Alobar
Member
- Μηνύματα
- 41
- Likes
- 155
Περιεχόμενα
Ενότητα 3.
Το πρωί θα μας βρει χαλαρούς να τρώμε τις τηγανίτες που μας ετοίμασε ο J. Στις χώρες της Βαλτικής οι τηγανίτες(pancakes) αποτελούν το πιο διαδεδομένο πρωινό, ενώ οι ντόπιοι δεν χάνουν ευκαιρία να τις συνδυάσουν με sour cream, μια κρέμα που είναι πάμφθηνη και ταιριάζει παντού (κατά τη γνώμη τους). Ξεκινάμε σιγά σιγά για να δούμε μια τελευταία φορά την παλιά πόλη και μετά αράζουμε στα κανάλια, μέχρι να πάρουμε το λεωφορείο για Tallinn προς το μεσημέρι. Η ώρα περνάει ευχάριστα και ήρεμα και κάπου εδώ φτάνει ο καιρός να αποχαιρετίσουμε τη Ρίγα. Οι εντυπώσεις διαφέρουν. Εμένα μου άρεσε αρκετά, αν και μου βγάζει κάτι ψεύτικο αυτή η πόλη. Στον Φ. δεν άρεσε καθόλου..
<<Απαίσια πόλη, αυτά τα πανύψηλα κτίρια είναι τρομακτικά, δεν θα μπορούσα να ζω εδώ>>, επαναλαμβάνει αρκετές φορές για την πόλη που έμελλε να ψηφιστεί από τον ίδιο ως η χειρότερη της βαλτικής.
Κατευθυνόμαστε προς τον σταθμό για να βγάλουμε τα πρώτα εισιτήρια που θα βρούμε για Εσθονία. Μέχρι το βραδάκι θα έχουμε φτάσει στο Tallinn. Εκεί θα μας περιμένει ο A., Ρώσος γεννημένος και μεγαλωμένος στην Εσθονία, οπότε δεν θα έχουμε περιπέτειες ψάχνοντας το σπίτι που θα μας φιλοξενήσει για δυο μέρες. Και έτσι ακριβώς γίνεται. Ο A. παίρνει τις Λιθουανικές μπύρες που του φέραμε, δώρο σίγουρα πετυχημένο, αν κρίνει κανείς ότι το ψυγείο του έχει γύρω στις 50-60 μπύρες και καθόλου φαί. Πίνουμε και μια δυο μπύρες, αρχίζουμε να μιλάμε για την Εσθονία και μετά από λίγο πάμε για ύπνο. Ευτυχώς το σπίτι είναι ζεστό αυτή τη φορά.
Το πρωί θα μας βρει χαλαρούς να τρώμε τις τηγανίτες που μας ετοίμασε ο J. Στις χώρες της Βαλτικής οι τηγανίτες(pancakes) αποτελούν το πιο διαδεδομένο πρωινό, ενώ οι ντόπιοι δεν χάνουν ευκαιρία να τις συνδυάσουν με sour cream, μια κρέμα που είναι πάμφθηνη και ταιριάζει παντού (κατά τη γνώμη τους). Ξεκινάμε σιγά σιγά για να δούμε μια τελευταία φορά την παλιά πόλη και μετά αράζουμε στα κανάλια, μέχρι να πάρουμε το λεωφορείο για Tallinn προς το μεσημέρι. Η ώρα περνάει ευχάριστα και ήρεμα και κάπου εδώ φτάνει ο καιρός να αποχαιρετίσουμε τη Ρίγα. Οι εντυπώσεις διαφέρουν. Εμένα μου άρεσε αρκετά, αν και μου βγάζει κάτι ψεύτικο αυτή η πόλη. Στον Φ. δεν άρεσε καθόλου..
<<Απαίσια πόλη, αυτά τα πανύψηλα κτίρια είναι τρομακτικά, δεν θα μπορούσα να ζω εδώ>>, επαναλαμβάνει αρκετές φορές για την πόλη που έμελλε να ψηφιστεί από τον ίδιο ως η χειρότερη της βαλτικής.
Κατευθυνόμαστε προς τον σταθμό για να βγάλουμε τα πρώτα εισιτήρια που θα βρούμε για Εσθονία. Μέχρι το βραδάκι θα έχουμε φτάσει στο Tallinn. Εκεί θα μας περιμένει ο A., Ρώσος γεννημένος και μεγαλωμένος στην Εσθονία, οπότε δεν θα έχουμε περιπέτειες ψάχνοντας το σπίτι που θα μας φιλοξενήσει για δυο μέρες. Και έτσι ακριβώς γίνεται. Ο A. παίρνει τις Λιθουανικές μπύρες που του φέραμε, δώρο σίγουρα πετυχημένο, αν κρίνει κανείς ότι το ψυγείο του έχει γύρω στις 50-60 μπύρες και καθόλου φαί. Πίνουμε και μια δυο μπύρες, αρχίζουμε να μιλάμε για την Εσθονία και μετά από λίγο πάμε για ύπνο. Ευτυχώς το σπίτι είναι ζεστό αυτή τη φορά.