Οι "Τρεις Εκκλησιές"

soudianos

Member
Μηνύματα
3.695
Likes
6.289
Ονειρεμένο Ταξίδι
Βερακρούζ
Θα τελειώσω την περιγραφή των Αστερουσίων Ορέων την οποία ξεκίνησα με το Αγιοφάραγκο, το Μάρτσαλο και τον Κουδουμά, με αυτή του χωριού «Τρεις Εκκλησιές». Κάναμε εκεί μια τριήμερη εκδρομή πέρυσι το καλοκαίρι, μετά από τις πληροφορίες που μου έδωσαν η φίλοι μας Μiat σχετικά με την κατάσταση του δρόμου και τη διαδρομή που θα ακολουθούσα μέχρι τον Χάρακα, γιατί οι μέχρι τότε που είχα ήταν πάντα αρνητικές και απαγορευτικές για ένα συμβατό αυτοκίνητο, και ο orestcrete με αυτές για τον καταρράχτη του Αμπά, που έχει περιγράψει στο φόρουμ.

Ακολουθούμε λοιπόν την διαδρομή Ηράκλειο-Αρχάνες-Χάρακας. Λίγες στροφές συναντάμε μετά τις Αρχάνες και κατόπιν μπαίνουμε στην πεδιάδα της Μεσσαράς με ευθείς δρόμους, ανάμεσα σε καλλιέργειες από αμπέλια, ελιές και στην περιοχή κοντά στο χωριό Χάρακα σε μποστάνια ιδίως με καρπούζια. Σ’ αυτό το χωριό καταλήγουμε μέσω μιας ευθείας μήκους έξη χιλιομέτρων, που είναι ένας στενός παλιός δρόμος, αλλά είναι πανέμορφος γιατί δεξιά κι αριστερά του ορθώνονται αιωνόβιοι ευκάλυπτοι και πλατάνια, η σκιά των οποίων απαλύνει την κούραση της οδήγησης στη ζέστη του καλοκαιριού της Μεσσαράς. Αποτέλεσε έκπληξη για μένα και τον κατατάσσω ανάμεσα στους ομορφότερους της Κρήτης.

Το χωριό βρίσκεται στους πρόποδες της βορείου πλευρά των Αστερουσίων. Πήρε το όνομα από ένα επιβλητικό βράχο (χαράκι) ύψους 50 μέτρων, που βρίσκεται στα δυτικά, πάνω του υπάρχει ένα ενετικό κάστρο και η εκκλησία του Αφέντη Χριστού. Αφήνουμε την επίσκεψη στο βράχο για την επιστροφή και κάνουμε μια στάση για ξεκούραση στη πλατεία με το μικρό άλσος, που μέσα του βρίσκονται μια εκκλησία κι’ ένα Ηρώο. Εδώ υπάρχει και μια κρήνη με μπόλικο νερό και δροσιζόμαστε, οι θερμοκρασίες στη νότια Κρήτη είναι υψηλότερες απ’ τα βόρεια παράλια, και μια δύσκολη οδήγηση μας περιμένει. Κάποια στιγμή περνά από μπροστά μας ένα αγροτικό που τραβά μια καρότσα γεμάτα και τα δυο με καρπούζια Χαρακιανά, από τα καλά που τροφοδοτείται το Ηράκλειο. Σταματάμε τον οδηγό για να αγοράσουμε, αλλά μας λέει και διαλέγουμε ένα χωρίς χρήματα γιατί βιάζεται!!

Παίρνουμε το απρόσμενο δώρο του χωριού και συνεχίζουμε με το αυτοκίνητο για ν’ ανεβούμε αυτή την ανατολική πλευρά των Αστερουσίων που είναι μπροστά μας, να φτάσουμε στην κορυφή, να περάσουμε απ’ την άλλη πλευρά του και να κατέβουμε στο Λυβικό πέλαγος. Ο δρόμος είναι φιδωτός και σε λίγα λεπτά βρισκόμαστε σε υψόμετρο απ΄ όπου αγναντεύουμε πανοραματικά το Χάρακα κι όλο τον κάμπο της Μεσσαράς μέσα σε μια γκρίζα θάλασσα από ελαιώνες που φτάνουν μέχρι τον ορίζοντα. Από το χωριό Παράνυμφοι βγαίνουμε απ’ τον ασφάλτινο δρόμο και μπαίνουμε σε κατηφορικό χωματόδρομο. Εδώ κοντά πρέπει να βρούμε τον καταρράχτη που περίγραψε ο Ορέστης στο φόρουμ. Στα 500 μέτρα σταματάμε σε μια πινακίδα του δασαρχείου με το χάρτη όλων των Αστερουσίων που μας ενημερώνει ότι είναι προστατευμένη περιοχή, και με πληροφορίες για την χλωρίδα και την πανίδα. Για καταρράχτη δεν έγραφε κι αρχίζαμε να ανησυχούμε μήπως τον περάσαμε.

Ξανά ξεκινάμε και μετά από πενήντα μέτρα βλέπουμε την πινακίδα «Προς Καταρράχτη του Αμπά». Στρίβουμε δεξιά σε τσιμεντόδρομο παράλληλα σε μια χαμηλή κοιλάδα, ένας πολύ δυνατός άνεμος μας αναγκάζει να έχουμε κλειστά τα παράθυρα, και σε λίγα λεπτά βρισκόμαστε σ’ ένα πλάτωμα που χρησίμευε και χώρος στάθμευσης. Η πόρτα του αυτοκινήτου δεν άνοιγε εύκολα απ’ τον δυνατό αέρα. Παρκάρω το αυτοκίνητο μακριά απ’ την χαράδρα. βάζω πέτρες στις ρόδες για σιγουριά, βγαίνουμε έξω με δυσκολία και με πολύ προσοχή κρατώντας ο ένας τον άλλο, φτάνουμε πάνω απ’ τον γκρεμό.

Βρισκόμαστε στο πιο ψηλό σημείο του φαραγγιού του Αμπά. Στα δεξιά κι αριστερά μας υπάρχουν δύο πελώριοι κάθετοι βράχοι που ο όγκος τους αρχίζει απ το ύψος που βρισκόμαστε και καταλήγουν σ’ ένα αθέατο απ’ εμάς βάθος μέσα στο φαράγγι. Στον βράχο απ’ τα αριστερά μας βλέπουμε χαραγμένα τα ίχνη των νερών του καταρράχτη που την περίοδο των βροχών πέφτουν μέσα στο φαράγγι από ύψος 160 μέτρων. Παρόλο που σήμερα δεν βλέπουμε σταγόνα νερού!, βρισκόμαστε μπροστά σένα μοναδικό τοπίο. Ανάμεσα από δύο τεράστια βράχια, κάτω στα πόδια μας σαν απ’ αεροπλάνο ξεχωρίζει ολόκληρο το χωριό Τρεις Εκκλησίες. Διακρίνουμε τα σπίτια, την παραλία, και το βράχο που όπως θα δούμε αργότερα προστατεύει το μικρό λιμανάκι απ΄ τους νοτιάδες. Το φαράγγι συναντά το χωριό, συνεχίζει μέσω του κεντρικού δρόμου ανάμεσα από σπίτια και καταλήγει στην κυρίως παραλία δίπλα στο λιμανάκι. . Το σημείο που τώρα βρισκόμαστε μαζί με τους βράχους, θα το βλέπουμε απ’ την παραλία επιβλητικό να υψώνεται πάνω μας, τη στιγμή που θα κολυμπάμε. Στα παλιά τα χρόνια, οι κάτοικοι των Παρανύμφων έπαιρναν ένα μονοπάτι μέσα απ’ το φαράγγι και κατέβαιναν στη θάλασσα

Το θέαμα το συμπληρώνει το Λυβικό πέλαγος αγριεμένο, φουρτουνιασμένο, γεμάτο κύματα, σε όλο του το βάθος, ακόμα μέχρι και στον μακρινό ορίζοντα που τον θολώνει η άμμο της Αφρικής. Ανεμοστρόβιλοι σχηματίζουν πάνω απ΄ τη θάλασσα τρόμπες, σβούρες, ή μικρούς κυκλώνες γεμάτοι με σταγονίδια νερού που τα ρουφάει ο αέρας απ΄ την επιφάνεια της. Άλλοι πάλι ανεμοστρόβιλοι βρίσκονται κοντά στη στεριά γεμάτοι από σύννεφα σκόνης, με αποτέλεσμα κόκκινες ομίχλες να τρέχουν πάνω απ’ το χωριό και την παραλία. Όλα αυτά υποδηλώνουν ένα δύσκολο τριήμερο εδώ στις ερημιά και στην ξεραΐλα του νότιου κρητικού τοπίου που σήμερα βρισκόμαστε.

Υπάρχουν πολλές απόψεις για το όνομα Φαράγγι του Αμπά. Άλλοι λένε πως προέρχεται από κάποιον μοναχό Αββά, άλλοι απ’ την ισπανική λέξη που φέρανε οι Άραβες a bajo, ( προς τα κάτω, βαθιά. -σχετικά με το φαράγγι-), αλλά η πιο επικρατέστερη είναι να προέρχεται από κάποιον Άραβα πολέμαρχο με το όνομα Αμπάς κατά τη περίοδο της αραβοκρατίας που πιθανώς να σκοτώθηκε κοντά στο φαράγγι τότε που τα παράλια της Κρήτης ήταν ορμητήριο τους. Το όνομα αυτό υπάρχει και σήμερα στους Άραβες.
 

orestcrete

Member
Μηνύματα
2.593
Likes
9.770
Επόμενο Ταξίδι
Iceland
Ονειρεμένο Ταξίδι
New Zealand
Κακο τριημερο διαλεξες για να πας Αντωνη,ελπιζω τουλαχιστον η θεα να σε αποζημιωσε ..
Μεχρι στιγμης η περιγραφη ειναι εκπληκτικη .. πως μπορω να παραθεσω φωτογραφιες; Στον Βουιδοματο πηγες;; (το avatar μου ειναι φωτογραφια απο τον Βουιδοματο)
 

orestcrete

Member
Μηνύματα
2.593
Likes
9.770
Επόμενο Ταξίδι
Iceland
Ονειρεμένο Ταξίδι
New Zealand
Ο Αμπας μετα τα χιονια του Δεκεμβρη ...
 
Last edited by a moderator:

soudianos

Member
Μηνύματα
3.695
Likes
6.289
Ονειρεμένο Ταξίδι
Βερακρούζ
Πήγα Ορέστη αλλά είχε αέρα και δεν ευχαριστήθηκα αυτή τη θάλασσα
στην φωτό σου.

αυτή στο άλμπουν σου όπως την περιέγραψα, αν βάλεις και τον άλλο βράχο αριστερά.
εγώ δεν είχα κάμερα
ευχ και για το βίντεο, τουλάχιστον τον ξαναείδα επ' εδώ...με τα νερά
 

orestcrete

Member
Μηνύματα
2.593
Likes
9.770
Επόμενο Ταξίδι
Iceland
Ονειρεμένο Ταξίδι
New Zealand
Καλα τοτε που τραβηχτηκε το βιντεο ητανε μετα τα χιονια του Δεκεμβρη και γινοτανε χαμος και στο χωριο δεν κατεβαινες με τιποτα ..
 

soudianos

Member
Μηνύματα
3.695
Likes
6.289
Ονειρεμένο Ταξίδι
Βερακρούζ
O αέρας μας τρελαίνει. Οι αγριοβελανιδιές ριζωμένες πάνω στα βράχια αναπτύσσονται παράλληλα με το έδαφος εξ αιτίας του δυνατού αέρα που επί χρόνια τις δέρνει. Μπαίνουμε στ΄ αμάξι και μας φάνηκε παράδεισος ηρεμίας. Επιστρέφουμε από τον ίδιο τσιμεντόδρομο και συνεχίζουμε οδηγώντας πάνω σένα μικρό οροπέδιο, όπου υπάρχουν μερικές σκόρπιες καλλιέργειες από αμπέλια, ελιές, κηπευτικά, και δίπλα τους περνά ένα αρδευτικό δίκτυο. Είναι μια μικρή όαση μέσα σ’ ένα άδενδρο πετρώδες και γεμάτο άγριους θάμνους βουνό, φτιαγμένη από την καλή διάθεση και το κουράγιο κάποιων χωρικών, που δεν άφησαν ανεκμετάλλευτο το λιγοστό νερό της περιοχής, δεν εγκαταλείπουν τον το τόπο τους αλλά ζουν με ό,τι αυτός τους παράγει. Είναι ένα μήνυμα αισιοδοξίας κι ελπίδας…

Βρισκόμαστε τώρα στην κορυφή μιας πλαγιάς, πάνω απ’ το Λυβικό. Το χωριό «Τρεις Εκκλησιές» φαίνεται χαμηλά στην ακτή, κι΄ ένας φιδωτός δρόμος γεμάτος στροφές μας χωρίζει. Ο χρόνος της διαδρομής από τον Χάρακα μέχρι εδώ, χωρίς την καθυστέρηση στο φαράγγι, είναι περίπου τριάντα λεπτά. Συνεχίζουμε στον φιδωτό κατηφορικό δρόμο στην πλαγιά, που είναι μεν φαρδύς αλλά γεμάτος από χώματα, κι ένα σύννεφο σκόνης ακολουθεί το αυτοκίνητο. Μέχρι δεκαετία του 1960 η πρόσβαση στην παραλία γινόταν από τους κατοίκους των κοντινών χωριών μέσω ενός δύσβατου μονοπατιού μήκους 700 μέτρων μέσα από το φαράγγι της Κλεισούρας που βρίσκεται ένα χιλιόμετρο ανατολικά απ’ εδώ. Ξεκινούσαν 2-3 ώρες πριν ξημερώσει, μαζί με τα γαϊδουράκια τους για τα προσκυνήματα, τα πανηγύρια στις εκκλησίες των μοναχών, κείνη την εποχή δεν είχε ακόμη δημιουργηθεί το χωριό, αλλά και για να δροσιστούν στη λαχταριστή θάλασσα που φαινόταν απ’ τα χωριά τους.

Στη δεκαετία του 60 άρχιζε να φτιάχνεται ο δρόμος από Πρινιά-Αγ. Πνεύμα μέχρι την παραλία του Βοϊδομάτη ανατολικά του χωριού. Ένα δύσβατο φαράγγι χώριζε τον Βοϊδομάτη από τις τρεις εκκλησίες, κι έτσι οι περισσότεροι συνέχιζαν την πρόσβαση με καΐκια. Στη δεκαετία του 70 στρώθηκε το φαράγγι με μπάζα και λύθηκε αυτό το σοβαρό πρόβλημα. Αρχές του 1990 φτιάχτηκε ο δρόμος που σήμερα ακολουθούμε και ενώνει την περιοχή με τους Παρανύμφους.

Μπαίνουμε στο χωριό και σταθμεύουμε στον δρόμο που οδηγεί στην παραλία δίπλα στο λιμανάκι. Είναι ο μοναδικός του χωριού και η συνέχεια του φαραγγιού του Αμπά που τα νερά του μέσω αυτού, καταλήγουν τον χειμώνα στη θάλασσα. Σήμερα είναι ο χώρος στάθμευσης των αυτοκινήτων επισκεπτών και ντόπιων. Όχι μόνο. Εδώ βόσκουν ελεύθερα αρκετά γίδια ανάμεσα ή και πάνω στα αυτοκίνητα. Όσο για την τροφή τους είναι τα αποφάγια των παρακείμενων κατοίκων, και το καλοκαίρι υπάρχουν μπόλικα υπολείμματα ιδίως από φρούτα.

Πριν όμως περιγράψουμε την παραλία όπου ήρθαμε να κάνουμε τα μπάνια μας σήμερα 16 Ιουλίου παραμονή της Αγ. Μαρίνας, ας πάμε μερικά χρόνια πίσω στην ιστορία.

Το όνομα του χωριού οφείλεται στις τρεις εκκλησιές που έχτισαν κάποιο μοναχοί τον 14ο αιώνα, τότε δηλαδή που άκμαζε ο μοναχισμός στα Αστερούσια. Αυτές είναι: «Ο ευαγγελισμός της Θεοτόκου» που είναι πολιούχος σήμερα στο χωριό και βρίσκεται σχεδόν πάνω στην παραλία, ο «Αγ. Γεώργιος» στο κέντρο του χωριού, και ο «Αφέντης Χριστός» στη είσοδο του χωριού, πάνω σ ένα πλάτωμα με Μινωικά κατέλειπα δίπλα της. Όπως έχω ξαναγράψει Τα Αστερούσια ήταν το Άγιο Όρος της Κρήτης. Ο λόγος οφείλεται στην μορφολογία του εδάφους, με τις απόκρημνες πλαγιές, τα πολλά σπήλαια, τα φαράγγια, το ερημικό τοπίο και κυρίως επειδή ήταν μακριά από τους κατακτητές που διοικούσαν την υπόλοιπη Κρήτη. Ανεξάρτητα όμως απ’ το τελευταίο, μόνο εδώ οι ερημίτες έβρισκαν ησυχαστήριο για προσευχή και ησυχασμό. Σπουδαίο ρόλο έπαιξε επίσης και το ότι απ’ τα χώματα εδώ πέρασε ο Απόστολος Παύλος. Έτσι όλη η περιοχή των Αστερουσίων είναι διάσπαρτη από ησυχαστήρια, κελιά και ξωκλήσια. Ο ερημιτισμός μεταπήδησε εδώ στις αρχές του 7ου αιώνα από την κοιτίδα του την Αίγυπτο, με το μοναχό Κοσμά τον Ερημίτη, και τον 14ο αιώνα η περιοχή είχε το μεγαλύτερο αριθμό μοναχών. Συνέχισε να ακμάζει την περίοδο της ενετοκρατίας και τουρκοκρατίας, μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα οπότε εκλείπει μόνο σαν ερημιτισμός αλλά όχι σαν μοναχισμός. Μεταξύ του Αγ. Όρους υπήρχε πάντοτε στενή σχέση, εδώ μόνασε ο Γρηγόριος ο Σιναϊτης που ίδρυσε στο Αγ. Όρος την ομώνυμο Μονή.

Οι ναοί έχουν στοιχεία δόμησης της περιόδου της Ενετοκρατίας., πιθανώς να κτίστηκαν πάνω σε παλαιότερους πρωτοχριστιανικούς, οι οποίοι πάλι κτίστηκαν πάνω σε Εθνικούς, όπως συχνά συνηθιζόταν. Στον Αγ. Γεώργιο υπάρχουν δυο μαρμάρινες κολώνες Ρωμαϊκής εποχής και για την τοιχοποιία του Αφέντη Χριστού χρησιμοποιήθηκαν και υλικά από τα Μινωικά ευρήματα. Και οι τρεις ναοί είχαν τοιχογραφίες που είχαν υποστεί φθορά είτε από τους κατακτητές είτε από τον χρόνο. Δυστυχώς τη μεγάλη φθορά την έκαναν οι σύγχρονοι μας. Εδώ είναι που η ασχετοσύνη και η άγνοια του χωρικού εγκλημάτησε μέχρι ιεροσυλίας. Για να επισκευάσουν το εσωτερικό των ναών, όχι μόνο τους σοβάντισαν αλλά χτύπησαν με μυστρί τους τοίχους για να πιάσει καλύτερα ο σοβάς!!! Κοπιώδεις προσπάθειες γίνονται σήμερα απ΄ την αρχαιολογική υπηρεσία για να αποκαλύψει τις τοιχογραφίες. Ελάχιστες μέχρι τώρα είδαν το φως, όπου φαίνονται καθαρά τα κτυπήματα.
 

_antonis_

Member
Μηνύματα
3.357
Likes
1.237
Συνονόματε έχω περάσει πολλά 3ήμερα στις 3 εκκλησιές. Έχω έναν πολύ καλό φίλο, ήμασταν συμφοιτητές και όσο σπουδάζαμε πηγαίναμε στο εξοχικό του εκεί. Τι εποχές...με τον παλιό δρόμο (μετά φτιάχτηκε πολύ), με χαμηλό αμάξι, φορτωμένο πράγματα, απο φαγητό μέχρι ρακέτες και πάντα 5 επιβάτες μέσα. Στην ευθεία που έχει σε ένα σημείο, μιά μεγάλη ευθεία, πάταγα το γκάζι όσο πήγαινε - λίγες φορές έχω δεί τόσο μεγάλη ευθεία ως νησιώτης. λλά οι στροφές επίσης είναι αμέτρητες. Είμαι όμως συνηθισμένος εγώ...και απο στροφές και απο χωματόδρομους... Η νότια Κρήτη πάντα μου θύμιζε την Κάρπαθο, στην αγρια ομορφιά.
 

orestcrete

Member
Μηνύματα
2.593
Likes
9.770
Επόμενο Ταξίδι
Iceland
Ονειρεμένο Ταξίδι
New Zealand
Αντωνη τι διορθωση περιμενεις να κανω σε αυτο το κειμενο;;; παραστατικοτατος,με ταξιδευεις τρεις εκκλησιες στη μεση του χειμωνα :) το μονο που εχω να διορθωσω ειναι οτι ο καινουριος δρομος απο παρανυμφους δεν φτιαχτηκε στη δεκαετια του 90,αλλα το 2002 ή 2003 ..
 

soudianos

Member
Μηνύματα
3.695
Likes
6.289
Ονειρεμένο Ταξίδι
Βερακρούζ
Στην κατοχή οι εκκλησίες και τα κελιά, λεηλατήθηκαν από τους Γερμανούς και ιδίως από τους Ιταλούς. Χρησιμοποιούντο για αποθήκες και για στρατώνες... Η περιοχή είχε ανακηρυχτεί στρατικοποιημένη , παρατηρητήριο τοποθέτησαν πάνω στο « Κεράς Μουρί» για να ελέγχουν την θάλασσα από τα συμμαχικά υποβρύχια που έρχονταν να παραλάβουν κι από δω φυγάδες στρατιώτες, όπως γινόταν απ΄ όλα τα νότια παράλια της Κρήτης.


Ας πάμε όμως στο χωριό «Τρεις Εκκλησιές» που πήρε όπως κι όλη η περιοχή το όνομα από τις τρεις εκκλησίες. Όπως και στη Μονή Κουδουμά που είναι η Μητρόπολη της περιοχής, και η οποία βρίσκεται στον δυτικό επόμενο κόλπο και μπορεί να πάει κάποιος περπατώντας σε μονοπάτι πάνω σε πλαγιά, η περιοχή απέπνεε μια θρησκευτικότητα, ήταν πόλος έλξης για τους κατοίκους των γύρω χωριών, που έρχονταν για προσκύνημα στις εορτές, για τάματα, διανυχτέρευαν μερικές μέρες, περισσότερες τον 15αύγουστο, και έκαναν τα μπάνια τους.. Ξεκίναγαν νωρίς το πρωί με τα γαϊδούρια τους φορτωμένα τρόφιμα, με κατσίκια, κοτόπουλα, περνούσαν μέσα από φαράγγια, από δύσκολα μονοπάτια και κατέληγαν στην παραλία.. Εκεί, μερικοί φιλοξενούνταν σε κελιά από τους μοναχούς, κι άλλοι έπιαναν τη σκιά κάτω από τις χαρουπιές, κρέμαγαν τα φαγητά τους στα δένδρα να προστατεύονται από τα σκυλιά, κάνανε το μπάνιο τους τις ώρες που δεν είχε λειτουργία, σε ξεχωριστή πλαζ οι άνδρες από τις γυναίκες που κείνη την εποχή κάνανε μπάνιο με τα μισοφόρια. Την νύχτα κοιμόντουσαν κάτω από τα δένδρα ή στην παραλία. Μετά τη νηστεία έσφαζαν τα κατσίκια και τα κοτόπουλα και τα έψηναν επί τόπου σε παρασίες.


Στις αρχές της δεκαετίας του 60 άρχιζαν να κτίζουν μικρά σπιτάκια σαν κελιά 3x4. Τα υλικά τα κουβάλαγαν με τα γαϊδούρια ή και στους ώμους τους. Άμμο και χαλίκια έπαιρναν από την παραλία. Αυτό γινόταν μέχρι το 74 τότε που άνοιξα ο δρόμος Πρινιά-Άγιο Πνεύμα-Βοιδομάτης, όπως αναφέραμε παραπάνω. Από τότε και μετά άρχισε μια άναρχη οικοδόμηση από κατοίκους κι άλλων περιοχών με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί το πολεοδομικό έκτρωμα που βλέπουμε τώρα. Σήμερα υπάρχει οικοδομικό σχέδιο και είναι απαραίτητη η άδεια. Η ηλεκτροδότηση του χωριού έγινε το 1986, και το δίκτυο του ΟΤΕ μπήκε το 1977. Μέχρι τότε υπήρχε ένα μοναδικό τηλέφωνο μέσα στο μοναστήρι..
Η καταστροφή του τοπίου όμως έγινε. Εικόνα χωριού όπως την ξέρουμε, εδώ δεν υπάρχει.. Μικρά σπιτάκια, τα περισσότερα παλιά, άλλα ερείπια, μισογκρεμισμένα, ταλαιπωρημένα, απεριποίητα που χρησιμοποιούνται μόνο τα καλοκαίρια, το ένα δίπλα στο άλλο, στη γραμμή της παραλίας και πίσω απ’ αυτή. Ανάμεσα τους κάποια καλοσυντηρημένα και στη αρχή του χωριού έχουν μια υποψία κήπου.


Το πρώτο που αντικρίζουμε στην παραλία είναι το «Κεράς Μουρί». Είναι ένας μεγάλος βράχος σαν βουνό που μπαίνει στη θάλασσα και προστατεύει αφενός μεν την μικρή προβλήτα που δένουν τα βαρκάκια απ΄ τους νοτιοδυτικούς ανέμους που σήμερα είναι στο φόρτε τους, αφετέρου δε ένα κομμάτι της παραλίας που δίνει έτσι τη δυνατότητα για ήσυχο μπάνιο. Σε όλη την υπόλοιπη παραλία μέχρι τον Βοϊδομάτη μια απόσταση περίπου χίλια μέτρα, το μπάνιο σήμερα γίνεται με προσοχή, κοντά στην ακτή, με το αέρα να σηκώνει κυματάκια και να σε χτυπάνε στο πρόσωπο. Οι ανεμοστρόβιλοι που βλέπαμε απ’ την κορυφή του βουνού, τώρα είναι δίπλα μας. Αυτό θα γίνεται και τις τρεις μέρες που θα περάσουμε εδώ.


Η παραλία είναι με μαύρα βότσαλα, καθαρή και το νερό της θάλασσας αρκετά ζεστό. Υπάρχουν δυο ντουζ απ’ τα οποία τρέχει μπόλικο νερό που το ζεσταίνει ο ήλιος για τους λουόμενους. Η γραμμή δόμησης που φτάνει πάνω στην άμμο, ξεκινά με δυο καφέ-ταβέρνες, συνεχίζει με μικρής πρόσοψης σπιτάκια κολλημένα το ένα δίπλα στο άλλο, κάποια κι εδώ είναι μισοτελειωμένα και στο τέλος ένα δυο τριώροφα στον σκελετό, εγκαταλελειμμένα από τους ιδιοκτήτες σε μια προσπάθεια να φτιάξουν πιθανώς καταλύματα Μερικά μεγάλα αλμυρίκια βρίσκονται στην αρχή της πλαζ, κάνουν μπόλικη σκιά, αλλά είναι και η μοναδική σε όλη την παραλία. Οι ομπρέλες δεν αντέχουν στο δυνατό άνεμο, κι έτσι το μπάνιο περιορίζεται το πρωί ή το απόγευμα. Λίγο πιο πέρα σχηματίζεται από τα βράχια μια σπηλιά πάνω στην πλαζ, λίγα μέτρα από το κύμα, τέλεια προστασία από το βουητό του αέρα κι από τον ήλιο. Την βρίσκουμε ελεύθερη κι’ αποδεικνύεται παράδεισος την ημέρα. Τη νύχτα που συνήθως τα μελτέμια καλμάρουν, σ΄αυτό το μέρος δεν καταλαβαίνουν τίποτα. Στη ταβέρνα, τα πιατικά και τα ποτήρια ακόμα και γεμάτα, φεύγουν απ΄ τα τραπέζια και πρέπει να τα κρατάς.


Ας πούμε όμως και για τα θετικά στοιχεία της περιοχής. Υπάρχει στο χωριό ένα καλό μίνι μάρκετ που έχει απ΄ όλα. Η θάλασσα είναι ζεστή, πράγμα που δεν συμβαίνει συνήθως στα νότια παράλια της Κρήτης. Κι αν την πετύχετε ήρεμη, θα είναι ευτυχία. Η ερημιά του απόμακρου τόπου από τις ανεπτυγμένες… περιοχές του βορά. Τα βουνά που καταλήγουν στη θάλασσα, δεξιά κι αριστερά μας και μ ευχαρίστηση δεν βλέπουμε ανθρώπινη επέμβαση στο τοπίο, εκτός της περιοχής που βρισκόμαστε. Πάνω απ’ όλα όμως, το επιβλητικό βουνό με το φαράγγι και τον καταρράχτη που πριν λίγες ώρες ήμασταν, ορθώνεται πίσω απ’ το χωριό, όταν κάνεις ύπτιο στην θάλασσα το βλέπεις απ΄ το κεφάλι σου, μοναδικό τοπίο, ιδίως όταν αρχίζει να βασιλεύει ο ήλιος και η πλαζ να ερημώνει, σκιές διαδέχονται η μια την άλλη πάνω του και μοιάζει σαν κοιμισμένος γίγαντας που ξυπνά.
 

orestcrete

Member
Μηνύματα
2.593
Likes
9.770
Επόμενο Ταξίδι
Iceland
Ονειρεμένο Ταξίδι
New Zealand
Μια μικρη διορθωση .. το "κερας μουρι" λεγεται μπουρουνι και η σπηλια μεσα στο βραχο "κωλοβρεχτης" γιατι πολυ απλα τα πιο παλια χρονια για να περασεις στην περα παραλια επρεπε να βραχεις μεχρι τον πωπο και η σπηλια ητανε στη σταθμη της θαλασσας .. τα τελευταια χρονια ομως που εχει πεσει η σταθμη της θαλασσας,οποτε δεν υπαρχει αυτο το προβλημα και η σπηλια ειναι μια απιστευτη οαση δροσιας .. τις καλυτερες μας παρεες εχουμε κανει εκει τα καλοκαιρινα βραδια :)
 

Εκπομπές Travelstories

Τελευταίες δημοσιεύσεις

Booking.com

Στατιστικά φόρουμ

Θέματα
33.112
Μηνύματα
880.676
Μέλη
38.838
Νεότερο μέλος
Crimson_gr

Κοινοποιήστε αυτή τη σελίδα

Top Bottom