argiroupoli
Member
- Μηνύματα
- 69
- Likes
- 243
- Ταξίδι-Όνειρο
- Οδικώς NYC - L.A (USA)
ΛΙΟΥΜΠΛΙΑΝΑ
Μετά από κανά τέταρτο στον αστικό ιστό της Βιέννης, είμαστε στον περιφερειακό της Βιέννης και εν συνεχεία στον αυτοκινητόδρομο για Σλοβενία. Ανηφορίζουμε. Τρεις Λωρίδες εδώ, τα φορτηγά τέρμα δεξιά, στην χαρακτηριστικά στραβοπατημένη δεξιά λωρίδα. Μιλάμε βέβαια για κονβόι φορτηγών, όπως και στην Ουγγαρία. 40 με 50 βαριά οχήματα, το ένα πίσω από το άλλο, ενώ κανένα δεν έκανε προσπέραση. Μετά από αυτό το σύνολο, συνατούσες άλλη μια εικοσάδα και πάει λέγωντας. Παρατηρείς ότι ανεβαίνεις αρκετά στους πρόποδες των Άλπεων. Εδώ το έδαφος είναι μαλακό γενικά , χωμάτινο , όχι πετρώδες, όπως όταν διέρχεσαι από την Εγνατία Οδό στην Ήπειρο, που είναι πετρώδες. Για αυτό και οι σήραγγες δεν υπάρχουν εδώ, σκάβοντας έγινε ο αυτοκινητόδρομος. Αλλά μιλάω μόνο για αυτό το σημείο.
Φτάνοντας και εδώ σταν πρώην σημεία ελέγχου διαβατηρίων σατματάμε για την προμήθεια της Σλοβένικης βενιέτας.
ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ: Η σλοβένικη όπως και η Αυστριακή βενιέτα είναι αυτοκόλλητα, τα οποία υποχρεωτικά κολλάς στο παμπρίζ. Ιδαίτερα όμως η Σλοβένικη έχει ακριβώς τρία σημεία τοποθέτησης πάνω στο παμπριζ. Και αυτό γιατί όταν διέρχεσαι από σημεία διοδίων, εσύ δεν πληρώνεις και διέρχεσαι από τις λωριδες - βενιετας. Σαν τα e-pass. OMΩΣ σε κάθε λωρίδα - βενιέτα, υπάρχει από πανω μία τεράστια κάμερα, ενώ η ταχύτητα πέφτει υποχρεωτικά στα 40χμ/ω. Μία σε καθε τέτοια λωρίδα. Και στα πρώτα διόδια, λίγα χιλιόμετρα μετά από τα πρώην σημεία ελέγχου διαβατηρίων, υπήρχε μπλόκο. Και ελέγχουν αυτό ακριβώς. Είχαν σταματήσει ένα 2.0litre vw passat, αυστριακό, και τον ΄΄τακτοποιούσαν΄΄ , ενώ με χαρακτηριστικές κινήσεις του λέγανε αυτό ακριβώς.
Επίσης τα πρατήρια καυσίμων στη Σλοβενία είναι self service. Βάζεις - πας και πληρώνεις.
Στη Σλοβενία είναι το οδικό δίκτυο νέο. Πολλά τούνελ και γέφυρες, πηγαίνοντας για την Λιουμπλιάνα. Παντού έχει αυτοκινητόδρομο, δύο λωρίδες + ΛΕΑ. Παρατηρείς ότι τα σπίτια αριστερά δεξιά σου θυμίζουν Γιουγκοσλαβία, ενώ κατευθείαν μετα τα Αυστριακά σύνορα ΄΄ φτωχαίνουν ΄΄ χαρακτηριστικά. Δεν είναι όμως στο επίπεδο των Σκοπίων. Το άριστο οδικό δίκτυο, μαζί με την ΄΄αυστριακή ΄΄ οδήγηση τους, και την πιο περιποημένη δόμηση σε κάνουν να αναρωτιέσαι πως αυτές οι χώρες κάποτε ήταν ένα.
Φτάνοντας στα προάστια της πρωτεύουσας των 300.000 κατοίκων περίπου, τα σοβιετικά μπλοκ έχουν την τιμητική τους. Μπ'αινοντας στο κέντρο όμωωςςςςς ...........
Αν μου έλεγαν να έβαζα τις νύχτες τις Βιέννης στην Λιουμπλιάνα , θα το έκανα με χίλια. Αν με ρωτούσαν ποια είναι η πιο όμορφη πόλη που συνάντησα στο ταξίδι, θα έλεγα με κλειστά μάτια η Λιουμπλιάνα. Η ειρωνία ήταν, ότι μείναμε μόνο μια νύχτα. Δεν είναι διαφημισμένη στη Ελλάδα, αλλά αυτό είναι λάθος. Μέχρι το 2009, η πόλη δεν είχε κάτι το ιδαίτερο, εκτός των νεοκλασσικών κτιρίων. Όμως επενδύσαν και το κέντρο έγινε ένας τεράστιος πεζόδρομος, φωτεινός, περιποιημένος, ανακατασκευάσαν την κοίτη του ποταμού Λιουμπλιάνικα , που διασχίζει το κέντρο, Παντού υπάρχουν καφέ, φαγάδικα, ενώ η νεολαία που υπήρχε δεν περιγράφεται. Ζωηρός λαός, βαλκανίζουνκαι ας θέλουν να λένε ότι είναι κεντρική Ευρώπη. Πραγματικά την αγαπήσαμε. Παντού ποδήλατα, ενώ τα πεντε ε΄ξι αυτοκίνητα που συναντήσαμε στην κεντρική λεωφόρο 'ηταν η ΄΄κ'ινηση΄΄. Πολλά αστκά τεχνολογίας euro 6 ιταλικής κατασκευής.
(υπαίθρια αγορά)
Φτάσαμε το απόγευμα αυτή της μέρας αλλά και το επόμενο πρωινό μας βρήκε ακριβώς εκεί που μας άφησε.
Μείναμε στο https://www.booking.com/hotel/si/cubo.el.html. Πολύ καλό ξενοδοχείο με πολύ καλό πρωινό !!!!!
Μετά από κανά τέταρτο στον αστικό ιστό της Βιέννης, είμαστε στον περιφερειακό της Βιέννης και εν συνεχεία στον αυτοκινητόδρομο για Σλοβενία. Ανηφορίζουμε. Τρεις Λωρίδες εδώ, τα φορτηγά τέρμα δεξιά, στην χαρακτηριστικά στραβοπατημένη δεξιά λωρίδα. Μιλάμε βέβαια για κονβόι φορτηγών, όπως και στην Ουγγαρία. 40 με 50 βαριά οχήματα, το ένα πίσω από το άλλο, ενώ κανένα δεν έκανε προσπέραση. Μετά από αυτό το σύνολο, συνατούσες άλλη μια εικοσάδα και πάει λέγωντας. Παρατηρείς ότι ανεβαίνεις αρκετά στους πρόποδες των Άλπεων. Εδώ το έδαφος είναι μαλακό γενικά , χωμάτινο , όχι πετρώδες, όπως όταν διέρχεσαι από την Εγνατία Οδό στην Ήπειρο, που είναι πετρώδες. Για αυτό και οι σήραγγες δεν υπάρχουν εδώ, σκάβοντας έγινε ο αυτοκινητόδρομος. Αλλά μιλάω μόνο για αυτό το σημείο.
Φτάνοντας και εδώ σταν πρώην σημεία ελέγχου διαβατηρίων σατματάμε για την προμήθεια της Σλοβένικης βενιέτας.
ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ: Η σλοβένικη όπως και η Αυστριακή βενιέτα είναι αυτοκόλλητα, τα οποία υποχρεωτικά κολλάς στο παμπρίζ. Ιδαίτερα όμως η Σλοβένικη έχει ακριβώς τρία σημεία τοποθέτησης πάνω στο παμπριζ. Και αυτό γιατί όταν διέρχεσαι από σημεία διοδίων, εσύ δεν πληρώνεις και διέρχεσαι από τις λωριδες - βενιετας. Σαν τα e-pass. OMΩΣ σε κάθε λωρίδα - βενιέτα, υπάρχει από πανω μία τεράστια κάμερα, ενώ η ταχύτητα πέφτει υποχρεωτικά στα 40χμ/ω. Μία σε καθε τέτοια λωρίδα. Και στα πρώτα διόδια, λίγα χιλιόμετρα μετά από τα πρώην σημεία ελέγχου διαβατηρίων, υπήρχε μπλόκο. Και ελέγχουν αυτό ακριβώς. Είχαν σταματήσει ένα 2.0litre vw passat, αυστριακό, και τον ΄΄τακτοποιούσαν΄΄ , ενώ με χαρακτηριστικές κινήσεις του λέγανε αυτό ακριβώς.
Επίσης τα πρατήρια καυσίμων στη Σλοβενία είναι self service. Βάζεις - πας και πληρώνεις.
Στη Σλοβενία είναι το οδικό δίκτυο νέο. Πολλά τούνελ και γέφυρες, πηγαίνοντας για την Λιουμπλιάνα. Παντού έχει αυτοκινητόδρομο, δύο λωρίδες + ΛΕΑ. Παρατηρείς ότι τα σπίτια αριστερά δεξιά σου θυμίζουν Γιουγκοσλαβία, ενώ κατευθείαν μετα τα Αυστριακά σύνορα ΄΄ φτωχαίνουν ΄΄ χαρακτηριστικά. Δεν είναι όμως στο επίπεδο των Σκοπίων. Το άριστο οδικό δίκτυο, μαζί με την ΄΄αυστριακή ΄΄ οδήγηση τους, και την πιο περιποημένη δόμηση σε κάνουν να αναρωτιέσαι πως αυτές οι χώρες κάποτε ήταν ένα.
Φτάνοντας στα προάστια της πρωτεύουσας των 300.000 κατοίκων περίπου, τα σοβιετικά μπλοκ έχουν την τιμητική τους. Μπ'αινοντας στο κέντρο όμωωςςςςς ...........
Αν μου έλεγαν να έβαζα τις νύχτες τις Βιέννης στην Λιουμπλιάνα , θα το έκανα με χίλια. Αν με ρωτούσαν ποια είναι η πιο όμορφη πόλη που συνάντησα στο ταξίδι, θα έλεγα με κλειστά μάτια η Λιουμπλιάνα. Η ειρωνία ήταν, ότι μείναμε μόνο μια νύχτα. Δεν είναι διαφημισμένη στη Ελλάδα, αλλά αυτό είναι λάθος. Μέχρι το 2009, η πόλη δεν είχε κάτι το ιδαίτερο, εκτός των νεοκλασσικών κτιρίων. Όμως επενδύσαν και το κέντρο έγινε ένας τεράστιος πεζόδρομος, φωτεινός, περιποιημένος, ανακατασκευάσαν την κοίτη του ποταμού Λιουμπλιάνικα , που διασχίζει το κέντρο, Παντού υπάρχουν καφέ, φαγάδικα, ενώ η νεολαία που υπήρχε δεν περιγράφεται. Ζωηρός λαός, βαλκανίζουνκαι ας θέλουν να λένε ότι είναι κεντρική Ευρώπη. Πραγματικά την αγαπήσαμε. Παντού ποδήλατα, ενώ τα πεντε ε΄ξι αυτοκίνητα που συναντήσαμε στην κεντρική λεωφόρο 'ηταν η ΄΄κ'ινηση΄΄. Πολλά αστκά τεχνολογίας euro 6 ιταλικής κατασκευής.
(υπαίθρια αγορά)
Φτάσαμε το απόγευμα αυτή της μέρας αλλά και το επόμενο πρωινό μας βρήκε ακριβώς εκεί που μας άφησε.
Μείναμε στο https://www.booking.com/hotel/si/cubo.el.html. Πολύ καλό ξενοδοχείο με πολύ καλό πρωινό !!!!!