arny
Member
- Μηνύματα
- 45
- Likes
- 229
Στην Τιφλιδα καποια στιγμη συναντηθηκα με τεσσερις μοτοσυκλετιστες απο Κυπρο οι οποιοι κανανε το ιδιο ταξιδι. Ετσι κατσαμε για μια μπυριτσα και να τα πουμε για τις διαδρομες. Τα παιδια ειχανε γυρισει την προηγουμενη μερα απο Svaneti και ετσι ειχανε πολλες πληροφοριες να με δωσουν.
Στο προγραμμα ειχα να διασχισω τα 500 χλμ. για το χωριο Mestia, να διανυκτερευα και να επεστρεφα παλι Τιφλιδα. Οι φιλοι ομως με διαβεβαιωσαν οτι κατι τετοιο ηταν πολυ δυσκολο να γινει και οτι δεν μου εφτανε μια μερα για να φτασω, λογω των ορεινων διαδρομων τα χιλιομετρα βγαιναν δυσκολα. Το χειροτερο ηταν οτι η γεφυρα δεν ειχε αποκατασταθει ακομη και θα επρεπε να κανω παρακαμψη 3 ωρων.
Ετσι αναπροσαρμοσαμε λιγο τα σχεδια και αποφασισαμε να ξεκινησουμε και βλεποντας και κανοντας. Την αλλη μερα το πρωι μετα απο τεσσερις μερες, χωρις πολυ σκεψη ειμασταν ξανα στο δρομο. Τα χιλιομετρα βγαινανε αργα και με πολυ προσοχη, γιατι εκτος απο τους οδηγους ειχα να αντιμετωπισω και τις παμπολες αγελαδες που βρισκονταν παντου, στην μεση του δρομου ξαπλωμενες, ακομα και μεσα στα τουνελ.
Οι στασεις για ξεκουσαση γινονταν τωρα συχνοτερα, διοτι δεν ειμουν πλεον μονος, και οι οδηγηκες συνθηκες σ'εκαναν να 'σαι περισσοτερο τσιταρισμενος.
Καφεδακι και στιγμες χαλαρωσης καθ' οδον.
Μετα απο 340 χλμ. και 7 ωρες περιπου, φτασαμε στην πολη Zugdidi που στα γεωργιανα σημαινει "μεγαλος λοφος", και βρισκεται βορειοδυτικα της χωρας, λιγα χιλιομετρα απο την αποσχισμενη περιοχη της Αμπχαζιας. Αφου βρηκαμε το ομορφο guest house που μας συνεστησαν τα παιδια απο Κυπρο, ξαπλωσαμε να ξεκουραστουμε πριν απο την μεγαλη αναβαση.
Στο προγραμμα ειχα να διασχισω τα 500 χλμ. για το χωριο Mestia, να διανυκτερευα και να επεστρεφα παλι Τιφλιδα. Οι φιλοι ομως με διαβεβαιωσαν οτι κατι τετοιο ηταν πολυ δυσκολο να γινει και οτι δεν μου εφτανε μια μερα για να φτασω, λογω των ορεινων διαδρομων τα χιλιομετρα βγαιναν δυσκολα. Το χειροτερο ηταν οτι η γεφυρα δεν ειχε αποκατασταθει ακομη και θα επρεπε να κανω παρακαμψη 3 ωρων.
Ετσι αναπροσαρμοσαμε λιγο τα σχεδια και αποφασισαμε να ξεκινησουμε και βλεποντας και κανοντας. Την αλλη μερα το πρωι μετα απο τεσσερις μερες, χωρις πολυ σκεψη ειμασταν ξανα στο δρομο. Τα χιλιομετρα βγαινανε αργα και με πολυ προσοχη, γιατι εκτος απο τους οδηγους ειχα να αντιμετωπισω και τις παμπολες αγελαδες που βρισκονταν παντου, στην μεση του δρομου ξαπλωμενες, ακομα και μεσα στα τουνελ.
Οι στασεις για ξεκουσαση γινονταν τωρα συχνοτερα, διοτι δεν ειμουν πλεον μονος, και οι οδηγηκες συνθηκες σ'εκαναν να 'σαι περισσοτερο τσιταρισμενος.
Καφεδακι και στιγμες χαλαρωσης καθ' οδον.
Μετα απο 340 χλμ. και 7 ωρες περιπου, φτασαμε στην πολη Zugdidi που στα γεωργιανα σημαινει "μεγαλος λοφος", και βρισκεται βορειοδυτικα της χωρας, λιγα χιλιομετρα απο την αποσχισμενη περιοχη της Αμπχαζιας. Αφου βρηκαμε το ομορφο guest house που μας συνεστησαν τα παιδια απο Κυπρο, ξαπλωσαμε να ξεκουραστουμε πριν απο την μεγαλη αναβαση.