travelbreak
Member
- Μηνύματα
- 1.732
- Likes
- 14.349
- Επόμενο Ταξίδι
- ???
- Ονειρεμένο Ταξίδι
- Υπερσιβηρικός
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Πρώτη μέρα πρωί: Γνωριμία με το Χαρτούμ.
- Πρώτη μέρα απόγευμα: Απογευματινή βαρκάδα στο Νείλο.
- Δεύτερη μέρα πρωί: Οι πρώτες δυσκολίες και η έξοδος από το Χαρτούμ.
- Δεύτερη μέρα απόγευμα: Τα πρώτα μνημεία. Old Dongola
- Τρίτη μέρα πρωί: Βόλτες στη σκόνη. Άνθρωποι και μνημεία.
- Τρίτη μέρα απόγευμα: Ηλιοβασίλεμα στο Νείλο της ερήμου.
- Τέταρτη μέρα πρωί: Το πέρασμα του Νείλου.
- Τέταρτη μέρα απόγευμα: Άφιξη στο Soleb.
- Πέμπτη μέρα πρωί: Νησί Sai στο Νείλο.
- Πέμπτη μέρα απόγευμα: Βόλτα στους αμμόλοφους.
- Έκτη μέρα: Με πυρετό στην έρημο. Οι πρώτες πυραμίδες.
- Έβδομη μέρα πρωί: Πυραμίδες και Ναοί (Temples) στην Καρίμα.
- Έβδομη μέρα απόγευμα: Πυραμίδες και Νείλος από ψηλά.
- Όγδοη μέρα πρωί: Στο δρόμο για το Μερόε.
- Όγδοη μέρα απόγευμα: Οι Πυραμίδες στο Μερόε.
- Ένατη μέρα πρωί: Πόλη των Βασιλέων.
- Ένατη μέρα απόγευμα: Ναοί μακριά από το Νείλο. Άφιξη στο Χαρτούμ.
- Αναχώρηση και σύνοψη του ταξιδιού
- Βίντεο
- Επίλογος
Τέταρτη μέρα πρωί: Το πέρασμα του Νείλου.
Αφού είχαμε ζήσει την πρώτη νύχτα, η δεύτερη μας φάνηκε πιο ανεκτή. Άπλωσα το sleeping bag και από πάνω σκεπάστηκα με ένα σεντόνι. Είχε μερικά κουνούπια αλλά έβαλα αουτάν και γλίτωσα. Το δύσκολο σε αυτά τα σπίτια είπαμε είναι ότι οι τουαλέτες βρίσκονται μακριά από τα υπνοδωμάτια και τη νύχτα πρέπει λόγω κρύου σχεδόν να ντυθείς και να πας έξω. Το νερό δε θεωρείται πολύ καθαρό γιατί το τραβάνε από το Νείλο. Εγώ με αυτό πλένω τα δόντια και προς το παρόν όλα καλά. Και με το φαγητό κανένα πρόβλημα. Δεν πίστευα ποτέ ότι θα έτρωγα αυτά τα πράγματα σε αυτά τα μέρη και δεν θα είχα θέμα.
Το πρωί ο Σάντι έφερε πάλι το πρωινό σε ένα σαν αίθριο που είχε. Από την προηγούμενη μέρα είχε αγοράσει αραβικό καφέ και κάρδαμο και έκανε η Ντίνα ένα ωραίο καφέ. Εγώ έφαγα αρκετό τυρί από γάλα καμήλας και έφαγα επίσης ψωμί με χαλβά. Στο τέλος κατέβασα και δύο μπανάνες. Τουλάχιστον η απαίσια κουζίνα τους είχε ένα δυνατό ψυγείο και συντηρούσε τα διάφορα φαγώσιμά μας. Είχαμε και κρύο νερό όλη τη μέρα. Έβαζε μερικά μπουκάλια νερό στην κατάψυξη και τα έπαιρνε μαζί του σε ένα πλαστικό ψυγείο, οπότε έμενε κρύο το νερό και στα υπόλοιπα μπουκάλια όλη μέρα.
Δεν κάνει ιδιαίτερη ζέστη τη μέρα. Μια χαρά θερμοκρασία έχει. Νομίζω ότι θερμοκρασιακά ήρθαμε σε τέλεια εποχή. Αργότερα θα κάνει πολύ κρύο και το βράδυ. Τώρα ο καιρός είναι πολύ γλυκός.
Τέτοιες κροκάλες βλέπαμε πολύ συχνά στην έρημο.
Πολύ συχνά οδηγούσαμε σε τέτοιους «δρόμους»:
Ετοιμάσαμε τα πράγματά μας γιατί σήμερα θα φεύγαμε για ακόμα πιο βόρεια. Ξεκινήσαμε πριν τις οκτώ και πολύ σύντομα μπήκαμε σε χωματόδρομους της ερήμου. Ψάχναμε μια παλιά εκκλησία που οι χρυσοθήρες είχαν καταστρέψει πιστεύοντας ότι θα βρουν χρυσαφικά στα θεμέλια της. Λεγόταν Mesaid.
Στην έρημο βλέπαμε ενδιαφέροντα τοπία που είχαν αρκετές εναλλαγές στην όψη. Δεν ήταν λίγες οι φορές που σταματούσαμε ή κάναμε μικρές παρακάμψεις για να δούμε καλύτερα και να φωτογραφίσουμε.
Είδαμε και την Mesaid, που ήταν μια πολύ μικρή τελείως κατεστραμμένη εκκλησία σε ένα όμορφο ερημικό και βραχώδες μέρος.
Μετά συνεχίσαμε τους χωματόδρομους βλέποντας υπέροχες εικόνες από πολλά χωριά που περάσαμε. Μιλάμε για αυθεντικές εικόνες της ερήμου αλλά και παραποτάμια χωριά. Κάναμε μια μεγάλη στάση στο Wadi Sebu να δούμε βραχογραφίες ηλικίας δέκα χιλιάδων ετών. Είχαν μεγάλο ενδιαφέρον. Ο Σάντι γνωρίζει αρκετά και λειτουργούσε και ως ξεναγός.
Οικογενειακή υπόθεση:
Τάφους των Σούφι βλέπαμε συχνά:
Μας είπε ότι σε μια μεγάλη περιοχή, από την οποία περνούσαμε, πριν δεκαπέντε περίπου χρόνια έγιναν ταραχές γιατί η κυβέρνηση ήθελε να κάνει ένα φράγμα. Είχαν γίνει πολλές διαδηλώσεις και το σχέδιο δεν εκτελέστηκε. Υπήρχε και ένα μνημείο για τους πεσόντες αγωνιστές.
Η επόμενη στάση ήταν δίπλα σε ένα λόφο για να δούμε από υψηλά το Νείλο και τον τρίτο καταρράκτη. Με τη Ντίνα ανεβήκαμε και το θέαμα ήταν καταπληκτικό και ονειρεμένο. Βέβαια μόνο καταρράκτης δεν ήταν εκεί, αφού απλά το νερό έτρεχε λίγο πιο γρήγορα. Βλέπαμε τον ποταμό για αρκετά χιλιόμετρα πριν και μετά τον καταρράκτη.
Ο «καταρράκτης»:
Κατόπιν έπρεπε να περάσουμε από την Ανατολική στη Δυτική όχθη του Νείλου. Θα παίρναμε ένα φερυ μποτ, το οποίο όμως βρισκόταν στην απέναντι όχθη. Για να έρθει στη μεριά μας έπρεπε να μεταφέρει τουλάχιστον δύο αυτοκίνητα, αλλιώς δεν τον συνέφερε να κινηθεί. Όμως από εκεί δεν είχε κίνηση και αργούσε.
Βρήκαμε την ευκαιρία να βγάλουμε φωτογραφίες με όλους που περίμεναν σαν κι εμάς. Ειδικά ένας τύπος ήθελε να βγάζουμε συνέχεια φωτογραφίες. Το ευχαριστούσε κι εμείς δεν του κόβαμε τη διάθεση. Στο τέλος μας τράβαγε προς μια μικρή παράγκα που είχε και πουλούσε κάτι μικρά πραγματάκια, φαγώσιμα και ποτά. Δεν ήταν δυνατόν να θέλουμε να πάρουμε κάτι από αυτά, αλλά προσπαθούσαμε να βρούμε κάτι, να τον βοηθήσουμε. Αυτός μας κοίταζε περίεργα και μας έκανε νοήματα για φωτογραφίες. Ήθελε να βγούμε με την «επιχείρηση του»! Μετά πάλι βρήκε κάτι γυαλιά ηλίου και ήθελε φωτογραφίες μαζί μας και να φοράμε όλοι μαύρα γυαλιά. Φυσικά κάθε φορά ήθελε να του δείχνουμε τις φωτογραφίες για να δει τη φάτσα του. Ήταν πολύ χαρούμενος.
Φωτογραφία με τον καπετάνιο:
Αφού είχαμε ζήσει την πρώτη νύχτα, η δεύτερη μας φάνηκε πιο ανεκτή. Άπλωσα το sleeping bag και από πάνω σκεπάστηκα με ένα σεντόνι. Είχε μερικά κουνούπια αλλά έβαλα αουτάν και γλίτωσα. Το δύσκολο σε αυτά τα σπίτια είπαμε είναι ότι οι τουαλέτες βρίσκονται μακριά από τα υπνοδωμάτια και τη νύχτα πρέπει λόγω κρύου σχεδόν να ντυθείς και να πας έξω. Το νερό δε θεωρείται πολύ καθαρό γιατί το τραβάνε από το Νείλο. Εγώ με αυτό πλένω τα δόντια και προς το παρόν όλα καλά. Και με το φαγητό κανένα πρόβλημα. Δεν πίστευα ποτέ ότι θα έτρωγα αυτά τα πράγματα σε αυτά τα μέρη και δεν θα είχα θέμα.
Το πρωί ο Σάντι έφερε πάλι το πρωινό σε ένα σαν αίθριο που είχε. Από την προηγούμενη μέρα είχε αγοράσει αραβικό καφέ και κάρδαμο και έκανε η Ντίνα ένα ωραίο καφέ. Εγώ έφαγα αρκετό τυρί από γάλα καμήλας και έφαγα επίσης ψωμί με χαλβά. Στο τέλος κατέβασα και δύο μπανάνες. Τουλάχιστον η απαίσια κουζίνα τους είχε ένα δυνατό ψυγείο και συντηρούσε τα διάφορα φαγώσιμά μας. Είχαμε και κρύο νερό όλη τη μέρα. Έβαζε μερικά μπουκάλια νερό στην κατάψυξη και τα έπαιρνε μαζί του σε ένα πλαστικό ψυγείο, οπότε έμενε κρύο το νερό και στα υπόλοιπα μπουκάλια όλη μέρα.
Δεν κάνει ιδιαίτερη ζέστη τη μέρα. Μια χαρά θερμοκρασία έχει. Νομίζω ότι θερμοκρασιακά ήρθαμε σε τέλεια εποχή. Αργότερα θα κάνει πολύ κρύο και το βράδυ. Τώρα ο καιρός είναι πολύ γλυκός.
Τέτοιες κροκάλες βλέπαμε πολύ συχνά στην έρημο.
Πολύ συχνά οδηγούσαμε σε τέτοιους «δρόμους»:
Ετοιμάσαμε τα πράγματά μας γιατί σήμερα θα φεύγαμε για ακόμα πιο βόρεια. Ξεκινήσαμε πριν τις οκτώ και πολύ σύντομα μπήκαμε σε χωματόδρομους της ερήμου. Ψάχναμε μια παλιά εκκλησία που οι χρυσοθήρες είχαν καταστρέψει πιστεύοντας ότι θα βρουν χρυσαφικά στα θεμέλια της. Λεγόταν Mesaid.
Στην έρημο βλέπαμε ενδιαφέροντα τοπία που είχαν αρκετές εναλλαγές στην όψη. Δεν ήταν λίγες οι φορές που σταματούσαμε ή κάναμε μικρές παρακάμψεις για να δούμε καλύτερα και να φωτογραφίσουμε.
Είδαμε και την Mesaid, που ήταν μια πολύ μικρή τελείως κατεστραμμένη εκκλησία σε ένα όμορφο ερημικό και βραχώδες μέρος.
Μετά συνεχίσαμε τους χωματόδρομους βλέποντας υπέροχες εικόνες από πολλά χωριά που περάσαμε. Μιλάμε για αυθεντικές εικόνες της ερήμου αλλά και παραποτάμια χωριά. Κάναμε μια μεγάλη στάση στο Wadi Sebu να δούμε βραχογραφίες ηλικίας δέκα χιλιάδων ετών. Είχαν μεγάλο ενδιαφέρον. Ο Σάντι γνωρίζει αρκετά και λειτουργούσε και ως ξεναγός.
Οικογενειακή υπόθεση:
Τάφους των Σούφι βλέπαμε συχνά:
Μας είπε ότι σε μια μεγάλη περιοχή, από την οποία περνούσαμε, πριν δεκαπέντε περίπου χρόνια έγιναν ταραχές γιατί η κυβέρνηση ήθελε να κάνει ένα φράγμα. Είχαν γίνει πολλές διαδηλώσεις και το σχέδιο δεν εκτελέστηκε. Υπήρχε και ένα μνημείο για τους πεσόντες αγωνιστές.
Η επόμενη στάση ήταν δίπλα σε ένα λόφο για να δούμε από υψηλά το Νείλο και τον τρίτο καταρράκτη. Με τη Ντίνα ανεβήκαμε και το θέαμα ήταν καταπληκτικό και ονειρεμένο. Βέβαια μόνο καταρράκτης δεν ήταν εκεί, αφού απλά το νερό έτρεχε λίγο πιο γρήγορα. Βλέπαμε τον ποταμό για αρκετά χιλιόμετρα πριν και μετά τον καταρράκτη.
Ο «καταρράκτης»:
Κατόπιν έπρεπε να περάσουμε από την Ανατολική στη Δυτική όχθη του Νείλου. Θα παίρναμε ένα φερυ μποτ, το οποίο όμως βρισκόταν στην απέναντι όχθη. Για να έρθει στη μεριά μας έπρεπε να μεταφέρει τουλάχιστον δύο αυτοκίνητα, αλλιώς δεν τον συνέφερε να κινηθεί. Όμως από εκεί δεν είχε κίνηση και αργούσε.
Βρήκαμε την ευκαιρία να βγάλουμε φωτογραφίες με όλους που περίμεναν σαν κι εμάς. Ειδικά ένας τύπος ήθελε να βγάζουμε συνέχεια φωτογραφίες. Το ευχαριστούσε κι εμείς δεν του κόβαμε τη διάθεση. Στο τέλος μας τράβαγε προς μια μικρή παράγκα που είχε και πουλούσε κάτι μικρά πραγματάκια, φαγώσιμα και ποτά. Δεν ήταν δυνατόν να θέλουμε να πάρουμε κάτι από αυτά, αλλά προσπαθούσαμε να βρούμε κάτι, να τον βοηθήσουμε. Αυτός μας κοίταζε περίεργα και μας έκανε νοήματα για φωτογραφίες. Ήθελε να βγούμε με την «επιχείρηση του»! Μετά πάλι βρήκε κάτι γυαλιά ηλίου και ήθελε φωτογραφίες μαζί μας και να φοράμε όλοι μαύρα γυαλιά. Φυσικά κάθε φορά ήθελε να του δείχνουμε τις φωτογραφίες για να δει τη φάτσα του. Ήταν πολύ χαρούμενος.
Φωτογραφία με τον καπετάνιο: