KostasLia
Member
- Μηνύματα
- 311
- Likes
- 1.742
- Επόμενο Ταξίδι
- για Βαλκάνια το κόβω
- Ταξίδι-Όνειρο
- Βιετνάμ
Πρωινό ξύπνημα και αφού σήμερα το μεσημέρι θα αναχωρούσαμε με τελικό προορισμό το χιονοδρομικό κέντρο του Salla, βιαστήκαμε να επισκεφτούμε το Ολυμπιακό Στάδιο και να απολαύσουμε την πρωινή θέα της πόλης από κει.
Ετοιμάσαμε γρήγορα τα πράγματα μας ώστε να τα έχουμε έτοιμα αφου 12.00 θα αφήναμε και το δωμάτιο του ξενοδοχείου.Το τρένο μας για την πόλη του Kemitzarvi έφευγε κατά τις 14.00. Ο σιδηροδρομικός σταθμός του Ελσίνκι απείχε περίπου δυο τετράγωνα από το ξενοδοχείο μας και για το λόγο αυτό προτιμήσαμε να αφήσουμε τα πράγματα εκεί και να γυρίσουμε να τα πάρουμε αργότερα για να μην τα κουβαλάμε..
Το Ολυμπιακό Στάδιο(Helsinki Olympic Stadium) του Ελσίνκι βρίσκεται στην περιοχή Töölö, περίπου 2 χλμ έξω από το κέντρο της πόλης και είναι το μεγαλύτερο στάδιο της χώρας. Σήμερα φιλοξενεί πολλές αθλητικές διοργανώσεις καθώς και μεγάλες συναυλίες. Εκεί έλαβαν χώρα τα περισσότερα αθλήματα των Ολυμπιακών αγώνων το 1952 αν και το στάδιο κατασκευάστηκε αρχικά για να φιλοξενήσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες το 1940, που ακυρώθηκαν εξαιτίας του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Το στάδιο είναι σήμερα η έδρα της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου της Φιλανδίας. Η κατασκευή του ξεκίνησε το 1934 και ολοκληρώθηκε το 1938 σε σχέδια των μοντερνιστών αρχιτεκτόνων Yrjö Lindegren και Toivo Jäntti. Το στάδιο ανακαινίσθηκε εξ’ ολοκλήρου το 1990-1994 και έφτασε στη σημερινή του μορφή το 2005 για να φιλοξενήσει το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου. Αρχικά μπορούσε να χωρέσει 70.000 θεατές, ενώ σήμερα μετά τις εργασίες ανακαίνισης μπορεί να φιλοξενήσει 45.000-50.000 θεατές. Ο πύργος του σταδίου αποτελεί αξιοθέατο της περιοχής, φτάνοντας τα 72 μέτρα, απ’ όπου απολαμβάνει κανείς πανοραμική θέα του Ελσίνκι.
Η ανάβαση για την κορυφή του πύργου γίνεται με ασανσερ και όχι με τα πόδια
Το κρύο στην κορυφή του πύργου ήταν τσουχτερό, έτσι καπνίσαμε ένα τσιγάρο,απολαύσαμε την θέα ,τραβήξαμε κάποιες φωτογραφίες και αναχωρήσαμε..
Λίγη ώρα αργότερα, και αφού είχαμε αφήσει για τα καλά πια το ξενοδοχείο μας φορτωμένοι με τα πράγματα μας φτάσαμε στον σιδηρογρομικό σταθμό του Ελσίνκι
Αφού είχαμε μπροστά μας κανα 1.30 ωρίτσα αποφασίσαμε με την Ε. να επισκεφτούμε το κοντινότερο σούπερ μάρκετ να εφοδιαστούμε με τρόφιμα και καλούδια για τις επόμενες μέρες. Βλέπεται το ξενοδοχείο που είχαμε κλείσει στο Salla δεν περιλάμβανε κανένα γεύμα, ούτε καν πρωινό, και όπως έλεγε και η ταμπέλα του Salla, ''Salla in the middle of nowhere'' βρισκόταν στην μέση του πουθενά, οπότε ο εφοδιασμός τροφίμων, μας ήταν απαραίτητος. Επίσης είχαμε και αρκετές ώρες στο τρένο (+μια διανυκτέρευση) και έπρεπε να φροντίσουμε και για αυτό.
