Μετα απο κανα τριωρο, πλεουμε σε μικρη αποσταση απο τα βορεια παραλια του μεγαλου νησιου.Το μονο σημαδι ανθρωπινης παρουσιας, ειναι ενα φορτηγο, που κατηφοριζει προς την ακτη, στην ιδια κατευθυνση μ' εμας.Στο βαθος διακρινεται η παραλια-προορισμος.Ο Φραντζεσκο, που δεν του ξεφευγει τιποτα, μου δειχνει το φορτηγο και εξηγει πως παντα ετσι γινεται σ' αυτο το μερος : οταν εντοπισουν ξενο σκαφος, ολοι οι διαθεσιμοι αντρες του χωριου, κατεβαινουν να δουν τους ξενους και τι μπορουν να αποσπασουν απ' αυτους, αλλα ποτε δεν ειναι διατεθειμενοι να εμπλακουν σε χοντρους τσαμπουκαδες.Χρησιμη πληροφορια.
Λιγο αργοτερα, αγκυροβολουμε σε μικρη αποσταση απο την ακτη.Ο Φραντζεσκο δινει οδηγιες σε ολους, να μην απομακρυνθουν και να προσεχουν τα πραγματα τους.Η θαλασσα γυρω απ' το πλοιο ειναι θαυμασια και πολλοι βουτανε να πανε κολυμπωντας.Η Αννα με τα πραγματα μπαινει στη βαρκα κι εγω βουταω.Φτανοντας στην ακτη, παραβιαζω εσκεμμενα τις οδηγιες και αραζω καμια σαρανταρια μετρα απο τους υπολοιπους.Οι ντοπιοι εχουν βγει στην αμμο και πλησιαζουν.Αδιαφορουν για το φιλικο μου νευμα, αλλα σταματανε λιγα μετρα μακρια.Ενας πλησιαζει και ζηταει τσιγαρο, χωρις ομως να μου χαρισει ουτε ιχνος χαμογελου.Του δινω, του αναβω κι ενω φευγει, ζυγωνει ο επομενος.Παιρνει το τσιγαρο, αλλα αρνειται να του αναψω, προτιμαει την καφτρα του προηγουμενου. Ακολουθουν ολοι οι υπολοιποι.Μοιραζω τα τσιγαρα και τους δειχνω οτι τα δυο τελευταια τα θελω για μενα.Οσοι πηραν, απομακρυνονται ρουφωντας μανιωδως την πρωτη ελληνικη παρουσια στα πνευμονια τους.Οι ατυχοι, κοντοστεκονται για λιγο και μετα φευγουν μουρμουριζοντας.Ενας ομως μενει.Με "ζυγιζει", υψωνει τον τονο της φωνης και με λουζει με μπινελικια στη γλωσσα του.Τον ζυγιζω κι εγω, ητανε δεν ητανε σαρανταπεντε κιλα, μαζι με τα ρουχα.Καιρος για πολιτιστικες ανταλλαγες.Εισπραττει μπινελικια στη δικη μου γλωσσα, τα δυο παιδια του πληρωματος, πουχαν μεινει στην παραλια, πεταγονται ορθιοι, τους κανω νευμα ολα Ο.Κ, ο ντοπιος το παιρνει αποφαση και απομακρυνεται απροθυμα.Η ομορφη αυτη διαπολιτισμικη συνεννοηση, ελαβε τελος.Σ' αυτα τα μερη, οπως πολυ περισσοτερο στη Σουμπα, αφιξη ξενου σημαινει οτι κατι θελει να παρει, ή να δωσει.Η απλη περιηγητικη επισκεψη, δυσκολα γινεται κατανοητη.
Παω προς την Αννα και τις δυο Ιταλιδες καθηγητριες πουχει τακιμιασει και παιρνω τη μασκα.Καιρος να κανουμε και καμια βουτια.
Μεχρι να μαζευτουμε πισω και να σαλπαρουμε, εχει παει τεσσερις.Καμια ωρα μετα, δυο απο το πληρωμα, αρματωνουν μια συρτη και τη ριχνουν στη θαλασσα, αφου κανουν μια εξυπνη ασφαλεια με κλωστη και καμπανακι, στηριγμενη σ΄ ενα στερεο σημειο.Συρτη με τοση ταχυτητα?Δεν περναει τεταρτο και εμφανιζονται αφροι πισω απο το πλοιο.Κοβουμε ταχυτητα και μαζευουν τη χοντρη πετονια.Τρια λεπτα αργοτερα, ενα μπαρακουντα γυρω στο 1,20 γεμιζει την πλωρη με αιμα.Ο μαγειρας και ο βοηθος του πιανουν δουλεια, οι υπολοιποι παρακολουθουμε.Με επιδεξιες κινησεις, χωριζει τη σαρκα απο τα ραχιαια αγκαθια και μετα την κοβει, παραλληλα με το κοκκαλο.Το κεφαλι, το κοκκαλο και την ουρα, τα βαζουν σε μια μεγαλη λεκανη και τα εξαφανιζουν.Τα δυο μεγαλα κομματια φιλετο, μπαινουν σε μια λαμαρινα, προστιθεται χοντρο αλατι και τα ανεβαζουν στην κοντρα γεφυρα, να λιαστουν.
Η επομενη συρτη μαζευεται εσπευσμενα, γιατι ο καιρος εχει αρχισει να φρεσκαρει.Ο βοηθος του καπετανιου, καθησυχαζει τους παντες, οτι προκειται για μικρης εντασης και διαρκειας φρεσκαδουρα.Ενω εξηγει, θυμαμαι το """φινιστρινι""" της προσηνεμης καμπινας μας.Εκει βρισκω ηδη τη γυναικα μου, να μαζευει τα σκεπασματα, μακρια απο το πλαινο, πουχει γεμισει νερα.Αφαιρουμε τις πλαινες πινεζες, βγαζουμε το ναυλον στην εξωτερικη μερια του ανοιγματος και το ξαναστερεωνουμε.Ακουγεται απλο, αλλα με εξι γεματα μποφορ, δεν ειναι.Πριν τελειωσουμε τη "στεγανωση", ενας ναυτης εμφανιζεται στην πορτα, κοιταει, γελαει, λεει α, ωραια, το κανατε μονοι σας και φευγει.
Ο καιρος καλμαρει αποτομα, οπως χαλασε.Ο ηλιος παει να δυσει.Ενα κοπαδι μαυρα δελφινια εμφανιζεται ανοιχτα και κολυμπαει παραλληλα μ' εμας.Ο Γαλλος, που απ' οτι φαινεται, ειναι και δελφινολογος, διαβεβαιωνει οτι σιγουρα θα μας πλησιασουν και στηνεται να περιμενει.Ακομα περιμενει.
Εχει νυχτωσει για τα καλα, οταν μπαινουμε σε εναν απανεμο κολπο και αγκυροβολουμε. Στο βαθος, ενα ψαροχωρι και μπολικα καικια.Ο MVP μαγειρας εχει μεγαλουργησει.Τρωω το καλυτερο μπαρακουντα της ζωης μου, μεχρι εκεινη τη στιγμη.
Υπνος απο νωρις, αυριο το προγραμμα εχει μπολικο ποδαροδρομο και μια ξεχωριστη συναντηση.
Λιγο αργοτερα, αγκυροβολουμε σε μικρη αποσταση απο την ακτη.Ο Φραντζεσκο δινει οδηγιες σε ολους, να μην απομακρυνθουν και να προσεχουν τα πραγματα τους.Η θαλασσα γυρω απ' το πλοιο ειναι θαυμασια και πολλοι βουτανε να πανε κολυμπωντας.Η Αννα με τα πραγματα μπαινει στη βαρκα κι εγω βουταω.Φτανοντας στην ακτη, παραβιαζω εσκεμμενα τις οδηγιες και αραζω καμια σαρανταρια μετρα απο τους υπολοιπους.Οι ντοπιοι εχουν βγει στην αμμο και πλησιαζουν.Αδιαφορουν για το φιλικο μου νευμα, αλλα σταματανε λιγα μετρα μακρια.Ενας πλησιαζει και ζηταει τσιγαρο, χωρις ομως να μου χαρισει ουτε ιχνος χαμογελου.Του δινω, του αναβω κι ενω φευγει, ζυγωνει ο επομενος.Παιρνει το τσιγαρο, αλλα αρνειται να του αναψω, προτιμαει την καφτρα του προηγουμενου. Ακολουθουν ολοι οι υπολοιποι.Μοιραζω τα τσιγαρα και τους δειχνω οτι τα δυο τελευταια τα θελω για μενα.Οσοι πηραν, απομακρυνονται ρουφωντας μανιωδως την πρωτη ελληνικη παρουσια στα πνευμονια τους.Οι ατυχοι, κοντοστεκονται για λιγο και μετα φευγουν μουρμουριζοντας.Ενας ομως μενει.Με "ζυγιζει", υψωνει τον τονο της φωνης και με λουζει με μπινελικια στη γλωσσα του.Τον ζυγιζω κι εγω, ητανε δεν ητανε σαρανταπεντε κιλα, μαζι με τα ρουχα.Καιρος για πολιτιστικες ανταλλαγες.Εισπραττει μπινελικια στη δικη μου γλωσσα, τα δυο παιδια του πληρωματος, πουχαν μεινει στην παραλια, πεταγονται ορθιοι, τους κανω νευμα ολα Ο.Κ, ο ντοπιος το παιρνει αποφαση και απομακρυνεται απροθυμα.Η ομορφη αυτη διαπολιτισμικη συνεννοηση, ελαβε τελος.Σ' αυτα τα μερη, οπως πολυ περισσοτερο στη Σουμπα, αφιξη ξενου σημαινει οτι κατι θελει να παρει, ή να δωσει.Η απλη περιηγητικη επισκεψη, δυσκολα γινεται κατανοητη.
Παω προς την Αννα και τις δυο Ιταλιδες καθηγητριες πουχει τακιμιασει και παιρνω τη μασκα.Καιρος να κανουμε και καμια βουτια.
Μεχρι να μαζευτουμε πισω και να σαλπαρουμε, εχει παει τεσσερις.Καμια ωρα μετα, δυο απο το πληρωμα, αρματωνουν μια συρτη και τη ριχνουν στη θαλασσα, αφου κανουν μια εξυπνη ασφαλεια με κλωστη και καμπανακι, στηριγμενη σ΄ ενα στερεο σημειο.Συρτη με τοση ταχυτητα?Δεν περναει τεταρτο και εμφανιζονται αφροι πισω απο το πλοιο.Κοβουμε ταχυτητα και μαζευουν τη χοντρη πετονια.Τρια λεπτα αργοτερα, ενα μπαρακουντα γυρω στο 1,20 γεμιζει την πλωρη με αιμα.Ο μαγειρας και ο βοηθος του πιανουν δουλεια, οι υπολοιποι παρακολουθουμε.Με επιδεξιες κινησεις, χωριζει τη σαρκα απο τα ραχιαια αγκαθια και μετα την κοβει, παραλληλα με το κοκκαλο.Το κεφαλι, το κοκκαλο και την ουρα, τα βαζουν σε μια μεγαλη λεκανη και τα εξαφανιζουν.Τα δυο μεγαλα κομματια φιλετο, μπαινουν σε μια λαμαρινα, προστιθεται χοντρο αλατι και τα ανεβαζουν στην κοντρα γεφυρα, να λιαστουν.
Η επομενη συρτη μαζευεται εσπευσμενα, γιατι ο καιρος εχει αρχισει να φρεσκαρει.Ο βοηθος του καπετανιου, καθησυχαζει τους παντες, οτι προκειται για μικρης εντασης και διαρκειας φρεσκαδουρα.Ενω εξηγει, θυμαμαι το """φινιστρινι""" της προσηνεμης καμπινας μας.Εκει βρισκω ηδη τη γυναικα μου, να μαζευει τα σκεπασματα, μακρια απο το πλαινο, πουχει γεμισει νερα.Αφαιρουμε τις πλαινες πινεζες, βγαζουμε το ναυλον στην εξωτερικη μερια του ανοιγματος και το ξαναστερεωνουμε.Ακουγεται απλο, αλλα με εξι γεματα μποφορ, δεν ειναι.Πριν τελειωσουμε τη "στεγανωση", ενας ναυτης εμφανιζεται στην πορτα, κοιταει, γελαει, λεει α, ωραια, το κανατε μονοι σας και φευγει.
Ο καιρος καλμαρει αποτομα, οπως χαλασε.Ο ηλιος παει να δυσει.Ενα κοπαδι μαυρα δελφινια εμφανιζεται ανοιχτα και κολυμπαει παραλληλα μ' εμας.Ο Γαλλος, που απ' οτι φαινεται, ειναι και δελφινολογος, διαβεβαιωνει οτι σιγουρα θα μας πλησιασουν και στηνεται να περιμενει.Ακομα περιμενει.
Εχει νυχτωσει για τα καλα, οταν μπαινουμε σε εναν απανεμο κολπο και αγκυροβολουμε. Στο βαθος, ενα ψαροχωρι και μπολικα καικια.Ο MVP μαγειρας εχει μεγαλουργησει.Τρωω το καλυτερο μπαρακουντα της ζωης μου, μεχρι εκεινη τη στιγμη.
Υπνος απο νωρις, αυριο το προγραμμα εχει μπολικο ποδαροδρομο και μια ξεχωριστη συναντηση.
