φαγητό λιγότερο από τα υπόλοιπα, με την επισήμανση ότι τις μέρες της κρουαζιέρας δεν πληρώσαμε άλλη διαμονή ή για φαγητό. Δεν στερηθήκαμε τίποτα, δεν κρατηθήκαμε κι ιδιαίτερα, αν και γενικά προς το low budget κινείται η νοοτροπία μας στα ταξίδια, με μικρές εξαιρέσεις προς το πιο medium-range ανάλογα με την περίσταση.
Highlights του Ταξιδιού
Και μια μικρή αναδρομή, στις πιο αξιομνημόνευτες στιγμές του ταξιδιού (σχεδόν τυχαίες, χρονολογικά απαριθμημένες, γιατί γράφοντας την ιστορία συνειδητοποίησα ότι ήταν πολύ περισσότερες οι στιγμές που συγκράτησα από αυτές που παράτησα στη λήθη), ας το πούμε δεκάλογο:
- Ο πανικός της πρώτης μέρας με τόσους επίμονες διαπραγματευτές, το πώς σκληραγωγηθήκαμε σε λίγες ώρες, από το να περνάμε τον δρόμο χωρίς φόβο και πάθος, να αποφεύγουμε με στυλ (ή χωρίς) τους ενοχλητικούς, μέχρι να μαντεύουμε (με trail and error μέθοδο) τη σωστή τιμή για κάποιο προϊόν (βλ. νερό) και να αφήνουμε το ποσό χωρίς καν να ρωτάμε. Αισθάνομαι σαν να απέκτησα πόντους εμπειρίας πέντε ταξιδιών αντί για ενός.
- Η στιγμή που σαν μετα-αποκαλυπτικό σκηνικό ξεπρόβαλλαν οι όχθες του Νείλου μέσα από την ομίχλη το δεύτερο πρωινό της κρουαζιέρας. Και η Αγγλίδα θείτσα, που έδωσε ενδιαφέρον στο διήμερο. Κι ο Ντ. σαφώς, μακάρι να είναι πάντα καλά, να ταξιδεύει και να δημιουργεί.
- Οι αρχαιολογικοί θησαυροί, με ειδική μνεία στο Αμπού Σίμπελ και στον Ναό στο Φίλαι, αλλά και στο Αιγυπτιακό Μουσείο που έδωσε έναν επίλογο σε ό,τι είχαμε μέχρι τότε δει.
- Η βόλτα σε πρακτικά ακυβέρνητη φελούκα στον Νείλο. Ναι, δικό του point, έτσι όπως τα κατάφερε ο βαρκάρης μας.
- Ο Μοχάμεντ του Ασουάν, το νουβιακό χωριό και ο κροκοδειλάκιας-Νούβιος, καθώς και οι κρυμμένες βρώμικες γειτονιές στο Ασουάν, που ήταν ένα πολιτισμικό σοκ.
- Η οδήγηση στο Κάιρο, με τον φόβο για την σωματική μας ακεραιότητα σε μια περίπτωση (και για τη σωματική ακεραιότητα πολλών άλλων σε περισσότερες). Εδώ θα βάλω και το κοσάρι, που γενικώς ήταν έκπληξη και ειδικώς η σανίδα σωτηρίας μας εκείνη τη μία φορά.
- Οι πυραμίδες και οι περιπέτειες που μας φύλαγαν.
- Η βόλτα στο Ισλαμικό Κάιρο, το ανέβασμα στον μιναρέ του Ibn-Tulun, η Ακρόπολη, η νεκρόπολη και ο περαστικός καθηγητής που ήθελε να μας σώσει από βέβαιο θάνατο.
- Η Αλεξάνδρεια, το σόλο φινάλε ενός ταξιδιού, με ωραίο φαγητό, συζητήσεις με ζεστούς ανθρώπους κι ενδιαφέροντα αξιοθέατα, από τις γεμάτες μέρες του δεκαήμερου.
- Η επιστροφή και η όρεξη για να κανονίσεις άμεσα, παρά την κούραση, το επόμενο ταξίδι, αυτή τη φορά πιο εξωτικό, μακρινό και πολυήμερο.
Attachments
-
242,4 KB Προβολές: 0