Αφήσαμε λοιπόν τα αγόρια μαζί με τα πράγματα στο σταθμό, απογοητευμένοι λίγο ως προς τον οικονομικό προυπολογισμό του ταξιδιού μας, αφού όλα ήταν πανάκριβα και απλησίαστα για μας να μασουλάνε τα ξηροκάρπια που είχε φροντίσει να φέρει η Ε. από την Ελλάδα και κινήσαμε οι δυο αδερφούλες για το πλησιέστερο σούπερ μάρκετ.
Ακριβώς μετά τα ταμία, κατά την έξοδο από το τεράστιο σούπερ μαρκετ εντύπωση μου έκανε πως υπήρχαν φρουτάκια (τζόγος) ή αλλιώς κουλοχέρηδες και πολλοί ήταν εκείνοι που δοκίμαζαν την τύχη τους, ανάμεσα τους και μια γιαγιά.
Τους προσπεράσαμε και αρπάζοντας ένα καλάθι ξεκινήσαμε τα ψώνια μας..
Ξεκινήσαμε με ψωμί, μαρμελαδίτσες, μακαρόνια, λουκανικάκια, δημητριακά, γάλα, αυγά κοινώς τρόφιμα φθηνά που μπορούσαμε να ξεγελάσουμε την πείνα μας για μερικές μέρες και που δεν έχριζαν ψυγείο για ένα 24ωρο. Στα ράφια με τις κομπόστες φρούτων είδα κομπόστες με την ελληνική επωνυμία του Del monte που εδρευει στην Λάρισα, όπου πριν μερικά χρονάκια είχα εργαστεί ως εποχιακή ..και έπιασα τον εαυτό μου να νοσταλγεί την πόλη μου!!!
Οι τιμές περιττό να το πώ για εμάς τους 'Ελληνες ήταν στα ύψη..και από περιέργεια χαζεύοντας τις τιμές πέρασε παραπάνω από μια ώρα χωρίς καν να το καταλάβουμε..
Αφού πληρώσαμε στα ταμία, κατά την εξοδό μας από το μάρκετ έριξα μια τελευταία ματιά στους κουλοχέριδες!!!
Άλλο να σας το γράφω και άλλο να το βλέπεται...έπρεπε να χω μια κάμερα να το τραβήξω αλλά δυστυχώς θα πρέπει να αρκεστείται στην περιγραφή μου.. Η γιαγιά που ήταν εκεί και πρίν καμια ώρα, κοντούλα με κάτασπρο μαλλί αφάνα η οποία είχε ακουμπήσει το μπαστουνάκι της πάνω στο μηχάνημα πρέπει να ήταν τούλαχιστον 85και πάνω,είχε πορωθεί τόσο με το παιχνίδι που έριχνε το ένα κέρμα πίσω από το άλλο χτυπώντας με το άλλο της χέρι το μηχάνημα του κουλοχέρι..εντάξει αυτό και αν ήταν για γέλια..σίγουρα εαν την ανέβαζα στο you.tube θα γινόμουνα διάσημη και αυτήν και γω!!!
Η ώρα με τα λίγα και τα πολλά, περιγράφωντας στα αγόρια το θέαμα της γιαγιάς πέρασε γρήγορα και ευχάριστα και έφτασε η ώρα που ανεβήκαμε στο τρένο μας.
Τα εισητήρια μας είχαν κλειστεί μήνες πρίν από το ίντερνετ στην φανταστική τιμή των 59ευρώ το άτομο σε καμπίνα δίκλινη σε προσφορά από Ελσίνκι για Κεμιτζάρβι. Η αναχώρηση μας από τοn σταθμό του Ελσίνκι έγινε κατα τις 14.00 και η αφιξή μας στο Κεμιτζάρβι γύρω στις 9.00 το επόμενο πρωι. Οι δύο καμπίνες ήταν δίπλα δίπλα, το τρένο ήταν πεντακάθαρο, δεν έχω ξαναδεί τόσο καθαρό τρένο στην ζωή μου
Πραγματικά η διανυκτέρευση αυτή ίσως ήταν μια από τις ωραιότερες της ζωής μου..
για τους άλλους δεν ξέρω αν ήταν το ίδιο πάντως αυτό που μπορώ να εγγυηθώ είναι ότι ήταν σίγουρα μια εμπειρία ζωής για όλους μας!!!
Φυσικά μέχρι να μας πάρει ο ύπνος χαζεύαμε έξω από τα παράθυρα το πανέμορφο κάτασπρο παγωμένο τοπίο της Φιλανδικής φύσης, και με τις υπέροχες αυτές χιονισμένες εικόνες στο μυαλό μας,μας πήρε όλους γλυκά ο ύπνος!!!
Το ότι θα έκανα σκι με τάρανδο, θα έκανα έλκυθρο με χάσκι και θα γνώριζα μετά από κάποιες μέρες τον αγαπητό σε όλους μας Αγιο-Βασίλη είναι λίγα από τα πράγματα που σκεφτόμουνα ..!!!!
Ετοιμάσαμε γρήγορα τα πράγματα μας ώστε να τα έχουμε έτοιμα αφου 12.00 θα αφήναμε και το δωμάτιο του ξενοδοχείου.Το τρένο μας για την πόλη του Kemitzarvi έφευγε κατά τις 14.00. Ο σιδηροδρομικός σταθμός του Ελσίνκι απείχε περίπου δυο τετράγωνα από το ξενοδοχείο μας και για το λόγο αυτό προτιμήσαμε να αφήσουμε τα πράγματα εκεί και να γυρίσουμε να τα πάρουμε αργότερα για να μην τα κουβαλάμε..
Το Ολυμπιακό Στάδιο(Helsinki Olympic Stadium) του Ελσίνκι βρίσκεται στην περιοχή Töölö, περίπου 2 χλμ έξω από το κέντρο της πόλης και είναι το μεγαλύτερο στάδιο της χώρας. Σήμερα φιλοξενεί πολλές αθλητικές διοργανώσεις καθώς και μεγάλες συναυλίες. Εκεί έλαβαν χώρα τα περισσότερα αθλήματα των Ολυμπιακών αγώνων το 1952 αν και το στάδιο κατασκευάστηκε αρχικά για να φιλοξενήσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες το 1940, που ακυρώθηκαν εξαιτίας του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Το στάδιο είναι σήμερα η έδρα της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου της Φιλανδίας. Η κατασκευή του ξεκίνησε το 1934 και ολοκληρώθηκε το 1938 σε σχέδια των μοντερνιστών αρχιτεκτόνων Yrjö Lindegren και Toivo Jäntti. Το στάδιο ανακαινίσθηκε εξ’ ολοκλήρου το 1990-1994 και έφτασε στη σημερινή του μορφή το 2005 για να φιλοξενήσει το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου. Αρχικά μπορούσε να χωρέσει 70.000 θεατές, ενώ σήμερα μετά τις εργασίες ανακαίνισης μπορεί να φιλοξενήσει 45.000-50.000 θεατές. Ο πύργος του σταδίου αποτελεί αξιοθέατο της περιοχής, φτάνοντας τα 72 μέτρα, απ’ όπου απολαμβάνει κανείς πανοραμική θέα του Ελσίνκι.
Η ανάβαση για την κορυφή του πύργου γίνεται με ασανσερ και όχι με τα πόδια
Το κρύο στην κορυφή του πύργου ήταν τσουχτερό, έτσι καπνίσαμε ένα τσιγάρο,απολαύσαμε την θέα ,τραβήξαμε κάποιες φωτογραφίες και αναχωρήσαμε..
Λίγη ώρα αργότερα, και αφού είχαμε αφήσει για τα καλά πια το ξενοδοχείο μας φορτωμένοι με τα πράγματα μας φτάσαμε στον σιδηρογρομικό σταθμό του Ελσίνκι
Αφού είχαμε μπροστά μας κανα 1.30 ωρίτσα αποφασίσαμε με την Ε. να επισκεφτούμε το κοντινότερο σούπερ μάρκετ να εφοδιαστούμε με τρόφιμα και καλούδια για τις επόμενες μέρες. Βλέπεται το ξενοδοχείο που είχαμε κλείσει στο Salla δεν περιλάμβανε κανένα γεύμα, ούτε καν πρωινό, και όπως έλεγε και η ταμπέλα του Salla, ''Salla in the middle of nowhere'' βρισκόταν στην μέση του πουθενά, οπότε ο εφοδιασμός τροφίμων, μας ήταν απαραίτητος. Επίσης είχαμε και αρκετές ώρες στο τρένο (+μια διανυκτέρευση) και έπρεπε να φροντίσουμε και για αυτό.
Αφήσαμε λοιπόν τα αγόρια μαζί με τα πράγματα στο σταθμό, απογοητευμένοι λίγο ως προς τον οικονομικό προυπολογισμό του ταξιδιού μας, αφού όλα ήταν πανάκριβα και απλησίαστα για μας να μασουλάνε τα ξηροκάρπια που είχε φροντίσει να φέρει η Ε. από την Ελλάδα και κινήσαμε οι δυο αδερφούλες για το πλησιέστερο σούπερ μάρκετ.
Ακριβώς μετά τα ταμία, κατά την έξοδο από το τεράστιο σούπερ μαρκετ εντύπωση μου έκανε πως υπήρχαν φρουτάκια (τζόγος) ή αλλιώς κουλοχέρηδες και πολλοί ήταν εκείνοι που δοκίμαζαν την τύχη τους, ανάμεσα τους και μια γιαγιά.
Τους προσπεράσαμε και αρπάζοντας ένα καλάθι ξεκινήσαμε τα ψώνια μας..
Ξεκινήσαμε με ψωμί, μαρμελαδίτσες, μακαρόνια, λουκανικάκια, δημητριακά, γάλα, αυγά κοινώς τρόφιμα φθηνά που μπορούσαμε να ξεγελάσουμε την πείνα μας για μερικές μέρες και που δεν έχριζαν ψυγείο για ένα 24ωρο. Στα ράφια με τις κομπόστες φρούτων είδα κομπόστες με την ελληνική επωνυμία του Del monte που εδρευει στην Λάρισα, όπου πριν μερικά χρονάκια είχα εργαστεί ως εποχιακή ..και έπιασα τον εαυτό μου να νοσταλγεί την πόλη μου!!!
Οι τιμές περιττό να το πώ για εμάς τους 'Ελληνες ήταν στα ύψη..και από περιέργεια χαζεύοντας τις τιμές πέρασε παραπάνω από μια ώρα χωρίς καν να το καταλάβουμε..
Αφού πληρώσαμε στα ταμία, κατά την εξοδό μας από το μάρκετ έριξα μια τελευταία ματιά στους κουλοχέριδες!!!
Άλλο να σας το γράφω και άλλο να το βλέπεται...έπρεπε να χω μια κάμερα να το τραβήξω αλλά δυστυχώς θα πρέπει να αρκεστείται στην περιγραφή μου.. Η γιαγιά που ήταν εκεί και πρίν καμια ώρα, κοντούλα με κάτασπρο μαλλί αφάνα η οποία είχε ακουμπήσει το μπαστουνάκι της πάνω στο μηχάνημα πρέπει να ήταν τούλαχιστον 85και πάνω,είχε πορωθεί τόσο με το παιχνίδι που έριχνε το ένα κέρμα πίσω από το άλλο χτυπώντας με το άλλο της χέρι το μηχάνημα του κουλοχέρι..εντάξει αυτό και αν ήταν για γέλια..σίγουρα εαν την ανέβαζα στο you.tube θα γινόμουνα διάσημη και αυτήν και γω!!!
Η ώρα με τα λίγα και τα πολλά, περιγράφωντας στα αγόρια το θέαμα της γιαγιάς πέρασε γρήγορα και ευχάριστα και έφτασε η ώρα που ανεβήκαμε στο τρένο μας.
Τα εισητήρια μας είχαν κλειστεί μήνες πρίν από το ίντερνετ στην φανταστική τιμή των 59ευρώ το άτομο σε καμπίνα δίκλινη σε προσφορά από Ελσίνκι για Κεμιτζάρβι. Η αναχώρηση μας από τοn σταθμό του Ελσίνκι έγινε κατα τις 14.00 και η αφιξή μας στο Κεμιτζάρβι γύρω στις 9.00 το επόμενο πρωι. Οι δύο καμπίνες ήταν δίπλα δίπλα, το τρένο ήταν πεντακάθαρο, δεν έχω ξαναδεί τόσο καθαρό τρένο στην ζωή μου
Πραγματικά η διανυκτέρευση αυτή ίσως ήταν μια από τις ωραιότερες της ζωής μου..
για τους άλλους δεν ξέρω αν ήταν το ίδιο πάντως αυτό που μπορώ να εγγυηθώ είναι ότι ήταν σίγουρα μια εμπειρία ζωής για όλους μας!!!
Φυσικά μέχρι να μας πάρει ο ύπνος χαζεύαμε έξω από τα παράθυρα το πανέμορφο κάτασπρο παγωμένο τοπίο της Φιλανδικής φύσης, και με τις υπέροχες αυτές χιονισμένες εικόνες στο μυαλό μας,μας πήρε όλους γλυκά ο ύπνος!!!
Το ότι θα έκανα σκι με τάρανδο, θα έκανα έλκυθρο με χάσκι και θα γνώριζα μετά από κάποιες μέρες τον αγαπητό σε όλους μας Αγιο-Βασίλη είναι λίγα από τα πράγματα που σκεφτόμουνα ..!!!!
Last edited: