taver
Member
- Μηνύματα
- 12.477
- Likes
- 28.937
- Ταξίδι-Όνειρο
- Iles Kerguelen
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Πως πήγα
- Bandar Seri Begawan, Brunei Darussalam (Ι)
- Bandar Seri Begawan, Brunei Darussalam (ΙΙ)
- Bandar Seri Begawan, Brunei Darussalam (ΙΙΙ)
- Bandar Seri Begawan, Brunei Darussalam (ΙV)
- Kuala Lumpur(I)
- Kuala Lumpur(II)
- Kuala Lumpur(III)
- Siem Reap (I)
- Siem Reap (II)
- Siem Reap (III)
- Siem Reap (IV)
- Siem Reap (V)
- Siem Reap (VI)
- Siem Reap (VII)
- Ho Chi Minh (Saigon)
- Singapore,Singapore
Μετά από μια γρήγορη ανάπαυση και άνοιγμα αποσκευών στο ξενοδοχείο, αμέσως αναχώρηση για την πόλη. Ώρα να πάρω το μετρό. Η πόλη δεν είναι και πολύ των μαζικών συγκοινωνιών. Πιο πολύ λειτουργεί με το αυτοκίνητο. Υπάρχουν παντού τεράστιοι αυτοκινητόδρομοι, με επίσης τεράστιους ανισόπεδους κόμβους, πολλών επιπέδων κάθε φορά, σε βαθμό που τρομάζουν ένα επισκέπτη. Όπως επίσης και τεράστια πάρκινγκ. Ωστόσο υπάρχουν και κάποιες δημόσιες συγκοινωνίες. Στην πόλη, υπάρχουν 3 εταιρίες που λειτουργούν ανεξάρτητα ανταγωνιστικά μεταξύ τους δίκτυα μετρό. Τόσο ανεξάρτητα, που δεν υπάρχει καν η έννοια της μετεπιβίβασης ανάμεσά τους. Θες να πας κάπου με το μετρό, πολύ ωραία, παίρνεις το εισιτήριό σου και πηγαίνεις. Θες να πας κάπου με αλλαγή από μετρό σε monorail? Παίρνεις το μετρό με εισιτήριο μετρό μέχρι το σημείο μετεπιβίβασης, βγαίνεις από το σταθμό, περπατάς μέχρι το σταθμό του monorail που είναι κάπου εκεί κοντά, βγάζεις άλλο εισιτήριο, παίρνεις το monorail και πηγαίνεις στον προορισμό σου. Αλλά οι τιμές κάθε εισιτηρίου είναι από 1 έως 2 Μαλαισιανά, δηλαδή από 0.25 έως 0.50 ευρώ, ανάλογα με την απόσταση.
Ευτυχώς, ο KL sentral έχει όλες τις γραμμές, και δε θα χρειαστώ μετεπιβίβαση. Παίρνω το μετρό, και μόλις 2 στάσεις μετά κατεβαίνω στο Masjid Jamek (Τζαμί της Παρασκευής). Η πρώτη βόλτα που θα κάνω σήμερα, είναι γύρω από την περιοχή Little India. Δε θα δώσω details, δεν έχει και νόημα, καθώς ακολούθησα ακριβώς το walking tour που προτείνει το "Lonely Planet Kuala Lumpur, Melaka and Penang". Μετά από 2,5 ώρες γεμάτες Bollywood, ινδική μουσική, Ινδικά τζαμιά κ.α., αλλά και μια hip γειτονιά γεμάτη εστιατόρια και μπαρ που ακούει στο όνομα Asian Heritage Row, βρίσκομαι στον επόμενο σταθμό του metro, τον οποίο απλά χρησιμοποιώ για να επιστρέψω στο Masjid Jamek. Σε όλη τη διαδρομή, η παραδοσιακή αρχιτεκτονική της ΝΑ Ασίας με τα "shophouses" δίνει και παίρνει.
Ξανά στο ίδιο μετρό, και επόμενο walking tour, πάλι από το Lonely Planet, αλλά προς την αντίθετη κατεύθυνση: Chinatown! Εδώ ξεχωρίζει η Κεντρική αγορά, ένας παράδεισος των κιτς σουβενίρ, αλλά και χώρος με ευχάριστα καφέ και εστιατόρια. Ευκαιρία για ένα διάλλειμα, με μια δόση καφεΐνης που πολύ μου λείπει από το πρωί… Old town white coffee είναι το μαγαζί που κάθισα, σε ένα ρουστίκ χώρο με δυνατό aircondition – που ήταν άλλωστε και το κριτήριο της επιλογής… Είναι μια Μαλαισιανή αλυσίδα, με καταστήματα σε όλη τη χώρα και στη Σιγκαπούρη – η καταναλωτική εμπειρία στη Μαλαισία, όπως διαπίστωσα, στηρίζεται πολύ σε αλυσίδες καταστημάτων, λίγα είναι τα αυτόνομα μικρά μαγαζιά. Μετά, είναι σειρά της "υγρής" Κινεζικής αγοράς (ψαραγορά), όπου όμως αυτή την ώρα έχει κλείσει. Αντίθετα, έχει ανοίξει η μεγάλη νυκτερινή αγορά της οδού Petaling. Και γίνεται το σώσε. Το έλα να δεις. Ο κακός χαμός. Τουριστική ατραξιόν με τα όλα της. Ήμουν σίγουρος ότι σε ένα πέρασμα πάνω κάτω θα πετύχαινα Έλληνες, συχνάζουν πολύ σε κάτι τέτοια μέρη, αλλά τελικά έπεσα έξω.
Και μετά την αγορά, νιώθω έντονα να κάνει πείνα… Πολλή πείνα! Ανοίγω το Lonely Planet, βλέπω την πρότασή του για την περιοχή, ένα εστιατόριο με κουζίνα Nonyan, την κουζίνα δηλαδή των απογόνων των πρώτων Κινέζους μεταναστών της Μαλαισίας, με όνομα "Old China Café". Σε ένα εξαιρετικό περιβάλλον, σερβίρονται εξαιρετικά φαγητά. Στην είσοδο γράφει με μεγάλα γράμματα "NOT HALAL", δηλαδή ότι το φαγητό εδώ δεν είναι κατάλληλο για ευσεβείς μουσουλμάνους, και αυτό είναι αρκετό ώστε το μενού να συμπεριλαμβάνει οτιδήποτε, ακόμα και χοιρινό. Εξαιρετικό φαγητό, περιποίηση πολλών αστέρων, ποτά, γλυκά, όλα μέσα και λογαριασμός ?13.59 . Στην Ελλάδα θα είχα πληρώσει τουλάχιστον ?40. Είχα δει ότι η Μαλαισία είναι φτηνή, αλλά τόσο?
Μετά το φαγητό, ε δεν είμαι και για πολλά. Θυμηθείτε ότι τα 2 προηγούμενα βράδια κοιμήθηκα ελάχιστα, και είναι και ήδη περασμένες 9 τώρα. Επιστροφή στο ξενοδοχείο με το Monorail, ελαφρά ψώνια από ένα Seven Eleven (τελικά αυτοί οι Αμερικανοί έχουν εξαπλωθεί παντού στην Ασία!), και ύπνος.
Κάτω από το σταθμό του μετρό:
Πωλητής Durian:
Little India:
Chinatown:
Φαγητό στην Chinatown:
Ευτυχώς, ο KL sentral έχει όλες τις γραμμές, και δε θα χρειαστώ μετεπιβίβαση. Παίρνω το μετρό, και μόλις 2 στάσεις μετά κατεβαίνω στο Masjid Jamek (Τζαμί της Παρασκευής). Η πρώτη βόλτα που θα κάνω σήμερα, είναι γύρω από την περιοχή Little India. Δε θα δώσω details, δεν έχει και νόημα, καθώς ακολούθησα ακριβώς το walking tour που προτείνει το "Lonely Planet Kuala Lumpur, Melaka and Penang". Μετά από 2,5 ώρες γεμάτες Bollywood, ινδική μουσική, Ινδικά τζαμιά κ.α., αλλά και μια hip γειτονιά γεμάτη εστιατόρια και μπαρ που ακούει στο όνομα Asian Heritage Row, βρίσκομαι στον επόμενο σταθμό του metro, τον οποίο απλά χρησιμοποιώ για να επιστρέψω στο Masjid Jamek. Σε όλη τη διαδρομή, η παραδοσιακή αρχιτεκτονική της ΝΑ Ασίας με τα "shophouses" δίνει και παίρνει.
Ξανά στο ίδιο μετρό, και επόμενο walking tour, πάλι από το Lonely Planet, αλλά προς την αντίθετη κατεύθυνση: Chinatown! Εδώ ξεχωρίζει η Κεντρική αγορά, ένας παράδεισος των κιτς σουβενίρ, αλλά και χώρος με ευχάριστα καφέ και εστιατόρια. Ευκαιρία για ένα διάλλειμα, με μια δόση καφεΐνης που πολύ μου λείπει από το πρωί… Old town white coffee είναι το μαγαζί που κάθισα, σε ένα ρουστίκ χώρο με δυνατό aircondition – που ήταν άλλωστε και το κριτήριο της επιλογής… Είναι μια Μαλαισιανή αλυσίδα, με καταστήματα σε όλη τη χώρα και στη Σιγκαπούρη – η καταναλωτική εμπειρία στη Μαλαισία, όπως διαπίστωσα, στηρίζεται πολύ σε αλυσίδες καταστημάτων, λίγα είναι τα αυτόνομα μικρά μαγαζιά. Μετά, είναι σειρά της "υγρής" Κινεζικής αγοράς (ψαραγορά), όπου όμως αυτή την ώρα έχει κλείσει. Αντίθετα, έχει ανοίξει η μεγάλη νυκτερινή αγορά της οδού Petaling. Και γίνεται το σώσε. Το έλα να δεις. Ο κακός χαμός. Τουριστική ατραξιόν με τα όλα της. Ήμουν σίγουρος ότι σε ένα πέρασμα πάνω κάτω θα πετύχαινα Έλληνες, συχνάζουν πολύ σε κάτι τέτοια μέρη, αλλά τελικά έπεσα έξω.
Και μετά την αγορά, νιώθω έντονα να κάνει πείνα… Πολλή πείνα! Ανοίγω το Lonely Planet, βλέπω την πρότασή του για την περιοχή, ένα εστιατόριο με κουζίνα Nonyan, την κουζίνα δηλαδή των απογόνων των πρώτων Κινέζους μεταναστών της Μαλαισίας, με όνομα "Old China Café". Σε ένα εξαιρετικό περιβάλλον, σερβίρονται εξαιρετικά φαγητά. Στην είσοδο γράφει με μεγάλα γράμματα "NOT HALAL", δηλαδή ότι το φαγητό εδώ δεν είναι κατάλληλο για ευσεβείς μουσουλμάνους, και αυτό είναι αρκετό ώστε το μενού να συμπεριλαμβάνει οτιδήποτε, ακόμα και χοιρινό. Εξαιρετικό φαγητό, περιποίηση πολλών αστέρων, ποτά, γλυκά, όλα μέσα και λογαριασμός ?13.59 . Στην Ελλάδα θα είχα πληρώσει τουλάχιστον ?40. Είχα δει ότι η Μαλαισία είναι φτηνή, αλλά τόσο?
Μετά το φαγητό, ε δεν είμαι και για πολλά. Θυμηθείτε ότι τα 2 προηγούμενα βράδια κοιμήθηκα ελάχιστα, και είναι και ήδη περασμένες 9 τώρα. Επιστροφή στο ξενοδοχείο με το Monorail, ελαφρά ψώνια από ένα Seven Eleven (τελικά αυτοί οι Αμερικανοί έχουν εξαπλωθεί παντού στην Ασία!), και ύπνος.
Κάτω από το σταθμό του μετρό:
Πωλητής Durian:
Little India:
Chinatown:
Φαγητό στην Chinatown:
Attachments
-
184 KB Προβολές: 94