travelbreak
Member
- Μηνύματα
- 1.732
- Likes
- 14.350
- Επόμενο Ταξίδι
- ???
- Ονειρεμένο Ταξίδι
- Υπερσιβηρικός
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Πρώτη μέρα πρωί: Γνωριμία με το Χαρτούμ.
- Πρώτη μέρα απόγευμα: Απογευματινή βαρκάδα στο Νείλο.
- Δεύτερη μέρα πρωί: Οι πρώτες δυσκολίες και η έξοδος από το Χαρτούμ.
- Δεύτερη μέρα απόγευμα: Τα πρώτα μνημεία. Old Dongola
- Τρίτη μέρα πρωί: Βόλτες στη σκόνη. Άνθρωποι και μνημεία.
- Τρίτη μέρα απόγευμα: Ηλιοβασίλεμα στο Νείλο της ερήμου.
- Τέταρτη μέρα πρωί: Το πέρασμα του Νείλου.
- Τέταρτη μέρα απόγευμα: Άφιξη στο Soleb.
- Πέμπτη μέρα πρωί: Νησί Sai στο Νείλο.
- Πέμπτη μέρα απόγευμα: Βόλτα στους αμμόλοφους.
- Έκτη μέρα: Με πυρετό στην έρημο. Οι πρώτες πυραμίδες.
- Έβδομη μέρα πρωί: Πυραμίδες και Ναοί (Temples) στην Καρίμα.
- Έβδομη μέρα απόγευμα: Πυραμίδες και Νείλος από ψηλά.
- Όγδοη μέρα πρωί: Στο δρόμο για το Μερόε.
- Όγδοη μέρα απόγευμα: Οι Πυραμίδες στο Μερόε.
- Ένατη μέρα πρωί: Πόλη των Βασιλέων.
- Ένατη μέρα απόγευμα: Ναοί μακριά από το Νείλο. Άφιξη στο Χαρτούμ.
- Αναχώρηση και σύνοψη του ταξιδιού
- Βίντεο
- Επίλογος
Τρίτη μέρα πρωί: Βόλτες στη σκόνη. Άνθρωποι και μνημεία.
Η βραδιά ήταν λίγο δραματική. Είχαμε ακούσει ότι θα έκανε το βράδυ πολύ κρύο. Γι αυτό λέμε να μπούμε στα sleeping bag. Χωριστά κρεβάτια βέβαια, σε όλα τα σπίτια και ξενοδοχεία που μείναμε. Όμως δεν έκανε καθόλου κρύο. Είχε λίγα κουνούπια. Βάλαμε στο σώμα μας αντικουνουπικό και πλέον δεν είχαμε προβλήματα. Όμως το κρεβάτι ήταν πολύ κοντό για μένα και τη μισή νύχτα στριφογύριζα. Προσπαθούσα να μην ακουμπήσω στο βρώμικο στρώμα. Για την τουαλέτα τα είπα. Γεμάτη αράχνες και δεν είχε κάτι να ακουμπήσεις το δικό σου χαρτί υγείας. Δίπλα είχε μια άλλη τουαλέτα λίγο καλύτερη, αφού είχε εκτός από την τουρκική λεκάνη και ευρωπαϊκού τύπου. Δεν ξέρω γιατί δε μας έδωσαν αυτήν. Ίσως την έχουν για δική τους. Γενικά δεν προσέχουν τους τουρίστες. Δε μας ρώτησαν αν θέλουμε κάτι. Τους θεωρώ αγενείς σε αυτό. Οι υπόλοιποι κάτοικοι εδώ μιλάνε, χαιρετάνε και θέλουν συνήθως να βγουν φωτογραφία μαζί μας.
