Αργεντινή Ουρουγουάη Χορεύοντας Τάνγκο στη χώρα του Γαρδέλ, του Mάτε και της Μπόκα Τζούνιορς! Αργεντινή Ολέ!

evaT

Member
Μηνύματα
1.551
Likes
12.597
Επόμενο Ταξίδι
?
Ονειρεμένο Ταξίδι
Ιαπωνία

18-21/01/2020 Montevideo - Colonia del Sacramento

Σάββατο απογευματάκι και παίρνουμε από το Puerto Μadero το Buquenbus, το καταμαράν δηλαδή που σε δυόμισι περίπου ώρες και 75 ευρουπουλάκια που σκάσαμε έκαστος για το εισιτήριο (μιας μόνο διαδρομής!) από το διαδικτυακό portal της εταιρίας ήδη 2 μήνες πριν το ταξίδι , σε βγάζει στην αντιπέρα όχθη στο Μοντεβιδέο. Ουσιαστικά αισθάνεσαι ότι είσαι σε αεροδρόμιο, περνάς τελωνειακό έλεγχο παίρνεις σφραγίδα εξόδου από Αργεντινή και παραδίπλα εισόδου στην Ουρουγουάη, οι βαλίτσες περνάνε από ακτίνες Χ και μέσω φυσούνας μπαίνεις μέσα στο πλοίο το οποίο μόλις έχουν σφουγγαρίσει εξού και άπαντες επιβαίνοντες αναγκάζονται από τη σπιτονοικυρά όπως φορέσουν τα σχετικά ποδονάρια πριν μπουν στη μεγάλη σάλα , όμοια με αυτά των γιατρών στα χειρουργεία- πλην όμως μάσκες δεν μας έδωσαν αν και αυτές τις μέρες με τους κοροναιούς να περιφέρονται αδέσποτοι ανά την υφήλιο πιθανότατα να επιμένουν σε πλήρη αποστείρωση!

Ο Αρης φορώντας τα ποδονάρια του χαζεύει τις φωτογραφίες στο κινητό του να περάσει η ώρα...Μισοάδειο το Buquenbus αλλά με τέτοιες τιμές!!!

IMG_20200118_153757.jpg



Το ταξίδι ήταν άνετο και σύντομο (ένα ΚΤΕΛ μας έλειπε και είχαμε συμπληρώσει όλα τα μέσα μεταφοράς αλλά μας ερχόταν κ αυτό οσονούπω...) και φτάσαμε στο λιμάνι του Μοντεβιδέο. Με το γνωστό uber αλλά με αισθητά αυξημένη τιμή ξεκινήσαμε για την περιοχή Pocitos που είναι κάτι σαν την Περαία του Μοντεβιδέο δεδομένου ότι είμαστε εν μέσω θέρους και όλες οι συστάσεις προέτρεπαν διαμονή κοντά στις παραθαλάσσιες περιοχές αντί του κέντρου που ερημώνει.

Η διαδρομή ήταν ευχάριστη κατά μήκος της Rambla που είναι η παραλιακή τους οδός με μήκος 22 χιλιόμετρα, όταν λέμε παραλία εννοούμε τον ίδιο καφετί Rio de la Plata τι νομίζατε; και αριστερά μοντέρνες πολυκατοικίες ενώ πετύχαμε έναν ουμπερά σκέτη αποκάλυψη (γενικά από τους ταρίφες μάθαμε πολλά για τις πόλεις) ο οποίος ήξερε από σουπερλίγκα, ομάδες και παίχτες της Ελλάδας. Δηλαδή ρησπέκτ! Είσαι Λατινική Αμερική με ομαδάρες Κόπα Λιμπερταδόρες και δε συμαζεύεται και γνωρίζεις τι τρέχει ποδοσφαιρικά στην άλλη άκρη του Ατλαντικού στην Ψαροκώσταινα!
Ο οποίος επίσης μας ενημέρωσε ότι στην Ουρουγουάη η μαριχουάνα πωλείται ελεύθερα στους ντόπιους (αλλά όχι και στους τουρίστες) και πως να μην ξαφνιαστούμε αν αντιληφθούμε ότι καπνίζουν παραδίπλα μας είναι κάτι πολύ φυσικό γι αυτούς. Λες και εκει που απαγορεύεται δεν το μυρίζεις κάθε τρεις και λίγο! Προσφέρθηκε μάλιστα να μας πουλήσει και λιγάκι αν θέλαμε γιατί Ουρουγουάη es mate, marijuana y tranquilοοοοοο!!!
Τώρα αν ήξερε ότι ο αδερφός μου είναι υψηλόβαθμος στην αεροπορία, ο Αρης εν μέρει ασχολείται και με την καταπολέμηση των ναρκωτικών...όσο για μένα έχω κόψει τσιγάρο και οτιδήποτε... καπνίζεται εδώ και χρόνια χαχα μάλλον δεν θα τα ξεστόμιζε τόσο αυθόρμητα :bleh:

Φτάνουμε λοιπόν στο χόστελ που είχα κλείσει το οποίο σημειώστε...είχε βαθμολογία 9 στο booking λόγω τοποθεσίας και εξαιρετικών σχολίων για τις εγκαταστάσεις...
Η τοποθεσία ήταν όντως πολύ κοντά στην παραλία. Μπαίνοντας στην υποτιθέμενη υποδοχή σκέφτηκα απλά καταθλιπτικό...Η ρεσεψιονίστ μου ζήτησε να ξοφλήσουμε τη διαμονή στην άφιξη μια και όλες μου οι κρατήσεις ήταν με δυνατότητα ακύρωσης και μας πήγε στο δωματιό μας...ΣΟΚ. καμία σχέση με αυτό που έβλεπα στις φωτό...Ανοιξα την ανάρτηση για να δω αν πρόκειται για το ίδιο πράγμα! Στις φωτογραφίες τα κρεβάτια ήταν καλοστρωμένα, το περιβάλλον τακτοποιημένο ,καθαρό καλαίσθητο. Αυτό που αντίκριζα ήταν κρεβάτια άστρωτα (μας έφερε σεντόνια να στρώσουμε μόνοι μας φυσικά) οι τοίχοι υγροί και σε πολλά σημεία οι σοβάδες είχαν εγκαταλείψει το μάταιο τούτο κόσμο, τα πάντα ήταν φθαρμένα σαν εκείνη τη διαφήμιση που τα πατώματα και τα παράθυρα φωνάζουν τρίζοντας θέλω ανακαίνιση....και το χειρότερο όλων ήταν η μπόχα που αναδυόταν από παντού! Κλεισούρα, υγρασία και τσιγαρίλα!
Ο αδερφός μου ως έμπειρος στρατιωτικός έσπαγε πλάκα με τις αντιδράσεις μου και ύστερα από λίγο μου λέει αδερφή καλύτερα στο μπάνιο να μην πας :eek: Εχω μείνει λέει και σε στρατώνες....οι στρατώνες ήταν λίγο καλύτεροι :cry::cry: τι να πω και γω αφού μόνη μου το είχα κλείσει! ποιόν να μουτζώσω τον εαυτό μου;;
Στο μεταξύ όλο το χόστελ ήταν ένα αχούρι. Οι κοινόχρηστοι χώροι φθαρμένοι, οι τοίχοι μουχλιασμένοι ένα χάλι παντού. Οι ένοικοι ηλικιών 19-25 με τη φιλοσοφία του μπάφου γραμμένη στα κούτελά τους (από αυτούς μάλλον έπαιρναν τα διθυραμβικά σχόλια αλλά φρόντισα εγώ αργότερα να τους κατεβάσω λίγο τη βαθμολογία μπας και σωθεί άλλος κόσμος!) , ενώ ο ιδιοκτήτης ήταν όλη τη μέρα ξαπλωμένος ανάσκελα στον καναπέ του κοινόχρηστου χώρου ανήμπορος να κουνηθεί από τη μαστούρα κοιτάζοντας τα ταβάνια. Κάποια στιγμή κατέβηκα να πιω έναν καφέ μαζί με τους άλλους και τον παρατηρούσα επί μισή ώρα να κοιτάζει επίμονα τη μούχλα κατακόρυφα από το κεφάλι του. Φυσικά μούχλα την έβλεπα εγώ. Αυτός παίζει να έβλεπε την Καπέλα Σιξτίνα :bleh::bleh:

Το βραδάκι βγήκαμε βόλτα στην παραλία και στην περιοχή γύρω μας όπου υπήρχαν εστιατόρια και μπαρ. Στο μισό χιλιόμετρο περίπου βρισκόταν η τουριστική επιγραφή της πόλης όπου συνήθως γίνεται σκοτωμός για μια φωτογραφία. Η εικόνα που αντικρίσαμε εμείς ήταν η εξής:

Είμαι και σε ασορτί με τα χρώματα!

IMG_20200118_205048.jpg



και μετά στην παραλία είδαμε αυτό!

IMG_20200118_203044.jpg



Νέκρα παντού! Που πήγε ο κόσμος ρε παιδιά;;; Αααα είναι ΣΚ έφυγαν όλοι στις παραλίες;; Στις ποιεεεςςς;;;;
Την ίδια εικόνα αντικρίσαμε και στα εστιατόρια ομοίως και στα μπαρ. Ψυχή ζώσα! Και η επόμενη κατραπακιά ήρθε από τις τιμές. Εκεί που είμασταν άπλες στην Αργεντινή και να τα ασάδο να τα κρασιά, εδώ μια ταπεινή πίτσα για 2 άτομα κόστιζε κοντά στα 15 ευρώ!
Πήγαμε για ύπνο απογοητευμένοι, ελπίζοντας ότι θα υπάρχει κάτι πιο αξιόλογο να δούμε την επόμενη μέρα που θα περιφερόμασταν στην πόλη....
Φρούδες ελπίδες. Πέσαμε σε σκ η πόλη ήταν έρημο τοπίο. Περπατήσαμε από την Πλατεία Ανεξαρτησίας προς τη νέα πόλη και μέσα στην παλιά μέχρι το Mercado de Puerto που υποτίθεται ότι σφύζει από ζωή...παντού η ίδια εικόνα! Εμείς και κανά δυό ακόμα ξεχασμένοι τουρίστες. Και πέρα από ότι δεν βλέπαμε και κάτι τουριστικά αξιόλογο η έλλειψη κόσμου αφαιρούσε και την όποια ενέργεια μπορεί να ενέδιδε η πόλη. Η οποία πόλη έχει περίπου το μέγεθος της Θεσσαλονίκης και παρόμοιο πληθυσμό οπότε το κέντρο περπατιέται εύκολα.

Πλατεία Ανεξαρτησίας

IMG_20200119_110746.jpg




IMG_20200119_110814.jpg




IMG_20200119_110844.jpg




IMG_20200119_111845.jpg



εκεί που περπατούσαμε είδαμε κ αυτό!

IMG_20200119_114023.jpg



Ciudad vieja έρημη!

IMG_20200119_115808.jpg




IMG_20200119_120046.jpg



IMG_20200119_121620.jpg



IMG_20200119_122259.jpg



Αλήθεια βλέπετε κάτι όμορφο που δεν βλέπω εγώ;;;

Στο μεταξύ η ζέστη έσφιξε πολύ και αναγκαστικά έπρεπε να γυρίσουμε στο δωμάτιο μας....εεεε σόρυ στο στάβλο μας! και να ξαναβγούμε αργότερα με τη δροσιά να περπατήσουμε στην παραλία που ήταν και το μόνο κομμάτι της πόλης που μας άρεσε να ξαναδούμε και το περιβόητο ηλιοβασίλεμα της Νότιας Αμερικής!


IMG_20200119_134051.jpg



Πίσω στο αχούρι είμασταν όλοι κατηφείς. Εγώ ένιωθα ότι ξεπερνάω τα όριά μου εκεί μέσα! Δεν είμαι μη μου άπτου και ελεύθερο κάμπιγκ έχω κάνει και έξω έχω κοιμηθεί υπό συνθήκες. Αλλά λίγο η κούραση τόσων ημερών στους δρόμους λίγο ότι ήταν το πρώτο μου τόσο πολυήμερο ταξίδι και είχε αρχίσει να μου λείπει το σπίτι μαζί με ένα μέρος που τουριστικά μου φάνηκε αδιάφορο και τη μπίχλα να με περιτριγυρίζει , εεε η ψυχολογία άρχισε να με εγκαταλείπει. Αποφασίσαμε σύσσωμοι να κάψουμε την τελευταία διανυκτέρευση κι ας την είχαμε πληρώσει (υποτίθεται θα μέναμε άλλο ένα 24ωρο πριν πάμε στην Κολώνια αλλά δεν υπήρχε κάτι ενδιαφέρον να δούμε πλέον στην περιοχή) και αντ' αυτού να κάνουμε διακοπές!! Κλείσαμε ένα ωραιότατο 4στερο στην Κολώνια ντε Σακραμέντο που αρχικά θα επισκεφτόμασταν μόνο για λίγες ώρες οπότε μας έμενε ένα μόνο βράδυ ακόμα να περάσουμε όπως όπως στο Μοντεβιδέο.
Βγήκαμε βόλτα μετά τις 7 που ήταν πιο δροσερά και ο κόσμος είχε αρχίσει αν επιστρέφει από το σακ/κο, η παραλία επιτέλους είχε ζωή!! Ολοι περπατούσαν με ένα μάτε στο χέρι. Αν και είμασταν ήδη εξοικειωμένοι με το θέαμα από την Αργεντινή αυτοί εδώ πραγματικά έδειχναν να μην πηγαίνουν πουθενά χωρίς το θερμός! Οικογένειες με παιδιά; Μάτε. Μαζί με την πεθερά; Μάτε! Ραντεβουδάκι με το κορίτσι; Μάτε φυσικά;;; Παντού και πάντα μάτε!
Περπατήσαμε 3-4 χιλιόμετρα ως την Punta Carretas που θεωρείται το πιο ωραίο σημείο για το φημισμένο ηλιοβασίλεμα. Μάλλον το πετύχαμε σωστά γιατί είχε αρκετό κόσμο στο σημείο με τις φωτογραφικές και τις go pro ανά χείρας!

Εγώ με την πτωχή ψηφιακή μου Sony κάνω ότι μπορώ...Ομολογώ ότι δεν μου αρέσει η φωτογραφία, δεν είμαι καλή και προτιμώ να τις βγάζουν άλλοι.

DSC03984.JPG




Νταξ....Καλό ήταν!!

IMG_20200119_193204.jpg




DSC03989.JPG



IMG_20200119_195558.jpg



Στο γυρισμό η Rambla είχε κόσμο που βημάτιζε πάνω κάτω


IMG_20200119_202849.jpg



Βρήκαμε και μια καντίνα στο δρόμο και φάγαμε βρώμικο Ουρουγουάης....σε τιμές Σκανδιναβίας!

Από όσα μάθαμε για τη χώρα αυτή τη στιγμή αποτελεί φορολογικό παράδεισο για τους υπόλοιπους της Λατινικής Αμερικής και κυρίως για τους Αργεντίνους που αντιμετωπίζουν τα χίλια μύρια με την οικονομία τους. Μη υπάρχοντος ουδεμία εμπιστοσύνη προς τις τράπεζές τους αναγκαστικά ταξιδεύουν προς την κοντινή Ουρουγουάη προκειμένου να καταθέσουν τις οικονομίες τους, έτσι εξηγούνται και οι ακριβές τιμές στα μεταφορικά-υπάρχει ζήτηση!
Επιπλέον στην Αργεντινή τελευταία η κυβέρνηση έχει επιβάλει φόρο 30% !!!! σ όλα τα ταξίδια των Αργεντινών προκειμένου να αναχαιτίσει κάπως την εκροή συναλλάγματος. Με αποτέλεσμα να τους δυσχεραίνει ακόμα περισσότερο να ταξιδέψουν. Υστερα γκρινιάζουμε εμείς για τον ΕΝΦΙΑ...

Γυρίζοντας προς το βρωμοχόστελ πετύχαμε το σημείο συνάντησης των καγκουράδων του Μοντεβιδέο!
Καμιά 20αριά αυτοκίνητα με ηχητικά subwoofer και φωτορυθμικά έπαιζαν στη διαπασών ρεγκετόν και κόσμος σαν εμάς καθόταν απέναντι και χάζευε.


Κι αφού το ζήσαμε κ αυτό είπαμε να πάμε για ύπνο να έρθει μια ώρα γρηγορότερα η επόμενη μέρα και να πάμε να βουτήξουμε σε καμιά πισίνα που τόσες μέρες είχαμε ζεματιστεί από τον καυτό ήλιο και άντε να βρεις κουράγιο να καταδυθείς στα καφέ μπουγαδόνερα!

 
Last edited:

evaT

Member
Μηνύματα
1.551
Likes
12.597
Επόμενο Ταξίδι
?
Ονειρεμένο Ταξίδι
Ιαπωνία
6-7/01/2020 Μαδρίτη

Ο χρόνος από τη στιγμή που κλείστηκαν τα εισιτήρια μέχρι την πραγματοποίηση του ταξιδιού πέρασε αργά και βασανιστικά....Από τη μία εποχή με πολύ δουλειά και πλέον δεν μπορούσα να λείψω ούτε μέρα από τη δουλειά (ενόψει της μεγάλης άδειας που ζήτησα), από την άλλη κάθε δευτερόλεπτο που έβρισκα διαθέσιμο έψαχνα πληροφορίες διάβαζα οτιδήποτε χρήσιμο και άχρηστο έπεφτε στην αντίληψή μου και λίγο λίγο το ταξίδι αποκτούσε μια πιο σαφή υπόσταση!
Βέβαια όλο αυτό τον καιρό κάθε άλλη σκέψη είχε σχεδόν παραμεριστεί και στο μυαλό μου κυριαρχούσε π σχεδιασμός. η αδημονία καθώς και μια ακαθόριστη ανησυχία μια και αυτό θα ήταν το μεγαλύτερο μέχρι στιγμής ταξίδι μου τόσο σε απόσταση όσο και χρονικά.
Ανησυχία για το πόσο κουραστικό θα αποδειχθεί , τι θα γίνει αν κλατάρω στη μέση, αν αρρωστήσουμε από τις εναλλαγές στο κλίμα και διάφορα τέτοια πιθανά και απίθανα.
Εντέλει η πολυπόθητη μέρα έφτασε και ξεκινήσαμε με βαρβάτο χειμώνα από το αεροδρόμιο Μακεδονία ,με την πρώτη πτήση προς τη Μπολώνια.
Εκεί δεν υπήρχε αρκετός χρόνος για να βγούμε στην πόλη οπότε μετά από μια ωραιότατη καρμπονάρα σε εστιατόριο του αεροδρομίου συνεχίσαμε με την επόμενη πτήση προς Μαδρίτη.
Φτάσαμε βραδάκι και κατευθείαν μετρό και Puerta del Sol όπου είχα βρει ένα ωραιότατο χοστελάκι με ιδιωτικό δωμάτιο και μόνο 45 ευρώ το βράδυ με πρωινό! Αφήσαμε τα βαλιτσάκια και η πρώτη εικόνα που αντίκρυσα βγαίνοντας στην πλατεία ήταν αυτή!

δεν το λες και άσχημα....
IMG_20200106_205819.jpg


Kάναμε μια βόλτα στη συνοικία του Lavapies ψάχνοντας μάταια να βρούμε κάτι ανοιχτό να τσιμπήσουμε...είχε πάει 11 το βράδυ και όλες οι κουζίνες είχαν κλείσει....Ισπανία σου λέει μετά! και εντέλει καταλήξαμε σε ένα wine bar που μας έβγαλε λίγο jamon & queso μαζί με υπέροχο vino tinto γιατί είχε κολλήσει το στομάχι στην πλάτη...

84398877_10158206773227884_4203208025550356480_o.jpg


Η επόμενη μέρα ξεκίνησε με έναν εκθαμβωτικό ήλιο και θερμοκρασίες άνοιξης οπότε ξεχυθήκαμε στην πόλη και περπατήσαμε όσο δεν άντεχαν τα πόδια μας. Ο αδερφός μου είχε έρθει Μαδρίτη άλλες 2-3 φορές οπότε ήξερε δρόμους και κατατόπια. Εγώ με τον Αρη για πρώτη φορά και χαζέψαμε με τα όμορφα κτίρια, τους δρόμους, το ιστορικό κέντρο, του κήπους και τόσα άλλα!
Σας περιγράφω τη βόλτα φωτογραφικά γιατί μια εικόνα ίσον χίλιες λέξεις! Αν και παρακάτω έχω σκοπό να γράψω και πολυυυυύ κείμενο!

Piaza Mayor
DSC03793.JPG


Piaza Mayor
83206328_10158206302412884_6102758716384215040_n.jpg

Ανάκτορα
83062186_10158206303467884_7628007856389750784_n.jpg

Ανάκτορα
82829975_10158206303592884_4337737134384349184_n.jpg

Almudena
DSC03797.JPG

Εφιπποι Ισπανοί Δημοτόμπατσοι....Κύριε Ζέρβα πάρτε καμιά ιδέα!!!
83080806_10158206303152884_3745120609193951232_n.jpg

Μπυραρία στο ιστορικό κέντρο
83314479_10158206304042884_8612085366138077184_n.jpg


Τα αδερφάκια! (δεν μοιάζουμε ο κουμπάρος ήταν άλλο χρώμα :bleh: )
83580105_10158206302782884_8385845803452727296_n.jpg

Churros με σοκολάτα μμμμμμμμμμμ!!!!
83797971_10158206304477884_6978264018439897088_n.jpg

84002069_10158206301522884_3146641865961373696_n.jpg
83243859_10158206302727884_4134995586883518464_n.jpg

Retiro
83673067_10158206304987884_2444935447785242624_n.jpg

Retiro
84334882_10158206305042884_5080500850044960768_n.jpg

Tapas!
83997673_10158206304402884_1070350818470789120_n.jpg

μμμμμμμμμ
84995518_10158206304312884_7626867933414686720_n.jpg

Madrid
DSC03799.JPG


Ιστορικό κέντρο
83225093_10158206305137884_8405462594130804736_n.jpg


Δυστυχώς η επιθυμία μου να επισκεφτώ το Reina Sofia κυρίως για να δω τη Γκουέρνικα έπεσε στο κενό καθώς τις Τρίτες το μουσείο είναι κλειστό το οποίο δεν γνώριζα και διαπίστωσα όταν έφτασα εκεί. Στεναχωρέθηκα λίγο αλλά σκέφτηκα πως έχω να δω πολλά πράγματα στη συνέχεια και ίσως μου δοθεί άλλη ευκαιρία στο μέλλον....
Μ αυτά και με εκείνα η ώρα πέρασε και πήραμε το δρόμο για το αεροδρόμιο, η πτήση μας για Μπουένος Αιρες έφευγε στις 12 τα μεσάνυχτα....επιβιβαστήκαμε και το μεγάλο ταξίδι ξεκινούσε τώρα....
 

Attachments

Last edited:

travelbreak

Member
Μηνύματα
1.728
Likes
14.324
Επόμενο Ταξίδι
???
Ονειρεμένο Ταξίδι
Υπερσιβηρικός
όλο το ταξίδι θα γινόταν με μια χειραποσκευή 10 κιλών
Έχεις καμιά (διακριτική) φωτογραφία αυτής της χειραποσκευής;
Όχι τίποτε άλλο, να τη δείξω στη γυναίκα μου θέλω!!
Εγώ (ως ανήρ) θέλω να δω του αδελφού σου.
Και για να σοβαρευτούμε: Τέλεια εισαγωγή!!!!
 

evaT

Member
Μηνύματα
1.551
Likes
12.597
Επόμενο Ταξίδι
?
Ονειρεμένο Ταξίδι
Ιαπωνία
Έχεις καμιά (διακριτική) φωτογραφία αυτής της χειραποσκευής;
Όχι τίποτε άλλο, να τη δείξω στη γυναίκα μου θέλω!!
Εγώ (ως ανήρ) θέλω να δω του αδελφού σου.
Και για να σοβαρευτούμε: Τέλεια εισαγωγή!!!!
Χαχα ευχαριστωωω! Έφαγα πολύ κράξιμο από τον ταξιδευτή αδερφό μου γιατί γκρινιάζε βδομάδες για το πώς θα τα χορέσω όλα σε ένα βαλιτσακι...μου λέει θα πρέπει να μάθεις να ταξιδεύεις basic αν θες να βγει το πρόγραμμα! Είδα βιντεακια στο ytube και ιδού το αποτέλεσμα! (Φυσικά βάλαμε 2 φορές πλυντήριο στο ταξίδι και ότι καινούργιο αγόρασα..που αγόρασα! Το έφερα πίσω με πονηριά που θα καταθέσω αργότερα στην ιστορία....
received_1261611160713507.jpeg
 

travelbreak

Member
Μηνύματα
1.728
Likes
14.324
Επόμενο Ταξίδι
???
Ονειρεμένο Ταξίδι
Υπερσιβηρικός
Χαχα ευχαριστωωω! Έφαγα πολύ κράξιμο από τον ταξιδευτή αδερφό μου γιατί γκρινιάζε βδομάδες για το πώς θα τα χορέσω όλα σε ένα βαλιτσακι...μου λέει θα πρέπει να μάθεις να ταξιδεύεις basic αν θες να βγει το πρόγραμμα! Είδα βιντεακια στο ytube και ιδού το αποτέλεσμα! (Φυσικά βάλαμε 2 φορές πλυντήριο στο ταξίδι και ότι καινούργιο αγόρασα..που αγόρασα! Το έφερα πίσω με πονηριά που θα καταθέσω αργότερα στην ιστορία....
View attachment 294524
Το σύστημα αυτό το εφάρμοσα κι εγώ στην επιστροφή από Λονδίνο, αφού επισκέφτηκα τα primark. Και είχα και βαλίτσα 20 κιλών!!!
 

evaT

Member
Μηνύματα
1.551
Likes
12.597
Επόμενο Ταξίδι
?
Ονειρεμένο Ταξίδι
Ιαπωνία
Ξεκινώ να γράφω για το Μπουένος Αιρες πίνοντας μάτε! Το εθνικό τους ρόφημα που πίνουν μετά μανίας παντού....στην αρχή σου φαίνεται αστείο να τους βλέπεις όλους κατακαλόκαιρο με το θερμός παραμάσχαλα και την χαρακτηριστική κούπα στο χέρι. Σιγά σιγά το συνηθίζεις....Αργεντινή και μάτε πάνε πακέτο!
Η γεύση του είναι κάτι μεταξύ πράσινου τσαγιού με μια στιφή γεύση καπνού...έχω κόψει το τσιγάρο πάνω από 2 χρόνια πριν και η γεύση μου το θύμισε έντονα....δεν περιέχει όμως νικοτίνη οπότε το πίνω άφοβα! και μ αρέσει κιόλας....μου φέρνει και τις εικόνες πιο έντονα στο μυαλό οπότε γράφω εμπνεόμενη παρέα με το μάτε μου!!

Αφιξη στο Μπουένος Αιρες περίπου στις 9 το πρωί! Κοιμήθηκα αρκετά καλά στην πτήση ξεπατωμένη από τον ποδαρόδρομο όλη μέρα στη Μαδρίτη αν και η απόσταση στα καθίσματα του Dreamliner 757 της Air Europa που πετάξαμε ήταν αρκετά περιορισμένη....Παρότι στο τσεκ ιν οι θέσεις που μας έδωσαν ήταν σκόρπιες εν τούτοις βρήκαμε τρόπο και καθήσαμε όλοι μαζί τριάδα οπότε νιώθαμε πιο άνετα να ενοχλούμε ο ένας τον άλλο όποτε χρειαζόμασταν τουαλέτα και ξεμούδιασμα. Από φαγητό μας σέρβιραν μία φορά ένα πιάτο με ραβιόλια ή κοτοπουλάκι κατ επιλογή, γλυκάκι και ότι ρόφημα ήθελες και στην υπόλοιπη πτήση ξεροσφύρι. Κάποια στιγμή ήθελα να πιώ κάτι ζεστό και μου το χρέωσαν αλλά δεν ήταν υπερβολική η τιμή. Κατά τ άλλα και ταινίες blockbuster είχαν και σειρές και μουσική και ότι ήθελες για να περάσει η ώρα πιο ευχάριστα. Μ άλλα λόγια και στην τιμή που κόστισε το υπερατλαντικό ΣΥΣΤΗΝΕΤΑΙ ΑΝΕΠΙΦΥΛΑΚΤΑ!

Βγαίνοντας λοιπόν στο τέρμιναλ μας περίμενε η διαδικασία του immigration....έχοντας ζήσει πριν μερικά χρόνια την εμπειρία της Αμερικής που μόνο τι χρώμα βρακί φορούσες δε ρώταγαν, αυτό μου φάνηκε παιχνιδάκι. Σε μισή ωρίτσα μας είχαν ξεπετάξει και βγήκαμε έξω όπου μας περίμενε το ταξί που μας είχε κλείσει ο σπιτονοικοκύρης του Airbnb για 1800 πέσος μόνο! (κάπου 26 ευρώ για 40 χιλιόμετρα από αεροδρόμιο ως Παλέρμο που ήταν το σπίτι). Βέβαια στην επιστροφή που είχαμε μάθει πια τα κόλπα το ίδιο ταξί σε uber μας βγήκε κάτω από τα μισά αλλά ας μη το κάνουμε θέμα....

Στο μεταξύ έχουμε ήδη αλλάξει ρούχα μέσα στο τέρμιναλ, βγάλαμε τα χοντρά και βγήκαμε έξω με τα κοντομάνικα...πρώτη φορά στη ζωή μου αλλάζω ημισφαίριο και είναι το πιο περίεργο πράγμα που νιώθω σαν πρώτη εντύπωση. Μα ξαφνικά καλοκαίρι;; Για δύο μέρες το μουρμουράω διαρκώς σε σημείο που εκνευρίζω τους άλλους! Μα τι φάση κ αυτή! Από το χειμώνα σε μερικές ώρες καλοκαίρι!!

Στο δρόμο για το Μπουένος Αιρες πιάνουμε κουβέντα με τον ταρίφα...Εγώ κι ο Τάσος (ο μπράδερ) ξεκινήσαμε ισπανικά πριν μερικούς μήνες-αρκετά πριν το ταξίδι υπάρξει καν σαν ιδέα απλά από αγάπη για τη γλώσσα. Και προσπαθώντας με τις 50-100 λέξεις που έχουμε εμπεδώσει μέχρι στιγμής να συνενοηθούμε περισσότερο από τα συμφραζόμενα, πάντως υπάρχει η καλή διάθεση να σου δώσουν και πληροφορίες και συμβουλές και ότι τέλος πάντων μπορείς να καταλάβεις.
Οι πρώτες εικόνες μπαίνοντας στην πόλη μου θυμίζουν....Αθήνα!!! Και οι δεύτερες επίσης! Και σκεφτείτε πως είμαι Θεσσαλονικιά.... Δηλαδή κάναμε τόσο δρόμο για να δούμε την πρωτεύουσα;;;
Φτάνουμε σιγά σιγά προς το Παλέρμο και η εικόνα διαφοροποιείται....Περισσότερο πράσινο, πλακόστρωτα σοκάκια και διαφορετικά κτίρια, αρχίζει σιγά σιγά να αλλάζει η ατμόσφαιρα!
Αφού αφήνουμε τα πράγματα στο διαμέρισμα το οποίο είναι υπέροχο, ευρύχωρο, αναικαινισμένο με μπαλκονάρα και θέα , ακόμα και εξωτερικό τζακούζι σε μόλις 30 ευρώ το άτομο τη βραδιά....κάνουμε την πρώτη μας βόλτα στα δάση του Παλέρμο (Βοsques de Palermo) κάτι τεράστια πάρκα με λίμνες, γεφυράκια,πράσινο, δρομάρες και απίστευτη γαλήνη μέσα στη μεγαλούπολη πραγματικά ζηλεύουμε που εμείς δεν έχουμε κάτι ανάλογο στις πόλεις μας και μας πνίγει το τσιμέντο.
Αφού πίνουμε και τις κρύες μπυρίτσες μας σ ένα από τα πολυάριθμα παρακείμενα καφέ τραβάμε προς το σπίτι για να ξεκουραστούμε λίγο μια και το ταξίδι μαζί με την απότομη ζέστη μας έχουν ξεθεώσει.

Buenos Aires από ψηλά
received_164830998193375.jpeg


Bosques de Palermo
DSC03805.JPG



83238344_10158206350457884_6252182810455441408_n.jpg

IMG_20200108_130150.jpg

Yoga στη φύση! καθόλου δε θα με χαλούσε.....
83022688_10158206924072884_885621144038670336_n.jpg

84095811_10158206348882884_6983772700544073728_n.jpg

Japones Jardins
84688117_10158206923762884_45632953778176000_n.jpg


DSC03826.JPG



Το βραδάκι μας περίμενε η καταπληκτική αργεντίνικη μπριζόλα στο Don Julio (κράτηση 2 μήνες πριν παρακαλώ) Θαυμάστε Bife de Chorizo και συγκρατείστε τα σάλια σας! Ηταν πιο υπέροχο από όσο δείχνει! Λογαριασμός....3 κρέατα των 500gr έκαστο μαζί με πατατούλες σαλατίτσα και ένα μπουκάλι φανταστικό Malbec...92 ευρώ! Φάγαμε και στη μισή τιμή σε άλλα μέρη αλλά το πρώτο ήταν αξεπέραστο!

83191047_10158206351462884_8777318758084509696_o.jpg

Το τρίο Στούτζες περιμένοντας να ετοιμαστεί το τραπέζι μας... (αλήθεια!)
IMG_20200108_211902.jpg

Η βραδιά τελείωσε με μπύρες σ ένα από τα πολυάριθμα μπαρ του Παλέρμο-πλην όμως σχεδόν ερημιά μια και είμαστε σε κατακαλόκαιρο Λατινικής Αμερικής και ο λαός κάνει τα μπάνια του στις παραλίες (λέμε τώρα) της Αργεντινής και Ουρουγουάης (έτσι μας είπαν τουλάχιστον)
 

Attachments

Last edited:

Smaragda53

Member
Μηνύματα
985
Likes
2.068
Επόμενο Ταξίδι
αχ, μακάρι νάξερα!
Ονειρεμένο Ταξίδι
Πολυνησία
περιμένουμε συνέχεια με ανυπομονησία! Μεγάλη!
 

evaT

Member
Μηνύματα
1.551
Likes
12.597
Επόμενο Ταξίδι
?
Ονειρεμένο Ταξίδι
Ιαπωνία
Buenos Aires 09/01-13/01/2020

Ξεκουραστήκαμε καλά και μετά από ένα ωραίο πρωινό καλέσαμε uber για να ξεκινήσουμε τις βόλτες μας στην πόλη. Εν τω μεταξύ είναι γενικά τόσο φθηνά τα ταξί και ακόμα φθηνότερα τα uber που δεν υπήρχε κανένας λόγος να σκεφτούμε άλλο μεταφορικό μέσο. Ειδικά που είμασταν τρεις και το ποσό μοιραζόταν . Οι περισσότερες μικρές διαδρομές των 2-3 χιλιομέτρων κόστιζαν 1,5-2,5 ευρώ ανάλογα την αιχμή ενώ για μεγαλύτερες ακόμα και 10 χιλιόμετρα δεν ξεπεράσαμε τα 5 ευρώ...Βέβαια κάποιες φορές μας έκαναν κάτι νούμερα....σταματούσαν λίγο πιο μακριά από εκεί που είμασταν ή τους βλέπαμε στο χάρτη να κάνουν κύκλους...αυτό έχει να κάνει κυρίως με το ότι τα νόμιμα ταξί δεν τα θέλουν τα uber και έχουν συμβεί διάφορα, οπότε οι οδηγοί πολλές φορές τσεκάρουν τους επιβάτες. Δεν ήταν κάτι τραβηγμένο πάντως και βλέπαμε πολύ κόσμο να τα χρησιμοποιεί. Εγώ είχα στο κινητό μου το cabify το οποίο χρησιμοποίησα αρκετές φορές όποτε κινήθηκα μόνη και ήταν επίσης μια χαρά.
Φυσικά εν τω μεταξύ είχαμε αλλάξει χρήματα και είχαμε βάλει αργεντίνικη sim στα κινητά ώστε να έχουμε data και να μπορούμε να επικοινωνούμε, σκέφτηκα όμως τις πολύ χρηστικές πληροφορίες να τις παραθέσω μαζεμένες στο τέλος ώστε να είναι ευδιάκριτες σε μελλοντικούς ταξιδιώτες. Οι πληροφορίες που βρήκα εγώ στο φόρουμ ήταν ήδη από μερικά χρόνια πριν οπότε και αρκετά πράγματα έχουν αλλάξει, εγώ και ο @orestcrete που ταξιδέψαμε πρόσφατα θα επικαιροποιήσουμε το θέμα.

Κατεβήκαμε λοιπόν στο Puerto Madero το λιμάνι δηλαδή της πόλης και χαζέψαμε την ανοικοδόμηση με τους αστραφτερούς ουρανοξύστες που κατασκευάζονται ο ένας με τον άλλον και αναμορφώνουν όλη την περιοχή με εξωφρενικές για τα δεδομένα της χώρας τιμές ανά τετραγωνικό μέτρο (κάπου 500.000 δολ για ένα μικρό διαμέρισμα). Περάσαμε από τη γέφυρα του Καλατράβα , προχωρήσαμε προς την Casa Rosada το παλάτι δηλαδή που στεγάζονται τα γραφεία του Προέδρου της Χώρας και έκανε τις θρυλικές της εμφανίσεις στο παράθυρο η Εβίτα Περόν χαιρετώντας το λαό που τη λάτρευε, είδαμε την Plaza de Mayo ακριβώς μπροστά χωρίς καμία διαδήλωση! Συνήθως εκεί γίνεται ο χαμός από κάποιο φορέα που συνήθως διαδηλώνει κατά της οικονομικής ύφεσης και των συνεχών περικοπών όπως επίσης και κάθε Πέμπτη εκεί μαζεύονται οι μάνες όσων εξαφανίστηκαν κατά την μακρά περίοδο της χούντας , μαυροφορεμένες και καθήμενες σιωπηλά κρατώντας στα χέρια τους τις φωτογραφίες των παιδιών τους που χάθηκαν. Αυτά είχα διαβάσει πλην όμως ήταν Πέμπτη και μαυροφορεμένη μάνα δεν είδα πουθενά! Ισως επειδή πέσαμε στο θέρος;; Ποιός ξέρει!

Puerto Madero με τους Ουρανοξύστες
IMG_20200109_122203.jpg


IMG_20200121_182018.jpg


Ο Καλατράβας της Αργεντινής
IMG_20200109_121729.jpg


Casa Rosada από μακριά
83056903_10158206353797884_5523872892401483776_n.jpg

Plaza de Mayo
IMG_20200109_124346.jpg


Αφού κάναμε τις βόλτες μας εκεί ανεβήκαμε προς τον Οβελίσκο (το τοπόσημο) είδαμε και την πολύβουη Calle Florida που είναι ο πιο κεντρικός εμπορικός πεζόδρομος της πόλης αλλά δεν είδα τίποτα ελκυστικό εκεί ούτε σαν ατμόσφαιρα, ούτε στα μαγαζιά και σίγουρα όχι στις τιμές! Αρκετά ακριβά όλα και απορώ πως ανταποκρίνονται οι ντόπιοι σε τέτοιες τιμές!

Κλασσική τουριστική φωτό!
IMG_20200109_133108.jpg


Στο μεταξύ είχε μεσημεριάσει κι η ζέστη έσφιξε....Γενικά θα έλεγα πάντως ότι το καλοκαίρι τους είναι αρκετά ανεκτό. Οι θερμοκρασίες ήταν καλές με τις μέγιστες το πολύ στους 32 με αρκετή υγρασία όμως, ωστόσο μου είναι αδιανότητο να φανταστώ ότι μπορώ πχ να περπατήσω στο κέντρο της Θεσσαλονίκης μεσημέρι κατακαλόκαιρο....χαλαρά λιποθυμάς! Εκεί δίχως να είναι ευχάριστο δεν ήταν και αδύνατο. Φυσούσε και ένα αεράκι κάπου κάπου και βοηθούσε την κατάσταση.
Στο μεταξύ τα αγόρια πείνασαν και κάθησαν κάπου να τσιμπήσουν. Εγώ είχα διάθεση να περπατήσω κ άλλο και επίσης είχα παραγγελία από το γιό μου να του βρω κάτι σπάνια cd που είχε βρει στο ιντερνέτ από ένα παλιό βιβλιοπωλείο στην οδό Corrientes που είναι και ο δρόμος με τα βιβλιοπωλεία και τα θέατρα.
Αρχισα λοιπόν να περπατάω μόνη στο κέντρο, με τη διακριτική βοήθεια του google maps...Εχοντας διαβάσει διάφορα από δω κι από κει ήμουν...ελαφρώς ψαρωμένη για το τι ισχύει τελικά και αν θα έπρεπε να φοβάμαι μην μου την πέσουν πορτοφολάδες και άλλα τέτοια σχετικά.
Εβαλα το σακιδιάκι μου μπροστά για να το ελέγχω καλύτερα και βρήκα το βιβλιοπωλείο. Ψώνισα και τα cd και στην επιστροφή είδα κάτι ωραίες empanadas περνώντας από ένα αρτοποιείο και μπήκα μέσα να αγοράσω. Περιμένοντας τη σειρά μου ένας άντρας με χαρακτηριστικά Βραζιλιάνου ή Βενεζουελάνου μου λέει κάτι στα ισπανικά που δεν κατάλαβα και δείχνει προς την τσάντα μου. Ελέγχω την τσάντα να δω αν είναι κλειστή κανονικά, όλα οκ και δε δίνω σημασία. Επαναλαμβάνει αυτός δείχνοντας και κινείται προς το μέρος μου. Εεεε πείτε με τρελή αλλά σκιάχτηκα κ έφυγα!!
Οταν έφτασα στους δικούς μου, μου λένε καλά δε βλέπεις ότι ξέχασες το φακό του κινητού σου ανοιχτό; (τον είχα ανάψει ψάχνοντας τα cd και κρατούσα το τηλέφωνο ψηλά στο ύψος της τσάντας μου για να ακούω τη φωνή του gps) Ο άνθρωπος μου έδειχνε το κινητό να κλείσω το φακό και γω φοβήθηκα!!!!! Οποιος έχει τη μύγα τελικά....

IMG_20200122_165829.jpg
IMG_20200122_165911.jpg

Teatro Colon
IMG_20200109_134103.jpg


Πάντως οι πρώτες εντυπώσεις από το τριγύρισμα στο κέντρο ήταν πως η πόλη αν και δεν έχει κάποια τρανταχτά σημεία ξεκάθαρης ομορφιάς (εκτός ίσως από τα πολύ περιποιημένα πάρκα) εν τούτοις έχει αδιαμφισβήτητη προσωπικότητα...Εχει μια ξεχασμένη αίγλη....μια περίσσεια αριστοκρατική διάθεση το νιώθεις πως εδώ κάποτε γινόταν κάτι μεγαλοπρεπές που πλέον είναι σε παρακμή. Ωστόσο υπάρχει περιρρέουσα η ενέργεια στην ατμόσφαιρα και τη μεταδίδει έντονα στον επισκέπτη. Το ένιωσα από την πρώτη ώρα μέχρι τη στιγμή που έφυγα.

Ο επόμενος σταθμός ήταν παγωτάκι σ ένα από τα πολλά και υπέροχα παγωτατζίδικα...ακόμα δεν ζυγίστηκα από τη μέρα που γύρισα, αλλά τόσα παγωτά που έφαγα αυτές τις μέρες ούτε όλο το καλοκαίρι στην Ελλάδα.
Εκεί στο κέντρο βρίσκεται κ ένας από τους μεγαλύτερους οίκους κατασκευαστών παπουτσιών τάγκο που φυσικά βρίσκεται στο Μπουένος Άιρες! Δεν είχα φέρει μαζί μου παπούτσια χορού έχοντας σκοπό να αγοράσω από τους καλύτερους....Ανεβήκαμε σε όροφο στην οδό Arenales και μας άνοιξαν σ ένα χώρο με βαριά κλασσικά έπιπλα όπου παπούτσια έβλεπες μόνο σε μερικές προθήκες!
Μου μέτρησαν το πόδι και 2 κοπελίτσες μου έφεραν από την αποθήκη ότι υπήρχε στο νούμερό μου!!! Ενιωσα πολύ άσχημα να τις βλέπω να κουβαλάν ξανά & ξανά κουτιά αλλά μου είπαν πως αυτή είναι η τακτική τους για όλες τις πελάτισσες οπότε χαλάρωσα και γω κ είπα να το απολαύσω!
Η κορυφαία στιγμή όταν καλώ τη φίλη μου στην Ελλάδα με βιντεοκλήση για να πει τη γνώμη της ενώ εγώ δοκιμάζω παπούτσια...ο αδερφός μου κρατάει το κινητό κοντά στα πόδια μου για να τα βλέπει η Κική και να με βοηθήσει να αποφασίσω!

Το όνειρο κάθε γυναίκας! :bleh:
84346916_10158206356422884_1446803022632976384_n.jpg


Το καλύτερο όμως ήταν πως ενώ τα εν λόγω παπούτσια από το ευρωπαικό e-shop τα αγοράζεις 200 ευρώ ακατέβατα + έξοδα αποστολής (άουτς!) εκεί με την πιστωτική μου είπαν 120....και μόλις άνοιξα πορτοφόλι και είδαν μέσα ευρώ μου λένε με euros 85 ευρώ!!!! Μπορεί και έτσι να σας ακούγεται υπερβολική η τιμή , σας λέω όμως ότι στην Ελλάδα με μια κατοστάρα παίρνεις κάτι τούρκικα που είναι σκληρά και μυρίζουν άσχημα....αυτά έχουν υπέροχη ποιότητα και είναι τόσο μαλακά που χορεύεις ώρες δίχως να νιώθεις την παραμικρή ενόχληση.

Και φυσικά με καινούργια παπούτσια και τη διάθεση ανεβασμένη έπρεπε να πάω και για χορό! Δεν έπρεπε;;;
Στο διάστημα που έψαχνα πληροφορίες για το ταξίδι ήρθα σε επαφή με διάφορα άτομα στο διαδίκτυο-όπως και εδώ στο φόρουμ και μάλιστα άτομα που νιώθω πολύ τυχερή που γνώρισα έστω και μ αυτό τον τρόπο και θέλω να τα κρατήσω στη ζωή μου.
Κάνοντας μια άσχετη λοιπόν ερώτηση κάποια στιγμή στο trip advisor μου απάντησε μια αμερικανοεργεντίνα (αμερικανίδα που ζει πάνω από 20 χρόνια στην Αργεντινή) και μηνύματα στα μηνύματα ανταλλάξαμε τηλέφωνα και συμφωνήσαμε να συναντηθούμε στο Μπουένος Αιρες μια και αυτή χορεύει τάγκο και είχαμε το πρώτο ραντεβού εκείνο το βράδυ να πάμε σε μια ανοιχτή μιλόγκα (μιλόγκα είναι οι εκδηλώσεις του τάγκο) Μου σύστησε μάλιστα και μια από τις καλύτερες σχολές τάγκο για να κάνω μερικά ιδιαίτερα μαθήματα που σκόπευα, με έναν αργεντίνο μαέστρο.
Δυστυχώς όμως το βράδυ δεν ένιωθα πολύ καλά, με ενοχλούσε το στομάχι μου και είχα υπνηλία-ίσως η απότομη αλλαγή της εποχής και η κούραση με κατέβαλαν....ωστόσο έκανα μια προσπάθεια να πάω στο ραντεβού γιατί η φίλη μου έμενε πιο μακριά και είχε ήδη ξεκινήσει.
Η εκδήλωση γινόταν στο Belgrano και ήταν ένας όμορφος κήπος με μια υπερυψωμένη εξέδρα στη μέση και αρκετό κόσμο....Υπολόγισα πάνω από 50-60 άτομα με 15-20 ζευγάρια μόνιμα στην πίστα...
Συνάντησα τη Sheryl και τα είπαμε λιγάκι - ήταν και κείνη πολύ κουρασμένη εκείνη τη μέρα. Χόρεψα κανά δυό χορούς και γύρισα σπίτι να ξεκουραστώ και ανανεώσαμε το ραντεβού για κάποια άλλη στιγμή που θα βόλευε καλύτερα.

Ξάπλωσα ελπίζοντας να νιώθω καλύτερα την επόμενη μέρα. Αδημονούσα τρελά μια και αν και γυναίκα είμαι πολύ φίλαθλος, αγαπώ πρωτίστως μπάσκετ και ποδόσφαιρο και δευτερευόντως και άλλα σπορ....έτσι η επίσκεψη στη Μπόκα και το Μπομπονέρα για μένα είχε ξεχωριστή σημασία. Και μετά από αυτό με περίμενε το πρώτο μάθημα τάγκο από τον περί πολλού Αργεντίνο δάσκαλο!
Η ανυπομονησία χτυπούσε κόκκινο.....
 

Attachments

Last edited:

Smaragda53

Member
Μηνύματα
985
Likes
2.068
Επόμενο Ταξίδι
αχ, μακάρι νάξερα!
Ονειρεμένο Ταξίδι
Πολυνησία
Πολύ ευχαριστιέμαι το ταξίδι σου! Στην Αθήνα που μένω, με 32 βαθμούς καταμεσήμερο κοιτάζω πως να κρυφτώ στο σπίτι, αλλά ας ήμουν Μπουένος ΄Αιρες, και με 40 βαθμούς άνετα θα περπατούσα!!!
Με γειά τα παπούτσια!
 

evaT

Member
Μηνύματα
1.551
Likes
12.597
Επόμενο Ταξίδι
?
Ονειρεμένο Ταξίδι
Ιαπωνία
Η επόμενη μέρα με βρήκε εντελώς καλά και ευδιάθετη. Φάγαμε πρωινάρα στη μπαλκονάρα μας

83890458_10158232547292884_1565731178160324608_o.jpg


καλέσαμε uberάκι και βουρ για Μπόκα!!
Κατεβήκαμε πρώτα στο Μπομπονέρα γιατί είδαμε πολύ λαό και φοβηθήκαμε τις ουρές. Ευτυχώς η μικρή αναμονή πριν μπείς στην μπουτίκ της Boca Juniors (μέσω της οποίας γίνεται η είσοδος στο μουσείο και τελικά στο γήπεδο-δεν είναι και χαζοί οι Αργεντίνοι!) δεν κρατούσε πάνω από 5-10 λεπτά. Εγώ με τον Αρη αδημονούσαμε αρκετά, ενώ ο αδερφός μου ανέκαθεν αδιάφορος για τα ποδοσφαιρικά είδε απλά φως και μπήκε μαζί μας...Παρατηρούσα όσους περίμεναν μαζί μας στην ουρά. Οι περισσότεροι Λατινοαμερικάνοι αρκετοί φορώντας τη φανέλα της Boca σχεδόν έτρεμαν από συγκίνηση και ανυπομονησία περιμένοντας να δουν ίσως για πρώτη φορά το ιστορικό αυτό γηπεδάκι (το γηπεδάκι αναφορικά με το μέγεθος προφανώς και όχι την ιστορία!) Και βέβαια εδώ μεγαλούργησε ο θεός Μαραντόνα! Εδώ που είμαστε το ποδόσφαιρο είναι θρησκεία και ο Μαραντόνα Θεός! Οπότε σεβόμαστε τις αντιλήψεις τους και προσπαθούμε να μπούμε σ αυτό το συναίσθημα.

Το μουσείο είναι όπως κάθε αθλητικό μουσείο, προθήκες με τα τρόπαια, γιγαντοθόνες με προβολές από παιχνίδια και παίχτες και αρκετά γκράφιτι με το Μαραντόνα.
Εισερχόμενοι στο γήπεδο νιώθουμε ένα ρίγος και μια απορία....μα καλά τόσο μικρό;;; Αντε να χωρέσουν τόσοι φίλαθλοι! Αλλά αυτό είναι τι να κάνουμε, βγάζουμε τις φωτογραφίες μας και συνεχίζουμε προς το Caminito

Το La Bombonera από ψηλά
84050000_10158232602157884_964030986117447680_o.jpg


82583908_10158206362437884_682712281791856640_n.jpg

Ο Θεός
83355122_10158206359632884_3351104501346992128_n.jpg

Ο Θεός και η θνητή :cool:
84486536_10158206361762884_2024001667497721856_n.jpg


Ο Ναός Εντός...
DSC03819.JPG

Με τον Αρη χαιρόμαστε
83040429_10158206371517884_969370476574932992_n.jpg


Στο σημείο αυτό να παραθέσω μια μικρή προσωπική ιστορία σχετική με το ...περιβάλλον.
Οταν ήμουν 19 ετών και σπουδάστρια τότε στα ΤΕΙ στο Τμήμα Τουριστικών έκανα πρακτική στο
Μακεδονία Παλάς και τότε ο Μαραντόνα έπαιζε στη Νάπολι η οποία κατέλυσε στο ξενοδοχείο για ένα παιχνίδι με τον Πάοκ. Πριν φτάσει η ομάδα και λόγω του ότι ο Μαραντόνα ήταν σούπερσταρ το ξενοδοχείο γέμισε από αστυνομικούς και ασφάλεια για να ελένξουν τα πάντα και να διασφαλίσουν την ομαλή διαμονή των παιχτών. Ο διευθυντής μας αναζητούσε αγωνιωδώς κάποιον από το προσωπικό που να μιλάει ιταλικά για να μπορέσει να συνεννοηθεί με τους υπεύθυνους της αποστολής μια και αγγλικά οι Ιταλοί γιοκ!
Εγώ μιλούσα τότε αρκετά καλά τα Ιταλικά (λόγω και της σχολής έπρεπε να μιλάω και μια δεύτερη ξένη γλώσσα πλην των αγγλικών) και κάποιος το σφύριξε στον διευθυντή (εγώ δεν υπήρχε περίπτωση τότε να πάρω πρωτοβουλίες και να μιλήσω πρώτη) και μη υπάρχοντος άλλου συναδέλφου ομιλώντος την ιταλικήν , σε 5 λεπτά βρέθηκα από μαθητευόμενος ψάρακας που έκανα τις αγγαρείες ολονών, να κόβω βόλτες με τον διευθυντή (που ήταν ο τοπικός Θεός) και να με ενημερώνει για τα της διαμονής της ομάδας ώστε να μπορέσω να τα μεταφέρω στους Ιταλούς .
Με αυτή την αφορμή λοιπόν είδα από πολύ κοντά τον Μαραντόνα και για να καταλάβετε το....ειδικό βάρος του μύθου που τον περιέβαλε τα πράγματα ήτο ως εξής: ήταν όλη η ομάδα της Νάπολι και....ο Μαραντόνα. Η υπόλοιπη ομάδα κινούνταν ελεύθερα μέσα στους χώρους του ξενοδοχείου έτρωγε στην τραπεζαρία το μενού που προβλεπόταν για τους αθλητές, έδιναν συνεντεύξεις σε αθλητικογράφους κλπ κλπ.
Ο Μαραντόνα διέμενε στην μεγάλη σουίτα μόνος του με τους σωματοφύλακες μπάστακες απέξω 24ώρες. Είχε προσωπικό σεφ ο οποίος του ετοίμαζε το φαγητό του μόνος στην κουζίνα (δεν ξέρω αν είχαν και τα δικά τους υλικά) και του πήγαινε αυτοπροσώπως το φαγητό (τώρα πως πάχαινε με τόσο ελεγχόμενο μενού δεν ξέρω να σας πω) και δεν μιλούσε σε κανέναν για κανένα λόγο. Οταν μετακινείτο τριγύρω του είχε τόσους μπράβους που ήταν αδύνατο να τον δεις.
Εγώ τη μοναδική φορά που τον είδα καλά ήταν όταν αποφάσισε να μεταβεί στο lobby για να αγοράσει ένα σταυρό από το κοσμηματοπωλείο που υπήρχε εκεί. Με έστειλε ο διευθυντής να είμαι κολαούζος των μπράβων μήπως θέλουν κάτι να μεταφράσω και έτσι τον είδα στο μέτρο....Αυτός ούτε γύρισε να μου ρίξει μια ματιά!
Υποθέτω από όλους αυτούς εκεί που περίμεναν να μπουν στο γήπεδο ήμουν η μόνη που τον έχει δει ποτέ από απόσταση αναπνοής και αν το ήξεραν μπορεί να είχα εκδηλώσεις λατρείας τύπου να με ξεμαλλιάσουν για να έχουν μια τρίχα από το μαλλί μου οπότε... ευτυχώς που δεν ήξεραν τίποτα :bleh::bleh:χαχα (εντάξει υπερβάλω λίγο αλλά θέλω να δώσω έμφαση στη λατρεία που έχουν σ αυτό τον άνθρωπο....εεεε συγνώμη Θεό στη Λατινική Αμερική)

Προχωρήσαμε λοιπόν προς το Caminito το οποίο για μένα αποδείχθηκε σκέτη απογοήτευση, ένα φθηνό τουριστικό πανηγυράκι και τίποτε άλλο! Είχε πιάσει και αρκετή ζέστη και ίσα ίσα κάναμε 2 βόλτες ήπιαμε και μια κρύα μπύρα και φύγαμε άρον άρον

84555943_10158206367752884_7483153882399375360_n.jpg

Caminito
83422921_10158206364527884_8156089667574300672_n.jpg
 
Last edited:

evaT

Member
Μηνύματα
1.551
Likes
12.597
Επόμενο Ταξίδι
?
Ονειρεμένο Ταξίδι
Ιαπωνία
Την ίδια μέρα απογευματάκι είχα το πρώτο μου ραντεβού με τον Αργεντινό μαέστρο του τάνγκο σε μια από.τις πιο γνωστές σχολές του Μπουένος Άιρες και ανυπομονούσα σα μικρό παιδί.
Τώρα για να καταλάβετε το συναίσθημα είναι σα να ασχολείσαι πχ με τις πολεμικές τέχνες κ να επισκεφτείς την ορίτζιναλ σχολή στην Ιαπωνία....η να ζωγραφίζεις κ να έχεις την ευκαιρία να μαθητεύσεις δίπλα στον .... Πικάσο!
Ε για όποιον χορεύει τάνγκο , το Μπουένος Άιρες είναι προφανώς το αντίστοιχο!
Έφτασα στη σχολή και μου υπέδειξαν την αίθουσα που θα γινόταν το μάθημα. Πλήρωσα προκαταβολικά σε τιμή γελοία για τα ελληνικά δεδομένα...δηλαδή με το rate που είχα αλλάξει χρήματα κάπου στα 26 ευρώ την ώρα όταν στην Ελλάδα οι κορυφαίοι του είδους παίρνουν τουλάχιστον τα διπλάσια για ένα ιδιαίτερο!
Μπήκα στην αίθουσα κ περίμενα τον δάσκαλο δίχως να ξέρω τι να περιμένω ...δεν είχα ξανακάνει ιδιαίτερο κ το έκλεισα περισσότερο για να έχω την εμπειρία και να δω τον τρόπο που διδάσκουν το τάνγκο στη χώρα του...
Ο μαέστρο ήρθε με καλωσόρισε με αγκαλιά και σταυρωτά φιλιά και αφού του είπα μερικά πράγματα για τη χορευτική μου παιδεία (την ποια;;;; :cool:) ξεκινήσαμε το μάθημα.
Μετά από τρεις στροφές σταματάει κ μου λέει ...γιατί τόσο σφιγμένη;;
Μα... ξέρετε...να εδώ που βρίσκομαι... νιώθω πολύ λίγη , πολύ αρχάρια ...
Τρελάθηκε ο δάσκαλος. Άκου μου λέει εδώ που ήρθες έχεις ήδη ανέβει επίπεδο! Άλλη ντάμα μπήκες στη σχολή και άλλη θα φύγεις! Είσαι στο Μπουένος Άιρες και θα σου δείξω τον τρόπο να νιώσεις το χορό! Άντε τώρα να χορέψουμε...
Ε τι να κάνω κ γω ξεπέρασα τις αναστολές μου με συνοπτικές διαδικασίες κ έχω να πω ότι μόνο παπατζιλικια δεν έλεγε ο άνθρωπος!
Σε δύο ώρες ασχολήθηκε με ένα σωρό τεχνικά θέματα, μου μίλησε , μου εξήγησε και μου έδειξε τρόπους ώστε να κάνω δικά μου όλα όσα μου υπέδειξε. Και η αλήθεια είναι πως στο τέλος του μαθήματος χορέψαμε το ίδιο κομμάτι πολύ καλύτερα από ότι όταν μπήκα. Χάρηκε κ αυτός και δώσαμε ραντεβού για το επόμενο μάθημα στο τέλος του ταξιδιού.
Έφυγα χαρούμενη και με τη χορευτική μου αυτοπεποίθηση στα ύψη νιώθοντας ήδη κομμάτι αυτής της πόλης...
Το βραδάκι ξαναβρέθηκα με τα αγόρια και πήγαμε για φαγητό κ ποτό.
Η επόμενη μέρα είχε εκδρομή στο Tigre δηλαδή το δέλτα του Ρίο ντε Πλάτα.
 
Last edited:

Smaragda53

Member
Μηνύματα
985
Likes
2.068
Επόμενο Ταξίδι
αχ, μακάρι νάξερα!
Ονειρεμένο Ταξίδι
Πολυνησία
θέλουμε φωτογραφία του maestro!
 

Εκπομπές Travelstories

Τελευταίες δημοσιεύσεις

Booking.com

Στατιστικά φόρουμ

Θέματα
33.108
Μηνύματα
880.488
Μέλη
38.836
Νεότερο μέλος
ipagou

Κοινοποιήστε αυτή τη σελίδα

Top Bottom