soudianos
Member
- Μηνύματα
- 3.695
- Likes
- 6.289
- Ονειρεμένο Ταξίδι
- Βερακρούζ
Μεταξύ της Jodhpur και της Udaipur κάναμε μία εκτός προγράμματος παράκαμψη και πήγαμε με τζιπάκι να δούμε το παραδοσιακό υποτίθεται χωριό Bisnoi. Για μένα ήταν απογοήτευση και απάτη. Μετά από 45 λεπτά οδήγηση σε χωματόδρομο μέσα σ ένα καταπράσινο τοπίο φτάσαμε σε μια αγροικία που την κατοικούσε μια καικ μοναδική οικογένεια!!! Μπαμπάς, μαμά και δύο μεγάλες κόρες που στην παρουσία μας εξαφανίστηκαν!! Αμέσως κατάλαβα ότι η επίσκεψη μας ήταν από πριν μιλημένη και μας περίμεναν. Έτοιμοι να μας δώσουν παράσταση…. Η γυναίκα ζύμωνε έξω στην χωμάτινη αυλή δίπλα σε μια παρασιά και ο άνδρας καθόταν μπροστά στα σύνεργα του μαζί με μια ζυγαριά ακριβείας και ετοίμαζε όπιο. Δίπλα στο κυρίως σπίτι ήταν δύο αποθήκες με αντικείμενα οικιακής χρήσεως παλιά εποχής τα ίδια που υπήρχαν και υπάρχουν ακόμα στα χωριά μας.
Τι σχέση έχει το παραδοσιακό αυτό χωριό της Ινδίας με τα δικά μας παραδοσιακά? Και δεν εννοώ παραδοσιακό αυτό όπου κάποιος ανακαίνισε ένα μέγαρο και το έκανε ξενοδοχείο/ταβέρνα, κι ούτε τα συγκροτήματα που κτιστήκανε με σπίτια παλαιάς αρχιτεκτονικής σκορπίζοντας εδώ κι εκεί παλιά εργαλεία και μυλόπετρες, αλλά αυτά των 20 κατοίκων με τις δυσκολίες που ακόμη υπάρχουν με τους χώρους όπου σε δύο δωμάτια ζήσανε πολύτεκνες οικογένειες, με την μπάνιο ακόμα έξω στην αυλή, χωριά που δεν έχουν φούρνο, ψιλικατζίδικο και τα χρειαζούμενα είτε είναι τρόφιμα είτε ρουχισμός τα φέρνουν ακόμα οι κλούβες. Τι άλλο θέλει να είναι παραδοσιακό όρος που ξευτιλίστηκε τελευταία? Κι έρχεται το Βισνόι που το γράφει και το Τ/Advisor να μας υποδέχεται παραδοσιακά!!!
Μας κέρασαν πάντως καφεδάκι από μασάλα και στο τέλος, εδώ ήταν η περίπτωση που σας ανέφερα σε προηγούμενη παράγραφο, ότι δηλ ο άνδρας με χαιρετούσε με το ένα χέρι, δεν μου το άφηνε, και με το άλλο χρησιμοποιώντας δείκτη και αντίχειρα έκανε το σήμα της πληρωμής μη γνωρίζοντας ότι η γυναίκα μου έχοντας το ταμείο των φιλοδωρημάτων είχε τακτοποιήσει το θέμα. Τι ξεπεσμός!!! Το μόνο που άξιζε σ αυτή την ολιγόωρη επίσκεψη ήταν ότι δίπλα στο σπιτάκι είδαμε το φυτό απ όπου παράγεται το σουσάμι, και η επιστροφή μας στο κεντρικό δρόμο ανάμεσα από απέραντα λιβάδια με πολυάριθμες λιμνούλες και κάπου - κάπου κάποια ελαφάκια που βοσκούσαν.
To νερό στισ σταμνές δροσίζεται
Το πηγάδι
Οι χαμηλοί θάμνοι παράγουν το σισάμι
Τι σχέση έχει το παραδοσιακό αυτό χωριό της Ινδίας με τα δικά μας παραδοσιακά? Και δεν εννοώ παραδοσιακό αυτό όπου κάποιος ανακαίνισε ένα μέγαρο και το έκανε ξενοδοχείο/ταβέρνα, κι ούτε τα συγκροτήματα που κτιστήκανε με σπίτια παλαιάς αρχιτεκτονικής σκορπίζοντας εδώ κι εκεί παλιά εργαλεία και μυλόπετρες, αλλά αυτά των 20 κατοίκων με τις δυσκολίες που ακόμη υπάρχουν με τους χώρους όπου σε δύο δωμάτια ζήσανε πολύτεκνες οικογένειες, με την μπάνιο ακόμα έξω στην αυλή, χωριά που δεν έχουν φούρνο, ψιλικατζίδικο και τα χρειαζούμενα είτε είναι τρόφιμα είτε ρουχισμός τα φέρνουν ακόμα οι κλούβες. Τι άλλο θέλει να είναι παραδοσιακό όρος που ξευτιλίστηκε τελευταία? Κι έρχεται το Βισνόι που το γράφει και το Τ/Advisor να μας υποδέχεται παραδοσιακά!!!
Μας κέρασαν πάντως καφεδάκι από μασάλα και στο τέλος, εδώ ήταν η περίπτωση που σας ανέφερα σε προηγούμενη παράγραφο, ότι δηλ ο άνδρας με χαιρετούσε με το ένα χέρι, δεν μου το άφηνε, και με το άλλο χρησιμοποιώντας δείκτη και αντίχειρα έκανε το σήμα της πληρωμής μη γνωρίζοντας ότι η γυναίκα μου έχοντας το ταμείο των φιλοδωρημάτων είχε τακτοποιήσει το θέμα. Τι ξεπεσμός!!! Το μόνο που άξιζε σ αυτή την ολιγόωρη επίσκεψη ήταν ότι δίπλα στο σπιτάκι είδαμε το φυτό απ όπου παράγεται το σουσάμι, και η επιστροφή μας στο κεντρικό δρόμο ανάμεσα από απέραντα λιβάδια με πολυάριθμες λιμνούλες και κάπου - κάπου κάποια ελαφάκια που βοσκούσαν.
To νερό στισ σταμνές δροσίζεται
Το πηγάδι
Οι χαμηλοί θάμνοι παράγουν το σισάμι