Τη μισή νύχτα σκεφτόμουν πως γίνεται να πέφτουμε τόσο χαμηλά ενώ έχουμε χρήματα. Όμως τα άλλα πρακτορεία μου έδιναν διπλάσια τιμή. Και ο ιδιοκτήτης του δικού μου, μου έλεγε πως είναι καθαρά τα δωμάτια και οι τουαλέτες. Το πρωί που ξυπνήσαμε είχαμε διάφορα στο μυαλό μας, αλλά οι ριζοσπαστικές αποφάσεις δεν είναι εύκολες για μας. Σκεφτόμασταν μήπως βρίσκαμε κάτι καλύτερο εδώ κοντά αλλά δεν το αποφασίσαμε. Έχει πρόβλημα και το ίντερνετ σε αυτή τη χώρα. Ειδικά στο χωριό που μένουμε δεν έχει καθόλου σήμα. Έτσι δε μπορώ να ψάξω για τίποτα. Αργότερα μάθαμε πως ήταν το μοναδικό κατάλυμα σε δεκάδες χιλιόμετρα γύρω. Και ο Σάντι ο οδηγός μας είπε ότι τα άλλα σπίτια που θα μείνουμε είναι χειρότερα. Για να δούμε! Τελικά μας έκανε πλάκα, ή δεν το είπε σωστά στα αγγλικά. Μάλλον το δεύτερο, γιατί δεν έκανε πλάκα σε τέτοια πράγματα.
Ο Σάντι το πρωί ετοίμασε πρωινό (τα έκανε όλα εκείνος) και στις οκτώ πήγαμε και φάγαμε. Εγώ πολύ καλά, η Ντίνα τίποτα. Ο άνθρωπος είχε αγοράσει ένα σωρό πράγματα και μας τα αράδιαζε κάθε πρωί στο τραπέζι. Είναι από τα πράγματα που είχε αγοράσει από το Χαρτούμ. Τυριά, ψωμί, μέλι, μαρμελάδα, τυριά, κλπ. Έφαγα καλά από μερικά από αυτά. Η Ντίνα βέβαια δε δοκιμάζει σχεδόν τίποτα αλλά εγώ σχεδόν όλα. Κάναμε το πρωί μία βόλτα στο χωριό πριν το πρωινό. Είδαμε ωραίες εικόνες με ντόπιους.
Αυτά τα κιούπια υπάρχουν παντού. Έχουν μέσα νερό για τους περαστικούς. Το κάνουν οι γείτονες για την ψυχή τους, και τα γεμίζουν όταν αδειάζουν.
Ο Νείλος ήταν δίπλα μας:
Από το χωριό Κέρμα:
Έτοιμο για αναχώρηση:
Αφού φάγαμε και ήπιαμε τον καφέ, ξεκινήσαμε και πήγαμε στον Αρχαιολογικό χώρο της Κέρμα, που άκμασε γύρω στο 2500 πΧ για χίλια χρόνια. Είχε ένα κάτι σαν κάστρο στο κέντρο και γύρω η πόλη. Αυτό ονομάζεται Deffufa. Γι αυτό λέγαμε ότι πήγαμε στην Deffufa. Η εμφάνιση δεν ήταν καλή αλλά αν σκεφτείς την εποχή που άκμασε καταλαβαίνεις ότι αξίζει. Στον ίδιο χώρο έχει και το μουσείο που λόγω Δευτέρας ήταν κλειστά. Όμως ο Σάντι κανόνισε και ήρθε κάποιος και το άνοιξε για μας. Είχε ενδιαφέρον, ειδικά τα αγάλματα (μικρά) με τους γρανιτένιους μαύρους Φαραώ.
Στο βάθος το μουσείο:
Το πιο σημαντικό έκθεμα του μουσείου:
Τρόπος ταφής:
Στο μουσείο σε ένα χάρτη είδαμε ότι υπάρχει κοντά και ένα αρχαίο νεκροταφείο και ο Σάντι μας πήγε και το είδαμε. Ήταν τεράστιος χώρος που τώρα δεν ήταν επισκέψιμος, αλλά ο ντόπιος διευθυντής εκεί ήταν γνωστός του Σάντι. Έτσι μας άφησε να πάμε όπου θέλαμε μέχρι να τα πούνε οι φίλοι. Οι γνωριμίες και οι γνώσεις του Σάντι ήταν καταλυτικές για την επιτυχία του ταξιδιού μας.
Τα στρογγυλά είναι οι τάφοι:
Αυτά ήταν στο χτεσινό πρόγραμμα και δεν τα είδαμε λόγω αργοπορίας. Ευτυχώς βέβαια γιατί μας πήρε πολύ χρόνο και βιαστικά δε γίνεται δουλειά. Άσε που από το Τούμπους που μέναμε μέχρι εκεί κάναμε μερικές υπέροχες στάσεις για φωτογραφίες. Το βασικό φυσικά ήταν οι εικόνες που βλέπαμε. Ας πούμε να βάζουν ένα κάρο με το γάιδαρο στο φέρι μποτ.
Μετά πήγαμε στην πόλη Κέρμα για βόλτα στην αγορά και το μεσημέρι καθίσαμε να φάμε. Ήταν ένα εστιατόριο της κακιάς ώρας. Από αυτά που έχουν 3-4 κατσαρόλες με ζεςστό φαγητό και λίγο χώρο μέσα κι έξω. Έξω έχουν και ένα βαρέλι με νερό για να πλυθείς και να τρως με τα καθαρά σου χέρια. Εντάξει, εμένα μου έφερε ένα κουτάλι. Εγώ έφαγα κάτι που νόμισα ότι ήταν μελιτζάνες αλλά ο Σάντι μου είπε ότι ήταν μπάμιες. Μάλιστα στα αραβικά τις λένε μπάμια. Έχουμε πολλές κοινές λέξεις. Μια άλλη είναι η λάμπα. Επίσης άνετος δοκίμασα τα άσπρα φασόλια και πατάτες γιαχνί. Εκείνος έφαγε τα ίδια με τα χέρια όπως συνηθίζουν στο Σουδάν.
Καλή μας όρεξη:
Η βραδιά ήταν λίγο δραματική. Είχαμε ακούσει ότι θα έκανε το βράδυ πολύ κρύο. Γι αυτό λέμε να μπούμε στα sleeping bag. Χωριστά κρεβάτια βέβαια, σε όλα τα σπίτια και ξενοδοχεία που μείναμε. Όμως δεν έκανε καθόλου κρύο. Είχε λίγα κουνούπια. Βάλαμε στο σώμα μας αντικουνουπικό και πλέον δεν είχαμε προβλήματα. Όμως το κρεβάτι ήταν πολύ κοντό για μένα και τη μισή νύχτα στριφογύριζα. Προσπαθούσα να μην ακουμπήσω στο βρώμικο στρώμα. Για την τουαλέτα τα είπα. Γεμάτη αράχνες και δεν είχε κάτι να ακουμπήσεις το δικό σου χαρτί υγείας. Δίπλα είχε μια άλλη τουαλέτα λίγο καλύτερη, αφού είχε εκτός από την τουρκική λεκάνη και ευρωπαϊκού τύπου. Δεν ξέρω γιατί δε μας έδωσαν αυτήν. Ίσως την έχουν για δική τους. Γενικά δεν προσέχουν τους τουρίστες. Δε μας ρώτησαν αν θέλουμε κάτι. Τους θεωρώ αγενείς σε αυτό. Οι υπόλοιποι κάτοικοι εδώ μιλάνε, χαιρετάνε και θέλουν συνήθως να βγουν φωτογραφία μαζί μας.
Τη μισή νύχτα σκεφτόμουν πως γίνεται να πέφτουμε τόσο χαμηλά ενώ έχουμε χρήματα. Όμως τα άλλα πρακτορεία μου έδιναν διπλάσια τιμή. Και ο ιδιοκτήτης του δικού μου, μου έλεγε πως είναι καθαρά τα δωμάτια και οι τουαλέτες. Το πρωί που ξυπνήσαμε είχαμε διάφορα στο μυαλό μας, αλλά οι ριζοσπαστικές αποφάσεις δεν είναι εύκολες για μας. Σκεφτόμασταν μήπως βρίσκαμε κάτι καλύτερο εδώ κοντά αλλά δεν το αποφασίσαμε. Έχει πρόβλημα και το ίντερνετ σε αυτή τη χώρα. Ειδικά στο χωριό που μένουμε δεν έχει καθόλου σήμα. Έτσι δε μπορώ να ψάξω για τίποτα. Αργότερα μάθαμε πως ήταν το μοναδικό κατάλυμα σε δεκάδες χιλιόμετρα γύρω. Και ο Σάντι ο οδηγός μας είπε ότι τα άλλα σπίτια που θα μείνουμε είναι χειρότερα. Για να δούμε! Τελικά μας έκανε πλάκα, ή δεν το είπε σωστά στα αγγλικά. Μάλλον το δεύτερο, γιατί δεν έκανε πλάκα σε τέτοια πράγματα.
Ο Σάντι το πρωί ετοίμασε πρωινό (τα έκανε όλα εκείνος) και στις οκτώ πήγαμε και φάγαμε. Εγώ πολύ καλά, η Ντίνα τίποτα. Ο άνθρωπος είχε αγοράσει ένα σωρό πράγματα και μας τα αράδιαζε κάθε πρωί στο τραπέζι. Είναι από τα πράγματα που είχε αγοράσει από το Χαρτούμ. Τυριά, ψωμί, μέλι, μαρμελάδα, τυριά, κλπ. Έφαγα καλά από μερικά από αυτά. Η Ντίνα βέβαια δε δοκιμάζει σχεδόν τίποτα αλλά εγώ σχεδόν όλα. Κάναμε το πρωί μία βόλτα στο χωριό πριν το πρωινό. Είδαμε ωραίες εικόνες με ντόπιους.
Αυτά τα κιούπια υπάρχουν παντού. Έχουν μέσα νερό για τους περαστικούς. Το κάνουν οι γείτονες για την ψυχή τους, και τα γεμίζουν όταν αδειάζουν.
Ο Νείλος ήταν δίπλα μας:
Από το χωριό Κέρμα:
Έτοιμο για αναχώρηση:
Αφού φάγαμε και ήπιαμε τον καφέ, ξεκινήσαμε και πήγαμε στον Αρχαιολογικό χώρο της Κέρμα, που άκμασε γύρω στο 2500 πΧ για χίλια χρόνια. Είχε ένα κάτι σαν κάστρο στο κέντρο και γύρω η πόλη. Αυτό ονομάζεται Deffufa. Γι αυτό λέγαμε ότι πήγαμε στην Deffufa. Η εμφάνιση δεν ήταν καλή αλλά αν σκεφτείς την εποχή που άκμασε καταλαβαίνεις ότι αξίζει. Στον ίδιο χώρο έχει και το μουσείο που λόγω Δευτέρας ήταν κλειστά. Όμως ο Σάντι κανόνισε και ήρθε κάποιος και το άνοιξε για μας. Είχε ενδιαφέρον, ειδικά τα αγάλματα (μικρά) με τους γρανιτένιους μαύρους Φαραώ.
Στο βάθος το μουσείο:
Το πιο σημαντικό έκθεμα του μουσείου:
Τρόπος ταφής:
Στο μουσείο σε ένα χάρτη είδαμε ότι υπάρχει κοντά και ένα αρχαίο νεκροταφείο και ο Σάντι μας πήγε και το είδαμε. Ήταν τεράστιος χώρος που τώρα δεν ήταν επισκέψιμος, αλλά ο ντόπιος διευθυντής εκεί ήταν γνωστός του Σάντι. Έτσι μας άφησε να πάμε όπου θέλαμε μέχρι να τα πούνε οι φίλοι. Οι γνωριμίες και οι γνώσεις του Σάντι ήταν καταλυτικές για την επιτυχία του ταξιδιού μας.
Τα στρογγυλά είναι οι τάφοι:
Αυτά ήταν στο χτεσινό πρόγραμμα και δεν τα είδαμε λόγω αργοπορίας. Ευτυχώς βέβαια γιατί μας πήρε πολύ χρόνο και βιαστικά δε γίνεται δουλειά. Άσε που από το Τούμπους που μέναμε μέχρι εκεί κάναμε μερικές υπέροχες στάσεις για φωτογραφίες. Το βασικό φυσικά ήταν οι εικόνες που βλέπαμε. Ας πούμε να βάζουν ένα κάρο με το γάιδαρο στο φέρι μποτ.
Μετά πήγαμε στην πόλη Κέρμα για βόλτα στην αγορά και το μεσημέρι καθίσαμε να φάμε. Ήταν ένα εστιατόριο της κακιάς ώρας. Από αυτά που έχουν 3-4 κατσαρόλες με ζεςστό φαγητό και λίγο χώρο μέσα κι έξω. Έξω έχουν και ένα βαρέλι με νερό για να πλυθείς και να τρως με τα καθαρά σου χέρια. Εντάξει, εμένα μου έφερε ένα κουτάλι. Εγώ έφαγα κάτι που νόμισα ότι ήταν μελιτζάνες αλλά ο Σάντι μου είπε ότι ήταν μπάμιες. Μάλιστα στα αραβικά τις λένε μπάμια. Έχουμε πολλές κοινές λέξεις. Μια άλλη είναι η λάμπα. Επίσης άνετος δοκίμασα τα άσπρα φασόλια και πατάτες γιαχνί. Εκείνος έφαγε τα ίδια με τα χέρια όπως συνηθίζουν στο Σουδάν.
Καλή μας όρεξη: