Κούβα Οδήγηση στην Κούβα: Πάρκινγκ, βενζίνη και… βουλκανιζατέρ!

[Manos]

Πόσο κάνει η βενζίνη;​

Όσο και στην Ελλάδα.
Αν νοικιάσεις αυτοκίνητο θα γεμίζεις με «εσπεσιάλ» (αυτή που λέμε στην Ελλάδα «Super»)
Προσοχή, δεν έχουν όλα τα βενζινάδικα στην επαρχία «εσπεσιάλ».
Οπότε, ας είσαι προνοητικός στο θέμα της βενζίνης. Έχε γεμάτο το ρεζερβουάρ.

Που παρκάρω;
​

Παρκάρεις σε παρκινγκ. Τα παρκινγκ δεν είναι – συνήθως – κλειστοί χώροι.
Ένα παράδειγμα είναι αυτό από τη φωτογραφία που βλέπεις πιο κάτω.

Αυτή η εικόνα έχει σμικρυνθεί. Πατήστε εδώ για να δείτε τη μεγάλη εικόνα.
Είναι δηλαδή χώροι στο δρόμο, σαν νησίδες, στις οποίες παρκάρεις.
Έχουν λευκή διαγράμμιση και μόλις παρκάρεις εμφανίζεται ο παρκαδόρος. Θα τον καταλάβεις από το κόκκινο γιλέκο που θα φοράει.
Μη φοβάσαι – δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Θα σου προσέχει το αυτοκίνητο και όταν γυρίσεις, θα σου ζητήσει 1 CUC.

Σε κάτι parking που ήταν κοντά σε πολύ τουριστικά μέρη, μου ζήτησαν 2CUC. Υποθέτω πως με κορόιδεψαν, αλλά δε βαριέσαι.

Νομίζω πως θα έπρεπε να δίνουν κάποιο χαρτάκι, αλλά – έκτος από μια φορά – κανείς δεν μου έδινε.
Πάντως να παρκάρεις μόνο σε τέτοια μέρη. Οι άνθρωποι αυτοί είναι συνεχώς εκεί, ακόμα και κατά τη διάρκεια όλης της νύχτας (εναλλάσσονται με βάρδιες).
1-2 cuc δεν είναι τίποτα για να έχεις το κεφάλι σου ήσυχο.

Επίσης, τα σπίτια που θα νοικιάσεις, καλό είναι να έχουν δικό τους parking. Τα περισσότερα έχουν.
Δεν ξέρω αν υπάρχει αληθινό πρόβλημα κλοπής.
Ίσως να ήμουν υπερβολικά προσεκτικός.

Η οδήγηση όπως ανέφερα ήδη είναι απλή και ήρεμη σχετικά.
Μόνο οι … λακκούβες σε κυνηγούν.

Πολλοί τουριστικοί οδηγοί (τα βιβλία εννοώ) αναφέρουν υπερβολική αυστηρότητα των τροχονόμων. Σε γράφουν με το παραμικρό – λένε.
Εγώ μια χαρά τους είδα. Μόνο μια φορά μου έκαναν έλεγχο και ήταν ευγενείς.

Μικρές αναγκαστικές παρανομίες έκανα (καθώς χανόμουν), που και που ξεπερνούσα το όριο στην εθνική, αλλά τίποτα δεν έγινε. Προσέχετε πάντως.

Θα χρειαστείτε έναν καλό οδικό χάρτη και έναν … συνοδηγό για να ασχολείται με το χάρτη.

Βουλκανιζατέρ.
Αν μείνετε από λάστιχο – καθόλου απίθανο – θα χρειαστείτε βουλκανιζατέρ.
Επειδή εκεί όλοι μένουν από λάστιχο, θα βρείτε παντού.

Αναφέρω κάτι που μου φάνηκε πολύ αστείο:
Όταν κάποια στιγμή μου έσκασε το λάστιχο (πάτησα δαγκάνα καβουριού), το άλλαξα και πήγα σε ένα βουλκανιζατέρ.
Μπήκα με το αυτοκίνητο στο χώρο του βουλκανιζατέρ, άνοιξα το πορτμπαγκάζ οπου είχα πετάξει το σκασμένο λάστιχο και φώναξα τον βουλκανιζατερά.
Αυτός ήρθε, είδε και μακάριος, συνέχισε να με κοιτάζει χωρίς να μπορεί να καταλάβει τι ήθελα.
Χοχοχο – θα τρελαθούμε εντελώς σκεφτόμουν!

Ούτε τα νοήματα δεν βοήθησαν να καταλάβει πως ένας τύπος με ένα σκασμένο λάστιχο πήγε στο μαγαζί του για … του επισκευάσει το λάστιχο!

Χρειάστηκε η σύντροφος μου να ανοίξει το λεξικό, και να πει «Σε Αρότο»

Αααα, αναφώνησε ο Βουλκανιζατεράς, η γυναίκα του και ο βοηθός του, γελώντας και επαναλαμβάνοντας το «Σε-Αροτο» διασκεδάζοντας προφανώς με την προφορά μας ή με τη λάθος λέξη.

Και αφού έγινε το θαύμα και συνεννοηθήκαμε, με αργούς ρυθμούς και με εντελώς χειροκίνητα εργαλεία το λαστιχάκι μας φτιάχτηκε μετά από … μια ωρίτσα.

Δεν είχα ρωτήσει πόσο θα στοίχιζε από πριν, και είχα μια μικρή ανησυχία. (Καλό είναι να ρωτάτε εκ των προτέρων πάντως)

Πόσο κάνει λοιπόν τον ρωτήσαμε και αυτός μας ζήτησε 1,5 CUC

(επισκευή ελαστικού λοιπόν με 1 ευρώ περίπου)

Να και μια φωτογραφία του … αξέχαστου βουλκανιζατέρ.